|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 22 december 2002
Locatie: Antwerpen
Berichten: 49.144
|
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door lincoln
Als je dat op "fantaseren" houdt ben ik ermee nog blij ,maar iemand van onze tijd ( in dit geval 21 century circe & co ) een persoon uit de ( 7 eeuw mo7amed of éénder wie) hem verwijten van een bepaalde ziekte zonder onderzoek of in het minste een bewijs uit die tijd, dat lijkt mij nogal onlogisch en pre-kwadraat zene.
|
Nu, ge vraagt erom : http://users.skynet.be/sky50779/mohammed%203.htm
De verklaring van Mohammeds gedrag als een aanval van paranoïde oorsprong is echter slechts gedeeltelijk en onvolkomen. Wij beschikken over een hele reeks lichamelijke symptomen, die de zaak verder verduidelijken.
Mohammed wordt ons beschreven in de hadiths als een man die leed aan een chronische ziekte, waartegen hij aderlating toepaste. Vooral na de veertig jaar werden de symptomen opgemerkt. Aan het einde van het jaar 6 verloor hij zijn eetlust en had pijnen in de rug. Hij schreef dat toe aan de poging tot vergiftiging bij Khaibar. Wij hebben ook een uitvoerige beschrijving van de ziekteverschijnselen in de week voor zijn dood: hij had hevige hoofdpijn,274 hij verloor herhaaldelijk het bewustzijn, hij had hoge koorts en veel pijn in de ingewanden en de rug of lenden.275
Hij was 62 jaar als hij stierf.
We gaven reeds hierboven (p. 15 bij de schets van de persoonlijkheid van Mohammed een vrij volledige opsomming van de beschrijvende elementen die we terugvinden in de hadiths. Vooral de mals-als-deeg- aanvoelende handpalmen, tezamen met de grote voeten en handen, grote oren en neus, symptomen die zeer typisch zijn en om zo te zeggen exclusief,276 suggereren ons dat Mohammed eigenlijk leed aan acromegalie. Dit is namelijk een verlengde groei tijdens de volwassenheid van de uiteinden van de ledematen.
Als we nu een lijst maken van de symptomen van acromegalie, dan vinden we ALLE elementen terug, die zijn tijdgenoten opmerkten. Acromegalie komt vooral na veertig jaar, heeft een traag verloop over jaren, soms voorbijgaand (fugitive), of `burned-out' 98% van patiënten sterven rond 60 jaar.277 zij hebben grote oren, een grote neus, een grote kin, Fig. 1. Afbeelding onder: normale hand en acromegale hand: dikke vingers, die een gevoel van malsheid geven bij de handdruk. Boven: typisch aangezicht en handen. Uit Tindall p. 211. Zij vertonen grote handen en voeten, mals aanvoelende handpalmen wegens de dikke vingers (cf. fig. 1), zij hebben een diepe holklinkende stem, zij lopen met gekromde ruggegraat wegens overgroei van de wervels, zij ondervinden rugpijnen, zij voelen pijn (arthralgie) wegens klemming van de zenuwen door overgroei van het kraakbeen, 278 zij zweten overvloedig wegens ontregeling van de schildklier, - dat olieachtig zweet heeft een onaangename geur, - 279 zij vallen op door een sterke beharing, opvallende wenkbrauwen, geelachtige huidkleur, zij vertonen een grote eetlust, lijden honger, daardoor worden ze corpulent, wegens het uitgroeien van de ribben krijgen ze een kiekenborst, ze hebben een hoge bloeddruk (te verhelpen bijv. door aderlating), zij vertonen seksuele impotentie of zuch- tigheid, zij munten uit door karakteri‰le betrouw- baarheid, in geval er overdruk is in de hersenen ervaren zij hallucinaties soms en hallucinosen, inzonderheid horen zij soms bellen, zij spreken soms langzaam (de drie laatste symptomen zijn vooral opgemerkt als gevolg van kleine tumoren, en wat betreft de visuele hallucinaties of hallucinosen tumoren in de nabijheid van de optische zenuw).280
Bij apoplexie door een plotse zwelling of bloeding van de hypofyse, lijden zij aan hevige hoofdpijn, braken, nausea en bewustzijnsstoringen.
Als er nu volledige overeenstemming is tussen de opgemerkte en verdervertelde karakteristieken van Mohammed en de symptomen van de acromegalie, dan kunnen we zelfs met een zekere waarschijnlijkheid zijn signalement vervolledigen.
Mohammed had niet alleen grote voeten en handen, dikke vingers, zacht- aanvoelende handpalmen, een grote neus en grote oren, maar ook een vooruitstekende kin, die evenwel verstopt werd wegens zijn volle baard, naast grote seksuele organen (cf. fig. 2).281 Fig. 2. Links: typisch aangezicht van acromegale patiënt: brede neus, vooruitstekende kin, zware wenkbrauwen; rechts: zelfde patiënt na de operatie. Uit Tindall, p. 217. Daarbij kwam een schelle, zelfs schrille stem. Hij had een geelachtige huidkleur als stro, in de getuigenissen vermeld, zoals gezegd, als niet zeer wit en ook niet donkergetaand, zelfs iets rozig. Zijn huid was dik en grof en hij had niet alleen opvallend behaarde wenkbrauwen, maar een sterke beharing over het hele lichaam. Hij liep enigszins gebogen omdat de ruggegraat vergroeid was. Dat verwekte pijn. Het draaien van de wervels was beperkt, waardoor hij telkens het hele lichaam moest wenden. Zijn gang was als van iemand die van een berg daalt, en dus enigszins gebogen is. Hij had een ronde vooruitstekende kippeborst, en ook een uitpuilende ronde buik. Hij had hoge bloeddruk en leed periodiek aan hoofdpijn. Hij zweette overvloedig, en zijn zweet had een onaangename geur. Daarom waste hij zich veel, soms tot driemaal achtereenvolgens, en maakte hij veel gebruik van reukwerk (muskus282, antimonium en amber). Hij verbrandde kamfer op geurig hout.283 Hij had ook een opmerkelijke eetlust en leed nog weleens honger, vooral tijdens zijn vroege verblijf in Medina. (Hij legde soms een steen op zijn maag wegens zijn honger). Aisha zei: "De profeet hield van drie dingen: vrouwen, reukwerk en eten. Hij had wat zijn hart verlangde van de twee eerste dingen, maar niet van het laatste".284 Zijn lust voor vrouwen krijgt hierdoor een nieuwe dimensie: is het een abnormale aangroei van de seksuele behoefte of/en een overcompensatie voor een tanende potentie? Het verloop van de ziekte was, zoals normaal, vrij goedaardig en strekte zich uit over jaren. Zoals de meeste patiënten verdroeg hij de ziekte wel. Zelden treedt er een bloeding op, die tot de dood kan leiden. (Mogelijke doodsoorzaak van Mohammed.) Zulke apoplexie bestaat in de vrij plotse zwelling van een adenoom aan de hypofyse met of zonder bloeding.
