Het heilige leven van harriechristus. - Pagina 14

harriechristus · 24 maart 2010, 22:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

FTFY

zo is het: één aanhanger is voldoende om het tegen de domme massa op te nemen
zoals ik ook zelf al heb bewezen
de Geest geeft alle kracht
tegen de domme overmacht

patrickve · 25 maart 2010, 09:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Oké, ik heb het nog eens teruggelezen en had het blijkbaar verkeerd begrepen.

Nee: ik heb geen behoefte om af te zien van mijn geloof dat ik het nog tijdens mijn leven mee zal maken dat ik wordt begrepen.

Dat werkt ook prettiger om met dat geloof te leven.
Mocht het niet uitkomen dan heb ik daar verder ook geen last van, want dan ben ik dood.

Zo goed?

Nog altijd niet ! Bij het messias-zijn hoort nu eenmaal lijden, afzien en vernederd worden, anders is 't geen echte messias-figuur, he, maar gewoon een soort Napoleon.

Een messias-figuur moet onbegrepen en gemarteld aan zijn einde komen, zodat de latere aanhangers van zijn leer zich daar later kunnen over lamenteren en dat als excuus gebruiken om te vuur en te zwaard hun leer overal op te dringen. En zonder dat wordt de boodschap niet sterk genoeg uitgedragen.

harriechristus · 25 maart 2010, 11:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nog altijd niet ! Bij het messias-zijn hoort nu eenmaal lijden, afzien en vernederd worden, anders is 't geen echte messias-figuur, he, maar gewoon een soort Napoleon.

nou ja: dat heb ik dan mijn leven lang ervaren, dus ik weet er alles van.

Citaat:

Een messias-figuur moet onbegrepen en gemarteld aan zijn einde komen, zodat de latere aanhangers van zijn leer zich daar later kunnen over lamenteren en dat als excuus gebruiken om te vuur en te zwaard hun leer overal op te dringen. En zonder dat wordt de boodschap niet sterk genoeg uitgedragen.

ik denk dat je 2000 jaar achter loopt, want dat martelen hoeft echt niet herhaald te worden noch het te vuur en te zwaard uitdragen van de leer.

Alles herhaalt zich in het leven, maar steeds op een andere wijze, zodat de mensen het niet herkennen.

harriechristus · 25 maart 2010, 11:22

Ons bewustzijn van het Oneindige.

Maar voor mezelf had ik het verder vertaald in: ons bewustzijn van het oneindige is het zelfbewustzijn van het oneindige, dwz het oneindige wordt van zichzelf bewust door middel van ons.
We zijn dus eigenlijk zelf het oneindige; we zijn zelf God als oneindig en pas in de tweede plaats ook een bijzonder persoon als middel om zich als God bewust te worden.
In wezen is deze gedachte niet volkomen nieuw en komt bij Hegel voor en ook bij andere denkers, bijvoorbeeld al bij Aristoteles als het denken dat zichzelf denkt, waarin subject en object één en dezelfde zijn.
(Hegel: geschiedenis van de filosofie deel II blz. 218 bij de behandeling van Aristoteles.)
En ik meen ook bij Jakob Böhme en Meister Eckhart, een mysticus.
En ik meen ook bij de gnostiek als eenwording met God.
En natuurlijk ook in de Indiase religie als eenheid van Brahman en Atman.
Maar ze zeggen het allemaal wat moeilijker en bovendien zo dat de eenheid van God en mens in de mens zelf valt, subjectief is, want ze kunnen dan het bestaan van God niet objectief bewijzen.
En dat kan ik dan met mijn atoomtheorie wel en die eenheid wordt daarom objectief als buiten de mens en in een duidelijke uiterlijke vorm.
En het wordt dan veel duidelijker voorstelbaar.
De mens is zelf dat oneindige heelal buiten hem als zijnde God, omdat het heelal uit levende wezens is opgebouwd.
Ik ben hierin buiten mijn eigen lichaam getreden omdat ik het oneindige heelal als mijn ware eigenlijke lichaam erken, als mijn grotere, maar natuurlijk ook diepere of hogere subjectiviteit, en wel vanwege de microwezens in de microkosmos.
Maar in zoverre het ook denkend gebeurt is het ook geestelijk.
Het is eenheid van Geest en Lichaam.

patrickve · 26 maart 2010, 09:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

ik denk dat je 2000 jaar achter loopt, want dat martelen hoeft echt niet herhaald te worden noch het te vuur en te zwaard uitdragen van de leer.

