Is Vlaams anders dan Nederlands?

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Queensburry

... Wie niet naar Klare luistert, is achterlijk of toch bijna ...

Hoe vaak moet iemand naar Klara luisteren om zich aan die vermeende achterlijkheid te ontworstelen? Is één keer voldoende, of moet een groter offer worden gebracht en moet die iemand zich elke dag laten martelen door de zogenaamde 'meerwaarde' waarvan Klara beweert dat ze ze aanbiedt?

Is iemand die op eigen houtje - gebruik makend van bibliotheken, iTunes, de collecties & suggesties van vrienden, Radio Panik, ... - de héle muziekproductie van de héle mensheid probeert te verkennen, en het oordeel van zelfbenoemde 'deskundigen' doelbewust naast zich neerlegt, ook 'achterlijk of toch bijna'?

Dank bij voorbaat voor uw antwoord,

dimi

[Shadowke]

Vlaams is een 'dialect' van het Nederlands.

Vlaams en Nederlands zijn geen aparte talen zoals sommigen beweren.
(Belgiscistische angstzaaierij)

[420yeahbaby]

En wat is Oost Vlaams, West Vlaams, Limburgs en Antwerps dan?

[Queensburry]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Ik pik even de krenten uit de pap...

U bent bijzonder scherpzinnig - en u heeft nog geluk dat ik mij hier liever van ironie bediende, eerder dan van cynisme of sarcasme, want dan waren onze uitwisselingen minder aangenaam gebleven, vrees ik.

Wel, ik heb er ook geen moeite mee mijn eigen zwakheden te erkennen. Zo heb ik een fobie ontwikkeld voor de al dan niet gemeende underdog-mentaliteit van de Vlaming. Met zijn eruditie, zijn immens zelfvertrouwen ( noem het voor mijn part maar verwaandheid als u dat verkiest) zijn complexloze omgang met andere culturen, en natuurlijk zijn stijl en welbespraakheid, symboliseert Barnard in alle facetten de tegenpool van de Vlaamse kleinheid. Ik beken dat dit een belangrijke reden is waarom zijn werk zo graag lees.

Ik schrijf dit omdat ik zie dat uw kritiek op Barnard blijkbaar niet geworteld zit in het net genoemde 'Verdriet van Vlaanderen', zoals ik die endemische kleinheid van ons volk soms noem. (Maar ik blijf erbij dat dit voor het overgrote deel van de kritiek op iemand zoals hij wél de reden is.)

En nogmaals ten gronde, om af te sluiten: Ik hou van het Nederlands. Net zoals ik een sterke affiniteit heb met mijn streekdialect. Maar enkel een blinde ziet niet in dat het Nederlands bedreigd is door het Engels. Kiezen voor het dialect is op lange termijn nefast voor onze taal. Het Nederlands zal verdwijnen en het Engels zal op die manier uiteindelijk slagen in hetgeen het Frans nooit heeft kunnen verwezenlijken.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door 420yeahbaby

En wat is Oost Vlaams, West Vlaams, Limburgs en Antwerps dan?

dialecten van het Vlaams

Vlaams is Zuid-Nederlands
en de door jou genoemde dialecten zijn subdialecten van het Zuid-Nederlands dat een dialect is van het Nederlands.
(zo is het correct)

[Hertog van Gelre]

ossaert en Queensburry, jullie hebben genietende meelezers. Niet stoppen nu.

[groentje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

ossaert en Queensburry, jullie hebben genietende meelezers. Niet stoppen nu.

Hear hear.

