sterke gelijknissen tussen Islam en VB?

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Wanneer er bevoorbeeld kritiek is op de paus, dan wordt dat véél makkelijker aanrvaard dan kritiek op de Islam.

Bon, nu weet ik absoluut niet hoe lang je al op deze wereld rondhuppelt Stefanie, maar vraag misschien eens een keertje aan uw moeder of overgrootmoeder hoe zij daar over denken!

Een tegengestelde ontwikkeling doet zich, mijn inziens, de laatste 5jaar trouwens voor. Het wordt de laatste jaren door een hele hoop mensen gewoon niet meer aanvaard (onder het mom van 'dat is politiek correct' en dus verwerpelijk) dat men geen kritiek heeft op de Islam, op homoseksualiteit, de regering, ..-aan te vullen naar keuze-..

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Nu wordt kardinaal Joos bespot, maar spotten met bv. Abu Jah Jah of die Imam in Nederland die het over homo's en varkens had, ligt nu eenmaal gevoeliger en bij de politiek correcten ligt dat véél moeilijker.

En nu draaien we het boeltje even om: Nu wordt de Islam beschimpt, maar spotten met bijvoorbeeld euthanasie of abortus dat ligt een heel stuk gevoeliger bij o.a. de conservatieven van het Vlaams Blok. Om nog maar te zwijgen over kritiek op dat Vlaams Blok zelf.
[size=1]I hope you get the picture[/size]

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Wat betreft die demagogie, bedoelde ik het volgende: Het Vlaams blok dacht al tijdens de jaren '80 na over een oplossing

de·ma·go·gie (de ~ (v.))
1 het ophitsen van de massa door leugenachtige voorstellingen

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Hoe kunnen wij Marrokanen gelijk behandenen of hoe kan je VERWACHTEN dat wij Vlamingen de Marrokanen gelijk behandelen in de media als zij zichzelf vaak buiten de Vlaamse samenleving plaatsen

Het is uw/ons goed recht om eender welke mens te behandelen zoals u/ons dat goeddunkt. Het is echter ook eender welke mens zijn goed recht om zich 'buiten de samenleving' te plaatsen.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

zich vaak weigeren te integreren

Nu moet ge mij toch ne keer gaan uitleggen wat die integratie juist inhoudt hoor? Tot dan blijft het flauwekul. Integratie is een keuze, geen plicht.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Hoe kan je verwachten dat ik geen onderscheid maak tussen moslims en niet-moslims wanneer moslims vaak zélf dat onderscheid heel sterk maken?

U maakt zoveel onderscheidt als u wenst. Zoals het ook anderen mensen toegestaan is om het met u oneens te zijn, uw mening aan te vallen en geen onderscheid te maken tussen mensen al naargelang in welk hokje we ze kunnen duwen.
In de psychologie noemen ze zoiets 'in- en out-groepen'. Op zich is het dus helemaal niet zo merkwaardig dat u weinig begrip kan opbrengen voor iedereen die niet tot 'uw groep' behoort, wanneer het echter irrationele proporties aanneemt en men niet langer beseft dat het eigenlijk nogal absurd is om mensen steeds in hokjes te willen duwen.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Ik heb enkel gezegd dat hier in Vlaanderen alleen het Vlaams blok correct, of toch min of meer correct informeert over de problemen

En wanneer men u dan confronteert met het feit dat dit niet zo is (cf. het onveiligheidsgevoel) dan slaat u helemaal tilt. Ik begin het plaatje wel te begrijpen hoor. Uw volgende reactie is een zeer mooie illustratie.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Dit is juist mijn punt. Dit is juist wat ik hier al de hele tijd probeer uit te leggen. Er wonen helemaal geen Marrokanen bij mij in de buurt. Dus leefde ik jarenlang in de veronderstelling dat dat mensen zijn zoals wij en dat dat wel goed zou komen.

M.a.w. eigenlijk weet u helemaal niet of er een probleem is, sterker nog: zelf ervaart u helemaal niet dat die problemen waarop het Vlaams Blok wijst er ook daadwerkelijk zouden zijn!
Uw hele perceptie inzake allochtonen (eventuele verbanden met criminaliteit), integratie, de Islam en zo verder en zo voort zijn dus louter en allees gebasseerd op enkele leuke feitjes die u hebt meegekregen via enkele populaire kranten en televisiezenders en via het immer betrouwbare Vlaams Blok.
Rest ons eigenlijk enkel de vraag waar u de overtuiging vandaan haalt dat het Vlaams Blok steeds accurate en correcte informatie zou verstrekken en waarom het Vlaams Blok - in tegenstelling tot andere partijen - die werkelijkheid niet zo zou proberen voor te stellen zoals ze haar goed uitkomt?

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Pas na 11 september las ik in tijdschriften en zo meer over de Islam.

Dat zegt meer over u eigenlijk dan over de Islam natuurlijk. Paul Scheffer schreef bijvoorbeeld een jaar voordien reeds een essay 'het multiculturele drama'. Daarenboven is de Islam natuurlijk al wel net iets ouder dan 11/09/2001. Maar goed, het was natuurlijk toen plots dat dit voor de media een interessant item werd. Meer dan dat is het dan ook niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

En d�*�*r draait mijn hele betoog hier in deze draad om.

Naah, ik zal het begin van de discussie maar niet nog eens een keertje onder je neus duwen zeker?

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

En daarna waren er rellen in Borgerhout en zag ik Abu Jah Jah op T.V. Hij wil de sjaria invoeren.

Waauw, waarachtig een wereldschokkende gebeurtenis. Een stelletjes tieners dat denkt interessant te zijn en een beetje keet schopt en een omhooggevalle intelectueel die met de daaropvolgende verkiezingen 0,01% van de te behalen stemmen haalt. Ik begrijp uw standpunt onmiddelijk veel beter.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

En dan is er de huwelijksmigratie.

Alé, en vertelt mij ne keer uw bezwaren tegen (huwelijks)migratie?
Zijn er redenen waarom we (bepaalde) mensen zouden moeten verbieden om naar bepaalde delen/landen van deze wereld te verhuizen?

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Maar als je eerlijk bent, moet je toegeven dat er IETS zal moeten gebeuren.

