Splitsing BHV blijkbaar slecht voor Vlaanderen

[Luc Bekaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Dat is niet zo, want toen waren er nog geen provinciale kieskringen.

De Donnéa zei daarom twee weken geleden in Ter Zake dat terugkeren naar de oude arrondissementen ook een oplossing is om de grondwet na te leven. Of het samenvoegen van BHV, Leuven en Nijvel tot één kieskring Brabant. Dat zijn de oplossingen waar men aan Franstalige kant aan denkt. Zegt al genoeg over de moeite die het zal kosten een oplossing te vinden.

Het is juist dat dit ook mogelijke oplossingen zijn , maar het Arbitragehof (sinds kort is de naam veranderd in 'Grondwettelijk Hof') , heeft duidelijk ook bepaald dat het de Wetgever is die de beslissing moet nemen . In een democratisch bestel is dit het (federaal) parlement. Al de mogelijke oplossingen zijn reeds in wetsvoorstellen gegoten en liggen klaar om in het aangewezen parlement te worden behandeld . Laat een parlementaire meerderheid beslissen welk voorstel door die meerderheid wordt weerhouden ; dit moet toch het uitgangspunt van elke oplossing zijn ,me dunkt .
Daar er een politieke meerderheid is voor een horizontale splitsing van BHV , is dit de voor de hand liggende uitkomst .
Maar dit is een oplossing die een vlaamse meerderheid tegen een franstalige minderheid aan het licht brengt . Deze minderheid kan dan eenmalig de alarmbelprocedure gebruiken . Wat is de prijs die we willen betalen voor het niet gebruiken van de alarmbel : maximaal kan het gaan om meer geld voor Brussel en een inschrijvingsrecht van de franstaligen uit de faciliteitengemeenten in Brussel . Indien die prijs voor de franstaligen niet voldoende is , moeten de vlamingen de alarmbel laten luiden en een crisis van het Belgisch sysyteem aanvaarden : welk is de prijs die de franstaligen willen betalen om een crisis van het belgische systeem te vermijden ?

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Wat mij stoort is dat jij, Jaani, voor de rest een serieuze mens , blijkbaar ervan uitgaat dat omdat Brussel nodig en gewenst is voor ons, dat iedereen dan ook mee akkoord gaat. De realiteit is dat als je geen oorlog wil en geen paria wil worden, er een referendum in het Brussels Gewest zal moeten komen, dat waarschijnlijk niet positief zal zijn voor ons.

Van Vlaams-nationalisten, mag ik toch verwachten dat ze streven naar een Vlaamse staat, met Brussel als hoofdstad?

Op welke manier dat gebeurt, is een tweede stap. Gebeurt dat via een Brussels referendum? Via een Vlaams-Waals akkoord? Via een stap-voor-stap samenwerking tussen het Vlaamse en het Brusselse gewest? Enz...
Ik verwacht ook niet dat Maingain morgen op pensioen gaat, en naar de Còsta d'Azur trekt op z'n oude dag, enkel omdat de heer Jaani_Dushman het bevel heeft gegeven dat Brussel de hoofdstad van Vlaanderen wordt.

Maar hoe verwacht je je lange termijndoel te bereiken als zelfs de Vlaams-nationalistische partij zegt dat ze enkel de 100.000 of 150.000 Nederlandstalige Brusselaars willen opnemen in Vlaanderen? En wat met de Arabischtalige Brusselaars? En wat met de hele infrastructuur in/rond Brussel? Wat met onze economie die gericht is op Brussel?
Dergelijk 19e eeuws taalflamingantisme moeten we leren van ons afschudden, en de lange termijnvisie aannemen van het Vlaams-nationalisme!

