Wie ben ik...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

En daar zit het. Ik krijg Het Daar niet verenigd in het hier en nu. Ik word er meteen van weggetrokken. Het is alsof op je reis gaat en terug in je dagelijkse sleur vervalt. Mijn negatieve lading is sterker dan mijn positieve en daardoor kan ik niet meer reizen.
Kan ik misschien even niets meer....

Peche, misschien ben je enkel aan een rustpauze toe en weet dat rustpauzes, goed gebruikt soms wonderen kunnen doen...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Goed geprobeerd, maar ik zie het niet
Uit een kwade actie zie ik niet meteen iets goed komen.
Zo kan ik negatief mijn frustraties weerleggen, of ik kan me terugtrekken, wandelen en nadenken hoe ik zoiets toch positief kan weerleggen.
Laten we emoties en het leven even als een vibratieveld zien waarin wij zingen en een echo nalaten.
Vertrek eens vanuit een negatieve charge en zeg mij hoe daar iets positief uit kan komen.
Relatief is het zeker, maar laten we even bij het hier en nu (dagelijks leven) houden.
Zit ik nu gebonden aan dualen?

Een voorbeeld;
Je hebt een huis en je wilt het beschermen tegen inbrekers en dus kunnen alle anti-inbraakmiddelen niet sterk genoeg zijn en moeten alle middelen die kunnen aangewend worden om jouw anti-inbraakmiddelen tegen te werken falen opdat jij jezelf volledig veilig zou kunnen voelen...
Je hebt per ongeluk je kind opgesloten in dat huis en wat nu???

Wat is nu goed en wat is nu slecht???

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Eens is al dat zand een rots geweest.

Wat was, was en wat is, is... De rots zal wel altijd rots geweest zijn en nog zijn en het zand zal wel altijd zand geweest zijn en nog zijn maar het zijn wij mensen die alles verkeerd geinterpreteerd hebben...

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dat is dan jouw persoonlijke mening, maar het verstand kan ook zeer goed functioneren zonder gevoel.
Ja, dat gevoel kan zelfs in de weg zitten en tot verkeerde conclusies leiden.

Zoals ook het omgekeerde het geval kan zijn dat het gevoelsleven het verstand helemaal niet nodig heeft, en het beste totaal op zichzelf functioneert.

En als derde is de eenheid van beiden, eenheid van verstand en gevoel.

Oké Harrie, laten we hier niet een wellens-nietens spelletje van maken.

wat is het verstand? Van waar komt het?

Vertrekkende van bij de dieren die wij geen verstand toeschrijven, waarom?

Op een zeker ogenblik (zou het kunnen zijn omdat wij rechtop zijn gaan lopen en onze voorpoten als handen zijn gaan gebruiken waardoor we minder beroep zijn gaan doen op onze muil en de sterke muilspieren, die doorliepen tot in onze nek aan belang inleverden en in vollume verminderden waardoor er plaats vrijkwam onder onze hersenpan dat opgevuld werd door het vergroten van ons hersenvolume?)

Wat is het eerste gevolg van dat vergroot hersenvolume? Waarschijnlijk dat de vasthoudtijd van ons geheugen groter werd; ons geheugen nam steeds grotere proporties aan, er werden steeds meer beelden, situaties in onze hersenpan opgestapeld en in plaats van dat wij onmiddellijk op situaties reageerde (het instinct) zoals de dieren doen (dat denken wij ten minste) gingen wij situaties tegen elkaar afwegen en op de duur zelfs voorzien en voorkomen en/of zelfs leiden...
Naast de kwestie hier, we hielden meer en meer op met alleen in het 'nu' te leven, maar we verloren ook de directe werking van ons instinct die ons ervoor onberispelijk zei (zelfs als het later verkeerd bleekt te zijn) wat we moesten doen... We verloren ons zekerheids- en daarmee ons natuurlijk veiligheidsgevoel...

Kom dadelijk terug.

[Supe®Staaf]

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Oké Harrie, laten we hier niet een wellens-nietens spelletje van maken.

wat is het verstand? Van waar komt het?

Vertrekkende van bij de dieren die wij geen verstand toeschrijven, waarom?

