Alleenstaanden ter wereld, verenig U!

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Jup, commerciele boel, het draait hier om de extra inkomsten van de handelaars, niet om het feest zelf. Ik geniet meer van feesten wanneer ik er goesting in heb, dan te feesten wanneer het "verplicht" wordt.

²

Uit mijn omgeving kan ik ook afleiden dat het voor iedereen een eerder stresserende periode is. Alles moet immers piekfijn zijn voor de familie en vrienden die over de vloer komen, of waar we mee of bij gaan tafelen/feesten. Het juiste eten, de juiste kleding, de juiste accessoires, ... alles om het gevoel van perfectie en feest zo hoog mogelijk te houden.
Van Kerstmis als (zelf)bezinning en respect en loyaliteit voor je medemens en de beste wensen voor iedereen met nieuwjaar is maar weinig te merken in winkels waar alles veel te duur verkocht en toch uit de rekken gegraaid wordt, men mekaar verdringt aan de kassa's en je links en rechts 'stampen' krijgt omdat mensen niet eens de ruimte noch de tijd vinden om even te kijken voor ze zich keren alvorens verder naar hun bestemming (de volgende winkel) te spurten waarbij ze nog even tegen een blinde die ze niet gezien hadden opbotsen en een kind bijna overhoop lopen of rijden, ...

Daarbij krijgt iedereen die niet aan het feestgedruis meedoet (arm, ziek, ...) , krijgt een extra gelegenheid om zich minderwaardig te voelen en dat hij of zij minder mogelijkheden heeft, benadrukt te zien. Ongelofelijk prettig seg, die Kerstsfeer.

Feesten: hoe meer of liever. Maar verplicht en 'opgeklopt' zoals in dezer dagen, daar pas ik toch liever voor.
(Ik heb ook vastgesteld dat mensen die daar zogenaamd anders over denken, vaak nog nooit zelf het feest hebben georganiseerd. )

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

- voor de depressieven die nu absoluut meer redenen hebben om zelfmoord te plegen (dit percentage ligt veel hoger met de eindejaarsperiode).

Dat is een absolute fabel die maar niet lijkt te sterven ondanks vakkundige moordpogingen.

http://www.dag.nl/entertainment/zelf...verhalen-72662

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat is een absolute fabel die maar niet lijkt te sterven ondanks vakkundige moordpogingen.

http://www.dag.nl/entertainment/zelf...verhalen-72662

Sta me toe aan de wetenschappelijkheid van uw internetverwijzing te twijfelen. Er wordt wel verwezen naar het Bureau van de Statistiek, maar voor de rest heeft men toch weinig bagage aangehaald, waarom voorgaande veronderstelling een 'urban legend' zou zijn. Het wil overigens niet zeggen dat men die dagen zelf geen zelfmoord pleegt, men de dagen 'daarrond' dit niet kan doen met als onderliggende oorzaak de toestanden die rond de feestdagen worden gecreëerd.

[stropdrager]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Sta me toe aan de wetenschappelijkheid van uw internetverwijzing te twijfelen. Er wordt wel verwezen naar het Bureau van de Statistiek, maar voor de rest heeft men toch weinig bagage aangehaald, waarom voorgaande veronderstelling een 'urban legend' zou zijn. Het wil overigens niet zeggen dat men die dagen zelf geen zelfmoord pleegt, men de dagen 'daarrond' dit niet kan doen met als onderliggende oorzaak de toestanden die rond de feestdagen worden gecreëerd.

De meeste zelfmoorden vinden plaats in de eerste week van januari.
(het artikel is wel een paar jaar oud)

Dit heeft het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) becijferd. Nog onbekend is of de stijging zich in 2003 voortzet.

Het CBS analyseerde gegevens over zelfmoord in de jaren 1997 tot en met 2002.

Het CBS stelt dat 'het opvallend is dat de meeste zelfmoorden niet in de sombere herfstmaanden vallen, maar juist in januari en de aangenaam zachte lentemaanden'. Gemiddeld plegen dagelijks ruim vier mensen zelfmoord. Met 4,5 zelfdodingen per dag is januari koploper, met de meeste gevallen in de eerste week. Van september tot en met december is het aantal zelfmoorden het kleinst, november is de maand met de minste zelfdodingen.

