Wordt Vlaanderen ooit onafhankelijk?

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Dat is natuurlijk de mooie theorie. In praktijk gebeurt het vaak wel.

Bovendien zjin er nu eenmaal dingen die zelfs een democratische meerderheid nu eenmaal niet kan tegenhouden. Zo is er misschien geen meerderheid te vinden voor een natte zomer, maar komt hij er toch maar aan.

Misschien is er (nog) geen meerderheid voor afscheiding in Vlaanderen, maar als er geen Belgische regering meer zou kunnen samengesteld worden dan zal het vermoedelijk moeilijk tegen te houden zijn. Je kan een stervend België niet overeind houden bji democratische beslissing.

Je gaat er nog steeds van uit dat het Belgisch systeem "stervend" is en dat een afscheiding als een soort onafwendbaar lot komt aangestormd. Ik zie daar echt geen concrete aanwijzigingen voor. Ja het systeem loopt al lange tijd niet meer vlot door scheefgegroeide situaties, ja er is momenteel veel onwil om die situaties recht te trekken, ja er gaat veel geld van Vlaanderen naar Wallonië en ja er moet dringend iets veranderen aan de manier waarop het ene landsdeel afhangt van de solidariteit van het andere. Maar is dan voor jou het enige antwoord "kruis erover, weg ermee, enz."? Ik vraag me af waar telkens dat heilige geloof vandaan komt dat de meest drastische oplossingen altijd de beste zijn. Wat is er mis met graduele verbeteringen, met kleine stappen in de goede richting, met genuanceerd hervormingen die rekening houden met de gevolgen voor beide partijen? Wat is daar mis mee? Is dat niet het geheim van een degelijke politiek, het kunnen nemen van beslissingen die misschien niet spectaculair maar wel effectief zijn, en die vooral genuanceerd zijn?

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Je gaat er nog steeds van uit dat het Belgisch systeem "stervend" is en dat een afscheiding als een soort onafwendbaar lot komt aangestormd. Ik zie daar echt geen concrete aanwijzigingen voor.

Wel, als het nu niet onmogelijk zal zijn om nog een Belgische regering te vormen, dan zal het volgende keer zijn. Of dacht jij dat de toestand zal verbeteren?

Ja het systeem loopt al lange tijd niet meer vlot door scheefgegroeide situaties, ja er is momenteel veel onwil om die situaties recht te trekken, ja er gaat veel geld van Vlaanderen naar Wallonië en ja er moet dringend iets veranderen aan de manier waarop het ene landsdeel afhangt van de solidariteit van het andere. Maar is dan voor jou het enige antwoord "kruis erover, weg ermee, enz."? Ik vraag me af waar telkens dat heilige geloof vandaan komt dat de meest drastische oplossingen altijd de beste zijn. Wat is er mis met graduele verbeteringen, met kleine stappen in de goede richting, met genuanceerd hervormingen die rekening houden met de gevolgen voor beide partijen? Wat is daar mis mee? Is dat niet het geheim van een degelijke politiek, het kunnen nemen van beslissingen die misschien niet spectaculair maar wel effectief zijn, en die vooral genuanceerd zijn?

Doki, ik volg de Belgische politiek al sinds halfweg jaren '70, en vaak in de actieve modus. Mjin antwoord op jouw vraag is: er is niets mis met graduele verbeteringen, maar voor de Belgische situatie is dat niet meer mogelijk. Oplossingen zijn altijd veel te lang uitgesteld, zodat ze, toen ze er dan toch in één of andere vorm kwamen, futiel geworden waren. Bovendien hebben we veel te veel moeten betalen voor veel te dooie mussen.

In één woord: too little, too late. Er is veel te veel gebeurd dat niet meer kan rechtgezet worden.

Vlaanderen heeft zich vanuit een toestand van binnenlandse kolonie op eigen kracht opgewerkt. Waarom zou het zich in godsnaam nog iets gelegen laten aan zijn vroegere kolonisator (die bovendien zijn streken nog niet afgeleerd blijkt te hebben)?

Vergelijk het met een gedwongen huwelijk waarbinnen de vrouw 30 jaar lang alles heeft moeten afgeven en regelmatig een pak slaag kreeg. Eenmaal die vrouw zich bewust geworden is dat het anders kan, en de kans ziet haar man te verlaten, heeft ze geen reden meer om nog terug te keren en "stapje voor stapje" te proberen het huwelijk terug proberen op te bouwen. Ze is vrij en wil dat blijven. En als ze ooit nog in een nieuw huwelijk stapt, zal het van een heel andere soort zijn.

It's time.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Vergelijk het met een gedwongen huwelijk waarbinnen de vrouw 30 jaar lang alles heeft moeten afgeven en regelmatig een pak slaag kreeg. Eenmaal die vrouw zich bewust geworden is dat het anders kan, en de kans ziet haar man te verlaten, heeft ze geen reden meer om nog terug te keren en "stapje voor stapje" te proberen het huwelijk terug proberen op te bouwen. Ze is vrij en wil dat blijven.

En dan nog heb je altijd die familieleden die haar zullen willen overtuigen om het toch maar niet te doen, want "het huwelijk is heilig!".

Je analogie klopt nog beter dan je zelf zou denken.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Vergelijk het met een gedwongen huwelijk waarbinnen de vrouw 30 jaar lang alles heeft moeten afgeven en regelmatig een pak slaag kreeg. Eenmaal die vrouw zich bewust geworden is dat het anders kan, en de kans ziet haar man te verlaten, heeft ze geen reden meer om nog terug te keren en "stapje voor stapje" te proberen het huwelijk terug proberen op te bouwen. Ze is vrij en wil dat blijven. En als ze ooit nog in een nieuw huwelijk stapt, zal het van een heel andere soort zijn.

It's time.

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

En dan nog heb je altijd die familieleden die haar zullen willen overtuigen om het toch maar niet te doen, want "het huwelijk is heilig!".

Je analogie klopt nog beter dan je zelf zou denken.

