Ambtenaren kunnen hun niet-gebruikte ziektedagen niet meer overdragen

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Nierika

Mijn vrouw werkt als ambtenaar. Ik werk in de privé. Als ik bovenstaande quote leest, kan ik alleen maar concluderen dat freespirit ab-so-luut geen benul heeft van wat hij/zij zegt (no offense).

In de privé, in deze neo-liberale tijden, moet je opbrengen, renderen, uitgewrongen worden...

Toen mijn vrouw nog in een druk verzekeringskantoor werkte, zaten haar bazen al te kijken waar ze bleef als ze 5 minuten naar het toilet was.

Als ambtenaar stopt ze, zoals iedereen op haar interne dienst ( enkel contact met sociaal assistenten, niet met klanten) 20 minuten eerder dan eigenlijk mag.

Haar baas vertelde al vanaf dag 1 dat het allemaal niet zo nauw steekt.

Probeer dat eens 1 keer in de privé???

Dagelijks deed ze onbetaalde overuren om haar dossiers af te krijgen...

Ze heeft 42 dagen betaald verlof per jaar ipv 21 in de privé.

En ik kan eindeloos doorgaan.

Ik gun het mijn vrouw van harte, want ze ging ten onder aan de werkdruk in de privé.

Maar wat ambtenaren echt niet snappen, is dat we niet allemaal ambtenaar kunnen worden. Dat argument van "ga er dan zelf voor", slaat dan ook nergens op.

En wat ze zeker al niet snappen, is dat de voordelen voor ambtenaren voor werknemers in de privé als surrealistisch worden ervaren.

Wat betreft "het niet jaloers zijn op andermans voordelen en pogen een beter statuut voor iedereen te bekomen ipv een minder voor een ander"-argument:

Doe eens normaal:

De tijd van de 6 werkmensen die voor het stad werken die een put moeten graven, waarbij er één delft en 5 anderen betaald op staan te kijken is voorbij hoor.
Geen enkele overheid ontsnapt aan die wetmatigheid.

Er is geen geld meer en we hebben al genoeg linksgeoriënteerde regeringen gehad die net zo min als de huidige rechrsgeoriënteerde regering hee geld vond waar het zat.

Ambtenaren zijn voor overheden broekzak-vestzak-operaties.

Alles wordt betaald door belastingen in de privé.

Alles!

De beschrijving die u geeft van de werkplek van uw vrouw, uiteraard ga ik er niet vanuit dat u liegt of zelfs maar overdrijft, zal nog wel sporadisch bestaan, maar is 'uitstervend' en een kleine minderheid geworden. Vele ambtenarenafdelingen, ook administraties, functioneren steeds meer zoals eender welk bedrijf in de privé. Met dien verstande dat ambtenaren nauwelijks recht hebben op al die voordelen uit de privé. Wel zijn er als compensatie wat meer statutaire voordelen (voorlopig nog): meer vakantie, betere bescherming bij ziekte, hoger pensioen en bijna absolute werkzekerheid. Lijkt me een fair evenwicht tussen ambtenarij en werknemers uit de privé. Dit uit evenwicht brengen, waar de regering nu mee bezig is, leidt tot zware sociale onlusten.

Tip: stap eens een modern ambtenarenkantoor binnen anno 2018. Scène van 'als ik nu eens vijf minuten tijd heb' of sketches van De Collega's spelen zich af in de twintigste eeuw. Tijd dat u in uw teletijdmachine gaat kruipen !

[Tavek]

Hier in een buurtgemeente mogen de ambtenaren glijdende uren kiezen: zolang ze maar tussen 9 en 12 en 2 en 4 op kantoor zijn (loketten zijn dan open).

Wat gebeurde: ambtenaren tikten om 12h uit om te gaan lunchen, tikte op 12h30 terug in, gingen op cafe tot 2h (overkant vant straat vant gemeentehuis) en begonnen toen terug te erken. Iedere dag, jarenlang, zo anderhalf uur betaald voor cafehangen.

Toen dat is uitgekomen is men niet verder geraakt als wat blamen en schorsingen. Een statutair kan je niks maken.

De collegas is alive and kicking hoor, laat u niks anders wijsmaken.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

U schijnt niet te begrijpen dat 'de ambtenaar' niet bestaat. Ambtenarij gaat van de mensen die werken voor de groendienst van de gemeente tot professoren en functies die duizenden mensen onder hen hebben staan. Het zijn dus zeker niet enkel maar kneusjes.