Piet Willems, voorzitter van de stichting Ex6 die suïcidale mensen bijeenbrengt in zelfhulpgroepen, schrijft de plotselinge stijging toe aan het individualisme. 'Mensen zijn steeds minder sociaal ingebed, waardoor ze makkelijker in een isolement belanden. Daarom is tweederde van de zelfdoders man. Vrouwen hebben vaker een sociale structuur om zich heen.'

Dat de eerste week van januari, met gemiddeld vijf zelfmoorden per dag, er bovenuit steekt, verbaast hem evenmin. 'Dat komt door de naweeën van de feestmaand, suïcidale mensen beseffen na die maand dat ze de aansluiting missen met de feestende medemens.' Met als gevolg dat ze met 'een ander goed voornemen' het nieuwe jaar in gaan.

Willems zegt dat zelfmoordverlangens uit de taboesfeer moeten worden gehaald. 'De mensen moeten beseffen dat er hulp is en dat ze daar op af kunnen stappen. De hulpverlenende instanties moeten hun best doen bekender te worden bij diegenen die er eigenlijk uit willen stappen.'

Vooral bij de groep 25 tot 40-jarigen, waar zelfdoding doodsoorzaak nummer één is, is nog een wereld te winnen. Eén op de vijf sterfgevallen in die leeftijdsgroep is een zelfmoord. 'Ze willen aan hun carrière werken, hebben een gezin of willen er een, willen sociale contacten en ook nog eens tijd voor hobby's. Soms wordt de druk hen te veel.'

Verder laten de cijfers van het CBS zien dat het grootste aantal zelfmoorden plaatsvindt op maandag (gemiddeld vijf). Op zaterdag is dat het laagst (gemiddeld 3,5). Gekeken naar de bijzondere dagen blijken de kerstdagen met iets meer dan twee zelfdodingen per dag relatief rustig, in vergelijking met bijvoorbeeld Pasen en nieuwjaarsdag met iets meer dan vijf zelfdodingen per dag.

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article174197.ece

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Sta me toe aan de wetenschappelijkheid van uw internetverwijzing te twijfelen. Er wordt wel verwezen naar het Bureau van de Statistiek, maar voor de rest heeft men toch weinig bagage aangehaald, waarom voorgaande veronderstelling een 'urban legend' zou zijn. Het wil overigens niet zeggen dat men die dagen zelf geen zelfmoord pleegt, men de dagen 'daarrond' dit niet kan doen met als onderliggende oorzaak de toestanden die rond de feestdagen worden gecreëerd.

Serieuzere bronnen zijn vaak technischer en na mogelijk een zware avond gisteren wou ik je dat onthouden, maar hier is er eentje:

http://www.suicideinfo.ca/csp/assets/alert16.pdf

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

²

Uit mijn omgeving kan ik ook afleiden dat het voor iedereen een eerder stresserende periode is. Alles moet immers piekfijn zijn voor de familie en vrienden die over de vloer komen, of waar we mee of bij gaan tafelen/feesten. Het juiste eten, de juiste kleding, de juiste accessoires, ... alles om het gevoel van perfectie en feest zo hoog mogelijk te houden.
Van Kerstmis als (zelf)bezinning en respect en loyaliteit voor je medemens en de beste wensen voor iedereen met nieuwjaar is maar weinig te merken in winkels waar alles veel te duur verkocht en toch uit de rekken gegraaid wordt, men mekaar verdringt aan de kassa's en je links en rechts 'stampen' krijgt omdat mensen niet eens de ruimte noch de tijd vinden om even te kijken voor ze zich keren alvorens verder naar hun bestemming (de volgende winkel) te spurten waarbij ze nog even tegen een blinde die ze niet gezien hadden opbotsen en een kind bijna overhoop lopen of rijden, ...

