Laffe regering vernietigt cultuur

[dalibor]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

De reden waarom kunst de belastingbetaler geld kost, is dat de machthebbers de kunstenaars en allen die zich daarvoor aanzien in het gareel wil zien lopen. Wie voldoende subsidies krijgt, wordt niet subversief, en subversiviteit ligt heel vaak dicht bij creativiteit. Wie schept, breekt tegelijkertijd ook af.

Bezuinigen op kunst is dan ook een bevrijding voor de kunst. De kunstenaar wordt uit zijn gouden kooi gezet, maar is geen horige van de machthebbers meer. Het kan dan eindelijk weer de moeite gaan lonen om naar de kunstenaar te luisteren.

De huidige kunstenaars zijn al een halve eeuw bezig met het doorbreken van ingebeelde taboe's, en vinden zich daarmee progressief en baanbrekend. In werkelijkheid hebben ze al vele decennia niets meer mee te delen.

Al ben ik het niet eens met de voorgenomen besparingen, zit in die zienswijze wel waarheid. Kunst zal een stuk vrijer kunnen zijn, baanbrekender, en subversief in de goede zin van het woord. Al is natuurlijk niet alle kunst bedoeld om dat te zijn, en is er een heel segment dat alleen maar verstrooiing, troost of educatie beoogt.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door Alfons

Het op kunst bespaarde geld is nodig om de Arco-spaarders en Arco zelf een zachte landing te laten maken.
In feite gaat het dus om subsidiëren van een nieuwe kunstvorm . Want het is een echt kunstwerk om in tijden van crisis de belastingbetaler te laten opdraaien voor de onkunde en ziekelijke speculatiedrang van de christelijke arbeidsbeweging

BINGO!

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Al ben ik het niet eens met de voorgenomen besparingen, zit in die zienswijze wel waarheid. Kunst zal een stuk vrijer kunnen zijn, baanbrekender, en subversief in de goede zin van het woord. Al is natuurlijk niet alle kunst bedoeld om dat te zijn, en is er een heel segment dat alleen maar verstrooiing, troost of educatie beoogt.

Waarom iedereen, en dus ook kunstenaars, m.i. recht heeft op een basisinkomen, heb ik uitgelegd in draden waar dat niet zo naast de kwestie was als hier.

Een kunstenaar hoeft natuurlijk niet subversief te zijn; als dat moest, zou hij alweer onvrij zijn!

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Ik ga niet naar de opera. Ik ben één van die zotten die deze uitgaven verdedigt zonder er zelf gebruik van te maken.

En om welke reden zou een operahuis niet moeten besparen in tijden van crisis, wanneer er van iedereen wel een inspanning wordt gevraagd? Is het operahuis soms iets onaantastbaar? Ik heb toch liever dat de overheid even het mes bovenhaalt in de culturele sector, dan dat er gesnoeid wordt in de medische sector bijvoorbeeld? In moeilijke tijden moet men prioriteiten stellen. En opera lijkt me geen noodzakelijk iets. Wel een luxe.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

De reden waarom kunst de belastingbetaler geld kost, is dat de machthebbers de kunstenaars en allen die zich daarvoor aanzien in het gareel wil zien lopen. Wie voldoende subsidies krijgt, wordt niet subversief, en subversiviteit ligt heel vaak dicht bij creativiteit. Wie schept, breekt tegelijkertijd ook af.

Kunstenaars die worden betaald door de Vlaamse overheid, spuwen bijna steeds op diezelfde overheid...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Ik ga niet naar de opera. Ik ben één van die zotten die deze uitgaven verdedigt zonder er zelf gebruik van te maken.

Tja. Hoe gek kan men wezen, he.

Natuurlijk, het staat je vrij om vrijwillig de opera te sponsoren. Maar dat is ook je punt niet neem ik aan.

Jij vindt het dus fantastisch dat iets, wat jou persoonlijk niet interesseert, gedwongen gesponsord wordt door anderen, opdat derden hiervan zouden kunnen consumeren. Je zou nu nog kunnen denken dat je een rabiate herverdeler en rijken-hater bent, maar zelfs daar gaat de vogel niet op:
opera is typisch iets waar meer begoede mensen naartoe gaan. Opera is dus het sponsoren van een rijke-luis consumptie op de rug van de gewone werkman, en jij wil dat de gewone werkman gedwongen wordt om rijke-luis entertainment te betalen, terwijl jij daar geen deel aan neemt.