[Turkje]

Barnard doet mij altijd denken aan Delvoye, ook zo'n blaaskaak die maar al te graag verkondigt dat "99% van de mensheid niets meer in zich heeft dan zijn Cloaca<-gedrocht>machine: vreten en schijten". Natuurlijk beschouwen zij zichzelf als zoveel meer, zoveel belangrijker, zoveel essentiëler voor de nalatenschap van de Mensheid. Ijdelheid is hun zonde, and it's my favourite sin, zoals Al Pacino zeer saillant verkondigt in Taylor Hackfords film The Devil's Advocate. En ja, daarop wordt neergegeken in Vlaanderen. Waarom? Uit een cultivatie van boertigheid, van gewoontjes zijn? Integendeel: het is een mengeling van zelfrelativering (ongetwijfeld nog een overblijfsel van de katholieke donderpreken dat elke mens tot asse zal wederkeren) en tegelijkertijd fierheid over de eigen identiteit, die de Vlaming weerhoudt om op te kijken naar mensen die het geweldig vinden om in hun spiegelbeeld de lichtende zon te zien.

[djimi]

Er zijn weinig dingen leuker dan het doen ontploffen van een opgeblazen kikker (in figuurlijke zin, wel te verstaan!).

@Queensburry:

wilt u a.u.b. zo goed zijn ook eens op mijn vragen te antwoorden?


Dank bij voorbaat,

djimi

[Weezer]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

ossaert en Queensburry, jullie hebben genietende meelezers. Niet stoppen nu.

Vakantie, sterke zwarte koffie, Sugar Kane van Sonic Youth op de achtergrond en dan deze draad doorspitten. Het leven kan aangenaam zijn.

[ossaert]

[dubbel]

[ossaert]

[Hier liep iets mis]

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Queensburry

Wel, ik heb er ook geen moeite mee mijn eigen zwakheden te erkennen. Zo heb ik een fobie ontwikkeld voor de al dan niet gemeende underdog-mentaliteit van de Vlaming. Met zijn eruditie, zijn immens zelfvertrouwen ( noem het voor mijn part maar verwaandheid als u dat verkiest) zijn complexloze omgang met andere culturen, en natuurlijk zijn stijl en welbespraakheid, symboliseert Barnard in alle facetten de tegenpool van de Vlaamse kleinheid. Ik beken dat dit een belangrijke reden is waarom zijn werk zo graag lees.

Ik schrijf dit omdat ik zie dat uw kritiek op Barnard blijkbaar niet geworteld zit in het net genoemde 'Verdriet van Vlaanderen', zoals ik die endemische kleinheid van ons volk soms noem. (Maar ik blijf erbij dat dit voor het overgrote deel van de kritiek op iemand zoals hij wél de reden is.)

Mijn aversie van Barnard (& cie.) is niet ingegeven door één of ander misplaatst underdog-gevoel en al helemaal niet door jaloezie, maar door heel andere redenen, die ik eerder al in het kort schetste. U ziet Barnard als erudiet, welbespraakt, zelfzeker, wel: laat ik het daar nu niet helemaal mee eens zijn. Over mijn kwalificaties ‘arrogante kwal’ en ‘stylistische blaaskaak’ kunnen we nog blijven discussiëren tot we een ons wegen, dus laten we dat vooral niet doen. Blijft enkel nog dat ‘erudiet’. Het gaat er hier eigenlijk niet om of de man écht erudiet is –dat kan best zo zijn-, maar vooral om het feit dat hij zijn eigen eruditie zo sterk aanzet en inzet als een argument om een hem niet welgevallend denkbeeld te kleineren. Die eruditie is dan weer een radertje in een groter discours, dat waarin België en Anti-België tegenover elkaar staan: het één een kosmopolitisch ideaal, het andere een protofascistisch stort. Beide beelden hebben geen enkele grond in de werkelijkheid: zoals ik eerder al aangaf, zijn ze een constructie. De vrijdenkende bourgeois-bohémien tegen de katholieke, bekrompen kruidenier; de één heeft zijn Vlaams ideaal, dus moet daar wel een ideaal België tegenover staan. Eigenlijk gaat het daar al lang niet meer om de toekomst van het land, maar een vooringenomen zelfbeeld dat een politieke kwestie kaapt. Was het niet in de discussies om de toekomst van België, dan was er wel een ander probleem waarin die neerbuigendheid een uitweg had gevonden.