Net het huwelijk van mijn ouders ... gelukkig gestrand na 30 jaar ... na veel heen en weer gelobby van broers en zussen ... vandaag allebei veel gelukkiger dan tijdens hun contractuele verplichtingen.

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Ik wil best geloven dat er interessante dingen in dat rapport staan, maar als ik het niet kan bekijken dan kan ik daar ook niets over zeggen. Ik zou het wel eens willen lezen, alleen al omdat het me sterk lijkt dat de VS zouden zitten te wachten op de splitsing van België.

Dat rapport werd gemaakt door Professor Senelle in opdracht van Dehaene, de bedoeling was dat Senelle in de westerse wereld ging rondkijken hoe er daar met de Belgische buitenlandse politiek rekening werd gehouden.

Bleek dat men er geen rekening meehield, de US onder andere waren voorbereid om na de boedelscheiding van Belgie relaties aan te knopen met Wallonie en Vlaanderen.

Wil dit zeggen dat ze voor de splitsing zijn? Neen, maar ze denken nu eenmaal dat ze gaat gebeuren. Begrijpt u, er zijn westerse staten die ervan overtuigd zijn dat Belgie zal splitsen.

Daarom zeg ik, erkening zal niet een van de problemen zijn waar een onafhankelijke Vlaamse staat mee te maken krijgt.

U moet het onderscheid maken tussen een revolutie en een afscheiding of splitsing van een staat. Dat zijn verschillende dingen. Niet elke revolutie resulteert in een hertekening van de staatsgrenzen en niet elke hertekening van die grenzen wordt ingeleid door een revolutie.

U ziet in dat een afscheiding bij onderlinge overeenkomst er op korte termijn niet in zit voor Vlaanderen, en dus ziet u in een revolutie de enige mogelijkheid om "de boel te forceren". Maar zo werkt een revolutie niet. Een revolutie ontstaat vanuit de onderbuik van het volk, en is het resultaat van lang aanslepende ernstige wantoestanden, zoals systematische verdrukking van een bevolkingsgroep. Een revolutie is een vulkaanuitbarsting waarbij de frustratie en haat van jarenlange stress opeens massaal wordt losgelaten, dikwijls door het opstaan van een charismatisch leider.

Laat ons heel even eerlijk zijn : Vlaanderen is momenteel één van de rijkste regio's ter wereld, en de Vlamingen hebben het in de regel goed (en daarmee wil ik het groeiende probleem van de armoede niet minimaliseren, maar dat heeft niets met de communautaire situatie te maken). Wallonië heeft het momenteel minder goed, en Brussel ook. Ondanks alle geklaag van vlaamse nationalisten worden vlamingen in België niet onderdrukt, uitgebuit, uitgehongerd of gediscrimineerd. Integendeel, Vlaanderen is economisch en ook in bevolkingsaantal het sterkste en grootste landsdeel. Zeggen dat de omstandigheden in Vlaanderen pre-revolutionair zijn is dus met alle respect serieus bij het haar getrokken.

Ja, misschien heb ik de term revolutie wel verkeerd gebruikt. Niettemin, het Vlaamse volk heeft recht op zelfbestuur, dat is alles wat ik vraag. U kunt moeilijk stellen dat dit niet zo is.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Maar is dan voor jou het enige antwoord "kruis erover, weg ermee, enz."?

Nee, ik zie nog een andere weg:

- onmiddellijke afschaffing van het Brussels "gewest" (later vervanging door een agglomeratieraad of een provincie)
- onmiddellijke toepassing van art 35 waardoor alle restbevoegdheden bij Vlaanderen en Wallonië komen te liggen
- onmiddellijk invoering van een evenredige vertegenwoordiging N/F in de federale regering
- onmiddellijke afschaffing van ondemocratische instrumenten als de bijzondere meerderheden en de alarmbel
- onmiddellijke afschaffing van alle faciliteiten over heel België
- onmiddellijke invoering van het bindend referendum op volksinitiatief in heel België en op alle niveau's

Als deze minimumvoorwaarden aanvaard worden, kan er een noodregering gevormd worden met een door de Vlaamse partijen geïnspireerd programma, die aan de snelle confederalisering kan beginnen en de heropbouw van Wallonië kan aanvatten.

[Knuppel]

Je gaat er nog steeds van uit dat het Belgisch systeem "stervend" is en dat een afscheiding als een soort onafwendbaar lot komt aangestormd.

Niet alleen Kortaf ziet dat zo, hoor.
Ook de BBC weet ondertussen dat Belgie op z'n laatste benen loopt:

http://search.bbc.co.uk/cgi-bin/sear...all&edition=i& tab=av&recipe=all

(Video)

http://www.claude-thayse.net/article-11638145.html

Dit al vergeten?

Belgium should split says Foreign Minister

30 August 2004 BRUSSELS

- Belgium's new foreign minister has caused shockwaves by suggesting Flanders and Wallonia could function separately inside the European Union, it was reported on Monday.Le Soir newspaper said that Fleming Karel de Gucht chose to reopen the political Pandora's box of his country's Dutch-French linguistic divide at an annual meeting of 120 Belgian ambassadors and top foreign policy officials.Belgium's two biggest linguistic communities are the Flemish, who speak Dutch, and the French-speaking Walloons.Analysts say they have what can charitably be described as a love-hate relationship.De Gucht's comments were "astonishing" coming from a federal minister, Le Soir newspaper said.The Foreign Minister, who entered his job five weeks ago, said that Belgium could easily operate like two distinct countries in meetings of the EU's Council of Ministers, which represents Union governments.He pointed out that new EU countries like the Czech Republic, Slovakia or Slovenia have populations similar in size to or even considerably smaller than those of Flanders or Wallonia.The former president of Belgian Prime Minister Guy Verhofstadt's Flemish liberal VLD party argued that Flemings and Walloons often disagreed in Council of Ministers meetings over issues like agriculture.[Copyright Expatica 2004]

