Zou het echt waar zijn?

[De Garde]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Ten tijde van Kill 'em all en consoorten maakte Metallica dat soort muziek omdat ze dat goeie muziek vonden. En ik ook. Het was toendertijd ook behoorlijk vernieuwend.
Maar sinds ik Some Kind of Monster gezien heb weet ik; tegenwoordig maakt Metallica dit soort muziek omdat hun boekhouders, managers, marktonderzoekers en andere advocaten zeggen dat ze dit soort muziek moeten maken. De fans zullen stilaan de eindeloze pile of shit sinds "de zwarte" een beetje beu zijn zeker? Dus wat doen we dan; we proberen nog eens een plaatje te maken in de stijl van vroeger. "Back to the roots", die joker hadden ze bij Metallica nog achter de hand.

Ik zal niet zeggen dat het allemaal slecht is wat ze maken maar ze zullen me nooit meer raken zoals ze ooit deden met Whiplash ed...

²!

[reinaert68]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Ten tijde van Kill 'em all en consoorten maakte Metallica dat soort muziek omdat ze dat goeie muziek vonden. En ik ook. Het was toendertijd ook behoorlijk vernieuwend.
Maar sinds ik Some Kind of Monster gezien heb weet ik; tegenwoordig maakt Metallica dit soort muziek omdat hun boekhouders, managers, marktonderzoekers en andere advocaten zeggen dat ze dit soort muziek moeten maken. De fans zullen stilaan de eindeloze pile of shit sinds "de zwarte" een beetje beu zijn zeker? Dus wat doen we dan; we proberen nog eens een plaatje te maken in de stijl van vroeger. "Back to the roots", die joker hadden ze bij Metallica nog achter de hand.

Ik zal niet zeggen dat het allemaal slecht is wat ze maken maar ze zullen me nooit meer raken zoals ze ooit deden met Whiplash ed...

Begrijp me niet verkeerd, als ik naar een Metallica optreden ga is het eerder voor nummers als One, The Unforgiven, MofPuppets... Muzikaal is dat superieur aan St Anger, uiteraard. Wat ik wel apprecieer is dat ze na de hoogte die ze gekend hebben in een behoorlijke dip zaten (Hetfield heeft een jaar (!!!) in een ontwenningskliniek gezeten en komt er onherkenbaar uit, de groep was daarvoor al totaal aan diggelen...) maar er op een of andere manier uit geraken door het meest gruwelijke en getormenteerde album te maken dat ik van hen heb gehoord. Als volwassen mensen gaan ze op zoek naar waarom ze net metal zijn beginnen maken, van Harleys houden, de ultieme adrenaline kicks... en komen ze nederig tot de conclusie dat het is begonnen als een uitlaatklep voor hun problemen en angsten. Niemand van die managers of advocaten krijgt mijns inziens echt vat op Metallica in die docu en dat is wat dit album zo sterk maakt: de managers die hen gebracht hebben tot het samenspelen met symfonische orkesten en alle hoop in hen hadden verloren worden verongelijkt door een album dat klinkt als een verkrachte kettingzaag. Bakken frustratie in alle nummers maar sinds het uit werd gebracht staan ze er wel weer als groep en vooral ook als mensen.

Maar het album heeft veel tegenstanders en het is een discussie die ik al met meerdere Metallica fans heb gevoerd. Ik begrijp ze wel maar ik deel ze niet!

[De Garde]

Oorspronkelijk geplaatst door reinaert68

Begrijp me niet verkeerd, als ik naar een Metallica optreden ga is het eerder voor nummers als One, The Unforgiven, MofPuppets... Muzikaal is dat superieur aan St Anger, uiteraard. Wat ik wel apprecieer is dat ze na de hoogte die ze gekend hebben in een behoorlijke dip zaten (Hetfield heeft een jaar (!!!) in een ontwenningskliniek gezeten en komt er onherkenbaar uit, de groep was daarvoor al totaal aan diggelen...) maar er op een of andere manier uit geraken door het meest gruwelijke en getormenteerde album te maken dat ik van hen heb gehoord. Als volwassen mensen gaan ze op zoek naar waarom ze net metal zijn beginnen maken, van Harleys houden, de ultieme adrenaline kicks... en komen ze nederig tot de conclusie dat het is begonnen als een uitlaatklep voor hun problemen en angsten. Niemand van die managers of advocaten krijgt mijns inziens echt vat op Metallica in die docu en dat is wat dit album zo sterk maakt: de managers die hen gebracht hebben tot het samenspelen met symfonische orkesten en alle hoop in hen hadden verloren worden verongelijkt door een album dat klinkt als een verkrachte kettingzaag. Bakken frustratie in alle nummers maar sinds het uit werd gebracht staan ze er wel weer als groep en vooral ook als mensen.