Begrijpe wie kan

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

De reden waarom kunst de belastingbetaler geld kost, is dat de machthebbers de kunstenaars en allen die zich daarvoor aanzien in het gareel wil zien lopen. Wie voldoende subsidies krijgt, wordt niet subversief, en subversiviteit ligt heel vaak dicht bij creativiteit. Wie schept, breekt tegelijkertijd ook af.

Bezuinigen op kunst is dan ook een bevrijding voor de kunst. De kunstenaar wordt uit zijn gouden kooi gezet, maar is geen horige van de machthebbers meer. Het kan dan eindelijk weer de moeite gaan lonen om naar de kunstenaar te luisteren.

De huidige kunstenaars zijn al een halve eeuw bezig met het doorbreken van ingebeelde taboe's, en vinden zich daarmee progressief en baanbrekend. In werkelijkheid hebben ze al vele decennia niets meer mee te delen.

Als kunstenaar kan ik dit wel beamen. Het is een vrijer maar ook pijnlijker bestaan in de marge. Het maakt de kunst er des te krachtiger op. Je wordt genegeerd door de officiële kunstwereld, niet omwille van je werk (alhoewel men kan doen alsof) maar omwille van bekrompen concepten rond kunst en omwille van een verwisseling van prioriteiten. Want in die wereld gaat het om macht in de eerste plaats. Het is oppassen niet in frustratie te vervallen als je beseft hoe 'belangrijk' werk niet eens bekeken wordt omwille van dit machtsspel. Persoonlijk hoop ik niet meer op erkenning door de huidige kunstelite (alhoewel soms toch nog wel eerlijk gezegd). Ik hoop ondertussen vooral op begrip van een toekomstig publiek dat mogelijkerwijze slechts na mijn dood mijn werk zal kennen. Als het werk zo lang overleeft tenminste. En dat zal niet dankzij maar ondanks de kunstwereld zijn die zich als een parasiet op de kunst zelf geënt heeft en haar knecht en jawel kapot maakt.

Ik zou eventueel kunnen verder gaan over door de overheid gesubsidieerde kunstscholen en hoe die de kunst knechten en 'kapot' maken door het stimuleren van een enorme massa middelmatige kunst waartussen het waardevolle werk verdrinkt. Of over de arrogantie van de door de overheid gefinancierde 'kunstkenners' die een hindernis eerder dan een facilitator zijn voor de rol die kunst zou kunnen spelen in de maatschappij. Deze zomer nog een walgelijke ervaring met een van die verblinde engdenkende hautaine figuren van het SMAK. Een andere keer vertel ik het misschien.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Kunstenaars die worden betaald door de Vlaamse overheid, spuwen bijna steeds op diezelfde overheid...

Liever criticus dan systeemslaaf echter. Het is buigen als je erkenning wil. Of een gewiekste zakenman zijn. Dat helpt ook. De goede thema's aansnijden om de elite zich 'progressief' te laten voelen maar tegelijkertijd onbedreigd. Als je dat spel niet wil meespelen doet het er zelfs niet toe wat voor kunst je maakt. Men bekijkt het niet eens en tegelijk beweert men dat niet nodig te vinden.

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Kunstenaars die worden betaald door de Vlaamse overheid, spuwen bijna steeds op diezelfde overheid...

Ik kan slechts meespreken over iets vergelijkbaars in een ander land, ken Vlaanderen niet meer zo goed.

De kunstenaars in dat land mogen de politici en grote zakenlieden publiekelijk uitlachen, zolang maar duidelijk is dat ze zelf geen zinnige boodschap te brengen hebben en dit ook goed laten zien. Voor degenen die schijnbaar het mikpunt zijn van hun 'kunst', is het een gelegenheid om blijk te geven van ruimdenkendheid en tolerantie.

Worden ze echter met echte, gevaarlijke kritiek geconfronteerd, en vooral met het opendraaien van hun doofpotten, dan komen er andere middelen aan te pas. Dat gaat veel verder dan de meeste mensen ook maar vermoeden.

[DucDEnghien]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Kunstenaars die worden betaald door de Vlaamse overheid, spuwen bijna steeds op diezelfde overheid...