Bwa ja, mensen verantwoordelijk laten zijn voor zichzelf en mensen als invidiuen beschouwen in plaats van ze in hokjes te duwen zou al een stap in de goede richting zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

de harde maatregelen zullen waarschijnlijk REALITEIT zijn!

Klinkt angstaanjagend, en aan wat voor soort maatregelen had ge zoal gedacht?

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Wel, ik wil hier graag even aan toevoegen dat hoewel er in mijn woonplaats helemaal geen problemen zijn met moslims, of toch niet dat ik weet, dat Antwerpen een zeer belangrijke stad is omwille van de haven.

En door het teveel aan Moslims gaat Antwerpen, gevolgd door de rest van de wereld, vergaan zeker?

Het is grappig om zien - of dien ik huiveringwekkend te zeggen? - hoe een discussie over het Vlaams Blok, het onveiligheidsgevoel en desinformatie evolueert in de richting van allochtonen, de Islam en integratie.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Superstaaf, antwoord eens op mijn volgende vraag. Hoe kunnen wij Marrokanen gelijk behandenen of hoe kan je VERWACHTEN dat wij Vlamingen de Marrokanen gelijk behandelen in de media als zij zichzelf vaak buiten de Vlaamse samenleving plaatsen, zich vaak weigeren te integreren en vaak zélf het onderscheid maken tussen moslims en niet-moslims? Hoe kan je verwachten dat ik geen onderscheid maak tussen moslims en niet-moslims wanneer moslims vaak zélf dat onderscheid heel sterk maken?

Heel simpel.
Ik verwacht dat elke persoon die hier wenst te verblijven in rechte gelijk behandeld wordt.
Zowel de (on)aangepaste autochtoon als de (on)aangepaste allochtoon.

Hoe iemand leeft, denkt, eet, drinkt, redeneert, zijn tanden poetst, zijn kont afveegt, speelt geen rol.
Of iemand nu 't heilig hart op de schouw aflebbert, zijn broek op een bidmat verslijt onderwijl zijn achterste presenterend in westelijke richting, of met ware zen-onthechting de hele dag in lotushouding een tiental centimeter zwevend boven de grond zijn dag passeert, interesseert me op gebied van gelijkberechtiging geen zak.

Eén zaak interesseert me in heel deze kwestie: behandel iedereen in rechte op dezelfde manier, in de eerste plaats zij die de wetten respecteren.
Behandel eveneens degenen die wederrechtelijk handelen op dezelfde manier.
Pas dezelfde journalistiek, gerechtsprocedure, strafmaat, strafuitvoering toe voor dezelfde feiten, ongeacht de irrelevante kenmerken van betreffende persoon zoals afkomst, overtuiging, religie, etc.
Dat lijkt me toch het meest rechtvaardige.

Als jij daar iets logischer kan tegenoverstellen, dan zal ik dat met graagte lezen en beamen, maar ik wacht al een tijdje.........

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Wel, ik wil hier graag even aan toevoegen dat hoewel er in mijn woonplaats helemaal geen problemen zijn met moslims, of toch niet dat ik weet,

Dus je haalt je info over criminaliteit niet uit eerste hand, niet uit statistische gegevens van de staat, doch uit het Vlaamsblokprogramma.
En om een of andere reden (xenofobie? mysoxenie? concurrentieangst voor importbruiden? barensvrees voor bruine kindjes met taalachterstand?) slik je die politieke schrijfsels als zoetekoek.

dat Antwerpen een zeer belangrijke stad is omwille van de haven.

Verklaar het verband eens tussen jouw angsten voor andere mensen, je voorkeur voor Vlaamsblokliteratuur en de ANTWERPSE HAVEN!
Daar zit een ferme brok inspiratie in voor een surrealistische column.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Dus je haalt je info over criminaliteit niet uit eerste hand, niet uit statistische gegevens van de staat, doch uit het Vlaamsblokprogramma.

Ik dacht dat het rapport Van San duidelijk cijfermateriaal bevatte waaruit bleek dat de jongeren van allochtonen afkomst (lees: Marokkanen) oververtegenwoordigd waren in de criminaliteitscijfers.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik dacht dat het rapport Van San duidelijk cijfermateriaal bevatte waaruit bleek dat de jongeren van allochtonen afkomst (lees: Marokkanen) oververtegenwoordigd waren in de criminaliteitscijfers.

Een paar bladzijden hiervoor postte Groene Jongen een kritisch artikel over het rapport van San.
Interessant om het even door te nemen:

enkele kritische bedenkingen bij het rapport Van San door een gekende Antwerpse universiteitsprofessor:
Het is onmogelijk in enkele paragrafen samen te vatten wat er allemaal mis is met de studie. Wat volgt is een kleine selectie uit de belangrijkste punten.

Het onderzoek gaat over ‘allochtone jeugdcriminaliteit’. Men zou reeds ernstige bezwaren kunnen maken tegen de introductie van dit begrip (dat doorheen het rapport meer dan dertig keer opduikt), waarvan wordt verondersteld dat het overeenstemt met een af te bakenen categorie in de werkelijkheid (vergelijkbaar met ‘georganiseerde misdaad’, ‘witteboordcriminaliteit’, enz.). Door een concept te hanteren dat gedefinieerd wordt in termen van een bevolkingsgroep wordt die groep per definitie gestigmatiseerd. Belangrijker is echter het gebrek aan overlap tussen de groep allochtonen, zoals die term gewoonlijk wordt gebruikt, en de doelgroep van het onderzoek. Voor het rapport is iedereen die een Belgisch paspoort heeft een autochtoon; alle anderen zijn allochtonen. Het gaat dus in essentie niet om afkomst, maar om staatsburgerschap, ook al wordt over het rapport voortdurend gesproken in termen van ‘de relatie tussen afkomst en criminaliteit’. Dit wordt door de onderzoekster niet verborgen gehouden. Integendeel, ze wijst erop dat bij een traditioneel gebruik van de termen het absolute criminaliteitsaandeel van allochtonen nog hoger zou zijn, hoewel niet noodzakelijk het relatieve criminaliteitsaandeel. Dat het hierbij om belangrijke bijkomende gegevens gaat die wel eens een heel ander licht zouden kunnen werpen op de resultaten, en in het bijzonder op de mogelijke verklaringen voor de waarneembare patronen, komt verder niet ter sprake. Een moedwillig lezer krijgt daardoor de ruimte om te concluderen dat het met de ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ nog wel eens erger gesteld zou kunnen zijn dan op het eerste gezicht blijkt uit de studie.

