Duits model

[gertc]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Waarom denk je dat N-VA werkloosheidsuitkeringen in de tijd wil beperken? Voor hen is dat de eerste stap op weg naar het Duitse model van één-euro-jobs en werkende armen. Dat is wat het Duitse model inhoudt en dat is waar N-VA naartoe wil.

Werkloosheidsuitkeringen dienen niet om mensen de rest van hun leven te ondersteunen. Ze dienen om een periode tussen twee jobs te overbruggen. Als je, om welke reden dan ook, te lang zonder werk valt, en er dreigt echt armoede, dan kun je nog altijd bij het OCMW aankloppen.

[gertc]

Oorspronkelijk geplaatst door Stingray

€ 400 per maand ? Ik denk dat ze bij mij het antwoord kregen dat ze hun 400 € mochten oprollen en in hun gat steken.

7,5 miljoen Duitsers (een kwart van alle nieuwe jobs) werken inderdaad voor maximum 400 € per maand.
Zie bv geheim van de minijobs. Te weinig geld om van te leven, te veel om van te sterven...

[patrickve]

Het is een beetje raar om van "Duits" model te spreken.

Waar de keuze hem om draait, is in welke mate we vrij willen kunnen kiezen waar we onze eigen productie voor kunnen ruilen (en in tegenprestatie daarvoor, aanvaarden dat anderen ook vrij kunnen kiezen met wat ze met hun eigen productie doen), of in welke mate we willen dat wat we produceren ons afgenomen wordt door de staat, om het dan als gedwongen producten aan anderen uit te delen. Maw, liberalisme versus socialisme.

Het punt is natuurlijk dat het gezellig is om redelijk weinig te produceren, en zelf veel te ontvangen, zelfs al heb je niet veel inspraak in wat je precies ontvangt. Dat wordt dan meestal "sociale welvaart" genoemd. Het is hierbij mogelijk om inderdaad - zij het zeer onefficient - op die manier woonst, voedsel, ja zelfs technologie en vakanties uit te delen - zolang we maar mensen genoeg vinden die dat allemaal willen ophoesten om daarnaast toch nog iets voor zichzelf over te kunnen houden.

Het keerpunt wordt bereikt wanneer die laatsten, op wiens schouders al die gezellige maar uiterst inefficiente herverdeling van hun productie, er de brui aan beginnen te geven. Dan bekomt men de neergaande spiraal van minder en minder productie, en meer en meer mensen die gewoon waren om dinges te krijgen ("sociale welvaart") zonder ze te produceren.

Het is wat we aan het meemaken zijn.

Het "Duitse model" is niks anders dan dat te beseffen, en wat gas terug te nemen. Het Latijnse model is van de spiraal te voeden, en hoe minder productie er overblijft, hoe meer ervan op te eisen.

Infeite samengevat door de Laffer curve. Het Duitse model bestaat erin van de rechterkant van de Laffercurve te vermijden, het Latijnse bestaat erin van het met volle teugen te exploreren.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het is een beetje raar om van "Duits" model te spreken.

Waar de keuze hem om draait, is in welke mate we vrij willen kunnen kiezen waar we onze eigen productie voor kunnen ruilen (en in tegenprestatie daarvoor, aanvaarden dat anderen ook vrij kunnen kiezen met wat ze met hun eigen productie doen), of in welke mate we willen dat wat we produceren ons afgenomen wordt door de staat, om het dan als gedwongen producten aan anderen uit te delen. Maw, liberalisme versus socialisme.

Het punt is natuurlijk dat het gezellig is om redelijk weinig te produceren, en zelf veel te ontvangen, zelfs al heb je niet veel inspraak in wat je precies ontvangt. Dat wordt dan meestal "sociale welvaart" genoemd. Het is hierbij mogelijk om inderdaad - zij het zeer onefficient - op die manier woonst, voedsel, ja zelfs technologie en vakanties uit te delen - zolang we maar mensen genoeg vinden die dat allemaal willen ophoesten om daarnaast toch nog iets voor zichzelf over te kunnen houden.

Het keerpunt wordt bereikt wanneer die laatsten, op wiens schouders al die gezellige maar uiterst inefficiente herverdeling van hun productie, er de brui aan beginnen te geven. Dan bekomt men de neergaande spiraal van minder en minder productie, en meer en meer mensen die gewoon waren om dinges te krijgen ("sociale welvaart") zonder ze te produceren.