Dat zegt alles over die Vlaamse overheid. Waarom koopt ze dan een werk van die kunstenaar?

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Ik zou eventueel kunnen verder gaan over door de overheid gesubsidieerde kunstscholen en hoe die de kunst knechten en 'kapot' maken door het stimuleren van een enorme massa middelmatige kunst waartussen het waardevolle werk verdrinkt. Of over de arrogantie van de door de overheid gefinancierde 'kunstkenners' die een hindernis eerder dan een facilitator zijn voor de rol die kunst zou kunnen spelen in de maatschappij. Deze zomer nog een walgelijke ervaring met een van die verblinde engdenkende hautaine figuren van het SMAK. Een andere keer vertel ik het misschien.

Ik zou hierboven het woordje "kunst" door de naam van mijn beroep kunnen vervangen, en wellicht van vrijwel alle beroepen.

En zoals zo vaak, kun je het woord "overheid" hier ook vervangen door "banken". Tenminste, afgaande op wat ik ervan gezien heb.

Ten slotte kun je in bovenstaande tekst ook het woord "informatie" gebruiken:

het stimuleren van een enorme massa middelmatige informatie waartussen de waardevolle informatie verdrinkt

Dit laatste is de truc van de machthebbers sinds ze beseffen dat ze de informatie niet altijd voldoende kunnen inperken. Dan maar het omgekeerde doen...

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Jij vindt het dus fantastisch dat iets, wat jou persoonlijk niet interesseert, gedwongen gesponsord wordt door anderen, opdat derden hiervan zouden kunnen consumeren. Je zou nu nog kunnen denken dat je een rabiate herverdeler en rijken-hater bent, maar zelfs daar gaat de vogel niet op:
opera is typisch iets waar meer begoede mensen naartoe gaan. Opera is dus het sponsoren van een rijke-luis consumptie op de rug van de gewone werkman, en jij wil dat de gewone werkman gedwongen wordt om rijke-luis entertainment te betalen, terwijl jij daar geen deel aan neemt.

Begrijpe wie kan

De heer K. Kodo zal eens proberen of hij dat kan.

Patrick, je zegt hierboven zelf ergens dat de overheid wél zinvol kunst kan subsidiëren als daarmee nog een ander doel wordt gediend (ik ben een beetje te lui om uit te zoeken wat het precies was; morgen moet ik weer werken). In het geval van de opera kan het zijn dat een land daar een stuk prestige mee "koopt" dat op één of andere manier rendeert. In het geval van de literatuur, is het daarnaast ook denkbaar dat de overheid werken zou gaan stimuleren waarvan de lectuur de taalvaardigheid bij de jeugd en de bevolking in het algemeen ten goede zou komen. Je kunt daarmee glimlachen, maar die redenering volgend, had Martin Luther wel subsidies moeten krijgen (van ontelbare landjes!) voor zijn bijbelvertaling. Misschien vindt Johan Bollen ook nog zoiets voor de beeldende kunst.

Het is dus helemaal niet zeker dat je met de vet gedrukte zin de bedoeling van de heer Dalibor juist geraden hebt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Kodo Kodo

De heer K. Kodo zal eens proberen of hij dat kan.

Zie jij enig nut in kunst voor sommige mensen ?

(nut is altijd voor subjectief ervarende entiteiten, he, iets dat niks ervaart, kan ook geen nut ervaren - nut is dus "voor mensen").

Welnu, indien sommige mensen nut ervaren van kunst, dan is dat bij definitie "consumptie". Consumptie is het nut ervaren van iets dat geproduceerd werd (ttz, dat er niet "zomaar was in overvloed" maar dat ergens een gerichte actie, een productie, heeft gevraagd van iemand anders).

Gans het idee is dat de gerichte actie van productie altijd direct of indirect vergoed moet worden door de consument van die productie ; door een wederzijdse vorm van productie die door beiden als een billijke ruil aanvaard wordt.

Patrick, je zegt hierboven zelf ergens dat de overheid wél zinvol kunst kan subsidiëren als daarmee nog een ander doel wordt gediend

Nee, enkel de kosten voor het BIJHOUDEN en publiek beschikbaar stellen. Niet voor de productie of aanwerving ervan.

In het geval van de opera kan het zijn dat een land daar een stuk prestige mee "koopt" dat op één of andere manier rendeert.

