Teller van de koninklijke regering

[tweethy1]

knuppel ja heel juist mijn vlaams is niet prefect en dat weet ik ook ik woont in deze gemeente 25 jaar maar ik woont in vlanderen zijn de jaar 69 op ander gemeente ook
helaas mijn man kan niets niet meer doen en zeker niet met de pc dan zou er moet zwaar voor zijn zuurstof boven te dragen ik heb zijn bed in de living maar mooie zicht met dat zwaart muur en nog eens heb niet naar school geweest hier maar ben wel een belgie geboren sorry voor de faute maar ik doet mijn beste

[Den Ardennees]

en wéér is het de CDH die zo moeilijk doet, ik begrijp niet waarom de CD&V die er toch zo graag bijwilde in december. Is er geen 2/3 meerderheid mogelijk zonder hen? Dit wordt toch al te gek?

Oorspronkelijk geplaatst door het nieuwsblad

Liberalen willen alleen akkoord over grote lijnen


BRUSSEL - Open VLD en MR willen dat in de regeerverklaring alleen doelstellingen worden opgenomen. Na de ruzie van dinsdagavond met socialisten en vooral het CDH over een belastingverlaging zien ze een gedetailleerde tekst niet meer zitten.

Dat hebben ze woensdagmiddag verklaard voor de hervatting van de onderhandelingen over de regeerverklaring. CD&V en PS pleiten wel voor precieze afspraken.

De vergadering van dinsdagavond met premier in spe Yves Leterme en de vijf voorzitters van de meerderheidspartijen verliep bijzonder moeizaam. Het luik over de koopkracht dreef de tegenstellingen tussen liberalen enerzijds en PS en vooral CDH anderzijds naar verluidt op de spits. Vooral de vraag of er ook een belastingverlaging moet komen voor de middeninkomens zorgde voor heibel.

De liberalen wezen vooral CDH-voorzitster Joëlle Milquet met de vinger. 'Ik heb soms het gevoel dat de meest linkse partij aan tafel het CDH is', verklaarde Open VLD-voorzitter Bart Somers aan het kabinet-Leterme.

Open VLD en MR zien een gedetailleerde uitwerking van de regeerverklaring niet meer zitten. Zij zijn voor een andere aanpak en willen enkel nog werk maken van een tekst waarin gemeenschappelijke doelstellingen en ambities worden opgenomen.

Een ander geluid viel te horen bij CD&V-voorzitter Etienne Schouppe. Volgens hem moet niet over elk punt of komma worden gediscussieerd, maar zijn wel duidelijke afspraken nodig. Schouppe wierp naar niemand de steen, maar stelde wel dat iedereen water in de wijn zal moeten doen indien men tot een consensus wil komen.

Volgens PS-voorzitter Di Rupo is het wel nog mogelijk om tot een gedetailleerd akkoord te komen, op voorwaarde dat de goede wil...

Volledig artikel http://www.nieuwsblad.be/Article/Det...MF12032008_065

[Kortaf]

Aantal dagen dat de paarsen nog te goed hebben:

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Ardennees

en wéér is het de CDH die zo moeilijk doet, ik begrijp niet waarom de CD&V die er toch zo graag bijwilde in december. Is er geen 2/3 meerderheid mogelijk zonder hen? Dit wordt toch al te gek?



Volledig artikel http://www.nieuwsblad.be/Article/Det...MF12032008_065

zonder CDH is de liberale familie veel groter dan CD&V/CDH en zou er dus een liberale premier moeten komen.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

zonder CDH is de liberale familie veel groter dan CD&V/CDH en zou er dus een liberale premier moeten komen.

Laat Reynders maar eens een jaartje de boel opknappen.
Het CD&V kan beter in de oppositie gaan.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door I amsterdam

Laat Reynders maar eens een jaartje de boel opknappen.
Het CD&V kan beter in de oppositie gaan.

daarvoor zijn ze bij de CD&V veel te "staatsmannen".

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

zonder CDH is de liberale familie veel groter dan CD&V/CDH en zou er dus een liberale premier moeten komen.

Zonder de N-VA ook.
Dat verklaart eveneens waarom ze er die persé bijwillen.

[rik47]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

daarvoor zijn ze bij de CD&V veel te "staatsmannen".

