Loonbrief als selectiecriterium voor huurders

[cuboidz]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Mij lijkt het niet onlogisch dat iemand met een laag inkomen zich met een wat mindere woonst moet tevreden stellen.

Opnieuw: niet de mindere woonst blijft over voor degene met een lager inkomen, maar de woonst die de slechtste prijs/kwaliteit ratio heeft. Hij zal méér moeten betalen voor hetzelfde comfort, of evenveel voor minder.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Je wijst mijn voorbeeld af, maar wat met de achterliggende gedachte? Verdienen mensen met een hoger inkomen ook een betere deal?

tgo, ik wens mijn producten eigenlijk liever niet te verkopen aan mensen die niet kunnen betalen. jij?

En degene met een hoger salaris is noodzakelijk het mooie, verzorgde meisje, en degene met een lager salaris is noodzakelijk de lelijke, oude vent? Het gaat in deze discussie niet over de extreme gevallen. Natuurlijk wil de verhuurder fatsoenlijke mensen. Het probleem is dat fatsoenlijk + solvabel niet volstaat. Als een week later iemand met een hoger inkomen passeert, laten ze je vallen als een baksteen, ook al was je als eerste bereid het contract te tekenen.

Een week later?
Bij de huizen die ik was gaan bekijken duurde dat zo lang niet hoor.
Voormiddagje of avondje mensen die langskomen en daarna is 't al verhuurd.
Ik vind het dan helemaal niet zo vreemd dat de verhuurder een keuze maakt tussen de verschillende mensen die langskwamen, en niet per definitie aan diegene die het eerst een afspraak kreeg.

[cuboidz]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

tgo, ik wens mijn producten eigenlijk liever niet te verkopen aan mensen die niet kunnen betalen. jij?

Huh? De bank heeft deze mensen solvabel verklaard. Hoe kom je er dan op te zeggen dat ze niet kunnen betalen?

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik vind het dan helemaal niet zo vreemd dat de verhuurder een keuze maakt tussen de verschillende mensen die langskwamen, en niet per definitie aan diegene die het eerst een afspraak kreeg.

Bah. Ik heb niet gezegd dat de eerste met een afspraak het huis moet krijgen - de eerste die fatsoenlijk én solvabel is.

[MonaLisaOverDrive]

Trouwens, de loonbrief als criterium nemen is wel heel kortzichtig. Mensen kunnen een hoger inkomen hebben maar tevens hoge leningen voor auto en zo. Als ze schulden hebben blijft er op het einde van de maand uiteindelijk minder over.

Ik vrees dat op de lange duur immo's een volledig kredietrapport gaan willen opvragen van potentiële huurders...

De schaarste op de huurmarkt wordt mee veroorzaakt door het feit dat sociale woningen tegenwoordig ook verkocht worden. Dat vind ik een schande - oorspronkelijk waren deze woningen voor mensen met een laag inkomen die zowiezo niet konden kopen, maar van dat idee blijft nog maar weinig over...

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Opnieuw: niet de mindere woonst blijft over voor degene met een lager inkomen, maar de woonst die de slechtste prijs/kwaliteit ratio heeft. Hij zal méér moeten betalen voor hetzelfde comfort, of evenveel voor minder.

Ik ga ervan uit dat men waar naar zijn geld krijgt.
Kunt ge uw gedachtegang ook onderbouwen ?

[AdrianHealey]

IK vind niet dat ik, noch iemand anders, te beslissen heeft aan wie mensen hun huis verhuren.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door MonaLisaOverDrive

De schaarste op de huurmarkt wordt mee veroorzaakt door het feit dat sociale woningen tegenwoordig ook verkocht worden. Dat vind ik een schande - oorspronkelijk waren deze woningen voor mensen met een laag inkomen die zowiezo niet konden kopen, maar van dat idee blijft nog maar weinig over...

Hoe komt ge daar bij ?
Wordt een verkochte woning niet meer bewoond ?
Volgens mij wordt de schaarste veroorzaakt door het feit dat iedereen zelfstandig wilt gaan wonen in plaats van in gezinsverband.

[Mambo]

Ik vind dat dit onder de wet van privacy moet komen.

De verhuurder kan evengoed met schulden zitten en u heeft evenveel kans van uit uw huis gezet te worden dan omgekeerd.

Dat de verhuurders hun solvabiliteit dan ook maar eens bewijzen.