En de vraag is weer: wie zal dat prestige "consumeren" ? Die moet het maar financieren, he.

In het geval van de literatuur, is het daarnaast ook denkbaar dat de overheid werken zou gaan stimuleren waarvan de lectuur de taalvaardigheid bij de jeugd en de bevolking in het algemeen ten goede zou komen.

En wie gaat die toegenomen taalvaardigheid van jeugdigen "consumeren" ? De jeugdigen zelf, misschien. Dan moeten zij, of hun ouders, dat maar betalen. Mensen die er genoegen in scheppen dat de jeugd taalvaardig is, dan moeten zij dat maar betalen. Mensen die graag taalvaardige jongeren aanwerven: dan moeten zij dat maar betalen.
In principe kan het een willekeurige burger niet schelen in welke mate jeugdigen waar hij verder niks mee te maken heeft, taalvaardig zijn, nietwaar. Opdat het voor hem enig nut zou hebben, moet hij daar ook enig subjectief nut van ervaren, en hij is de enige om uit te maken hoe groot dat nut voor hem is, en dus tot welke hoogte hij het voordelig vindt om dat mede te financieren.

Zie je: als er altijd evenwicht is tussen wie er nu nut aan heeft (voordeel aan heeft) en dus "de consument" is, en degene die het produceert, dan dat de beste (of enige) garantie voor de juiste allocatie van de middelen om het nut te dienen van zij die dat verdienen op de best mogelijke wijze.

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Nee, enkel de kosten voor het BIJHOUDEN en publiek beschikbaar stellen. Niet voor de productie of aanschaf ervan.

Nu herinner ik me dat, ja. Er zit een zekere logica in deze beperking, want we doen dat voor het nageslacht, dat zelf nog niet kan betalen.

En de vraag is weer: wie zal dat prestige "consumeren" ? Die moet het maar financieren, he.

Dit is natuurlijk een goede vraag, want al te gemakkelijk worden particuliere belangen ons als "algemeen belang" in de maag gesplitst, en in dit geval wordt daardoor nationalistische ijdelheid in de hand gewerkt, die op haar beurt vroeg of laat voor een militaire kar kan worden gespannen. Maar doordat daarmee niet elke vorm van algemeen belang is afgeschaft, zullen we de vraag moeten blijven stellen.

En wie gaat die toegenomen taalvaardigheid van jeugdigen "consumeren" ? De jeugdigen zelf, misschien. Dan moeten zij, of hun ouders, dat maar betalen. Mensen die er genoegen in scheppen dat de jeugd taalvaardig is, dan moeten zij dat maar betalen. Mensen die graag taalvaardige jongeren aanwerven: dan moeten zij dat maar betalen.
In principe kan het een willekeurige burger niet schelen in welke mate jeugdigen waar hij verder niks mee te maken heeft, taalvaardig zijn, nietwaar. Wil het voor hem enig nut hebben, moet hij daar ook enig subjectief nut van ervaren, en hij is de enige om uit te maken hoe groot dat nut voor hem is, en dus tot op welke hoogte hij het voordelig vindt om dat mede te financieren.

Zie je: als er altijd evenwicht is tussen wie er nu nut aan heeft (voordeel aan heeft) en dus "de consument" is, en degene die het produceert, dan dat de beste (of enige) garantie voor de juiste allocatie van de middelen om het nut te dienen van zij die dat verdienen op de best mogelijke wijze.

Als ik de bedoeling van dalibor goed geraden heb, heb je hem hiermee van antwoord gediend. Zelf maak ik daarbij twee kanttekeningen:

- De meeste mensen zijn veel meer bereid om iets af te dragen voor het groepsbelang als ze weten dat niemand zich aan zijn bijdrageplicht onttrekt om vervolgens wel mee te profiteren; hoewel ik zeer huiverig sta tegenover het linkse misbruik van de term "solidariteit", vind ik dat er op dit punt een zekere rechtvaardiging bestaat voor het collectief overeenkomen van op te leggen bijdragen aan het collectieve belang. De vraag is natuurlijk: wanneer, waarvoor precies?