Van San wijst er terecht op dat vroegere studies te generaliserend waren en zij maakt zich sterk dat zij stereotypes kan doorbreken door allochtonen niet langer als één categorie te beschouwen, door ook binnen de subcategorieën onderscheiden te maken, en door types van criminaliteit te onderscheiden. Het enige resultaat is echter een verschuiving van de stereotypes naar een ander niveau: ze worden subtieler. Zo zijn niet langer alle allochtonen crimineler dan Belgen. Neen, vreemdelingen uit andere EU-landen zijn zelfs minder crimineel, en Aziaten en Latijns-Amerikanen zijn ongeveer even crimineel. Aziatische delinquenten zijn de minst diefachtigen maar de meest frauduleuze, terwijl EU-burgers en Latijns-Amerikanen zich, zoals de Belgen, specialiseren in drugshandel. Onder de Oost-Europeanen is dan weer 15% (tien keer het Belgische gemiddelde) betrokken bij misdaad, maar het gaat dan voornamelijk om diefstal. Marokkanen zijn tweemaal zo delinquent als Turken, maar die laatsten blinken wel uit in geweld en verstoring van de openbare orde. De allerbraafsten zijn Marokkaanse en Turkse meisjes, terwijl Oost-Europese en Afrikaanse meisjes “een relatief ‘geëmancipeerde’ bijdrage leveren aan de jeugdcriminaliteit”. En Turkse jongeren kalmeren wat naargelang hun leeftijd vordert.

In plaats van allochtonen als één blok te benaderen worden nu ‘nationaliteiten’ als eenheden benaderd. Zo is er geen onderscheid tussen Marokkaanse Berbers en Marokkaanse Arabieren, of tussen ‘etnische’ Turken en Turkse Koerden. Erger nog, naast vijf specifieke nationaliteiten (Belgen, Marokkanen, Turken, Kongolezen en Algerijnen) komen alleen globale nationaliteitscategorieën aan bod (EU-burgers, andere Europeanen, andere Aziaten, andere Afrikanen, Latijns-Amerikanen, en een restcategorie). De onderscheiden tussen de groepen zijn dus zelf uitermate veralgemenend, indien niet dubieus.

De veronderstelling dat dit generaliserend effect zou worden opgeheven door ook binnen de groepen te diversifiëren, is misleidend. Slechts drie parameters worden daarvoor gebruikt: geslacht, leeftijd, en woonplaats. Blijkbaar begaan meisjes in alle groepen veel minder delicten dan jongens. De algemeenheid van deze conclusie zorgt ervoor dat de parameter ‘geslacht’ geen relativerend effect kan hebben op conclusies m.b.t. vermeende verschillen tussen de nationale groepen. Het feit dat Oost-Europese en Afrikaanse meisjes in verhouding een groter aandeel hebben in de delinquentie heeft uiteraard veel te maken met hun slachtofferrol in de mensenhandel, maar voor dergelijke overwegingen is nauwelijks ruimte in het rapport. Leeftijd speelt bijna geen rol; er is enkel een lichte leeftijdsgebonden vermindering van delinquent gedrag waar te nemen bij Turken en Kongolezen. Woonplaats is uiteraard irrelevant: het enige onderscheid is dat tussen de vijf onderzochte steden, behandeld als uniforme gehelen; wat blijkt is dat ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ langsheen de steden varieert zoals de criminaliteit in het algemeen.

Daar staat tegenover dat de autochtonen, de Belgen dus, als één groep worden behandeld. De enige diversiteit binnen de groep waarmee rekening wordt gehouden is opnieuw op basis van geslacht (de meisjes zijn veel minder delinquent dan de jongens), leeftijd (zonder duidelijke invloed op de criminaliteitsgraad) en woonplaats (in termen van steden, en dus zonder noemenswaardig belang).

Met andere variabelen, zoals socio-economische factoren, wordt geen rekening gehouden, noch aan autochtone, noch aan allochtone kant. Dit is één van de ‘beperkingen’ van het onderzoek die plichtsgetrouw worden vermeld, maar die verder geen impact lijken te hebben op de conclusies.

Van San stelt expliciet dat het “niet is geoorloofd om aan een bepaald hoog of laag criminaliteitsaandeel de naam van een gehele bevolkingsgroep te verbinden”, want “specificaties naar geslacht, leeftijd en delicttype zijn doorgaans opportuun”. Wat we dus leren uit het rapport is dat niet alle, maar toch de meeste allochtone jongens delinquenter zijn dan autochtone geslachts- en leeftijdsgenoten, hoewel hun criminele specialisaties kunnen variëren afhankelijk van de groep waartoe ze behoren. Wat overblijft is weliswaar geen eenvoudige relatie tussen misdadigheidsgraad en bevolkingsgroep, maar wel een duidelijk gespecificeerde relatie tussen een bevolkingsgroep enerzijds en een combinatie van criminaliteitsgraad met criminaliteitsprofiel anderzijds. Er is dus, aldus de geest van het rapport, wel degelijk een correlatie tussen afkomst en criminaliteit. Nochthans is de hoofdvariabele waarlangs groepen worden onderscheiden een eerder toevallig bureaucratisch gegeven, de nationaliteit, en niet de complexe realiteit waarnaar het begrip afkomst normaal verwijst. De ruimere conclusie en de concrete vergelijkingsbasis hebben daarom weinig met elkaar gemeen. Moet het dan verwondering wekken dat een beleidsverantwoordelijke hiermee niet veel kan doen?

Jammer genoeg is dit niet het einde van het verhaal. De studie kwantificeert de ‘criminaliteitsgraad’ van bevolkingsgroepen. Dit gebeurt niet op basis van schuld aan misdrijven, maar op basis van aantallen aanhoudingen en dus verdenkingen. Ook al wordt dit erkend als een beperking van het onderzoek, toch wordt er bij de conclusies van uitgegaan dat groepen die meer voorkomen als ‘verdachte’ ook wel crimineler zullen zijn. Bovendien wordt onomwonden gesproken van ‘het delictprofiel van een nationaliteit’. Als dat de bedoeling was, dan zou dit een zeer geslaagde poging tot stigmatisering zijn.