Het is, kortom, niet meer dan een proces van social distinction: net zoals er een canon bestaat van ‘goede smaak’, is er ook een canon van ‘goede ideeën’. VTM slecht, Canvas goed, Arte fantastisch, geen TV nog veel beter – Mozart goed, Laura Lynn slecht – Kimberly en Kevin slecht, Julie en dingsken goed – Vlaanderen slecht, België goed. Het is niet meer dan dat. Afsluitend: zolang dit ‘feest van de goede smaak’ binnenskamers blijft, kan het mij eigenlijk niet veel schelen, maar zodra er burengerucht ontstaat, bel ik de flikken – of beter: neem ik het recht in eigen handen. Als u graag met een bel cognac monkelend bij het haardvuur naar Klara luistert en denkt ‘Wat moet het klootjesvolk al niet missen’, dan interesseert mij dat niet; als het Humo-volkje in het Sportpaleis een rondje marathonmasturberen organiseert, mij niet gelaten. Als echter een Barnard met de zekerheid dat de Evenaar door zijn g*t loopt mij en bij uitbreiding de rest van de wereldbevolking komt vertellen dat ik een achterlijke kruidenier ben, met het verstand van een circusvlo en de smaak van een demente baviaan die zijn eigen fecaliën �* point en met boontjes eet, en dan enkel en alleen om zichzelf en de zijnen op een voetstuk te plaatsen, dan word ik (om het nog zacht uit te drukken) kregelig.

Daar kan je dan nog aan toevoegen wat ik eerder als schreef, namelijk de enorme gemakzucht waarmee deze zelfverklaarde intellectuelen zich van hun taak kwijten. Ze voelen zich geroepen om maatschappelijke standpunten in te nemen, maar deze standpunten zijn niet meer dan een zelfde bandje dat eindeloos afgespeeld wordt. Meer nog, als hun standpunt er enkel op gericht is om zich van de massa te onderscheiden, dan plegen ze verraad aan de maatschappij die ze denken te moeten vooruit helpen met hun inzichten. De ivoren toren dus, van waar ze naar beneden plassen op de hoofden van het klootjes- en klotevolk.

En nogmaals ten gronde, om af te sluiten: Ik hou van het Nederlands. Net zoals ik een sterke affiniteit heb met mijn streekdialect. Maar enkel een blinde ziet niet in dat het Nederlands bedreigd is door het Engels. Kiezen voor het dialect is op lange termijn nefast voor onze taal. Het Nederlands zal verdwijnen en het Engels zal op die manier uiteindelijk slagen in hetgeen het Frans nooit heeft kunnen verwezenlijken.

Het is niet leuk als we het beiden (grotendeels) eens zijn. Wil ik voor de leut eens zeggen dat jij een zwartkijker bent? Dat je vanuit je elitaire academisme al te pessimistisch bent?

[ossaert]

[dubbel]

[dejohan]

West-Vlaams kan je volgens mij nog wel een statuut van aparte taal krijgen, omdat daar echt wel heel veel vervoegingen anders zijn dan in het "Nederlands", en omdat je toch van een soort "standaard West-Vlaams" kunt spreken dat door iedereen in West Vlaanderen (en Zeeuws Vlaanderen!) begrepen wordt, en niet door mensen van buiten West Vlaanderen. Bovendien wordt het in alle lagen van de bevolking gebruikt en in velerlij contexten, zelfs in formele situaties.

In Antwerpen/Brabant en Limburg is dat minder, je hebt wel zeer typische regionale dialecten, maar mensen die pakweg 20 km van elkaar wonen spreken niet in dialect met elkaar, maar in nederlands of een soort verkavelingsvlaams (wat redelijk dicht tegen Nederlands aanligt itt het West Vlaams).

Btw, in Noord Frankrijk heeft het West Vlaams wél het statuut van een aparte taal.

[dejohan]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Meer nog, als hun standpunt er enkel op gericht is om zich van de massa te onderscheiden, dan plegen ze verraad aan de maatschappij die ze denken te moeten vooruit helpen met hun inzichten. De ivoren toren dus, van waar ze naar beneden plassen op de hoofden van het klootjes- en klotevolk.

