Samenwerking CLB en Comité Bijzondere Jeugdzorg (CBJ)

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Voor iemand die geen vrienden of vriendinnen heeft is dit moeilijk. Een psycholoog knikte ooit bevestigend toe ik zei dat z'n betaalde job teert op wie niet (meer) kan rekenen op vriendschap en affectie.

bedankt rudy maar je kan moeilijk van achter je pc of laptop uit maken hoe groot onze vriendenkring is, uitnodigen om mijn "gedachten" te verzetten maar plezier is ver te zoeken(ben naar carnaval gaan kijken omwille van de andere kinderen en was heel moeilijk wetend dat onze dochter 100 m verder stond)

ps:overmorgen ga ik bij mijn "beste" vriendin langs omdat ze lange uren in horeca werkt(restaurant wel te verstaan, geen café anders zoek je daar weer iets anders)

ga deze week bij andere vriend(en vrouw langs) die op politiebureau als burger werkt(hij zou er met interne over praten)

waarom ik hier (ook) begrip zoek?OMDAT IK HET WIL UITSCHREEUWEN HOE WIJ ALS OUDERS CONSTANT TEGEN DE MUUR STAAN EN NIET GELOOFD WORDEN EN ONZE DOCHTER OOK EEN SLACHTOFFER IS ALHOEWEL ZE LIEGT EN BEDRIEGT WANT DIT IS ONZE MEID NIET MEER,DIT KIND HERKENNEN WIJ NIET MEER EN DAT INSTANTIES ER KEER OP KEER INTRAPPEN IN LEUGENS WELKE EEN PUBER VERTELT!! DAAROM!!

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Wordt het dan voor de ouder niet aftellen tot het kind 18 wordt, zodat alle veranwoordelijkheid kan worden afgeschoven ? Ik denk dat het voor vele ouders een realiteit is. Spijtig, jammer maar helaas. Maar dan wel eerder uit schrik voor de consequenties van overheidswege. Echt spijtig dat ons opvoedigsmodel zo wordt geleid door een wettelijk kader waarin leeftijd toch zo'n belangrijke rol speelt. Toegegeven, veel is perceptie, en de eerste veertiger die m'n dochter van 13 aanraakt gaat niet gezond naar huis, wet of geen wet. Maja, de ene ouder is de andere niet. En daar gaat het om. En van de rechter in z'n ivoren toren kan je moeilijk verwachten dat die empathie vertoont voor iedereen. Hij/zij stemt de wetten niet.

"zodat alle verantwoordelijkheid kan afgeschoven worden"...

wij willen deze verantwoordelijkheid niet afschuiven!

en alhoewel mijn partner zegt het is genoeg geweest met die leugens, gaat hij toch verder mee in het proces om onze dochter terug te krijgen

onze grootste fout was zelf contact op te nemen met bijzondere jeugdzorg en naar bemiddelingscommissie gaan in het gedacht "geholpen" te kunnen worden:ze was zeer verliefd en zeer verward

waarom gaan instanties dan alleen verder op verliefdheid en niet op verwardheid?????

ps, kon niet eerder antwoorden omdat zus bijna een uur getelefoneerd met me heeft en schoonzus vandaag ook nog aan telefoon had, neen, het zijn niet wij alleen die eronder lijden, het is de hele familie...

en ben deze avond nog bij huisarts geweest die wel objectief kan zijn maar ons gezin kent omdat hij 2 huizen verder woont, hij vroeg zich nu ook af hoe het verder kon en omdat we geen hoop hebben bij hoger beroep heeft hij ons een ander advies gegeven want we eerst willen uitproberen via professionele hulp

ik vraag me toch af waarom we ons hier moeten "verdedigen"?is deze maatschappij zo egoistisch geworden, lijden er veel aan tunnelvisie of wat is dat??