Wat verklaringen voor de geobserveerde verdenkingspatronen betreft is Van San erg voorzichtig. ‘Misschien’ en ‘waarschijnlijk’ worden elk meer dan dertig keer gebruikt, ‘wellicht’ veertien keer, en minstens vijfentwintig keer wordt gezegd dat iets ‘mogelijk’ is. Het cumulatieve effect creëert een waas van onzekerheid. Toch wordt een aantal verklaringsmogelijkheden vrij resoluut van de hand gewezen. Over de ‘demografische these’ die stelt dat een hogere criminaliteit verwacht kan worden naargelang een bevolkingsgroep uit een groter aantal jongeren, mannen en stedelingen bestaat, merkt zij droogjes op dat het relatieve criminaliteitsaandeel van allochtonen wellicht nog hoger zou zijn indien het onderzoek zich niet had toegespitst op stedelijke jongeren, want de groep van Belgen in het algemeen vertoont een hogere gemiddelde leeftijd en een lagere urbanisatiegraad dan de totale groep van allochtonen. In feite is het dus nog erger dan nu al blijkt. Over de ‘discriminatiethese’ die stelt dat aanhoudingsgedrag, en dus het disproportioneel opduiken van specifieke groepen, mede wordt bepaald door vooroordelen, stereotypen en discriminatie, wordt eenvoudig gezegd dat ze niet het volledige beeld kan verklaren. Over de ‘achterstandsthese’ die stelt dat criminaliteit samenhangt met sociale achterstelling wordt na vergelijking met wat werkloosheidscijfers ‘voorzichtig’ geconcludeerd dat ze geen echte verklaring biedt.

Terwijl zij ongetwijfeld gelijk heeft dat geen van deze stellingen álles verklaart, onderneemt Van San geen enkele poging om de interactie tussen verschillende variabelen nader te beschouwen, en sommige belangrijke factoren lijken volledig aan haar aandacht te ontsnappen. Het gemak waarmee de achterstandsthese terzijde wordt geschoven, bijvoorbeeld, staat in schril contrast met het onverholen feit dat het onderzoek met geen enkele sociaal-economische factor rekening houdt. Van San neemt voor waar aan dat onder bepaalde groepen van allochtonen tot driemaal zoveel criminaliteit bestaat dan onder “autochtone jongeren in vergelijkbare sociaal-economische omstandigheden”, zonder dat ze die vergelijking heeft gemaakt. Wat zijn bovendien de factoren voor vergelijkbaarheid? Zelfs indien bepaalde sociaal-economische factoren dezelfde zijn tussen bepaalde groepen van allochtonen en van autochtonen, dan nog blijven belangrijke verschillen bestaan. Een werkloze allochtoon heeft minder kans om werk te vinden dan een werkloze autochtoon. Een jonge allochtoon weet dat hij meer moeite zal hebben om maatschappelijk en beroepsmatig te slagen dan zijn even arme autochtone buur. Bovendien weten zij dat dit gebrek aan perspectieven veel te maken heeft met het soort van discriminatie waartoe het Vlaams Blok op elke 1 mei-viering straffeloos oproept: “Werk voor eigen volk eerst.”

De conclusie waartoe het rapport-Van San leidt is duidelijk: indien contextuele factoren geen verklaring bieden, dan zijn de verschillen in criminaliteitsgraad voornamelijk het produkt van groepsinterne kenmerken. Sommige groepen z�*jn dus gewoon crimineler dan andere. Hoewel zij ook een ‘culturele these’ relativeert, gaat Van Sans voorkeur ondubbelzinnig in die richting. ‘Culturele verschillen’ tussen bevolkingsgroepen zouden twee dingen kunnen verklaren: de verschillen in de aard van de criminaliteit (zo zouden Turken “geweldsdelicten relatief vaak toegestaan achten, bijvoorbeeld in gevallen waarin de eer van de familie op het spel staat”), en de verschillen naar leeftijd en geslacht binnen bevolkingsgroepen. Dit zijn net de twee invalshoeken die Van San presenteert als de vernieuwende bijdrage van haar werk. De begrippen ‘cultuur’ en ‘cultureel’ duiken dan ook zo’n vijftig keer op in het rapport, en het begrip ‘etnisch’ tot honderdtwintig maal toe. Nodeloos te zeggen dat noch ‘cultuur’, noch ‘etniciteit’ gedefinieerd wordt. Dat geen van beide begrippen kan samenvallen met ‘nationaliteit’, de operationele factor voor de hele analyse, wordt gemakkelijkheidshalve vergeten. Nogmaals: is het dan verwonderlijk dat een beleidsverantwoordelijke hiermee weinig kan doen?

Tot slot: het rapport-Van San is een bijzonder misleidend document dat, in handen van naïeve of kwaadwillige gezagsdragers, nefaste gevolgen zou kunnen hebben. De Londense politiecommissaris Ian Blair heeft in november van dit jaar plannen aangekondigd om dossiers aan te leggen van alle kinderen die gedrag vertonen dat in de toekomst wel eens tot delinquentie zou kunnen leiden. Dit gaat van het spuiten van graffiti via schoolverzuim tot het afsnauwen van volwassenen. Als we Van San ernstig nemen, dan moeten allochtone jongeren maar meteen in een register van potentiële misdadigers worden opgenomen. Wie dan nog de pretentie heeft om met deze vorm van taboe-doorbreking de strijd tegen het Vlaams Blok te kunnen aanbinden zegt in feite: de beste remedie tegen extreem-rechts is een globale verrechtsing van de maatschappij. Het bankroet van dat manoeuver is intussen allang uitgesproken.

Jef Verschueren
Hoogleraar, Universiteit Antwerpen

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik dacht dat het rapport Van San duidelijk cijfermateriaal bevatte waaruit bleek dat de jongeren van allochtonen afkomst (lees: Marokkanen) oververtegenwoordigd waren in de criminaliteitscijfers.

Verkeerd gedacht... Het "rapport Van San" werd inmiddels vakkundig onderuit gehaald en kan bij deze verticaal geclasseerd worden. Jammer van al die nutteloze tijd, energie en financiële middelen die daar ingekropen zijn...

Oorspronkelijk geplaatst door groenejongen

goed dan: enkele kritische bedenkingen bij het rapport Van San door een gekende Antwerpse universiteitsprofessor:
Het is onmogelijk in enkele paragrafen samen te vatten wat er allemaal mis is met de studie. Wat volgt is een kleine selectie uit de belangrijkste punten.