Daarbij krijgt iedereen die niet aan het feestgedruis meedoet (arm, ziek, ...) , krijgt een extra gelegenheid om zich minderwaardig te voelen en dat hij of zij minder mogelijkheden heeft, benadrukt te zien. Ongelofelijk prettig seg, die Kerstsfeer.

Feesten: hoe meer of liever. Maar verplicht en 'opgeklopt' zoals in dezer dagen, daar pas ik toch liever voor.
(Ik heb ook vastgesteld dat mensen die daar zogenaamd anders over denken, vaak nog nooit zelf het feest hebben georganiseerd. )

Een mens kiest er zelf voor of hij daar stress voor heeft of niet.
Kerstavond heb ik zelf nog nooit georganiseerd aangezien ik dat altijd bij ouders of schoonouders heb gevierd, maar ik heb die mensen daar nog nooit stress voor weten hebben. Dat is gewoon een aangename avond met lekker eten en een goed glas wijn en een goeie babbel. Niks perfectie nastreven, wa's me da nu. Oudejaar vierde ik vroeger altijd bij vrienden waarbij we de taken verdeelden: paar mensen verzorgen de aperitief, paar mensen flansen een voorgerecht in elkaar, anderen zorgen voor het hoofdgerecht, anderen dessert. Ook allemaal niks speciaals, wel gewoon lékker eten. Ik heb mijnen tiramisu altijd zeer snel zien verdwijnen - stress komt er niet kijken bij tiramisu maken. Diegenen die hun huis open stellen doen daarbij standaard niks, aangezien zij al de opkuis achteraf hebben. Dit jaar heb ik oudejaar met andere vrienden gevierd en heb ik niks klaargemaakt, maar ik zag die toch ook helemaal geen stress hebben of perfectie nastreven.
Bij andere feestelijkheden (nieuwjaarsetentjes, verjaardagen, of gewoon zonder gelegenheid) waarbij ik de familie uitnodig heb ik ook nog nooit stress gehad. 't moet natuurlijk wel goed en lekker zijn; ik leg de mensen die ik graag heb graag in de watten.

Ik ervaar iig helemaal niets van wat jij daar beschrijft.
Armen en zieken kunnen trouwens wel deelnemen aan het feestgedruis hoor. Misschien gebeurt dat niet in jouw omgeving, dat kan.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Een mens kiest er zelf voor of hij daar stress voor heeft of niet.
Kerstavond heb ik zelf nog nooit georganiseerd aangezien ik dat altijd bij ouders of schoonouders heb gevierd, maar ik heb die mensen daar nog nooit stress voor weten hebben. Dat is gewoon een aangename avond met lekker eten en een goed glas wijn en een goeie babbel. Niks perfectie nastreven, wa's me da nu. Oudejaar vierde ik vroeger altijd bij vrienden waarbij we de taken verdeelden: paar mensen verzorgen de aperitief, paar mensen flansen een voorgerecht in elkaar, anderen zorgen voor het hoofdgerecht, anderen dessert. Ook allemaal niks speciaals, wel gewoon lékker eten. Ik heb mijnen tiramisu altijd zeer snel zien verdwijnen - stress komt er niet kijken bij tiramisu maken. Diegenen die hun huis open stellen doen daarbij standaard niks, aangezien zij al de opkuis achteraf hebben. Dit jaar heb ik oudejaar met andere vrienden gevierd en heb ik niks klaargemaakt, maar ik zag die toch ook helemaal geen stress hebben of perfectie nastreven.
Bij andere feestelijkheden (nieuwjaarsetentjes, verjaardagen, of gewoon zonder gelegenheid) waarbij ik de familie uitnodig heb ik ook nog nooit stress gehad. 't moet natuurlijk wel goed en lekker zijn; ik leg de mensen die ik graag heb graag in de watten.

Ik ervaar iig helemaal niets van wat jij daar beschrijft.
Armen en zieken kunnen trouwens wel deelnemen aan het feestgedruis hoor. Misschien gebeurt dat niet in jouw omgeving, dat kan.