De patiënt lijdt, zoals vermeld, aan hevige hoofdpijn, braken, nausea, en bewustzijnsstoringen, zoals gesignaleerd bij Mohammed. Hij sprak traag. Het horen van bellen en andere hallucinosen wordt door hemzelf verteld. 285 Karakterieel was hij standvastig en eerlijk, zodat hij, zoals reeds vermeld, de bijnaam de betrouwbare kreeg. Toevallig kent men ook de oorsprong van die ziekte. (Ziekte van Pierre Marie (1886)). Zij wordt veroorzaakt door een klein gezwel aan de voorkwab van de hypofyse. We kunnen zelfs preciseren dat het hier waarschijnlijk gaat over een eosinofiel of een basofiel adenoom dat zeer klein was, zo niet zou Mohammed aan gezichtsstoornissen geleden hebben. Dit wil zeggen, dat er zich in of op de hypofyse (het hersenaanhangsel, een klier die vele andere klieren, zoals de thyro‹de, de bijnieren, de seksuele klieren, met stimulerende of remmende hormonen voorziet), cellen gaan ontwikkelen die zich kenmerken door het feit dat men ze kan herkenbaar maken onder de microscoop door ze met eosine, een roodbruine vloeistof, te kleuren (eosinofiele) of andere cellen, bijv. basofiele die worden gereveleerd door andere vloeistoffen (basen). Modernere methoden gebruiken dichrome, trichrome en tetrachrome kleuringen.286 De kleine tumor verwekt een endocriene dysfunctie, een overdaad van groeihormoon (somatotropine) en ook soms deficiëntie of overvloed van seksuele hormonen (gonadotropine), of soms zelfs produktie van andere hormonen, bijv. bij een stimulering van de schildklier, thyro‹dine, die het metabolisme of de stofwisseling regelt en dus ook de warmteregeling van het lichaam (cf. zweten). I
n vele gevallen verwekt de tumor impotentie, in sommige is overdadige seksuele drang niet uitgesloten. Aangezien de hypofyse ook de plaats van aanmaak van het gonadotrope hormoon is, beïnvloedt zij in sterke mate de produktie van spermatozo‹den en de vruchtbaarheid. Men merkt dat de uitwerking van zo'n tumor niet altijd eenvormig is, maar van het ene geval tot het andere kan verschillen.287 De tumor kan namelijk de hypofyse prikkelen, zodat meer gonadotrope hormonen worden afgescheiden, of dat deel van de hypofyse vernietigen, waarmee de aanmaak van zulke hormonen uitvalt. Wanneer er een zwelling optreedt boven de sella, dan verwekt die een druk op de vloer van het derde ventrikel in de hersenen en het optische chiasma.288 Tengevolge van deze lokale overdruk in de hersenen kunnen visuele (als de overdruk in de nabijheid van de optische zenuw plaatsvindt) en in andere gevallen ook auditieve hallucinaties optreden,289 en vooral ook typische hallucinosen als het horen van bellen,290 samen met een vertraging van het spreken.291 Soms is er een lichte geelachtige, stroachtige verkleuring van de huid te wijten aan een teveel van melanoforenhormoon, dat het pigment van de huid beïnvloedt en door de hypofyse geproduceerd wordt. Als er geen stoornis van de lichaamsgroei voorkomt tijdens de jeugd kan men niet spreken van een constitutionele acromegalie. In gevallen van actieve acromegalie voortkomende van intrasellaire adenomen merkt men een aantal psychologische trekken op: eenvormig is er verlies van energie, zijn er affectieve afwijkingen zoals neerslachtigheid, piekeren en prikkelbaarheid, verhoging van de eetlust en verlies van libido. De psychopathologische symptomen zijn niet afhankelijk van de hoeveelheid van het groeihormoon. De hogere intellectuele functies zijn intact, evenals het geheugen. De persoonlijkheid van deze zieken is uniform gewetensvol, betrouwbaar en werkzaam. Sommigen zijn een beetje angstig en tonen een tekort aan zelfver- trouwen.292.
Specialisten zullen opmerken, dat er geen sprake is in de hadiths over een grote kin bij Mohammed, terwijl dat toch een heel duidelijke aanwijzing is van acromegalie. Sommigen zullen daarom twijfelen. Men bedenke echter dat de 120 kin van Mohammed volkomen verstoken bleef onder de zware baard en derhalve niet opviel. (Cf. fig. 2 p. 113). De hadiths spreken over een `goed-uitziend aangezicht'. Normalerwijze zou hij een ruwe dikke huid moeten gehad hebben. Maar weerom kon een dikke baard veel verstoppen. Negatieve opmerkingen over Mohammed zijn afwezig in de hadiths, en men kan dat goed- uitziende aangezicht ook als een eufemisme interpreteren.
Toch leveren deze hadiths ons heel wat elementen, die de tijdgenoten niet begrepen, of niet belangrijk achtten, maar voor ons veelzeggend zijn. Men kan echt verbaasd staan, als men in de oude bronnen naast ongelooflijke verhaaltjes ook telkens een reeks goed herkenbare indicaties ontdekt, die wijzen naar een fysiologische en psychopathologische symptomatologie. 293 In het verder verloop van zijn leven zien wij vooral de invloed van zijn ziekte op zijn seksueel gedrag, maar ook onrechtstreeks op zijn ideeënwereld doorheen de waanachtige voorstellingen.
Overzicht van de symptomatiek van Mohammed
Samenvattend vinden we de volgende symptomen bij Mohammed:
a: organische:
grote handen en voeten, grote oren en neus, zachte palmen van de handen; typische gang als iemand die van een berg daalt (gekromde ruggegraat), beperkte draaimogelijkheid van de wervels, kippeborst, uitpuilende buik, traag spreken, speciale huidkleur, opvallende beharing, grote eetlust (honger) en relatieve onvruchtbaarheid na de veertig jaar; overmatig zweten, en v¢¢r zijn dood: hevige hoofdpijn, herhaalde bewusteloosheid, hevige pijn in de rug en lenden. De begindatum van de kwaal ligt typisch rond het veertigste jaar; de sterfdatum van Mohammed is al even typisch rond het zestigste jaar.
b: psychische:
1ø visuele en auditieve hallucinaties, (Gabriël en de stemmen, gelokaliseerd boven);
2ø hallucinosen (belgeluid, als van vele wateren),
3ø waangedachten met Ego-inflatie (uitverkoren om de Profeet te zijn en wel de Laatste);
4ø vlottende angst, `katastrophen-ahnen' (de Laatste Dag);
5ø simulatie; (gebruiken van inspiraties om gewenste uitspraken ingang te doen vinden);
6ø typische haat tegenover diegenen die twijfelen aan de grondwaan of hem bestrijden, de ongelovigen en de huichelaars, (cf. 156); 122
7ø fabulatie en interpretatiewaan (interpreteren van de bijbel als op hemzelf betrokken en precies zeggend wat hij verwacht; verdraaiend en vervormend interpreteren (cf. 106);
8ø fabulatie, in de zin van het verzinnen van belevenissen zoals de nachtelijke tocht naar Jeruzalem en de reis naar de hemel (cf. 93);
9ø gestoorde seksuele activiteit; Mohammed kon, niettegenstaande hij een zeer actief seksueel leven leidde met talrijke jonge vrouwen, die kinderen konden krijgen, en niettegenstaande zijn uiterste pogingen om een mannelijk opvolger te verwekken, slechts één kind verwekken dat vroeg stierf. Ongetwijfeld is deze onvruchtbaarheid te wijten aan de interacties van stimulerende en remmende hormonen, waarvan in de hypofyse de produktie gestoord werd.
10ø karakteriële betrouwbaarheid
11ø initiële zelfmoordneiging, neiging tot depressie en piekeren;294
12ø verarming van de voorstellingscapaciteit (cf. beschrijving van hemel, hel, Gaarde, Laatste Dag), gebrek aan logisch samenhangende verwoording (cf. koran), herhalingen, ixo‹de of epilepto‹de kleverigheid. Alles samen vormt dit het syndroom van een symptomatische paranoïde geestesziekte295 met dien verstande dat die symptomatiek veroorzaakt wordt door een eosinofiele of/en basofiele tumor van de hypofyse,296 die op zijn beurt oorzaak is van een hormonaal onevenwicht: dit wil zeggen, een overmaat van groei- en storing van het seksueel hormoon.
Waarschijnlijke doodsoorzaak: hypofysaire apoplexie. Geen enkel symptoom elimineert de mogelijkheid van een acromegalie; integendeel wanneer men alle in de bronnen gevonden elementen samenbrengt dan vindt men alle details van een hypofysaire pathologie.297
Als besluit kunnen we bevestigen dat Mohammed ziekelijk was en leed aan een hypofysaire aandoening.
Als psychopathologische diagnose kan men stellen: organische hallucinatorische aandoening met paranoïde kenmerken. Deze diagnose levert ons de verklaring van zijn gedrag na zijn veertigste jaar, tijdstip waarop zowel een paranoïde instelling klassiek optreedt als een tumor aan de hypofyse. Zij verklaart ons ook waarom zijn seksueel gedrag zoveel meer gestoord werd na zijn veertigste. Zij legt ook uit waarom zoveel geleerden perplex bleven voor de symptomatiek van Mohammed en zich verdeeld opstelden en bleven twijfelen tussen epilepsie en andere geestesziekten. Zij waren er niet in geslaagd de juiste oorzaak te identificeren
------------------------------------------
De nummers verwijzen naar de voetnoten - te vinden in de aangeduide link, met telkens verwijzingen naar de koranteksten, hadith en tafsir.
