Nederland gaat slecht om met zijn taal en geschiedenis

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Neen neen, tegen het Noorden blijven wij 'volhertigh in den strydt énde seer kloeck'!

Vaneiges.

Wij vieren in ieder geval een groot feest.
U blijft welkom

citaatNHD:

HOORN - Vier eeuwen geleden werd vanuit Hoorn Kaap Hoorn gerond. Dat wordt een jaar lang gevierd met een groots opgezet landelijk evenement, waarin wordt teruggegaan naar de Gouden Eeuw.

Op 14 juni 2015 is een van de hoogtepunten van het jubeljaar: de Nacht van de Kaapvaarders, NachtKapers geheten. Dit wordt een groots opgezet avond- en nachtprogramma op binnen- en buitenlocaties, geschikt voor alle leeftijden. Musea, monumenten en erfgoedeigenaren stellen hun deuren open en verwelkomen de gasten met een bijzondere programmering die zij normaal niet in huis hebben.

Levensliederen en sterke verhalen, de wereld ontdekken, avontuur, wijn, zeemansmaaltijden zijn hierbij belangrijke ingrediënten, net als handel, lokale en historische helden, scheepsvaart en handel, specerijen, lezingen, filmvertoningen en muziek.

De verwachting is dat hiermee niet alleen West-Friesland, maar het hele land wordt aangesproken om dit te komen meevieren in Hoorn. Verschillende organisatiebureaus hadden ingeschreven om het festijn te mogen organiseren. De keuze van de gemeente is gevallen op Zorro, bureau voor evenementen en campagnes. Er wordt een bedrag van 150.000 euro voor uitgetrokken, wanneer de gemeenteraad daarmee in september instemt.

Op 14 juni 2015 is het 400 jaar geleden dat de kapiteins Schouten en LeMaire vanuit hun thuishaven Hoorn vertrokken om een nieuwe route naar de Oost te ontdekken. Op deze manier kon letterlijk het VOC-monopolie worden omzeild. Ruim een half jaar later, op 29 januari 1616, rondden zij in Chili Kaap Hoorn en vernoemden zij deze naar hun thuishaven Hoorn. De ronding van Kaap Hoorn heeft er mede voor gezorgd dat Hoorn internationaal bekend is.

Toch is de bekendheid van dat verhaal niet groot, ook niet onder de inwoners van Hoorn. De viering van 400 jaar Kaap Hoorn biedt volgens wethouder Ben Tap van Economische Zaken en Toerisme de mogelijkheid dit verhaal te vertellen en de bekendheid van Hoorn en de historie van de stad te vergroten

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Neen neen, tegen het Noorden blijven wij 'volhertigh in den strydt énde seer kloeck'!

Vaneiges.

Vaneigens, maar dan geredeneeerd, of beter aangevoeld, vanuit uw persoonlijk, en uiterst merkwaardig, - ik zo haast zeggen pathologisch - vijandbeeld.....
En des te merkwaardiger is dat natuurlijk gelet op uw goede geschiedkundige onderlegdheid. Dus kan het idd. alleen maal buikgevoel zijn.

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Marnik

Waren de aartshertogen dan niet soeverein?

Wel ja, ik schreef toch autonoom......

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Lijkt me dan echt wel verspilde energie. Als u de geschiedenis politiek terugleest kunt u weten dat elke aspiratie daartoe van Nederlandse zijde vanaf halverwege de 19e eeuw totaal verdwenen is geraakt.

Ge leest niet ver genoeg terug, Adrian...

Als ik in die kontekst hier 'verspilde energie' hoor koppel ik dat spontaan aan de 80-jarige Opstand op zich. Uiteindelijk zijn de zuidelijke Nederlanden ook onafhankelijk van Spanje geraakt en ook uitgegroeid tot een parlementaire demokratie. En dat zonder bloedvergieten. En toen we hier daarvoor dan toch bloed vergoten - in 1790 t.o.v de Oostenrijkers - was dat ook verspilde energie.

En weer mijmer ik dan hierover:
http://forum.politics.be/showthread.php?t=190313

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Wij vieren in ieder geval een groot feest.
U blijft welkom

citaatNHD:

HOORN - Vier eeuwen geleden werd vanuit Hoorn Kaap Hoorn gerond. Dat wordt een jaar lang gevierd met een groots opgezet landelijk evenement, waarin wordt teruggegaan naar de Gouden Eeuw.