- Kunst wordt niet alleen individueel geproduceerd en geconsumeerd, maar ook collectief. Ik beschouw de taal bv. als een collectieve creatie met praktisch nut en een collectief-artistieke component, en met architectuur is heel vaak een collectief belang gemoeid (straatbeeld bv.). Individuele bijdragen daaraan komen maar zelden voor financiering in aanmerking omdat ze spontaan gebeuren, en dat geldt ook voor het collectieve gedeelte van de taal- of architectuurconsumptie. In een echte democratie dient echter precies te worden bepaald waar de grenzen van de collectieve bevoegdheid /verantwoordelijkheid liggen, en binnen die grenzen kan / moet er dan wel overheidsingrijpen zijn.

[Klojo eerste klas]

't Is inderdaad godgeklaagd dat er moet bespaard worden op het behangen van zuilen met hesp, een pot mosselen, een kakmasjien,....

[pajoske]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En om welke reden zou een operahuis niet moeten besparen in tijden van crisis, wanneer er van iedereen wel een inspanning wordt gevraagd? Is het operahuis soms iets onaantastbaar? Ik heb toch liever dat de overheid even het mes bovenhaalt in de culturele sector, dan dat er gesnoeid wordt in de medische sector bijvoorbeeld? In moeilijke tijden moet men prioriteiten stellen. En opera lijkt me geen noodzakelijk iets. Wel een luxe.

U bent dan dus helemaal niet tevreden met het Vlaamse regeerakkoord dienaangaande?

Als topambassadeurs krijgen grote kunstinstellingen meer armslag. We investeren in toonaangevende kunst- en cultuurprojecten zoals het kasteel van Gaasbeek, De Singel, het M HKA en de stedelijke operagebouwen van Antwerpen en Gent.

bron: regeerakkoord Vlaamse regering 2014-2019

meer armslag: lees= meer geld.

Er wordt hier al bladzijden lang gediscuteerd over het al of niet nuttig zijn van subsidie aan de opera. Maar de kern van de zaak komt niet ter sprake. HEt lijkt er m.i. sterk op dat de beide regeringen onder invloed van de NVA alles doet om zo veel mogelijk cultuur in Brussel weg te halen, onder het motto van besparing. Maar dat ze tegelijk nieuwe investeringen doen op het grondgebied van het Vlaamse gewest. Kan het nog duidelijker zijn dat deze regeringen, onder druk van NVA, Brussel en de Vlamingen in Brussel laat vallen voor haar eigen machtshonger?
Hetzelfde doen ze trouwens bij de provincies. Cultuur wordt daar weggehaald. Want cultuur moet een eenheidsworst worden gedirigeerd vanuit Antwerpen (en een beetje Gent).

[dalibor]

En wie gaat die toegenomen taalvaardigheid van jeugdigen "consumeren" ?

Dat heeft wel degelijk maatschappelijk nut. Zelfs in uw koopmanswereld. Onze jongeren zullen pakweg de Franse of Duitse taal beter beheersen, wat best handig is als je in een bedrijf werkt dat zaken wil doen met een ander bedrijf uit den vreemde. Een hardwerkende maar laag opgeleide ondernemer van het Donald Muylle-type kan aldus veel toegevoegde waarde halen uit een hoog opgeleide, maar minder ondernemende jonge werknemers.

Iets meer indirect kan het jongeren iets bijbrengen over de geschiedenis en cultuur van die landen, wat de vlotheid van contacten met mensen uit die landen bevordert. Economische contacten, maar ook persoonlijke.

Jij keert de zaken ook altijd om. Wanneer iets geen uitsluitend economisch nut heeft, is het door betrokkene te betalen. Terwijl in werkelijkheid veel van dat soort dingen een meerwaarde hebben op vele gebieden, waar het economische tussen zit.

[Conscience]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Binnenkort kunnen we beter gaan leven tussen de apen in de jungle.
Die gaan cultureel gezien nog meer bagage hebben dan België.

Als je naar die grote instellingen gaat zit je tussen de apen. Absolutely forgettable voor 95%.

Een paar jaar geleden zag ik op een avond alle stukken van Shakespeare uitgevoerd door een trio in een ijskoude schuur. Voor een prikje. Absolutely fabulous. Vooral Othello, in een rap-song gebracht. Hoe minder subsidie, hoe hoger het niveau.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Conscience

Als je naar die grote instellingen gaat zit je tussen de apen. Absolutely forgettable voor 95%.