Noteer dat men deze aandoening anno 2000 met succes verhelpt door het toedienen van extra TESTOSTERON![edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by circe on 06-06-2005 at 18:12
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door lincoln
Als je dat op "fantaseren" houdt ben ik ermee nog blij ,maar iemand van onze tijd ( in dit geval 21 century circe & co ) een persoon uit de ( 7 eeuw mo7amed of éénder wie) hem verwijten van een bepaalde ziekte zonder onderzoek of in het minste een bewijs uit die tijd, dat lijkt mij nogal onlogisch en pre-kwadraat zene.
|
Nu, ge vraagt erom : http://users.skynet.be/sky50779/mohammed%203.htm
De verklaring van Mohammeds gedrag als een aanval van paranoïde oorsprong is echter slechts gedeeltelijk en onvolkomen. Wij beschikken over een hele reeks lichamelijke symptomen, die de zaak verder verduidelijken.
Mohammed wordt ons beschreven in de hadiths als een man die leed aan een chronische ziekte, waartegen hij aderlating toepaste. Vooral na de veertig jaar werden de symptomen opgemerkt. Aan het einde van het jaar 6 verloor hij zijn eetlust en had pijnen in de rug. Hij schreef dat toe aan de poging tot vergiftiging bij Khaibar. Wij hebben ook een uitvoerige beschrijving van de ziekteverschijnselen in de week voor zijn dood: hij had hevige hoofdpijn,274 hij verloor herhaaldelijk het bewustzijn, hij had hoge koorts en veel pijn in de ingewanden en de rug of lenden.275
Hij was 62 jaar als hij stierf.
We gaven reeds hierboven (p. 15 bij de schets van de persoonlijkheid van Mohammed een vrij volledige opsomming van de beschrijvende elementen die we terugvinden in de hadiths. Vooral de mals-als-deeg- aanvoelende handpalmen, tezamen met de grote voeten en handen, grote oren en neus, symptomen die zeer typisch zijn en om zo te zeggen exclusief,276 suggereren ons dat Mohammed eigenlijk leed aan acromegalie. Dit is namelijk een verlengde groei tijdens de volwassenheid van de uiteinden van de ledematen.
Als we nu een lijst maken van de symptomen van acromegalie, dan vinden we ALLE elementen terug, die zijn tijdgenoten opmerkten. Acromegalie komt vooral na veertig jaar, heeft een traag verloop over jaren, soms voorbijgaand (fugitive), of `burned-out' 98% van patiënten sterven rond 60 jaar.277 zij hebben grote oren, een grote neus, een grote kin, Fig. 1. Afbeelding onder: normale hand en acromegale hand: dikke vingers, die een gevoel van malsheid geven bij de handdruk. Boven: typisch aangezicht en handen. Uit Tindall p. 211. Zij vertonen grote handen en voeten, mals aanvoelende handpalmen wegens de dikke vingers (cf. fig. 1), zij hebben een diepe holklinkende stem, zij lopen met gekromde ruggegraat wegens overgroei van de wervels, zij ondervinden rugpijnen, zij voelen pijn (arthralgie) wegens klemming van de zenuwen door overgroei van het kraakbeen, 278 zij zweten overvloedig wegens ontregeling van de schildklier, - dat olieachtig zweet heeft een onaangename geur, - 279 zij vallen op door een sterke beharing, opvallende wenkbrauwen, geelachtige huidkleur, zij vertonen een grote eetlust, lijden honger, daardoor worden ze corpulent, wegens het uitgroeien van de ribben krijgen ze een kiekenborst, ze hebben een hoge bloeddruk (te verhelpen bijv. door aderlating), zij vertonen seksuele impotentie of zuch- tigheid, zij munten uit door karakteri‰le betrouw- baarheid, in geval er overdruk is in de hersenen ervaren zij hallucinaties soms en hallucinosen, inzonderheid horen zij soms bellen, zij spreken soms langzaam (de drie laatste symptomen zijn vooral opgemerkt als gevolg van kleine tumoren, en wat betreft de visuele hallucinaties of hallucinosen tumoren in de nabijheid van de optische zenuw).280
Bij apoplexie door een plotse zwelling of bloeding van de hypofyse, lijden zij aan hevige hoofdpijn, braken, nausea en bewustzijnsstoringen.
Als er nu volledige overeenstemming is tussen de opgemerkte en verdervertelde karakteristieken van Mohammed en de symptomen van de acromegalie, dan kunnen we zelfs met een zekere waarschijnlijkheid zijn signalement vervolledigen.
Mohammed had niet alleen grote voeten en handen, dikke vingers, zacht- aanvoelende handpalmen, een grote neus en grote oren, maar ook een vooruitstekende kin, die evenwel verstopt werd wegens zijn volle baard, naast grote seksuele organen (cf. fig. 2).281 Fig. 2. Links: typisch aangezicht van acromegale patiënt: brede neus, vooruitstekende kin, zware wenkbrauwen; rechts: zelfde patiënt na de operatie. Uit Tindall, p. 217. Daarbij kwam een schelle, zelfs schrille stem. Hij had een geelachtige huidkleur als stro, in de getuigenissen vermeld, zoals gezegd, als niet zeer wit en ook niet donkergetaand, zelfs iets rozig. Zijn huid was dik en grof en hij had niet alleen opvallend behaarde wenkbrauwen, maar een sterke beharing over het hele lichaam. Hij liep enigszins gebogen omdat de ruggegraat vergroeid was. Dat verwekte pijn. Het draaien van de wervels was beperkt, waardoor hij telkens het hele lichaam moest wenden. Zijn gang was als van iemand die van een berg daalt, en dus enigszins gebogen is. Hij had een ronde vooruitstekende kippeborst, en ook een uitpuilende ronde buik. Hij had hoge bloeddruk en leed periodiek aan hoofdpijn. Hij zweette overvloedig, en zijn zweet had een onaangename geur. Daarom waste hij zich veel, soms tot driemaal achtereenvolgens, en maakte hij veel gebruik van reukwerk (muskus282, antimonium en amber). Hij verbrandde kamfer op geurig hout.283 Hij had ook een opmerkelijke eetlust en leed nog weleens honger, vooral tijdens zijn vroege verblijf in Medina. (Hij legde soms een steen op zijn maag wegens zijn honger). Aisha zei: "De profeet hield van drie dingen: vrouwen, reukwerk en eten. Hij had wat zijn hart verlangde van de twee eerste dingen, maar niet van het laatste".284 Zijn lust voor vrouwen krijgt hierdoor een nieuwe dimensie: is het een abnormale aangroei van de seksuele behoefte of/en een overcompensatie voor een tanende potentie? Het verloop van de ziekte was, zoals normaal, vrij goedaardig en strekte zich uit over jaren. Zoals de meeste patiënten verdroeg hij de ziekte wel. Zelden treedt er een bloeding op, die tot de dood kan leiden. (Mogelijke doodsoorzaak van Mohammed.) Zulke apoplexie bestaat in de vrij plotse zwelling van een adenoom aan de hypofyse met of zonder bloeding.
