|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 4 juli 2004
Berichten: 82.096
|
Een Vlaamse bank moet niet per sé haar aktiviteiten beperken tot uitsluitend Vlaanderen !! Dat zou je reinste onzin zijn.
Of KBC een Vlaamse bank is?
Vraag het aan de Walen, vooral degenen die op het hoogste nivo in dit voorlopige land aan de finansiële touwtjes trekken. Je kan het lezen in de standaard:
link: http://www.standaard.be/Krant/Tekst/...124&demo=False
(een beetje te vlug) hier en daar wat rood gekleurd ...
(en een tip voor de stouterds onder ons: bij welke bank heeft het blok, de nva en de net-gestorven-maar-nog-niet-begraven spirit hun bankaktiviteiten?)
Citaat:
Een gewoon weekend van 3,5 miljard
Zondagnamiddag 26 oktober. 'Zullen we stoppen met het overleg (rond KBC) en wachten we een week tot we een nieuw Fortis hebben? Is het dat wat je wil?', vraagt een lid van de stuurgroep aan een tegenpruttelende collega. Het communautair spook werd prompt in de kiem gesmoord toen het zijn lelijke kop opstak.
Van onze redacteur
Zondagavond 19 oktober. André Bergen zit met zijn echtgenote rustig te dineren in een Zeelands restaurantje. Plots verschijnt op zijn blackberry een berichtje. 'ING krijgt kapitaalinjectie van 10 miljard euro.' Het berichtje is afkomstig van Viviane Huybrechts, al 14 jaar verantwoordelijk voor de communicatie bij KBC Groep. 'Van wie?', antwoordt Bergen haastig. Reply: 'Van de Nederlandse overheid.'
'Is er iets?', vraagt de echtgenote van André Bergen, die ziet hoe het gezicht van haar man betrekt, bezorgd. 'Het gaat spannen', beseft Bergen. Instellingen die tot dan toe niet in vraag gesteld werden, verhoogden plotseling hun buffers. 'We kunnen niet achterblijven.'
De Franse overheid kondigt de dag erop, maandag 20 oktober, aan dat ze kapitaal ter beschikking stelt aan zes Franse banken. 'Plotseling werden we geconfronteerd met twee belangrijke concurrenten op onze markt die met vrij sterke kapitaalratio's kwamen te zitten.' Bergen overlegt prompt met een paar collega's. 'We gaan onder druk komen. Er is geen tijd te verliezen.'
Bergen trekt naar Jan Huyghebaert, de voorzitter van de raad van bestuur. 'Jan, we gaan het geen probleem laten worden', zegt hij hem. Huyghebaert knikt instemmend, maar vraagt hoe de oplossing er zal uitzien. KBC was kort daarvoor al intern bezig met allerlei oefeningen van 'capital relief' (vrijmaken van kapitaal) en berekeningen in verband met de vereiste kapitaalbuffers.
Directe aanleiding daarvoor was de klap die Moody's uitdeelde op dinsdag 14 oktober. Het waardeerde 5 van de 17 Collateralized Debt Obligations (CDO's ) van KBC af. Herverpakte schulden die centraal stonden in de kredietcrisis. Vrijwel alle banken hebben zich eraan laten vangen. KBC had toen prompt de 12 andere CDO's ook afgewaardeerd, wat het 'kapitaaloverschot' had doen smelten. Na de kapitaalverhogingen van concurrenten zoals ING had KBC een relatief kapitaaltekort.
KBC had JP Morgan recent al gevraagd om de bank bij te staan om geld op te halen op de kapitaalmarkten zonder dat dit de bestaande aandeelhouders zou verwateren. 'De toestand op de markten was zeer moeilijk. We schoten niet op', zegt Bergen. 'Toen dachten we nog dat een paar miljard euro zou volstaan. Na ING moest het meer zijn en zou ook een tussenformule (hybride instrumenten) niet meer volstaan.'
Zegt Bergen: 'Het leek wel alsof je voetbal speelde op een veld waarbij de doelen geregeld werden verplaatst.'
Op donderdag 23 oktober riep KBC de beleidsorganen bij elkaar. Op de eigen aandeelhouders zou niet kunnen worden gerekend, bleek al snel. 'Waarom vragen we niet aan de overheid om hetzelfde te doen zoals de Nederlandse overheid bij ons?' De overheid wordt ingelicht. De zes leden van de stuurgroep (comité de pilotage) hebben ondertussen al een routine ontwikkeld in bankinterventies. 'Maar deze verrichting was anders', zegt één van hen. 'Hier was geen sprake van een faillissementsdreiging, maar we mochten de situatie evenmin op haar beloop laten.'
KBC vormde een 'task force' die aan het cijferen ging. Interne berekeningen wezen uit dat 3,5 miljard euro nodig was om de kapitaalbuffers te versterken. De task force bestaat uit Johan Lema (directeur strategie), Wilfried Kupers (hoofdjurist), Dirk Van Damme (thesauriebeheer), financiële man Herman Agneessens en André Bergen. Jean-Pierre Blumberg (Linklaters) en Nabil Ariss van JP Morgan zijn de externe adviseurs.