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

... van wie je dan ook per definitie gelijk krijgt.
Wat nog ontbreekt zijn de koekjes, en het geklets over de buitenwereldse klojo's.

neem ik het verkeerd op als ik meen dat u toch ook koffieklets houdt op dit forum en niet alleen op deze topic?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

neen nynorsk, de keren dat ik er was, speelden we als een onnozel schaap spelletjes maar je voelde gewoon dat het komedie van haar kant was en toch probeerde ik haar mijn moedergevoel als vroeger te tonen, maar zij stoot ons constant weg, en de hele familie, tantes nonkels, neven en nichten heeft ze allemaal verstoten, het zijn niet alleen wij ouders...

of mijn schoonmoeder en schoonvader, 100% bedlegerig na 4 beroertes...

of mijn moeder met longemfyseem, dementerend en 18h zuurstof per dag...

of mijn vader die nu reeds de 4de keer tegen kanker vecht en pas een pacemaker gekregen heeft na 24.2 bloeddruk...

nog te vermelden dat mijn ouders thuis langs wonen en onze dochter bijna dagelijks er kwam...

de grootouders missen ook hun kleinkind in de tijd die hun nog rest...

of de nichtjes die maar niet begrijpen hoe hun nichtje in haar verliefdheid, ons ouders wegstoot...


en als ze dan weer leugens vertelt,(eerst maakte ze cgg wijs dat ouders constant ruzie maakte, dan wou ze laten weten dat vader haar mishandelde, net hij die voor afname gsm en mij beet nooit een vinger naar haar had uitgestoken) ditmaal waren het nu weer de broers die "regelmatig" vechten, ik durf gerust hier te zeggen dat er verleden jaar door ene een mep aan de andere werd gegeven
en awel, sinds ze het uitgepraat hebben, gaan ze samen in 1 auto op stap

en het is niet ik alleen nynorsk die zo een probleem met de dochter heeft, de oudste zus wil haar zelfs niet meer zien nadat ze zo afgekraakt werd op fb door haar zus, die ze zo graag had, ik wil haar wel nog graag zien, maar niet omgekeerd...

of de papa die genoeg heeft van haar leugens...

en sinds ze er zit in december nadat ze me aanviel, heeft ze 1x zelf naar thuis gebeld (kort na opname)nadat begeleiding achter haar zat...

en nu heb ik doorgegeven dat het niet altijd van mijn kant moet komen, die altijd belt(min 2x per week)...

en de 2 broers die niks meer met haar te maken willen hebben omdat ze zo liegt, terwijl we de kinderen net hebben groot gebracht dat liegen niet kan

of de ene broer die haar elke dag van school haalde al een half jaar geleden zei:mama zet ze weg, ze maakt ons gezin kapot...net hij die alles voor zijn jongste zusje deed...

of de "middelste" zus die haar nog liet "ompraten" door haar zusje maar afgelopen weekend haar zus zag op carnaval met begeleiding en werd geroepen door zus, zich omdraaide(zelfs voor "de laatste" die zich nog liet doen wordt het teveel) en later opnieuw werd geroepen en toen ze keek, stak "kleine" zus demonstratief haar sigaret in haar mond met een gebaar van:kijk, ik mag hier roken....

en neen nynorsk, de keren dat ze hier is geweest sinds ze in de instelling zat, hebben we niet eenmaal over hem gepraat maar proberen "gewoon met elkaar te spreken"

en wat met het feit nynorsk, dat ze me van mijn gsm bestolen heeft in huis de laatste keer dat ze er was?hoe laag is onze dochter gezonken...

maar als je dan verleden weekend hoort, dat ze regelmatig bij hem zijn ouders op bezoek ging, daar was ze dus geweest toen ze dit schooljaar een ongeval had....

ik vraag me af wat gezinsbegeleiding hier nog komt doen, denk dat ze verkeerde adres hebben want op fb heeft ze zijn vader als vader opstaan...

