Dodenboek 2006

[Kim]

Oorspronkelijk geplaatst door Kaffer

Ook firestone is overleden .

Kaffer, ik weet niet of je het doorhebt, maar je hebt je houdbaarheidsdatum al lang overschreden jongen.

[Kaffer]

Een mens dient al eens uit de doden te herrijzen .

[Derk de Tweede]

FRED MARSDEN IS OVERLEDEN15-12-2006 10:18Fred Marsden, de drummer van de in de jaren '60 populaire band Gerry and The Pacemakers, is overleden. Hij is 66 jaar oud geworden. Dat meldde de BBC.
Broer

De band was een tijdgenoot van The Beatles, en deelde ook manager Brian Epstein. Voorman Gerry was Freds broer. De band had hits als ‘You'll Never Walk Alone’, ‘I Like It’ en ‘Ferry Cross the Mersey’. Marsden overleed aan kanker.

[Kim]

Tekenaar van Tom&Jerry, Flintstones, Yogi Bear overleden

LOS ANGELES - Joe Barbera, de helft van het animatieteam Hanna-Barbera dat tekenfilms als Tom and Jerry, Yogi Bear en de Flintstones voortbracht, is maandag op 95-jarige leeftijd overleden. Dat heeft een woordvoerder van Warner Bros. bekendgemaakt.

Samen met de in 2001 overleden Bill Hanna boekte Barbera in de jaren ’30 succes met de kat- en muisfilms van Tom en Jerry, waarvoor ze in de loop der jaren maar liefst zeven Oscars in de wacht sleepten.

In de jaren ’50 boekten ze verdere successen met tekenfilmseries voor de televisie, zoals de Flintstones, de Jetsons, Yogi Bear, Scooby-Doo en Huckleberry Hound and Friends. Barbera verzorgde de tekeningen en bedacht de grappen, Hanna bracht warmte en uitgekiende timing.

[Derk de Tweede]

In Groot-Brittannië is muzikant Denis
Payton (63) overleden. Hij was een van
de stichtende leden van de sixties-
popgroep The Dave Clark Five.

Denis Payton speelde saxofoon, mond-
harmonica en gitaar. The Dave Clark
Five was in de jaren 60 samen met The
Beatles een van de eerste Britse
popgroepen die doorbraken in Amerika.

De groep verkocht 100 miljoen platen en
scoorde tientallen hits, onder meer
"Glad all over", "Bits and pieces" en
"Over and over". Onlangs werd de groep
genomineerd om opgenomen te worden in
de Rock 'n' Roll Hall Of Fame.

[Kim]

James Brown overleden



NEW YORK - De legendarische zanger James Brown is overleden. De zanger werd zondag opgenomen in het ziekenhuis met een ernstige longontsteking. Vanmorgen maakte zijn manager zijn overlijden bekend. Brown was 73 jaar oud.

James Brown was een van de belangrijkste muzikanten van de laatste vijftig jaar. Tot zijn bekendste nummers behoren "Out of Sight", "(Get Up I Feel Like Being a) Sex Machine" en "Say It Out Loud - I'm Black and I'm Proud".

[Djiezes]

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

James Brown overleden



NEW YORK - De legendarische zanger James Brown is overleden. De zanger werd zondag opgenomen in het ziekenhuis met een ernstige longontsteking. Vanmorgen maakte zijn manager zijn overlijden bekend. Brown was 73 jaar oud.

James Brown was een van de belangrijkste muzikanten van de laatste vijftig jaar. Tot zijn bekendste nummers behoren "Out of Sight", "(Get Up I Feel Like Being a) Sex Machine" en "Say It Out Loud - I'm Black and I'm Proud".

"James Brown is Dead" zal waarschijnlijk terug een dikke hit worden....

[nubian]

Oud-president van de Verenigede Staten Gerald Ford is overleden. Hij is 93 jaar geworden

Ford was de enige niet-gekozen president van de VS. De Republikein Ford regeerde van 1974 tot begin 1977. Hij volgde Richard Nixon op, die moest aftreden in verband met het Watergate-afluisterschandaal.

