zelfdodingspil verdeelt volk en politici

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door Eisie

Beste Nynorsk ,

Waar ik eigenlijk voor pleit is voor meer en degelijkere mantelzorg en hulp aan
gezinnen die in een dergelijke situatie zitten .
Momenteel en in het verleden ben ik zelf dikwijls met deze situatie geconfronteerd geweest . Mijn ervaring is dat zoals je aanhaalt het verzorgen en steunen van een dergelijk persoon zeer belastend is. Dus inderdaad is het "normaal" dat die persoon zich schuldig gaat voelen .

Maar zo bekijk ik het niet . Wij allen en de overheid met ons moeten zorgen dat dit niet belastend moet zijn . Dus ik pleit voor een netwerk van mensen die kunnen bijspringen . Het gevolg hiervan zal zijn dat de patient zich niet schuldig hoeft te voelen .

Waarom niet mensen die bijvoorbeeld werkeloos zijn overtuigen zich nuttig te maken ? Zou men geen netwerk kunnen opstarten met mensen ( uiteraard vrijwillig) die tijdelijk geen werk hebben en op deze wijze zich weer gewaardeerd zullen voelen ? Hulp aan mensen geven geeft echt een goed gevoel !

Ikzelf deed jarengeleden beroep op gezelschapsdames die bij mijn moeder
kwamen voor een dag als ik eens weg wilde , maar dat kostte toen handen vol geld .

Mijn zus die haar zwaar demente man verzorgt kan niet niet het geld opbrengen om te dikwijls iemand regelmatig te betalen als oppas .

Ik ben er vast van overtuigd dat zieke en minder zieke mensen zich bij een goed georganiseerd netwerk van " gezelschappers" zich heel wat minder
schuldig zouden voelen . Want dan zien zij dat hun geliefden die voor hen thuis zorgen niet te veel belast worden .

Bij grote families gebeurt zoiets vaak al spontaan. Voor (nog) eenzamere ouderen lijkt me zo'n geconstrueerd netwerk van gezelsschapspersoneel me toch maar een raar gedacht, vraag me af in hoeverre bejaarden behoefte hebben aan een onbekende die in hun huis komt rondlopen maar waar ze niet direct een aanknopingspunt mee hebben.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Je kan een wilsverklaring ( soort testament dus ) tot euthanasie laten opstellen waarin je datgene je hier oppert precies kunt laten in opnemen : zelfs meer het zijn namalijk zowat de minimale voorwaarden ervoor naast de bijkomende onomkeerbaarheid van die toestand

Het dingetje moet wel om de vijf jaar hernieuwd worden en dat in bijzijn van een getuige ed

Dat alles dus als alternatief voor de gerichte en herhaaldelijke vraag van een patiënt voor euthanasie in een geval dat het niet meer zou kunnen

Dit vind ik een brug te ver. Hoe kan iemand nu oordelen over een toestand die hij niet kent, en hoe kan een dokter oordelen dat toestand A die de persoon beschreef ook toestand B is waar de persoon zich in bevindt (zware alzheimer, ... bijv.) ?

[Eisie]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Bij grote families gebeurt zoiets vaak al spontaan. Voor (nog) eenzamere ouderen lijkt me zo'n geconstrueerd netwerk van gezelsschapspersoneel me toch maar een raar gedacht, vraag me af in hoeverre bejaarden behoefte hebben aan een onbekende die in hun huis komt rondlopen maar waar ze niet direct een aanknopingspunt mee hebben.

Dat hangt natuurlijk van de persoon in kwestie af . Maar zoals ik het al ervaren heb was dat steeds positief .

Mensen zijn eenzaam door hun ziekte en plots komt er iemand opdagen die
weer de buiten -wereld binnen brengt .

Het is een beetje zoals waaneer je ineen rusthuis huisdieren toelaat , een
stukje van het normale leven wordt terug opgevangen.

Wij zijn in onze indivudualistische wereld voortdurend bezig al het lelijke en het moeilijk weg te wissen , dat gaat goed zolang we zelf goed kunnen mee draaien . Vallen we buiten het normale, pech,stop jezelf weg want die andere zou eens last van je kunnen hebben .