Publicatie: 19 mei 2007

Christophe Deborsu
De Standaard

De constructie van België leert ook veel over hoe een land barst. Zo vernam ik tot mijn verbazing dat bijna geen enkele Belg voor de onafhankelijkheid ijverde vlak voor de revolutie in 1830. De enige separatist was de Brugse journalist De Potter, de toenmalige De Wever. De rest van de politici wilde hooguit "het herstel van het evenwicht tussen noord en zuid", onder meer inzake taal- en fiscaal beleid.
Het doet aan de huidige situatie denken. Dat, volgens de recente peiling van deze krant, 93% van de Vlamingen en 98% van de Walen België willen samenhouden, vormt dus geen obstakel voor een splitsing van het land. Twee eeuwen geleden, begon de breuk met een protestactie van een dertigtal jongeren na een operaopvoering op 25 augustus 1830. Door de onhandige reactie van Willem werd het lot van België in 33 dagen bezegeld, tot aan de aftocht uit Brussel van het Nederlandse leger. Belgen zijn efficiënt als het om te scheiden gaat.
In 1830 speelde de pers een grote rol. Het zou vandaag niet anders verlopen.

Ik maakte onlangs een reportage over het thema: "Is het tv-journaal geloofwaardig?" Ik illustreerde de betrekkelijkheid van de journalistieke waarheid door mensen op straat in Charleroi te interviewen op twee verschillende manieren. Eerst vroeg ik alleen: "Vindt u dat België één moet blijven?" Antwoord eenduidig positief. Daarna stelde ik telkens 15 �* 20 vragen. Ik confronteerde de voorbijgangers met een - twijfelachtige - argumentatie ten gunste van een onafhankelijk Wallonië.
Voorbeeld: "Wordt het niet tijd dat onze fierheid primeert en dat we onze eigen weg gaan in plaats van ons voortdurend te laten bestempelen als profiteurs, luieriken, enz..." In 11 van de 12 interviews slaagde ik er toen in de mensen te laten zeggen dat onafhankelijkheid misschien de beste oplossing was voor Wallonië.

Het experiment bezit geen wetenschappelijke waarde. Maar het toont aan hoe snel een mening evolueert. Ik hoop noch zeg dat zo'n proces na 10 juni begint. Maar het kan vlug gaan. Misschien even vlug als 177 jaar geleden.

Christophe Deborsu is journalist bij de RTBF - "La Wallonie profonde" verschijnt maandelijks op maandag

De Standaard
COMMENTAAR.
Werkbaarheid van een model
Door Bart Sturtewagen

HET voorstel van de Vlaamse minister van Milieu, Kris Peeters, om, na de inkrimping van het koeriersbedrijf DHL, op Zaventem minder nachtvluchten toe te staan, valt te begrijpen als een gebaar van goede wil. De ex-lobbyist heeft na een jaar regeringservaring geleerd dat je in de politiek meer vliegen vangt met stroop dan met azijn. Door een perspectief op minder geluidshinder aan te bieden, hoopt Peeters uit het dovemansgesprek over de nachtvluchten te geraken en een constructievere aanpak een kans te bieden. De inzet is groot genoeg: naar schatting 60.000 banen, tien procent van de Brusselse werkgelegenheid, hangt ervan af.

Maar zijn federale collega van Mobiliteit, Renaat Landuyt, had in zijn reactie natuurlijk gelijk. Het probleem met de nachtvluchten op en rond Zaventem rijst niet in 2008, als DHL zijn hoofdkwartier naar Leipzig heeft overgebracht. Neen, het probleem rijst nu. Als er in de komende weken geen compromis kan worden bereikt tussen de verschillende betrokken regeringen - de Vlaamse, de Brusselse en de federale - dan dreigt een onoverzichtelijke juridische toestand. Met elkaar conflicterende gerechtelijke uitspraken, gekoppeld aan hoge dwangsommen, kunnen tot een impasse leiden. In het ergste geval is een blokkering van de luchthavenactiviteit niet uitgesloten.

Omdat in dat geval de onwerkbaarheid van het Belgische federale model zonneklaar zou zijn aangetoond, kan ook de politieke spanning snel escaleren. Als de federale regering haar rol van bemiddelaar en makelaar van oplossingen niet met succes kan spelen, verliest ze haar relevantie en dus ook haar overlevingskansen.

Door te weigeren haar geluidsnormen af te stemmen op de Vlaamse, houdt de Brusselse regering Zaventem in een wurggreep. Het Belgische federale model kent geen hiërarchie van normen. Federale en deelstaatregeringen hebben ieder hun eigen bevoegdhedenpakket en zijn elkaar daarover geen verantwoording verschuldigd. Nu er op die verschillende niveaus ongelijke coalities aan de macht zijn, blijft er zelfs geen informele hiërarchie over. Het hangt van de politieke wil en de federale loyauteit af of dit model werkt of niet.

Een jaar geleden, bij de start van het politieke seizoen, dacht federaal premier Guy Verhofstadt nog dat hij een uitkomst kon forceren. Het ontwaken was bitter. De federale regering heeft in het huidige België die macht niet meer. Wie heeft ze nog wel? Politici die niet van neo-unitaire gevoelens verdacht kunnen worden, zoals VLD-voorzitter Bart Somers, spraken al over een mogelijke herfederalisering van de bevoegdheid over geluidsnormen. Maar als er tussen de gewesten geen akkoord kan worden gevonden over de toepassing ervan, hoe zou er dan een tweederde meerderheid kunnen worden gevonden voor een herschikking van de bevoegdheid?

Dit wordt een zaak voor de politieke leiders van de regerende partijen. Slagen zij erin om, ondanks de asymmetrische coalities, een compromis te vinden? En zijn ze in staat om het op te leggen aan hun vertegenwoordigers in de onderscheiden regeringen? Daar komt het op aan.

De klassieke compromistechnologie die het België mogelijk maakte zijn 175ste verjaardag te halen, bereikt in dit conflict haar grens. Deze botsing van belangen kan niet met geld of macht worden afgekocht. De afloop van deze krachtmeting zal duidelijk maken hoe groot de kans is dat er ooit een 200ste verjaardag komt.