Op een zeker ogenblik (zou het kunnen zijn omdat wij rechtop zijn gaan lopen en onze voorpoten als handen zijn gaan gebruiken waardoor we minder beroep zijn gaan doen op onze muil en de sterke muilspieren, die doorliepen tot in onze nek aan belang inleverden en in vollume verminderden waardoor er plaats vrijkwam onder onze hersenpan dat opgevuld werd door het vergroten van ons hersenvolume?)

Wat is het eerste gevolg van dat vergroot hersenvolume? Waarschijnlijk dat de vasthoudtijd van ons geheugen groter werd; ons geheugen nam steeds grotere proporties aan, er werden steeds meer beelden, situaties in onze hersenpan opgestapeld en in plaats van dat wij onmiddellijk op situaties reageerde (het instinct) zoals de dieren doen (dat denken wij ten minste) gingen wij situaties tegen elkaar afwegen en op de duur zelfs voorzien en voorkomen en/of zelfs leiden...
Naast de kwestie hier, we hielden meer en meer op met alleen in het 'nu' te leven, maar we verloren ook de directe werking van ons instinct die ons ervoor onberispelijk zei (zelfs als het later verkeerd bleekt te zijn) wat we moesten doen... We verloren ons zekerheids- en daarmee ons natuurlijk veiligheidsgevoel...

Kom dadelijk terug.

vervolg:

Wat is het verstand, vooral in het begin, dus anders dan een vergroot geheugenopslagruimte waarbinnen we een schikking, een ordening gaan doorvoeren en verbanden gaan leggen tussen afzonderlijke situaties...

Zo hebben we door de eeuwen heen een hele kennis opgebouwd en die kennis is steeds minder rechtstreeks het gevolg van geleefde situaties en/of herhinneringen; die kennis is als het ware op zichzelf een leven gaan leiden, maar waarbij het geheugen nog altijd een enorme reserveruimte uitmaakt, want wie veel kan onthouden kan ook veel vergelijken en gevolgen en oorzaken vinden en trekken en de slimste hebben hele systemen (wellicht onbewust) opgebouwd om de juiste elementen uit het geheugen op het juiste ogenblik te activeren.

En nu het gevoelsleven; een bepaalde geur, een bepaald beeld, een bepaald geluid bereikt ons bewustzijn en in ons actief verstand verschijnen ineens honderden beelden, hele films die aan bepaalde situaties, vroeger be- en/of geleefd herhinneren. Indien je die film in woorden, zinnen, verhalen (en dus zuiver verstandelijke uitlatingen) zou moeten weergeven zou je hele bladzijden en nog meer vele tientallen minuten, soms tot dagen nodig hebben. Kun je je inbeelden dat indien je je gevoel, maar dan het gezuiverd en voortdurend gecontroleerd gevoel, zou gebruiken als geheugencapaciteit jouw verstandelijke capaciteit exponentiëel met meerdere cijfers zou uitgebreid worden.

Men heeft geleerden die heel wijs zijn en die heel veel weten en andere geleerden die ook heel veel weten maar die daar boven op uitvindingen doen.
Voor mij zijn dat de geleerde die hun gevoel evenzeer als hun verstand ingeschakeld hebben en al op voorhand 'voelen' waar het antwoord ligt en het daarna nog verstandelijk moeten uitwerken.

Het is daarom dat ik zeg om niet het gevoel als verstandscapaciteit te ontkennen en dat ik zelf beweerd dat de capaciteit van het gevoel en de invloed van het gevoel wel eens bepalend zou kunnen zijn.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Staaf zie die chamignons die zonder ook maar iets te 'weten' instinctief doen wat ze moeten doen. Neem dat wij bij hen een verstandelijk gen inbouwen zodat ze zich bewust worden van wat er met hen gebeurd en dat dank zij die bewustwording zij zichzelf mee kunnen sturen en dus, volgens hun eigen identificatie, nog grotere en beter geadapteerde champignons zouden kunnen worden...

Denk je, indien de mens, ipv te denken dat, dank zij zijn verstand, hij alles beter wist en dus zijn instinctieve impulsen ging verliezen en grotendeels verloren heeft, maar dat hij zich bewust zou zijn geworden van de werking van zijn impulsen, van de werking van het instinct en het dus uitvergroot zou hebben...
Denk je niet dat de mens dan nu heel veel verder stond? Vogels die km ver vliegen zonder aanwijzingen, vissen die km terugzwemmen naar daar waar ze tot leven gewekt werden; jongen die uit het ei komen en al alles weten en kunnen wat een volwassene weet en kan...