Professoren zijn de strafste.

Ene in mijn jury (gewoon hoogleraar) kwam iedere dag van half 4 tot half 7 "werken" (ja, 3 uurjtes). In realiteit kwam die gewoon slapen op zijn kantoor waar een comfortabele zetel stond.

Ik heb 4 keer moeten proberen om zijn handtekening te krijgen voor mijn voorgangsverslag na 2 jaar. Ik durfde hem niet te wekken.

Hij kreeg daar 9000 bruto voor.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Ach ik dacht dat je zei dat je de titel dr. ir. droeg. Eerst gewerkt en nadien gedoktereerd dan?

Correct

Ik vond mijn job op mijn werk voldoende interessant om naar een unief te stappen met een voorstel om er op te doctoreren.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Uiteindelijk moeten ze toch nog zelf hun weg maken. Voor vele banen maakt het niet uit wat je gestudeerd hebt, je moet wel een hoger diploma hebben. Zoals ik al zei heeft de directrice van mijn bankkantoor romaanse gedaan, mijn verzekeringsagent heeft experimentele psychologie gestudeerd. De uitbater van de koffiebar op de hoek heeft filosofie gedaan en ik ken zelfs een manager in de petrol die geschiedenis heeft gedaan.

Zeker bij de masters zijn er maar weinig richtingen die anno 2018 rechtstreeks toegang bieden tot een geknipt beroepsprofiel op de arbeidsmarkt. Beter dan te focussen op de studiekeuze van onze jongeren, moeten we hen de mentaliteit aanleren van 'life long learning', overigens bewonderenswaardig wat je met latere omscholing nog allemaal kan bereiken. Een vriendin van mij heeft journalistiek gestudeerd, was haar job daar beu en heeft zich dan omgeschoold tot balsemer - begrafenisondernemer. En ik ken nog zo mensen die een totale ommekeer in hun leven bewerkstelligen.

Moraal van het verhaal: laat uw kinderen op hun 18de gewoon iets doen dat ze graag doen, waar hun passie ligt. Tewerkstelling zijn zorgen voor later, ze moeten toch nog zelf hun weg maken, sommigen slagen daarin, anderen iets minder. Ik wist ook niet op mijn 18de dat ik nu leerkracht zou zijn.

Als ze uitkomen in een recessie, gaan ze hun ouders dankbaar zijn als ze een goede richting hebben gekozen met toekomst.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

De beschrijving die u geeft van de werkplek van uw vrouw, uiteraard ga ik er niet vanuit dat u liegt of zelfs maar overdrijft, [color="Blue"]zal nog wel sporadisch bestaan, maar is 'uitstervend' en een kleine minderheid geworden. Vele ambtenarenafdelingen, ook administraties, functioneren steeds meer zoals eender welk bedrijf in de privé. [/COLOR="Blue"]Met dien verstande dat ambtenaren nauwelijks recht hebben op al die voordelen uit de privé. Wel zijn er als compensatie wat meer statutaire voordelen (voorlopig nog): meer vakantie, betere bescherming bij ziekte, hoger pensioen en bijna absolute werkzekerheid. Lijkt me een fair evenwicht tussen ambtenarij en werknemers uit de privé. Dit uit evenwicht brengen, waar de regering nu mee bezig is, leidt tot zware sociale onlusten.

Tip: stap eens een modern ambtenarenkantoor binnen anno 2018. Scène van 'als ik nu eens vijf minuten tijd heb' of sketches van De Collega's spelen zich af in de twintigste eeuw. Tijd dat u in uw teletijdmachine gaat kruipen !

Dat is correct. Na een loopbaan van 32 jaar, eerst als leraar secundair onderwijs, daarna als docent hoger onderwijs, ben ik de laatste vier jaar vóór mijn pensionering terecht gekomen op de administratie, in een pas opgestarte bijzondere dienst in het Vlaams Onderwijsministerie. Ik kan u verzekeren dat ik daar in geen geval de teugels wat losjes heb kunnen laten. Het was flink doordraaien. Gelukkig was het een soort werk dat mij geweldig interesseerde.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Professoren zijn de strafste.