Het Nieuwsblad - 20/07/2007 –
Commentaar

De Franstaligen hebben altijd dezelfde tactiek gevolgd als Vlaanderen iets wil: eerst 'non' zeggen, en dan toegeven in ruil voor een pak centen
Morgen is het 21 juli, maar slechts een heel klein deel van ons land ligt daar wakker van. Het klassieke defilé aan het koninklijk paleis blijft een bijzonder oubollig gebeuren. De andere festiviteiten slagen er ook niet in bijzonder veel enthousiasme te wekken bij grote groepen van de bevolking. België is nu eenmaal geen land als Nederland of Frankrijk, waar men enthousiast met vlaggen zwaait, het volkslied zingt of zich in 's lands kleuren tooit bij belangrijke gelegenheden. Daarvoor is er te weinig nationaal patriottisme, wellicht doordat toch een aanzienlijk deel van de bevolking eigenlijk van dat land af wil. Volgens een nieuwe enquête wil slechts 70 procent van Vlaanderen nog bij België blijven. De groep die dat niet wil, wordt met de dag groter, zoals ook bleek uit de jongste verkiezingsuitslag. Het is een gegeven dat de Franstalige partijen tot nadenken zou moeten stemmen. Steeds meer Vlamingen denken dat ze beter af zijn zonder hen. Ze denken gelukkiger te zijn, meer welstand te bereiken en een beter bestuur te hebben. Toch veranderen de Di Rupo's, Reyndersen en Milquets het geweer niet van schouder, maar blijven ze hun aloude beproefde tactiek gebruiken als Vlaanderen iets wil: eerst zo arrogant mogelijk 'non' zeggen en dan later toegeven, in ruil voor een pak centen. Wellicht zal het nu niet anders gaan. Als Leterme een oplossing vindt, althans. Want het is nog steeds niet duidelijk hoe hij Brussel-Halle-Vilvoorde gaat splitsen en tóch de Franstalige liberalen aan boord zal houden met inbegrip van de FDF-politici die er deel van uitmaken. Het Front der Francofonen liet gisteren alvast van zich horen: Brussel-Halle-Vilvoorde mag enkel gesplitst worden als het Brussels Gewest uitgebreid wordt. Het FDF heeft zelfs niet genoeg aan de zes faciliteitengemeenten, er moeten er nog een paar andere ook bij. Vanzelfsprekend is dit onaanvaardbaar voor Vlaanderen, het is zelfs geen basis om een debat te beginnen voeren. Maar denken dat de splitsing mogelijk is zonder een prijs te betalen is wellicht ook wat naïef. Toch zouden Franstalige politici voor ze onmogelijke eisen stellen beter beseffen dat ze met hun onmogelijke eisen en weigeringen enkel de groep doen aangroeien die van hen afwil. Zo ook met Brussel-Halle-Vilvoorde: als ze daar geen aanvaardbare oplossing voor mogelijk maken, zullen nog meer Vlamingen voor separatisme kiezen. Als ze België in stand willen houden, zullen ze hun tactiek moeten veranderen en leren 'oui' te zeggen in plaats van altijd 'non'. Anders stevent België onverwijld op een splitsing af.BM

Peter Vandermeersch
commentaar in De Standaard

Voortbestaan van Belgie
De regering-Verhofstadt II wankelt.

Ze dreigt te vallen over een dossier waarvan ze de voorbije jaren het bestaan minimaliseerde en zelfs ontkende: het communautaire. De premier en zijn paarse ploeg, die zes jaar geleden zoveel hoop op een nieuwe politieke cultuur hadden gewekt, hebben zich vastgereden in een probleem dat al veertig jaar sluimerde. Brussel-Halle-Vilvoorde was goed op weg om een eenzame, wat treurende dinosaurus te worden in het Belgische Jurassic Parc. Nu en dan weerklonk nog het gebrul ,,Splitsing Nu''. Maar meer dan een echo uit een ver verleden was dat niet. Nu is datzelfde BHV het touw waarmee de regering, en met haar waarschijnlijk een politieke generatie, zichzelf langzaam wurgt. Guy Verhofstadt is nog maar een flauwe afspiegeling van de premier die hij was. Zijn regering een machteloos instrument. De commissie Binnenlandse Zaken van het parlement een plaats waarover zelfs doorgewinterde politieke waarnemers met minachting spreken. (Enkel om zichzelf niet totaal belachelijk te maken, kwam de Kamercommissie gisteren niet bijeen). De splitsing van een kiesarrondissement verlamt dus onze instellingen. Leg dit nu eens uit aan het groeiende legertje werklozen. Aan bezorgde bedrijfsleiders. Aan honderdduizenden hardwerkende ondernemers in hun kmo's. Aan Vlamingen die wakker liggen van de onbetaalbaarheid van de sociale zekerheid en de organisatie van hun eindeloopbaan. Aan Belgen die te horen krijgen dat de economische groei is stilgevallen. Peiling na peiling blijkt dat een grote meerderheid van de Vlamingen het niet pikt dat het debat over BHV alles overvleugelt. Peiling na peiling krijgen we te horen dat de Vlaming niet wil dat de regering hierover valt. En toch hebben we ons vastgereden in de crisislogica. Door aan electoraal opbod te doen, dure eden te zweren en onverwijlde woorden in het Vlaams regeerakkoord te schrijven. Door de dynamiek te onderschatten van asymmetrisch samengestelde regeringen van het land en de gewesten. Dat de Vlamingen in hun regeerakkoord tot de splitsing besloten, en dat niet deden op het federale forum, was misschien niet elegant, maar wel terecht. De blijvende band tussen Franstalige kiezers die zich in Vlaanderen wensen te vestigen en Brussel staat haaks op de inrichting van onze federale staat. De wens van de Vlamingen om daar een eind aan te maken - al dan niet met uitdovende inschrijvingsrechten - is het logisch gevolg van de staatshervormingen. En een helder antwoord op het arrest van het Arbitragehof. Het wordt steeds duidelijker dat de Franstalige partijen halsstarrig weigeren om op een loyale manier deze logica toe te passen. Dat Elio di Rupo en Didier Reynders met de blijvende eis voor een uitbreiding van Brussel de lat voor een splitsing deze week dusdanig hoog legden, toont dat ze zelfs geen compromis willen nastreven. Vlaanderen kijkt verbaasd naar dat blufpoker. Als de regering over dit dossier valt, en we mogelijk naar de stembus moeten, wordt het in Vlaanderen ongetwijfeld een krachtmeting tussen de klassieke partijen en het Vlaams Belang. Maar na de strijd om Brussel-Halle-Vilvoorde - en met de houding van de Franstaligen in het geheugen - wordt de echte inzet misschien wel het voortbestaan van België. Want zelfs bij heel gematigde Vlamingen stijgt de wrevel over zoveel onverzettelijke zelfgenoegzaamheid.