't had toch meer stijl, nee ? U aan 't kruis laten nagelen, dat heeft toch iets, vind ik. Kan ik je niet overtuigen ?

Herr Flick · 26 maart 2010, 09:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

't had toch meer stijl, nee ? U aan 't kruis laten nagelen, dat heeft toch iets, vind ik. Kan ik je niet overtuigen ?

Ik neem aan dat wij wel voor Evangalist willen spelen zeker, ...

harriechristus · 26 maart 2010, 09:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

't had toch meer stijl, nee ? U aan 't kruis laten nagelen, dat heeft toch iets, vind ik. Kan ik je niet overtuigen ?

het is de stijl van de barbaren. Hopelijk is de wereld in die 2000 jaar toch iets vooruit gegaan.

harriechristus · 26 maart 2010, 18:40

Het offer was voltooid.

Ik had mijn Ik eerst al aan de wereld geofferd als een negatieve vervreemding, wat resulteerde in de atoomtheorie als zijnde buiten mij, en ik had weer een poging gedaan in mijn Ik terug te keren door het binnenste buiten gekeerde heelal, maar met mijn zelfbewustzijn van het oneindige was mijn offer nu voltooid, omdat ik me nu niet aan de wereld had geofferd,daar was ik nu doorheen, maar aan de oneindige Godheid en wel zo dat ik tevens één was geworden met God en tevens zelf God was geworden.
De eenheid van God en mens was gevonden als zelfbewustzijn van het oneindige.
Het Ik als punt was nu oneindig geworden.
En dat was de ware en enig juiste oplossing.
Niet het ik als punt kan alles omvatten, maar alleen het oneindige kan alles omvatten.

harriechristus · 27 maart 2010, 18:29

Overzicht.

Nu lijkt het me wel de moeite waard om die hele beweging van mijn Ik naar God nog eens in het kort door te nemen om het goed te begrijpen en er over door te kunnen filosoferen en ook omdat het niet alleen gaat om het laatste resultaat, maar om het totaal, want het Ik als punt bijvoorbeeld blijft een reflectie in God en ook al het andere blijft in God bestaan.
Het gaat om de totale synthese.
1 - het Ik als punt.
2 - mijn atoomtheorie als een oneindig aantal ik-punten.
3 - mijn droom dat ik eens God zou zien en de idee dat God dan een collectieve eenheid zou zijn: wij zijn God.
(en ook: God is een oneindig aantal microwezens.)
4 - terugkeer in mijn eigen Ik dat in het binnenste buiten gedraaide heelal nu het hele heelal omvat, dus oneindig is, maar met het accent op het eigen Ik.
5 - Hegel's: ons bewustzijn van de Geest is het zelfbewustzijn van de Geest.
6 - het zelfbewustzijn van het oneindige als synthese van het oneindige en het Ik, maar zo dat het Ik een middel is voor het oneindige om van zichzelf bewust te worden.
Pas hierin ben ik het Ik te boven en te buiten.
Niet Ik, maar God, die ik tevens zelf ben.
Dus anderzijds is het Ik ook weer behouden, maar op hoger plan.

Raf · 27 maart 2010, 18:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

't had toch meer stijl, nee ? U aan 't kruis laten nagelen, dat heeft toch iets, vind ik. Kan ik je niet overtuigen ?

Nog een geluk dat ze hem destijds niet verzopen hebben. Het zou niet praktisch zijn om een aquarium rond je nek te dragen in plaats van een kruisje...

harriechristus · 27 maart 2010, 21:47

Jezus stond bekend als vis, dus hij had zich best thuis gevoeld in een aquarium en een vis om je nek is niet eens zo'n gek gezicht.
De vis is symbolisch voor het leven.

harriechristus · 28 maart 2010, 20:02

De ware grondslag van de Geest.

Dit laatste Idee is de ware grondslag van de Geest en pas nu werd ik me ook goed bewust wat de Geest is.
Want in de totale ontwikkeling van het menselijk bewustzijn is de mens eerst instinctief op het nivo van de dieren en vervolgens komt de mens tot denken.
Maar dat denken komt dan aanvankelijk niet los van de natuur, maar blijft ervan afhankelijk.
Het denken is dan nog een bijproduct, nog niet vrij voor zichzelf.
(De mens denkt eerst nog in symbolen en nog niet in vrije abstracte begrippen in een logisch onderling systeem.)
En om vrij voor zichzelf te worden moet het denken zich boven de natuur verheffen in het bewustzijn dat het denken eigenlijk metafysisch is, dus eigenlijk: Niets.
Dit valt dan samen met het idee dat ook het Ik niets is, of een punt.
Dat punt is dan het doorgangspunt naar de verheffing boven de natuur als metafysica.
Want het denken is boven de natuur verheven als haar eigenlijke grondslag.
Dat is de omdraaiing van het natuurlijke standpunt naar het geestelijke standpunt.
Maar eerst denkt de mens dan dat de geest en het denken en het Ik alle drie niets zijn, want het denken heeft geen uiterlijke vorm aan zich.
Want je kunt het denken niet aanwijzen als een ding.
Het is nergens en heeft het woord nodig als middel ter verschijning.
En zo zijn het Ik en de geest ook nergens.
Ze zijn dan Niets.

