Mag/moet muziek een politieke boodschap hebben?

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dropkick Murphy's zijn niet links noch rechts. Ze amuseren zich gewoon met hun zalige muziek!

Vraagske, is volgens jullie Rammstein rechts?

Een deel van hun publiek zeker wel.

Rammstein is vooral grappig.

'Heirate mich' is toch gewoon hilarisch .

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Armadel

Ja, maar The Pixies hebben daar ook een schitterende versie van.

Moet ik eens horen dan. Schitterend nummer en schitterende groep. Effe opzoeken .

[@BuRnS]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dropkick Murphy's zijn niet links noch rechts. Ze amuseren zich gewoon met hun zalige muziek!

Vraagske, is volgens jullie Rammstein rechts?

Rammstein is zeker geen rechtse muziek , eerder ietswat neutraal !!!!
Ze worden eerder rechts genoemd omdat ze zich niet openlijk uitspreken over hun politieke strekking !!!

[Bierke]

Oorspronkelijk geplaatst door Armadel

Ja, maar The Pixies hebben daar ook een schitterende versie van.

Ow dat wist ik niet, had wel eens een mindere versie van Panic at the Disco gehoord, maar nog nooit van The Pixies (waarvan ik trouwens vind dat Bossanova één van de beste albums is die ooit is gemaakt)

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dropkick Murphy's zijn niet links noch rechts. Ze amuseren zich gewoon met hun zalige muziek!

Vraagske, is volgens jullie Rammstein rechts?

Dropkick is Boston punk wat zouden die zich aantrekken van links en rechts, feesten is idd het enige wat voor hen telt ... ze dragen de werkmens wel hoog in het vaandel

Rammstein rechts .. wordt wel eens gezegd maar veel rechts is daar toch nie aan ... zonder de film Lost Highway zaten ze nu nog niet aan hun eerste commerciële single waarschijnlijk

[Morduk]

Oorspronkelijk geplaatst door Beagle

Jello kan het goed uitleggen, 'k hoor de man graag bezig in zijn spoken words, hoewel ik het meestal niet met hem eens ben. Toch zijn zijn redeneringen vaak wat simplistisch opgebouwd en voel je hem van ver al komen, gelukkig brengt de man enorm veel humor in zijn rede, waardoor het hem vergeven is. Hetzelfde een beetje met Henry Rollins waar het weliswaar meer om humor gaat dan om politiek, maar hij heeft zich toch ook laten overhalen om mee te doen aan de anti-bush campagne. De woorden van Rollins zijn intellectueel wel meer onderbouwd dan die van Jello. Eigenlijk heeft de manier van redevoeren die ze gebruiken een behoorlijk retorisch gehalte waardoor ze zich eigenlijk schuldig maken aan een vorm van populisme. ('k weet niet of populisme nu als negatief of positief beschouwd moet worden)

Het zijn in de eerste plaats individualisten, DIY adepten die hun opinies op een geheel eigen wijze ventileren en lak hebben aan wat anderen ervan vinden.

Populistisch zou ik hen toch niet noemen, want ze hebben beiden een behoorlijke hekel aan 'slaafse' fans of muziekpuristen, juist omdat ze niet voor zichzelf kunnen denken. Rollins gaat er zelfs prat op geen echte vrienden te hebben.

En het sarcasme spat er heerlijk van af, waardoor het idd. een pak verteerbaarder wordt dan vele 'protestzangers'.

Het probleem van politiek in muziek, spoken words,... is dat het bijna altijd gaat over het preken voor de eigen kerk. Er worden mijn inziens weinig mensen aan het denken gezet, laat staan overhaald, buiten wat heel jonge mensen misschien.

Misschien wel, maar is er dan een verschil met de politieke partijen van vandaag?

Muziek kan een mens veranderen, maar niet de wereld of de mensheid als dusdanig.

[duveltje382]

Met muziek kan je heel veel zeggen,het is een ventieltje dat op de mens staat om te ontluchten......

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door @BuRnS

Rammstein is zeker geen rechtse muziek , eerder ietswat neutraal !!!!
Ze worden eerder rechts genoemd omdat ze zich niet openlijk uitspreken over hun politieke strekking !!!

Waarschijnlijk ook omdat alle liedjes 'marcheerbaar' zijn om het met een nieuwe term uit te drukken.

Mein Teil is supergeestig. In het sportpaleis werd een grote neger (of moet ik zwarte zeggen Arnold Stasimoderator) in een pot gestoofd tijdens dit lied.