Dit is een applaus waard.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Weezer

Vakantie, sterke zwarte koffie, Sugar Kane van Sonic Youth op de achtergrond en dan deze draad doorspitten. Het leven kan aangenaam zijn.

Wat is dat toch met dit forum? Heb ik een subliminale link met Daydream Nation over het hoofd gezien?

[stropkeuh]

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 420yeahbaby
En wat is Oost Vlaams, West Vlaams, Limburgs en Antwerps dan?

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

dialecten van het Vlaams

Vlaams is Zuid-Nederlands
en de door jou genoemde dialecten zijn subdialecten van het Zuid-Nederlands dat een dialect is van het Nederlands.
(zo is het correct)

Niet helemaal wat het Limburgs betreft:

Limburgs

Naar het Limburgse taalgebied zijn door de jaren heen vaak diepgaande dialectonderzoeken gehouden. Dit heeft te maken met de ingewikkelde samenstelling ervan. Niet alleen strekt het zich uit over drie landen, het markeert ook nog eens een overgangsgebied tussen het zogenaamde Nederfrankisch (waaronder het Nederlands) en het Centraalfrankisch (waaronder enkele Duitse dialecten vallen). Het Limburgs kenmerkt zich dus door een grote mate van afstand tot het Nederlands, maar heeft daar ook duidelijke overeenkomsten mee, vooral met de zuidelijke dialecten. Ook zijn in het Limburgs uitdrukkingen en grammaticale constructies behouden gebleven die in het Nederlands al eeuwen niet meer voorkomen, zoals bijvoorbeeld de naamvallen. Voor meer over de eigenaardigheden, maatschappelijke en culturele status van deze taal, zie de situatieschets.

Limburgs officieel als taal erkend
Op 14 februari 1997 is het Limburgs officieel door de Nederlandse regering als 'vreemde' taal erkend, onder het Europees Handvest voor Regionale en Minderheidstalen. Voor meer informatie over dit handvest, klik hier.
Van de politieke partij "Pertie Nuuj Limburg" (PNL) is in de zomer van 2000 een initiatiefvoorstel gekomen om het gebruik van de Limburgse taal verder te stimuleren en om een 'Algemeen geschreven Limburgs' (AGL) te ontwikkelen en promoten. Dit voorstel is behandeld in de gedeputeerde staten van Nederlands Limburg. Na het laten vallen van het AGL, waarvoor nog niet voldoende politieke steun was, is het voorstel aangenomen. Dit betekent o.a. dat er een streektaalfunctionaris is aangewezen en dat een Raad voor het Limburgs is opgezet. De streektaalfunctionaris is momenteel Ton van de Wijngaard.

Het Limburgs is geen dialect, maar een taal
De Limburgse taal is een zelfstandige en volwaardige, aan het Duits en Nederlands verwante taal. Het heeft een andere oorsprong dan het Nederlands en bestrijkt een vrij groot gebied. In Limburg spreken ongeveer een miljoen mensen Limburgs en het taalgebied strekt zich over drie landen uit: België, Duitsland (gemeente Zelfkant) en Nederland.
De Limburgse taal wordt door velen aangeduid als "de Limburgse dialecten". Dit is onjuist, want een dialect is een afgeleide van een zelfstandige en volwaardige taal. Het Limburgs, echter, is een onder het Europees Handvest voor streektalen of talen van minderheden erkende taal. Het doel van dit Handvest is het beschermen en het versterken van de niet-dominerende talen in Europa. Belangrijk evenwel, voor de afbakening van het begrip dialect, zijn de criteria die het "European Bureau for Lesser Used Languages" (onderdeel van de Europese Unie en verbonden aan de Raad van Europa, met een eigen positie binnen de UNESCO) hiervoor hanteert: "dialecten richten zich wat betreft de woordenschat, de zinsbouw en de spelling naar de standaardtaal." Geen van deze drie criteria is op de Limburgse taal van toepassing. Bovendien heeft het Limburgs, zoals hierboven vermeld, een formele status als taal. Hieruit kan men concluderen, dat het Limburgs geen dialect is, laat staan een dialect van het Nederlands, zoals sommige landgenoten plegen te denken, maar één taal.
Wat hier abusievelijk met "Limburgse dialecten" wordt aangeduid, zijn in werkelijkheid varianten en tongvallen van de Limburgse taal (elke taal kent deze verschijnselen):