Tuurlijk dat de Franstaligen Brussel niet zullen opgeven zonder slag of stoot (hopelijk blijft het beperkt tot een verbale slag en/of stoot). En ook van de doorsnee SP.a- of VLD-politicus verwacht ik niet dat ze er consequent zouden op hameren dat Brussel de Vlaamse hoofdstad is.
Maar toch wel van een partij die zich Vlaams-nationalistisch noemt! Hoe ga je Brussel herenigen bij Vlaanderen, als je het er intern nog niet over eens bent dat Brussel wel bij Vlaanderen hoort?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Luc Bekaert

Maar dit is een oplossing die een vlaamse meerderheid tegen een franstalige minderheid aan het licht brengt . Deze minderheid kan dan eenmalig de alarmbelprocedure gebruiken . Wat is de prijs die we willen betalen voor het niet gebruiken van de alarmbel : maximaal kan het gaan om meer geld voor Brussel en een inschrijvingsrecht van de franstaligen uit de faciliteitengemeenten in Brussel . Indien die prijs voor de franstaligen niet voldoende is , moeten de vlamingen de alarmbel laten luiden en een crisis van het Belgisch sysyteem aanvaarden : welk is de prijs die de franstaligen willen betalen om een crisis van het belgische systeem te vermijden ?

Natuurlijk kan men het spel heel hard spelen, zodanig dat de Franstaligen aan de alarmbel hangen maar uiteindelijk toch weer zullen moeten aanzitten aan de onderhandelingstafel. Willen de Vlaamse politici dan tot het einde toe dat doorzetten, zelfs zodanig dat dit land onbestuurbaar wordt?

M.i. gaat men er steeds foutief van uit dat de Vlamingen een prijs "moeten" betalen. Heel dit land blijft gebukt onder de mentale wafelijzerpolitiek waarbij de ene verzuchting slechts kan ingevuld worden door een toegeving aan de ander. Er ontbreekt hier duidelijk een staatsvisie. Daarom ook dat dit land met haken en ogen aan elkaar hangt, omdat een overkoepelende visie gewoonweg ontbreekt.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door 100% VLAMING

Een vraagje omtrent B-H-V:

Stel er kan geen regering gevormd worden, kunnen er dan nog wel verkiezingen georganiseerd worden?

Ja, maar die zullen onwettig, dus aanvechtbaar, zijn. Met alle juridische gevolgen voor het vormen van een regering en parlement, en dus ook het voortbestaan van dit land.

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Wat mij stoort is dat jij, Jaani, voor de rest een serieuze mens , blijkbaar ervan uitgaat dat omdat Brussel nodig en gewenst is voor ons, dat iedereen dan ook mee akkoord gaat. De realiteit is dat als je geen oorlog wil en geen paria wil worden, er een referendum in het Brussels Gewest zal moeten komen, dat waarschijnlijk niet positief zal zijn voor ons.

Bovendien speelt het psychologische aspect een vrij grote rol (in het natiebewustzijn van de mensen). Franstaligen zijn zéér consequent in hun taalgebruik. Een Vlaming gebruikt bijvoorbeeld "Walen" en "Franstaligen" los door elkaar. Een Franstalige (of is het aan Waal? ) zal dat veel doordachter doen. Wanneer Franstaligen het hebben over de bevolkingsgroepen van België, dan zullen zij het zéér consequent hebben over "De Vlamingen, de Walen en de Brusselaars". Veelal heeft men het zelfs over "de Vlamingen" enerzijds en "de Walen en de Brusselaars" anderzijds. In hun taalgebruik wijzen zij er steeds op dat voor hen Brussel één blok vormt met Wallonië. Zij worden door hun taalgebruik toch ook geen paria in Europa?
Een ander voorbeeld is, dat zij steeds zeggen dat men in het noorden "Vlaams" praat.
Enkel door de woordkeuze van een Franstalige, laat hij al z'n politieke visie zien.

Wij Vlamingen doen dat veel te weinig. Het enige waar er in Vlaanderen nog enige discussie rond is, is het verschil tussen "Brusselse Vlamingen" en "Vlaamse Brusselaars".

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Heel simpel scenario:
- Een meerderheid van de Kamer, bestaande uit alle Vlaamse partijen (88 van de 150 zetels), keurt het eigen voorstel tot splitsing BHV goed
- Franstaligen trekken aan de alarmbel
- Regering moet advies geven, maar is demissionair en kan ook geen overeenstemming bereiken. Advies komt er dus niet.
- Kamer keurt nog een keer in meerderheid, gevormd door alle Vlaamse partijen, het voorstel tot splitsing BHV goed
- Wet treedt in werking na ondertekening door de Koning

Mogelijke gevolgen:

a. val van de regering, daar de Franstalige partijen zich eruit terugtrekken, waardoor de uitvoeringsbesluiten van de wet niet in voege treden;
b. weigering van de koning om de wet te ondertekenen omdat hij de eenheid van het land niet in gevaar wil brengen. Dan is de vraag wat er in Vlaanderen zal gebeuren...

