De kostprijs van een bejaarde, met of zonder rusthuis

[L. J. Brutus]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Hangt er vanaf. Ik heb een grootmoeder gehad die nog 6 maand heeft geleefd (is een groot woord, afgezien is een beter woord) en ze werd bijna kunstmatig in leven gehouden. Ze hadden haar been moeten afzetten. Ze kon dus niets meer zelfstandig.

Ik vond het een erg triestig verhaal. Maar ik word dan ook depressief van door een geriatrische afdeling van een ziekenhuis te lopen. Een mens moet sterven al staande, en niet in een bed of een rolstoel (dit wil ik figuurlijk bedoelen).

Ik volg je wel, maar uiteindelijk is de immobiliteit die de oude dag met zich meebrengt niet altijd een synoniem voor onwaardigheid. Soms wel, en dat is triestig natuurlijk. Als je alleen nog maar kan sukkelen is de pret eraf natuurlijk. Bij ons moeder in het rusthuis is dat echter lang niet het geval, ik zie daar nog veel dametjes (tegenwoordig geen enkele man meer) die zich nog goed kunnen standhouden, de één al wat behoeftiger dan de andere.

Dat gezegd zijnde, zo lang moet het voor mij ook niet duren. I'll die with my boots on.

[Renesse]

En Renaat geeft forfait.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

De gemiddelde maandprijs voor een verblijf in een OCMW-rusthuis bedraagt nu 1.500 euro. Bovenop dat bedrag legt de gemeenschap (wij dus) nog eens 2.400 euro bij. De gemiddelde totale kostprijs voor huisvesting, voeding en verzorging van een (gezonde) bejaarde is dus 3.900,- euro per maand. U hoort het waarschijnlijk ook, zo niet in Keulen, dan toch ergens anders donderen.

Van een (onfortuinlijke) bejaarde, die om welke reden ook, niet in een rusthuis verblijft, wordt verwacht dat hij het kan rooien met een bedrag van 860 euro (inkomensgarantiebedrag). Volgens die redenering is het individueel huisvesten, voeden en verzorgen van een bejaard persoon dus 78% goedkoper.
Natuurlijk gaat de vergelijking niet helemaal op, maar het immense verschil kan toch niet volledig het aan de personeelkosten liggen.

Er schort dus wel degelijk 'iets', ofwel aan de kostprijs voor het verblijf in een rusthuis, ofwel aan het bedrag van het inkomengarantiebedrag voor ouderen. Is de kostprijs van 3.900 euro/maand, dat is 130 euro per dag, de prijs van half pension in een driesterrenhotel, niet wat overdreven voor de summiere dienstverlening welke een bejaarde in sommige rusthuizen te beurt valt? En is 860 euro niet wat aan de krappe kant als je een 300 euro voor een schamel appartementje/huisje dient te betalen met daarenboven wegens de ontbrekende isolatie ook nog maandelijks tot 130 euro aan energiekosten?

Zal er na BHV en de staatshervorming, ook een regeringscrisis ontstaan omdat men geen oplossing heeft voor de voorziene toekomstige onbetaalbaarheid van de 'vergrijzing'?

De betaalbaarheid van de vergrijzing hangt nauw samen met de betaalbaarheid van ons sociaal systeem. Ons sociaal systeem moet zeer dringend drastisch worden hervormd om betaalbaar te kunnen blijven.

Alleen wie echt arbeidsonbekwaam is, zou nog passieve uitkeringen mogen krijgen. Voor wie enigzins werkbekwaam is, is werken nu eenmaal de normale manier om geld te verdienen. Het parasiterend sociaal profitariaat moet dan ook kordaat worden aangepakt door werkloosheidsuitkeringen (evenals alle andere passieve uitkeringen aan werkbekwamen zonder werk, zoals bv. het OCMW-leefloon) af te schaffen en te vervangen door een gemeenschapsdienstinkomenszekerheidsnoodsysteem waarbij gemeenschapsdienstpresteerders enkel nog recht zouden hebben op een prestatiegericht gemeenschapsdienstinkomen van 5 euro per uur effectief gepresteerde gemeenschapsdienst en waarbij ze zoveel uren gemeenschapsdienst zouden mogen verrichten als ze zelf willen (of kunnen) ten einde de onvrijwillige armoede bij werkbekwamen zonder (of met onvoldoende) werk structureel op te lossen en hen tegelijkertijd aan te moedigen zo kort mogelijk gebruik te maken van een dergelijk noodsysteem.