Als ik je beschrijving zo lees, heb je juist veel stress. Misschien ervaar je dat als positieve stress, best mogelijk (maar het blijft stress). Ik weet trouwens uit ervaring dat met zulke eindejaarsfeestjes bij vrienden/kennissen/familie de gastheren en vrouwen elkaar proberen te overtroeven en dat zorgt uiteraard ook voor bakken stress. Misschien niet noodzakelijk bij jullie, maar vaak is het toch een wedstrijd in duur en exclusief eten en dure wijnen serveren en/of meebrengen. En dan die gemaakte 'gezelligheid' is helemaal iets waar ik de muren van oploop. Ik denk dat ik volgend jaar eens lekker 'asociaal' nieuwjaar vier door op tijd in m'n bed te kruipen met een goed boek en goede oorstoppen om die idioten met hun gevaarlijk en luidruchtig vuurwerk niet te horen.

Net hetzelfde met typisch Vlaamse trouwfeesten, ook dat is een boel 'gemaakte' gezelligheid, dat meestal uitdraait in een hoop infantiele idiotie en een niveau ver onder het vriespunt. En bovenal is het voor 'Jan Modaal' een flinke hap uit het budget en zorgt het voor zeer veel stress. Als ik ooit trouw, zal het zeker niet zo'n typisch grots opgezet feest zijn. Conclusie: alle gemaakte momenten van feestgedruis en gezelligheid veroorzaken best wel de nodige dosis (onbewuste) stress. Ik ben allesbehalve een asceet of sober mens, maar geef mij maar momenten van 'spontaan feest' en 'oprechte gezelligheid', dat zijn de leukste zorgeloze momenten, vaak ontstaan in een roes of opwelling, maar uiteindelijk reuzetof. Maar de jaarkalender, de maatschappij of m'n omgeving moet mij absoluut niet dicteren wanneer ik uit m'n dak moet gaan !

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Als ik je beschrijving zo lees, heb je juist veel stress. Misschien ervaar je dat als positieve stress, best mogelijk (maar het blijft stress). Ik weet trouwens uit ervaring dat met zulke eindejaarsfeestjes bij vrienden/kennissen/familie de gastheren en vrouwen elkaar proberen te overtroeven en dat zorgt uiteraard ook voor bakken stress. Misschien niet noodzakelijk bij jullie, maar vaak is het toch een wedstrijd in duur en exclusief eten en dure wijnen serveren en/of meebrengen. En dan die gemaakte 'gezelligheid' is helemaal iets waar ik de muren van oploop. Ik denk dat ik volgend jaar eens lekker 'asociaal' nieuwjaar vier door op tijd in m'n bed te kruipen met een goed boek en goede oorstoppen om die idioten met hun gevaarlijk en luidruchtig vuurwerk niet te horen.

Tiramisu maken voor 20 man is nu niet bepaald een stresserende bezigheid. Dat is niet gedaan in 10 minuten, maar het is het gemakkelijkste wat er bestaat en ik ben daar graag mee bezig. Duur en exclusief is dat allerminst. De rest van het eten is dat ook nooit. Eindafrekening feestje vorig jaar (kosten worden opgeteld en gedeeld): 21,5 euro per persoon. Dat is dus drank (veel drank ), aperitiefhapkes, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, en nog iets om te eten (sandwichke met kaas enzo) 's ochtends. Dat is inderdaad een pak meer dan een doorsnee maaltijd met een glas water op een weekdag, maar lijkt me niet bepaald 'duur en exclusief' voor bijna 12u eten en drinken �* volonté. Je kan veel doen met weinig. Voor wie dat teveel geld is, is er altijd een oplossing (persoon die niet betaalt, rest deelt de overige kosten).

Wat gemaakte gezelligheid betreft: ik vind het altijd gezellig om te eten met vrienden en naaste familie. Ik ervaar niks 'gemaakt' aan die gezelligheid. Het is wel ontzettend moeilijk om op een gewone dag zoveel mensen samen te krijgen (veel mensen die iets anders te doen hebben), het leuke aan kerstavond en oudejaar is dat iedereen tegelijk tijd heeft om samen te zijn.