Een variant is een deel van een bepaalde taal, dat zich door een bijzonder kenmerk, anders dan op grond van klanksynoniemen, van een ander deel van die taal onderscheidt. Dit begrip heeft betrekking op de woordvorm (bepaald door de consonanten). Ten oosten van de Panninger Linie wordt bijvoorbeeld de s~ in zekere gevallen als een sj~ uitgesproken (sjtraot, sjmiete), en ten zuiden als een scherpe s~ (straot, smiete).

Een tongval is een lokale uitspraak van hetzelfde woord binnen een bepaalde taal op grond van klanksynoniemen. Dit begrip heeft betrekking op de woordklank (bepaald door de vocalen). Het Limburgse woord voor groot kent bijvoorbeeld karakteristieke streekgebonden klanken: groet, groeët, grwat, enzovoort.


http://taal.phileon.nl/limburgs.php

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door stropkeuh

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 420yeahbaby
En wat is Oost Vlaams, West Vlaams, Limburgs en Antwerps dan?




Niet helemaal wat het Limburgs betreft:

Limburgs

Naar het Limburgse taalgebied zijn door de jaren heen vaak diepgaande dialectonderzoeken gehouden. Dit heeft te maken met de ingewikkelde samenstelling ervan. Niet alleen strekt het zich uit over drie landen, het markeert ook nog eens een overgangsgebied tussen het zogenaamde Nederfrankisch (waaronder het Nederlands) en het Centraalfrankisch (waaronder enkele Duitse dialecten vallen). Het Limburgs kenmerkt zich dus door een grote mate van afstand tot het Nederlands, maar heeft daar ook duidelijke overeenkomsten mee, vooral met de zuidelijke dialecten. Ook zijn in het Limburgs uitdrukkingen en grammaticale constructies behouden gebleven die in het Nederlands al eeuwen niet meer voorkomen, zoals bijvoorbeeld de naamvallen. Voor meer over de eigenaardigheden, maatschappelijke en culturele status van deze taal, zie de situatieschets.

Limburgs officieel als taal erkend
Op 14 februari 1997 is het Limburgs officieel door de Nederlandse regering als 'vreemde' taal erkend, onder het Europees Handvest voor Regionale en Minderheidstalen. Voor meer informatie over dit handvest, klik hier.
Van de politieke partij "Pertie Nuuj Limburg" (PNL) is in de zomer van 2000 een initiatiefvoorstel gekomen om het gebruik van de Limburgse taal verder te stimuleren en om een 'Algemeen geschreven Limburgs' (AGL) te ontwikkelen en promoten. Dit voorstel is behandeld in de gedeputeerde staten van Nederlands Limburg. Na het laten vallen van het AGL, waarvoor nog niet voldoende politieke steun was, is het voorstel aangenomen. Dit betekent o.a. dat er een streektaalfunctionaris is aangewezen en dat een Raad voor het Limburgs is opgezet. De streektaalfunctionaris is momenteel Ton van de Wijngaard.