Het is wat we aan het meemaken zijn.

Het "Duitse model" is niks anders dan dat te beseffen, en wat gas terug te nemen. Het Latijnse model is van de spiraal te voeden, en hoe minder productie er overblijft, hoe meer ervan op te eisen.

Infeite samengevat door de Laffer curve. Het Duitse model bestaat erin van de rechterkant van de Laffercurve te vermijden, het Latijnse bestaat erin van het met volle teugen te exploreren.

En wat vind jij van die mini-jobs? Werken maar toch arm zijn, kan uit een economisch standpunt wel perfect verklaarbaar zijn maar is het menselijk gezien de juiste keuze?
Gaat je niet zo een grotere onderklasse organiseren met alle sociale gevolgen vandien?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

En wat vind jij van die mini-jobs? Werken maar toch arm zijn, kan uit een economisch standpunt wel perfect verklaarbaar zijn maar is het menselijk gezien de juiste keuze?
Gaat je niet zo een grotere onderklasse organiseren met alle sociale gevolgen vandien?

Ik vraag mij af of er een keuze is. Dat is gans het punt. Waarom zijn die minijobs er ? Blijkbaar omdat die mensen niks beters vinden, he. Schaf die minijobs af, en het zijn werklozen, die nog wat meer gaan wegen op wat er van de productieven moet afgesnoept worden.

De vraag is gewoon: stel dat iemand een minijob heeft in de "vrije markt" en nu wil je daar iets aan doen. Wat ga je doen ?

Je kan die minijobs gewoon verbieden. Dan staat die mens op straat.
Je kan het bedrijf verplichten om daar een beter betaalde job van te maken. De vraag is dan waarom dat bedrijf dat al niet gedaan heeft.
Als het antwoord is: "omdat die mens bereid was om voor minder te werken" dan wil dat gewoon zeggen dat er dus geen enkele andere betere job voor handen was. Dat bedrijf moet dan "boven de markt" gaan bieden voor die job.

Nu, dat KAN je natuurlijk wel gaan eisen, als je denkt dat dat bedrijf veel marge heeft en meer dan werk genoeg. Maar daar wringt het schoentje nu precies. Dat is NIET de situatie van de meeste bedrijven. De meeste bedrijven hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Zij hebben niet echt de mogelijkheid om veel guller te zijn (vooral dan in een systeem waar ze 3 keer guller moeten zijn naar de staat toe voor elke keer dat ze guller willen zijn voor hun werknemer).

In tijden van voorspoed, waar de bedrijven in volle expansie zijn en waar de orderboeken overlopen, zou je kunnen gaan eisen dat bedrijven hun minijobs in beter betaalde jobs omzetten. Maar dan zie je ook dat die jobs geen nemers zouden vinden op de verzadigde arbeidsmarkt! Dus, als de omstandigheden toelaten om zulke maatregelen te nemen, zijn ze niet nodig want stelt het probleem zich niet.

Het feit zelf dat mensen die jobs aannemen, dat het marktevenwicht daar dus ligt, wil nu precies net zeggen dat ze "nodig" zijn ; ttz, dat het geen overdreven gierigheid of machtsspelletje is van de bedrijven, maar dat het de bittere economische realiteit is: dat met alle lasten die de bedrijven moeten dragen, ze voor dat soort jobs niet meer kunnen betalen.

Dus kan je kiezen als beleidsvoerder: de markt laten doen en de economische realiteit aanvaarden, of de zaken nog wat erger maken door die mensen zelfs geen minijob te gunnen, en de bedrijven nog wat minder duur betaalde arbeid te ontzeggen. Waardoor ze nog wat minder rendabel worden, en waardoor je wat meer kosten (werklozen) hebt. Waardoor de staatsuitgaven weer gaan stijgen, en waardoor je de paar bedrijven die nog rendabel zijn, nog wat verder zal gaan uitmelken.

Enzovoort.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik vraag mij af of er een keuze is. Dat is gans het punt. Waarom zijn die minijobs er ? Blijkbaar omdat die mensen niks beters vinden, he. Schaf die minijobs af, en het zijn werklozen, die nog wat meer gaan wegen op wat er van de productieven moet afgesnoept worden.

De vraag is gewoon: stel dat iemand een minijob heeft in de "vrije markt" en nu wil je daar iets aan doen. Wat ga je doen ?