harriechristus · 2 april 2010, 11:46

Vorm en inhoud van de Geest.

Maar hoe louterend dit ook moge schijnen, toch is dit nog niet de echte ware Geest.
Want dit is slechts de uiterlijke vorm van de geest, namelijk dat hij geen vorm heeft.
Maar het gaat bij de geest niet om de vormloosheid als niets, maar om de inhoud en de inhoud spreekt de geest zelf uit in het denken.
En in het denken laat zich (in principe) alles denken, dwz alles bestaat in wezen uit gedachten.
En: niets is daarvan slechts één gedachte en de oneindigheid is een andere gedachte.
Dus de ware geest is die van het denken dat zich in een eindeloosheid van denken uitspreekt.
En dat denken is alles omvattend, dus oneindig en eeuwig en juist niet niets, maar juist het tegendeel daarvan.
De geest is niet metafysisch in de betekenis dat hij niets is, maar juist in de betekenis dat hij oneindig is en ook alle natuur omvat.
De eerste geest als Niets is de abstracte geest buiten de natuur in een tegenstelling: Geest en natuur, waarin de natuur dan ook als het boze ervaren wordt of als het negatieve.
De geest moet dan nog strijden om zichzelf los en vrij te maken.
De tweede geest is de ware konkrete geest als oneindig en alles omvattend.
De ware geest is boven de natuur in de betekenis dat hij ook de natuur mede omvat.
En dat is ook verder gemakkelijk te begrijpen als de mens maar zou beseffen dat hij zelf de geest is als bewust persoon en in zijn bewustzijn alles omvat.
Alles is voor mijn geest.

Cdude · 2 april 2010, 12:41

Jezus? Mithras bedoel je waarschijnlijk ...

http://en.wikipedia.org/wiki/Mitra

filosoof · 2 april 2010, 13:33

@harriechristus,

Hang jij niet aan je kruis, vandaag?

harriechristus · 2 april 2010, 16:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cdude

Jezus? Mithras bedoel je waarschijnlijk ...

http://en.wikipedia.org/wiki/Mitra

Mithras was een romeinse soldatengod, dwz werd door deze vereerd.

Jezus=harriechristus, dat is veel beter.

Die ouwe jezus heeft nooit bestaan, maar harriechristus wel.

harriechristus · 2 april 2010, 16:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

@harriechristus,

Hang jij niet aan je kruis, vandaag?

het kruis is symbool voor geestelijk lijden en ik loop niet elke dag te lijden, hoor!!

Dus maak je maar geen zorgen over mij....

Cdude · 2 april 2010, 16:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Mithras was een romeinse soldatengod, dwz werd door deze vereerd.

Jezus=harriechristus, dat is veel beter.

Die ouwe jezus heeft nooit bestaan, maar harriechristus wel.

Ik weet wie hij was maar het gaat me om de vele, volgens sommige, overeenkomsten met het verhaal van Jezus.
Alleen gebeurde het allemaal net iets vroeger

harriechristus · 2 april 2010, 16:06

Ik ben de Geest.

En die geest spreek ik uit als: Ik.
En ik voel en ik denk en ik neem de dingen waar.
Dus alles bestaat voor mijn geest die oneindig is.
Maar dan is dat Ik geen abstract punt meer, maar oneindig.
Het Ik valt dan samen met alles wat het omvat en is God geworden in een eenheid van subject en object.
Maar het ware bewustzijn daarvan ligt dan in het denken.
En dat is het denken dat zichzelf denkt.
Maar om dit te begrijpen moet de mens als het ware een salto mortale maken om het natuurlijke standpunt om te draaien in het geestelijke standpunt door zich de inhoud van het denken te objectiveren als grondslag van alle bestaan.
En dan tevens bewust worden dat hij dat denken zelf is, dus daarin zelf de Geest is die hij denkt, dus God is.

Cdude · 2 april 2010, 16:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

[b]Geest is die hij denkt, dus God is.