Of simpel gezegd: als dit scenario zich doorzet, is de kans op het einde van België heel reëel.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Mogelijke gevolgen:

a. val van de regering, daar de Franstalige partijen zich eruit terugtrekken, waardoor de uitvoeringsbesluiten van de wet niet in voege treden;

Een regering die al demissionair is, kan niet nog eens z'n ontslag indienen hè.

b. weigering van de koning om de wet te ondertekenen omdat hij de eenheid van het land niet in gevaar wil brengen. Dan is de vraag wat er in Vlaanderen zal gebeuren...

Als de Koning weigert een volledig wettig en democratisch goedgekeurde wetswijziging te ondertekenen, brengt hij daarmee zijn eigen positie in gevaar. Daar kan maar één reactie op worden gegeven: het al dan niet tijdelijk afzetten van de Koning, net als destijds bij Boudewijn. Vervolgens kan de regering zelf de wet alleen ondertekenen en doorvoeren.

Maar ik denk niet dat Albert het waagt in een gevoelige kwestie stelling te nemen. Zeker niet als alles volgens de regels verloopt.

Of simpel gezegd: als dit scenario zich doorzet, is de kans op het einde van België heel reëel.

Zo'n vaart zal het niet lopen denk ik. Tenzij de Franstalige partijen als reactie hierop zelf België opblazen. Maar dan zijn z�*j het die dat doen, niet de Vlamingen die gewoon correct de regels van het spel volgen.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman

Van Vlaams-nationalisten, mag ik toch verwachten dat ze streven naar een Vlaamse staat, met Brussel als hoofdstad?

Op welke manier dat gebeurt, is een tweede stap. Gebeurt dat via een Brussels referendum? Via een Vlaams-Waals akkoord? Via een stap-voor-stap samenwerking tussen het Vlaamse en het Brusselse gewest? Enz...
Ik verwacht ook niet dat Maingain morgen op pensioen gaat, en naar de Còsta d'Azur trekt op z'n oude dag, enkel omdat de heer Jaani_Dushman het bevel heeft gegeven dat Brussel de hoofdstad van Vlaanderen wordt.

Maar hoe verwacht je je lange termijndoel te bereiken als zelfs de Vlaams-nationalistische partij zegt dat ze enkel de 100.000 of 150.000 Nederlandstalige Brusselaars willen opnemen in Vlaanderen? En wat met de Arabischtalige Brusselaars? En wat met de hele infrastructuur in/rond Brussel? Wat met onze economie die gericht is op Brussel?
Dergelijk 19e eeuws taalflamingantisme moeten we leren van ons afschudden, en de lange termijnvisie aannemen van het Vlaams-nationalisme!

Tuurlijk dat de Franstaligen Brussel niet zullen opgeven zonder slag of stoot (hopelijk blijft het beperkt tot een verbale slag en/of stoot). En ook van de doorsnee SP.a- of VLD-politicus verwacht ik niet dat ze er consequent zouden op hameren dat Brussel de Vlaamse hoofdstad is.
Maar toch wel van een partij die zich Vlaams-nationalistisch noemt! Hoe ga je Brussel herenigen bij Vlaanderen, als je het er intern nog niet over eens bent dat Brussel wel bij Vlaanderen hoort?

Oke, maar als je niet naar de tafel stapt en zegt: wij willen het echt wel, maar we overleven het uiteindelijk ook wel zonder, zal het een koppigheidsspel worden, en dat weeral zal verloren worden door de Vlamingen (heel Halle vilvoorde tweetalig, verregaande autonomie voor Brussel en omstreken,....)
Ik zeg niet dat ik Brussel niet wil, ik zeg alleen dat jij zomaar zegt dat Brussel bij Vlaanderen MOET.De internationale gemeenschap zal eisen (EU, VN, NAVO misschien) dat er een referendum is, of een akkoord met de Brusselse regering op zijn minst. Of jij dat nu leuk vindt of niet Jaani.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Een regering die al demissionair is, kan niet nog eens z'n ontslag indienen hè.