Je kan die minijobs gewoon verbieden. Dan staat die mens op straat.
Je kan het bedrijf verplichten om daar een beter betaalde job van te maken. De vraag is dan waarom dat bedrijf dat al niet gedaan heeft.
Als het antwoord is: "omdat die mens bereid was om voor minder te werken" dan wil dat gewoon zeggen dat er dus geen enkele andere betere job voor handen was. Dat bedrijf moet dan "boven de markt" gaan bieden voor die job.

Nu, dat KAN je natuurlijk wel gaan eisen, als je denkt dat dat bedrijf veel marge heeft en meer dan werk genoeg. Maar daar wringt het schoentje nu precies. Dat is NIET de situatie van de meeste bedrijven. De meeste bedrijven hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Zij hebben niet echt de mogelijkheid om veel guller te zijn (vooral dan in een systeem waar ze 3 keer guller moeten zijn naar de staat toe voor elke keer dat ze guller willen zijn voor hun werknemer).

In tijden van voorspoed, waar de bedrijven in volle expansie zijn en waar de orderboeken overlopen, zou je kunnen gaan eisen dat bedrijven hun minijobs in beter betaalde jobs omzetten. Maar dan zie je ook dat die jobs geen nemers zouden vinden op de verzadigde arbeidsmarkt! Dus, als de omstandigheden toelaten om zulke maatregelen te nemen, zijn ze niet nodig want stelt het probleem zich niet.

Het feit zelf dat mensen die jobs aannemen, dat het marktevenwicht daar dus ligt, wil nu precies net zeggen dat ze "nodig" zijn ; ttz, dat het geen overdreven gierigheid of machtsspelletje is van de bedrijven, maar dat het de bittere economische realiteit is: dat met alle lasten die de bedrijven moeten dragen, ze voor dat soort jobs niet meer kunnen betalen.

Dus kan je kiezen als beleidsvoerder: de markt laten doen en de economische realiteit aanvaarden, of de zaken nog wat erger maken door die mensen zelfs geen minijob te gunnen, en de bedrijven nog wat minder duur betaalde arbeid te ontzeggen. Waardoor ze nog wat minder rendabel worden, en waardoor je wat meer kosten (werklozen) hebt. Waardoor de staatsuitgaven weer gaan stijgen, en waardoor je de paar bedrijven die nog rendabel zijn, nog wat verder zal gaan uitmelken.

Enzovoort.

Op economisch vlak kan ik je zeker volgen. Alhoewel je er nog gemakkelijk van uitgaat dat bedrijven die mensen als het betert gaat, meer zal geven.

Maar wat op menselijk, sociaal vlak? Kan je het als maatschappij je permitteren om mensen in een organiseerde armoede te houden, of het nu door eeuwigdurende werkloosheidsteun is of door die mini-jobs? Dat is toch nefast voor iedereen op middellange termijn?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Op economisch vlak kan ik je zeker volgen. Alhoewel je er nog gemakkelijk van uitgaat dat bedrijven die mensen als het betert gaat, meer zal geven.

Niet uit vriendelijkheid natuurlijk, maar omdat als het beter gaat, er meer competitie zal zijn voor werknemers, en niemand nog zo een jobke zal willen doen want andere mogelijkheden dienen zich aan.

Maar wat op menselijk, sociaal vlak? Kan je het als maatschappij je permitteren om mensen in een organiseerde armoede te houden, of het nu door eeuwigdurende werkloosheidsteun is of door die mini-jobs? Dat is toch nefast voor iedereen op middellange termijn?

Wat zeker is, is dat je je als maatschappij niks sociaals of maatschappelijks kan permitteren dat je je economisch niet kan permitteren he.

Dus alvorens je af te vragen of je een sociaal of maatschappelijk alternatief hebt, moet je je afvragen of je wel een economisch alternatief hebt.

De staat kan gul zijn. Versta hieronder: kan aan niet-productieven vanalles geven dat die afgenomen heeft van productieven, en kan feest vieren (ttz, ambtenaren gul betalen en prestigeprojecten opzetten) met middelen die ze afgenomen hebben van productieven.