Brugpensioen moet uiteraard zo snel mogelijk worden afgeschaft en de wettelijke pensioenleeftijd moet worden opgetrokken naar 75 jaar.

De gezondheidszorg moet voor iedereen betaalbaar worden gehouden door de tijdens het leven veroorzaakte nettoziektekosten, zijnde het verschil (voor zover er sprake is van een positief verschil) tussen enerzijds de ziektekosten en anderzijds het voor het RIZIV bestemde deel van van de betaalde sociale bijdragen, na het overlijden in rekening te brengen van de nalatenschap. Diegenen die hun individuele gezondsheidszorgschuld echter zo laag mogelijk zouden willen houden ten einde er voor te zorgen dat er van hun nalatenschap zoveel mogelijk zou overblijven voor hun erfgenamen, zouden er dan goed aan doen om op tijd te kiezen van euthanasie.

Indien iedereen wat gezonder zou leven, zouden de uitgaven inzake gezondheidszorg in de hand kunnen worden gehouden. Roken moet dan ook ten zeerste worden ontmoedigd door de rokers zwaar te doen betalen. Ook zwaarlijvigheid, evenals overmatig zonnen dienen te worden ontmoedigd. Het volk heeft immers de morele plicht tot gezondheid en ieder individu heeft de plicht daartoe zijn of haar steentje bij te dragen. Wie zich aan de morele gezondheidsplicht onttrekt, moet financieel worden gestraft.

Het taboe rond euthanasie moet worden doorbroken, zodat er een mentaliteitswijziging kan ontstaan waarbij meer en meer mensen spontaan zouden kiezen voor euthanasie van zodra ze in een terminale fase komen of van zodra ze zorgbehoevend worden. Indien het leven op het einde niet met enkele maanden kunstmatig wordt verlengd, betekent dat een enorme besparing op het vlak van de kosten van de gezondheidszorg.

Indien bovenvermelde maatregelen zouden worden doorgevoerd, zou ons sociaal systeem kunnen worden gered van de nakende ondergang, en zou de vergrijzing betaalbaar kunnen worden gehouden. Het is dan ook de hoogste tijd dat we eens een cynische minister van sociale zaken zouden krijgen die werk durft te maken van taboeloze, structurele hervormingen van ons sociaal stelsel.

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

De gemiddelde maandprijs voor een verblijf in een OCMW-rusthuis bedraagt nu 1.500 euro. Bovenop dat bedrag legt de gemeenschap (wij dus) nog eens 2.400 euro bij. De gemiddelde totale kostprijs voor huisvesting, voeding en verzorging van een (gezonde) bejaarde is dus 3.900,- euro per maand. U hoort het waarschijnlijk ook, zo niet in Keulen, dan toch ergens anders donderen.

Van een (onfortuinlijke) bejaarde, die om welke reden ook, niet in een rusthuis verblijft, wordt verwacht dat hij het kan rooien met een bedrag van 860 euro (inkomensgarantiebedrag). Volgens die redenering is het individueel huisvesten, voeden en verzorgen van een bejaard persoon dus 78% goedkoper.
Natuurlijk gaat de vergelijking niet helemaal op, maar het immense verschil kan toch niet volledig het aan de personeelkosten liggen.

Er schort dus wel degelijk 'iets', ofwel aan de kostprijs voor het verblijf in een rusthuis, ofwel aan het bedrag van het inkomengarantiebedrag voor ouderen. Is de kostprijs van 3.900 euro/maand, dat is 130 euro per dag, de prijs van half pension in een driesterrenhotel, niet wat overdreven voor de summiere dienstverlening welke een bejaarde in sommige rusthuizen te beurt valt? En is 860 euro niet wat aan de krappe kant als je een 300 euro voor een schamel appartementje/huisje dient te betalen met daarenboven wegens de ontbrekende isolatie ook nog maandelijks tot 130 euro aan energiekosten?