Jimmy Carter
Eerder had hij al de plaats van vicepresident Spiro Agnew ingenomen, omdat die moest aftreden na beschuldigingen van corruptie. Ford verloor in 1976 de verkiezingen van de Democraat Jimmy Carter. bron rtl 4

[Antoon]

Voor hen die interesse hebben:

.Biografie Gerald Ford

In de Verenigde Staten is dinsdag de voormalige Amerikaanse president Gerald Rudolph Ford overleden. Hij werd 93 jaar oud. Ford Jr. was de achtendertigste president van de Verenigde Staten. Hij leidde het land van 1974 tot 1977.

Gerald Ford werd op 14 juli 1913 in Omaha (Nebraska) geboren als Leslie Lynch King Jr. Zijn ouders gingen kort na zijn geboorte uit elkaar en de pas geboren baby werd door zijn moeder meegenomen naar Grand Rapids in de staat Michigan. Daar zou hij de rest van zijn jeugd doorbrengen. Zijn moeder hertrouwde en Leslie King werd daarna Gerald Ford genoemd, naar zijn stiefvader.

Van 1931 tot 1935 studeerde Ford economie en politieke wetenschappen aan de universiteit van Michigan. Hij toonde zich er naast een goed student ook een uitstekende American footballspeler. In 1934 werd hij zelfs verkozen tot meest waardevolle speler van het universiteitsteam. Na zijn studies in Michigan ging Ford naar Yale, om rechten te studeren.

Home Front
Daarop trok hij terug naar Grand Rapids, waar hij als advocaat aan de slag ging en lessen Zakenrecht gaf aan de plaatselijke universiteit. Ook zette hij in de zomer van 1940 zijn eerste stappen in de politiek, door de presidentiële campagne van de Republikeinse presidentskandidaat Wendell Willkie te ondersteunen. Hij werd ook lid van Home Front, een plaatselijke groep van hervormingsgezinde Republikeinen.

Maar zijn politieke plannen moesten even wijken tijdens WO II. In april 1942 ging Ford bij het Amerikaanse leger. Hij diende onder andere op een vliegdekschip dat betrokken raakte bij gevechten in Micronesië en de Filipijnen. Hij zwaaide af als luitenant, in februari 1946.

In oktober 1948 trouwde Ford met Elizabeth 'Betty' Bloomer. Ze zouden samen vier kinderen krijgen. Een week na zijn huwelijk werd hij voor het eerst verkozen in het Huis van Afgevaardigden. Hij zou tot 1973 in die kamer blijven zetelen en klom in die periode steeds verder omhoog in de partijhiërarchie. In 1965 werd hij fractieleider en ontpopte hij zich tot een felle tegenstander van toenmalig president Lyndon Johnson. Hij verwierf nationale bekendheid met zijn pleidooien tegen het Vietnambeleid en tegen de sociale politiek van de president.

Toen Spiro Agnew in 1973 wegens corruptie moest aftreden als vice-president, koos president Richard Nixon de als integer bekend staande Ford als nieuwe vice-president. Op 6 december 1973 werd hij beëdigd. Amper negen maanden later zag ook president Nixon zich genoodzaakt een stap opzij te zetten, na onthullingen in het Watergateschandaal. En dus werd Gerald Ford op 9 augustus 1974 ingehuldigd als de achtendertigste president van de Verenigde Staten. Hij is nog steeds de enige president uit de Amerikaanse geschiedenis die niet door de bevolking gekozen werd: niet als president en ook niet als vice-president.

Gratie voor Nixon
Ford nam in het begin van zijn presidentschap al meteen een erg omstreden beslissing: hij verleende de afgetreden Nixon gratie van rechtsvervolging. Hij vond dit noodzakelijk om de eenheid in het land te herstellen, maar de publieke opinie in de VS had het erg moeilijk met deze beslissing. Historici vermoeden dat hij vooral door deze beslissing niet herkozen werd in 1976.