Dat komt omdat productieven tot op zekere hoogte de confiscatie van de staat kunnen tolereren, wanneer hun marge zo groot is dat ze nog een goed stuk voor zichzelf kunnen overhouden. Nog eens, ze doen dat niet uit vrijgevigheid, maar als de staat hen dat afpakt, zullen ze toch door blijven ploeteren en zelfs nog wat harder werken om hetgene afgepakt werd, wat te kompenseren. Productieven zijn namelijk ook vaak mensen die kost wat kost in luxe willen leven en veel middelen vergaren en op die tolerantie kan de staat teren.
Maar eens de staat teveel in het vlees gaat snijden, dan geven die er de brui aan. Oftewel uit overweging, dat ze het de moeite niet meer vinden, of het te schandalig vinden dat het gros van hun productie afgenomen wordt en dan liever maar minder doen ; oftewel uit noodzaak omdat met al die lasten ze er niet meer uit geraken.

Macro-economisch is dat gedrag precies de Laffer curve. Het optimum van de Laffercurve geeft aan hoeveel je de productieven maximaal kan uitpersen. Aan de linkerkant ervan zit er nog marge, en wil dat zeggen dat als je meer gaat uitpersen, ze nog wat harder tegen aan zullen gaan. Aan de rechterkant ben je ze aan 't kelen, en geven ze er de brui aan.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Niet uit vriendelijkheid natuurlijk, maar omdat als het beter gaat, er meer competitie zal zijn voor werknemers, en niemand nog zo een jobke zal willen doen want andere mogelijkheden dienen zich aan.



Wat zeker is, is dat je je als maatschappij niks sociaals of maatschappelijks kan permitteren dat je je economisch niet kan permitteren he.

Dus alvorens je af te vragen of je een sociaal of maatschappelijk alternatief hebt, moet je je afvragen of je wel een economisch alternatief hebt.

De staat kan gul zijn. Versta hieronder: kan aan niet-productieven vanalles geven dat die afgenomen heeft van productieven, en kan feest vieren (ttz, ambtenaren gul betalen en prestigeprojecten opzetten) met middelen die ze afgenomen hebben van productieven.

Dat komt omdat productieven tot op zekere hoogte de confiscatie van de staat kunnen tolereren, wanneer hun marge zo groot is dat ze nog een goed stuk voor zichzelf kunnen overhouden. Nog eens, ze doen dat niet uit vrijgevigheid, maar als de staat hen dat afpakt, zullen ze toch door blijven ploeteren en zelfs nog wat harder werken om hetgene afgepakt werd, wat te kompenseren. Productieven zijn namelijk ook vaak mensen die kost wat kost in luxe willen leven en veel middelen vergaren en op die tolerantie kan de staat teren.
Maar eens de staat teveel in het vlees gaat snijden, dan geven die er de brui aan. Oftewel uit overweging, dat ze het de moeite niet meer vinden, of het te schandalig vinden dat het gros van hun productie afgenomen wordt en dan liever maar minder doen ; oftewel uit noodzaak omdat met al die lasten ze er niet meer uit geraken.

Macro-economisch is dat gedrag precies de Laffer curve. Het optimum van de Laffercurve geeft aan hoeveel je de productieven maximaal kan uitpersen. Aan de linkerkant ervan zit er nog marge, en wil dat zeggen dat als je meer gaat uitpersen, ze nog wat harder tegen aan zullen gaan. Aan de rechterkant ben je ze aan 't kelen, en geven ze er de brui aan.

Ik heb het niet over de staat, maar over de samenleving zelf. Feit blijft dat er gigantisch veel mensen in armoede leven zonder uitzicht op een betere toekomst voor hun of voor hun kinderen.
Dit zowel in systemen met lange werkloosheidssteun als in systemen met mini-jobs. Veel sociaal-maatschappelijke problemen zijn daar aan gelinkt.

De vraag is dus hoe we dat gaan op lossen, met of zonder staatstussenkomst.
Economie is een onderdeel van dit alles, maar niet alles kan opgelost worden door er economische formules op los te laten.

[vlijmscherp]

O ja, het gaat er me niet over hoe je armoede volledig gaat uitroeien, maar wel kans armoede.

[Travis66]

Zeg mannen, ik kan bijna niet volgen met lezen

[Stingray]

Oorspronkelijk geplaatst door gertc

7,5 miljoen Duitsers (een kwart van alle nieuwe jobs) werken inderdaad voor maximum 400 € per maand.
Zie bv geheim van de minijobs. Te weinig geld om van te leven, te veel om van te sterven...

Als die 7,5 miljoen zeggen foert en in het zwart gaan werken, zitten ze onvermijdelijk met een probleem.

Als je jezelf schrik laat aanjagen heb je altijd ongelijk.