De patiënt lijdt, zoals vermeld, aan hevige hoofdpijn, braken, nausea, en bewustzijnsstoringen, zoals gesignaleerd bij Mohammed. Hij sprak traag. Het horen van bellen en andere hallucinosen wordt door hemzelf verteld. 285 Karakterieel was hij standvastig en eerlijk, zodat hij, zoals reeds vermeld, de bijnaam de betrouwbare kreeg. Toevallig kent men ook de oorsprong van die ziekte. (Ziekte van Pierre Marie (1886)). Zij wordt veroorzaakt door een klein gezwel aan de voorkwab van de hypofyse. We kunnen zelfs preciseren dat het hier waarschijnlijk gaat over een eosinofiel of een basofiel adenoom dat zeer klein was, zo niet zou Mohammed aan gezichtsstoornissen geleden hebben. Dit wil zeggen, dat er zich in of op de hypofyse (het hersenaanhangsel, een klier die vele andere klieren, zoals de thyro‹de, de bijnieren, de seksuele klieren, met stimulerende of remmende hormonen voorziet), cellen gaan ontwikkelen die zich kenmerken door het feit dat men ze kan herkenbaar maken onder de microscoop door ze met eosine, een roodbruine vloeistof, te kleuren (eosinofiele) of andere cellen, bijv. basofiele die worden gereveleerd door andere vloeistoffen (basen). Modernere methoden gebruiken dichrome, trichrome en tetrachrome kleuringen.286 De kleine tumor verwekt een endocriene dysfunctie, een overdaad van groeihormoon (somatotropine) en ook soms deficiëntie of overvloed van seksuele hormonen (gonadotropine), of soms zelfs produktie van andere hormonen, bijv. bij een stimulering van de schildklier, thyro‹dine, die het metabolisme of de stofwisseling regelt en dus ook de warmteregeling van het lichaam (cf. zweten). I
n vele gevallen verwekt de tumor impotentie, in sommige is overdadige seksuele drang niet uitgesloten. Aangezien de hypofyse ook de plaats van aanmaak van het gonadotrope hormoon is, beïnvloedt zij in sterke mate de produktie van spermatozo‹den en de vruchtbaarheid. Men merkt dat de uitwerking van zo'n tumor niet altijd eenvormig is, maar van het ene geval tot het andere kan verschillen.287 De tumor kan namelijk de hypofyse prikkelen, zodat meer gonadotrope hormonen worden afgescheiden, of dat deel van de hypofyse vernietigen, waarmee de aanmaak van zulke hormonen uitvalt. Wanneer er een zwelling optreedt boven de sella, dan verwekt die een druk op de vloer van het derde ventrikel in de hersenen en het optische chiasma.288 Tengevolge van deze lokale overdruk in de hersenen kunnen visuele (als de overdruk in de nabijheid van de optische zenuw plaatsvindt) en in andere gevallen ook auditieve hallucinaties optreden,289 en vooral ook typische hallucinosen als het horen van bellen,290 samen met een vertraging van het spreken.291 Soms is er een lichte geelachtige, stroachtige verkleuring van de huid te wijten aan een teveel van melanoforenhormoon, dat het pigment van de huid beïnvloedt en door de hypofyse geproduceerd wordt. Als er geen stoornis van de lichaamsgroei voorkomt tijdens de jeugd kan men niet spreken van een constitutionele acromegalie. In gevallen van actieve acromegalie voortkomende van intrasellaire adenomen merkt men een aantal psychologische trekken op: eenvormig is er verlies van energie, zijn er affectieve afwijkingen zoals neerslachtigheid, piekeren en prikkelbaarheid, verhoging van de eetlust en verlies van libido. De psychopathologische symptomen zijn niet afhankelijk van de hoeveelheid van het groeihormoon. De hogere intellectuele functies zijn intact, evenals het geheugen. De persoonlijkheid van deze zieken is uniform gewetensvol, betrouwbaar en werkzaam. Sommigen zijn een beetje angstig en tonen een tekort aan zelfver- trouwen.292.
Specialisten zullen opmerken, dat er geen sprake is in de hadiths over een grote kin bij Mohammed, terwijl dat toch een heel duidelijke aanwijzing is van acromegalie. Sommigen zullen daarom twijfelen. Men bedenke echter dat de 120 kin van Mohammed volkomen verstoken bleef onder de zware baard en derhalve niet opviel. (Cf. fig. 2 p. 113). De hadiths spreken over een `goed-uitziend aangezicht'. Normalerwijze zou hij een ruwe dikke huid moeten gehad hebben. Maar weerom kon een dikke baard veel verstoppen. Negatieve opmerkingen over Mohammed zijn afwezig in de hadiths, en men kan dat goed- uitziende aangezicht ook als een eufemisme interpreteren.
Toch leveren deze hadiths ons heel wat elementen, die de tijdgenoten niet begrepen, of niet belangrijk achtten, maar voor ons veelzeggend zijn. Men kan echt verbaasd staan, als men in de oude bronnen naast ongelooflijke verhaaltjes ook telkens een reeks goed herkenbare indicaties ontdekt, die wijzen naar een fysiologische en psychopathologische symptomatologie. 293 In het verder verloop van zijn leven zien wij vooral de invloed van zijn ziekte op zijn seksueel gedrag, maar ook onrechtstreeks op zijn ideeënwereld doorheen de waanachtige voorstellingen.
Overzicht van de symptomatiek van Mohammed
Samenvattend vinden we de volgende symptomen bij Mohammed:
a: organische:
grote handen en voeten, grote oren en neus, zachte palmen van de handen; typische gang als iemand die van een berg daalt (gekromde ruggegraat), beperkte draaimogelijkheid van de wervels, kippeborst, uitpuilende buik, traag spreken, speciale huidkleur, opvallende beharing, grote eetlust (honger) en relatieve onvruchtbaarheid na de veertig jaar; overmatig zweten, en v¢¢r zijn dood: hevige hoofdpijn, herhaalde bewusteloosheid, hevige pijn in de rug en lenden. De begindatum van de kwaal ligt typisch rond het veertigste jaar; de sterfdatum van Mohammed is al even typisch rond het zestigste jaar.
b: psychische:
1ø visuele en auditieve hallucinaties, (Gabriël en de stemmen, gelokaliseerd boven);
2ø hallucinosen (belgeluid, als van vele wateren),
3ø waangedachten met Ego-inflatie (uitverkoren om de Profeet te zijn en wel de Laatste);
4ø vlottende angst, `katastrophen-ahnen' (de Laatste Dag);
5ø simulatie; (gebruiken van inspiraties om gewenste uitspraken ingang te doen vinden);
6ø typische haat tegenover diegenen die twijfelen aan de grondwaan of hem bestrijden, de ongelovigen en de huichelaars, (cf. 156); 122
7ø fabulatie en interpretatiewaan (interpreteren van de bijbel als op hemzelf betrokken en precies zeggend wat hij verwacht; verdraaiend en vervormend interpreteren (cf. 106);
8ø fabulatie, in de zin van het verzinnen van belevenissen zoals de nachtelijke tocht naar Jeruzalem en de reis naar de hemel (cf. 93);
9ø gestoorde seksuele activiteit; Mohammed kon, niettegenstaande hij een zeer actief seksueel leven leidde met talrijke jonge vrouwen, die kinderen konden krijgen, en niettegenstaande zijn uiterste pogingen om een mannelijk opvolger te verwekken, slechts één kind verwekken dat vroeg stierf. Ongetwijfeld is deze onvruchtbaarheid te wijten aan de interacties van stimulerende en remmende hormonen, waarvan in de hypofyse de produktie gestoord werd.
10ø karakteriële betrouwbaarheid
11ø initiële zelfmoordneiging, neiging tot depressie en piekeren;294
12ø verarming van de voorstellingscapaciteit (cf. beschrijving van hemel, hel, Gaarde, Laatste Dag), gebrek aan logisch samenhangende verwoording (cf. koran), herhalingen, ixo‹de of epilepto‹de kleverigheid. Alles samen vormt dit het syndroom van een symptomatische paranoïde geestesziekte295 met dien verstande dat die symptomatiek veroorzaakt wordt door een eosinofiele of/en basofiele tumor van de hypofyse,296 die op zijn beurt oorzaak is van een hormonaal onevenwicht: dit wil zeggen, een overmaat van groei- en storing van het seksueel hormoon.
Waarschijnlijke doodsoorzaak: hypofysaire apoplexie. Geen enkel symptoom elimineert de mogelijkheid van een acromegalie; integendeel wanneer men alle in de bronnen gevonden elementen samenbrengt dan vindt men alle details van een hypofysaire pathologie.297
Als besluit kunnen we bevestigen dat Mohammed ziekelijk was en leed aan een hypofysaire aandoening.
Als psychopathologische diagnose kan men stellen: organische hallucinatorische aandoening met paranoïde kenmerken. Deze diagnose levert ons de verklaring van zijn gedrag na zijn veertigste jaar, tijdstip waarop zowel een paranoïde instelling klassiek optreedt als een tumor aan de hypofyse. Zij verklaart ons ook waarom zijn seksueel gedrag zoveel meer gestoord werd na zijn veertigste. Zij legt ook uit waarom zoveel geleerden perplex bleven voor de symptomatiek van Mohammed en zich verdeeld opstelden en bleven twijfelen tussen epilepsie en andere geestesziekten. Zij waren er niet in geslaagd de juiste oorzaak te identificeren
------------------------------------------
De nummers verwijzen naar de voetnoten - te vinden in de aangeduide link, met telkens verwijzingen naar de koranteksten, hadith en tafsir.