Ergo : god(sdienstwaanzin) zit in je hoofd.

Nog iets nieuws verder?

2 april 2010, 12:41	#274
Cdude Banneling Geregistreerd: 1 april 2010 Berichten: 14.352	Jezus = Mithras Jezus? Mithras bedoel je waarschijnlijk ... http://en.wikipedia.org/wiki/Mitra Laatst gewijzigd door Cdude : 2 april 2010 om 12:41.

25 maart 2010, 11:22	#264
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Ons bewustzijn van het Oneindige. Maar voor mezelf had ik het verder vertaald in: ons bewustzijn van het oneindige is het zelfbewustzijn van het oneindige, dwz het oneindige wordt van zichzelf bewust door middel van ons. We zijn dus eigenlijk zelf het oneindige; we zijn zelf God als oneindig en pas in de tweede plaats ook een bijzonder persoon als middel om zich als God bewust te worden. In wezen is deze gedachte niet volkomen nieuw en komt bij Hegel voor en ook bij andere denkers, bijvoorbeeld al bij Aristoteles als het denken dat zichzelf denkt, waarin subject en object één en dezelfde zijn. (Hegel: geschiedenis van de filosofie deel II blz. 218 bij de behandeling van Aristoteles.) En ik meen ook bij Jakob Böhme en Meister Eckhart, een mysticus. En ik meen ook bij de gnostiek als eenwording met God. En natuurlijk ook in de Indiase religie als eenheid van Brahman en Atman. Maar ze zeggen het allemaal wat moeilijker en bovendien zo dat de eenheid van God en mens in de mens zelf valt, subjectief is, want ze kunnen dan het bestaan van God niet objectief bewijzen. En dat kan ik dan met mijn atoomtheorie wel en die eenheid wordt daarom objectief als buiten de mens en in een duidelijke uiterlijke vorm. En het wordt dan veel duidelijker voorstelbaar. De mens is zelf dat oneindige heelal buiten hem als zijnde God, omdat het heelal uit levende wezens is opgebouwd. Ik ben hierin buiten mijn eigen lichaam getreden omdat ik het oneindige heelal als mijn ware eigenlijke lichaam erken, als mijn grotere, maar natuurlijk ook diepere of hogere subjectiviteit, en wel vanwege de microwezens in de microkosmos. Maar in zoverre het ook denkend gebeurt is het ook geestelijk. Het is eenheid van Geest en Lichaam.

26 maart 2010, 18:40	#268
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Het offer was voltooid. Ik had mijn Ik eerst al aan de wereld geofferd als een negatieve vervreemding, wat resulteerde in de atoomtheorie als zijnde buiten mij, en ik had weer een poging gedaan in mijn Ik terug te keren door het binnenste buiten gekeerde heelal, maar met mijn zelfbewustzijn van het oneindige was mijn offer nu voltooid, omdat ik me nu niet aan de wereld had geofferd,daar was ik nu doorheen, maar aan de oneindige Godheid en wel zo dat ik tevens één was geworden met God en tevens zelf God was geworden. De eenheid van God en mens was gevonden als zelfbewustzijn van het oneindige. Het Ik als punt was nu oneindig geworden. En dat was de ware en enig juiste oplossing. Niet het ik als punt kan alles omvatten, maar alleen het oneindige kan alles omvatten.

27 maart 2010, 18:29	#269
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Overzicht. Nu lijkt het me wel de moeite waard om die hele beweging van mijn Ik naar God nog eens in het kort door te nemen om het goed te begrijpen en er over door te kunnen filosoferen en ook omdat het niet alleen gaat om het laatste resultaat, maar om het totaal, want het Ik als punt bijvoorbeeld blijft een reflectie in God en ook al het andere blijft in God bestaan. Het gaat om de totale synthese. 1 - het Ik als punt. 2 - mijn atoomtheorie als een oneindig aantal ik-punten. 3 - mijn droom dat ik eens God zou zien en de idee dat God dan een collectieve eenheid zou zijn: wij zijn God. (en ook: God is een oneindig aantal microwezens.) 4 - terugkeer in mijn eigen Ik dat in het binnenste buiten gedraaide heelal nu het hele heelal omvat, dus oneindig is, maar met het accent op het eigen Ik. 5 - Hegel's: ons bewustzijn van de Geest is het zelfbewustzijn van de Geest. 6 - het zelfbewustzijn van het oneindige als synthese van het oneindige en het Ik, maar zo dat het Ik een middel is voor het oneindige om van zichzelf bewust te worden. Pas hierin ben ik het Ik te boven en te buiten. Niet Ik, maar God, die ik tevens zelf ben. Dus anderzijds is het Ik ook weer behouden, maar op hoger plan.