Een paar jaar geleden zag ik op een avond alle stukken van Shakespeare uitgevoerd door een trio in een ijskoude schuur. Voor een prikje. Absolutely fabulous. Vooral Othello, in een rap-song gebracht. Hoe minder subsidie, hoe hoger het niveau.

Maar hoe kouder de schuur.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Dat heeft wel degelijk maatschappelijk nut. Zelfs in uw koopmanswereld.

Maatschappelijk nut is altijd te herleiden tot nut voor zekere individuen in die maatschappij. Er is geen enkel "maatschappelijk belang" dat niet gewoon een soort van artificieel gewogen som is van persoonlijke belangen.

Mijn overweging is alleen dat we zo veel mogelijk elke *kost* voor een zogezegd maatschappelijk belang moeten verhalen op zij die daar baat bij hebben ; beter nog, die mensen die er baat bij hebben, laten te kiezen of ze er baat bij willen hebben en ervoor betalen, of er niet voor betalen, en het dan maar niet doen (of er geen baat bij hebben).

Het zijn enkel die dingen waar duidelijk *iedereen* veel baat bij heeft, en weinig kosten, die men 'maatschappelijk' kan financieren.

Onze jongeren zullen pakweg de Franse of Duitse taal beter beheersen, wat best handig is als je in een bedrijf werkt dat zaken wil doen met een ander bedrijf uit den vreemde.

Dat is dus:

1) waardevol voor die jongere, die daarmee een voordeel heeft (een begeerbare en misschien schaarse eigenschap op de arbeidsmarkt) en dus een hoger loon mee kan bekomen. Als dusdanig kan die jongere dat als een investering zien in zichzelf, waarvan de rentabiliteit, naast zijn eigen plezier (wat dus een vorm van consumptie is), gemeten kan worden aan het hogere loon dat hij daarmee kan bekomen, en moet afwegen of de kost ervan die investering waard is.

2) waardevoller voor bedrijven die die jongeren aanwerven, die daarmee meer winst kunnen maken, en die daarmee dus hogere lonen kunnen uitbetalen aan die zeldzame (?) jongeren die in zichzelf geinvesteerd hebben.

Een hardwerkende maar laag opgeleide ondernemer van het Donald Muylle-type kan aldus veel toegevoegde waarde halen uit een hoog opgeleide, maar minder ondernemende jonge werknemers.

Absoluut. Er is dus incentive genoeg aan de kant van het bedrijf, en aan de kant van de jongere, om uit grotere taalvaardigheid munt te slaan (naast het persoonlijke genoegen dat men daaruit put - wat een vorm van consumptie is). Men kan er dus in principe in vertrouwen dat gezien die commerciele incentive die de markt hiervoor heeft, het niet nodig is om dat met openbaar geld te financieren: het is nuttig, dus is het winstgevend, en dus zal men het spontaan doen, nee ?

Iets meer indirect kan het jongeren iets bijbrengen over de geschiedenis en cultuur van die landen, wat de vlotheid van contacten met mensen uit die landen bevordert. Economische contacten, maar ook persoonlijke.

Dat is dus inderdaad een vorm van consumptie van menselijk contact voor die jongeren: een incentive erbij om ze ervoor laten te betalen, nee ?

Jij keert de zaken ook altijd om. Wanneer iets geen uitsluitend economisch nut heeft, is het door betrokkene te betalen. Terwijl in werkelijkheid veel van dat soort dingen een meerwaarde hebben op vele gebieden, waar het economische tussen zit.

Voor mij is elke vorm van nut, economisch. Het is het eigene van het economische denken. Als iets nuttig is, is het een inspanning waard van degene die er nut uit haalt. Als de gevraagde inspanning groter is dan het nut, zijn we verkeerd bezig. De enige manier om er zeker van te zijn dat enkel die inspanningen zullen geleverd worden die meer nut opleveren dan de moeite die ze vragen, is van de mensen die het nut krijgen, ook de inspanning laten te leveren.

Zoniet riskeren we dat mensen tot grotere inspanningen gedwongen worden, dan het nut dat er behaald wordt. Dat is altijd uit den boze.

Het kan plezant zijn voor de dwingeland die het (kleine) nut krijgt in ruil voor de (grote) moeite van iemand anders, maar het is verkeerd. Nooit mag een inspanning geleverd worden waarvan het verwachte nut kleiner is dan de geleverde inspanning.