Wat kan ik verwachten?

[DannyS]

Oorspronkelijk geplaatst door vervreemdebelg

Wel die was dus degene die zij dat ie zou zien wat ie kon doen ... mijn impressie was dat hij het niet makkelijk zou vinden met het medische dossier dat ik hem gegeven had.
Helft van het probleem is dat ik geen medisch verleden heb in Belgie. En de huisarts die ik bezocht had zeurde iets van dat ie minstens 5 invaliditeitspapieren krijgt om in te vullen per week dus die van mij waren niet echt degelijk ingevuld. Dus ik heb ze zelfs bijgevuld
Ik denk dat alles afhangt van wat uit die 'mini-test' komt. Die gerechtsgeneesheer heeft zo zijn eigen ideen en daarom die test wil doen.
Als niemand die man van de FOD medische keuring durft tegen te spreken ... wat is de zin in de mogelijkheid van in beroep gaan sowieso? En als die van de mini test alsog zegt dat ik 66% arbeidsongeschikt ben dan heb ik misschien toch nog een redelijke kans in een rechtbank daar ik aanneem dat ie weet wat of wie ie tegenop komt?

De rechtbank volgt het advies van de door hun aangestelde expert. Die laat zich echter 'bijstaan' door jouw tegenpartij. In de praktijk pent ie gewoon neer wat hem dan wordt bevolen. Je haalt dus een paar dingen door elkaar.
Als die arts zei dat ie zal zien wat ie kan doen, en je vervolgens drie punten toekent, dan is dat alles wat ie voor je kon doen en zal doen. In beroep tegen die beslissing ben je zelfs best vergezeld door een arts die je verdedigt tegen artsen die zien wat ze kunnen doen. Jouw arts-beschermheer is dan verondersteld het puntensysteem te doorgronden. De ziekenkas kan hem daarbij helpen, middels het ter beschikking stellen van een lijst van alledaagse dingen die jij veronderstelt bent niet te kunnen. Je medische geschiedenis of profesionele loopbaan speelt daarin geen enkele rol, en de controleartsen zal je medische dossiers ook niet eens een blik gunnen. Er dient namelijk louter en onomstotelijk aangetoond dat je op dat controlemoment bijvoorbeeld én niet zonder hulp kunt eten (je hebt bijvoorbeeld armen noch benen, of je kent duidelijk het verschil niet tussen voedsel en stront), én je niet met gebaren, of mondeling of schriftelijk verstaanbaar kunt maken, je helemaal niet kunt verplaatsen (3 punten) of niet zonder hulp van derden (2 punten), jezelf wassen, je gat afvegen, weten waar je woont, of wie de persoon is die je gebracht heeft en waarom,... je geld kan tellen..., én niet weten dat vuur gevaarlijk warm kan zijn, plus andere dingen van die strekking. Haal je zeven punten, dan ben je automatisch een 66%-rizivinvalide en mag je binnen het Vlaams gewest (niet Brussel, dus) gratis met de bus en betaal je het laagste tarief dat op je geneesmiddelen staat aangegeven. Behalve dat, en als je levenspartner een normaal inkomen heeft, word je daar financieel niet beter van.
Als je een tijdje invalide wilt blijven heb je wel een metersdik dossier met zware medische gegevens nodig. De eerst volgende tien jaar gaan ze namelijk alles mogelijke ondernemen om je een fraudezaak te kunnen aansmeren.

[vervreemdebelg]

Oorspronkelijk geplaatst door DannyS

Er dient namelijk louter en onomstotelijk aangetoond dat je op dat controlemoment bijvoorbeeld én niet zonder hulp kunt eten (je hebt bijvoorbeeld armen noch benen, of je kent duidelijk het verschil niet tussen voedsel en stront), én je niet met gebaren, of mondeling of schriftelijk verstaanbaar kunt maken, je helemaal niet kunt verplaatsen (3 punten) of niet zonder hulp van derden (2 punten), jezelf wassen, je gat afvegen, weten waar je woont, of wie de persoon is die je gebracht heeft en waarom,... je geld kan tellen..., én niet weten dat vuur gevaarlijk warm kan zijn, plus andere dingen van die strekking. Haal je zeven punten, dan ben je automatisch een 66%-rizivinvalide en mag je binnen het Vlaams gewest (niet Brussel, dus) gratis met de bus en betaal je het laagste tarief dat op je geneesmiddelen staat aangegeven.