Ook later in zijn ambtstermijn was Ford genoodzaakt moeilijke beslissingen te nemen. Het land kampte immers met economische problemen, een oliecrisis en een almaar stijgende inflatie. Hij probeerde de Amerikaanse economie te doen opleven door de belastingdruk en de overheidsuitgaven terug te dringen, maar zonder veel succes.
Op buitenlands vlak liet Ford zich opmerken dankzij de Amerikaanse toenaderingen met de Sovjet-Unie, wat onder meer leidde tot een beperking van het aantal nucleaire wapens. Maar op andere vlakken wordt zijn buitenlands beleid als minder geslaagd beschouwd: Ford werd geconfronteerd met de val van Zuid-Vietnam en de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit dat land. En ook een Cambodjaanse actie, tegen de troepen van de Rode Khmer, draaide uit op een fiasco. Daarnaast werden twee moordaanslagen op de president verijdeld.

Nederlaag
Na de nederlaag tegen Jimmy Carter, bij de presidentsverkiezingen van november 1976, verhuisde Ford naar Californië. Hij bleef wel politiek actief en gaf nog talloze lezingen aan colleges en universiteiten. Hij bleef zich ook uitspreken over hete politieke hangijzers, zoals abortus, homorechten en de afzettingsprocedure tegen Bill Clinton. Opvallend was dat hij daarbij progressievere standpunten vertolkte dan tijdens zijn presidentschap.

In augustus 2000 wordt hij met een beroerte opgenomen in een ziekenhuis in Philadelphia. En ook in december 2005 moet hij in het ziekenhuis worden opgenomen, na een hevige griepaanval. (belga)


Gerald Ford als footballspeler aan de universiteit.


Gerald Ford als president.


Gerald Ford en zijn vrouw Elizabeth 'Betty' Bloomer.

[Kim]

Franse liedjesschrijver Pierre Delanoë overleden



PARIJS - De Franse tekstschrijver Pierre Delanoë is dinsdagnacht op 88-jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand. Delanoë is de auteur van 5.000 chansons waarvan 500 hits en schreef gedurende 40 jaar liedjes voor het kruim van het Franse varieté, van Gilbert Bécaud tot Joe Dassin, van Michel Sardou tot Michel Fugain.

Hij werd in 1918 in Parijs geboren onder de naam Pierre Leroyer. Als licentiaat in de rechten werd hij eerst belastingontvanger en later inspecteur, vooraleer hij zich ontwikkelde tot schrijver van liedjesteksten. Hij ontmoette Gilbert Bécaud en schreef voor hem zijn eerste succes in 1953, ''Mes Mains'', waarna ze samen hits produceerden met ''Nathalie'', ''L’Orange'', ''La solitude''.

Van 1950 tot 1990 verzorgde hij de teksten van Hugues Aufray, voor wie hij de songs van Bob Dylan bewerkte, maar ook van Joe Dassin (''L’été indien'' en ''L’Amérique''), Michel Sardou (''Le France'' en ''Les lacs du Connemara''), Gérard Lenorman (''La ballade des gens heureux''), Sylvie Vartan (''La Maritza'') en ook nog van Edith Piaf, Nicoletta, Dalida, Michel Fugain, Johnny Halliday, Michel Polnareff en Nana Mouskouri.

Hij bewerkte ook in het Frans musicals als ''Jesus Christ Superstar'' en publiceerde in 1980 een herdenkingboek ''La vie en chantant''. Als overtuigd Gaullist werkte hij mee aan de lancering van de private radiozender Europe 1, waarvan hij programmadirecteur was van 1955 tot 1960. Van 1984 tot 1994 was hij voorzitter van de auteursrechtenmaatschappij SACEM, waarvan hij tot aan zijn dood erevoorzitter bleef. avb

[Antoon]

De Iraanse minister van justitie, Jamal Karimirad, is bij een auto-ongeluk om het leven gekomen.