Zal er na BHV en de staatshervorming, ook een regeringscrisis ontstaan omdat men geen oplossing heeft voor de voorziene toekomstige onbetaalbaarheid van de 'vergrijzing'?

Ik als bejaardenverzoger kan hier nog heel wat aan toe voegen ,rusthuizen rekenen zelfs tot op de boterham,tot op het confituurtje
Bejaarden worden gebruikt om winst mee te maken,en echte zorg is bijzaak een echte schande van deze kl** samenleving

[renaat6]

Oorspronkelijk geplaatst door Renesse

En Renaat geeft forfait.

Uiteraard... de reacties gaan hem helemaal niet meer over wat ik het had in mijn tekst. Ik had het over de immens brede kloof tussen wat de kostprijs is van een bejaarde in en opvangthuis en het bedrag waarvan men verondersteld dat de thuiszichzelf- of door familie verzorgende bejaarde het moet doen.

En vooral de laatste alinea over het waarom dat de vermeende onoplosbaarheid van het vergrijzingsprobleem geen regeringscrisis schijnt waard te zijn, terwijl men de huidige communautaire situatie juist gebruikt om dat te verdoezelen...

[renaat6]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

De betaalbaarheid van de vergrijzing hangt nauw samen met de betaalbaarheid van ons sociaal systeem. Ons sociaal systeem moet zeer dringend drastisch worden hervormd om betaalbaar te kunnen blijven.

De al of niet betaalbaarheid van het systeem hangt uiteraard ook af van de bereidbaarheid daartoe. Het maken van keuzes. De vraag of solidariteit voor iedereen moet blijven gelden, ook voor diegenen die het niet nodig hebben. De vraag of een vermogend iemand, en uit dat vermogen al voldoende inkomen verwerft, of grote reserve heeft, op pensioensleeftijd , of bij werkloosheid, ziekte of andere vormen van onbekwaamheid tot inkomensverwerving, van de gemeenschap nog pensioen, of een uitkering moet genieten.

De vraag of wij het 'verzekeringssysteem' dat automatische rechten toebedeeld omwille van de polisbetaling, moeten (kunnen) blijven handhaven, en daardoor een groot gedeelte van het 'sociale' geld spenderen aan de
diegenen voor wie het als 'zakgeld' dient.

Om het in één zin te zeggen: de vraag of wij de sociale zekerheid niet zodanig moeten hervormen dat alléén diegenen die het nodig hebben (maar dan ook IEDEREEN) die het nodig heeft, en in VOLDOENDE mate, daar kunnen van genieten!

De dooddoener dat de beter gegoeden niet meer zouden bereid zijn om er toe bij te dragen, indien zij er zelf ook niet van kunnen genieten, neem ik hier gewild niet in aanmerking.

[moser]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

Uiteraard... de reacties gaan hem helemaal niet meer over wat ik het had in mijn tekst. Ik had het over de immens brede kloof tussen wat de kostprijs is van een bejaarde in en opvangthuis en het bedrag waarvan men verondersteld dat de thuiszichzelf- of door familie verzorgende bejaarde het moet doen.

En vooral de laatste alinea over het waarom dat de vermeende onoplosbaarheid van het vergrijzingsprobleem geen regeringscrisis schijnt waard te zijn, terwijl men de huidige communautaire situatie juist gebruikt om dat te verdoezelen...

Ik vind uw teksten altijd getuigen van een zekere nuchterheid. Toen ik de laatste alinea van uw eerste post las , wist ik al dat men vooral daarover ging vallen. Dat komt omwille van de gevoeligheid van het communautaire mede alsook het gebrek aan interesse voor dit onderwerp , namelijk de groeiende kost van degelijke verzorging voor ouderen.

Zelf familieleden hebbend die in rusthuizen verblijven deel ik absoluut uw bezorgdheid. De bedragen die die mensen moeten neertellen zijn ronduit duizelingwekkend te noemen. De kwaliteit van de verzorging is naar mijn mening niet altijd navenant met de kostprijs. Het plaatselijk rusthuis waar ik het nu over heb , gebruikt dan nog voor vele taken vrijwilligers die geheel kostenloos zich inzetten voor de bejaarden. Chapeau aan hen , even tussendoor. Maar het is geen evidente zaak om kritiek te geven op de verzorgingssector en de hoge kostprijs van rusthuizen. De jobs van verplegers en verpleegsters in dergelijke rusthuizen hebben niet meteen een echt aantrekkelijke reputatie. Ik denk dat daar ook een stuk van het antwoord ligt . De directie van een rusthuis in vraag stellen is bijna simpelweg "not done".