Ene in mijn jury (gewoon hoogleraar) kwam iedere dag van half 4 tot half 7 "werken" (ja, 3 uurjtes). In realiteit kwam die gewoon slapen op zijn kantoor waar een comfortabele zetel stond.

Ik heb 4 keer moeten proberen om zijn handtekening te krijgen voor mijn voorgangsverslag na 2 jaar. Ik durfde hem niet te wekken.

Hij kreeg daar 9000 bruto voor.

Ik ben zelf 8 jaar lang werkzaam geweest in de academische sector als doctorandus / assistent / wetenschappelijk navorser en ik kan u zeggen dat zulke personen er wel rondlopen, maar zij vormen naderhand een kleine minderheid. De meeste proffen voor wie ik heb gewerkt, kloppen weken van 80 tot 100 uur, het aantal studenten dat zij moeten begeleiden is op enkele decennia tijd verveelvoudigd. Er blijven echter maar 24 uren in een dag, hé. Dit gaat zo op voor 80 tot 90 % van de proffen, er zijn nog een goede 10 % parvenu's, maar dat is volgens mij een uitstervend ras.

In verhouding tot het aantal geklopte uren en de verantwoordelijkheden die de proffen tegenwoordig hebben, vind ik dat ze in vergelijking tot de hogere managers in de privé nog relatief bescheiden verdienen.

Overigens, het stond u vrij een andere promotor te kiezen als u met dit sujet niet overeenkwam (zou ik perfect begrijpen). Als doctorandus heeft u daar perfect het recht toe.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Uiteindelijk moeten ze toch nog zelf hun weg maken. Voor vele banen maakt het niet uit wat je gestudeerd hebt, je moet wel een hoger diploma hebben. Zoals ik al zei heeft de directrice van mijn bankkantoor romaanse gedaan, mijn verzekeringsagent heeft experimentele psychologie gestudeerd. De uitbater van de koffiebar op de hoek heeft filosofie gedaan en ik ken zelfs een manager in de petrol die geschiedenis heeft gedaan.

Zeker bij de masters zijn er maar weinig richtingen die anno 2018 rechtstreeks toegang bieden tot een geknipt beroepsprofiel op de arbeidsmarkt. Beter dan te focussen op de studiekeuze van onze jongeren, moeten we hen de mentaliteit aanleren van 'life long learning', overigens bewonderenswaardig wat je met latere omscholing nog allemaal kan bereiken. Een vriendin van mij heeft journalistiek gestudeerd, was haar job daar beu en heeft zich dan omgeschoold tot balsemer - begrafenisondernemer. En ik ken nog zo mensen die een totale ommekeer in hun leven bewerkstelligen.

Moraal van het verhaal: laat uw kinderen op hun 18de gewoon iets doen dat ze graag doen, waar hun passie ligt. Tewerkstelling zijn zorgen voor later, ze moeten toch nog zelf hun weg maken, sommigen slagen daarin, anderen iets minder. Ik wist ook niet op mijn 18de dat ik nu leerkracht zou zijn.

Man, man, man.

Ik geloof bijna niet wat ik lees. Nu begint het me te dagen waarom zoveel vacatures niet kunnen ingevuld worden en waarom er nog zoveel werkeloosheid is.

De jongeren worden het gewoon met de paplepel ingegeven door figuren zoals jezelf.
Hetgeen je hier verkondigt vind ik vele malen erger dan op pensioenities gaan.

Nooit gehoord van verantwoordelijkheidsgevoel, denk je niet dat 18 jarigen dit zouden mogen hebben? En wat met die voorbeelden dat je geeft.

Als uw bankdirecteur Romaanse heeft gedaan, waarom voert ze dan geen job uit in die richting? Vindt ze het niet leuk? Vind ze haar job nu wel leuk? Wat zou ze kunnen bereikt hebben indien ze handelsingenieur of zo had gestudeerd? Voor mijn part is dit een gemist kans ofwel op job vlak ofwel op studie vlak.

Pas op, men kan zich altijd vergissen maar een goede begeleiding van de jongere is vitaal en ik denk dat er hier toch het één en ander verkeerd loopt.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Hier in een buurtgemeente mogen de ambtenaren glijdende uren kiezen: zolang ze maar tussen 9 en 12 en 2 en 4 op kantoor zijn (loketten zijn dan open).