Maar het album heeft veel tegenstanders en het is een discussie die ik al met meerdere Metallica fans heb gevoerd. Ik begrijp ze wel maar ik deel ze niet!

Ja jong, dat klopt maar de reactie op St. Anger bij mij was niet 'wow' zoals ik het had bij Justice en zeker toen een vriendje me een slecht opgenomen K7tje gaf met muziek uit de beginperiode.

[manta]

"My Apocalypse" audio (entire song): ...
Da's Metallica se ....

't werd tijd da ze nog is iets nieuw brachten , ik zag ze bijna samen met Mud en consoorten optreden op ouwegroepen-in't-sportpaleis ...

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door reinaert68

Hetfield heeft een jaar (!!!) in een ontwenningskliniek gezeten

Een jaar?

Aan wat heeft die dan gezeten? Dat is geen eenvoudig alcohol-ontwenningskuurtje meer, eh.

[Jazeker]

Nu ja, naast Whiskey In The Jar heb ik van hen na hun zwarte album niet veel goeds meer gehoord. Dus ik ben wel benieuwd. Subiet eens naar die twee tracks luisteren.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door DaBlacky

Op de officiële site van Metallica kan je hun muziek beluisteren? Via internet? Streaming? Dus een variant van downloaden? Metallica?

Er zijn geen zekerheden meer in dit leven...

Daar verschiet ik ook van. De grote voorvechters tegen het downloaden...

[Jazeker]

Ik heb de twee tracks intussen beluisterd.

My Apocalypse: Hier gaan ze weer naar hun begindagen met wat speedmetal-achtig gedoe. Niet mijn stijl en bovendien zonder de wow-momenten die ze vroeger wel konden steken in een genre dat niet geheel mijn zin is. Ik denk dat ze in dat genre genoeg muziek hebben gemaakt in het verleden en het lijkt me een dun doorslagje van wat ze ooit maakten. Bekoorde me amper toen, nu nog minder.

The Day That Never Comes: Ietsje interessanter. Het geluid van The Black Album met een poging om de apotheose van "One" nog eens over te doen. Zoals Dronkoers reeds zei "teveel een poging tot" hoewel dat ook geldt voor het vorige nummer. Met dat verschil dat Dronkoers het zwarte CD'tje niet meteen leuk vindt, en ik wel. Naar mijn bescheiden mening en mijn persoonlijke smaak zijn bands die bekend staan om hun kabaal en gitaargeweld meestal veel beter geplaatst om eens "nen tragen" te doen. Dat gevoel had ik bij de zwarte cd en evenzeer bij sommige nummers op de "Use your illusion" dubbel-cd van GNR... "softe" nummers als Nothing Else Matters, November Rain, The Unforgiven of Civil War, waar er doorgaans niet geramd wordt op de gitaar dat die om de twee minuten nieuwe snaren nodig heeft, zijn naar mijn smaak hele goede nummers. Vergelijk ze maar eens met wat je elders kan vinden als slow op de dansvloer. Maar ook bij "The day that never comes" heb ik het gevoel te luisteren naar een mix tussen The black album en het nummer "One" maar dan ook weer zonder een "wow"-moment.

Alle respect voor Hetfield & the gang, maar ik ga het houden bij de black album en wat andere albums die ervoor kwamen en nog enkele cd'tjes met live optredens die verdomd beter zijn dan die studio-opnames. Enkel en alleen omwille van de kwaliteit en tijd dat die groep steekt in hun live werk, moet je ze wel ergens respecteren. Het is iets anders dan een Axl Rose die na 5 minuten het publiek inspringt om iemand af te rossen die een foto nam en dan nog weigert verder te spelen.