en dan krijgen we weer een nieuwe want de huidige gaat in bevallingsverlof van eerste...en dan komt er weer eentje zonder kinderen die durft te zeggen:ik begrijp u, ik begrijp u
verleden week heb ik terug geantwoord:neen dat kunt u niet, als uwe kleine is geboren en ge hebt dat moedergevoel, denk dan een fractie van een seconde aan ons gezin en stel uw voor dat ge uw baby 3 weken kwijt zijt, dan kunt ge zeggen ik begrijp u...

wordt weer te persoonlijk maar heb vandaag van advocaat gehoord dat hoger beroep te lang duurt en geen zin heeft want jr is van mening dat ze elkaar toch willen blijven zien....

onbegrijpelijk...
een meisje van 13 wat zelfmoordbrieven schrijft sinds ze die vent kent...

onbegrijpelijk...
een meisje dat aan zelfverminking doet sinds ze die vent kent...

onbegrijpelijk...
een meisje dat in haar ondergoed werd aangetroffen en later werd er een kleine laptop aangetroffen van een vriendin van die vent...

onbegrijpelijk...
dat iedereen telkens in haar leugens trapt en later weer met domme excuses komen als het te laat is, en je telkens met de rug tegen de muur staat...

onbegrijpelijk...
een meisje dat na school(15.30) 10 km verder pas om 18.30 terug thuis kwam en je alleen haar op tijd thuis kreeg als je haar uit de klas liet halen en als je dan een brief vraagt voor de jr, ze op papier schrijven dat we onze dochter van school haalden om ze op tijd thuis te hebben "naar hun zeggen"(was wel directeur die dit schreef), zijn met 2 daar, directrice kwam wel dadelijk horen hoe het ging...

en dat je dan telkens krijgt te horen...veel sterkte...wat kopen we ervoor?...



de verwijdering is catastrofaal....


zeg dan eens nynorsk, hoe moeten we nu verder...want ik weet het niet meer...

Je hebt gelijk.
Alleen meer ruzie maken en zeggen dat ze kan oprotten kan jullie meer samen brengen....

Edit: trouwens weer een gigantische overload aan veel te persoonlijke informatie. Ik vrees dat ondertussen heel jullie dorp kan achterhalen over wie je alles in 't openbaar strooit. Hoe mottig jullie dochter zich ook gedraagt, ze heeft wel recht op IETWAT privacy!!!!

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

neem ik het verkeerd op als ik meen dat u toch ook koffieklets houdt op dit forum en niet alleen op deze topic?

Ja, dan neem je het verkeerd op. Ik vind discussiëren belangrijk. In de eerste plaats binnen draden die ik zelf opstart.

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Voor iemand die geen vrienden of vriendinnen heeft is dit moeilijk. Een psycholoog knikte ooit bevestigend toe ik zei dat z'n betaalde job teert op wie niet (meer) kan rekenen op vriendschap en affectie.

Platte cafépraat. Een psycholoog die daar bevestigend op antwoordt (en die wellicht alleen bestaat in je fantasie, maar kom) moet dringend een andere job zoeken.

Psychologen bieden in de regel net geen onvoorwaardelijke steun en begrip: dat is nl. niet hun job. Ook vervangen psychologen op geen enkele manier vrienden of vriendinnen, dat is evenmin hun job.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Met alle begrip voor Gast2 en haar situatie. Ik zou niet in haar schoenen willen staan. Nu niet. Met slijmen en meehuilen los je echter niets op. En zeker niet door te kappen op het kind van de rekening. Er moet met de dochter worden gepraat. Ernstig. Om te beginnen. En liefst door moeder, zonder pottekijkers. Het zal van moeder afhangen.

D�*t weet ik niet. Als ik alle berichten hier lees zou ik denken dat zij zowat de enige is die het nog ziet zitten om met de dochter om te gaan...
Terug naar huis komen lijkt me toch geen optie als zowat iedereen liever heeft dat je gewoon verdwijnt?