Zoeven had ik er een gesprek met mijn echtgenoot hierover . Hij staat meer
aan de kant van eutanasie,voor zich zelf dan wel, moest dat ooit nodig zijn .
Hij gaat uit van het standpunt dat hij niet afhankelijk wil zijn .

Ik begrijp hem: hij heeft er echt veel moeite mee dat ik zijn sokken was zijn vuile voeten weegveeg , lekkers kook, het agenda in het oog houd , strijk enz
Ik zou later eens kunnen er last van hebben dat hij op mij moet rekenen !

Ik daarentegen heb er echt geen moeite mee om hem om een kopje koffie te vragen als hij net lekker neerzit voor Tv , en zelf knus een boek zit te lezen .

En hij doet het nog altijd ook !

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Eisie

Waarom niet mensen die bijvoorbeeld werkeloos zijn overtuigen zich nuttig te maken ? Zou men geen netwerk kunnen opstarten met mensen ( uiteraard vrijwillig) die tijdelijk geen werk hebben en op deze wijze zich weer gewaardeerd zullen voelen ? Hulp aan mensen geven geeft echt een goed gevoel !

Ikzelf deed jarengeleden beroep op gezelschapsdames die bij mijn moeder
kwamen voor een dag als ik eens weg wilde , maar dat kostte toen handen vol geld .

Dag Eisie,

Een vraagje: Wat versta je eigenlijk onder "hulp" ? Ik lees in je tekst iets over "gezelschap". Verbaast mij niet dat dit een te dure oplossing wordt. En het lijkt mij ook een nogal vergezochte oplossing. Betalen voor gezelschap ? Hallo, waar gaat dit naartoe ?

Is het verenigingsleven, de koffieklets of pakweg een kaartje leggen dan geen betere oplossing ?

mvg

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door De Sponkmeester

Mensen die hun leven beu zijn en op een pijnloze manier het leven willen verlaten, kunnen dit nu reeds doen:
-In een afgesloten(deurspleten met plakband sluiten) kamer een heleboel kaarsen aansteken
-Auto laten draaien in een gesloten garage.
-...
kortom met wat plakband en een boel kaarsen kom je er ook.
Waarom zou er dan nog een speciale pil moeten gemaakt worden, waar alleen de medische sector beter van wordt.

Het doet me een beetje denken aan gasvuren, waarom zijn die gemaakt, we kunnen toch koken op en open vuur.

[skaldis]

Ik vind dat ze gedetineerden met een levenslange of zeer zware gevangenisstraf ook de mogelijkheid zouden moeten geven om indien gewenst en via een hele beveiligde procedure voor zo'n pil te kiezen. Zware drugsverslaafden en mensen met een jarenlange geschiedenis van psychiatrische ziekte ook. Op die manier komen er misschien mensen vrij om gepensioneerden bij te staan.

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door skaldis

Ik vind dat ze gedetineerden met een levenslange of zeer zware gevangenisstraf ook de mogelijkheid zouden moeten geven om indien gewenst en via een hele beveiligde procedure voor zo'n pil te kiezen. Zware drugsverslaafden en mensen met een jarenlange geschiedenis van psychiatrische ziekte ook. Op die manier komen er misschien mensen vrij om gepensioneerden bij te staan.

In de gevangenis zou zo een pil alleszins voor minder bloed zorgen, dat is juist.

[Eisie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Dag Eisie,

Een vraagje: Wat versta je eigenlijk onder "hulp" ? Ik lees in je tekst iets over "gezelschap". Verbaast mij niet dat dit een te dure oplossing wordt. En het lijkt mij ook een nogal vergezochte oplossing. Betalen voor gezelschap ? Hallo, waar gaat dit naartoe ?

Is het verenigingsleven, de koffieklets of pakweg een kaartje leggen dan geen betere oplossing ?

mvg

Natuurlijk is het verenigingsleven de betere oplossing , nu denk ik wel dat mensen die in een kaartklubje of iets anders thuis zijn niet de soort mensen zijn die nodig hebben wat ik bedoel.