Noteer dat men deze aandoening anno 2000 met succes verhelpt door het toedienen van extra TESTOSTERON![/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by circe on 06-06-2005 at 17:54
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door lincoln
Als je dat op "fantaseren" houdt ben ik ermee nog blij ,maar iemand van onze tijd ( in dit geval 21 century circe & co ) een persoon uit de ( 7 eeuw mo7amed of éénder wie) hem verwijten van een bepaalde ziekte zonder onderzoek of in het minste een bewijs uit die tijd, dat lijkt mij nogal onlogisch en pre-kwadraat zene.
|
Nu, ge vraagt erom : http://users.skynet.be/sky50779/mohammed%203.htm
De verklaring van Mohammeds gedrag als een aanval van paranoïde oorsprong is echter slechts gedeeltelijk en onvolkomen. Wij beschikken over een hele reeks lichamelijke symptomen, die de zaak verder verduidelijken. Mohammed wordt ons beschreven in de hadiths als een man die leed aan een chronische ziekte, waartegen hij aderlating toepaste. Vooral na de veertig jaar werden de symptomen opgemerkt. Aan het einde van het jaar 6 verloor hij zijn eetlust en had pijnen in de rug. Hij schreef dat toe aan de poging tot vergiftiging bij Khaibar. Wij hebben ook een uitvoerige beschrijving van de ziekteverschijnselen in de week voor zijn dood: hij had hevige hoofdpijn,274 hij verloor herhaaldelijk het bewustzijn, hij had hoge koorts en veel pijn in de ingewanden en de rug of lenden.275 Hij was 62 jaar als hij stierf. We gaven reeds hierboven (p. 15 bij de schets van de persoonlijkheid van Mohammed een vrij volledige opsomming van de beschrijvende elementen die we terugvinden in de hadiths. Vooral de mals-als-deeg- aanvoelende handpalmen, tezamen met de grote voeten en handen, grote oren en neus, symptomen die zeer typisch zijn en om zo te zeggen exclusief,276 suggereren ons dat Mohammed eigenlijk leed aan acromegalie. Dit is namelijk een verlengde groei tijdens de volwassenheid van de uiteinden van de ledematen. Als we nu een lijst maken van de symptomen van acromegalie, dan vinden we ALLE elementen terug, die zijn tijdgenoten opmerkten. Acromegalie komt vooral na veertig jaar, heeft een traag verloop over jaren, soms voorbijgaand (fugitive), of `burned-out' 98% van patiënten sterven rond 60 jaar.277 zij hebben grote oren, een grote neus, een grote kin, Fig. 1. Afbeelding onder: normale hand en acromegale hand: dikke vingers, die een gevoel van malsheid geven bij de handdruk. Boven: typisch aangezicht en handen. Uit Tindall p. 211. Zij vertonen grote handen en voeten, mals aanvoelende handpalmen wegens de dikke vingers (cf. fig. 1), zij hebben een diepe holklinkende stem, zij lopen met gekromde ruggegraat wegens overgroei van de wervels, zij ondervinden rugpijnen, zij voelen pijn (arthralgie) wegens klemming van de zenuwen door overgroei van het kraakbeen, 278 zij zweten overvloedig wegens ontregeling van de schildklier, - dat olieachtig zweet heeft een onaangename geur, - 279 zij vallen op door een sterke beharing, opvallende wenkbrauwen, geelachtige huidkleur, zij vertonen een grote eetlust, lijden honger, daardoor worden ze corpulent, wegens het uitgroeien van de ribben krijgen ze een kiekenborst, ze hebben een hoge bloeddruk (te verhelpen bijv. door aderlating), zij vertonen seksuele impotentie of zuch- tigheid, zij munten uit door karakteri‰le betrouw- baarheid, in geval er overdruk is in de hersenen ervaren zij hallucinaties soms en hallucinosen, inzonderheid horen zij soms bellen, zij spreken soms langzaam (de drie laatste symptomen zijn vooral opgemerkt als gevolg van kleine tumoren, en wat betreft de visuele hallucinaties of hallucinosen tumoren in de nabijheid van de optische zenuw).280 Bij apoplexie door een plotse zwelling of bloeding van de hypofyse, lijden zij aan hevige hoofdpijn, braken, nausea en bewustzijnsstoringen. Als er nu volledige overeenstemming is tussen de opgemerkte en verdervertelde karakteristieken van Mohammed en de symptomen van de acromegalie, dan kunnen we zelfs met een zekere waarschijnlijkheid zijn signalement vervolledigen. Mohammed had niet alleen grote voeten en handen, dikke vingers, zacht- aanvoelende handpalmen, een grote neus en grote oren, maar ook een vooruitstekende kin, die evenwel verstopt werd wegens zijn volle baard, naast grote seksuele organen (cf. fig. 2).281 Fig. 2. Links: typisch aangezicht van acromegale patiënt: brede neus, vooruitstekende kin, zware wenkbrauwen; rechts: zelfde patiënt na de operatie. Uit Tindall, p. 217. Daarbij kwam een schelle, zelfs schrille stem. Hij had een geelachtige huidkleur als stro, in de getuigenissen vermeld, zoals gezegd, als niet zeer wit en ook niet donkergetaand, zelfs iets rozig. Zijn huid was dik en grof en hij had niet alleen opvallend behaarde wenkbrauwen, maar een sterke beharing over het hele lichaam. Hij liep enigszins gebogen omdat de ruggegraat vergroeid was. Dat verwekte pijn. Het draaien van de wervels was beperkt, waardoor hij telkens het hele lichaam moest wenden. Zijn gang was als van iemand die van een berg daalt, en dus enigszins gebogen is. Hij had een ronde vooruitstekende kippeborst, en ook een uitpuilende ronde buik. Hij had hoge bloeddruk en leed periodiek aan hoofdpijn. Hij zweette overvloedig, en zijn zweet had een onaangename geur. Daarom waste hij zich veel, soms tot driemaal achtereenvolgens, en maakte hij veel gebruik van reukwerk (muskus282, antimonium en amber). Hij verbrandde kamfer op geurig hout.283 Hij had ook een opmerkelijke eetlust en leed nog weleens honger, vooral tijdens zijn vroege verblijf in Medina. (Hij legde soms een steen op zijn maag wegens zijn honger). Aisha zei: "De profeet hield van drie dingen: vrouwen, reukwerk en eten. Hij had wat zijn hart verlangde van de twee eerste dingen, maar niet van het laatste".284 Zijn lust voor vrouwen krijgt hierdoor een nieuwe dimensie: is het een abnormale aangroei van de seksuele behoefte of/en een overcompensatie voor een tanende potentie? Het verloop van de ziekte was, zoals normaal, vrij goedaardig en strekte zich uit over jaren. Zoals de meeste patiënten verdroeg hij de ziekte wel. Zelden treedt er een bloeding op, die tot de dood kan leiden. (Mogelijke doodsoorzaak van Mohammed.) Zulke apoplexie bestaat in de vrij plotse zwelling van een adenoom aan de hypofyse met of zonder bloeding. De patiënt lijdt, zoals vermeld, aan hevige hoofdpijn, braken, nausea, en bewustzijnsstoringen, zoals gesignaleerd bij Mohammed. Hij sprak traag. Het horen van bellen en andere hallucinosen wordt door hemzelf verteld. 