[globalmedia]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Ik heb onlangs een verhaal gehoord over perverse praktijken in immokantoren, waarbij gevraagd wordt naar de loonbrief van de potentiële huurders, en vervolgens geselecteerd wordt op basis van het loon. Om zichzelf te verdedigen, gebruiken ze het excuus, dat ze toch moeten controleren of de kanditaten solvabel zijn, opdat de arme verhuurder niet te maken krijgt met wanbetalers. Maar dan zou een eenvoudige verklaring van solvabiliteit van de bank volstaan, en dat is dus niet het geval.

Dit heeft mijns inziens ernstige implicaties. Iemand die perfect in staat is om de huur te betalen, en voor de rest ook in de smaak valt bij de verhuurder, kan toch geweigerd worden, vanuit een louter economische logica. Hoe hoger het loon, hoe minder kans dat de huurder in financiële moeilijkheden komt, dus hoe meer hij relatief gezien opbrengt. Deze praktijken zijn een kwestie van onpersoonlijke winstmaximalisatie. De ene huurder brengt meer op dan de andere, dus de keuze is snel gemaakt.

Het resultaat is dat mensen met een laag of gemiddeld loon het zullen moeten doen met de afdankertjes, de woningen die de veelverdieners afgewezen hebben. En dat terwijl die woningen niet buiten hun prijsklasse vallen! Stel: ze vinden hun droomhuis, en dienen hun loonbrief in - als die wat laag uitvalt, zal de immo liever wachten op andere kandidaten die zich nog mogelijk kunnen aandienen, in plaats van het contract al te tekenen. Enkel wanneer echt niemand anders geïnteresseerd is, krijgt de man met bescheiden inkomen huisvesting.

ah,om echt zeker te zijn kan men natuurlijk ook de inkomsten en uitgaven nachecken van de huurder

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Er is een verschil tussen zo min mogelijk risico nemen en ongegeneerd aan winstmaximalisatie doen. Waarom zou je de bank niet vertrouwen als die zegt dat de kandidaat solvabel is? Wie kan trouwens beter oordelen daarover dan een financiële instelling?



Wel, als die woning duurder is heb ik daar geen problemen mee, maar de prijs blijft dezelfde. Het gaat dus eigenlijk over de prijs/kwaliteit ratio. Die wordt beter voor mensen met een hoger inkomen. En het is niet duidelijk, waarom zij recht hebben op een betere deal dan mensen met een lager inkomen.

De prijs/kwaliteits ratio verandert niet voor mensen met een hoger inkomen. Zij betalen evenveel als anderen en de kwaliteit van de gehuurde pand blijft ook dezelfde. De deal wijzigt dus niet. Enkel de verhuurder heeft meer gemoedsrust, en dat is zijn volste recht om daar naar te streven.

Vergelijk het met de solden: stel dat je daarbij niet het principe zou hanteren, dat degene die het eerst met geld op de proppen komt, het afgeprijsde artikel mag kopen. Stel dat de winkel alleen noteert dat jij het artikel wilt kopen, en vervolgens afwacht, totdat er iemand met een hoger loon het wil kopen.

Dat koop je één keer; de huur betaal je maandelijks, of dat hoor je toch te doen.

[cuboidz]

Oorspronkelijk geplaatst door Bobke

Ik ga ervan uit dat men waar naar zijn geld krijgt.
Kunt ge uw gedachtegang ook onderbouwen ?

Een woonst heeft een bepaalde prijs, alsook een bepaalde kwaliteit, maar die zijn niet altijd op elkaar afgestemd. Ruwweg heb je drie categorieën:

(1) de slechte prijs/kwaliteit verhouding

De huurprijs is te hoog voor de kwaliteit van de woonst.

(2) de evenwichtige prijs/kwaliteit verhouding

Je betaalt voor wat je krijgt. Niet meer, niet minder.

(3) de goede prijs/kwaliteit verhouding

De kwaliteit van de woonst is hoog voor de huurprijs.

Als geselecteerd wordt op basis van het inkomen, blijven alleen woningen uit categorie (1) over voor mensen met een lager inkomen, ook al konden ze zich de woningen uit categorieën (2) en (3) perfect veroorloven.

[Félicien Bwanatongo]

Elke etnische Vlaming moet recht hebben op een woning. Het eigendomsrecht is ondergeschikt aan dit woonrecht. Wie zijn eigendom niet ten bate van de gemeenschap gebruikt, moet het afgenomen worden door de Staat.

[Félicien Bwanatongo]

Overigens klopt hetgeen de draadstarter postte. Een 5-tal jaar geleden vroeg het vastgoedkantoor aan mij en m'n vrouw onze loonbrieven. Na 1 jaar probeerden ze niet enkel een indexaanpassing van de huurprijs maar ook nog eens "gemaakte onkosten" aan te rekenen voor 25euro per maand. Ze waren er naast, we hebben dit met aangetekend schrijven geweigerd te betalen en gedreigd met de huurdersbond in te schakelen. Dergelijke praktijken proberen ze vooral wanneer ze kunnen weten wat je salaris is via die loonbrief-kopieën.