Het onderzoek gaat over ‘allochtone jeugdcriminaliteit’. Men zou reeds ernstige bezwaren kunnen maken tegen de introductie van dit begrip (dat doorheen het rapport meer dan dertig keer opduikt), waarvan wordt verondersteld dat het overeenstemt met een af te bakenen categorie in de werkelijkheid (vergelijkbaar met ‘georganiseerde misdaad’, ‘witteboordcriminaliteit’, enz.). Door een concept te hanteren dat gedefinieerd wordt in termen van een bevolkingsgroep wordt die groep per definitie gestigmatiseerd. Belangrijker is echter het gebrek aan overlap tussen de groep allochtonen, zoals die term gewoonlijk wordt gebruikt, en de doelgroep van het onderzoek. Voor het rapport is iedereen die een Belgisch paspoort heeft een autochtoon; alle anderen zijn allochtonen. Het gaat dus in essentie niet om afkomst, maar om staatsburgerschap, ook al wordt over het rapport voortdurend gesproken in termen van ‘de relatie tussen afkomst en criminaliteit’. Dit wordt door de onderzoekster niet verborgen gehouden. Integendeel, ze wijst erop dat bij een traditioneel gebruik van de termen het absolute criminaliteitsaandeel van allochtonen nog hoger zou zijn, hoewel niet noodzakelijk het relatieve criminaliteitsaandeel. Dat het hierbij om belangrijke bijkomende gegevens gaat die wel eens een heel ander licht zouden kunnen werpen op de resultaten, en in het bijzonder op de mogelijke verklaringen voor de waarneembare patronen, komt verder niet ter sprake. Een moedwillig lezer krijgt daardoor de ruimte om te concluderen dat het met de ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ nog wel eens erger gesteld zou kunnen zijn dan op het eerste gezicht blijkt uit de studie.

Van San wijst er terecht op dat vroegere studies te generaliserend waren en zij maakt zich sterk dat zij stereotypes kan doorbreken door allochtonen niet langer als één categorie te beschouwen, door ook binnen de subcategorieën onderscheiden te maken, en door types van criminaliteit te onderscheiden. Het enige resultaat is echter een verschuiving van de stereotypes naar een ander niveau: ze worden subtieler. Zo zijn niet langer alle allochtonen crimineler dan Belgen. Neen, vreemdelingen uit andere EU-landen zijn zelfs minder crimineel, en Aziaten en Latijns-Amerikanen zijn ongeveer even crimineel. Aziatische delinquenten zijn de minst diefachtigen maar de meest frauduleuze, terwijl EU-burgers en Latijns-Amerikanen zich, zoals de Belgen, specialiseren in drugshandel. Onder de Oost-Europeanen is dan weer 15% (tien keer het Belgische gemiddelde) betrokken bij misdaad, maar het gaat dan voornamelijk om diefstal. Marokkanen zijn tweemaal zo delinquent als Turken, maar die laatsten blinken wel uit in geweld en verstoring van de openbare orde. De allerbraafsten zijn Marokkaanse en Turkse meisjes, terwijl Oost-Europese en Afrikaanse meisjes “een relatief ‘geëmancipeerde’ bijdrage leveren aan de jeugdcriminaliteit”. En Turkse jongeren kalmeren wat naargelang hun leeftijd vordert.

In plaats van allochtonen als één blok te benaderen worden nu ‘nationaliteiten’ als eenheden benaderd. Zo is er geen onderscheid tussen Marokkaanse Berbers en Marokkaanse Arabieren, of tussen ‘etnische’ Turken en Turkse Koerden. Erger nog, naast vijf specifieke nationaliteiten (Belgen, Marokkanen, Turken, Kongolezen en Algerijnen) komen alleen globale nationaliteitscategorieën aan bod (EU-burgers, andere Europeanen, andere Aziaten, andere Afrikanen, Latijns-Amerikanen, en een restcategorie). De onderscheiden tussen de groepen zijn dus zelf uitermate veralgemenend, indien niet dubieus.

De veronderstelling dat dit generaliserend effect zou worden opgeheven door ook binnen de groepen te diversifiëren, is misleidend. Slechts drie parameters worden daarvoor gebruikt: geslacht, leeftijd, en woonplaats. Blijkbaar begaan meisjes in alle groepen veel minder delicten dan jongens. De algemeenheid van deze conclusie zorgt ervoor dat de parameter ‘geslacht’ geen relativerend effect kan hebben op conclusies m.b.t. vermeende verschillen tussen de nationale groepen. Het feit dat Oost-Europese en Afrikaanse meisjes in verhouding een groter aandeel hebben in de delinquentie heeft uiteraard veel te maken met hun slachtofferrol in de mensenhandel, maar voor dergelijke overwegingen is nauwelijks ruimte in het rapport. Leeftijd speelt bijna geen rol; er is enkel een lichte leeftijdsgebonden vermindering van delinquent gedrag waar te nemen bij Turken en Kongolezen. Woonplaats is uiteraard irrelevant: het enige onderscheid is dat tussen de vijf onderzochte steden, behandeld als uniforme gehelen; wat blijkt is dat ‘allochtone jeugdcriminaliteit’ langsheen de steden varieert zoals de criminaliteit in het algemeen.

Daar staat tegenover dat de autochtonen, de Belgen dus, als één groep worden behandeld. De enige diversiteit binnen de groep waarmee rekening wordt gehouden is opnieuw op basis van geslacht (de meisjes zijn veel minder delinquent dan de jongens), leeftijd (zonder duidelijke invloed op de criminaliteitsgraad) en woonplaats (in termen van steden, en dus zonder noemenswaardig belang).

Met andere variabelen, zoals socio-economische factoren, wordt geen rekening gehouden, noch aan autochtone, noch aan allochtone kant. Dit is één van de ‘beperkingen’ van het onderzoek die plichtsgetrouw worden vermeld, maar die verder geen impact lijken te hebben op de conclusies.