Als de Koning weigert een volledig wettig en democratisch goedgekeurde wetswijziging te ondertekenen, brengt hij daarmee zijn eigen positie in gevaar. Daar kan maar één reactie op worden gegeven: het al dan niet tijdelijk afzetten van de Koning, net als destijds bij Boudewijn. Vervolgens kan de regering zelf de wet alleen ondertekenen en doorvoeren.

Maar ik denk niet dat Albert het waagt in een gevoelige kwestie stelling te nemen. Zeker niet als alles volgens de regels verloopt.


Zo'n vaart zal het niet lopen denk ik. Tenzij de Franstalige partijen als reactie hierop zelf België opblazen. Maar dan zijn z�*j het die dat doen, niet de Vlamingen die gewoon correct de regels van het spel volgen.

Hoho dat laatste is interessant, omdat wij dan de erfgenaam van België zijn en dus kunnen klagen over Brussel.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Luc Bekaert

Het is juist dat dit ook mogelijke oplossingen zijn , maar het Arbitragehof (sinds kort is de naam veranderd in 'Grondwettelijk Hof') , heeft duidelijk ook bepaald dat het de Wetgever is die de beslissing moet nemen . In een democratisch bestel is dit het (federaal) parlement. Al de mogelijke oplossingen zijn reeds in wetsvoorstellen gegoten en liggen klaar om in het aangewezen parlement te worden behandeld . Laat een parlementaire meerderheid beslissen welk voorstel door die meerderheid wordt weerhouden ; dit moet toch het uitgangspunt van elke oplossing zijn ,me dunkt .
Daar er een politieke meerderheid is voor een horizontale splitsing van BHV , is dit de voor de hand liggende uitkomst .
Maar dit is een oplossing die een vlaamse meerderheid tegen een franstalige minderheid aan het licht brengt . Deze minderheid kan dan eenmalig de alarmbelprocedure gebruiken . Wat is de prijs die we willen betalen voor het niet gebruiken van de alarmbel : maximaal kan het gaan om meer geld voor Brussel en een inschrijvingsrecht van de franstaligen uit de faciliteitengemeenten in Brussel . Indien die prijs voor de franstaligen niet voldoende is , moeten de vlamingen de alarmbel laten luiden en een crisis van het Belgisch sysyteem aanvaarden : welk is de prijs die de franstaligen willen betalen om een crisis van het belgische systeem te vermijden ?

Het zou wat al te gek zijn als men gaat onderhandelen over alleen de splitsing van BHV. Dat men BHV zogezegd in een pakket stopt waar ook andere maatregelen bij zijn, om het zo aanvaardbaar te maken voor de Franstalige politici, daar is niks op tegen. Maar directe compensaties voor de splitsing van BHV zijn belachelijk. Ik kan me niet voorstellen dat de Vlaamse onderhandelaars daartoe bereid zijn.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Als de Koning weigert een volledig wettig en democratisch goedgekeurde wetswijziging te ondertekenen, brengt hij daarmee zijn eigen positie in gevaar. Daar kan maar één reactie op worden gegeven: het al dan niet tijdelijk afzetten van de Koning, net als destijds bij Boudewijn. Vervolgens kan de regering zelf de wet alleen ondertekenen en doorvoeren.

De koning kan weigeren. In het voormeld scenario kan hij zijn eed inroepen als rechtvaardiging, omdat een dergelijke totstandkoming van de wet de eenheid en toekomst van het land in gevaar brengt.

De koning kan niet zomaar aan de kant worden gezet. En wat met Boudewijn gebeurde, kwam tot stand op zijn eigen vraag.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Hoho dat laatste is interessant, omdat wij dan de erfgenaam van België zijn en dus kunnen klagen over Brussel.

Inderdaad. Als Leterme een echt groot staatsman wil worden, zou hij het zo moeten aanpakken dat de Franstaligen straks van de onderhandelingstafel weglopen en op splitsing aandringen. Bij de MR is men er arrogant genoeg voor, dus dat is niet geheel ondenkbaar.