Denk je werkelijk dat ons verstand ons zoveel meer geleerd heeft en dat de hele mensheid niet een heel andere weg zou ingeslagen zijn en nu niet zo gecomplexeerd zou rondlopen???
En dat het misschien wel eens heel wijs zou zijn om onze vertrekpositie op het menselijke pad terug in twijfel te trekken en daar wat verder te kijken en te onderzoeken dan onze neus lang is???

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Peche, misschien ben je enkel aan een rustpauze toe en weet dat rustpauzes, goed gebruikt soms wonderen kunnen doen...

Das een feit. Misschien is loslaten da. Toch maar beter dan uitlaten...
Nu het nog kan.

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Een voorbeeld;
Je hebt een huis en je wilt het beschermen tegen inbrekers en dus kunnen alle anti-inbraakmiddelen niet sterk genoeg zijn en moeten alle middelen die kunnen aangewend worden om jouw anti-inbraakmiddelen tegen te werken falen opdat jij jezelf volledig veilig zou kunnen voelen...
Je hebt per ongeluk je kind opgesloten in dat huis en wat nu???

Wat is nu goed en wat is nu slecht???

Ik geef hen de code van het alarm dat ZE binnen en buiten kunnen?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Ik geef hen de code van het alarm dat ZE binnen en buiten kunnen?

Neen Peche, ander voorbeeld, geneesmiddelen zijn vergif; te veel is dodelijk maar juist genoeg redt levens...

Niets is helemaal slecht of helemaal goed...

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Denk je niet dat de mens dan nu heel veel verder stond? Vogels die km ver vliegen zonder aanwijzingen, vissen die km terugzwemmen naar daar waar ze tot leven gewekt werden; jongen die uit het ei komen en al alles weten en kunnen wat een volwassene weet en kan...

Denk je werkelijk dat ons verstand ons zoveel meer geleerd heeft en dat de hele mensheid niet een heel andere weg zou ingeslagen zijn en nu niet zo gecomplexeerd zou rondlopen???
En dat het misschien wel eens heel wijs zou zijn om onze vertrekpositie op het menselijke pad terug in twijfel te trekken en daar wat verder te kijken en te onderzoeken dan onze neus lang is???

Zelden heb ik zoveel onzin en tegenstrijdigheden bij elkaar gezien. Arme Peche, moet hij daar nu serieus op in gaan? De complexiteit gaat je pet dus te boven en de oplossing is iedereen net zo dom te laten worden als de domste der dommen of nog een beetje dommer. Ach, wat is instinctief handelen toch mooi, waren we maar als apen of kangoeroes geboren of desnoods als ratten. Vermoordt iedereen met een iq van boven de 50 en je krijgt een ideale wereld. Ach arme ziel, wat weet je van 'onze vertrekpositie' en hoe kan je die 'in twijfel trekken'? Van die onbekende vertrekpositie van 'ons' wil je toch weer verder kijken. Dat kan toch niet Marie? Dacht je dat onze half imbeciele voorouders verder keken en hun toekomst hebben uitgestippeld en dat ze hebben besloten hun instincten te verruilen voor verstand en wijsheid? En nu moeten we wijsheid aanwenden om weer instinctief te gaan leven omdat Marie de complexiteit niet meer aan kan? Moet ik konijnen gaan vangen, in dierenhuid gaan lopen, alle rekeningen en aanmaningen verscheuren en een knots achter de voordeur gereed zetten? Wat een zever.

[Peche]

Ja Peche is een arme drets.
Maar zie de fout in de post niet? Ik Kon er alleen weinig aan toevoegen.
Kan heel weinig aan de evolutie etc toevoegen in feite lol
We staan allemaal voor dezelfde mysteries. En wat blijkt??? We weten niet meer wie we zijn.
Wie zien wij Piero, en wie ben jij?

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Neen Peche, ander voorbeeld, geneesmiddelen zijn vergif; te veel is dodelijk maar juist genoeg redt levens...

Niets is helemaal slecht of helemaal goed...