Dit cd'tje zal aan mij voorbij gaan. Ik ben er misschien wat overheen gegroeid. Ik mag hopen dat de jeugd het gaat oppikken want nog altijd beter dit album dan dat ze weer hersenloos met het speeksel druipend uit hun mond zich zitten te verstaren naar weer zo'n nappende reger op MTV die het voor de zoveelste keer moet hebben van samples van goede muziek en daarnaast een videoclip vol zwierende hoerige vrouwenkontjes, ook wel gekend als radicaal seksisme. Maar tja... ze zijn zwart. Je kan hen niks maken.

[reinaert68]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Een jaar?

Aan wat heeft die dan gezeten? Dat is geen eenvoudig alcohol-ontwenningskuurtje meer, eh.

Het was voornamelijk alcohol 't schijnt maar hij had daarnaast denk ik veel problemen gehad vroeger die hij nooit goed had verwerkt dus ik vermoed ook een serieuze depressie. Diene mens was onherkenbaar als ge hem u nog van vroeger herinnerde. Ineens heel plichtsbewust, respectvol...Maar hij mocht in de maanden erna zelfs maar 4 u per dag in de studio zitten dus het was wel serieus.

[Djiezes]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Een jaar?

Aan wat heeft die dan gezeten? Dat is geen eenvoudig alcohol-ontwenningskuurtje meer, eh.

Hetfield zat sinds een jetski-ongeluk enkele jaren daarvoor ook serieus aan de pijnstillers. Rugproblemen....

[HAMC]

Oorspronkelijk geplaatst door Djiezes

Hetfield zat sinds een jetski-ongeluk enkele jaren daarvoor ook serieus aan de pijnstillers. Rugproblemen....

Pijnstillers, sure...

[Everytime]

Het probleem is dat Metallica voor "het grote publiek" alleen dit is :

http://nl.youtube.com/watch?v=JgiGrXpOhYg

Ik overdrijf misschien maar het is het indruk dat ik heb. OK, "Nothing else matters" blijft hun grootste commerciële hit en een prachtig liedje maar Metalllica betekent veel meer dan dat. Ik ben misschien geen hard-rock fan maar Metallica blijft voor mij een referentie - als niet DE referentie - in die muzikale stijl.

De groep was in concert op 14 Augustus op het Grote Markt van Arras (Noorden van Frankrijk).
Reportage van France 2 :
http://nl.youtube.com/watch?v=TX_syBa8Cbo

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik heb de twee tracks intussen beluisterd.

My Apocalypse: Hier gaan ze weer naar hun begindagen met wat speedmetal-achtig gedoe. Niet mijn stijl en bovendien zonder de wow-momenten die ze vroeger wel konden steken in een genre dat niet geheel mijn zin is. Ik denk dat ze in dat genre genoeg muziek hebben gemaakt in het verleden en het lijkt me een dun doorslagje van wat ze ooit maakten. Bekoorde me amper toen, nu nog minder.

The Day That Never Comes: Ietsje interessanter. Het geluid van The Black Album met een poging om de apotheose van "One" nog eens over te doen. Zoals Dronkoers reeds zei "teveel een poging tot" hoewel dat ook geldt voor het vorige nummer. Met dat verschil dat Dronkoers het zwarte CD'tje niet meteen leuk vindt, en ik wel. Naar mijn bescheiden mening en mijn persoonlijke smaak zijn bands die bekend staan om hun kabaal en gitaargeweld meestal veel beter geplaatst om eens "nen tragen" te doen. Dat gevoel had ik bij de zwarte cd en evenzeer bij sommige nummers op de "Use your illusion" dubbel-cd van GNR... "softe" nummers als Nothing Else Matters, November Rain, The Unforgiven of Civil War, waar er doorgaans niet geramd wordt op de gitaar dat die om de twee minuten nieuwe snaren nodig heeft, zijn naar mijn smaak hele goede nummers. Vergelijk ze maar eens met wat je elders kan vinden als slow op de dansvloer. Maar ook bij "The day that never comes" heb ik het gevoel te luisteren naar een mix tussen The black album en het nummer "One" maar dan ook weer zonder een "wow"-moment.

Alle respect voor Hetfield & the gang, maar ik ga het houden bij de black album en wat andere albums die ervoor kwamen en nog enkele cd'tjes met live optredens die verdomd beter zijn dan die studio-opnames. Enkel en alleen omwille van de kwaliteit en tijd dat die groep steekt in hun live werk, moet je ze wel ergens respecteren. Het is iets anders dan een Axl Rose die na 5 minuten het publiek inspringt om iemand af te rossen die een foto nam en dan nog weigert verder te spelen.