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Hangt er vanaf. Ik heb een grootmoeder gehad die nog 6 maand heeft geleefd (is een groot woord, afgezien is een beter woord) en ze werd bijna kunstmatig in leven gehouden. Ze hadden haar been moeten afzetten. Ze kon dus niets meer zelfstandig.

Ik vond het een erg triestig verhaal. Maar ik word dan ook depressief van door een geriatrische afdeling van een ziekenhuis te lopen. Een mens moet sterven al staande, en niet in een bed of een rolstoel (dit wil ik figuurlijk bedoelen).

En wat is "sterven al staande" voor jou?

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

En wat is "sterven al staande" voor jou?

Op mijn 90ste, na een actieve dag, gewoon neervallen. Klaar.

Zoals mijn grootvader, die bleef werken tot em er letterlijk bij neerviel. Een schone dood. Zelfstandig schrijnwerker met een passie voor zijn vak. Wist niet dat hij longkanker had, gelukkig ging zijn hart er eerder aan.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

De al of niet betaalbaarheid van het systeem hangt uiteraard ook af van de bereidbaarheid daartoe. Het maken van keuzes. De vraag of solidariteit voor iedereen moet blijven gelden, ook voor diegenen die het niet nodig hebben. De vraag of een vermogend iemand, en uit dat vermogen al voldoende inkomen verwerft, of grote reserve heeft, op pensioensleeftijd , of bij werkloosheid, ziekte of andere vormen van onbekwaamheid tot inkomensverwerving, van de gemeenschap nog pensioen, of een uitkering moet genieten.

De vraag of wij het 'verzekeringssysteem' dat automatische rechten toebedeeld omwille van de polisbetaling, moeten (kunnen) blijven handhaven, en daardoor een groot gedeelte van het 'sociale' geld spenderen aan de
diegenen voor wie het als 'zakgeld' dient.

Om het in één zin te zeggen: de vraag of wij de sociale zekerheid niet zodanig moeten hervormen dat alléén diegenen die het nodig hebben (maar dan ook IEDEREEN) die het nodig heeft, en in VOLDOENDE mate, daar kunnen van genieten!

De dooddoener dat de beter gegoeden niet meer zouden bereid zijn om er toe bij te dragen, indien zij er zelf ook niet van kunnen genieten, neem ik hier gewild niet in aanmerking.

Daargelaten of er zoveel echte rijken zijn (Wallonie had er één, en bij de minste rijkdom, verhuisde ze naar Monaco) denk ik toch dat de gedachte die hierachter zit "laat de rijken de vergrijzing betalen" nogal simplitisch is.
Om het geheel te redden zijn er nu eenmaal recurente maatregelen nodig. Maar de laatste regeringen hebben nooit de moed gehad om deze te nemen.

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

Uiteraard... de reacties gaan hem helemaal niet meer over wat ik het had in mijn tekst.

Daar gaat het hem wel over, maar ik ben wel blij dat je toegeeft dat er helemaal geen gerichte aanpak is geweest.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Op mijn 90ste, na een actieve dag, gewoon neervallen. Klaar.

Zoals mijn grootvader, die bleef werken tot em er letterlijk bij neerviel. Een schone dood. Zelfstandig schrijnwerker met een passie voor zijn vak. Wist niet dat hij longkanker had, gelukkig ging zijn hart er eerder aan.

Ik ben 28 en kan amper nog actief zijn.
Ik hoop dat het mij gegund is om te sterven zoals ik zal sterven, ook al is dat hulpbehoevend.
Anders maak ik mezelf beter vandaag van kant, lijkt me.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door renaat6

De al of niet betaalbaarheid van het systeem hangt uiteraard ook af van de bereidbaarheid daartoe. Het maken van keuzes.