Zonder CD&V zal er GEEN regering komen, en wees gerust, kartel blijft intact.
Dat ze het maar proberen zonder CD&V, maar zo gek zijn de blauwen niet.

[Den Ardennees]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

zonder CDH is de liberale familie veel groter dan CD&V/CDH en zou er dus een liberale premier moeten komen.

het is nu toch al onderhand duidelijk dat er met deze CDH niet te werken valt. Desnoods een andere toegeving aan de liberalen, maar dit is niet werkbaar meer. Nu wil Milquet een regularisatie van de illegalen. Doe maar op!

[Knuppel]

Het begint erop te lijken dat Milquet een regering met Leterme welbewust torpedeert. Als bedankje omdat hij haar er persé wilde kan dat tellen....

En nu kan ze de schuld niet meer in de schoenen van de (te)veeleisende N-VA schuiven....

[Julius C.]

Toch allemaal onvoorstelbaar. Volgens Bart Somers had G. Verhofstadt(de grootste staatsman die we ooit al gehad hebben !) alles zo goed voorbereid. Men moest alleen nog maar slikken
Gewoon splitsen dien boel. Is er nu één thema waar Vlamingen en Walen het over ééns zijn ? Ja interimwerk bij de overheid............

[Knuppel]

Belgique moet en zal aanmodderen. De franstaligen willen het zo omdat ze de transfers uit Vlaanderen niet willen missen.

[maarte]

Men wil doorgaan tot 2011, de kiezer is dus weeral goed gefopt

[Knuppel]

Willen is in dit geval geen kunnen.

[Pieter B]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

En wie stemt er op die lijsten?

Kiezers die zonder kiesplicht niet zouden gaan stemmen en ie enkel partijen kennen en geen parlemantariërs + De kiesdrempel en het systeem waarbij de rest stemmen naar de grootste partijen gaat zijn ook ondemocratisch en blokkeren de mogelijkheden van parlemetariers om zonder de partij verder te gaan.

[Pieter B]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

zonder CDH is de liberale familie veel groter dan CD&V/CDH en zou er dus een liberale premier moeten komen.

Tja, je moet ook rekening houden met het feit dat waalse vertegenwoordigers met meer zijn in verhouding tot hun kiezers potentieel.

En dat de CD&V de grootste partij is. Dat is wat belangrijk is in dit land.

We werken niet met families, we stemmen ook niet op families maar op partijen. En die partijen in die zogenaamde 'families' hebben vaak ook zeer verschillende programma's.

Iedereen weet dat de grote tegenstellingen in belgië overegens ook niet over socio-economische maatregelen gaat. Het draait allemaal om de noord zuid tegenstellingen. Als je naar de Vlaamse regering kijkt zie je hoe socialisten liberalen en christendemocraten daar 'moeiteloos' samenwerken.

[boerenverstand]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Belgique moet en zal aanmodderen. De franstaligen willen het zo omdat ze de transfers uit Vlaanderen niet willen missen.

Anderzijds is er toch wel heel wat gebeurd.
Eerst was er Destexhe , dan de 3 economen en dit weekend de waalse patron,die onomwonden zegt dat het niet houdbaar is dat Vlaanderen franstalig belgië blijft onderhouden. Allemaal getuigenissen uit eigen buik.
Gisteren zag ik nog de schorsingscijfers van Wallonië :ongeveer 2700 t.o.v. vlaanderen een goeie 1500.Vroeger waren er een 2tal schorsingen per jaar.
Men heeft de boodschap wel degelijk begrepen: onredelijke transfertcijfers zulllen niet langer aanvaard worden.
In dit kader acht ik de non's als een achterhoedegevecht voor de franstalige verkiezingen in 2009.
Het zal nog veel pijn en smarten vragen maar we zijn op de goede weg , welke regering er ook komt.
De klok tikt voor Wallo/Brux/paleis

[Knuppel]

De klok tikt voor Wallo/Brux/paleis

Zoveel is mij allang duidelijk.
Zelfs bij De Standaard lijken ze het begrepen te hebben ook al durven ze de enige, échte oplossing nog altijd niet in de mond nemen.