En ja met hulp bedoel ik OOk gezelschap want iemand die vereenzaamd is en
daardoor depressief wordt kan ook al snel overwegen om een zelfdodingspil te
bekomen .

Ik was daarstraks op bezoek bij mijn schoonmoe en heb even met haar over het onderwerp gepraat . Zij is ook alleen en is in hoofdzaak aangewezen op ons of haar dochter. Als tweeentachtigjarige kan ze er zich wel wat bij voorstellen .

Mijn vraag was puur wat denk je van zo'n pil ? Haar antwoord was onmiddelijk
dit vind ik te ver gaan , als ik alleen ben voel ik vanalles en ga zitten dubben
maar als er iemand bij me is heb ik daar geen tijd voor .

Wat haar ook geweldig stoort in deze tijd is inderdaad dat de mensen zo in zichzelfgekeerd zijn , wel de noden zien in verre landen ( dit is natuurlijk ook
positief) maar vaak hun buren niet kennen . Een netwerk van vrijwillegers die
ouderen eens opzoeken er eens in het fotoboek kijken of gewoon luisteren over verhalen van vroeger het werkt! Dat is wat ik met hulp bedoel , bovenop
de professionele hulp die ze meestal wel krijgen van wit geel kruis enz .

Endit hoeft niets te kosten alleen wat inzet en vooral genoeg mensen .

[praha]

.

[praha]

.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Mataiva

Klopt, maar de mogelijkheden waar euthanasie ook effectief kan worden uitgevoerd zijn beperkt;
de patiënt moet handelingsbekwaam en bewust zijn op het ogenblik van de vraag én het moet gaan om een medisch uitzichtloze toestand van ondraaglijk fysiek of psychisch lijden dat niet gelenigd kan worden, tengevolge van een ernstige en ongeneeslijke aandoening door een ziekte of een ongeval.
Zeker de eerste voorwaarde ligt moeilijk bij dementerende personen.

beste Mataiva,

ik denk dat je twee zaken doorheen haalt..

Er is enerzijds euthanasie met de criteria die je hierboven omschreef
Anderszijds hetgeen waar ik naar refereerde, die wilsbeschikking dus, die dient net om die gevallen waarin het niet langer mogelijk is aan de gewone procedure voor euthanasie te voldoen net omwille van die belangrijke regel dat je nog handelsbekwaam bent, op te vangen : dus bv na een zwaar ongeluk, hersenbloeding, etc ...

Het is zelfs zo moest je zo'n wilsbeszchikking op laten tekenen en je verzeilt bv plots in een situatie waarin de gewone voorwaarden tot vraag voor euthanasie voldaan zijn maar je bent nog wel handelsbekwaam dan zal je toch nog expliciet de gewone procedure moeten volgen

Er bestaat ook nog een variant waarop je iemand aanduidt die in bv zulke gevallen mag beslissen

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door forumspook

Bedankt voor de informatie.

Da's graag gedaan, forumspook

'K geloof dat het kan sinds 2002...
maar bedenk dat je zelf actief en preventief moet handelen om dat te bekomen

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Dit vind ik een brug te ver. Hoe kan iemand nu oordelen over een toestand die hij niet kent, en hoe kan een dokter oordelen dat toestand A die de persoon beschreef ook toestand B is waar de persoon zich in bevindt (zware alzheimer, ... bijv.) ?

ik zie het verschil ( 'k begrijp je wel ) niet goed in, StevenNr1
net zoals bij de gewone procedure moeten de medische criteria er sowiezo zijn.. het volstaat dus niet effe om gewoon te wensen te sterven

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Eisie

Wat haar ook geweldig stoort in deze tijd is inderdaad dat de mensen zo in zichzelfgekeerd zijn , wel de noden zien in verre landen ( dit is natuurlijk ook
positief) maar vaak hun buren niet kennen . Een netwerk van vrijwillegers die
ouderen eens opzoeken er eens in het fotoboek kijken of gewoon luisteren over verhalen van vroeger het werkt! Dat is wat ik met hulp bedoel , bovenop
de professionele hulp die ze meestal wel krijgen van wit geel kruis enz .