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Voor iemand die geen vrienden of vriendinnen heeft is dit moeilijk. Een psycholoog knikte ooit bevestigend toe ik zei dat z'n betaalde job teert op wie niet (meer) kan rekenen op vriendschap en affectie.

Dat is zever. Heel wat mensen hebben net die aanmoediging van vrienden en familie nodig om hulp te zoeken. En die aanmoediging geven ze net uit liefde, in combinatie met wanhoop (zelf niks meer kunnen doen om te helpen).

[gast2]

waarom zal het van mij afhangen als je weet dat:

ik telkens meerdere malen per week bel sinds december, (zij 1x na aandringen begeleiding)

dat ik telkens moet "vragen" of ze een weekend of dagbezoek wil doorbrengen

dat ik "met moeite" een hele zin geformuleerd uit haar mond krijgt, liefst antwoordt ze met ja, neen, weet ik niet

het enige wat er nog aan mankeert is dat ik nog niet op mijn knieen gekropen heb...

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

D�*t weet ik niet. Als ik alle berichten hier lees zou ik denken dat zij zowat de enige is die het nog ziet zitten om met de dochter om te gaan...
Terug naar huis komen lijkt me toch geen optie als zowat iedereen liever heeft dat je gewoon verdwijnt?

Daarom, nogmaals, dat het van de moeder zal afhangen. Tenminste als ze wilt dat de schade wordt hersteld. Klinkt misschien cliché, maar volgens mij is het daar zelfs niet te laat voor.
De anderen, broers en zussen ? Tja, die hebben liefst geen buitenbeentje die alle energie opeist, maar dit gaat volgens mij wel over met de jaren.
De partner. Da's een ander paar mouwen. Is het zijn dochter, en wat is zijn standpunt ? Sorry, maar volgens mij een niet onbelangrijke vraag als je met twee bent om kinderen op te voeden.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Platte cafépraat. Een psycholoog die daar bevestigend op antwoordt (en die wellicht alleen bestaat in je fantasie, maar kom) moet dringend een andere job zoeken.

Psychologen bieden in de regel net geen onvoorwaardelijke steun en begrip: dat is nl. niet hun job. Ook vervangen psychologen op geen enkele manier vrienden of vriendinnen, dat is evenmin hun job.

Wat is volgens u dan de rol van de psycholoog ? Ondersteuning ?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

waarom zal het van mij afhangen als je weet dat:

ik telkens meerdere malen per week bel sinds december, (zij 1x na aandringen begeleiding)

dat ik telkens moet "vragen" of ze een weekend of dagbezoek wil doorbrengen

dat ik "met moeite" een hele zin geformuleerd uit haar mond krijgt, liefst antwoordt ze met ja, neen, weet ik niet

het enige wat er nog aan mankeert is dat ik nog niet op mijn knieen gekropen heb...

Dus ... je zegt het zelf: het zal van jouw afhangen. En het zal van jouw afhangen of de inspanning wordt beloond of niet. Is er geen positieve respons dan heb je op z'n minst een gerust geweten. De vraag is alleen of de aanpak wel de juiste is. Misschien gemakkelijk gezegd, maar ik denk van niet, toch niet als ik leer uit de aanpak die ik heb toegepast, toen ik de waterpijp op de slaapkamer vond en alle rookmelders waren uitgeschakeld. Hoe meer je roept en tiert, hoe slechter het resultaat. Actueel toch.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Wat is volgens u dan de rol van de psycholoog ? Ondersteuning ?

"de" rol?
Een psycholoog kan verschillende rollen hebben...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

waarom zal het van mij afhangen als je weet dat:

ik telkens meerdere malen per week bel sinds december, (zij 1x na aandringen begeleiding)

dat ik telkens moet "vragen" of ze een weekend of dagbezoek wil doorbrengen

dat ik "met moeite" een hele zin geformuleerd uit haar mond krijgt, liefst antwoordt ze met ja, neen, weet ik niet

het enige wat er nog aan mankeert is dat ik nog niet op mijn knieen gekropen heb...