14/05/2005
Het einde

De Kamer van Volksvertegenwoordigers heeft vrijdag meerderheid tegen oppositie haar vertrouwen bevestigd in de regering-Verhofstadt. Er was geen enkele dissidente stem binnen de paarse meerderheid. Ook VU-erfgenaam en nu sp.a-kartelpartner Spirit drukte plichtsgetrouw op het groene knopje. Daarna volgde een lang en warm applaus voor Guy Verhofstadt. De premier genoot. Dat was vorige woensdag trouwens ook al het geval toen hij naar de Kamer trok met de mededeling dat zelfs hij geen oplossing kon vinden voor Brussel-Halle-Vilvoorde, maar dat zijn regering wél gewoon blijft voortdoen.Dat zorgde voor een vrolijke paarse bende, schouderklopjes alom, gewuif, gekus, gelach, iedereen wist zich nog een tijdje verzekerd van zijn zitje plus bijhorende wedde in regering of parlement. En Guy Verhofstadt genoot. Het is de premier gegund. Want wat we nu meemaken lijkt sterk op het einde van... Verhofstadt. Met de oplossing die de eerste minister uitwerkte voor B-H-V, weten we zeker dat de komende verkiezingen voor Kamer en Senaat - ten laatste in juni 2007 maar misschien ook al vroeger - communautaire verkiezingen worden met een hoofdrol voor Brussel-Halle-Vilvoorde.Communautaire verkiezingen zijn géén VLD-verkiezingen, Guy Verhofstadt en de VLD zullen dan worden afgerekend door de Vlaamse kiezer voor het verpatsen van de ‘V’ in de partijnaam. Daarna volgen, ook dat weten we nu met zekerheid, communautaire regeringsonderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde én alle andere Vlaamse eisen.We willen niet uitsluiten dat de VLD dan mee aan de onderhandelingstafel zit. Niet omdat de partij de volgende verkiezingen wint, wel omdat langs Vlaamse zijde zowat alle partijen nodig zullen zijn om Vlaams Belang uit de meerderheid te houden. Maar die onderhandelingen kunnen dan niet meer geleid worden door Guy Verhofstadt, die is woensdag gezakt voor zijn communautair examen.
De moraal van het verhaal is dan ook dat de winnaars van de voorbije week de verliezers zijn. Er komt géén derde regering-Verhofstadt. En na de verkiezingen van 2007 zullen de Franstaligen hoe dan ook over B-H-V en nog véél meer moeten onderhandelen. Vluchten kan dan niet meer. Eric DONCKIER

De tijd

2005-07-11

In mineur Stefaan Huysentruyt
Frans Bayens
Het zal vandaag op de Vlaamse feestdag naar aloude gewoonte ronkende verklaringen regenen. Nochtans is er niet de minste reden om hoog van de toren te blazen. Het afgelopen jaar hebben de Vlamingen tot tweemaal toe in het zand gebeten dat het niet mooi om zien was.
In het DHL-dossier werden we wandelen gestuurd door de Brusselse stadstaat. Met zijn miljoen inwoners in ons staatsbestel is die niettemin een région �* part entière, die even zwaar weegt als de twee andere gewesten. De permanente alliantie tussen Brussel en Wallonië zorgt er bovendien voor dat Vlaanderen in een systematische minderheidspositie wordt gemanoeuvreerd. Het is bijna steeds twee tegen een.
In het dossier Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) werden we terug naar af gestuurd door de verenigde francofonie. Dankzij de grendelgrondwet van 1970 beschikt die over een blokkeringsminderheid, waarmee ze de meerderheid de pas kan afsnijden.
In het BHV-dossier zijn de Vlamingen op hun bek gegaan omdat ze het tactisch verkeerd hebben aangepakt, is een vaak gehoorde uitleg. Met de fanfare op kop ga je niet op jacht, weet de Limburgse gouverneur, Steve Stevaert. Dat klopt, maar het is nog maar de vraag of de fanfare achteraan veel verschil zou hebben uitgemaakt. Het DHL-debacle zou dan weer een gevolg zijn van de asymmetrische coalities op federaal en deelstatelijk niveau. Die asymmetrie maakt het land onbestuurbaar, is een vaak gehoorde stelling. Maar in wat voor federale staat leven we als asymmetrische coalities niet kunnen en het land maar bestuurbaar kan worden gehouden door de verkiezingen voor federatie en deelstaten opnieuw gelijktijdig te laten plaatshebben?
Naar verluidt gaat de communautaire jacht in 2007 opnieuw open. Afwachten. Want tot nader order zijn de Franstaligen nog steeds geen vragende partij. En als ze onder druk van de regeringsvorming toch aan de onderhandelingstafel zouden aanschuiven, is het nog maar de vraag hoe ver ze willen gaan. Bovendien moet worden gevreesd voor wat de Vlaamse onderhandelaars er op dat ogenblik van bakken. De toegevingen waartoe de Vlaamse paarse partijen bereid waren om BHV gesplitst te krijgen, doen het ergste vermoeden.
Dat er compromissen moeten worden gesloten, staat buiten kijf. Daar gaat het ook niet om. Waar het om gaat, is dat het best geen ondoordachte compromissen zijn. Want je raakt er niet meer van af. Alarmbellen en bijzondere meerderheden bezorgen ze, zodra ze zijn goedgekeurd, een eeuwigheidswaarde. Je krijgt ze niet meer rechtgetrokken, je blijft ze meeslepen.
Dat is in het BHV-dossier overduidelijk gebleken. In essentie was de eis tot splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde een Vlaamse poging om de meerderheidsregel, 35 jaar nadat hij was opgeheven, enigszins in ere te herstellen. De poging werd door de Franstaligen onmiddellijk met succes afgeblokt.
De Franstaligen willen niet en de Vlamingen kunnen niet. Het is steeds hetzelfde liedje. Vroeg of laat moeten daar toch ongelukken van komen.
Frans Bayen