Op 14 juni 2015 is een van de hoogtepunten van het jubeljaar: de Nacht van de Kaapvaarders, NachtKapers geheten. Dit wordt een groots opgezet avond- en nachtprogramma op binnen- en buitenlocaties, geschikt voor alle leeftijden. Musea, monumenten en erfgoedeigenaren stellen hun deuren open en verwelkomen de gasten met een bijzondere programmering die zij normaal niet in huis hebben.

Levensliederen en sterke verhalen, de wereld ontdekken, avontuur, wijn, zeemansmaaltijden zijn hierbij belangrijke ingrediënten, net als handel, lokale en historische helden, scheepsvaart en handel, specerijen, lezingen, filmvertoningen en muziek.

De verwachting is dat hiermee niet alleen West-Friesland, maar het hele land wordt aangesproken om dit te komen meevieren in Hoorn. Verschillende organisatiebureaus hadden ingeschreven om het festijn te mogen organiseren. De keuze van de gemeente is gevallen op Zorro, bureau voor evenementen en campagnes. Er wordt een bedrag van 150.000 euro voor uitgetrokken, wanneer de gemeenteraad daarmee in september instemt.

Op 14 juni 2015 is het 400 jaar geleden dat de kapiteins Schouten en LeMaire vanuit hun thuishaven Hoorn vertrokken om een nieuwe route naar de Oost te ontdekken. Op deze manier kon letterlijk het VOC-monopolie worden omzeild. Ruim een half jaar later, op 29 januari 1616, rondden zij in Chili Kaap Hoorn en vernoemden zij deze naar hun thuishaven Hoorn. De ronding van Kaap Hoorn heeft er mede voor gezorgd dat Hoorn internationaal bekend is.

Toch is de bekendheid van dat verhaal niet groot, ook niet onder de inwoners van Hoorn. De viering van 400 jaar Kaap Hoorn biedt volgens wethouder Ben Tap van Economische Zaken en Toerisme de mogelijkheid dit verhaal te vertellen en de bekendheid van Hoorn en de historie van de stad te vergroten

De vraag is natuurlijk of er al bij al iets te vieren valt. Want door die tocht werd de poort geopend voor het onrecht, de uitbuiting, de knevelarij, de uitroeiing van inheemse volkeren door de VOC. Eeuwenlang.

Niet veel te vieren als u het mij vraagt.

[edwin2]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

De vraag is natuurlijk of er al bij al iets te vieren valt. Want door die tocht werd de poort geopend voor het onrecht, de uitbuiting, de knevelarij, de uitroeiing van inheemse volkeren door de VOC. Eeuwenlang.

Niet veel te vieren als u het mij vraagt.

Alles draait om het kapitaal, toen en nu.
Ze maakten gebruik van de mogelijkheden binnen de toenmalige wetsgrenzen.
De huidige markt doet hetzelfde.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door edwin2

Alles draait om het kapitaal, toen en nu.
Ze maakten gebruik van de mogelijkheden binnen de toenmalige wetsgrenzen.
De huidige markt doet hetzelfde.

Ja maar toch. Het enige wat u zou kunnen vieren is het knap staaltje van zeevaartkunde of zeevaartkunst door de toenmalige kapitein en zijn bemanning. En daarna houdt het vieren op.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Ge leest niet ver genoeg terug, Adrian...

Als ik in die kontekst hier 'verspilde energie' hoor koppel ik dat spontaan aan de 80-jarige Opstand op zich. Uiteindelijk zijn de zuidelijke Nederlanden ook onafhankelijk van Spanje geraakt en ook uitgegroeid tot een parlementaire demokratie. En dat zonder bloedvergieten. En toen we hier daarvoor dan toch bloed vergoten - in 1790 t.o.v de Oostenrijkers - was dat ook verspilde energie.

En weer mijmer ik dan hierover:
http://forum.politics.be/showthread.php?t=190313

Pas sinds de afgelopen 200 jaar is gaan groeien wat we nu kennen als Nederland en de Nederlander, dan wel Vlaanderen of de Vlaming.
Er ontstond een langzaam groeiende identificatie en bewustwording als volk aan beide zijden van de grens. Met name de afgelopen 15 á 20 jaar lijkt dit mee o.a. door de EU een oorzaak te zijn dat dit sterk toe is gaan nemen.

