Klimaat van racistisch geweld... - Pagina 11

alberto · 5 september 2006, 17:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door praha

heb je ze geteld bij steekproef ?

Neen dat was niet nodig, ik moest bij Baillien Modelbouw zijn op de turnhoutsebaan, ik viel inderdaad op.

La Chunga · 5 september 2006, 22:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

De komkommertijd loopt op z'n einde; politiek en media pikken naadloos de draad weer op van de sfeerschepping in de aanloop naar de verkiezingen. Het "klimaat van racistisch geweld" is back in full force! De vraag die ik me daar meteen bij stel is de volgende: in welke mate haalt de politieke agenda het hier van de realiteit. Een vraag -voor alle duidelijkheid- die ingegeven wordt door een kritische houding tegenover hetgeen de media over ons uitstrooit en die op geen enkele manier gezien moet worden als politiek geïnspireerd. Immers, we doen er allemaal goed aan om niet te leven volgens het principe "als het in de gazet staat (op de televisie komt of uit de mond van een politicus), dan is het per definitie waar". Het komt er dus op aan om de feiten heel goed te scheiden van de "duiding". En om er rekening mee te houden dat achter diezelfde feiten wel eens een heel andere werkelijkheid kan schuilgaan.

Dé stelling waarmee we rond de oren worden geslagen is dat Vlaanderen ten prooi is gevallen aan een klimaat van racistisch geweld. D�*t impliceert in feite twee dingen: een relatief groot aantal geweldplegingen én een duidelijk racistisch motief. Sinds de fameuze mp3-moord valt het vooral op dat een aantal gewelddadige incidenten die normaliter nooit de voorpagina van de krant of het journaal halen, plots héél sterk worden uitvergroot. En dat in de kop of de inleiding van die berichten steevast het woordje "racisme" voorkomt. Idem voor de korte interviews met de rechercheurs of woordvoerders van het gerecht die voor de camera gehaald worden. Maar even steevast wordt dat bewuste woordje gebruikt in combinatie met de termen "waarschijnlijk", "vermoedelijk" of "valt niet uit te sluiten". Maar dat laatste is een nuance die de journalisten, politici en andere zogenaamde opiniemakers met opvallend gemak naast zich neerleggen in hun duiding. Van die stroom aan incidenten gekoppeld aan het woordje "racisme" blijven voorlopig maar een tweetal sterk gemediatiseerde gevallen overeind: de moordpartij aangericht door H. Van Temsche in Antwerpen en de recente steekpartij in Tienen waar we een heel sterk vermoeden hebben dat racisme het motief vormde. (hoewel een ander verhaal in dat laatste geval nooit mag uitgesloten worden) Tot dusver zijn alle andere opgewaardeerde faits divers nog altijd niet sluitend in te passen in dat bewuste "klimaat van racistisch geweld".

Wanneer je dus de vraag stelt naar het bewijs voor de stelling dat er zoiets zou bestaan als een "klimaat van racistisch geweld", krijg je in de meeste gevallen geen of een zeer ontwijkend antwoord. En dan is er nog de vraag waarom al die verontwaardigde journalisten, politici en opiniemakers nu pas met die vaststelling boven water komen. Immers, een "klimaat" vormt zich niet op een paar dagen of weken tijd... Dat moet zich toch over een véél langere termijn ontwikkeld hebben? Waar is dus al die jaren de golf van verontwaardiging gebleven?

Tot bewijs van het tegendeel, lijkt me dat bewuste klimaat van racistisch geweld eerder een trouvaille; een stukje sfeerschepping. Ik wil nogmaals de uitnodiging doen aan al wie mij kan overtuigen dat ik niet zie wat ik zou moeten zien. En overtuigen doe je mij vooral met feiten; niet met indrukken of anecdotes die nergens onafhankelijk geverifieerd kunnen worden. Met andere woorden: ik blijf kritisch.

Blijft dan natuurlijk nog de vraag naar het hoe en waarom van die sfeerschepping. En daar kan ik enkel over speculeren; hoe plausibel die analyse is, daar kunnen we uiteraard een boom over opzetten...

De hele media-heisa rond dat "racistisch geweld" heeft een aanvang genomen in de nasleep van de bewuste mp3-moord, toen bleek dat er volslagen ten onrechte naar de daders werd gezocht in een welbepaalde allochtone gemeenschap. Het allerergste was dan nog dat diezelfde gemeenschap zich bij monde van een aantal van haar meest prominente vertegenwoordigers spontaan op de borst begon te slaan. Toen eenmaal bleek dat de daders Poolse Roma-zigeuners waren, sloeg de sfeer helemaal om en moest de eer te allen prijze hersteld worden. Het kot was te klein; wekenlang stonden sommige journalisten en politici als triomferende hanen luidkeels te kraaien. Het opbod aan straffe statements was onbeperkt. De lokomotief was op gang getrokken en menigeen heeft er z'n wagonnetje aangekoppeld. Het CGKR zag z'n kans schoon om een poging te ondernemen een aantal maatregelen te forceren die het al een hele tijd vruchteloos had bepleit. (o.m. de fameuze praktijktests en de omkering van de bewijslast in gevallen van ongeoorloofde discriminatie) Politici en hun journalistieke waterdragers zagen hun kans schoon om de aandacht af te leiden van een reeds decennialang falend integratiebeleid en de "schuld" toe te wijzen aan de angstwekkend toenemende racistische mentaliteit van "de mensen".

Na een vruchteloos opbod van faits divers waar het woordje "racisme" te allen prijze moest worden vermeld, kwam de échte deus ex machina op de proppen onder de persoon van Hans Van Temsche. Wat in de eerste commentaren door experten nog gediagnosticeerd werd als een heel uitzonderlijk en atypisch geval van hate crime, werd nog dezelfde dag omgedoopt tot een nuchtere en berekende racistische massamoord. Compleet met de tragiek van een kindermoord en het nodige zweempje blut und boden met de (pas) kaalgeschoren kop en lange zwarte mantel.

In het midden van het gehakketak rond deze triestige affaire liet de politiek uiteindelijk z'n masker vallen; het kon ook niet anders... Via het nietszeggende begrip "morele verantwoordelijkheid" kwam de kat op de koord: het blijft allemaal de schuld van de mentaliteit van "de mensen", maar die mentaliteit werd gevormd door politieke vijand nummer 1: het Vlaams Belang. Exit de maatschappelijke bekommernis... het politieke monster bestormt nu in alle openheid het toneel. En het laat zich aanzien dat de dankbare melkkoe van "de perceptie" zich in het heetst van de kiesstrijd ook na het zomerreces nog tot het laatste drupje zal laten leegmelken.

De échte vraag die we ons met z'n allen eens moeten stellen is de volgende: zijn we bereid om ons te laten meeslepen in dat spel en de taktiek van de verschroeide aarde te aanvaarden om een stelletje falende politici toe te laten zich uit de wind te zetten? Want het risico dat deze aanhoudende sfeerschepping onderhand dreigt uit te lopen op een soort selffulfilling prophecy is m.i. niet ondenkbaar.

Ik koester geen enkele, maar dan ook geen enkele sympathie voor de botte en kortzichtige "analyses" (nouja) die extreem-rechts propageert. Maar de perfide manier waarop een aantal politici & C° hun zelfverklaarde "fatsoen" menen te moeten botvieren, lijkt me minstens even schadelijk en ondemocratisch.

Schitterend stuk dus quoten...juist...perceptie...