GVA
11 juli is traditioneel een datum voor Vlaams spierballenvertoon. Intimidatiegedrag om onze Franstalige landgenoten duidelijk te maken dat Vlaanderen meer autonomie eist. Alle Vlaamse politieke partijen hebben dat nu in hun programma ingeschreven. Zelfs Groen!. De ecologisten pleitten recent nog voor een gedeeltelijke regionalisering van de gezondheidszorg. Een paar jaar geleden zou dat gewoon onmogelijk zijn geweest. Het is een bewijs dat de geesten aan het keren zijn.
Nog niet zo gek lang geleden klonk het uit bepaalde hoek voortdurend dat communautaire thema's, en meer bepaald de vraag naar meer staatshervorming, de mensen niet interesseert. Vandaag weten we gelukkig beter.
Staatshervorming, dat is bijvoorbeeld DHL en de toekomst van Zaventem. Herinner u hoe dat dossier vorig jaar door communautair gekibbel werd verkwanseld. Staatshervorming dat is ook verkeersveiligheid, dat is werk hebben of géén werk hebben, dat is veel ofwel héél veel belastingen betalen, dat is een aangepaste justitie, dat is omgaan met ziekte en vergrijzing, dat is een gunstig investeringsklimaat scheppen voor bedrijven, dat is de nodige kansen geven aan de haven van Antwerpen, dat is mobiliteit en milieu.
En staatshervorming dat is ook de nodige eerbied en verdraagzaamheid kunnen opbrengen voor de taal- en cultuurgemeenschappen in dit land. Vandaar dat bijvoorbeeld Brussel-Halle-Vilvoorde zo belangrijk was. Dat was inderdaad veel meer dan een verwerpelijk politiek spelletje tussen de N-VA en het FDF. B-H-V was, en is nog steeds, een symbooldossier van respect hebben voor grondgebied en voor de mensen die er wonen.
Door de nederlaag die Vlaanderen in B-H-V in mei heeft geleden, is het hier redelijk stil geworden rond communautaire thema's. Er worden wonden gelikt. Maar de littekens blijven.
Johan Vande Lanotte, die toch niet bekend staat als een communautaire scherpslijper, zei een paar weken geleden dat de Franstaligen met B-H-V een tactische blunder hebben begaan. Het dossier zal als een boemerang terugkeren. "Als je een tijdbom in het vriesvak steekt, is die niet verdwenen. Op een bepaald moment ontploft de frigo."

De toekomstige voorzitter van de sp.a voorspelt in 2007, bij de vorming van een nieuwe federale regering, loodzware onderhandelingen tussen Wallonië en Vlaanderen. "En ik verzeker u dat de Vlamingen dan alle tijd zullen hebben", waarschuwt hij Elio Di Rupo, Didier Reynders, Joëlle Milquet en Olivier Maingain.
Maar wellicht zal het zelfs niet zo lang duren vooraleer het communautaire egeltje de kop opsteekt. Het spreidingsplan rond Zaventem, het eindeloopbaandebat, de financiële transfers zijn moeilijke dossiers die Vlamingen en Walen verschillend benaderen.
Is dat iets om ons vrolijk over te maken? Neen. Zijn wij uit op de confrontatie? Neen. Willen we dat de frigo ontploft? Neen. Maar met een bot 'non' op alles, kunnen we niet vooruit en is daarom onaanvaardbaar. Dat moeten ze in het Zuiden wel beseffen.

30.07.2007
“Een nieuwe federale regering zonder staatshervorming zal een regering tégen Vlaanderen zijn en ze zal het einde van België betekenen.”

Dat zegt grondwetsspecialist Robert Senelle in een interview met Gazet van Antwerpen.

Volgens Senelle wordt de taalgrens stilaan “een staatsgrens tussen twee totaal verschillende deelstaten: Vlaanderen en Wallonië”. Senelle noemt de onafgewerkte staatshervorming “nodeloos ingewikkeld” en een bron van voortdurende politieke problemen. “De bevoegdheidspakketten lopen nog altijd door elkaar, met alle conflicten vandien. Op bestuurlijk vlak is het Belgisch federalisme een warboel.”

Hoe moet het dan wel? “De enige oplossing voor een werkzaam federalisme in dit land is de erkenning van de feitelijke tweeledigheid. Dat houdt in dat België twee echte deelstaten als fundament van het federale staatsbestel moet kennen: Vlaanderen en Wallonië.”

Blijven aanmodderen in het Belgische keurslijf heeft geen zin. “Blijven sukkelen met een onafgewerkte staatshervorming zou een ramp zijn voor het land en zeker voor het welvarende Vlaanderen. De Vlamingen moeten dus uitkijken naar een oplossing die de fundamentele belangen van Vlaanderen op economisch en politiek vlak veiligstelt”, aldus Senelle.

Volgens de professor moet Vlaanderen de huidige federale grondwet niet langer erkennen en een nieuw constitutioneel handvest eisen. “Het staat in de sterren geschreven dat Walen en francofonen geen duimbreed zullen wijken. Met het gevolg dat de fundamentele Vlaamse belangen op de helling komen te staan.” Vlaanderen mag niet langer zwichten voor de chantage.