Het door mede forummers opgemerkt als klitten door Nederlanders en een sterk Oranje gevoel, dan wel zich ermee tooien, heeft ermee te maken dat Nederlanders zich steeds sterker lijken te willen profileren als één volk.

Vooral de afgelopen 200 jaar zijn dus van belang geweest dat het uiterst moeilijk is geworden om Nederlanders en Vlamingen nog samen kunnen laten gaan als volk.


Een familielid vocht destijds in Brussel, schreef brieven naar huis. Hij was nooit verder geweest dan het stadje bij z’n geboortedorp. Als dienstplichtige naar Brussel om daar te vechten.
Zag hij de Zuidelijke Nederlanders als landgenoten? Met geen mogelijkheid, hij verstond geen barst van die Walen of Vlamingen. Voor hem was het net zoiets als een Amerikaan in Vietnam die tegen spleetogen moest gaan vechten.
Hij had er geen zin in om daar te knokken en z’n vrienden te zien vallen. Hij wilde heelhuids en levend terug naar z’n vader en moeder en als hij daarvoor lui met van die rare taaltjes aan z’n bajonet moest rijgen was het hem een rotzorg.


Geert Mak beschrijft op uitstekende wijze dat er geen Nederland of Nederlander bestond in de 16e en 17e eeuw. Als wel later. Evenmin bestond er een Vlaming of Vlaanderen in deze context.
We kijken er daarentegen naar met een bril op van de 21e eeuw alsof dit zo zijn.

Toen Nederland nog maar net Nederland was
Fragment uit de inleiding van De Zomer van 1823 – Zwolle, 2000

Quote: Er was nog iets opvallends aan het Nederland van 1823: het was nog maar net Nederland. Vanaf 1795 was het land officieel één natie, maar dat was vooral een staatkundige constructie. In hun hart leefden de meeste gewone Nederlanders nog in de Republiek van de Zeven Provinciën, met zelfstandige steden, eigenwijze provincies die zelfs een eigen buitenlandse politiek konden voeren en met het katholieke Brabant en Limburg als ondergeschikte 'generaliteitslanden'. Men was burger van een stad, lid van een dorps- of streekgemeenschap, maar slechts weinigen hadden het idee 'Nederlander' te zijn.

De nationale gevoelens waarvan Van Lennep en Van Hogendorp vervuld waren bestonden vooral bij de protestantse élite in Holland. Deze toplaag hing echter nog sterk aan het oude beeld van de Zeven Provinciën. Hoe verder men landinwaarts woonde, hoe armer en katholieker de bevolking was, des te meer hing men aan de regionale identiteit. In Limburg was 'Nederland' tenslotte wel heel ver weg.

Al datgene wat de Nederlanders in de negentiende eeuw zou samenbinden - de aanleg van kanalen en rijkswegen, het onderwijs, de algemene dienstplicht, de opkomst van nationale kranten en tijdschriften, de nationale taal, de half plaatselijke, half nationale gezelschappen als Het Nut van het Algemeen - het stond allemaal pas in de kinderschoenen. Zelfs de klokketijd verschilde tussen de diverse regio's: als de jeugdige heren uit Deventer in Arnhem aankomen merken ze dat 'de klokken dezer stad en van Deventer drie kwartier scheelden'.

Formeel was de meeste macht gecentraliseerd, maar in de praktijk werden notabelen - burgemeesters, rechters - enkel uit de eigen stad benoemd. De plaatselijke élites hielden zo de touwtjes strak in handen, tot ver in de negentiende eeuw.

In Van Lennep's reisverslag spelen regionale grenzen dan ook een grote rol, terwijl weinig merkbaar is van nationale grenzen. Als ze van Overijssel Duitsland binnentrekken is er niets van een grenspost te bekennen, maar midden in Zeeland krijgen ze grote ruzie met een veldwachter als ze hun paspoort niet kunnen laten zien. In Drenthe en Brabant verstaan ze niets van de taal. Op het Groningse platteland horen de jongeheren sommige boeren platduits spreken, een bejaarde wordt gegroet met 'dag Alter' en de studenten hebben er de Pruisische cultuur van het 'snijden' overgenomen. Friesland vinden ze een in zichzelf gekeerd stuk buitenland, in de woorden van Van Lennep 'in stijfhoofdige lof van al wat Fries is, in onkundige verachting van al wat uitheems is'. Brabant zien ze nauwelijks, Limburg helemaal niet. België - dat sinds in 1815 officieel deel uitmaakt van de Nederlandse eenheidsstaat - bestaat voor hen zelfs niet.
http://www.geertmak.nl/nl/Land/Boeke...ennep/244.html

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ja maar toch. Het enige wat u zou kunnen vieren is het knap staaltje van zeevaartkunde of zeevaartkunst door de toenmalige kapitein en zijn bemanning. En daarna houdt het vieren op.