Klote want ik heb geen echte problemen met bovenstaande, dus waarom hebben ik dan eigenlijk 3 punten gekregen

[vervreemdebelg]

Oorspronkelijk geplaatst door DannyS

Als je een tijdje invalide wilt blijven heb je wel een metersdik dossier met zware medische gegevens nodig. De eerst volgende tien jaar gaan ze namelijk alles mogelijke ondernemen om je een fraudezaak te kunnen aansmeren.

Maar ik wil helemaal geen invalide zijn ... het beroep aantekenen is tegen het feit dat ik minder dan een derde van mijn verdienvermogen van vroeger heb op grond van mijn fysieke beperkingen.

Mijn echte beperkingen zijn psychologisch en die heb ik al mijn hele leven. Basisvertrouwensproblematiek en bindingsproblematiek door vroegkinderlijke traumatisatie. Maar desondanks is het me wel gelukt om 40+ te halen, sommige doctors krabben hun kop daarover heb ik ondervonden.

Ik denk dat ik morgen met die kerel van de vakbond ga praten. Dank je voor de info.

[DannyS]

Oorspronkelijk geplaatst door vervreemdebelg

Maar ik wil helemaal geen invalide zijn ... het beroep aantekenen is tegen het feit dat ik minder dan een derde van mijn verdienvermogen van vroeger heb op grond van mijn fysieke beperkingen.

De arts vraagt niet naar jouw oud beroep. Bovendien wil niemand invalide zijn, want dat is een straf voor het feit dat je nu niet meer nuttig genoeg bent. Bij een 'invaliditeit' van 66% (= 2/3) blijft er een 'verdienvermogen' van 1/3 t.o.v. een doorsnee gezond persoon, maar ben je normaal pas invalide na het verstrijken van de periode van primaire arbeidsongeschiktheid. Pas dan schrappen ze je jobkorting.
Waarom dan toch een rechtzaak? Wel, had ik geweten dat je daar geen centimeter mee opschiet, zelfs als je wint, ik was er de eerste keer al niet aan begonnen.
Om nu mijn rechtmatig aalmoes te verkrijgen bij de 12 punten die me werden toegekend, en het huidige inkomen van mijn echtgenoot, en na de verhoging van het forfait, moet ik een nieuwe aanvraag indien, en waarschijnlijk de hele rechtsgang opnieuw doorlopen. Dat kan ik echt niet meer opbrengen! Om nog maar te zwijgen van de advocaat van de vakbond die je dan ook nog eerst zijn beroep moet leren.

[vervreemdebelg]

Oorspronkelijk geplaatst door DannyS

Waarom dan toch een rechtzaak? Wel, had ik geweten dat je daar geen centimeter mee opschiet, zelfs als je wint, ik was er de eerste keer al niet aan begonnen.

Mijn baas heeft nu dus gezegd dat ik kan blijven op PWA regeling na mijn 65 dagen. (maar technisch gezien heb ik het statuut niet . )
Wat dus effectief betekent dat ik mijn verdienvermogen niet kwijt ben en ik ook niet in beroep kan gaan.

[DannyS]

Oorspronkelijk geplaatst door vervreemdebelg

Mijn baas heeft nu dus gezegd dat ik kan blijven op PWA regeling na mijn 65 dagen. (maar technisch gezien heb ik het statuut niet . )
Wat dus effectief betekent dat ik mijn verdienvermogen niet kwijt ben en ik ook niet in beroep kan gaan.

Ja, ja je baas en je statuut,... dat ken ik. Mijn contract, fulltime voor een jaar was zelfs eigenhandig door twee ministers ondertekent: Net niet genoeg om het statuut van regelmatige werker te verwerven.
Trouwens, gaan werken ontneemt je het recht niet om in beroep te gaan. Laat je dat niet wijsmaken. De inkomsten uit eigen werk hebben niet zo'n grote invloed op je integratietegemoetkoming als de inkomsten van je partner. De bedoeling is namelijk dat jij integreert (lees: werkt).