De mens kan de substantie dus goed of slecht gebruiken.
We kunnen dus mensen hebben die meer kwaad dan goed doen.
Een midden is relatief.
De mens is slecht/kwaadaardig bezig Marie. Bekijk uw planeet.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Ja Peche is een arme drets.
Maar zie de fout in de post niet? Ik Kon er alleen weinig aan toevoegen.
Kan heel weinig aan de evolutie etc toevoegen in feite lol
We staan allemaal voor dezelfde mysteries. En wat blijkt??? We weten niet meer wie we zijn.
Wie zien wij Piero, en wie ben jij?

Het is een oude vraag Peche en er is geen antwoord.
De meeste mensen kunnen toe met twee maskers, maar er zijn er veel meer.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Zelden heb ik zoveel onzin en tegenstrijdigheden bij elkaar gezien. Arme Peche, moet hij daar nu serieus op in gaan? De complexiteit gaat je pet dus te boven en de oplossing is iedereen net zo dom te laten worden als de domste der dommen of nog een beetje dommer. Ach, wat is instinctief handelen toch mooi, waren we maar als apen of kangoeroes geboren of desnoods als ratten. Vermoordt iedereen met een iq van boven de 50 en je krijgt een ideale wereld. Ach arme ziel, wat weet je van 'onze vertrekpositie' en hoe kan je die 'in twijfel trekken'? Van die onbekende vertrekpositie van 'ons' wil je toch weer verder kijken. Dat kan toch niet Marie? Dacht je dat onze half imbeciele voorouders verder keken en hun toekomst hebben uitgestippeld en dat ze hebben besloten hun instincten te verruilen voor verstand en wijsheid? En nu moeten we wijsheid aanwenden om weer instinctief te gaan leven omdat Marie de complexiteit niet meer aan kan? Moet ik konijnen gaan vangen, in dierenhuid gaan lopen, alle rekeningen en aanmaningen verscheuren en een knots achter de voordeur gereed zetten? Wat een zever.

En waar Piero heb ik dat allemaal gezegd???

Waar heb ik gezegd dat we moeten terugkeren naar de oudheid? Waar heb ik gezegd dat alleen domme mensen nog kunnen???

Wat ik zeg is dat er heel veel wijsheid in de natuur zit en in de werking van het natuurlijke en die wijsheid hebben wij in onze dwaasheid, maar onze voorouders dachten verstandelijke wijsheid, over boord gekieperd hebben.

Wij hebben verstand gekregen en in plaats van het te gebruiken waarvoor het diende, nl ons bewuster en bewuster te worden van onze eigen werking en de werking van de natuur om zo de evolutie te versterken en te versnellen hebben wij gedacht dat we alles beter wisten en dat wij de fouten van de natuur eens gingen rechtzetten (terwijl de natuur op elk ogenblik harmonisch totaal in orde is en was) en zo zijn wij als leerling tovenaars beginnen onszelfs (tegennatuurlijk) aan te passen en de omgeving met ons. Het resultaat zien we vandaag...

Maar de echte mogelijkheden van de mensen, daar kennen en weten we, op een paar uitzonderingen na, niets van en het doel van de door ons voorbereide verdere menselijke evolutie zien we in het verder gaan op dezelfde weg en de mens nog meer en meer van zijn eigen natuur te verwijderen...

Ik ben ervan overtuigd en ik voel, weet soms dat wij innerlijk tot veel meer in staat zijn en dat wij in onze menselijke evolutie nog volledig in onze kinderschoenen staan...
Maar ik denk dat de mens eerder zichzelf gaat vernietigen dan die innerlijke rijkdom te gaan ontginnen...

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het is een oude vraag Peche en er is geen antwoord.
De meeste mensen kunnen toe met twee maskers, maar er zijn er veel meer.

Natuurlijk dat ER een antwoord is.
We kunnen de waarheid simpelweg niet aan dus dragen Dan een masker

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Maar de echte mogelijkheden van de mensen, daar kennen en weten we, op een paar uitzonderingen na, niets van en het doel van de door ons voorbereide verdere menselijke evolutie zien we in het verder gaan op dezelfde weg en de mens nog meer en meer van zijn eigen natuur te verwijderen..