Wat we nog samen kunnen

GUY TEGENBOS

18 maart 2008

Kiezer moet brullen bij niet naleving essentiële normen

Terwijl gisteren de regeringsleiders overal ter wereld de blikken richtten op de beurs en de economie en op de gevolgen van de kredietcrisis, waren de Belgische toppolitici aan het onderhandelen over belastingverlagingen, over het al dan niet werken met uitzendkrachten bij de overheid en over de postjes in de regering-Leterme I. Men kan daar schamper over doen. Terecht. Maar de langste en meest hallucinante politieke crisis van dit land beëindigen, is ook nodig. Overigens, wat onze economie van de kredietcrisis zal ondervinden, hangt meer af van Europa en de Europese Centrale Bank dan van de eigen federale regering. Het is een groot geluk dat al zoveel materies ofwel Europees ofwel door de deelstaten behandeld worden. Een crisis op Belgisch niveau, zoals nu, richt dan niet zoveel kwaad aan. Een echte oplossing voor de diepe politieke crisis is er intussen nog niet. Ook niet als donderdag de regering-Leterme aantreedt; dan wordt alleen een volgende stapje gezet. Sinds 21 december hadden we een regering zonder programma. Straks hebben we een regering met driekwart van een programma: afspraken over een eerste fase van de staatshervorming en halve afspraken over een tweede fase ervan; er is geen echte beleidsvisie voor het algemeen beleid, wel een akkoord over een aantal - nauwelijks samenhangende - 'maatregelen': voor elke partij iets. Het proces van de federale regeringsvorming gaat nadien voort; tegen juli blijkt of er een héél regeerakkoord komt: dus ook een akkoord over de tweede fase van de staatshervorming. En vervolgens wordt beslist of het dan een échte regering wordt die aanblijft tot 2011, dan wel een die de zaken alleen 'beheert' tot aan de Europese en deelstaatverkiezingen van 2009. Wat moet je daarmee, als kiezer? Wat te denken? Wat te doen? Wat volgt, is een denkspoor daarvoor. Dit is wat we nog samen kunnen. Wie dit aftoetst aan 'de normale manier van werken in een democratie', wordt misselijk. Doe dat dus niet. Leg er u bij neer dat dit, hier en nu, het maximum is dat bereikbaar is in het België in zijn huidige vorm. Wat verder doen? Een staatshervorming eisen die ver genoeg gaat. Hopen dat de deelstaten en Europa de zaak hier intussen rechthouden. En er nauwlettend op toezien dat de federale regering intussen geen flaters begaat en geen essentiële zaken verknalt. Als dat wel dreigt te gebeuren, moet de kiezer aan het brullen slaan: als de federale regering bijvoorbeeld niet genoeg opzij zet voor de pensioenen, als ze de normen van de Hoge Raad van Financiën niet naleeft - een gevaar dat reëel is - en als ze niet zorgt dat de essentiële instituten van een rechtstaat zoals de justitie en de belastingadministratie, behoorlijk werken. Maar veel meer moet je niet verwachten. Dat is inderdaad maar weinig. Maar voor er echt weer méér kan, moet België eerst hervormd zijn.

1/ We kunnen met andere woorden nog bitter weinig samen. Eigenlijk niets zolang Belgique niet is hervormd, en daar willen de Franstaligen niet van weten.

2/ Het is een groot geluk dat al zoveel materies ofwel Europees ofwel door de deelstaten behandeld worden. Een crisis op Belgisch niveau, zoals nu, richt dan niet zoveel kwaad aan

3/ 'Wie dit aftoetst aan 'de normale manier van werken in een democratie', wordt misselijk'.

De vraag is waarom de Leterme Belgique ten allen prijze overeind wil houden. Dit geheel in tegenspraak met deze woorden:

Ik geloof niet echt in een toekomst in een Belgische context. Ik bedoel: de toekomst van de christen-democratie die zich baseert op een Belgische realiteit. Dit is voorbij. Wij moeten meer dan ooit vertrekken vanuit Vlaanderen.

Leterme zou geloofwaardig gebleven zijn als hij gedaan had wat hij zei. Vertrekken VANUIT Vlaanderen. Leterme vertrok echter UIT Vlaanderen.