Als we het huidige sociaal stelsel gewoon laten bestaan in zijn huidige vorm, stevent het regelrecht af op de ineenstorting, tenzij men die brave werkende middenklasse nog meer zou leegzuigen dan heden reeds het geval is.

Wat we nodig hebben, zijn politici die de keuze durven te maken om het brugpensioen af te schaffen, de wettelijke pensioenleeftijd drastisch te verhogen, de mensen te wijzen op hun morele plicht tot gezondheid, het parasiterend sociaal profitariaat met wortel en tak uit te roeien, enz.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik ben 28 en kan amper nog actief zijn.
Ik hoop dat het mij gegund is om te sterven zoals ik zal sterven, ook al is dat hulpbehoevend.
Anders maak ik mezelf beter vandaag van kant, lijkt me.

Ik kan Tavek wel volgen. Als je (qausi) volledig afhankelijk bent van anderen om te leven, leef je dan nog wel? Als je dagen bestaan uit het wachten totdat iemand je uit bed haalt, wachten totdat iemand je helpt zindelijk te zijn en je wast, wachten totdat je misschien zelf iets kan eten, wachten tot men je terug in bed zet of verplaatst, en je dag verder bestaat uit doen/ondergaan wat anderen voor jou beslissen, dan ben je niet beter af dan die plant die in coma aan de beademingsmachine hangt. Erger nog, dan ben je in mijn ogen zelfs slechter af, want dan onderga je het bewust.
Het lijkt mij eerder egoisme van de familie om mensen in die toestand gedwongen in leven te houden.

Ik zie mezelf ook nooit in zo'n tehuis zitten of totaal afhankelijk zijn van anderen; dan mogen ze de stekker er ook uit trekken. Goed leven en dan dood gaan; da's een mooi vooruitzicht waar ik dadelijk voor teken. Vegeteren hoeft daar nergens tussen te zitten.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Ik kan Tavek wel volgen. Als je (qausi) volledig afhankelijk bent van anderen om te leven, leef je dan nog wel? Als je dagen bestaan uit het wachten totdat iemand je uit bed haalt, wachten totdat iemand je helpt zindelijk te zijn en je wast, wachten totdat je misschien zelf iets kan eten, wachten tot men je terug in bed zet of verplaatst, en je dag verder bestaat uit doen/ondergaan wat anderen voor jou beslissen, dan ben je niet beter af dan die plant die in coma aan de beademingsmachine hangt. Erger nog, dan ben je in mijn ogen zelfs slechter af, want dan onderga je het bewust.
Het lijkt mij eerder egoisme van de familie om mensen in die toestand gedwongen in leven te houden.

Ik zie mezelf ook nooit in zo'n tehuis zitten of totaal afhankelijk zijn van anderen; dan mogen ze de stekker er ook uit trekken. Goed leven en dan dood gaan; da's een mooi vooruitzicht waar ik dadelijk voor teken. Vegeteren hoeft daar nergens tussen te zitten.

Als al die nutteloze kosten in mindering zouden gebracht worden van de nalatenschap, zou die familie misschien wel eens zeer vlug van mening kunnen veranderen.

[moser]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Als al die nutteloze kosten in mindering zouden gebracht worden van de nalatenschap, zou die familie misschien wel eens zeer vlug van mening kunnen veranderen.

De tegenstanders van euthanasie gebruiken (verkeerdelijk) vaak net dat als argument. Alsof mensen sneller een wilsonbekwame het graf gaan in willen werken om net sneller te kunnen erven.

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door moser

De tegenstanders van euthanasie gebruiken (verkeerdelijk) vaak net dat als argument. Alsof mensen sneller een wilsonbekwame het graf gaan in willen werken om net sneller te kunnen erven.

Ik had het niet zozeer over sneller erven, maar wel over méér erven.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Ik kan Tavek wel volgen. Als je (qausi) volledig afhankelijk bent van anderen om te leven, leef je dan nog wel?