Van San stelt expliciet dat het “niet is geoorloofd om aan een bepaald hoog of laag criminaliteitsaandeel de naam van een gehele bevolkingsgroep te verbinden”, want “specificaties naar geslacht, leeftijd en delicttype zijn doorgaans opportuun”. Wat we dus leren uit het rapport is dat niet alle, maar toch de meeste allochtone jongens delinquenter zijn dan autochtone geslachts- en leeftijdsgenoten, hoewel hun criminele specialisaties kunnen variëren afhankelijk van de groep waartoe ze behoren. Wat overblijft is weliswaar geen eenvoudige relatie tussen misdadigheidsgraad en bevolkingsgroep, maar wel een duidelijk gespecificeerde relatie tussen een bevolkingsgroep enerzijds en een combinatie van criminaliteitsgraad met criminaliteitsprofiel anderzijds. Er is dus, aldus de geest van het rapport, wel degelijk een correlatie tussen afkomst en criminaliteit. Nochthans is de hoofdvariabele waarlangs groepen worden onderscheiden een eerder toevallig bureaucratisch gegeven, de nationaliteit, en niet de complexe realiteit waarnaar het begrip afkomst normaal verwijst. De ruimere conclusie en de concrete vergelijkingsbasis hebben daarom weinig met elkaar gemeen. Moet het dan verwondering wekken dat een beleidsverantwoordelijke hiermee niet veel kan doen?

Jammer genoeg is dit niet het einde van het verhaal. De studie kwantificeert de ‘criminaliteitsgraad’ van bevolkingsgroepen. Dit gebeurt niet op basis van schuld aan misdrijven, maar op basis van aantallen aanhoudingen en dus verdenkingen. Ook al wordt dit erkend als een beperking van het onderzoek, toch wordt er bij de conclusies van uitgegaan dat groepen die meer voorkomen als ‘verdachte’ ook wel crimineler zullen zijn. Bovendien wordt onomwonden gesproken van ‘het delictprofiel van een nationaliteit’. Als dat de bedoeling was, dan zou dit een zeer geslaagde poging tot stigmatisering zijn.

Wat verklaringen voor de geobserveerde verdenkingspatronen betreft is Van San erg voorzichtig. ‘Misschien’ en ‘waarschijnlijk’ worden elk meer dan dertig keer gebruikt, ‘wellicht’ veertien keer, en minstens vijfentwintig keer wordt gezegd dat iets ‘mogelijk’ is. Het cumulatieve effect creëert een waas van onzekerheid. Toch wordt een aantal verklaringsmogelijkheden vrij resoluut van de hand gewezen. Over de ‘demografische these’ die stelt dat een hogere criminaliteit verwacht kan worden naargelang een bevolkingsgroep uit een groter aantal jongeren, mannen en stedelingen bestaat, merkt zij droogjes op dat het relatieve criminaliteitsaandeel van allochtonen wellicht nog hoger zou zijn indien het onderzoek zich niet had toegespitst op stedelijke jongeren, want de groep van Belgen in het algemeen vertoont een hogere gemiddelde leeftijd en een lagere urbanisatiegraad dan de totale groep van allochtonen. In feite is het dus nog erger dan nu al blijkt. Over de ‘discriminatiethese’ die stelt dat aanhoudingsgedrag, en dus het disproportioneel opduiken van specifieke groepen, mede wordt bepaald door vooroordelen, stereotypen en discriminatie, wordt eenvoudig gezegd dat ze niet het volledige beeld kan verklaren. Over de ‘achterstandsthese’ die stelt dat criminaliteit samenhangt met sociale achterstelling wordt na vergelijking met wat werkloosheidscijfers ‘voorzichtig’ geconcludeerd dat ze geen echte verklaring biedt.

Terwijl zij ongetwijfeld gelijk heeft dat geen van deze stellingen álles verklaart, onderneemt Van San geen enkele poging om de interactie tussen verschillende variabelen nader te beschouwen, en sommige belangrijke factoren lijken volledig aan haar aandacht te ontsnappen. Het gemak waarmee de achterstandsthese terzijde wordt geschoven, bijvoorbeeld, staat in schril contrast met het onverholen feit dat het onderzoek met geen enkele sociaal-economische factor rekening houdt. Van San neemt voor waar aan dat onder bepaalde groepen van allochtonen tot driemaal zoveel criminaliteit bestaat dan onder “autochtone jongeren in vergelijkbare sociaal-economische omstandigheden”, zonder dat ze die vergelijking heeft gemaakt. Wat zijn bovendien de factoren voor vergelijkbaarheid? Zelfs indien bepaalde sociaal-economische factoren dezelfde zijn tussen bepaalde groepen van allochtonen en van autochtonen, dan nog blijven belangrijke verschillen bestaan. Een werkloze allochtoon heeft minder kans om werk te vinden dan een werkloze autochtoon. Een jonge allochtoon weet dat hij meer moeite zal hebben om maatschappelijk en beroepsmatig te slagen dan zijn even arme autochtone buur. Bovendien weten zij dat dit gebrek aan perspectieven veel te maken heeft met het soort van discriminatie waartoe het Vlaams Blok op elke 1 mei-viering straffeloos oproept: “Werk voor eigen volk eerst.”

De conclusie waartoe het rapport-Van San leidt is duidelijk: indien contextuele factoren geen verklaring bieden, dan zijn de verschillen in criminaliteitsgraad voornamelijk het produkt van groepsinterne kenmerken. Sommige groepen z�*jn dus gewoon crimineler dan andere. Hoewel zij ook een ‘culturele these’ relativeert, gaat Van Sans voorkeur ondubbelzinnig in die richting. ‘Culturele verschillen’ tussen bevolkingsgroepen zouden twee dingen kunnen verklaren: de verschillen in de aard van de criminaliteit (zo zouden Turken “geweldsdelicten relatief vaak toegestaan achten, bijvoorbeeld in gevallen waarin de eer van de familie op het spel staat”), en de verschillen naar leeftijd en geslacht binnen bevolkingsgroepen. Dit zijn net de twee invalshoeken die Van San presenteert als de vernieuwende bijdrage van haar werk. De begrippen ‘cultuur’ en ‘cultureel’ duiken dan ook zo’n vijftig keer op in het rapport, en het begrip ‘etnisch’ tot honderdtwintig maal toe. Nodeloos te zeggen dat noch ‘cultuur’, noch ‘etniciteit’ gedefinieerd wordt. Dat geen van beide begrippen kan samenvallen met ‘nationaliteit’, de operationele factor voor de hele analyse, wordt gemakkelijkheidshalve vergeten. Nogmaals: is het dan verwonderlijk dat een beleidsverantwoordelijke hiermee weinig kan doen?