Om geloofwaardig te blijven had Leterme dus beter in gang gezet wat Matthias Storme hier voorstelt:

WOENSDAG, JUNI 20, 2007
En waarom geen asymmetrische staatshervorming ?
(deze tekst verscheen verkort in de Standaard 20 juni 2007)

Als we mogen afgaan op de beloften van de politieke partijen voor de verkiezingen en hun eerste verklaringen nadien, lijkt er een volledige patstelling te zijn met betrekking tot de staatshervorming. In Vlaanderen is er een duidelijke meerderheid die grote bevoegdheidsoverdrachten naar Vlaanderen wil (inbegrepen fiscale bevoegdheden). De Franstalige partijen zijn geen "vragende partij" voor bevoegdheidsoverdrachten. De partijvoorzitter van de Franstalige liberalen (MR) stelde het nog duidelijker: nu we eindelijk de kans hebben om inzake de huidige federale bevoegdheden een beleid te voeren zonder de socialisten, gaan we die bevoegdheden toch niet overhevelen naar het Waals Gewest of de Franse Gemeenschap zeker, waar diezelfde socialisten de plak zwaaien. Deze opvattingen lijken onverzoenbaar, wat de niet-zo-Vlaamsgezinden in Vlaanderen tot in den treuren doet herhalen dat niets kan, omdat men nu eenmaal met twee moet zijn om te defederaliseren. Maar is dat wel zo ? Zijn die stellingen wel zo onverzoenbaar ? Als we de basisstellingen van beide kanten als uitgangspunt nemen en er even van uitgaan dat die ook de kern zijn van hun werkelijke opvattingen, dan bestaat er toch een eenvoudige oplossing ? Een staatshervorming kan namelijk perfect asymmetrisch verlopen.

Als de Vlamingen meer bevoegdheden willen en de Franstaligen die niet vragen, dan kan men beiden hun zin geven door een asymmetrische staatshervorming: de Vlamingen krijgen de gevraagde bevoegdheden ten aanzien van het Vlaamse territorium en de Nederlandstalige instellingen in Brussel, en ten aanzien van Wallonië en de Franstalige instellingen in Brussel blijven diezelfde bevoegdheden gewoon federaal zolang de Franstalige politieke meerderheid geen vragende partij is (dus alvast tot 2009).

Is dit een onrealistische of onzinnige idee ? De rechtsvergelijking toont ons het tegendeel. Een asymmetrische devolutie is namelijk zelfs de regel en niet de uitzondering. Een zuiver symmetrisch federalisme vindt men omzeggens alleen in federaties die samengesteld zijn uit voorheen onafhankelijke landen, zoals Duitsland, Zwitserland of de verenigde Staten. Federale systemen die het gevolg zijn van een devolutie of bevoegdheidsoverdracht van de vroegere unitaire staat naar deelgebieden, zijn bijna allemaal asymmetrisch: zie naar Spanje, naar Italië, naar het Verenigd Koninkrijk, naar Rusland. Om het even binnen de Europese Unie te houden bekijken we de eerste drie. In elk van die landen zijn er bevoegdheidsdomeinen die voor sommige deelgebieden zijn overgedragen en voor de andere bij de federale overheid zijn gebleven. In het V.K. heeft Wales beperkte bevoegdheden (Government of Wales Act 1998), Schotland zeer ruime (Scotland Act 1998), Noord-Ierland ook (Northern Ireland Act 1998, weliswaar pas in 2007 in werking), en Engeland helemaal geen: alle bevoegdheden waarover het Schots Parlement zelfstandig bevoegd is, worden voor Engeland uitgeoefend door het federale Parlement. In Spanje en Italië is het vraag-federalisme nog explicieter als uitgangspunt. In Italië bepaalt de Grondwet (art. 116 v.) dat de gewesten zelf een Statuut kunnen voorstellen waarin ze de basisregels voor hun instellingen vastleggen (constitutieve autonomie) en de bevoegdheden die ze wensen uit te oefenen. Slechts limitatief in de Grondwet opgesomde exclusieve bevoegdheden van de federale overheid zijn daarbij uitgesloten. In Spanje bepaalt Art. 143 van de federale grondwet van 1978 dat de verschillende Gemeenschappen kunnen verzoeken om binnen de grenzen van de mogelijkheden van de Grondwet een autonomie te verkrijgen ("zich als Autonome Gemeenschap te constitueren"), die wordt vastgelegd in een afzonderlijk Statuut voor elke Gemeenschap. Op deze wijze heeft Catalonië een autonomiestatuut opgesteld dat bekrachtigd werd in 1979 en Baskenland in 1980 (Statuut van Guernika). Net zoals Vlaanderen vond Catalonië na verloop van tijd dat haar bevoegdheden niet meer volstonden en keurde het Catalaans parlement een nieuw Statuut goed in 2006, dat na een referendum in Catalonië aanvaard werd door de federale overheid en in werking is getreden. Catalonië en Baskenland hebben aldus belangrijke bevoegdheden die door de andere Gemeenschappen niet zijn gevraagd en voor die andere Gemeenschappen dus federaal zijn gebleven (bv. een zeer ruime fiscale bevoegdheid).