Dat heeft de Iraanse televisie gemeld. Het ongeluk gebeurde toen de 50-jarige Karimirad met zijn gezin op weg was van Teheran naar Isfahan. Gezegd werd dat enkele andere inzittenden van de auto in het ziekenhuis zijn opgenomen. Karimirads zoon zou achter het stuur hebben gezeten. (hln)

Niet dat iemand in het Westen van zijn dood wakker ligt, maar ging het echt om een ongeluk?

[Djiezes]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Niet dat iemand in het Westen van zijn dood wakker ligt, maar ging het echt om een ongeluk?

Waarom niet? Iran is berucht om zijn helse verkeersonveiligheid....

[Pluche]

Colombiaanse paramilitaire leider vermoord
vrijdag 29 december 2006 06:30

(Novum/AP) - Een Colombiaanse paramilitaire leider is woensdag in een restaurant in Medellin doodgeschoten. Dat heeft de politie bekendgemaakt. Het slachtoffer, Jaime Andres Angarita, werd beschouwd als de rechterhand van Salvatore Mancuso, die in 2003 een vredesakkoord met de regering sloot dat leidde tot de ontwapening van de door hem geleide rechtse paramilitaire beweging AUC.

De twee daders van de moord op de 33-jarige Angarita wisten te ontkomen. De autoriteiten wilden niet speculeren over een motief. Angarita beklaagde zich er eerder dit jaar over dat de regering de gedemobiliseerde AUC-strijders niet voldoende veiligheid bood. Hij zei de AUC zelf slechts te hebben gesteund en geen strijder van de beweging te zijn geweest. Eerder dit jaar probeerde hij op de kandidatenlijst voor de parlementsverkiezingen te komen van een partij die president Alvaro Uribe steunt, maar de partijleiding stak daar een stokje voor.

Mancuso getuigde deze maand als eerste belangrijke militieleider achter gesloten deuren voor een tribunaal dat de rol van de AUC onderzoekt in een aantal van de ernstigste wreedheden die in Colombia zijn begaan. Het proces wordt op de voet gevolgd door de regering van Uribe, die in het nauw is gekomen doordat verscheidene naaste medewerkers van de president, onder wie het hoofd van de inlichtingendienst, in verband zijn gebracht met de paramilitairen. Mancuso en andere paramilitaire leiders hebben gezegd de afgelopen maanden herhaaldelijk met de dood te zijn bedreigd, kennelijk om te voorkomen dat zij geheimen onthullen over hun banden met de politieke elite.

[Tell]

Megalomane heerser Saddam stierf eerloos


BAGDAD - Saddam Hussein ging de dood in als zelfverklaard martelaar, zondebok en vóór alles held. Een plek tussen echte mannen en martelaren, zo zag Saddam zijn rechtmatige plaats in de hemel.
afbeelding
Het doodvonnis van Saddam Hussein is voltrokken. De voormalige Iraakse president is zaterdagnacht rond 4.00 uur opgehangen.Vergroting
Doodstraf Saddam voltrokken
ARTIKEL

* Saddam Hussein geëxecuteerd





Saddam Hussein ging de dood in als zelfverklaard martelaar, zondebok en vóór alles held. Een plek tussen echte mannen en martelaren, zo zag Saddam zijn rechtmatige plaats in de hemel.

Hoe de ex-dictator zichzelf vlak voor hij het schavot besteeg zag, blijkt uit zijn afscheidsbrief. Nog een keer toont hij zich een man die zich de uitverkorene van God achtte. Zijn eigendunk en zelfbeeld blijken tot op het laatst geen krasje te hebben opgelopen. Saddam, gezant van de vrede die de Irakezen oproept een voorbeeld van liefde, vergiffenis en broederlijk samenleven te zijn. Saddam, onvermoeibaar en onverslaanbaar strijder die nooit voor tirannen zou buigen en zijn leven gaf voor zijn volk. Saddam volgens Saddam. De werkelijkheid - de dictator werd vernederend verslagen, ontluisterend opgepakt en ondanks woedeuitbarstingen tijdens het proces tegen hem kort gehouden - is de ex-dictator blijkbaar geheel ontgaan.