Wat gebeurde: ambtenaren tikten om 12h uit om te gaan lunchen, tikte op 12h30 terug in, gingen op cafe tot 2h (overkant vant straat vant gemeentehuis) en begonnen toen terug te erken. Iedere dag, jarenlang, zo anderhalf uur betaald voor cafehangen.

Toen dat is uitgekomen is men niet verder geraakt als wat blamen en schorsingen. Een statutair kan je niks maken.

De collegas is alive and kicking hoor, laat u niks anders wijsmaken.

Ik trek uw verhaal niet in twijfel, maar zoals ik voorheen al zei: 'uitstervend'.

Het wil ook niet zeggen omdat er een paar automobilisten als een gek rijden, alle chauffeurs wegmisbruikers zijn. Voelt zowat hetzelfde aan.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Als ze uitkomen in een recessie, gaan ze hun ouders dankbaar zijn als ze een goede richting hebben gekozen met toekomst.

Als ze zich ondertussen al niet hebben opgeknoopt omdat ze niet goed in hun vel zitten

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Correct

Ik vond mijn job op mijn werk voldoende interessant om naar een unief te stappen met een voorstel om er op te doctoreren.

En was dit uiteindelijk nuttig? Want doctoreren is toch een pak werk en voor mijn part vooral belangrijk in de academische wereld of in fundamenteel onderzoek.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Dat is correct. Na een loopbaan van 32 jaar, eerst als leraar secundair onderwijs, daarna als docent hoger onderwijs, ben ik de laatste vier jaar vóór mijn pensionering terecht gekomen op de administratie, in een pas opgestarte bijzondere dienst in het Vlaams Onderwijsministerie. Ik kan u verzekeren dat ik daar in geen geval de teugels wat losjes heb kunnen laten. Het was flink doordraaien. Gelukkig was het een soort werk dat mij geweldig interesseerde.

Leuk zulk verhaal te horen, temeer is het bijzonder frustrerend ivm alle vooroordelen die tegenover 'ons' heersen bij de goegemeente en het wel lijkt of we elke dag onszelf moeten verdedigen tegenover al die clichébeelden en veralgemeningen.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

En was dit uiteindelijk nuttig? Want doctoreren is toch een pak werk en voor mijn part vooral belangrijk in de academische wereld of in fundamenteel onderzoek.

In de private sector wordt dat niet echt gevalideerd financieel, zeker niet voor ingenieurs. Men beschouwt dat in het beste geval als gewone ervaring.

Maar

Het waren 4 toffe jaren, veel geleerd, veel gedaan...vooral dingen die je nooit mag of kan doen in de private sector. Geen spijt over.

Het geeft ook bijzonder veel voldoening, zo een proefschrift verdedigen. En zelfvertrouwen.

Maar vergis u niet: tis hard werken. Je staat er helemaal alleen voor....

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Man, man, man.

Ik geloof bijna niet wat ik lees. Nu begint het me te dagen waarom zoveel vacatures niet kunnen ingevuld worden en waarom er nog zoveel werkeloosheid is.

De jongeren worden het gewoon met de paplepel ingegeven door figuren zoals jezelf.
Hetgeen je hier verkondigt vind ik vele malen erger dan op pensioenities gaan.

Nooit gehoord van verantwoordelijkheidsgevoel, denk je niet dat 18 jarigen dit zouden mogen hebben? En wat met die voorbeelden dat je geeft.

Als uw bankdirecteur Romaanse heeft gedaan, waarom voert ze dan geen job uit in die richting? Vindt ze het niet leuk? Vind ze haar job nu wel leuk? Wat zou ze kunnen bereikt hebben indien ze handelsingenieur of zo had gestudeerd? Voor mijn part is dit een gemist kans ofwel op job vlak ofwel op studie vlak.

Pas op, men kan zich altijd vergissen maar een goede begeleiding van de jongere is vitaal en ik denk dat er hier toch het één en ander verkeerd loopt.

Je ziet heel dat studie / werkverhaal veel te star in. We moeten af van het idee dat we met een bepaald diploma automatisch een betrekking in die lijn gaan vinden en dat dan tot aan ons pensioen blijven doen.