Als we deze methode zouden toepassen in België, dan betekent dit eigenlijk dat het Vlaams Parlement een gewenst Statuut moet vaststellen. Dat geschiedde eigenlijk in grote mate door middel van de (5) resoluties van 1999. Dat andere deelgebieden dezelfde autonomie niet willen kan geen bezwaar zijn. Eigenlijk zou men nu in Vlaanderen een referendum moeten organiseren over die verschillende resoluties van 1999. Als dit een meerderheid haalt, zou het onaanvaardbaar zijn dat de federale overheid zich daar niet bij neerlegt. Andere deelgebieden hebben immers dezelfde keuzemogelijkheid.

Nu klopt het dat in bv. de Spaanse en Italiaanse grondwet er een limitatieve opsomming is van bevoegdheden die niet zonder grondwetswijziging kunnen worden overgeheveld. In België had zo'n lijst al lang moeten bestaan: art. 35 van de Grondwet bepaalt immers dat de federale overheid slechts bevoegd is voor de aangelegenheden die de Grondwet haar uitdrukkelijk toekent en dat de Gemeenschappen of de Gewesten bevoegd zijn voor de overige aangelegenheden (onder de voorwaarden en op de wijze bepaald door een bijzondere wet). Deze grondwetsbepaling is door de federale wetgever nog steeds niet uitgevoerd. Ik denk dat men die kans intussen gehad heeft en dat is aangetoond dat de federale overheid niet in staat is die bepaling uit te voeren. In zo'n omstandigheden moet men ervan uitgaan dat het dan aan de deelgebieden toekomt om de bevoegdheden die zij wensen aan zich te trekken.

Het klopt ook dat de genoemde autonomiestatuten in zekere mate onderhandeld werden en aanvaard door de federale overheid. Maar let wel: de federale overheid, niet de andere deelstaten. Vanzelfsprekend hadden de andere Gemeenschappen in Spanje geen vetorecht tegen het autonomiestatuut van Catalonië of Baskenland. Waarom zouden wij dan een veto van het Waals Gewest of de Franse Gemeenschap tegen een verruimd Vlaams autonomiestatuut moeten aanvaarden ?

Een belangrijk aspect aan de staatshervorming is natuurlijk de financieringsregeling. Ook daar tonen Baskenland en Catalonië de weg: zij hebben in hun Statuut bepaald dat zij een zeer ruime fiscale autonomie hebben. De directe belastingen worden in beginsel geheel geïnd door de deelstaat. Vervolgens wordt aan de federale overheid een bedrag afgedragen dat overeenstemt met de opdrachten die de federale overheid nog vervult ten aanzien van die deelstaat. Waarom zou ook dit niet kunnen worden overgenomen in Vlaanderen ?

Uiteindelijk zijn er voor al deze technieken in België toch ook aanzetten. Zo is de bevoegdheidsverdeling asymmetrisch: tussen Vlaanderen, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Waals gewest en het Brussels Gewest zijn er géén twee met dezelfde bevoegdheden. Ook zijn er voorbeelden van belastingen die voor het ene gewest door de gewestelijke overheid zijn geïnd en voor het andere door de federale overheid.

Kortom: als de meerderheid in de Franse Gemeenschap en Wallonië geen vragende partij is voor meer bevoegdheden, hoeven we hen die niet op te dringen. Maar omgekeerd zou het niet legitiem zijn wanneer zij blijven weigeren dat Vlaanderen die bevoegdheden op grond van een politieke meerderheid alhier wel aan zich trekt.


De auteur is hoogleraar europees recht en rechtsvergelijking