Ik ben allesbehalve een asceet of sober mens, maar geef mij maar momenten van 'spontaan feest' en 'oprechte gezelligheid', dat zijn de leukste zorgeloze momenten, vaak ontstaan in een roes of opwelling, maar uiteindelijk reuzetof.

Mij zou het dan weer stress bezorgen mocht er nu spontaan ineens 8 man voor mijn deur staan die 5 minuten geleden in een opwelling besloten hebben bij mij te komen eten. Ik heb nl. andere dingen die ik wil doen vandaag, en bovendien heb ik geen eten voor 9 man in huis.
In de zomer genoeg meegemaakt dat er een paar vrienden langskomen die zich miraculeus lijken te vermenigvuldigen tot er 15 man in mijn tuin zit en er spontaan een barbecue ontstaat. Allemaal heel tof en gezellig, maar minder tof als je dan achteraf tot een stuk in de nacht moet werken omdat je een deadline had en je gepland had dat net die middag / avond te doen. Als je dat een dagje op voorhand weet, dan is dat toch toffer en minder stresserend. En dan had ik ook makkelijk kunnen zorgen voor die extra tafel die toch wel handig was geweest.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Mij zou het dan weer stress bezorgen mocht er nu spontaan ineens 8 man voor mijn deur staan die 5 minuten geleden in een opwelling besloten hebben bij mij te komen eten. Ik heb nl. andere dingen die ik wil doen vandaag, en bovendien heb ik geen eten voor 9 man in huis.
In de zomer genoeg meegemaakt dat er een paar vrienden langskomen die zich miraculeus lijken te vermenigvuldigen tot er 15 man in mijn tuin zit en er spontaan een barbecue ontstaat. Allemaal heel tof en gezellig, maar minder tof als je dan achteraf tot een stuk in de nacht moet werken omdat je een deadline had en je gepland had dat net die middag / avond te doen. Als je dat een dagje op voorhand weet, dan is dat toch toffer en minder stresserend. En dan had ik ook makkelijk kunnen zorgen voor die extra tafel die toch wel handig was geweest.

Je moet die mensen toch niet noodzakelijk thuis ontvangen ? Sms of e-mail een vriendengroep, diegenen die kunnen en willen spreken af en gaan mee. Je kan naar een gezellig restaurant of café gaan, eens goed eten en/of drinken. Als de sfeer erin zit kan je nog eens degelijk uitgaan of bij iemand thuis gaan borrelen. Als het qua sfeer toch wat tegenslaagt, kan je die laatste stappen uiteraard overslaan.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Je moet die mensen toch niet noodzakelijk thuis ontvangen ? Sms of e-mail een vriendengroep, diegenen die kunnen en willen spreken af en gaan mee. Je kan naar een gezellig restaurant of café gaan, eens goed eten en/of drinken. Als de sfeer erin zit kan je nog eens degelijk uitgaan of bij iemand thuis gaan borrelen. Als het qua sfeer toch wat tegenslaagt, kan je die laatste stappen uiteraard overslaan.

Dat is al nie meer spontaan eh, dat is gewoon afspreken.
Op kerst en oudejaar krijg je me overigens niet op restaurant. Dat is me toch wat te duur. Ik ben sowieso nogal huiselijk en ontvang mijn vrienden liever thuis, net zoals ik liever bij hen thuis ga dan samen op restaurant te gaan. Met twee, ja, maar met ne groep wordt dat toch al gauw een heel gedoe.
En barbecuen in de zomer met een grote groep is toch iets dat je in een tuin doet, niet op restaurant, vind ik.

[Tavek]

Ik heb nieuwjaar gevierd bij nen kameraad, die ook geen goesting had om te sociaal te zijn. Drank, wat films, wat games (tja...) en gewoon om 12h buiten op straat wat gaan zeveren met de buren. Uiteindelijk uitgenodigd om bij hun even mee te gaan toasten op het nieuwe jaar.

Beste nieuwjaar in jaren. Niks gepland, spontaan toch erg goed geworden.

Ik haat oversociale, geforceerde feesjes waar men verplicht toe is naar toe te gaan.