Toch niet, het heeft alles te maken met wat ik hierboven aanhaalde. Identificatie en bewustwording als volk. Een proces van de afgelopen 200 jaar. Zowel in positieve als in negatieve, diep trieste ervaringen

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Toch niet, het heeft alles te maken met wat ik hierboven aanhaalde. Identificatie en bewustwording als volk. Een proces van de afgelopen 200 jaar. Zowel in positieve als in negatieve, diep trieste ervaringen

Toch nog even herhalen dan: een identificatie en bewustwording van een 'volk' (??) op de kap van de inlanders overzee...

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Toch nog even herhalen dan: een identificatie en bewustwording van een 'volk' (??) op de kap van de inlanders overzee...

Zowel in positieve als in negatieve, diep trieste ervaringen
Overigens niet anders dan ook andere volken, België kent Kongo

[edwin2]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Pas sinds de afgelopen 200 jaar is gaan groeien wat we nu kennen als Nederland en de Nederlander, dan wel Vlaanderen of de Vlaming.
Er ontstond een langzaam groeiende identificatie en bewustwording als volk aan beide zijden van de grens. Met name de afgelopeu n 15 á 20 jaar lijkt dit mee o.a. door de EU een oorzaak te zijn dat dit sterk toe is gaan nemen.

Het door mede forummers opgemerkt als klitten door Nederlanders en een sterk Oranje gevoel, dan wel zich ermee tooien, heeft ermee te maken dat Nederlanders zich steeds sterker lijken te willen profileren als één volk.

Vooral de afgelopen 200 jaar zijn dus van belang geweest dat het uiterst moeilijk is geworden om Nederlanders en Vlamingen nog samen kunnen laten gaan als volk.


Een familielid vocht destijds in Brussel, schreef brieven naar huis. Hij was nooit verder geweest dan het stadje bij z’n geboortedorp. Als dienstplichtige naar Brussel om daar te vechten.
Zag hij de Zuidelijke Nederlanders als landgenoten? Met geen mogelijkheid, hij verstond geen barst van die Walen of Vlamingen. Voor hem was het net zoiets als een Amerikaan in Vietnam die tegen spleetogen moest gaan vechten.
Hij had er geen zin in om daar te knokken en z’n vrienden te zien vallen. Hij wilde heelhuids en levend terug naar z’n vader en moeder en als hij daarvoor lui met van die rare taaltjes aan z’n bajonet moest rijgen was het hem een rotzorg.


Geert Mak beschrijft op uitstekende wijze dat er geen Nederland of Nederlander bestond in de 16e en 17e eeuw. Als wel later. Evenmin bestond er een Vlaming of Vlaanderen in deze context.
We kijken er daarentegen naar met een bril op van de 21e eeuw alsof dit zo zijn.

Toen Nederland nog maar net Nederland was
Fragment uit de inleiding van De Zomer van 1823 – Zwolle, 2000

Quote: Er was nog iets opvallends aan het Nederland van 1823: het was nog maar net Nederland. Vanaf 1795 was het land officieel één natie, maar dat was vooral een staatkundige constructie. In hun hart leefden de meeste gewone Nederlanders nog in de Republiek van de Zeven Provinciën, met zelfstandige steden, eigenwijze provincies die zelfs een eigen buitenlandse politiek konden voeren en met het katholieke Brabant en Limburg als ondergeschikte 'generaliteitslanden'. Men was burger van een stad, lid van een dorps- of streekgemeenschap, maar slechts weinigen hadden het idee 'Nederlander' te zijn.

De nationale gevoelens waarvan Van Lennep en Van Hogendorp vervuld waren bestonden vooral bij de protestantse élite in Holland. Deze toplaag hing echter nog sterk aan het oude beeld van de Zeven Provinciën. Hoe verder men landinwaarts woonde, hoe armer en katholieker de bevolking was, des te meer hing men aan de regionale identiteit. In Limburg was 'Nederland' tenslotte wel heel ver weg.