Het is de bedoeling om die avond om 18.30 uur de zaak door te spreken met leden van de stuurgroep en technici bij de CBFA. Om 17.30 uur rinkelt de gsm van Bergen. Een journalist van Le Soir hangt aan de telefoon. Die blijkt al alles te weten: KBC zoekt 3,5 miljard euro bij de overheid. Bergen is onaangenaam verrast. Alles ligt al op straat nog voor de echte onderhandelingen beginnen door een lek in Franstalige hoek.
'Dit beperkt serieus onze opties', realiseert Bergen zich. 'Nu moeten we tegen maandagochtend een oplossing hebben. Zo niet worden we door de markt gemitrailleerd.' Een lelijke streep door de rekening, want Bergen had gehoopt dat weekend rustig te kunnen overleggen en na te gaan of er aantrekkelijkere alternatieven waren. Met de achterban was afgesproken om te kijken of een private plaatsing haalbaar was.
ING onderhandelde twee weken met de Nederlandse overheid in alle discretie. In België lopen de dingen anders. Het overleg met de leden van de stuurgroep en technici die vrijdag duurt tot middernacht. Pas zaterdagochtend om 11.00 uur starten de effectieve onderhandelingen met de stuurgroep. UBS en advocaat Dirk Van Gerven (Nauta Dutilh) staan de overheid bij.
Om 17.00 uur houdt KBC een raad van bestuur. Jan Huyghebaert en Luc Philips zetten uiteen wat komen gaat: een niet-verwaterende kapitaalverhoging waaraan een prijskaartje vastzit. De overheid zou in ruil ook in de raad van bestuur komen. 'Wat betekent dat precies? In welke mate wegen ze op onze besluitvorming?', wil een bestuurder weten.
Onder meer Philippe Vlerick heeft het er lastig mee. 'Die overheidsbestuurders zijn niet nodig. Ze kunnen ons vertrouwen', zegt Vlerick, die erop wijst dat KBC door de schuld van de overheid in het nauw zit. 'We zijn zelf het slachtoffer van alle staatsinterventies', zegt de ondernemer. Het feit dat de overheid zijn niet-stemgerechtigde instrumenten potentieel kan omzetten in stemgerechtigde aandelen, waardoor de zogenaamde evenwichten tussen de aandeelhoudersgroepen finaal onderuit gaan, is voor sommigen ook een punt van zorg.
KBC kent drie grote aandeelhoudersgroepen: de Boerenbond (MRBB), KBC-Ancora (de coöperatieve structuur) en de families. Die laatsten zijn de historische aandeelhouders van Kredietbank en Almanij. Hun belang in de KBC Groep is fel gereduceerd als gevolg van de fusie met verzekeraar ABB en Cera.
Zondagochtend om 11.00 uur is er een aparte informatieve vergadering voor de KBC-families in een grote aula van de Vlerick School in Gent. De talrijke aanwezigen krijgen te horen wat komen gaat en dat de wereld veranderd is. Het communicatiedepartement van KBC is nauw betrokken bij het weekendgebeuren. Bergen beseft dat ook de klanten met vragen zitten. 'Jullie hadden gezegd dat er geen problemen waren en nu dit. Leugenaars'. Een delicate oefening.
Een dubbel wafelijzer
Minstens even delicaat is een injectie bij een Vlaamse bank in een communautair gespleten en uitgeleefd land als België. Zaterdagnamiddag lopen bij de staatsholding FPIM telefoontjes binnen in verband met steun aan Sonaca. Een duidelijk Franstalig dossier. Even later telefoontjes uit Vlaanderen. Het probleem bij Asco was hetzelfde, luidde het. Een delegatie van Sonaca en Asco kwam vervolgens naar de FPIM om zijn dossier te bepleiten. Wat voor lag was een dubbel wafelijzer. Het KBC-dossier was gekoppeld aan Sonaca, maar Sonaca was ook aan Asco gekoppeld. Sonaca vroeg aanvankelijk 400 miljoen euro. Asco zelfs 500 miljoen. Ze drukken iedereen op het hart dat het snel moet gaan. 'Voor de beurs maandag open gaat.' 'Maar jullie zijn toch niet genoteerd', repliceert men bij de FPIM. Een aantal dagen later blijkt dat de bedragen al fel gereduceerd zijn en uiteindelijk komt er voor Asco zelfs geen overheidssteun aan te pas.
Ook bij de stuurgroep zijn er communautaire spanningen. Die steken vooral zondagnamiddag de kop op. Drie van de zes leden van de comité de pilotage zijn Franstalig: Pierre Wunsch (MR), Jean Hilgers (CDH) en Françoise Masai. Zij is ook directeur bij de NBB en staat dicht bij Elio Di Rupo. Het menu dat Masai voorgeschoteld krijgt, de hapklare KBC-brok, zint de PS maar matig. De PS vindt dat de families er te gemakkelijk vanaf komen: een niet-verwaterende operatie en dit terwijl ze zelf geen geld op tafel leggen. 'Moeten wij nu al het vermogen van de families redden', zegt Masai.