[Groentje-18]

Tiramisu maken is nu niet wat ik versta onder een feest volledig zelf organiseren.....

Als je zelf een feest organiseert (en zelf voor alles zorgt), ben je zelf degene die moet zorgen dat alle gangen tijdig en op de juiste temperatuur op tafel komen, dat het dingen zijn die iedereen lust, alles goed klaargemaakt is, tafels telkens afruimen en opnieuw klaarmaken tussen de gangen door, ... Soms nog dingen die je vergeet of mensen die nog iets anders vragen dan op tafel staat etcetera. Dan heb ik het nog niet gehad over het boodschappen doen dat eraan voorafgaat.
Dat is toch hoe ik weet dat het eraan toe gaat bij de meeste mensen die ik ken. Tenzij je een traiteur laat komen en het eten zelfs niet moet opwarmen. Maar dan moet die tafel nog gedekt en per gang meestal vernieuwd worden.
Tafels afruimen en klaarzetten gebeurt natuurlijk wel meestal samen, maar aan sommige vrijwillige helpers heb je allesbehalve hulp. Daarnaast ben jij degene die weet waar alles een plaats heeft en wat het volgende is dat op tafel moet geraken enzovoort.
Vanzelfsprekend leggen we thuis de mensen die we graag zien ook heel graag in de watten. Lijkt me logisch. Je organiseert niet iets om er zo snel mogelijk weer vanaf te zijn en iedereen wandelen te sturen met iets idioot. Maar geloof me maar dat het niet echt van het feest genieten is (wel van de complimentjes natuurlijk ) en stressen is als je volledig zelf gastvrouw bent.
Dat is ook de reden waarom restaurants, en nu ook traiteurs en slagers met hun kant-en klaar maaltijden. Alleen maar opwarmen is natuurlijk een beter alternatief dan voortdurend zelf in de potten en pannen moeten roeren terwijl je alle gesprekken en genieten van het aperitief, en de andere gangen, mist.

Als vrienden bij mij langskomen op een moment dat het voor mij niet past, laat ik ze dat weten. Als het je vrienden zijn aanvaarden ze dat heus wel, zoniet zijn het weinig goede vrienden. Mijn vrienden weten gelukkig dat ik niet van onverwachte bezoekjes hou. Als ik niets heb gepland of dergelijke, nodig ik ze wel onverwacht uit (voor een diner of dergelijke).

[lombas]

Ik heb echt wel een ander beeld van een feestje. Werk wordt verdeeld.

Degene die zijn huis ter beschikking stelt zorgt voor de couvert. Anderen zorgen voor drank en eten (kan zoveel opgesplitst worden als ge wilt: bv 1 persoon = "drank" of 2 personen = "wijn" en "bier" &c.). Meestal zijn dat veelal koude schotels of dingen die even opgewarmd moeten worden. Enige echte warm eten dat zich leent tot een feestje is een barbeque.

Wat gij beschrijft, lijkt mij eerder een etentje - een dinertje dus, waarbij een gastheer en/of gastvrouw anderen uitnodigt. Een feestje is echter een collectieve aangelegenheid.

Overigens: bij mij mag men altijd komen aanbellen (mijn humeur zal er enkel naar zijn), maar dat is uiteraard iets persoonlijk.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Tiramisu maken is nu niet wat ik versta onder een feest volledig zelf organiseren.....