Tot slot: het rapport-Van San is een bijzonder misleidend document dat, in handen van naïeve of kwaadwillige gezagsdragers, nefaste gevolgen zou kunnen hebben. De Londense politiecommissaris Ian Blair heeft in november van dit jaar plannen aangekondigd om dossiers aan te leggen van alle kinderen die gedrag vertonen dat in de toekomst wel eens tot delinquentie zou kunnen leiden. Dit gaat van het spuiten van graffiti via schoolverzuim tot het afsnauwen van volwassenen. Als we Van San ernstig nemen, dan moeten allochtone jongeren maar meteen in een register van potentiële misdadigers worden opgenomen. Wie dan nog de pretentie heeft om met deze vorm van taboe-doorbreking de strijd tegen het Vlaams Blok te kunnen aanbinden zegt in feite: de beste remedie tegen extreem-rechts is een globale verrechtsing van de maatschappij. Het bankroet van dat manoeuver is intussen allang uitgesproken.

Jef Verschueren
Hoogleraar, Universiteit Antwerpen

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik dacht dat het rapport Van San duidelijk cijfermateriaal bevatte waaruit bleek dat de jongeren van allochtonen afkomst (lees: Marokkanen) oververtegenwoordigd waren in de criminaliteitscijfers.

En dat is zowat de enige conclusie die je kan trekken uit dat rapport.

[TomB]

Note @ Superstaaf & Raf:

De commentaar van Jan sluit de tekst van Groenejongen niet uit. Jan zijn uitspraak is statistisch juist.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Note @ Superstaaf & Raf:

De commentaar van Jan sluit de tekst van Groenejongen niet uit. Jan zijn uitspraak is statistisch juist.

Besef ik.
Maar zelfs al is er een verband tussen criminaliteit en origine, schoenmaat, lengte van het mannelijk lid, kleur van de ogen, bezit van rijbewijs C, voorkeur voor spruitjes met mosterd,.........dan nog is de enige relevante conclusie:
Pak criminelen aan en pas de wet toe ongeacht hun origine etc. etc. etc.

[Knuppel]

Ik geef grif toe dat de integratie niet altijd en overal even goed gelukt is, maar volgens mij kunnen ze in Brussel en Antwerpen nog veel leren van het Limburgse Maasmechelen of Houthalen waar de vadergroepen de rol spelen die ze volgens de Koran ook moeten spelen, namelijk hun kinderen opvoeden tot goede, tollerante moslims.

Houthalen. Dat is ook de 'Meulenberg'.
Probeer daar toch maar eens wat meer informatie over in te winnen bij de plaatselijke politiediensten.
Om één of andere reden werden daar zelfs de lijnbussen omgeleid omdat het personeel daar nog langer weigerde door te rijden.

[fernand]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Houthalen. Dat is ook de 'Meulenberg'.
Probeer daar toch maar eens wat meer informatie over in te winnen bij de plaatselijke politiediensten.
Om één of andere reden werden daar zelfs de lijnbussen omgeleid omdat het personeel daar nog langer weigerde door te rijden.

Mischien door de geur van de spruitjes?

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Besef ik.
Maar zelfs al is er een verband tussen criminaliteit en origine, schoenmaat, lengte van het mannelijk lid, kleur van de ogen, bezit van rijbewijs C, voorkeur voor spruitjes met mosterd,.........dan nog is de enige relevante conclusie:
Pak criminelen aan en pas de wet toe ongeacht hun origine etc. etc. etc.

Criminaliteit aanpakken is een zaak, voorkomen een andere.
Als je preventief wilt werken is het wel relevant om te weten waar je moet beginnen.
Als blijkt dat spruitjes met mosterd aan de basis van criminaliteit ligt dan zie ik niet in waarom daar niets zou aan gedaan worden.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Criminaliteit aanpakken is een zaak, voorkomen een andere.
Als je preventief wilt werken is het wel relevant om te weten waar je moet beginnen.
Als blijkt dat spruitjes met mosterd aan de basis van criminaliteit ligt dan zie ik niet in waarom daar niets zou aan gedaan worden.

Mij goed Bobke, maar laat de spruitjes dan niet langer koken dan de boontjes in tomatensaus.

[Stefanie]

Eén zaak interesseert me in heel deze kwestie: behandel iedereen in rechte op dezelfde manier, in de eerste plaats zij die de wetten respecteren.
Behandel eveneens degenen die wederrechtelijk handelen op dezelfde manier.
Pas dezelfde journalistiek, gerechtsprocedure, strafmaat, strafuitvoering toe voor dezelfde feiten, ongeacht de irrelevante kenmerken van betreffende persoon zoals afkomst, overtuiging, religie, etc.
Dat lijkt me toch het meest rechtvaardige.

Hier ga ik niet mee akkoord en ik denk dat het juist NIET rechtvaardig is. Ik denk dat jij hier een grote onrechtvaardigheid zit te verkondigen. Mensen zijn nu eenmaal verschillend. En die realiteit moet je onder ogen zien. Jouw dwaze gezwets hierboven geeft jou niet het recht om mij zo valselijk te beschuldigen. Bovendien is het gewoon ONMOGELIJK. Mensen zijn nu eenmaal verschillend. Let wel: Voor iedere Belg moeten dezelfde rechten en dezelfde plichten gelden. Dus, inderdaad, dezelfde gerechtsprocedure, strafmaat, strafuitvoering voor dezelfde feiten. Maar motieven spelen nu éénmaal een rol. Ik blijf er dus bij: jouw stellingen hier zijn idioot. Men moet over de Islam, de sjaria en godsdienstvrijheid durven discutteren. En bovendien zit het recht helemaal zo niet ineen. Motieven zijn wel degelijk belangrijk bij de rechtspraak. En de achtergrond van iemand speelt ook mee. Of toch soms. Om één voorbeeld te noemen: Dat psychologisch onderzoek voor Volkert Van Der Graaf. Men keek daar duidelijk verder dan enkel het geloste schot.

Ik wacht nog altijd op een verontschuldiging. Ik heb nergens gezegd dat ik mensen wil discrimineren.

[Stefanie]

Verklaar het verband eens tussen jouw angsten voor andere mensen, je voorkeur voor Vlaamsblokliteratuur en de ANTWERPSE HAVEN!
Daar zit een ferme brok inspiratie in voor een surrealistische column.