Mensen moet je vooral met de rug tegen de muur zetten. Dat een heel gezonde zaak in een maatschappij.

[Stingray]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik vraag mij af of er een keuze is. Dat is gans het punt. Waarom zijn die minijobs er ? Blijkbaar omdat die mensen niks beters vinden, he. Schaf die minijobs af, en het zijn werklozen, die nog wat meer gaan wegen op wat er van de productieven moet afgesnoept worden.

De vraag is gewoon: stel dat iemand een minijob heeft in de "vrije markt" en nu wil je daar iets aan doen. Wat ga je doen ?

Je kan die minijobs gewoon verbieden. Dan staat die mens op straat.
Je kan het bedrijf verplichten om daar een beter betaalde job van te maken. De vraag is dan waarom dat bedrijf dat al niet gedaan heeft.
Als het antwoord is: "omdat die mens bereid was om voor minder te werken" dan wil dat gewoon zeggen dat er dus geen enkele andere betere job voor handen was. Dat bedrijf moet dan "boven de markt" gaan bieden voor die job.

Nu, dat KAN je natuurlijk wel gaan eisen, als je denkt dat dat bedrijf veel marge heeft en meer dan werk genoeg. Maar daar wringt het schoentje nu precies. Dat is NIET de situatie van de meeste bedrijven. De meeste bedrijven hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Zij hebben niet echt de mogelijkheid om veel guller te zijn (vooral dan in een systeem waar ze 3 keer guller moeten zijn naar de staat toe voor elke keer dat ze guller willen zijn voor hun werknemer).

In tijden van voorspoed, waar de bedrijven in volle expansie zijn en waar de orderboeken overlopen, zou je kunnen gaan eisen dat bedrijven hun minijobs in beter betaalde jobs omzetten. Maar dan zie je ook dat die jobs geen nemers zouden vinden op de verzadigde arbeidsmarkt! Dus, als de omstandigheden toelaten om zulke maatregelen te nemen, zijn ze niet nodig want stelt het probleem zich niet.

Het feit zelf dat mensen die jobs aannemen, dat het marktevenwicht daar dus ligt, wil nu precies net zeggen dat ze "nodig" zijn ; ttz, dat het geen overdreven gierigheid of machtsspelletje is van de bedrijven, maar dat het de bittere economische realiteit is: dat met alle lasten die de bedrijven moeten dragen, ze voor dat soort jobs niet meer kunnen betalen.

Dus kan je kiezen als beleidsvoerder: de markt laten doen en de economische realiteit aanvaarden, of de zaken nog wat erger maken door die mensen zelfs geen minijob te gunnen, en de bedrijven nog wat minder duur betaalde arbeid te ontzeggen. Waardoor ze nog wat minder rendabel worden, en waardoor je wat meer kosten (werklozen) hebt. Waardoor de staatsuitgaven weer gaan stijgen, en waardoor je de paar bedrijven die nog rendabel zijn, nog wat verder zal gaan uitmelken.

Enzovoort.

Dit gaat op termijn niets helpen aan de werkloosheid. Het gaat alleen de bedrijven rijker maken en MISSCHIEN hier houden, maar tegen welke kost ?

Wat gaat dit qua sociale instabiliteit veroorzaken, inzake extremisme, inzake criminaliteit....alles heeft zijn prijs.

Als jij gaat beweren dat je met 400 € per maand in Europa, America, of waar dan ook in het Westen kan leven, dan ben je goed gek. Als je minder verdient dan wanneer je ervan kan leven, kan je beter iets anders gaan doen. Al is het dan illegaal.

Ik denk trouwens dat het kweken van eigen groenten in uwe hof en wat konijnen houden meer opbrengt dan € 400

[De rechtvaardige rechter]

Kunnen ze die mensen met een minijob dan toch niet enige vorm van bestaanszekerheid geven. Doormiddel van uitkering of iets anders omdat ze toch gaan werken.

[Stingray]

Oorspronkelijk geplaatst door De rechtvaardige rechter

Kunnen ze die mensen met een minijob dan toch niet enige vorm van bestaanszekerheid geven. Doormiddel van uitkering of iets anders omdat ze toch gaan werken.

Ah nee, want dan verdient de baas niet genoeg. Stel je voor dat hij iets zou moeten betalen voor sociale zekerheid. Heaven forbid.