Het ging niet over drastische gevallen. Het ging over gevallen zoals er zoveel zijn. Zijn antwoord op de vraag:
"Mijn moeder zit in een rusthuis, ze is nog goed bij de pinken maar toch niet goed genoeg meer om alleen te wonen. Ze kan nog zelf eten, maar zich wassen of haar alleen aankleden gaat niet meer. Moet ze de pijp uit?"
Zijn antwoord: "Hangt er vanaf"

Ik vind dat overdreven. Mensen worden nu eenmaal oud, sommigen hebben een handicap of een ziekte, dat gaat gepaard met niet alles meer zelfstandig kunnen doen, maar ik denk niet dat je de pijp uit moet omdat je je niet zelfstandig kunt wassen of aankleden als de rest nog gaat. In geen enkel geval, het 'hangt' er dus niet 'vanaf'.

Ik kan niet alles zelfstandig, ik denk niet dat ik dood moet.

Maar natuurlijk maakt hij een 'punt':

Als je dagen bestaan uit het wachten totdat iemand je uit bed haalt, wachten totdat iemand je helpt zindelijk te zijn en je wast, wachten totdat je misschien zelf iets kan eten, wachten tot men je terug in bed zet of verplaatst, en je dag verder bestaat uit doen/ondergaan wat anderen voor jou beslissen, dan ben je niet beter af dan die plant die in coma aan de beademingsmachine hangt. Erger nog, dan ben je in mijn ogen zelfs slechter af, want dan onderga je het bewust.

Het hoeft zo erg niet te zijn.
Zoals ik hier de voorbije dagen rondloop, ben ik eigenlijk gewoon iedereen tot last. Ik heb periodes gekend dat ik mijn zetel niet uitraakte van de pijn en mijn partner alles moest doen.
Zelfmoord is dat een heel aanlokkelijke optie.
Maar ik zou die graag zelf maken. Ik hoor eerlijk gezegd niet zo graag dat mensen in die omstandigheden beter dood zijn, of dat het er maar vanaf hangt of ze de pijp uit moeten.
Ik hoor dat persoonlijk niet graag (ik moet toegeven dat me dat iets doet), maar ik hoor dat ook niet graag voor de mensen die in gelijkaardige en veel ergere situaties zitten, die verzorgd worden door iemand die hen graag ziet of die in een rusthuis zitten, maar die met de ethische vraag sukkelen wat ze hier eigenlijk lopen doen, en of ze echt enkel een last zijn die beter zou verdwijnen.


Over oudjes en op de sukkel zijn: ik heb mijn oma jaren in een instelling gezien. Eerst in de psychiatrie omdat ze wat extra toezicht nodig had, daarna in een RVT.
Ze heeft er gelachen en gehuild. Vriendelijk geweest en haar kwaad gemaakt. Ze kon niet alles meer zelfstandig, maar daarom hoefde ze van mij niet dood. De laatste weken van haar leven heeft ze in haar bed doorgebracht. Ze was helemaal op. Maar ook daar is ze erin geslaagd om af en toe een wakker moment te hebben en om dingen 'af te werken' met personen uit haar omgeven die nog niet goed zaten. Haar kaarsje is op een gegeven moment uitgegaan. Ja, ze heeft de maatschappij misschien wat geld gekost, maar iemand die al die jaren afgegeven heeft aan de staat en 14u / dag werkte om haar gezin te kunnen onderhouden, mag wel iets terugkrijgen lijkt me.

Dood gaan is een natuurlijk proces. We hebben er expliciet voor gekozen haar leven niet langer te rekken dan noodzakelijk. Geen reanimatie, geen operatie die haar dood zou verlaat hebben maar haar geest zou vermoord hebben.
Maar de dood mag ook gewoon komen wanneer die komt.
Ik zie geen reden om die vroeger te laten komen omdat niet alles meer lukt of omdat je kaars niet in 1-2-3 uit is.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het ging niet over drastische gevallen. Het ging over gevallen zoals er zoveel zijn. Zijn antwoord op de vraag:
"Mijn moeder zit in een rusthuis, ze is nog goed bij de pinken maar toch niet goed genoeg meer om alleen te wonen. Ze kan nog zelf eten, maar zich wassen of haar alleen aankleden gaat niet meer. Moet ze de pijp uit?"
Zijn antwoord: "Hangt er vanaf"

Ik vind dat overdreven. Mensen worden nu eenmaal oud, sommigen hebben een handicap of een ziekte, dat gaat gepaard met niet alles meer zelfstandig kunnen doen, maar ik denk niet dat je de pijp uit moet omdat je je niet zelfstandig kunt wassen of aankleden als de rest nog gaat. In geen enkel geval, het 'hangt' er dus niet 'vanaf'.