Al datgene wat de Nederlanders in de negentiende eeuw zou samenbinden - de aanleg van kanalen en rijkswegen, het onderwijs, de algemene dienstplicht, de opkomst van nationale kranten en tijdschriften, de nationale taal, de half plaatselijke, half nationale gezelschappen als Het Nut van het Algemeen - het stond allemaal pas in de kinderschoenen. Zelfs de klokketijd verschilde tussen de diverse regio's: als de jeugdige heren uit Deventer in Arnhem aankomen merken ze dat 'de klokken dezer stad en van Deventer drie kwartier scheelden'.

Formeel was de meeste macht gecentraliseerd, maar in de praktijk werden notabelen - burgemeesters, rechters - enkel uit de eigen stad benoemd. De plaatselijke élites hielden zo de touwtjes strak in handen, tot ver in de negentiende eeuw.

In Van Lennep's reisverslag spelen regionale grenzen dan ook een grote rol, terwijl weinig merkbaar is van nationale grenzen. Als ze van Overijssel Duitsland binnentrekken is er niets van een grenspost te bekennen, maar midden in Zeeland krijgen ze grote ruzie met een veldwachter als ze hun paspoort niet kunnen laten zien. In Drenthe en Brabant verstaan ze niets van de taal. Op het Groningse platteland horen de jongeheren sommige boeren platduits spreken, een bejaarde wordt gegroet met 'dag Alter' en de studenten hebben er de Pruisische cultuur van het 'snijden' overgenomen. Friesland vinden ze een in zichzelf gekeerd stuk buitenland, in de woorden van Van Lennep 'in stijfhoofdige lof van al wat Fries is, in onkundige verachting van al wat uitheems is'. Brabant zien ze nauwelijks, Limburg helemaal niet. België - dat sinds in 1815 officieel deel uitmaakt van de Nederlandse eenheidsstaat - bestaat voor hen zelfs niet.
http://www.geertmak.nl/nl/Land/Boeke...ennep/244.html

Geert Mak was de zoon van een protestantse dominee of iets dergelijks. Het is gemakkelijk en goedkoop om een dergelijk verhaal te schrijven vanuit dit perspectief.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Zowel in positieve als in negatieve, diep trieste ervaringen
Overigens niet anders dan ook andere volken, België kent Kongo

Maar wij vieren dan ook niets m.b.t. Kongo.

[edwin2]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar wij vieren dan ook niets m.b.t. Kongo.

Jammer, lust wel een pint Belgisch bier!!

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door edwin2

Geert Mak was de zoon van een protestantse dominee of iets dergelijks. Het is gemakkelijk en goedkoop om een dergelijk verhaal te schrijven vanuit dit perspectief.

En, in hoeverre zit hij ernaast dan volgens u?

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar wij vieren dan ook niets m.b.t. Kongo.

Zover ik eruit begrijp wordt gevierd
Quote: Vier eeuwen geleden werd vanuit Hoorn Kaap Hoorn gerond

[edwin2]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

En, in hoeverre zit hij ernaast dan volgens u?

Individuele verhalen extrapoleren naar een sociologisch fenomeen heb ik moeite mee.
Het enige dat echt telt is voor mij de taal en het daarbij horende ononderbroken dialectencontinuum in Vlaanderen en Nederland.
Het is erg lastig om een exacte taalgrens aan te geven.

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Maar wij vieren dan ook niets m.b.t. Kongo.

Ik zie de relatie niet...

Kaap Hoorn is een waardeloze passage naar de Grote Oceaan. Wel heldhaftig, maar volstrekt niet bepalend voor de koloniale geschiedenis waar u op doelt. De route naar Azie was al lang bekend.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Zover ik eruit begrijp wordt gevierd
Quote: Vier eeuwen geleden werd vanuit Hoorn Kaap Hoorn gerond

In feite moet ik u recht geven. Die ronding van de Kaap mag inderdaad gevierd worden.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door edwin2

Individuele verhalen extrapoleren naar een sociologisch fenomeen heb ik moeite mee.
Het enige dat echt telt is voor mij de taal en het daarbij horende ononderbroken dialectencontinuum in Vlaanderen en Nederland.
Het is erg lastig om een exacte taalgrens aan te geven.