Robert Senelle: “Het komt het Vlaams Parlement toe om tijdens een plechtige zitting Vlaanderen uit te roepen tot deelstaat van het federale België met het territorium dat zich van de Noordzee tot de taalgrens uitstrekt en waar alleen de Nederlandse taal en de Vlaamse cultuur officieel zijn erkend en beschermd. Van dat territorium is alleen Brussel-Hoofstad tweetalig en een autonome regio”.

De twee deelstaten moeten daarop elk hun eigen grondwet opstellen, merkt de professor nog op.
Journalist Dirk Castrel vraagt zich af hoe Wallonië daarop zal reageren. Maar volgens Robert Senelle zal men zich bij de feiten en de nieuwe situatie moeten neerleggen: “Ik ben ervan overtuigd dat de politieke en communautaire druk zo groot zal zijn dat Wallonië niets anders rest dan dezelfde weg op te gaan.”
Tenzij ze natuurlijk willen dat België helemaal uit elkaar spat…

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Wel, als het nu niet onmogelijk zal zijn om nog een Belgische regering te vormen, dan zal het volgende keer zijn. Of dacht jij dat de toestand zal verbeteren?



Doki, ik volg de Belgische politiek al sinds halfweg jaren '70, en vaak in de actieve modus. Mjin antwoord op jouw vraag is: er is niets mis met graduele verbeteringen, maar voor de Belgische situatie is dat niet meer mogelijk. Oplossingen zijn altijd veel te lang uitgesteld, zodat ze, toen ze er dan toch in één of andere vorm kwamen, futiel geworden waren. Bovendien hebben we veel te veel moeten betalen voor veel te dooie mussen.

In één woord: too little, too late. Er is veel te veel gebeurd dat niet meer kan rechtgezet worden.

Vlaanderen heeft zich vanuit een toestand van binnenlandse kolonie op eigen kracht opgewerkt. Waarom zou het zich in godsnaam nog iets gelegen laten aan zijn vroegere kolonisator (die bovendien zijn streken nog niet afgeleerd blijkt te hebben)?

Vergelijk het met een gedwongen huwelijk waarbinnen de vrouw 30 jaar lang alles heeft moeten afgeven en regelmatig een pak slaag kreeg. Eenmaal die vrouw zich bewust geworden is dat het anders kan, en de kans ziet haar man te verlaten, heeft ze geen reden meer om nog terug te keren en "stapje voor stapje" te proberen het huwelijk terug proberen op te bouwen. Ze is vrij en wil dat blijven. En als ze ooit nog in een nieuw huwelijk stapt, zal het van een heel andere soort zijn.

It's time.

Er dienen in Wallonie politiekers op te staan die de realiteit durven te prediken : "Kijk naar Vlaanderen, we leven uit HUN hand. Jaren hebben we ze vernederd, maar ze zijn boven ons geklommen, ondanks alle weerstand die we hen konden geven. Laten we een les leren uit deze, laten we dat Vlaamse vernuft België redden onder HUN voorwaarden, want ZIJ weten hoe het kan en moet, NIET onze huidige politiekers die alleen maar trachten de oude weg naar de ondergang, voort te zetten. Laten we leren nederig zijn, om samen met de Vlamingen koningen te kunnen worden van België, of Vlaanderen zien afscheuren om nooit meer terug te keren, tot ONZE schade en schande. Koppig zijn zal ons niet helpen, toegeven wél"

T is maar een idee he...

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Nee, ik zie nog een andere weg:

OK, dan kunnen we verder praten.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijke afschaffing van het Brussels "gewest" (later vervanging door een agglomeratieraad of een provincie)

Voor Brussel zijn meerdere constructies denkbaar. Ik zou er geen probleem mee hebben dat het huidige statuut zou vervangen worden door een ander, dat meer afgestemd is op de aard van Brussel (klein, hoofdstad, europese hoofdstad, meertalig). Maar een provincie zie ik zeker niet zitten.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijke toepassing van art 35 waardoor alle restbevoegdheden bij Vlaanderen en Wallonië komen te liggen

Tja, dan moet die beruchte lijst maar eens worden opgesteld hé. Misschien wordt dat binnen enkele dagen nog een betaalmiddel rond de onderhandelingstafel.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijk invoering van een evenredige vertegenwoordiging N/F in de federale regering

Geen probleem daarmee. En geef ze meteen maar allemaal taalles ook.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijke afschaffing van ondemocratische instrumenten als de bijzondere meerderheden en de alarmbel

Oppassen hiermee. Voor je zomaar roekeloos wetten afschaft is het altijd goed om eens na te gaan waarom daar ooit een meerderheid voor te vinden was. Dit kan onder andere omstandigheden snel terug in je gezicht slaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijke afschaffing van alle faciliteiten over heel België

Bof. Voor mij is heel die heisa rond de faciliteiten niet de kern van het probleem. Op zich vind ik die faciliteiten een nobele constructie. Natuurlijk is er misbruik, zoals bij elk systeem. Maar nog eens, daarom is het systeem op zich niet rot. Volgens mij zou het wijs zijn om de faciliteiten niet in discussie te stellen als we belangrijker dingen erdoor willen krijgen.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

- onmiddellijke invoering van het bindend referendum op volksinitiatief in heel België en op alle niveau's

Neen, niet akkoord. Ik geloof in het nut van een representatief systeem.

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Als deze minimumvoorwaarden aanvaard worden, kan er een noodregering gevormd worden met een door de Vlaamse partijen geïnspireerd programma, die aan de snelle confederalisering kan beginnen en de heropbouw van Wallonië kan aanvatten.

Dat klinkt een beetje paternalistisch vind je niet? Als we de heropbouw van Wallonië willen realiseren, dan zou dat best op voet van gelijkheid gebeuren.