Interessante stelling. Noem eens een aantal van die "echte mogelijkheden van de mensen" waar we niets van weten.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Ja omdat ik ze heb opgeslagen in mijn brein. Zodra dat vergaat....
Ik kan niet dromen als mijn brein geen chemische processen zou aanmaken.
De microwezentjes hebben evenals mijn lichaam nodig, want als ik dood ga laten ze me vergaan en is het voorbij. Van stof zijt gij gekomen, en tot stof zult gij gaan.

Ook de stof is uit God.
Daarom zijt Gij uit God en tot God zult Gij weder keren.
En de microwezentjes zullen je een nieuw "stoffelijk" lichaam geven.
En wat de mens "stof" noemt is de uiterlijke verschijning waar niks mis mee is.
Deze behoort bij de Geest evenals het gevoel, wat de ziel is.

It is the big unknown he. In mijn droom kwam iemand nog afscheid nemen, maar ik stuurde ze lopen. Waarom? Ik weet het niet, ... ik leek enorm uitgeput in die droom te zijn en de takken door het bos niet meer te zien. De teleurstelling in de ogen treft me nog steeds.

Dus je hebt al aan de rand van de dood gelopen?

Ik vrees geen duisternis.... haar aanvaarden is met de dag beter. Het is een onvermijdelijk pad. En ik denk dat wij als mensen onszelf beter focussen op onze eigen dood. Dat we in rust en vrede mogen overgaan, wat iedere seconde kan zijn.

Diegene die zo verlangen naar de dood laten wel een enorm bewustzijn van leed en "waarom" achter.
Wat ons dan leidt tot, waarom zijn wij?

Om het leven in al zijn oneindige veelheid en diepzinnigheid aan inhoud te kunnen ervaren en te begrijpen.
Maar de prijs die wij daarvoor moeten betalen is het lijden, dat er ook moet zijn om daaruit het geluk te doen geboren worden.
Uit de duisternis komt het licht voort.
Want alles bestaat slechts dank zij zijn eigen tegendeel.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Honestly, ik zou daar wat over kunnen neerdrukken, maar ik bespaar het topic.
Of deze nieuwe tijd positief te noemen is...

Zeer positief, maar ook weer met een schaduwkant die er ook is.
Alles hangt immers samen met zijn eigen tegendeel.

Geloof mij, dat lukt me niet perfect en ik ben daar eigenlijk vrij nieuw mee bekend. Je kan niet overal een midden bereiken, maar op bepaalde vlakken is dat wel héél belangrijk tot een akkoord te komen. Soms kan je hopen dat iets zich vanzelf oplost, maar andere dingen knagen en stapelen op.
Net daarom heb ik onderbroken met zoveel mensen. Mijn expressie is daar geremd en ik ben beu een "verbloemde versie" van mijn zelf te zoeken om te voldoen aan andermans bekakte verwachtingen.

Wees jezelf, dat is het belangrijkste.

Ik wil in veelal kringen geen "plaatsje" meer hebben. En bij iedere ontmoeting word ik herinnerd waarom.
Dat ik deftig ontspoord ben heb ik zelf wel door... maar op hun rails wil ik liever niet meer rijden neen. Ik ben het duidelijk niet, en liever ontspoord gek dan dat.

Dat is toch mooi: op zoek naar jezelf.

Ja wel kak als je een laatbloeier bent he? (vroeg of laat)
Het is pas als we achteruit kijken we zien hoeveel verder we staan. 't Ding is, ik kijk niet meer achteruit, maar ook niet bepaald vooruit.

Je zit in een diep zwart gat heb ik zo de indruk.

En toch weten we het niet zeker... Anders bespraken we andere zaken.
De ziel is een begrip, de levensenergie die stopt als het lichaam het loodje legt. Waar deze naartoe waait is the big unknown.

Dat is toch mooi dat we niet alles weten en er ook nog het geheimenis is.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Wat was, was en wat is, is... De rots zal wel altijd rots geweest zijn en nog zijn en het zand zal wel altijd zand geweest zijn en nog zijn maar het zijn wij mensen die alles verkeerd geinterpreteerd hebben...

Zand is niets anders dan afgebrokkelde rots.

Maar wel is de wetenschap degene die alles tot in het kleine analyseert en het geheel en de eenheid niet meer ziet.
Ze is als zand uit de rots.

De rots of de steen staat voor God, die eeuwig is.