Endit hoeft niets te kosten alleen wat inzet en vooral genoeg mensen .

En toch stel ik mij de vraag of je hiervoor een netwerk nodig hebt. Uiteindelijk moet het ook gaan om mensen die de bezochte kan vertrouwen. Niet zo simpel tegenwoordig. Zeker als het om ouderen gaat.
Allez, misschien een stom voorbeeld. De 65+ rijden gratis met de bus. Die oudjes komen uit hun huis om overdag wat te kletsen. Ik zie ze 's avonds in bus als ik terug van m'n werk kom, en ze geraken maar niet uitgepraat
Kortom, ik vind zoeken naar mogelijkheden om eenzamen, en dus potentiële slachtoffers van depressiviteit, bijeen te brengen. Eventueel begeleid, als t moet.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Voor degene die geinteresseerd zijn in de problematiek :

http://www.rws.be/home.html

De link (op die site) naar het registratiedocument is gebroken of niet meer actueel: hier is de juiste :
http://www.gbs-vbs.org/wetgeving/dow...hanasie_NL.pdf

of:
http://www.gbs-vbs.org/wetgeving/dow...hanasie_NL.doc

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Eisie

Beste Nynorsk ,

Waar ik eigenlijk voor pleit is voor meer en degelijkere mantelzorg en hulp aan
gezinnen die in een dergelijke situatie zitten .
Momenteel en in het verleden ben ik zelf dikwijls met deze situatie geconfronteerd geweest . Mijn ervaring is dat zoals je aanhaalt het verzorgen en steunen van een dergelijk persoon zeer belastend is. Dus inderdaad is het "normaal" dat die persoon zich schuldig gaat voelen .

Maar zo bekijk ik het niet . Wij allen en de overheid met ons moeten zorgen dat dit niet belastend moet zijn . Dus ik pleit voor een netwerk van mensen die kunnen bijspringen . Het gevolg hiervan zal zijn dat de patient zich niet schuldig hoeft te voelen .

Waarom niet mensen die bijvoorbeeld werkeloos zijn overtuigen zich nuttig te maken ? Zou men geen netwerk kunnen opstarten met mensen ( uiteraard vrijwillig) die tijdelijk geen werk hebben en op deze wijze zich weer gewaardeerd zullen voelen ? Hulp aan mensen geven geeft echt een goed gevoel !

Ikzelf deed jarengeleden beroep op gezelschapsdames die bij mijn moeder
kwamen voor een dag als ik eens weg wilde , maar dat kostte toen handen vol geld .

Mijn zus die haar zwaar demente man verzorgt kan niet niet het geld opbrengen om te dikwijls iemand regelmatig te betalen als oppas .

Ik ben er vast van overtuigd dat zieke en minder zieke mensen zich bij een goed georganiseerd netwerk van " gezelschappers" zich heel wat minder
schuldig zouden voelen . Want dan zien zij dat hun geliefden die voor hen thuis zorgen niet te veel belast worden .

Je kunt iemand 100 vrijwilligers toewijzen, dat gaat weinig verhelpen aan het fundamenteel schuldgevoel die chronisch zieken zo dikwijls hebben.
Het was met dat in het achterhoofd dat ik mijn post schreef.
Vrijwilligerswerk en betaalde thuishulp is natuurlijk fantastisch voor de mensen die daar behoefte aan hebben.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Eisie

Dat hangt natuurlijk van de persoon in kwestie af . Maar zoals ik het al ervaren heb was dat steeds positief .

Mensen zijn eenzaam door hun ziekte en plots komt er iemand opdagen die
weer de buiten -wereld binnen brengt .