Overigens zijn vastgoedmakelaars net als juweliers, advocaten en consoorten van die typische bloedzuiger- en profiteursberoepen. Werkende mensen hun geld zo maximaal mogelijk trachten af te pingelen door zo weinig mogelijk te doen.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Als geselecteerd wordt op basis van het inkomen, blijven alleen woningen uit categorie (1) over voor mensen met een lager inkomen, ook al konden ze zich de woningen uit categorieën (2) en (3) perfect veroorloven.

Ik zie geen enkel argument om dat te geloven.
Die controles dienen toch alleen om dat te controleren ?

[MonaLisaOverDrive]

Er zijn trouwens nog meer voorbeelden van bemoeizucht van verhuurders onder invloed van immokantoren :

In steeds meer huurhuizen is er een verbod voor huisdieren. Wie tegenwoordig een hond heeft, zal het moeilijker hebben een woning te huren.

In sommige contracten (zoals het mijne), eigent de eigenaar zich zelfs het recht toe om te mogen beslissen welke kleur er op de muren mag komen. Bij mij zijn dat enkel lichte kleuren.

(Ik heb me daar eerlijk gezegd nog geen bal van aangetrokken...)

Ook de duur van de contracten is onder invloed van de kantoren gewijzigd. Tegenwoordig werkt zo goed als iedereen met eerst een vast contract van drie jaar dat daarna automatisch overgaat op 9 jaar, opzegbaar met drie maanden. Dat eerste contract van drie jaar kom je niet zo gemakkelijk onderuit, je moet zelf een vervangende huurder zoeken. Vindt je geen andere huurder die de eigenaar goedkeurt, dan moet je blijven huur betalen tot het eind van het contract, zelfs als je er niet meer woont. Je kan vragen aan het kantoor om zelf een huurder te zoeken maar guess what, je moet dan een commissie van een halve maand huur betalen aan het kantoor.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door MonaLisaOverDrive

Er zijn trouwens nog meer voorbeelden van bemoeizucht van verhuurders onder invloed van immokantoren :

In steeds meer huurhuizen is er een verbod voor huisdieren. Wie tegenwoordig een hond heeft, zal het moeilijker hebben een woning te huren.

Logisch; een beetje hond is perfect in staat om behoorlijk schade aan te brengen aan parket/vloer en deuren of zelfs de tuin. Als een eigenaar dat liever niet ziet gebeuren in zijn eigendom, is dat zijn volste recht.

In sommige contracten (zoals het mijne), eigent de eigenaar zich zelfs het recht toe om te mogen beslissen welke kleur er op de muren mag komen. Bij mij zijn dat enkel lichte kleuren.

Logisch, het zijn zijn muren, niet de jouw. Als jij er zwart op gaat verven, dan heeft hij achteraf een hele klus en extra kosten om die dingen terug op te lappen in een schappelijke vorm.

(Ik heb me daar eerlijk gezegd nog geen bal van aangetrokken...)

Ben je dan ook bereid de extra kosten die hij/zij oploopt wanneer je daar vertrekt, te betalen?

Ook de duur van de contracten is onder invloed van de kantoren gewijzigd. Tegenwoordig werkt zo goed als iedereen met eerst een vast contract van drie jaar dat daarna automatisch overgaat op 9 jaar, opzegbaar met drie maanden. Dat eerste contract van drie jaar kom je niet zo gemakkelijk onderuit, je moet zelf een vervangende huurder zoeken. Vindt je geen andere huurder die de eigenaar goedkeurt, dan moet je blijven huur betalen tot het eind van het contract, zelfs als je er niet meer woont. Je kan vragen aan het kantoor om zelf een huurder te zoeken maar guess what, je moet dan een commissie van een halve maand huur betalen aan het kantoor.

Je kan steeds vragen naar een jaarcontract; 't zal je enkel wat meer kosten.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Een woonst heeft een bepaalde prijs, alsook een bepaalde kwaliteit, maar die zijn niet altijd op elkaar afgestemd. Ruwweg heb je drie categorieën:

(1) de slechte prijs/kwaliteit verhouding

De huurprijs is te hoog voor de kwaliteit van de woonst.

(2) de evenwichtige prijs/kwaliteit verhouding

Je betaalt voor wat je krijgt. Niet meer, niet minder.