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Inderdaad. Als Leterme een echt groot staatsman wil worden, zou hij het zo moeten aanpakken dat de Franstaligen straks van de onderhandelingstafel weglopen en op splitsing aandringen. Bij de MR is men er arrogant genoeg voor, dus dat is niet geheel ondenkbaar.

Feit is natuurlijk dat daarmee Brussel nog niet gewonnen is voor ons.
De MR zal misschien sneller op splitsing aansturen dan de PS, omdat zij in feite het gebied kunnen overnemen omdat een rechtser (lees : minder sociale hangmatterig) beleid dan nodig zal zijn. De PS leeft van de transfers.

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De koning kan weigeren. In het voormeld scenario kan hij zijn eed inroepen als rechtvaardiging, omdat een dergelijke totstandkoming van de wet de eenheid en toekomst van het land in gevaar brengt.

Niet tekenen brengt de eenheid en toekomst van het land nog veel meer in gevaar. Zonder splitsing kunnen er zelfs geen geldige verkiezingen meer worden gehouden! Ik denk dat Albert slim genoeg is om het belang van de zaak in te zien en het op een wettige en democratische wijze regelen verkiest boven de totale impasse die ontstaat als hij niet tekent.

De koning kan niet zomaar aan de kant worden gezet. En wat met Boudewijn gebeurde, kwam tot stand op zijn eigen vraag.

Artikel 93 van de Belgische grondwet luidt: "Indien de Koning in de onmogelijkheid verkeert te regeren, roepen de ministers, na deze onmogelijkheid te hebben laten vaststellen, de Kamers dadelijk bijeen. Door de verenigde Kamers wordt in de voogdij en in het regentschap voorzien."

Het scenario is dan als volgt:
- demissionaire regering, evt. zonder Franstaligen, stelt de onmogelijkheid vast.
- Kamers worden bijeengeroepen
- Regering stelt voor zelf tijdelijk het koninklijk gezag ('voogdij') uit te oefenen
- Vlaamse meerderheid van de Kamers keurt dit voorstel goed
- Aldus geschiedt

Wettelijk gezien kan de Koning dus afgezet worden.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Artikel 93 van de Belgische grondwet luidt: "Indien de Koning in de onmogelijkheid verkeert te regeren, roepen de ministers, na deze onmogelijkheid te hebben laten vaststellen, de Kamers dadelijk bijeen. Door de verenigde Kamers wordt in de voogdij en in het regentschap voorzien."

Het scenario is dan als volgt:
- demissionaire regering, evt. zonder Franstaligen, stelt de onmogelijkheid vast.
- Kamers worden bijeengeroepen
- Regering stelt voor zelf tijdelijk het koninklijk gezag ('voogdij') uit te oefenen
- Vlaamse meerderheid van de Kamers keurt dit voorstel goed
- Aldus geschiedt

Wettelijk gezien kan de Koning dus afgezet worden.

Neen, daar er geen grond is voor de onmogelijkheid. Welk element van "onmogelijkheid" kan men in deze dan wel inroepen?

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, daar er geen grond is voor de onmogelijkheid. Welk element van "onmogelijkheid" kan men in deze dan wel inroepen?

Dezelfde onmogelijkheid die men bij Boudewijn heeft ingeroepen: het niet willen ondertekenen van wetten. Dat was eigenlijk ook geen onmogelijkheid (hij was immers niet ziek, zwak of misselijk), maar ja, er staat nergens in de wet wat die onmogelijkheid precies mag en kan inhouden...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Dezelfde onmogelijkheid die men bij Boudewijn heeft ingeroepen: het niet willen ondertekenen van wetten. Dat was eigenlijk ook geen onmogelijkheid (hij was immers niet ziek, zwak of misselijk), maar ja, er staat nergens in de wet wat die onmogelijkheid precies mag en kan inhouden...

NEEN! De onmogelijkheid van Boudewijn was het gevolg van de vraag van de koning zelf. Hij vond dat hij in de onmogelijkheid verkeerde deze wet te ondertekenen, doordat zijn geweten hem dat verbood. Er is natuurlijk nadien wel wat getwist over de juistheid waarmee dit artikel werd ingeroepen.