Geert Mak gaf in zijn boek weer hoe twee Nederlanders Nederland observeerden in hun tijd

Over het ontstaan van de Nederlandse identiteit wordt overigens al langer gepubliceerd

Quotes: Anderzijds stelde Haller een minstens even significante observatie te boek toen hij
noteerde: 'Die Regierung ist hier ziemlich verwurren, und denen meisten Holländern
selbst unbekannt'40. Het lijkt inderdaad zinvol vast te stellen dat de feitelijke complexiteit
van het staatsbestel de meeste bewoners van de Republiek ontgaan zal zijn.
Zelfs de vraag of men zich burger wist van die Republiek, moet men voor het overgrote
deel van de bevolking denkelijk negatief beantwoorden.

Een volgend, evident gegeven is dat in alle gewesten vooral ook regionale subdivisies
het politieke zelfbeeld mede bepaalden. Zo bespeurt men tot het einde van de zestiende
eeuw in Holland een Westfries identiteitsgevoel dat zich nog in 1587 in een politieke
unie uitte42. In Gelderland was er niet alleen kwartierlijke trots, doch vormden de
kwartieren ook een reële politieke-bestuurlijke structuur. En was de rivaliteit tussen
'Stad' en 'Lande' geen bijkans geïnstitutionaliseerde praktijk in het Groningse?

Een volgend, evident gegeven is dat in alle gewesten vooral ook regionale subdivisies
het politieke zelfbeeld mede bepaalden. Zo bespeurt men tot het einde van de zestiende
eeuw in Holland een Westfries identiteitsgevoel dat zich nog in 1587 in een politieke
unie uitte42. In Gelderland was er niet alleen kwartierlijke trots, doch vormden de
kwartieren ook een reële politieke-bestuurlijke structuur. En was de rivaliteit tussen
'Stad' en 'Lande' geen bijkans geïnstitutionaliseerde praktijk in het Groningse?


Natuurlijk functioneerde de politiek in wezen op een nog lager niveau. Dat in Holland
Pieter de la Court de gewestelijke geschiedenis schrijft als de geschiedenis van achttien
stadstaten, is minstens significant. Wansink stelt dan ook dat men zich zou 'moeten
afvragen in hoeverre zelfs de leidende figuren in deze periode zich toch niet allereerst
burger van hun stad, en vervolgens pas Hollander voelden'43. Ook al laat hij zo het
platteland buiten beschouwing, de constatering lijkt me juist. Ze kan ook gelden voor
de steden in de andere gewesten.

Doch wat zal nu het politieke zelfbeeld van die stedelingen geweest zijn? Het waren
de regenten die regeerden. Duidelijk is dat zij allereerst bedacht waren op handhaving
van hun lokale machtsbasis, die immers hun regionale en landelijke invloed schraagde.

Dit brengt mij op een volgend punt. Het overgrote deel van de Nederlanders zal en
kan in politicis niet zulk een complex zelfbeeld gehad hebben als veel regenten allengs
ontwikkelden. Van 'nationale' trots was, misschien, alleen sprake in het Hollandse,
waar men een gewenste congruentie tussen het gewestelijke en het landelijke niveau
met kennelijk gemak historiografisch fundeerde.
Doch hoewel formele historisch-politieke analyses en theorieën natuurlijk van
betekenis zijn voor ideologievorming en dus voor het ontstaan van zelfbeelden, raakte
dit fenomeen, in de Republiek, toch slechts een betrekkelijk kleine groep, de geletterde
bovenlaag van de 'politieke natie'.

Toch mag dit ons er niet toe brengen bij dit deel van de bevolking wel een ontwikkeld
vaderlands, in casu embryonaal nationaal gevoel te vermoeden: veeleer lijkt sprake
van een andere invulling van toch lokaal-beleefde gezagsverhoudingen

Toch mag dit ons er niet toe brengen bij dit deel van de bevolking wel een ontwikkeld
vaderlands, in casu embryonaal nationaal gevoel te vermoeden: veeleer lijkt sprake
van een andere invulling van toch lokaal-beleefde gezagsverhoudingen

Wat in dit opstel geboden is, kan niet meer zijn dan een eerste verkenning van een
realiteit van identiteit tussen de polen van beeld en zelfbeeld. Dat deze verkenningspoging
eer methodisch en typologisch dan inhoudelijk poogde te zijn, en voor zover
inhoudelijk eer tentatief dan concluderend, moge duidelijk wezen.
Wel lijkt mij één conclusie onontkoombaar. Van één beeld en één zelfbeeld was geen
sprake.

https://www.bmgn-lchr.nl/index.php/b...File/3591/3645