Het Limburgs is geen dialect, maar een taal
De Limburgse taal is een zelfstandige en volwaardige, aan het Duits en Nederlands verwante taal. Het heeft een andere oorsprong dan het Nederlands en bestrijkt een vrij groot gebied. In Limburg spreken ongeveer een miljoen mensen Limburgs en het taalgebied strekt zich over drie landen uit: België, Duitsland (gemeente Zelfkant) en Nederland.
De Limburgse taal wordt door velen aangeduid als "de Limburgse dialecten". Dit is onjuist, want een dialect is een afgeleide van een zelfstandige en volwaardige taal. Het Limburgs, echter, is een onder het Europees Handvest voor streektalen of talen van minderheden erkende taal. Het doel van dit Handvest is het beschermen en het versterken van de niet-dominerende talen in Europa. Belangrijk evenwel, voor de afbakening van het begrip dialect, zijn de criteria die het "European Bureau for Lesser Used Languages" (onderdeel van de Europese Unie en verbonden aan de Raad van Europa, met een eigen positie binnen de UNESCO) hiervoor hanteert: "dialecten richten zich wat betreft de woordenschat, de zinsbouw en de spelling naar de standaardtaal." Geen van deze drie criteria is op de Limburgse taal van toepassing. Bovendien heeft het Limburgs, zoals hierboven vermeld, een formele status als taal. Hieruit kan men concluderen, dat het Limburgs geen dialect is, laat staan een dialect van het Nederlands, zoals sommige landgenoten plegen te denken, maar één taal.
Wat hier abusievelijk met "Limburgse dialecten" wordt aangeduid, zijn in werkelijkheid varianten en tongvallen van de Limburgse taal (elke taal kent deze verschijnselen):

Een variant is een deel van een bepaalde taal, dat zich door een bijzonder kenmerk, anders dan op grond van klanksynoniemen, van een ander deel van die taal onderscheidt. Dit begrip heeft betrekking op de woordvorm (bepaald door de consonanten). Ten oosten van de Panninger Linie wordt bijvoorbeeld de s~ in zekere gevallen als een sj~ uitgesproken (sjtraot, sjmiete), en ten zuiden als een scherpe s~ (straot, smiete).

Een tongval is een lokale uitspraak van hetzelfde woord binnen een bepaalde taal op grond van klanksynoniemen. Dit begrip heeft betrekking op de woordklank (bepaald door de vocalen). Het Limburgse woord voor groot kent bijvoorbeeld karakteristieke streekgebonden klanken: groet, groeët, grwat, enzovoort.


http://taal.phileon.nl/limburgs.php

een taal gelijk het Fries dus.

dat invloed heeft gehad op het Nederlands aangezien men hier een mengeling heeft van West-Limburgs, Brabants en Frans.

[Queensburry]

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Mijn aversie van Barnard (& cie.) is niet ingegeven door één of ander misplaatst underdog-gevoel en al helemaal niet door jaloezie, maar door heel andere redenen, die ik eerder al in het kort schetste. U ziet Barnard als erudiet, welbespraakt, zelfzeker, wel: laat ik het daar nu niet helemaal mee eens zijn. Over mijn kwalificaties ‘arrogante kwal’ en ‘stylistische blaaskaak’ kunnen we nog blijven discussiëren tot we een ons wegen, dus laten we dat vooral niet doen.

Akkoord, genoeg gebarnardiseer, we gaan akkoord dat we het niet akkoord geraken. Akkoord?

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Het is, kortom, niet meer dan een proces van social distinction: net zoals er een canon bestaat van ‘goede smaak’, is er ook een canon van ‘goede ideeën’. VTM slecht, Canvas goed, Arte fantastisch, geen TV nog veel beter – Mozart goed, Laura Lynn slecht – Kimberly en Kevin slecht, Julie en dingsken goed – Vlaanderen slecht, België goed. Het is niet meer dan dat.

U refereert hier naar een fundamenteel symtoom van onze post-modernistisch waardesysteem: nl. het wegvallen van alle vormen van hiërarchie. Alle meningen en alle uitingen zijn evenwaardig. Simpele popdeuntjes versus de klassieke canon? Moet kunnen! Journalisten noemen een pies-kots-kak-schrijver als Herman Brusselmans - ooh wat is hij toch zo Vlaams! - zonder schroom de erfgenaam van Hugo Claus. En over VTM en VRT zullen we maar helemaal zwijgen, want daar is al lang (bijna) alles naar beneden gehaald.
Waarom zou men het de bevolking moeilijk maken als het ook gemakkelik kan?