Wat verwacht je eigenlijk precies op dit moment van haar?
Ze is in een instelling "gestoken", voor de jeugdrechter "gedaagd", en zit in een megaconflictsituatie. Ze is dan ook nog eens 15, een leeftijd waarop zowat iedereen zijn mening van belang is, BEHALVE die van de ouders, die sowieso al behoorlijk de pot opkunnen op die leeftijd (en waar ge zeker geen hele weekends mee wil rondhangen)...

[gast2]

wat ik van haar verwacht?


Still I recall all the good times together
The love we shared, the fun and the laughter
How I wish you could feel what my heart says tonight dear
I miss you and I wish you were here

Dreams that I had they lay broken in sorrow
The plans I made the hopes for tomorrow
If I could I would tell you I'm lonesome tonight dear
Oh I miss you and I wish you were here

All through the night I will see memories passing
The way you looked the sound of your laughing
How I long for the touch of your hand holding mine dear
Oh I miss you and I wish you were here

Lord, I miss you and I wish you were here


ik mis "mijn dochter"...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

wat ik van haar verwacht?


Still I recall all the good times together
The love we shared, the fun and the laughter
How I wish you could feel what my heart says tonight dear
I miss you and I wish you were here

Dreams that I had they lay broken in sorrow
The plans I made the hopes for tomorrow
If I could I would tell you I'm lonesome tonight dear
Oh I miss you and I wish you were here

All through the night I will see memories passing
The way you looked the sound of your laughing
How I long for the touch of your hand holding mine dear
Oh I miss you and I wish you were here

Lord, I miss you and I wish you were here


ik mis "mijn dochter"...

Ze kan nooit geen 13 meer worden eh, ze kan ook nooit meer terug naar de tijd van vóór die vriend en alles wat er mss nog is gebeurd. Dat k�*n gewoon niet meer.

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Wat verwacht je eigenlijk precies op dit moment van haar?
Ze is in een instelling "gestoken", voor de jeugdrechter "gedaagd", en zit in een megaconflictsituatie. Ze is dan ook nog eens 15, een leeftijd waarop zowat iedereen zijn mening van belang is, BEHALVE die van de ouders, die sowieso al behoorlijk de pot opkunnen op die leeftijd (en waar ge zeker geen hele weekends mee wil rondhangen)...

de 1e van bijz jz werd overgeplaatst, goeie contacten mee en kreeg een opvolger, jonge meid net van de schoolbanken die het nodig vond onze dochter te zeggen dat ze op 16 begeleid kon wonen, dit kreeg ik in mijn gezicht geschreeuwd van mijn dochter, het was ook deze die tegen onze dochter had gezegd dat wij ze in een OOOC wilden steken...

heb het eerste gesprek met die "zuigeling" afgewacht, terloops tijdens gesprek eens gevraagd of het idee van haar kwam dat onze dochter op 16 begeleid kon wonen weg van thuis?neen neen hoor, zeker niet

uurtje later belt ze op mijn man zijn gsm, neem ik toevallig op, ze belt om te zeggen dat ze eens nagedacht heeft over onze vraag en dat ze moet toegeven dat ze gepraat had met onze dochter over begeleiding naar volwassenheid. kon de smoes nog slechter zijn?kan je raden van waar haar idee kwam, alleen, ze had precies niet goed opgelet op de schoolbanken, want het is nu vanaf 17 jaar...