27 maart 2010, 21:47	#271
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Jezus stond bekend als vis, dus hij had zich best thuis gevoeld in een aquarium en een vis om je nek is niet eens zo'n gek gezicht. De vis is symbolisch voor het leven.

28 maart 2010, 20:02	#272
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	De ware grondslag van de Geest. Dit laatste Idee is de ware grondslag van de Geest en pas nu werd ik me ook goed bewust wat de Geest is. Want in de totale ontwikkeling van het menselijk bewustzijn is de mens eerst instinctief op het nivo van de dieren en vervolgens komt de mens tot denken. Maar dat denken komt dan aanvankelijk niet los van de natuur, maar blijft ervan afhankelijk. Het denken is dan nog een bijproduct, nog niet vrij voor zichzelf. (De mens denkt eerst nog in symbolen en nog niet in vrije abstracte begrippen in een logisch onderling systeem.) En om vrij voor zichzelf te worden moet het denken zich boven de natuur verheffen in het bewustzijn dat het denken eigenlijk metafysisch is, dus eigenlijk: Niets. Dit valt dan samen met het idee dat ook het Ik niets is, of een punt. Dat punt is dan het doorgangspunt naar de verheffing boven de natuur als metafysica. Want het denken is boven de natuur verheven als haar eigenlijke grondslag. Dat is de omdraaiing van het natuurlijke standpunt naar het geestelijke standpunt. Maar eerst denkt de mens dan dat de geest en het denken en het Ik alle drie niets zijn, want het denken heeft geen uiterlijke vorm aan zich. Want je kunt het denken niet aanwijzen als een ding. Het is nergens en heeft het woord nodig als middel ter verschijning. En zo zijn het Ik en de geest ook nergens. Ze zijn dan Niets.

2 april 2010, 11:46	#273
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Vorm en inhoud van de Geest. Maar hoe louterend dit ook moge schijnen, toch is dit nog niet de echte ware Geest. Want dit is slechts de uiterlijke vorm van de geest, namelijk dat hij geen vorm heeft. Maar het gaat bij de geest niet om de vormloosheid als niets, maar om de inhoud en de inhoud spreekt de geest zelf uit in het denken. En in het denken laat zich (in principe) alles denken, dwz alles bestaat in wezen uit gedachten. En: niets is daarvan slechts één gedachte en de oneindigheid is een andere gedachte. Dus de ware geest is die van het denken dat zich in een eindeloosheid van denken uitspreekt. En dat denken is alles omvattend, dus oneindig en eeuwig en juist niet niets, maar juist het tegendeel daarvan. De geest is niet metafysisch in de betekenis dat hij niets is, maar juist in de betekenis dat hij oneindig is en ook alle natuur omvat. De eerste geest als Niets is de abstracte geest buiten de natuur in een tegenstelling: Geest en natuur, waarin de natuur dan ook als het boze ervaren wordt of als het negatieve. De geest moet dan nog strijden om zichzelf los en vrij te maken. De tweede geest is de ware konkrete geest als oneindig en alles omvattend. De ware geest is boven de natuur in de betekenis dat hij ook de natuur mede omvat. En dat is ook verder gemakkelijk te begrijpen als de mens maar zou beseffen dat hij zelf de geest is als bewust persoon en in zijn bewustzijn alles omvat. Alles is voor mijn geest.

2 april 2010, 13:33	#275
filosoof Banneling Geregistreerd: 22 mei 2003 Locatie: Brussel Berichten: 49.496	@harriechristus, Hang jij niet aan je kruis, vandaag?

2 april 2010, 16:06	#279
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.453	Ik ben de Geest. En die geest spreek ik uit als: Ik. En ik voel en ik denk en ik neem de dingen waar. Dus alles bestaat voor mijn geest die oneindig is. Maar dan is dat Ik geen abstract punt meer, maar oneindig. Het Ik valt dan samen met alles wat het omvat en is God geworden in een eenheid van subject en object. Maar het ware bewustzijn daarvan ligt dan in het denken. En dat is het denken dat zichzelf denkt. Maar om dit te begrijpen moet de mens als het ware een salto mortale maken om het natuurlijke standpunt om te draaien in het geestelijke standpunt door zich de inhoud van het denken te objectiveren als grondslag van alle bestaan. En dan tevens bewust worden dat hij dat denken zelf is, dus daarin zelf de Geest is die hij denkt, dus God is.