285 Karakterieel was hij standvastig en eerlijk, zodat hij, zoals reeds vermeld, de bijnaam de betrouwbare kreeg. Toevallig kent men ook de oorsprong van die ziekte. (Ziekte van Pierre Marie (1886)). Zij wordt veroorzaakt door een klein gezwel aan de voorkwab van de hypofyse. We kunnen zelfs preciseren dat het hier waarschijnlijk gaat over een eosinofiel of een basofiel adenoom dat zeer klein was, zo niet zou Mohammed aan gezichtsstoornissen geleden hebben. Dit wil zeggen, dat er zich in of op de hypofyse (het hersenaanhangsel, een klier die vele andere klieren, zoals de thyro‹de, de bijnieren, de seksuele klieren, met stimulerende of remmende hormonen voorziet), cellen gaan ontwikkelen die zich kenmerken door het feit dat men ze kan herkenbaar maken onder de microscoop door ze met eosine, een roodbruine vloeistof, te kleuren (eosinofiele) of andere cellen, bijv. basofiele die worden gereveleerd door andere vloeistoffen (basen). Modernere methoden gebruiken dichrome, trichrome en tetrachrome kleuringen.286 De kleine tumor verwekt een endocriene dysfunctie, een overdaad van groeihormoon (somatotropine) en ook soms deficiëntie of overvloed van seksuele hormonen (gonadotropine), of soms zelfs produktie van andere hormonen, bijv. bij een stimulering van de schildklier, thyro‹dine, die het metabolisme of de stofwisseling regelt en dus ook de warmteregeling van het lichaam (cf. zweten). In vele gevallen verwekt de tumor impotentie, in sommige is overdadige seksuele drang niet uitgesloten. Aangezien de hypofyse ook de plaats van aanmaak van het gonadotrope hormoon is, beïnvloedt zij in sterke mate de produktie van spermatozo‹den en de vruchtbaarheid. Men merkt dat de uitwerking van zo'n tumor niet altijd eenvormig is, maar van het ene geval tot het andere kan verschillen.287 De tumor kan namelijk de hypofyse prikkelen, zodat meer gonadotrope hormonen worden afgescheiden, of dat deel van de hypofyse vernietigen, waarmee de aanmaak van zulke hormonen uitvalt. Wanneer er een zwelling optreedt boven de sella, dan verwekt die een druk op de vloer van het derde ventrikel in de hersenen en het optische chiasma.288 Tengevolge van deze lokale overdruk in de hersenen kunnen visuele (als de overdruk in de nabijheid van de optische zenuw plaatsvindt) en in andere gevallen ook auditieve hallucinaties optreden,289 en vooral ook typische hallucinosen als het horen van bellen,290 samen met een vertraging van het spreken.291 Soms is er een lichte geelachtige, stroachtige verkleuring van de huid te wijten aan een teveel van melanoforenhormoon, dat het pigment van de huid beïnvloedt en door de hypofyse geproduceerd wordt. Als er geen stoornis van de lichaamsgroei voorkomt tijdens de jeugd kan men niet spreken van een constitutionele acromegalie. In gevallen van actieve acromegalie voortkomende van intrasellaire adenomen merkt men een aantal psychologische trekken op: eenvormig is er verlies van energie, zijn er affectieve afwijkingen zoals neerslachtigheid, piekeren en prikkelbaarheid, verhoging van de eetlust en verlies van libido. De psychopathologische symptomen zijn niet afhankelijk van de hoeveelheid van het groeihormoon. De hogere intellectuele functies zijn intact, evenals het geheugen. De persoonlijkheid van deze zieken is uniform gewetensvol, betrouwbaar en werkzaam. Sommigen zijn een beetje angstig en tonen een tekort aan zelfver- trouwen.292. Specialisten zullen opmerken, dat er geen sprake is in de hadiths over een grote kin bij Mohammed, terwijl dat toch een heel duidelijke aanwijzing is van acromegalie. Sommigen zullen daarom twijfelen. Men bedenke echter dat de 120 kin van Mohammed volkomen verstoken bleef onder de zware baard en derhalve niet opviel. (Cf. fig. 2 p. 113). De hadiths spreken over een `goed-uitziend aangezicht'. Normalerwijze zou hij een ruwe dikke huid moeten gehad hebben. Maar weerom kon een dikke baard veel verstoppen. Negatieve opmerkingen over Mohammed zijn afwezig in de hadiths, en men kan dat goed- uitziende aangezicht ook als een eufemisme interpreteren. Toch leveren deze hadiths ons heel wat elementen, die de tijdgenoten niet begrepen, of niet belangrijk achtten, maar voor ons veelzeggend zijn. Men kan echt verbaasd staan, als men in de oude bronnen naast ongelooflijke verhaaltjes ook telkens een reeks goed herkenbare indicaties ontdekt, die wijzen naar een fysiologische en psychopathologische symptomatologie. 293 In het verder verloop van zijn leven zien wij vooral de invloed van zijn ziekte op zijn seksueel gedrag, maar ook onrechtstreeks op zijn ideeënwereld doorheen de waanachtige voorstellingen. Overzicht van de symptomatiek van Mohammed Samenvattend vinden we de volgende symptomen bij Mohammed: a: organische: grote handen en voeten, grote oren en neus, zachte palmen van de handen; typische gang als iemand die van een berg daalt (gekromde ruggegraat), beperkte draaimogelijkheid van de wervels, kippeborst, uitpuilende buik, traag spreken, speciale huidkleur, opvallende beharing, grote eetlust (honger) en relatieve onvruchtbaarheid na de veertig jaar; overmatig zweten, en v¢¢r zijn dood: hevige hoofdpijn, herhaalde bewusteloosheid, hevige pijn in de rug en lenden. De begindatum van de kwaal ligt typisch rond het veertigste jaar; de sterfdatum van Mohammed is al even typisch rond het zestigste jaar. b: psychische:1ø visuele en auditieve hallucinaties, (Gabriël en de stemmen, gelokaliseerd boven);2ø hallucinosen (belgeluid, als van vele wateren),3ø waangedachten met Ego-inflatie (uitverkoren om de Profeet te zijn en wel de Laatste);4ø vlottende angst, `katastrophen-ahnen' (de Laatste Dag);5ø simulatie; (gebruiken van inspiraties om gewenste uitspraken ingang te doen vinden);6ø typische haat tegenover diegenen die twijfelen aan de grondwaan of hem bestrijden, de ongelovigen en de huichelaars, (cf. 156); 122 7ø fabulatie en interpretatiewaan (interpreteren van de bijbel als op hemzelf betrokken en precies zeggend wat hij verwacht; verdraaiend en vervormend interpreteren (cf. 106);8ø fabulatie, in de zin van het verzinnen van belevenissen zoals de nachtelijke tocht naar Jeruzalem en de reis naar de hemel (cf. 93);9ø gestoorde seksuele activiteit; Mohammed kon, niettegenstaande hij een zeer actief seksueel leven leidde met talrijke jonge vrouwen, die kinderen konden krijgen, en niettegenstaande zijn uiterste pogingen om een mannelijk opvolger te verwekken, slechts één kind verwekken dat vroeg stierf. Ongetwijfeld is deze onvruchtbaarheid te wijten aan de interacties van stimulerende en remmende hormonen, waarvan in de hypofyse de produktie gestoord werd. 10ø karakteriële betrouwbaarheid 11ø initiële zelfmoordneiging, neiging tot depressie en piekeren;294 12ø verarming van de voorstellingscapaciteit (cf. beschrijving van hemel, hel, Gaarde, Laatste Dag), gebrek aan logisch samenhangende verwoording (cf. koran), herhalingen, ixo‹de of epilepto‹de kleverigheid. Alles samen vormt dit het syndroom van een symptomatische paranoïde geestesziekte295 met dien verstande dat die symptomatiek veroorzaakt wordt door een eosinofiele of/en basofiele tumor van de hypofyse,296 die op zijn beurt oorzaak is van een hormonaal onevenwicht: dit wil zeggen, een overmaat van groei- en storing van het seksueel hormoon. Waarschijnlijke doodsoorzaak: hypofysaire apoplexie. Geen enkel symptoom elimineert de mogelijkheid van een acromegalie; integendeel wanneer men alle in de bronnen gevonden elementen samenbrengt dan vindt men alle details van een hypofysaire pathologie.297 Als besluit kunnen we bevestigen dat Mohammed ziekelijk was en leed aan een hypofysaire aandoening. Als psychopathologische diagnose kan men stellen: organische hallucinatorische aandoening met paranoïde kenmerken. Deze diagnose levert ons de verklaring van zijn gedrag na zijn veertigste jaar, tijdstip waarop zowel een paranoïde instelling klassiek optreedt als een tumor aan de hypofyse. Zij verklaart ons ook waarom zijn seksueel gedrag zoveel meer gestoord werd na zijn veertigste. Zij legt ook uit waarom zoveel geleerden perplex bleven voor de symptomatiek van Mohammed en zich verdeeld opstelden en bleven twijfelen tussen epilepsie en andere geestesziekten. Zij waren er niet in geslaagd de juiste oorzaak te identificeren
De nummers verwijzen naar de voetnoten - te vinden in de aangeduide link, met telkens verwijzingen naar de koranteksten, hadith en tafsir. [/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door lincoln
Als je dat op "fantaseren" houdt ben ik ermee nog blij ,maar iemand van onze tijd ( in dit geval 21 century circe & co ) een persoon uit de ( 7 eeuw mo7amed of éénder wie) hem verwijten van een bepaalde ziekte zonder onderzoek of in het minste een bewijs uit die tijd, dat lijkt mij nogal onlogisch en pre-kwadraat zene.