Het gaat wel om wat meer dan eenzaamheid.
Het gaat ook om het gevoel niets meer bij te kunnen dragen aan je omgeving, te merken dat je je dromen niet kunt realiseren, rond te kijken en alles te zien wat je zou willen doen maar het niet kunnen, en naar een partner te kijken die vast houdt aan jou terwijl hij zoveel andere dingen zou kunnen doen, een ander leven zou kunnen hebben, een andere partner en kindjes, en uitstapjes maken en dingen beleven met de persoon van wie je houdt.
Daar moet je dan maar zien over te geraken, 'leren aanvaarden' dat d�*t nou je leven is, en leren geloven dat je je best wel nuttig kunt maken vanuit je zetel.
Maar als dat niet lukt, dan ga ik liever dood.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

ik zie het verschil ( 'k begrijp je wel ) niet goed in, StevenNr1
net zoals bij de gewone procedure moeten de medische criteria er sowiezo zijn.. het volstaat dus niet effe om gewoon te wensen te sterven

jaja, maar ik kan me voorstellen dat die criteria al minder makkelijk te vergelijken zijn dan het puur vaststellen van ondraaglijke pijn
en daarnaast vraag ik me ook af in hoeverre een persoon die bijv. alzheimer heeft nog de persoon is die de wilsbeschikking ondertekende

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

jaja, maar ik kan me voorstellen dat die criteria al minder makkelijk te vergelijken zijn dan het puur vaststellen van ondraaglijke pijn

het vaststellen van ondraaglijke pijn zeg je ?
dat betwijfel je dat dat nog evengoed te beoordelen valt ?
ik begrijp je niet....
je spreekt hier over het vergelijken en vaststellen in de derde persoon en anderszijds heb je problemen dat de patiënt het niet meer expliciet zou kunnen uiten de moment wanneer het zo ver is ?

Kijk in principe kan je dat nooit weten als de patiënt dat niet vertelt of uitschreeuwt want er zijn zeldzame gevallen bekend van mensen die geen of zeer weinig pijn ondervinden : dan spreken we over fysisch lijden
psychologische pijnen kan je al helemaal niet of moeilijk detecteren en is men aangewezen op het woord van de patiënt, dat alles natuurlijk in samenspraak met de arts

kortom het is en blijft een persoonlijke keuze gemotiveerde vrije maar persistent herhaalde vraag om eruit te stappen : de patiënt bepaalt dus zelf wanneer het niet meer hoeft voor hem/haar

bij het ontbreken van een stem heb je dan dat papierke waar de patiënt op voorhand al heeft laten kennen dat zulk een uitzichtloze situatie beantwoordt aan een voor hem/haar ondraagbaar iets : de patiënt bepaalt dus zelf dat een leven als bv een plant niet hoeft

en daarnaast vraag ik me ook af in hoeverre een persoon die bijv. alzheimer heeft nog de persoon is die de wilsbeschikking ondertekende

die heeft dat natuurlijk niet... of beter dat moet nog bezien worden...net zoals dat bij een normale gang van zaken zou zijn
maar daar ging het 'm niet meteen over.... de wilsbeschikking moet net voorkomen dat je in zulk een dilemma verzeilt
dus graag vóór het dementeren dus

zo'n wilsbeschikking kan je alleen maar doen terwijl je nog wilsbekwaam bent en er dient zelfs nog een getuige bij te pas komen

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

bij het ontbreken van een stem heb je dan dat papierke waar de patiënt op voorhand al heeft laten kennen dat zulk een uitzichtloze situatie beantwoordt aan een voor hem/haar ondraagbaar iets : de patiënt bepaalt dus zelf dat een leven als bv een plant niet hoeft

Ja, maar ik kan me toch voorstellen dat er situaties zijn waar uit de wilsbeschikking niet blijkt of de situatie waarin de persoon zich bevindt, overeenkomt met de situatie die die persoon eerder, in zijn wilsbeschikking beschreef. Ik denk dat iemand die een wilsbeschikking opstelt dan al een zeer uitgebreide medische kennis moet hebben?

maar daar ging het 'm niet meteen over.... de wilsbeschikking moet net voorkomen dat je in zulk een dilemma verzeilt
dus graag vóór het dementeren dus

zo'n wilsbeschikking kan je alleen maar doen terwijl je nog wilsbekwaam bent en er dient zelfs nog een getuige bij te pas komen

Ja, dat weet ik, maar wie zegt dat die persoon die niet-wilsbekwaam is geworden, nog eenzelfde mening over zijn toestand heeft als toen hij nog wilsbekwaam zijn wens opschreef?