De lijst kwaliteiten die hij zichzelf toeschrijft is veelzeggend: trouw, eerlijk, zorgzaam, wijs, doortastend, zorgvuldig omgaand met staat en volk en gezond in zijn oordeel. Het staat er met zoveel woorden. Krankzinnig was hij niet, megalomaan zonder meer. In werkelijkheid is er niets waarop hij kan bogen. In plaats van invloedrijkste en meest geëerde heerser in het Midden-Oosten - zijn diepste wens - was Saddam een man geworden die zelfs zijn eer had verloren. In zijn stamcultuur geldt dat als erger dan de dood. Hij was een lafaard die vluchtte toen de vijand zijn land in 2003 binnenviel, zeggen ook zijn voormalige aanhangers. Een man die zich in een hol in de grond verstopt had om aan de Amerikanen te ontkomen, in plaats van te vechten, desnoods tot in de dood. Zijn pogingen om de schade te herstellen en zich in de rechtszaal te profileren als krachtig leider, overtuigden alleen hen die toch al overtuigd waren. Het waren de laatste stuiptrekkingen van een gedoemd man.

Zelfoverschatting en onvermogen op de juiste momenten de juiste beslissingen te nemen werden hem fataal. De wereld zal zich hem herinneren als gruwelijk dictator en paranoïde stamleider van onvoorstelbare arrogantie en onovertroffen wreedheid. Saddam, anders gezegd, was voor alles een kwaadaardige narcist. 'Wie niet helemaal voor mij is, is mijn vijand', luidde zijn lijfspreuk. In zijn vroegste jeugd in Tikrit moet hij zich die eigen hebben gemaakt.

Als een weeskind was hij in de traditionele Iraakse samenleving vogelvrij, ondanks aansporingen in de Koran om wezen barmhartig te behandelen. Iedereen die hem dwars zat poogde hij met geweld eronder te krijgen. Tegen de wens van zijn familie in - arme boeren zonder land - ging hij naar school waar hij leerde lezen en schrijven. Onderdrukking deed Saddam opbloeien. Ooit vertelde hij dat zijn moeder hem had willen laten aborteren. Zijn vader overleed voordat hij werd geboren. Zijn geboorte zelf was voor hem een overwinning en zijn verjaardag een nationale feestdag.

Saddams manier van politiek bedrijven was simpel. Hij runde Irak zoals hij en zijn stamgenoten Tikrit runden. Saddam werd op 28 april 1937 geboren in het stamgebied Tikrit als lid van de al Bejatclan, een deel van de machtige Alkbu Nasir-stam. Tikrit is beroemd omdat Saladin - de Arabische held van Koerdische afkomst die de kruisvaarders bevocht - er is geboren. Saddam identificeerde zich sterk met hem.

Hij was een uitgesproken exponent van een stamcultuur waar onderlinge loyaliteit en haat jegens buitenstaanders strijden om de eerste plaats.

Tikrit, het van oorsprong stoffige woestijnstadje 140 kilometer van Bagdad, was Saddams bastion. Hij herschiep de stad tot een stad met luxe-huizen voor zijn getrouwen die of familie waren of uit de stad afkomstig waren. De eigen stam ging voor alles en via een netwerk van getrouwen, cliënten en relaties bouwde Saddam zijn eigen stam uit tot een half miljoen getrouwen. Deze umana Saddam regeerde Irak.

Wie de stamleider bedreigde, kreeg te maken met niets ontziende wraak. Zijn wraakzucht was even grenzenloos als zijn ambitie. Macht verkrijgen, macht houden en macht gebruiken, dat was wat Saddam dreef. Hij had daarbij geen oog voor grote lijnen maar wel voor details. Saddam was de beste klerk van Irak. Hij had een fenomenaal geheugen en maakte het tot zijn levenswerk om zo mogelijk van iedere Irakees naam, nummer en andere gegevens te kennen.