|
Nu, ge vraagt erom : [font=Arial]http://users.skynet.be/sky50779/mohammed%203.htm[/font]
De verklaring van Mohammeds gedrag als een aanval van paranoïde oorsprong is echter slechts gedeeltelijk en onvolkomen. Wij beschikken over een hele reeks lichamelijke symptomen, die de zaak verder verduidelijken. Mohammed wordt ons beschreven in de hadiths als een man die leed aan een chronische ziekte, waartegen hij aderlating toepaste. Vooral na de veertig jaar werden de symptomen opgemerkt. Aan het einde van het jaar 6 verloor hij zijn eetlust en had pijnen in de rug. Hij schreef dat toe aan de poging tot vergiftiging bij Khaibar. Wij hebben ook een uitvoerige beschrijving van de ziekteverschijnselen in de week voor zijn dood: hij had hevige hoofdpijn,274 hij verloor herhaaldelijk het bewustzijn, hij had hoge koorts en veel pijn in de ingewanden en de rug of lenden.275 Hij was 62 jaar als hij stierf. We gaven reeds hierboven (p. 15 bij de schets van de persoonlijkheid van Mohammed een vrij volledige opsomming van de beschrijvende elementen die we terugvinden in de hadiths. Vooral de mals-als-deeg- aanvoelende handpalmen, tezamen met de grote voeten en handen, grote oren en neus, symptomen die zeer typisch zijn en om zo te zeggen exclusief,276 suggereren ons dat Mohammed eigenlijk leed aan acromegalie. Dit is namelijk een verlengde groei tijdens de volwassenheid van de uiteinden van de ledematen. Als we nu een lijst maken van de symptomen van acromegalie, dan vinden we ALLE elementen terug, die zijn tijdgenoten opmerkten. Acromegalie komt vooral na veertig jaar, heeft een traag verloop over jaren, soms voorbijgaand (fugitive), of `burned-out' 98% van patiënten sterven rond 60 jaar.277 zij hebben grote oren, een grote neus, een grote kin, Fig. 1. Afbeelding onder: normale hand en acromegale hand: dikke vingers, die een gevoel van malsheid geven bij de handdruk. Boven: typisch aangezicht en handen. Uit Tindall p. 211. Zij vertonen grote handen en voeten, mals aanvoelende handpalmen wegens de dikke vingers (cf. fig. 1), zij hebben een diepe holklinkende stem, zij lopen met gekromde ruggegraat wegens overgroei van de wervels, zij ondervinden rugpijnen, zij voelen pijn (arthralgie) wegens klemming van de zenuwen door overgroei van het kraakbeen, 278 zij zweten overvloedig wegens ontregeling van de schildklier, - dat olieachtig zweet heeft een onaangename geur, - 279 zij vallen op door een sterke beharing, opvallende wenkbrauwen, geelachtige huidkleur, zij vertonen een grote eetlust, lijden honger, daardoor worden ze corpulent, wegens het uitgroeien van de ribben krijgen ze een kiekenborst, ze hebben een hoge bloeddruk (te verhelpen bijv. door aderlating), zij vertonen seksuele impotentie of zuch- tigheid, zij munten uit door karakteri‰le betrouw- baarheid, in geval er overdruk is in de hersenen ervaren zij hallucinaties soms en hallucinosen, inzonderheid horen zij soms bellen, zij spreken soms langzaam (de drie laatste symptomen zijn vooral opgemerkt als gevolg van kleine tumoren, en wat betreft de visuele hallucinaties of hallucinosen tumoren in de nabijheid van de optische zenuw).280 Bij apoplexie door een plotse zwelling of bloeding van de hypofyse, lijden zij aan hevige hoofdpijn, braken, nausea en bewustzijnsstoringen. Als er nu volledige overeenstemming is tussen de opgemerkte en verdervertelde karakteristieken van Mohammed en de symptomen van de acromegalie, dan kunnen we zelfs met een zekere waarschijnlijkheid zijn signalement vervolledigen. Mohammed had niet alleen grote voeten en handen, dikke vingers, zacht- aanvoelende handpalmen, een grote neus en grote oren, maar ook een vooruitstekende kin, die evenwel verstopt werd wegens zijn volle baard, naast grote seksuele organen (cf. fig. 2).281 Fig. 2. Links: typisch aangezicht van acromegale patiënt: brede neus, vooruitstekende kin, zware wenkbrauwen; rechts: zelfde patiënt na de operatie. Uit Tindall, p. 217. Daarbij kwam een schelle, zelfs schrille stem. Hij had een geelachtige huidkleur als stro, in de getuigenissen vermeld, zoals gezegd, als niet zeer wit en ook niet donkergetaand, zelfs iets rozig. Zijn huid was dik en grof en hij had niet alleen opvallend behaarde wenkbrauwen, maar een sterke beharing over het hele lichaam. Hij liep enigszins gebogen omdat de ruggegraat vergroeid was. Dat verwekte pijn. Het draaien van de wervels was beperkt, waardoor hij telkens het hele lichaam moest wenden. Zijn gang was als van iemand die van een berg daalt, en dus enigszins gebogen is. Hij had een ronde vooruitstekende kippeborst, en ook een uitpuilende ronde buik. Hij had hoge bloeddruk en leed periodiek aan hoofdpijn. Hij zweette overvloedig, en zijn zweet had een onaangename geur. Daarom waste hij zich veel, soms tot driemaal achtereenvolgens, en maakte hij veel gebruik van reukwerk (muskus282, antimonium en amber). Hij verbrandde kamfer op geurig hout.283 Hij had ook een opmerkelijke eetlust en leed nog weleens honger, vooral tijdens zijn vroege verblijf in Medina. (Hij legde soms een steen op zijn maag wegens zijn honger). Aisha zei: "De profeet hield van drie dingen: vrouwen, reukwerk en eten. Hij had wat zijn hart verlangde van de twee eerste dingen, maar niet van het laatste".284 Zijn lust voor vrouwen krijgt hierdoor een nieuwe dimensie: is het een abnormale aangroei van de seksuele behoefte of/en een overcompensatie voor een tanende potentie? Het verloop van de ziekte was, zoals normaal, vrij goedaardig en strekte zich uit over jaren. Zoals de meeste patiënten verdroeg hij de ziekte wel. Zelden treedt er een bloeding op, die tot de dood kan leiden. (Mogelijke doodsoorzaak van Mohammed.) Zulke apoplexie bestaat in de vrij plotse zwelling van een adenoom aan de hypofyse met of zonder bloeding. De patiënt lijdt, zoals vermeld, aan hevige hoofdpijn, braken, nausea, en bewustzijnsstoringen, zoals gesignaleerd bij Mohammed. Hij sprak traag. Het horen van bellen en andere hallucinosen wordt door hemzelf verteld. 285 Karakterieel was hij standvastig en eerlijk, zodat hij, zoals reeds vermeld, de bijnaam de betrouwbare kreeg. Toevallig kent men ook de oorsprong van die ziekte. (Ziekte van Pierre Marie (1886)). Zij wordt veroorzaakt door een klein gezwel aan de voorkwab van de hypofyse. We kunnen zelfs preciseren dat het hier waarschijnlijk gaat over een eosinofiel of een basofiel adenoom dat zeer klein was, zo niet zou Mohammed aan gezichtsstoornissen geleden hebben. Dit wil zeggen, dat er zich in of op de hypofyse (het hersenaanhangsel, een klier die vele andere klieren, zoals de thyro‹de, de bijnieren, de seksuele klieren, met stimulerende of remmende hormonen voorziet), cellen gaan ontwikkelen die zich kenmerken door het feit dat men ze kan herkenbaar maken onder de microscoop door ze met eosine, een roodbruine vloeistof, te kleuren (eosinofiele) of andere cellen, bijv. basofiele die worden gereveleerd door andere vloeistoffen (basen). Modernere methoden gebruiken dichrome, trichrome en tetrachrome kleuringen.286 De kleine tumor verwekt een endocriene dysfunctie, een overdaad van groeihormoon (somatotropine) en ook soms deficiëntie of overvloed van seksuele hormonen (gonadotropine), of soms zelfs produktie van andere hormonen, bijv. bij een stimulering van de schildklier, thyro‹dine, die het metabolisme of de stofwisseling regelt en dus ook de warmteregeling van het lichaam (cf. zweten). In vele gevallen verwekt de tumor impotentie, in sommige is overdadige seksuele drang niet uitgesloten. Aangezien de hypofyse ook de plaats van aanmaak van het gonadotrope hormoon is, beïnvloedt zij in sterke mate de produktie van spermatozo‹den en de vruchtbaarheid. Men merkt dat de uitwerking van zo'n tumor niet altijd eenvormig is, maar van het ene geval tot het andere kan verschillen.287 De tumor kan namelijk de hypofyse prikkelen, zodat meer gonadotrope hormonen worden afgescheiden, of dat deel van de hypofyse vernietigen, waarmee de aanmaak van zulke hormonen uitvalt. Wanneer er een zwelling optreedt boven de sella, dan verwekt die een druk op de vloer van het derde ventrikel in de hersenen en het optische chiasma.288 Tengevolge van deze lokale overdruk in de hersenen kunnen visuele (als de overdruk in de nabijheid van de optische zenuw plaatsvindt) en in andere gevallen ook auditieve hallucinaties optreden,289 en vooral ook typische hallucinosen als het horen van bellen,290 samen met een vertraging van het spreken.291 Soms is er een lichte geelachtige, stroachtige verkleuring van de huid te wijten aan een teveel van melanoforenhormoon, dat het pigment van de huid beïnvloedt en door de hypofyse geproduceerd wordt. Als er geen stoornis van de lichaamsgroei voorkomt tijdens de jeugd kan men niet spreken van een constitutionele acromegalie. In gevallen van actieve acromegalie voortkomende van intrasellaire adenomen merkt men een aantal psychologische trekken op: eenvormig is er verlies van energie, zijn er affectieve afwijkingen zoals neerslachtigheid, piekeren en prikkelbaarheid, verhoging van de eetlust en verlies van libido. De psychopathologische symptomen zijn niet afhankelijk van de hoeveelheid van het groeihormoon. De hogere intellectuele functies zijn intact, evenals het geheugen. De persoonlijkheid van deze zieken is uniform gewetensvol, betrouwbaar en werkzaam. Sommigen zijn een beetje angstig en tonen een tekort aan zelfver- trouwen.292. Specialisten zullen opmerken, dat er geen sprake is in de hadiths over een grote kin bij Mohammed, terwijl dat toch een heel duidelijke aanwijzing is van acromegalie. Sommigen zullen daarom twijfelen. Men bedenke echter dat de 120 kin van Mohammed volkomen verstoken bleef onder de zware baard en derhalve niet opviel. (Cf. fig. 2 p. 113). De hadiths spreken over een `goed-uitziend aangezicht'. Normalerwijze zou hij een ruwe dikke huid moeten gehad hebben. Maar weerom kon een dikke baard veel verstoppen. Negatieve opmerkingen over Mohammed zijn afwezig in de hadiths, en men kan dat goed- uitziende aangezicht ook als een eufemisme interpreteren. Toch leveren deze hadiths ons heel wat elementen, die de tijdgenoten niet begrepen, of niet belangrijk achtten, maar voor ons veelzeggend zijn. Men kan echt verbaasd staan, als men in de oude bronnen naast ongelooflijke verhaaltjes ook telkens een reeks goed herkenbare indicaties ontdekt, die wijzen naar een fysiologische en psychopathologische symptomatologie. 293 In het verder verloop van zijn leven zien wij vooral de invloed van zijn ziekte op zijn seksueel gedrag, maar ook onrechtstreeks op zijn ideeënwereld doorheen de waanachtige voorstellingen. Overzicht van de symptomatiek van Mohammed Samenvattend vinden we de volgende symptomen bij Mohammed: a: organische: grote handen en voeten, grote oren en neus, zachte palmen van de handen; typische gang als iemand die van een berg daalt (gekromde ruggegraat), beperkte draaimogelijkheid van de wervels, kippeborst, uitpuilende buik, traag spreken, speciale huidkleur, opvallende beharing, grote eetlust (honger) en relatieve onvruchtbaarheid na de veertig jaar; overmatig zweten, en v¢¢r zijn dood: hevige hoofdpijn, herhaalde bewusteloosheid, hevige pijn in de rug en lenden. De begindatum van de kwaal ligt typisch rond het veertigste jaar; de sterfdatum van Mohammed is al even typisch rond het zestigste jaar. b: psychische:1ø visuele en auditieve hallucinaties, (Gabriël en de stemmen, gelokaliseerd boven);2ø hallucinosen (belgeluid, als van vele wateren),3ø waangedachten met Ego-inflatie (uitverkoren om de Profeet te zijn en wel de Laatste);4ø vlottende angst, `katastrophen-ahnen' (de Laatste Dag);5ø simulatie; (gebruiken van inspiraties om gewenste uitspraken ingang te doen vinden);6ø typische haat tegenover diegenen die twijfelen aan de grondwaan of hem bestrijden, de ongelovigen en de huichelaars, (cf. 156); 122 7ø fabulatie en interpretatiewaan (interpreteren van de bijbel als op hemzelf betrokken en precies zeggend wat hij verwacht; verdraaiend en vervormend interpreteren (cf. 106);8ø fabulatie, in de zin van het verzinnen van belevenissen zoals de nachtelijke tocht naar Jeruzalem en de reis naar de hemel (cf. 93);9ø gestoorde seksuele activiteit; Mohammed kon, niettegenstaande hij een zeer actief seksueel leven leidde met talrijke jonge vrouwen, die kinderen konden krijgen, en niettegenstaande zijn uiterste pogingen om een mannelijk opvolger te verwekken, slechts één kind verwekken dat vroeg stierf. Ongetwijfeld is deze onvruchtbaarheid te wijten aan de interacties van stimulerende en remmende hormonen, waarvan in de hypofyse de produktie gestoord werd. 10ø karakteriële betrouwbaarheid 11ø initiële zelfmoordneiging, neiging tot depressie en piekeren;294 12ø verarming van de voorstellingscapaciteit (cf. beschrijving van hemel, hel, Gaarde, Laatste Dag), gebrek aan logisch samenhangende verwoording (cf. koran), herhalingen, ixo‹de of epilepto‹de kleverigheid. Alles samen vormt dit het syndroom van een symptomatische paranoïde geestesziekte295 met dien verstande dat die symptomatiek veroorzaakt wordt door een eosinofiele of/en basofiele tumor van de hypofyse,296 die op zijn beurt oorzaak is van een hormonaal onevenwicht: dit wil zeggen, een overmaat van groei- en storing van het seksueel hormoon. Waarschijnlijke doodsoorzaak: hypofysaire apoplexie. Geen enkel symptoom elimineert de mogelijkheid van een acromegalie; integendeel wanneer men alle in de bronnen gevonden elementen samenbrengt dan vindt men alle details van een hypofysaire pathologie.297 Als besluit kunnen we bevestigen dat Mohammed ziekelijk was en leed aan een hypofysaire aandoening. Als psychopathologische diagnose kan men stellen: organische hallucinatorische aandoening met paranoïde kenmerken. Deze diagnose levert ons de verklaring van zijn gedrag na zijn veertigste jaar, tijdstip waarop zowel een paranoïde instelling klassiek optreedt als een tumor aan de hypofyse. Zij verklaart ons ook waarom zijn seksueel gedrag zoveel meer gestoord werd na zijn veertigste. Zij legt ook uit waarom zoveel geleerden perplex bleven voor de symptomatiek van Mohammed en zich verdeeld opstelden en bleven twijfelen tussen epilepsie en andere geestesziekten. Zij waren er niet in geslaagd de juiste oorzaak te identificeren[/font][/size] |
[/edit]
Laatst gewijzigd door circe : 6 juni 2005 om 17:12.
|
6 juni 2005, 16:20
[edit]