Dit cd'tje zal aan mij voorbij gaan. Ik ben er misschien wat overheen gegroeid. Ik mag hopen dat de jeugd het gaat oppikken want nog altijd beter dit album dan dat ze weer hersenloos met het speeksel druipend uit hun mond zich zitten te verstaren naar weer zo'n nappende reger op MTV die het voor de zoveelste keer moet hebben van samples van goede muziek en daarnaast een videoclip vol zwierende hoerige vrouwenkontjes, ook wel gekend als radicaal seksisme. Maar tja... ze zijn zwart. Je kan hen niks maken.

awel eh...

dinges.

helemaal mee eens.

[Djiezes]

Een of andere Franse platenzaak heeft gisteren, al dan niet per ongeluk, enkele tientallen exemplaren van Death Magnetic verkocht. Resultaat: een dikke week voor de release is het hele album al te beluisteren op het net.

(Mijn persoonlijke) conclusie: Death Magnetic is hun beste plaat sinds And Justice For All, misschien zelfs sinds Master Of Puppets...

Opener "That Was Just Your Life" is fucking epic; dat wordt een klassieker, believe me.

[BigF]

Hij staat hier nu op, mij benieuwen...

Laat ons maar zeggen dat ik eergisteren toevallig in dat Franse winkeltje stond.

[BigF]

Voorlopige conclusie;

1 That was...
Moet ik nog eens beluisteren. Van de eerste keer is weinig blijven hangen. Ik hoor er alvast niet de klassieker in die Djiezes er in hoort, maar dat kan nog komen.
2 The end
Niet onder de indruk. Lijkt wel heel erg op Creeping Death en het riffje associeer ik eerder met Aerosmith dan met Metallica.
3 Broken
Warrig nummer met de onnozelste tekstfrase van 2008 "what don't kill you make you more strong"... Beetje Metallica meets Dream Theater maar daar lukt dat klaarblijkelijk beter. Weer zo'n pielerige solo die bovendien veel te hard op de voorgrond gemixt is.
4 The day
Zeemzoeterige start (wat is er met James' stem gebeurd??) en vanaf halfweg stevig doorbeukend met weer zo'n pielerig, hoe-rapper-hoe-beter solowerk, al is het hier iets minder erg dan op de vorige nummers. Weinig verassend, zo'n nummers zijn er duizend-en-twee.

Tussendoor; het valt me op dat het drumwerk vrij inspiratieloos is tot nu toe...

5 All nightmare
Begint veelbelovend maar weet er de vaart niet in te houden. Tenenkrullende solo ook weer. Toch het meest Metallica-achtige nummer tot nu toe.

6 Cyanide
De drums deden me onmiddellijk aan Sacrifice van Suicidal Tendencies denken. Gebouwd rond een wel heel doordeweekse gitaarriff. Verder vrij aardig nummer dat er ook weer jammer genoeg niet echt de vaart in weet te houden. And again zo'n ellenlang instrumentaal middenstuk dat dan nog niet eens echt weet te boeien.
7 The unfor
Jongensjongens, als ik zoiets wil horen zet ik Nickelback wel op. FFW
8 The Judas
Weinig op aan te merken, leuk nummer. Had wel een minuut 3-4 korter mogen zijn maar dat geldt voor alle nummers van deze plaat. Wat is er tegenwoordig mis met 3 minuten recht-toe-recht-aan doorbeuken? (Zie ook Tool)
9 Suicide
Zei er iemand iets over lange nummers? 10 minuten hiero!! Instrumentaal dan nog wel... Need I say more? FFW dus.
10 My apo
Een vluggertje (5 minuten). Hakketak-nummer in de 'oude stijl'. Niet verkeerd maar meer ook niet.

Kortom; moeilijk om zeggen na 1 luisterbeurt maar ik denk toch niet dat deze cd vaak gedraaid gaat worden hier in Chateau Big. Morgen nog eens een poging ondernemen...

[Havana]

Oorspronkelijk geplaatst door Djiezes

Blijven hangen bij Kill'em All?

Dat was nog eens een plaat!

btw, geen Volbeat fans in de zaal?