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Metal Tom

Gegroet allen

zelf ben ik nogal actief in een extreem muzikaal genre en dat brengt vaak extreme meningen met zich mee, ook politiek. In mijn platenkast kan je albums vinden van bands die een uitgesproken links, zeg maar uiterst links karakter hebben (Agathocles, Napalm Death, Dead Kennedy's,Ulrike's Dream, ...) net zogoed als bands van een eerder rechtse signatuur (Ancient Rites, Lion's Pride, Marduk, Forefather,...). Enkel de echt neonazistische spullen zoals NSBM (Nationaal Socialistische Black Metal) en RAC laat ik bewust links (pun not intended) liggen.

Persoonlijk heb ik het nogal moeilijk met de combinatie muziek en politiek en de grens is soms flinterdun. Langs de ene kant is muziek HET kanaal bij uitstek om aan politieke bewustmaking te werken, langs de andere kant zou een kunstvorm boven politiek moeten staan. Maar hoe staan jullie hier tegenover?

Goeie topic!

Je zou de vraag zelfs kunnen uitbreiden naar kunst in het algemeen : beeldende kunst, woordkunst, drama, dans.

Ik vind de vraag wel een beetje verkeerd gesteld : bij kunst zijn nu net de woorden "moeten" (dwang) en "mogen" (toelating/censuur) heel gevaarlijk. Hoe dan ook vind ik dat kunst nooit iets zou "moeten", en dat het ook nooit zou moeten "mogen" of "niet mogen", wat het onderwerp ook is. Als enige uitzondering hierop zie ik criminele of wrede daden, zoals die beeldende kunstenaar die een blender met een goudvis tot kunst verhief, met natuurlijk als gevolg dat museumbezoekers dat diertje tot moes herleidden. Dat soort fratsen, daar ben ik sterk tegen gekant.

Een heel andere vraag is of kunstenaars bewust zouden moeten streven naar het verwerken van politieke ideeën in hun kunst. In zekere mate is de invloed van politiek onvermijdelijk. Hier in onze westerse samenleving zou je bijvoorbeeld nooit liedjes over seks horen als ons politiek bestel een strenge religieuze censuur zou opleggen. Maar dat is nog iets anders dan je persoonlijke politieke opinie in je liedteksten verwerken.

Ik weet niet waarom, maar persoonlijk krijg is altijd zure oprispingen bij het zien of horen van die zogenaamde "geëngageerde kunst". Ik vind het niet aangenaam als iemand die ik niet ken (een zanger, een tekstschrijver, een acteur, ...) mij via zijn kunstwerk van zijn mening probeert te overtuigen. Ik ervaar dat meestal als zeurderig en drammerig. Als ik naar muziek luister of een schilderij bekijk dan heb ik geen zin om over politieke of sociale thema's na te denken.

Daar maak ik wel een paar uitzonderingen op. Zo heb je bijvoorbeeld artiesten die in eerste instantie politiek geëngageerd zijn, en voor wie de kunst een nevenativiteit is, en een uitlaatklep voor hun ideeën. Bob Marley is een voorbeeld hiervan. Dat was niet zomaar een zanger, dat was een symbool voor de emancipatie van een heel volk. Of de foto's van Robert Capa : pakkende beelden van oorlogssituaties, maar op een heel eigen manier ook heel esthetisch. Het werk van die mensen is politiek geëngageerd, maar door de intensiteit en de oprechtheid ervan is het toch ijzersterk.

Conclusie : Ik vind dat het streven naar politiek geëngageerde kunst zeker geen vereiste is voor goede kunst, maar als politieke ideeën zo sterk in de kunstenaar leven dat ze spontaan in het werk naar voren komen, dan ben ik er in principe niet tegen. Het ergste is voor mij vals politiek engagement.

[Einzelkämpfer]

Als het deuntje maar goed is, kan de tekst me gestolen worden.

Muziek moet geen boodschap om het lijf hebben en als ze het wel heeft, goed ... maar I don't give a damn.

Persoonlijk kan dat links en rechts gedoe me de pot op. Een goed muziekje is een deuntje. De tekst ... daar moet ik niet mee akkoord gaan. Laat die groep gewoon hun ding doen.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Goeie topic!

Je zou de vraag zelfs kunnen uitbreiden naar kunst in het algemeen : beeldende kunst, woordkunst, drama, dans.