voor de rechter gedaagd?neen hoor, we hadden een fijne consulente van de jeugdrechter tot die pipo van een vent haar dochters ging aanspreken om over het dossier uit te horen, ze belde me zelf hierover op om te zeggen dat ze niet anders kon dan "het dossier"(je bent en blijft een nr) door te geven.Op mijn vraag of hij haar dochters bedreigd had?neen, dat nu ook niet maar als ik goed verstaan had, had ze geantwoord:ze kennen hem....
en dan kregen we de leuke nieuwe consulente die van meet af "ingrijpend" was,ik dacht hier hebben we eindelijk eentje met vat op de zaak, dadelijk werd door haar toedoen gsm van dochter afgenomen om contacten met hem te vermijden en zorgde voor contactverbod door jr

alleen ik was zo idioot om dat gesprek met haar vriendin op de avond dat ze me aanviel, waar de vriendin dus beweerde dat onze dochter elke dag een nieuw verhaal vertelde met trillende stem over nieuwe blauwe plekken.(op de vraag wanneer dit gestart was, viel dit samen met begin relatie met die vent!)
Ik wist en weet dat er geen enkel kans was dat dit waar was maar was zeer bezorgd WAAROM onze dochter dit vertelde?waren het ziekelijke leugens, was het om aandacht te krijgen of wat zat er achter(iemand uit onze omgeving opperde de mogelijkheid dat dit misschien door die vent was toegebracht daar ze elke dag de bus eerder(45 min) nam(of beter gezegd bij hem in de auto stapte), wat je ook deed om dit te verhinderen?had hij dit aangebracht?
dus...ik gaf in goed vertrouwen dit aan de consulente met het idiote gedacht dat zij met de psycholoog of kinderpsychiater hierover zou spreken..

neen hoor, ze wierp zelfs bij de jeugdrechter op dat onze dochter verteld had aan enkele leerlingen dat haar vader haar mishandelde, ik heb toen dadelijk gerepliceerd dat 1 meisje dit schreef, dat ik dit aan onze dochter gevraagd had en dat zij zei dat ze dit nooit gezegd had aan dit meisje!

en het was dus de consulente die ervoor gezorgd had dat dit voor de jeugdrechter kwam en ze vroeg ook aan onze dochter of ze ook met de jr wou spreken, heb toen dadelijk gevraagd of wij ook mochten met jr spreken en met onze advocaat?

echt, ga kijken op jongerenwelzijn, vind je terug dat je met al je vragen bij de consulente terecht kan ook wat je rechten zijn...
telefonisch heb ik die laatste vraag 2x gesteld en 2x kreeg ik te horen dat ik dat zelf aan de jr kon vragen...

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Dus ... je zegt het zelf: het zal van jouw afhangen. En het zal van jouw afhangen of de inspanning wordt beloond of niet. Is er geen positieve respons dan heb je op z'n minst een gerust geweten. De vraag is alleen of de aanpak wel de juiste is. Misschien gemakkelijk gezegd, maar ik denk van niet, toch niet als ik leer uit de aanpak die ik heb toegepast, toen ik de waterpijp op de slaapkamer vond en alle rookmelders waren uitgeschakeld. Hoe meer je roept en tiert, hoe slechter het resultaat. Actueel toch.

"En het zal van jouw afhangen of de inspanning wordt beloond of niet"

ik heb alles al geprobeerd:boos, moederlijk, lief, bezorgd, niks wat hielp...

"een gerust" geweten...neen, rudy, ik heb géén rust meer...niet psychisch, niet fysiek, ik heb de opmerking van velen gekregen toen dochter pas werd geplaatst, nu heeft je gezin even ademruimte en "rust"
neen hoor, dit is geen rust, dit is een gezinslid "ontrukt" uit het gezin...

"Hoe meer je roept en tiert, hoe slechter het resultaat."
dat is voorbij, dit hielp idd niet, nu is het meer gelatenheid in de hoop dat ze ons "eens" zal missen...alhoewel dit sprankeltje héél erg klein is geworden...