Als je zelf een feest organiseert (en zelf voor alles zorgt), ben je zelf degene die moet zorgen dat alle gangen tijdig en op de juiste temperatuur op tafel komen, dat het dingen zijn die iedereen lust, alles goed klaargemaakt is, tafels telkens afruimen en opnieuw klaarmaken tussen de gangen door, ... Soms nog dingen die je vergeet of mensen die nog iets anders vragen dan op tafel staat etcetera. Dan heb ik het nog niet gehad over het boodschappen doen dat eraan voorafgaat.
Dat is toch hoe ik weet dat het eraan toe gaat bij de meeste mensen die ik ken. Tenzij je een traiteur laat komen en het eten zelfs niet moet opwarmen. Maar dan moet die tafel nog gedekt en per gang meestal vernieuwd worden.
Tafels afruimen en klaarzetten gebeurt natuurlijk wel meestal samen, maar aan sommige vrijwillige helpers heb je allesbehalve hulp. Daarnaast ben jij degene die weet waar alles een plaats heeft en wat het volgende is dat op tafel moet geraken enzovoort.
Vanzelfsprekend leggen we thuis de mensen die we graag zien ook heel graag in de watten. Lijkt me logisch. Je organiseert niet iets om er zo snel mogelijk weer vanaf te zijn en iedereen wandelen te sturen met iets idioot. Maar geloof me maar dat het niet echt van het feest genieten is (wel van de complimentjes natuurlijk ) en stressen is als je volledig zelf gastvrouw bent.
Dat is ook de reden waarom restaurants, en nu ook traiteurs en slagers met hun kant-en klaar maaltijden. Alleen maar opwarmen is natuurlijk een beter alternatief dan voortdurend zelf in de potten en pannen moeten roeren terwijl je alle gesprekken en genieten van het aperitief, en de andere gangen, mist.

Als vrienden bij mij langskomen op een moment dat het voor mij niet past, laat ik ze dat weten. Als het je vrienden zijn aanvaarden ze dat heus wel, zoniet zijn het weinig goede vrienden. Mijn vrienden weten gelukkig dat ik niet van onverwachte bezoekjes hou. Als ik niets heb gepland of dergelijke, nodig ik ze wel onverwacht uit (voor een diner of dergelijke).

Als de mensen in je omgeving dat per sé zo willen doen dan moeten ze dat doen eh. Ik zeg gewoon dat ze daarin de vrije keuze hebben, en dat ze zich al die stress zelf op de hals halen.

Mijn vrienden weten ook dat ze beter eerst eens bellen. Vandaar dat ik ook zeg dat ik het toffer vindt als ze me op voorhand iets laten weten. Tegen barbecues in mijn tuin kan ik echter zelden nee zeggen, want die zijn tof

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Enige echte warm eten dat zich leent tot een feestje is een barbeque.

en gourmet en consoorten.

[Nynorsk]

en warme beenhesp.

morgen warme beenhesp

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

en gourmet en consoorten.

Papatjes met wat geraspte kaas...

Onverantwoord sausjes mengen...



Gatverdekkie, waar bl�*jft die zomer?

[Groentje-18]

Wij doen onder de familie en kennissen (van mijn ouders) feesten �* la kerst en nieuwjaar om de beurt bij iemand's thuis. Die persoon zorgt dan voor alles. Ik heb dat niet zelf bepaald.
Communiefeesten en dergelijke officiele of spontane festiviteiten waarbij je mensen uitnodigt en dus zelf voor alles zorgt (lijkt me logisch), beantwoord ook aan die beschrijving. Thuis doen we dat nogal graag. Gezien heel het gezin is dat haalbaar en kan iedereen meegenieten.
Ik noem dat geen 'diner' organiseren, omdat er wat meer gebeurt dan dineren. Of wacht ...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Thuis doen we dat nogal graag.

Da's goed hoor. Maar dan moet je wel niet zitten klagen over stress en een 'toffe kerstsfeer' en hoezeer je daar geen deel van wil uitmaken.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ey rustig he, ik heb meer als een jaar gewerkt als projectmanager...plannen was mijn job.

Int begin maakte ik ook mooi planningen, met resource allocations en dergelijke. Kheb ze snel naar de vuilbak kunnen verwijzen. Een unief trekt in de verste verte niet op een bedrijf. En op afstand werken : kben net van job veranderd om niet meer veel te hoeven te werken achter die verdomde pc Kwilde de handjes terug vuilmaken met onderzoek. En daar heb je labos voor nodig.

Rustig Tavek; je weet wel beter dan dat ik je hier wil aanvallen

Tuurlijk is het eerste kenmerk van een projectplan altijd dat het sowieso fout is. Maar je vat het punt ook wel; tuurlijk, de zaken vallen even stil, maar eigenlijk gebeurt er niets wereldschokkend eh.