Tuurlijk hangt het er wel van af. Mensen worden inderdaad oud en gaan nu éénmaal dood; onze maatschappij heeft er een handje van weg om die dood zo lang mogelijk uit te stellen. De vraag moet zeker gesteld durven worden of dat wel terecht is.
Enkel wat moeite hebben met jezelf aan te kleden/te wassen, is geen reden om iemand om zeep te helpen, maar er zijn er genoeg in zo'n rusthuis die beter af zijn waren ze dood geweest.

Ik kan niet alles zelfstandig, ik denk niet dat ik dood moet.

Maar natuurlijk maakt hij een 'punt':



Het hoeft zo erg niet te zijn.
Zoals ik hier de voorbije dagen rondloop, ben ik eigenlijk gewoon iedereen tot last. Ik heb periodes gekend dat ik mijn zetel niet uitraakte van de pijn en mijn partner alles moest doen.
Zelfmoord is dat een heel aanlokkelijke optie.
Maar ik zou die graag zelf maken. Ik hoor eerlijk gezegd niet zo graag dat mensen in die omstandigheden beter dood zijn, of dat het er maar vanaf hangt of ze de pijp uit moeten.

Maar dat is jouw visie daarop; ieder heeft recht op een eigen visie.
Als je leven zich beperkt tot passief zijn, volledig af te hangen van anderen en pijn, dan durf ik me oprecht de vraag stellen waarom zo iemand in leven gehouden moet worden.

Ik hoor dat persoonlijk niet graag (ik moet toegeven dat me dat iets doet), maar ik hoor dat ook niet graag voor de mensen die in gelijkaardige en veel ergere situaties zitten, die verzorgd worden door iemand die hen graag ziet of die in een rusthuis zitten, maar die met de ethische vraag sukkelen wat ze hier eigenlijk lopen doen, en of ze echt enkel een last zijn die beter zou verdwijnen.

't Is nochtans een vraag die moet gesteld worden en zeker met de stijgende vergrijzingskosten, is het zeker een vraag die moet gesteld worden. Is het wel de taak van een maatschappij om levende planten in leven te houden, enkel omdat de naasten het liever zo zien?

Over oudjes en op de sukkel zijn: ik heb mijn oma jaren in een instelling gezien. Eerst in de psychiatrie omdat ze wat extra toezicht nodig had, daarna in een RVT.
Ze heeft er gelachen en gehuild. Vriendelijk geweest en haar kwaad gemaakt. Ze kon niet alles meer zelfstandig, maar daarom hoefde ze van mij niet dood. De laatste weken van haar leven heeft ze in haar bed doorgebracht. Ze was helemaal op. Maar ook daar is ze erin geslaagd om af en toe een wakker moment te hebben en om dingen 'af te werken' met personen uit haar omgeven die nog niet goed zaten. Haar kaarsje is op een gegeven moment uitgegaan. Ja, ze heeft de maatschappij misschien wat geld gekost, maar iemand die al die jaren afgegeven heeft aan de staat en 14u / dag werkte om haar gezin te kunnen onderhouden, mag wel iets terugkrijgen lijkt me.

Dood gaan is een natuurlijk proces. We hebben er expliciet voor gekozen haar leven niet langer te rekken dan noodzakelijk. Geen reanimatie, geen operatie die haar dood zou verlaat hebben maar haar geest zou vermoord hebben.
Maar de dood mag ook gewoon komen wanneer die komt.
Ik zie geen reden om die vroeger te laten komen omdat niet alles meer lukt of omdat je kaars niet in 1-2-3 uit is.

Ik stel dan ook nergens dat je de dood moet versnellen (al kan dat soms het meest humane zijn); ik stel enkel dat je ze ook niet moet vertragen, en dat is niet zelden wat wel gebeurt in het geval van zwaar zorgbehoevende mensen.

[Bob]

Met dit alles krijgt de discussie over euthanasie (in welke vorm dan ook) wel een nieuwe dimensie, één van franken en centiemen.