Neenee, we moeten allemaal in honingraatjes gaan wonen en slapen en 23 uur per dag werken, niet eten, vooral zwijgen

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Stingray

Ah nee, want dan verdient de baas niet genoeg. Stel je voor dat hij iets zou moeten betalen voor sociale zekerheid. Heaven forbid.

Neenee, we moeten allemaal in honingraatjes gaan wonen en slapen en 23 uur per dag werken, niet eten, vooral zwijgen

Overdrijven is ook een vak nietwaar?
In Duitsland verdienen ze dan minder, jaren geleden verdienden wij evenveel slechts. En evenveel jaren geleden koste een woning ook bij ons maar zoveel als in Duitsland.
Verdien je 3 keer minden en kost alles 3 keer minder dan is dat echt wel goed op internationaal vlak.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Stingray

Dit gaat op termijn niets helpen aan de werkloosheid. Het gaat alleen de bedrijven rijker maken en MISSCHIEN hier houden, maar tegen welke kost ?

Dat is een beetje gek om te stellen dat dat niets doet aan de werkloosheid he.

Wat gaat dit qua sociale instabiliteit veroorzaken, inzake extremisme, inzake criminaliteit....alles heeft zijn prijs.

Kijk, de vraag is wat het alternatief is, dat is wat ik tracht duidelijk te maken.

Waar het hier om gaat is dat er mensen zijn die hun arbeid ruilen voor twee broden, en jij en anderen vinden dat mensen hun arbeid minstens zouden moeten kunnen ruilen voor 5 broden en een biefstuk, en dat mensen die maar twee broden hebben zullen gaan stelen en bandietenstreken uithalen.

Dat laatste is misschien wel waar, en we zijn het er allemaal over eens dat een maatschappij waar iedereen minstens 5 broden en een biefstuk heeft, een maatschappij is waar het beter toeven is dan een waar sommigen het met twee broden moeten stellen. Daar gaat de discussie niet over.

Waar de discussie over gaat, is of we de mogelijkheid wel hebben om iedereen 5 broden en een biefstuk te geven.

Naief gezien wel: het volstaat van van de mensen die 8 broden en twee biefstukken hebben, 3 broden en een biefstuk af te nemen, he, en te heruitdelen.

Het punt is dat het die met 8 broden en 2 biefstukken zijn, die ervoor gezorgd hebben dat er 50 broden en 20 biefstukken waren, waarvan ze er zelf 8 resp. 2 hebben overgehouden, er de brui aan geeft als hij maar 5 broden mag overhouden.

En dan zijn er van de slag 50 broden en 20 biefstukken minder.

[jogo]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het punt is natuurlijk dat het gezellig is om redelijk weinig te produceren, en zelf veel te ontvangen, zelfs al heb je niet veel inspraak in wat je precies ontvangt. Dat wordt dan meestal "sociale welvaart" genoemd.

Klopt dat met uw eigen keuze, indien ja waarom dan daarover malen ?
Indien neen, waarom er dan vanuit gaan dat dat voor de meeste anderen wel een keuze zou zijn ?

[gertc]

Oorspronkelijk geplaatst door jogo

Klopt dat met uw eigen keuze, indien ja waarom dan daarover malen ?
Indien neen, waarom er dan vanuit gaan dat dat voor de meeste anderen wel een keuze zou zijn ?

Ja, dat klopt met zijn keuze. Hij krijgt een heel behoorlijk loon van de belastingbetalers.

[gertc]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Overdrijven is ook een vak nietwaar?
In Duitsland verdienen ze dan minder, jaren geleden verdienden wij evenveel slechts. En evenveel jaren geleden koste een woning ook bij ons maar zoveel als in Duitsland.
Verdien je 3 keer minden en kost alles 3 keer minder dan is dat echt wel goed op internationaal vlak.

Heel wat zaken zijn in Duitsland goedkoper dan hier. Maar klagen dat anderen overdrijven, en dan stellen dat alles 3 keer minder kost??

[Stingray]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Overdrijven is ook een vak nietwaar?
In Duitsland verdienen ze dan minder, jaren geleden verdienden wij evenveel slechts. En evenveel jaren geleden koste een woning ook bij ons maar zoveel als in Duitsland.
Verdien je 3 keer minden en kost alles 3 keer minder dan is dat echt wel goed op internationaal vlak.

Dus in DE kost eten 3X minder ? Al eens in DE gaan winkelen ? Ik namelijk wel, vlak over de grens.