[Hans1]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Niet alleen Kortaf ziet dat zo, hoor.
Ook de BBC weet ondertussen dat Belgie op z'n laatste benen loopt:





Dit al vergeten?

Het einde van België wordt al 100 jaar voorspeld.

[Burry]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het einde van België wordt al 100 jaar voorspeld.

De witte broodsweken hebben ook niet lang geduurd hé

[DebianFox]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het einde van België wordt al 100 jaar voorspeld.

Een bekende Britse historicus - wiens naam mij even ontgaan is - voorspelde het einde van België tegen 2009.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het einde van België wordt al 100 jaar voorspeld.

België is wel nog geen honderd jaar democratisch he.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Het einde van België wordt al 100 jaar voorspeld.

Alleen haalde dat 170 jaar lang nauwelijks de media. Dezelfde media die jouw grote doorbraak beletten....

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door DebianFox

Een bekende Britse historicus - wiens naam mij even ontgaan is - voorspelde het einde van België tegen 2009.

Jean Gol voorspelde het einde tegen 2002, evenals de man achter de Vlaanderen Vlagt-acties.

[Knuppel]

By the way, Hanske.

Ik scharrelde alleen hier en daar wat bijeen omdat iemand hier het volgende beweerde:

Je gaat er nog steeds van uit dat het Belgisch systeem "stervend" is en dat een afscheiding als een soort onafwendbaar lot komt aangestormd.

Me dunkt toch dat Belgique een beetje heel erg ziekskes is de laatste tijd, hoor.

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

By the way, Hanske.

Ik scharrelde alleen hier en daar wat bijeen omdat iemand hier het volgende beweerde:

Me dunkt toch dat Belgique een beetje heel erg ziekskes is de laatste tijd, hoor.

Tussen ziek en stervend zit toch nog een kleine nuance. En wat er in de media, en zeker in de buitenlandse allemaal al geschreven en gezegd is over België daar kan Lord of the Rings IV van gedraaid worden : "Rise of the Lion Empire" of zoiets.

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Er dienen in Wallonie politiekers op te staan die de realiteit durven te prediken : "Kijk naar Vlaanderen, we leven uit HUN hand. Jaren hebben we ze vernederd, maar ze zijn boven ons geklommen, ondanks alle weerstand die we hen konden geven. Laten we een les leren uit deze, laten we dat Vlaamse vernuft België redden onder HUN voorwaarden, want ZIJ weten hoe het kan en moet, NIET onze huidige politiekers die alleen maar trachten de oude weg naar de ondergang, voort te zetten. Laten we leren nederig zijn, om samen met de Vlamingen koningen te kunnen worden van België, of Vlaanderen zien afscheuren om nooit meer terug te keren, tot ONZE schade en schande. Koppig zijn zal ons niet helpen, toegeven wél"

T is maar een idee he...

En een ferm pretentieus idee als je mij toestaat. Denk je soms dat er in Wallonië geen valabele mensen rondlopen?

[kaap]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Dat een referendum zou volstaan om België op te doeken is pure onzin. Onze staatsstructuur ligt grondwettelijk vast, en daar iets aan wijzigen vergt een wiziging van die artikels.

(quote ingekort)

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In 1830 lagen die artikels nochtans ook vast.

Ik verbaas me erover dat sommigen zo makkelijk wegkomen met het negeren van Knuppels argument.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Bof. Voor mij is heel die heisa rond de faciliteiten niet de kern van het probleem. Op zich vind ik die faciliteiten een nobele constructie. Natuurlijk is er misbruik, zoals bij elk systeem. Maar nog eens, daarom is het systeem op zich niet rot. Volgens mij zou het wijs zijn om de faciliteiten niet in discussie te stellen als we belangrijker dingen erdoor willen krijgen.

Zijn de faciliteiten niet dé oorzaak van alle taalproblemen buiten Brussel? Ze zijn een excuus om jezelf niet te hoeven aanpassen. Door de faciliteiten komt de taalgrens niet uit de verf, waardoor Franstaligen rond Brussel het idee hebben dat ze nog half in Brussel wonen en in Voeren zorgden de faciliteiten voor het ontstaan van een Franstalige bevolkingsgroep. Ik zie daar niets nobels in. Het was nobel geweest als overgangsmaatregel, als men in 1963 gezegd had: okee, iedereen krijgt tien jaar de tijd om zich aan te passen en gedurende die tijd kan iedereen nog vertalingen aanvragen. Daarna is het schluss en moet alles in het Nederlands gebeuren. Het was zelfs nog wel nobel geweest als de faciliteiten levenslang geldig waren gebleven voor hen die vóór 1963 in de betreffende gemeenten zijn komen wonen. Zij konden er immers niets aan doen dat de gemeente ineens eentalig werd. In de huidige situatie zijn faciliteiten echter compleet overbodig geworden. Ze helpen enkel mensen van slechte wil om zich niet aan te passen. Ze zijn met andere woorden precies het tegenovergestelde van het integratiebeleid dat gevraagd wordt. Het lijkt me dus juist een heel belangrijk punt om af te schaffen. Althans, als je graag de problemen in België wilt oplossen en er te elfder ure nog een beetje een normale staat van zou willen maken.

Neen, niet akkoord. Ik geloof in het nut van een representatief systeem.

Ik ook, daarom ben ik ook voor invoering van referenda. Zonder die referenda verliest het vertegenwoordigende stelsel langzaam zijn nut namelijk: gebrek aan bijsturing vanuit de bevolking doet politieke partijen wegdrijven van hun achterban. In Nederland hebben we nu al drie keer meegemaakt (1994, 2002 en 2006) dat de politiek door de burger moest worden wakkergeschut. En bij het eerste landelijke referendum zaten de grote partijen er tegenover hun achterban alwéér naast met hun stellingname.

Op termijn zijn die aardverschuivingen en afwijkingen niet houdbaar. Ze tasten het vertegenwoordigende karakter van de parlementaire democratie aan. Daarom zijn referenda nodig om de partijen scherp te houden.