Ik vind de vraag wel een beetje verkeerd gesteld : bij kunst zijn nu net de woorden "moeten" (dwang) en "mogen" (toelating/censuur) heel gevaarlijk. Hoe dan ook vind ik dat kunst nooit iets zou "moeten", en dat het ook nooit zou moeten "mogen" of "niet mogen", wat het onderwerp ook is. Als enige uitzondering hierop zie ik criminele of wrede daden, zoals die beeldende kunstenaar die een blender met een goudvis tot kunst verhief, met natuurlijk als gevolg dat museumbezoekers dat diertje tot moes herleidden. Dat soort fratsen, daar ben ik sterk tegen gekant.

Een heel andere vraag is of kunstenaars bewust zouden moeten streven naar het verwerken van politieke ideeën in hun kunst. In zekere mate is de invloed van politiek onvermijdelijk. Hier in onze westerse samenleving zou je bijvoorbeeld nooit liedjes over seks horen als ons politiek bestel een strenge religieuze censuur zou opleggen. Maar dat is nog iets anders dan je persoonlijke politieke opinie in je liedteksten verwerken.

Ik weet niet waarom, maar persoonlijk krijg is altijd zure oprispingen bij het zien of horen van die zogenaamde "geëngageerde kunst". Ik vind het niet aangenaam als iemand die ik niet ken (een zanger, een tekstschrijver, een acteur, ...) mij via zijn kunstwerk van zijn mening probeert te overtuigen. Ik ervaar dat meestal als zeurderig en drammerig. Als ik naar muziek luister of een schilderij bekijk dan heb ik geen zin om over politieke of sociale thema's na te denken.

Daar maak ik wel een paar uitzonderingen op. Zo heb je bijvoorbeeld artiesten die in eerste instantie politiek geëngageerd zijn, en voor wie de kunst een nevenativiteit is, en een uitlaatklep voor hun ideeën. Bob Marley is een voorbeeld hiervan. Dat was niet zomaar een zanger, dat was een symbool voor de emancipatie van een heel volk. Of de foto's van Robert Capa : pakkende beelden van oorlogssituaties, maar op een heel eigen manier ook heel esthetisch. Het werk van die mensen is politiek geëngageerd, maar door de intensiteit en de oprechtheid ervan is het toch ijzersterk.

Conclusie : Ik vind dat het streven naar politiek geëngageerde kunst zeker geen vereiste is voor goede kunst, maar als politieke ideeën zo sterk in de kunstenaar leven dat ze spontaan in het werk naar voren komen, dan ben ik er in principe niet tegen. Het ergste is voor mij vals politiek engagement.

Dan aprecieert u de werken van Arno Breker hoop ik? Vorig jaar nog werd een expositie van zijn prachtig werk geweigerd in een Duitse stad omdat Breker in opdracht van Speer beelden mocht plaasten en maken voor nonkel Dolf. Breker is in mijn ogen een kunstenaar en géén politieker.

[Armadel]

Rammstein is gewoon goede muziek. Op de één of andere manier gaat het bij die mannen al tijd wel een beetje over seks of perversies. Moskau, iemand?

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dan aprecieert u de werken van Arno Breker hoop ik? Vorig jaar nog werd een expositie van zijn prachtig werk geweigerd in een Duitse stad omdat Breker in opdracht van Speer beelden mocht plaasten en maken voor nonkel Dolf. Breker is in mijn ogen een kunstenaar en géén politieker.

Dat ligt natuurlijk gevoelig. Duitsland doet er alles aan om de nazigeest zoveel mogelijk in de fles te houden, en als er dan natuurlijk iemand werk wil tentoonstellen dat in opdracht van Hitler's architect is gemaakt...

Als het aan mij lag zou ik dit in elk geval niet verbieden. Let op, dat is nog wel iets anders dan dat ik dat werk "apprecieer".

U moet mij trouwens nog altijd eens uitleggen waarom u de naam Lao Tzu hebt gekozen.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Armadel

Rammstein is gewoon goede muziek. Op de één of andere manier gaat het bij die mannen al tijd wel een beetje over seks of perversies. Moskau, iemand?

Lekker nummer!

[Metal Tom]

Oorspronkelijk geplaatst door Armadel

Rammstein is gewoon goede muziek. Op de één of andere manier gaat het bij die mannen al tijd wel een beetje over seks of perversies. Moskau, iemand?

Graag! Maar wel uw tanden poetsen.