Hoe zielig. Dit gaat helemaal niet om mijn angsten. Ik heb alleen gezegd dat er een debat moet komen over vreemdelingen en integratie.

Ik wacht nog altijd op jouw verontschuldigingen. En mijn geduld raakt stilaan op. Wie denk jij wel dat je bent? Je hebt mij belasterd. Ik heb nergens gezegd dat bepaalde mensen moeten gediscrimineerd worden.

Dus je haalt je info over criminaliteit niet uit eerste hand, niet uit statistische gegevens van de staat, doch uit het Vlaamsblokprogramma.
En om een of andere reden (xenofobie? mysoxenie? concurrentieangst voor importbruiden? barensvrees voor bruine kindjes met taalachterstand?) slik je die politieke schrijfsels als zoetekoek.

Nee, ik vind dat de Nederlandse media goed bezig zijn. Trek uw trotogen open. Dan had je gezien wat ik hier eergisteren (geloof ik) daarover schreef. Ik verwees naar een Nederlands tijdschrift. De Nederlandse media is eerlijk genoeg over dit onderwerp. Ik zie dat je vastzit en in plaats van met argumenten af te komen, kom je met een persoonlijke aanval af. Hou dan liever je mond in plaats van je zo te verlagen.

[Stefanie]

Het is uw/ons goed recht om eender welke mens te behandelen zoals u/ons dat goeddunkt. Het is echter ook eender welke mens zijn goed recht om zich 'buiten de samenleving' te plaatsen.

Daar gaat het niet om. Ik heb nergens gezegd dat die moslims dat recht NIET hebben. Alleen eisen lui zoals Superstaaf dat ik die mensen gelijk behandel of dat die mensen wél gelijk behandeld worden, ondanks het feit dat ze zich buiten de samenleving plaatsen.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Stefanie

Hier ga ik niet mee akkoord en ik denk dat het juist NIET rechtvaardig is. Ik denk dat jij hier een grote onrechtvaardigheid zit te verkondigen.

Ik ben benieuwd hoe je dat gaat staven.

Hoe kan Mensen zijn nu eenmaal verschillend. En die realiteit moet je onder ogen zien.

Daar ben ik het volkmen mee eens.

Jouw dwaze gezwets hierboven geeft jou niet het recht om mij zo valselijk te beschuldigen.

Niet onderbouwd schelden loopt van mij af als 't water van een goele.

Bovendien is het gewoon ONMOGELIJK. Mensen zijn nu eenmaal verschillend.

Dat schreef je reeds, en andermaal ga ik volledig akkoord.

Let wel: Voor iedere Belg moeten dezelfde rechten en dezelfde plichten gelden. Dus, inderdaad, dezelfde gerechtsprocedure, strafmaat, strafuitvoering voor dezelfde feiten.

Voil�*, dat schreef ik toch.
Waarom ga je dan zo tekeer?

Ongelijkheid inzake opinie sluit dus toch geen gelijke behandeling in rechte uit?
Mensen met verschillende overtuiging, die echter een vergelijkbaar crimineel feit plegen, moeten daarvoor gelijk gestraft worden.

Dat is al wat ik hier schrijf, en je beaamt het zelf ook

Maar motieven spelen nu éénmaal een rol. Ik blijf er dus bij: jouw stellingen hier zijn idioot.

Je vindt mijn stellingen idioot, maar hierboven onderschrijf je ze.
Gaat het nog een beetje?

Ik wacht nog altijd op een verontschuldiging. Ik heb nergens gezegd dat ik mensen wil discrimineren.

Jij kan ferm schuifelen naar een excuus, tot je aantoont waar ik fout zit. Zeker al niet na jouw onterecht gescheld, waarbij je me voor leugenaar uitmaakt en dan krek hetzelfde als ik komt te poneren.

[Stefanie]

Bon, nu weet ik absoluut niet hoe lang je al op deze wereld rondhuppelt Stefanie, maar vraag misschien eens een keertje aan uw moeder of overgrootmoeder hoe zij daar over denken!

Een tegengestelde ontwikkeling doet zich, mijn inziens, de laatste 5jaar trouwens voor. Het wordt de laatste jaren door een hele hoop mensen gewoon niet meer aanvaard (onder het mom van 'dat is politiek correct' en dus verwerpelijk) dat men geen kritiek heeft op de Islam, op homoseksualiteit, de regering, ..-aan te vullen naar keuze-..

Met jouw analyse over tegengestelde ontwikkeling ga ik volledig akkoord. Daarom dat ik dat zei over het Vlaams blok. Zij doen daar niet aan mee. D�*t bedoelde ik. En laat je niet misleiden door Superstaaf z'n laster. Ik haal de meeste informatie uit de Nederlandse media. Maar in Vlaanderen is het Vlaams blok vooralsnog de enige die z'n nek uitsteekt. En trouwens, indien ik dat goed vond en indien ik daar blij mee was, dan had ik die dingen niet gezegd. Ik hoop dat je dat inziet. Maar als ze daar bij de VRT tijdens dat verslag luidop en vol verrukking luidop zitten de dagdromen over de toch zo mooie multiculturele samenleving, dan moet ik wel bij het Vlaams blok naar hun kant van het verhaal gaan luisteren. Snap je wat ik daarmee bedoel? Kwestie van BEIDE kanten van het verhaal te horen.

[Stefanie]

Je vindt mijn stellingen idioot, maar hierboven onderschrijf je ze.
Gaat het nog een beetje?

Superstaaf, ik geloof dat je begint te dementeren. Je sprak gisteren nog over het feit dat ze het gegeven dat die overvaller in de Mac Donalds een Marrokaan was aavankelijk NIET gemeld werd in het nieuws. Wat heeft de rechtspraak daarmee te maken? Trek uw trotogen open en ga eens kijken welk woordje dat je zélf getypt hebt voor je over de rechtsgang begon. D�*t was idioot.

[Stefanie]

Hier. Zal je nog even citeren, dementerende Superstaaf.

Pas dezelfde [size=6]journalistiek[/size], gerechtsprocedure, strafmaat, strafuitvoering toe voor dezelfde feiten, ongeacht de irrelevante kenmerken van betreffende persoon zoals afkomst, overtuiging, religie, etc.