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ze kan nooit geen 13 meer worden eh, ze kan ook nooit meer terug naar de tijd van vóór die vriend en alles wat er mss nog is gebeurd. Dat k�*n gewoon niet meer.

neen, dat weet ik ook dat ze nu een hele rugzak meezeult maar ik mis de eerlijke meid die empatisch, sympathiek kon zijn en daar is bitter weinig van overgebleven momenteel zelfs niets...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

de 1e van bijz jz werd overgeplaatst, goeie contacten mee en kreeg een opvolger, jonge meid net van de schoolbanken die het nodig vond onze dochter te zeggen dat ze op 16 begeleid kon wonen, dit kreeg ik in mijn gezicht geschreeuwd van mijn dochter, het was ook deze die tegen onze dochter had gezegd dat wij ze in een OOOC wilden steken...

heb het eerste gesprek met die "zuigeling" afgewacht, terloops tijdens gesprek eens gevraagd of het idee van haar kwam dat onze dochter op 16 begeleid kon wonen weg van thuis?neen neen hoor, zeker niet

uurtje later belt ze op mijn man zijn gsm, neem ik toevallig op, ze belt om te zeggen dat ze eens nagedacht heeft over onze vraag en dat ze moet toegeven dat ze gepraat had met onze dochter over begeleiding naar volwassenheid. kon de smoes nog slechter zijn?kan je raden van waar haar idee kwam, alleen, ze had precies niet goed opgelet op de schoolbanken, want het is nu vanaf 17 jaar...

voor de rechter gedaagd?neen hoor, we hadden een fijne consulente van de jeugdrechter tot die pipo van een vent haar dochters ging aanspreken om over het dossier uit te horen, ze belde me zelf hierover op om te zeggen dat ze niet anders kon dan "het dossier"(je bent en blijft een nr) door te geven.Op mijn vraag of hij haar dochters bedreigd had?neen, dat nu ook niet maar als ik goed verstaan had, had ze geantwoord:ze kennen hem....
en dan kregen we de leuke nieuwe consulente die van meet af "ingrijpend" was,ik dacht hier hebben we eindelijk eentje met vat op de zaak, dadelijk werd door haar toedoen gsm van dochter afgenomen om contacten met hem te vermijden en zorgde voor contactverbod door jr

alleen ik was zo idioot om dat gesprek met haar vriendin op de avond dat ze me aanviel, waar de vriendin dus beweerde dat onze dochter elke dag een nieuw verhaal vertelde met trillende stem over nieuwe blauwe plekken.(op de vraag wanneer dit gestart was, viel dit samen met begin relatie met die vent!)
Ik wist en weet dat er geen enkel kans was dat dit waar was maar was zeer bezorgd WAAROM onze dochter dit vertelde?waren het ziekelijke leugens, was het om aandacht te krijgen of wat zat er achter(iemand uit onze omgeving opperde de mogelijkheid dat dit misschien door die vent was toegebracht daar ze elke dag de bus eerder(45 min) nam(of beter gezegd bij hem in de auto stapte), wat je ook deed om dit te verhinderen?had hij dit aangebracht?
dus...ik gaf in goed vertrouwen dit aan de consulente met het idiote gedacht dat zij met de psycholoog of kinderpsychiater hierover zou spreken..

neen hoor, ze wierp zelfs bij de jeugdrechter op dat onze dochter verteld had aan enkele leerlingen dat haar vader haar mishandelde, ik heb toen dadelijk gerepliceerd dat 1 meisje dit schreef, dat ik dit aan onze dochter gevraagd had en dat zij zei dat ze dit nooit gezegd had aan dit meisje!

en het was dus de consulente die ervoor gezorgd had dat dit voor de jeugdrechter kwam en ze vroeg ook aan onze dochter of ze ook met de jr wou spreken, heb toen dadelijk gevraagd of wij ook mochten met jr spreken en met onze advocaat?

echt, ga kijken op jongerenwelzijn, vind je terug dat je met al je vragen bij de consulente terecht kan ook wat je rechten zijn...
telefonisch heb ik die laatste vraag 2x gesteld en 2x kreeg ik te horen dat ik dat zelf aan de jr kon vragen...

Dit vraag ik toch allemaal niet?
Ik heb aanhalingstekens gebruikt omdat dat vermoedelijk de manier is waarop je dochter op de dingen aankijkt...

cirkels lopen...