Een vierde lid van het comité, Peter Praet, heeft ook een Franstalig etiket maar stelt zich als bankspecialist niet communautair op. Zondagnamiddag neemt Luc Coene de KBC-top even apart. Coene stelt een kapitaalverhoging voor door de overheid, waardoor de staat meteen stemgerechtigde aandelen zou krijgen.
'Luc, dat is het niet, hé', zegt André Bergen hem, terwijl hij Coene aandachtig observeert. Coene verdwijnt opnieuw voor overleg met het comité. Dat comité zal, alles samen, dat weekend meer onderling overleggen dan met de KBC-delegatie. Masai wordt door Coene en Praet overtuigd dat de situatie van KBC anders is dan die van Ethias, Fortis en Dexia. Maar dat desalniettemin haast geboden is. Niemand weet hoe de markten zullen reageren als er geen oplossing komt. Op een bepaald ogenblik worden de argumenten feller. 'Zullen we stoppen met het overleg en een week wachten zodat we een nieuw Fortis hebben? Is het dat wat je wil?', zeggen leden van de stuurgroep tegen Masai.'Het zou te gek zijn in een wereld waar alle landen hun champions steunen geen level playing field (gelijke wapens) te krijgen voor KBC', had één van de aandeelhouders die ochtend nog gezegd. KBC zelf krijgt weinig of niets van de communautaire spanningen te zien. 's Ochtends had Vlaams minister-president Kris Peeters nog met Bergen gebeld en gevraagd of het Vlaams Gewest iets kon doen. Maar die mogelijkheid was door het lek in Le Soir geen optie meer.
In de pilootgroep kwam het 'Vlaamse' scenario ook even aan bod. Maar de Franstaligen vonden het bij nader inzien een te gevaarlijk precedent. 'Je kunt niet pleiten voor een federale opstelling en bij het eerste dossier dat een meer Vlaams karakter heeft, niet thuis geven', had een lid van de pilootgroep gewaarschuwd.
Even is de spanning tussen KBC en overheid te snijden als staatssecretaris Bernard Clerfayt (FDF) op de RTBf-radio verklaart dat KBC Groep met liquiditeitsproblemen kampt: een nachtmerrie voor bankiers die veel ernstiger is dan een solvabiliteitsprobleem (kapitaaltekort). Niemand snapt waar Clerfayt dergelijke informatie vandaan heeft, want ze klopt niet. Bergen eist dat deze beschadigende informatie wordt rechtgezet en Clerfayt komt later met een communiqué, maar het kwaad is geschied. De volgende dag prijken de 'liquiditeitsproblemen van KBC' op de front van een Spaanse krant. 'Ik had het gevoel op een doos dynamiet te zitten', zegt Bergen daar later over.
Op tijd in bed
Herman Agneessens leidde vanuit KBC de technische discussies - en technische elementen waren er genoeg. ING kreeg verhoudingsgewijs meer geld van de overheid, dus was het logisch om ook in de voorwaarden meer evenwicht te steken, luidde het. Wim Coumans (lid van de regeringsstuurgroep die de bankendossiers behandelt, nvdr) sprak niet veel tijdens de onderhandelingen, zegt een betrokkene. 'Maar hij wou meer weten over de technische aspecten.' Die hadden te maken met het rendement op geïnvesteerd kapitaal en de verschillende anti-verwateringsclausules die de overheid kreeg om haar investering te beschermen.
'Moest de Belgische staat ook net als de Nederlandse bij ING het recht krijgen zich uit te spreken over grote fusies of een verkoop van de bank?' Het bleef lang een discussiepunt. Bij KBC was men ervoor beducht. Meer zondagavond hakte de politiek zelf de knoop door. De politiek besefte dat het niet wijs was om in een situatie terecht te komen waar zij over het lot van de bank zou moeten beslissen.
De parachute voor toplui zorgde ook nog even voor spanning. Niet vanuit KBC maar bij de politiek. Open VLD wilde dat die slechts tot 18 maanden loon zou beperkt worden. Anderen vonden 12 maanden het maximum. De liberalen hoopten dat KBC voor de 18 maanden ging ijveren, maar de bank legde die aardappel handig bij de politiek. Het werd 12 maanden. Het is middernacht als het contract rond is. 'Het KBC-weekend is voor ons nog een vrij normaal weekend geworden. We hebben tenminste ons bed kunnen zien zoals op gewone dagen', zegt een onderhandelaar.
Pascal Dendooven
|
__________________
Vlaanderen is niet van iedereen. Vlaanderen is enkel van hen die een inspanning doen om ertoe te behoren.
De grendel-grondwet moet wijken om eindelijk de broodnodige veranderingen te kunnen doorvoeren. Nadien kan de grondwet herstemd worden. Dat is nog gebeurd.
Ik heb de partij gesticht op drie lijnen: Vlaams en Europees, vrij en verantwoordelijk, en sterk en sociaal. Vandaag is dat de grondstroom in Vlaanderen. Geert Bourgeois (N-VA)
|
24 november 2008, 14:19
).