Saddams ambities en de belangen van de Iraakse bevolking liepen even parallel. In zijn jonge jaren als leider van de Ba'ath-partij wilde hij van Irak een voorbeeld voor de Arabische wereld maken. In 1968 hielp hij de partij met een staatsgreep aan de macht. Saddam gebruikte angst en onderdrukking om de bevolking eronder te houden, maar in de jaren zeventig meende hij dat hij Irakezen ook aan zich kon binden: hij wilde van Irak de modernste Arabische natie maken, met een bloeiende middenklasse, goed onderwijs en goede gezondheidszorg. De oliedollars in de jaren zeventig stroomden binnen en Saddam verbeterde de Iraakse infrastructuur aanzienlijk.

In 1979 werd Saddam president en zuiverde de partij en het leger van in zijn ogen verdachte elementen. Iedereen die hem niet onvoorwaardelijk gehoorzaam was, liet hij liquideren. Saddam heerste nu volledig over Irak maar wilde laten zien dat hij meer was dan een stamleider. Hij wilde de belichaming van Irak zelf worden. Irak en Saddam waren één en wat goed was voor Saddam was goed voor Irak. Er ontstond een persoonlijkheidscultus zonder weerga.

Hij zag zich als verwant van de mythologische Babylonische held Gilgamesj, als nazaat van de pre-islamitische Nebukadnezar, van Saladin en niet in de laatste plaats als nakomeling van de profeet Mohammed en van Ali, diens schoonzoon die de eerste leider van de sjiieten was. Maar hij wilde meer dan Irak. Hij wilde ook internationaal schitteren. Saddam had ook een podium nodig waar Irak - en dus hijzelf - de hoofdrol kon spelen. De periode van zware inschattingsfouten brak daarmee aan. Saddam dacht dat Iran zwak was na de islamitische revolutie van 1979, het jaar waarin Saddam president werd. Iran verkeerde in chaos. Daarnaast riep de Iraanse leider Khomeini sjiieten in Irak op Saddam af te zetten.

Saddam besloot Iran aan te vallen om de machtsbalans in de regio ten gunste van Irak te veranderen. Het was een catastrofale blunder. De korte oorlog die Saddam voorzag, duurde acht jaar. Zijn eigen leger bleek minder sterk dan hij dacht. Wanneer zijn legerleiders bij tijd en wijle toch een overwinning wisten te behalen op Iran, beloonde Saddam hen niet maar liet hen gevangen zetten of executeren. Capabele militairen waren te bedreigend. Saddam vertrouwde niemand. Geen sjiieten, geen Koerden, maar ook steeds minder de soennitische leiders. Hij hield hen scherp in de gaten omdat juist zij hem konden afzetten. Hij viel weer terug op zijn stamgenoten.

De oorlog met Iran leidde bijna tot het failliet van Irak. Tijdens de oorlog, die zeker 600 miljard dollar kostte, stierven honderdduizenden Irakezen (en Iraniërs). Maar het deerde Saddam niet. Saddam werd uiterlijk geloviger dan ooit om de sjiieten in het zuiden - de meerderheid van de bevolking - te paaien. Hij bouwde moskeeën en veranderde zelfs de Iraakse vlag door er Allahu Akbar, God is groot, aan toe te voegen.

De oorlog met Iran maakte van Saddam echter een ook afhankelijker. Met geld bond hij mensen aan zich, zonder geld liep hij gevaar. Hij had geld nodig om te overleven en Koeweit leek hem een goede bron van inkomsten. Met de verovering daarvan zou hij extra olie-inkomsten krijgen en tegelijkertijd zijn plaats in de regio herwinnen. Ook dat bleek een catastrofale misrekening. De oorlog begin 1991 was binnen twee maanden over. Saddam bleef niettemin aan de macht, ook al omdat de Amerikanen een opmars naar Bagdad niet wilden doorzetten.