Is iedereen niet vrij te kiezen wat hij wil?
Antwoord: neen, want iedereen wordt geconditioneerd door zijn omgeving: familie, vrienden, buurt, enz.
Heeft iemand met een grotere, meer 'elitaire' bagage, het recht om anderen er attent op te maken wat ze missen?
Ik meen van wel. Want in onze scholen doen we trouwens niets anders. (Maar ja, ook daar wordt het gezag van de leraar in twijfel getrokken door de google-generatie.)
Idem voor de dialecten. Een dialect als eerste taal versmalt je horizon - en ja, ik weet uit eigen ervaring goed waarover ik spreek. Maar ja, het is toch zo warm en gezellig, is het niet?
Waarom zou je tijdens het journaal een expert het probleem laten verduidelijken als je ook 'Jan met de Pet' in zwaar streekdialect kunt laten vertellen dat hij er al even weinig van kent als de kijker! Dat is pas een geruststelling! Een expert veroorzaakt enkel wrevel: "Wadde denktdendien dattum ès?"

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Daar kan je dan nog aan toevoegen wat ik eerder als schreef, namelijk de enorme gemakzucht waarmee deze zelfverklaarde intellectuelen zich van hun taak kwijten. Ze voelen zich geroepen om maatschappelijke standpunten in te nemen, maar deze standpunten zijn niet meer dan een zelfde bandje dat eindeloos afgespeeld wordt. Meer nog, als hun standpunt er enkel op gericht is om zich van de massa te onderscheiden, dan plegen ze verraad aan de maatschappij die ze denken te moeten vooruit helpen met hun inzichten. De ivoren toren dus, van waar ze naar beneden plassen op de hoofden van het klootjes- en klotevolk.

Ik weet het, er zit heel wat zelfverheerlijking tussen... Maar is dat niet overal zo? Johny en Marina mogen opkijken naar voetballers, wielrenners, soap-acteurs en flutzangeresjes... maar niet naar schrijvers of klassieke musici?
Niet akkoord. Als een simpele jongen als Tom Boonen mag denken dat hij God is, dan mogen bv. Gerard Mortier of Stefan Hertmans dat ook.

Oorspronkelijk geplaatst door ossaert

Het is niet leuk als we het beiden (grotendeels) eens zijn. Wil ik voor de leut eens zeggen dat jij een zwartkijker bent? Dat je vanuit je elitaire academisme al te pessimistisch bent?

Ik vind die obsessie voor het dialect gewoon nefast. Kijk, door mijn dagelijks contact met Engels- en Franstaligen heb ik al lang door hun elitair-culturele leren heen prikken. Als er iemand over ‘la langue de Molière’ begint, vraag ik hen gewoon wanneer ze voor het laatst Molière hebben gelezen. Nog nooit dus, het is een pose. Maar het is wel een pose die een zekere vorm van cultuurchauvinisme creëert die toch onmiskenbaar heilzaam is voor cultuur en taal.
De door ons minst gekende reden (naast anderen) waarom de Franstaligen bijna nooit Nederlands willen spreken is omdat ze er een afkeer van hebben een taal te spreken die ze niet perfect beheersen. Hun moedertaal beheersen ze perfect, daar hebben ook zij op school lang voor moeten zwoegen. Maar een andere taal?
De Vlaming is het andere uiterste. Hij beheerst zijn eigen taal niet goed en vindt daarom zijn Engels snel ‘halrait’ en voelt hij zich een hele ‘mesheu’ als hij redelijk Frans praat. Hij spreekt het natuurlijk wel veel beter dan de gemiddelde Franstalige, en over de talenkennis van de Engels- en andere anderstalige waarmee ik dagelijk te maken krijg, zal ik ook maar wijselijk zwijgen. Maar dat is hier niet het onderwerp.
De Vlaming spreekt vanalles, maar niets echt goed. Het klinkt een beetje zoals een tekst van TC-Matic: wat Engels, Frans en West-Vlaams door elkaar geklutst. Het is allemaal wel sympathiek, maar het blijft wel ‘boereleute’.