(3) de goede prijs/kwaliteit verhouding

De kwaliteit van de woonst is hoog voor de huurprijs.

En in elk van die drie gevallen is de huurprijs hetzelfde voor iedereen. Ook is, wanneer er gehuurd wordt, de kwaliteit hetzelfde voor iedereen. De verhouding blijft dus ook telkens hetzelfde. Wat is het probleem?

[Tavek]

Als huren u niet aanstaat koop u dan toch gewoon iets ? De hypotheekrente staat belachelijk laag opt moment....

Als ik beslis dat ik in een buurt wil wonen voor lange termijn schaf ik me gewoon een appartement hoor.

[Frutella]

Oorspronkelijk geplaatst door cuboidz

Ik heb onlangs een verhaal gehoord over perverse praktijken in immokantoren, waarbij gevraagd wordt naar de loonbrief van de potentiële huurders, en vervolgens geselecteerd wordt op basis van het loon. Om zichzelf te verdedigen, gebruiken ze het excuus, dat ze toch moeten controleren of de kanditaten solvabel zijn, opdat de arme verhuurder niet te maken krijgt met wanbetalers. Maar dan zou een eenvoudige verklaring van solvabiliteit van de bank volstaan, en dat is dus niet het geval.

Dit heeft mijns inziens ernstige implicaties. Iemand die perfect in staat is om de huur te betalen, en voor de rest ook in de smaak valt bij de verhuurder, kan toch geweigerd worden, vanuit een louter economische logica. Hoe hoger het loon, hoe minder kans dat de huurder in financiële moeilijkheden komt, dus hoe meer hij relatief gezien opbrengt. Deze praktijken zijn een kwestie van onpersoonlijke winstmaximalisatie. De ene huurder brengt meer op dan de andere, dus de keuze is snel gemaakt.

Het resultaat is dat mensen met een laag of gemiddeld loon het zullen moeten doen met de afdankertjes, de woningen die de veelverdieners afgewezen hebben. En dat terwijl die woningen niet buiten hun prijsklasse vallen! Stel: ze vinden hun droomhuis, en dienen hun loonbrief in - als die wat laag uitvalt, zal de immo liever wachten op andere kandidaten die zich nog mogelijk kunnen aandienen, in plaats van het contract al te tekenen. Enkel wanneer echt niemand anders geïnteresseerd is, krijgt de man met bescheiden inkomen huisvesting.

Vreemd, maar het lijkt mij niet dat het echt als selectiecriterium wordt gebruikt.

Wat uw aankaart als het hieruitvolgende probleem (in vet gezet door mij) is volgens mij ook al lang, om niet te zeggen altijd, het geval geweest is. Daar was het niet voor nodig een loonbrief te laten zien.

[Frutella]

Oorspronkelijk geplaatst door Hoomer

Tja de tering naar de nering zetten he.
Stel u bent heel uw leven zelfstandige geweest en heeft een appartement gekocht om uw karig pensioentje aan te vullen, u verhuurt aan armoezaaiers die op een gegeven moment niet meer kunnen betalen, het duurt 3 a 4 maanden om ze er uit te krijgen. U kan u geld niet recupereren want een steen kunt ge niet pellen.
Resultaat u heef 4 maanden geen aanvullend pensioen en moet het zelf met minder stellen omdat u de stommiteit heeft begaan te verhuren aan risico huurders.

Een toffe reactie die ik niet had verwacht.
Mensen lijken het namelijk meestal slechts vanuit de visie van de 'arme' huurder te bekijken.
Nooit wordt het eens omgedraaid.
Het kan zijn dat iemand hard gewerkt heeft om een appartementje te kopen om te verhuren, waarvoor hij zelf leende. Een Belegging op een termijn van 30-40 jaar bv.
Als de verhuurder niet tijdig betaalt kom je daardoor zelf in de problemen met het afbetalen van je lening. Met nog wat pech erbij is die huurder volledig platzak, breekt hij je appartement half af en roept hij de hulp van het ocmw in als jij vraagt hem de kosten te betalen die hij ontkent veroorzaakt te hebben. Resultaat is dat hij bv. een pro deo advocaat kan krijgen terwijl jij ... iedereen weet wel dat advocaten een aardige vergoeding krijgen voor hun prestaties.
Bovendien krijg je nog enkele facturen van nutsvoorzieningen die je huurder ook niet betaalt kreeg. Ze moeten nl. geld gaan zoeken waar het kan zitten.

Een pandje verhuren om een reserve aan te leggen, kan zo wel eens eindigen in een peperdure nachtmerrie waarbij jij mag opdraaien voor het onverantwoordelijke gedrag van een ander.