Zo was de toenmalige Amerikaanse minister van Defensie Dick Cheney tegen. Saddam afzetten zou nog kunnen: 'Maar dan moet je een nieuwe regering neerzetten. Maar wat voor regering? Een Koerdische, sjiitische, soennitische regering? Hoeveel troepen moet je daar laten, hoeveel slachtoffers kost deze operatie je?'. Het zouden profetische woorden blijken. Maar de sjiitische Irakezen die destijds in opstand kwamen in de verwachting door de VS bevrijd te worden, kregen met de wraak van Saddam te doen. De zelfverklaarde navolger van Ali zette onnoembaar wrede middelen in om hen daarvoor te straffen.

Het eens zo rijke Irak was dankzij Saddam intussen een 'imara al hijara, een 'emiraat van stenen' geworden: een rijk vol armoede en hardheid. Maar Saddam bleef zitten. Tot de inval van de VS. De onverslaanbare Saddam werd niet alleen verslagen, maar hij bleek ook niet in staat zich een waar stamleider te tonen. Voor de stamleden onder wie Saddam opgroeide is lafheid zwakte en wie zwakte toont is leider af. Saddam zei in het Engels tegen de man die hem uit zijn hol haalde: ‘Ik ben Saddam Hussein. Ik ben de president. Ik wil onderhandelen.’ Terugtrekken of toegeven zijn alleen acceptabel voor wie er daarna sterker uit te voorschijn komt. Dat zijn de regels, maar Saddam bleek zelfs hier spelbreker.

Leve Irak, leve Irak, schreef Saddam in zijn afscheidsbrief. Maar welk Irak heeft Saddam nagelaten? Zijn Irak is treffend omschreven als een lichaam met de huid intact, maar de botten gebroken. Het Irak van Saddam was geen natie, maar een grommende, roofdierachtige verzameling stammen die de Leider uit Tikrit fysiek en mentaal kapot trachtte te maken. De dictator is dood, Irak leeft nog.

[Kim]

Om het jaar af te sluiten...

Voorzitter Raad van State overleden

BRUSSEL - Op 31 december 2006 is Jan De Brabandere, de voorzitter van de Raad van State, onverwacht overleden in Brussel. Dat meldt de Raad van State.

De Brabandere werd op 20 september 1943 geboren in Tielt en begon zijn loopbaan bij de Raad van State als adjunct-auditeur. Op 23 augustus 1985 werd hij benoemd tot Staatsraad en op 29 november 2005 werd hij verkozen tot voorzitter van het hoogste administratieve rechtscollege.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Zangeres van "Partizanenlied" is dood

wo 15/02/06 -De Franse zangeres Anna Marly, de componiste van het "Partizanenlied", is op 88-jarige leeftijd in Alaska overleden. Dat heeft de verzetsorganisatie in Parijs bekendgemaakt.

Zangeres en gitariste Anna Marly werd geboren in 1917 in het Russische Sint-Petersburg, maar na de Russische revolutie verzeilde ze in Frankrijk.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verhuisde ze van Parijs naar Londen. Ze schreef in 1942 de muziek voor het "Partizanenlied". Een jaar later zorgden Joseph Kessel en Maurice Druon voor de tekst.
Het "Partizanenlied" werd de hymne van het Franse verzet tijdens WOII. De BBC gebruikte het als begintune voor het Franse radioprogramma "Eer en vaderland".
Na de Tweede Wereldoorlog was Marly een ster geworden en reisde ze de wereld rond om het lied op te voeren.

hieronder een link naar het Partizanenlied.
Tekst in het Frans en het yiddhisch.
http://www.chambre-claire.com/PAROLES/Partzanenlied.htm

[driewerf]

Aiaiaiai, bovenstaande link is dus niet van Anna Marly (maar wel een prachtig lied, beter eigenlijk). Alleszins, hier is de echte goede
http://www.chambre-claire.com/PAROLE...liberation.htm