Indien Albert dat niet vraagt, wat gaat men dan als wettelijk argument inroepen? Welke "onmogelijkheid" zou er dan wel zijn bij Albert II?

[Burry]

Jan, je hebt misschien best wel gelijk, maar het wordt toch een enorme institutionele/constitutionele crisis indien Albert zo'n wet zou weigeren te ondertekenen? Dat zou betekenen nog eens betekenen dat een correcte wet, met een correcte grondwettelijke meerderheid om de wet aan de grondwet aan te passen niet kan en mag omdat een bepaalde minderheid dat niet wil?

Dit zou de populariteit van Albert in Vlaanderen geen goed doen en hij is de enige van dat nest die nog populariteit bezit.

[Luc Bekaert]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Natuurlijk kan men het spel heel hard spelen, zodanig dat de Franstaligen aan de alarmbel hangen maar uiteindelijk toch weer zullen moeten aanzitten aan de onderhandelingstafel. Willen de Vlaamse politici dan tot het einde toe dat doorzetten, zelfs zodanig dat dit land onbestuurbaar wordt?.

Ik hoop het uit de grond van mijn politieke hart . En ik denk ook wel dat de kiezer de kaarten ook zo heeft gelegd dat dit de meest waarschijnlijke uitkomst zal zijn . CD&V heeft de sleutel in handen , maar wel met de adem van dichtbijgelegen regionale verkiezingen in het verschiet ; en met de adem van NVA , LDD en VB in de nek . Bart De Wever heeft het met een knipoog naar JM DD aan CD&V laten weten .
Alhoewel ik mij christendemocraat voel , zal ik hier de lijn van de NVA volgen , indien CD&V de lokroep van de postjes zal verkiezen voor de noodzakelijke vlaamse standvastigheid . Maar ik geloof Yves Leterme als hij zei dat het kartel hem dierbaarder was dan de postjes .....

M.i. gaat men er steeds foutief van uit dat de Vlamingen een prijs "moeten" betalen. Heel dit land blijft gebukt onder de mentale wafelijzerpolitiek waarbij de ene verzuchting slechts kan ingevuld worden door een toegeving aan de ander. Er ontbreekt hier duidelijk een staatsvisie. Daarom ook dat dit land met haken en ogen aan elkaar hangt, omdat een overkoepelende visie gewoonweg ontbreekt

Dat klopt natuurlijk , daarom moet er naast de splitsing van BHV een grondige staatshervorming komen , wat mij betreft in confederale zin, met het zwaartepunt op de twee grote gemeenschappen .

[Dimitri]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

NEEN! De onmogelijkheid van Boudewijn was het gevolg van de vraag van de koning zelf. Hij vond dat hij in de onmogelijkheid verkeerde deze wet te ondertekenen, doordat zijn geweten hem dat verbood. Er is natuurlijk nadien wel wat getwist over de juistheid waarmee dit artikel werd ingeroepen.

...waarmee men tegelijk de definitie van 'onmogelijkheid' heeft opgerekt en uitgehold.

Als Albert deze wet weigert te ondertekenen, wat mij nog altijd bijzonder onwaarschijnlijk lijkt, dan doet hij dat op dezelfde gronden als Boudewijn: hij kan persoonlijk niet achter de inhoud van het voorstel staan en wil er geen verantwoordelijkheid voor dragen door zijn handtekening eronder te zetten.

Dat Boudewijn aan de procedure heeft meegewerkt doet niet ter zake, want de wet zegt niets over de noodzaak dat de Koning moet instemmen. Dat zou ook niet logisch zijn, want dit artikel is juist bedoeld voor situaties waarin de Koning n�*et zelf kan beslissen. Het biedt juist de mogelijkheid om in te grijpen als het staatshoofd bijv. in coma raakt, dement wordt of anderszins zijn eigen wil niet meer kan uiten. Doordat men bij Boudewijn echter het artikel voor een gewetenskwestie heeft ingeroepen en de Koning zelfs meewerkte aan de constructie, zette men de deur open naar een bredere toepassing van deze clausule.