Zelf acht ik de kans betrekkelijk klein dat ik op mijn 60ste of 65 ste nog voor de klas ga staan. Misschien open ik wel een B&B of een frituur. Misschien ga ik wel schooltjes bouwen in Bolivia, of als ze wat minder wereldvreemd worden, keer ik misschien terug naar den unief. Moet allemaal kunnen !

Om burn outs en bore outs te vermijden, moeten we wat strijden tegen de kleinburgerlijkheid die u hier zo krampachtig in stand wil houden.

Overigens maak ik de leerlingen gaan blaasjes wijs: als een leerling(e) naar mij komt en zegt dat hij/zij moraalfilosofie wil gaan studeren, ga ik hem/haar zeggen dat dat niet evident is op de arbeidsmarkt, maar als hij/zij dat echt wil doen en dat zijn/haar passie is, moet hij/zij zijn/haar hart volgen.

Misschien moeten we allen terug wat meer ons hart volgen en wat minder ons 'saaie' verstand en koele rationaliteit ?

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Als ze zich ondertussen al niet hebben opgeknoopt omdat ze niet goed in hun vel zitten

Je moet ze niet opvoeden tot wussies en ze het idee geven dat ze "alles kunnen worden wat ze willen".

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

In de private sector wordt dat niet echt gevalideerd financieel, zeker niet voor ingenieurs. Men beschouwt dat in het beste geval als gewone ervaring.

Maar

Het waren 4 toffe jaren, veel geleerd, veel gedaan...vooral dingen die je nooit mag of kan doen in de private sector. Geen spijt over.

Het geeft ook bijzonder veel voldoening, zo een proefschrift verdedigen. En zelfvertrouwen.

Maar vergis u niet: tis hard werken. Je staat er helemaal alleen voor....

Waren dit dan 4 onbezoldigde jaren?

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

In de private sector wordt dat niet echt gevalideerd financieel, zeker niet voor ingenieurs. Men beschouwt dat in het beste geval als gewone ervaring.

Maar

Het waren 4 toffe jaren, veel geleerd, veel gedaan...vooral dingen die je nooit mag of kan doen in de private sector. Geen spijt over.

Het geeft ook bijzonder veel voldoening, zo een proefschrift verdedigen. En zelfvertrouwen.

Maar vergis u niet: tis hard werken. Je staat er helemaal alleen voor....

Met wat ik nu doe (leerkracht secundair onderwijs) blijkt dat doctoraat bijzonder weinig nut te hebben, eerder een nadeel zelfs, want men beschouwt je vaak als wereldvreemd en een autistische academicus.

Maar toch heb ik er geen spijt van gehad, ik heb een heel deel van wereld kunnen zien, aan leuke projecten gewerkt, een inhoudelijk boeiende job gehad, vele mooie ervaringen opgedaan en mijn horizonten letterlijk en figuurlijk verruimd. Ook intellectueel-cognitief betekende doctoreren een flinke boost.

Maar als je louter het economische aspect in acht neemt, wat vele forummers hier helaas doen, was het een maat voor niets. Buiten den unief ben je weinig tot niets met die doctorsbul, sterker zelf, op de arbeidsmarkt is het een serieus nadeel, je bent overgekwalificeerd en dan neemt men je niet graag in dienst.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Je moet ze niet opvoeden tot wussies en ze het idee geven dat ze "alles kunnen worden wat ze willen".

Dat kan meestal wel, overigens is voor de meeste hogere studierichting een matige intelligentie ruim voldoende. Belangrijker zijn de volharding, de passie en de juiste studiemethode.

Als je geneeskunde studeert, is een beperkte wiskundekennis zelfs voldoende, je moet wel door dat vervelende ingangsexamen geraken.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Waren dit dan 4 onbezoldigde jaren?

2000 euro netto per maand plus vakantiegeld en eindejaarspremie

Dus het viel al bij al mee, ik woonde in een studentenstudio van 470 euro per maand......ik heb mijn voorschot voor mijn huis bijeen gespaard tijdens mijn doctorsjaren.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Dat kan meestal wel, overigens is voor de meeste hogere studierichting een matige intelligentie ruim voldoende. Belangrijker zijn de volharding, de passie en de juiste studiemethode.

Als je geneeskunde studeert, is een beperkte wiskundekennis zelfs voldoende, je moet wel door dat vervelende ingangsexamen geraken.

Net daar scheelt het mee vaak.