[DannyS]

De invaliditeitsuitkering voor niet-regelmatige werkers is trouwens verbonden aan de hoogte van het leefloon, en wel om ook jou te dwingen om te gaan werken, ziek of niet. No way, namelijk, dat je daarvan zou kunnen leven.

[vervreemdebelg]

Oorspronkelijk geplaatst door DannyS

Ja, ja je baas en je statuut,... Trouwens, gaan werken ontneemt je het recht niet om in beroep te gaan. Laat je dat niet wijsmaken. De inkomsten uit eigen werk hebben niet zo'n grote invloed op je integratietegemoetkoming als de inkomsten van je partner.

Mijn redenering is dat ik ben technisch gezien niet mijn verdienvermogen kwijt en dat was de grond van het in beroep gaan. Tenzij hinderende wetgeving gezien wordt als een geldige oorzaak van verdienvermogen vermindering
De andere redenen van beroep z.n.v.t

• M'n benen doen het voor meer dan 50%.
• M'n armen hangen er nog ann en zijn niet verlamd
• Ik kan nog altijd zien
• Ik kan me nog altijd voldoende verplaatsen

.

Ik heb die mini test gezeten een paar dagen geleden en wacht nu af tot hij het geevalueerd heeft en dan terug naar de vakbond maar ik denk dat ik ook eens met die vrouw in het invaliditeitskantoortje ga proberen te praten.

De bedoeling is namelijk dat jij integreert (lees: werkt)

Werken ...

De baas ... die werkt niet met contracten. Alleen PWA'ers en jobstudenten.
De aard van het bedrijf (tuinbouw) betekent dat ze sowieso een paar maand per jaar zo goed als stilliggen en ik wil ook niet echt de uitzondering op de regel zijn. Ik heb ze vertelt dat ik VOP (Vlaams Fonds) heb en ze kunnen loonsubsidies krijgen maar ze zien zelfs dat niet zitten.

Integreren ...

Ik kan de job houden als ik via de PWA regeling kan tewerkgesteld worden is de woorden van mijn baas. Heb gesproken met de PWA en de Werkwinkel en alle wegen leiden naar het OCMW. Maar daar heb ik indertijd mijn papieren voor invaliditet gekregen ...

Op het internet zul je wel nog vinden dat het inkmomen van je partner dan bovendien slechts 1.723,05 EUR per jaar mag bedragen.

Hij verdient een hoop meer.

En ik heb geen statuut en niemand zit te popelen om me er een te geven is wat het nu op neerkomt

[DannyS]

De typisch Belgische oplossing is dat je zelfstandige nonkel je als werknemer inschrijft tegen een fictief loon van twee maal de maximumuitkering. Eenmaal je die uitkering ontvangt, betaal je hem daarmee de sociale lasten terug.
Ondertussen beweer je bij je gepensioneerde ouders te wonen, en dat je een aftrekbaar deel van je loon aan hun afstaat. Dat laatste moet je wel middels bankoverschrijvingen bewijzen. Geen nood, je vader kan dat dan voor jou ergens in Panama parkeren, of je er een Porche mee schenken. Je moet daar een beetje creatief mee omgaan, hé.

[vervreemdebelg]

Oorspronkelijk geplaatst door DannyS

De typisch Belgische oplossing is dat je zelfstandige nonkel je als werknemer inschrijft tegen een fictief loon van twee maal de maximumuitkering. Eenmaal je die uitkering ontvangt, betaal je hem daarmee de sociale lasten terug.
Ondertussen beweer je bij je gepensioneerde ouders te wonen, en dat je een aftrekbaar deel van je loon aan hun afstaat. Dat laatste moet je wel middels bankoverschrijvingen bewijzen. Geen nood, je vader kan dat dan voor jou ergens in Panama parkeren, of je er een Porche mee schenken. Je moet daar een beetje creatief mee omgaan, hé.

Nope, lukt nie met mijn dysfunctionele familie. Heb het wel uitgerekend dat als we nu nog eens 2 kinderen maken (vanaf de derde wordt het echt financieel intressant) ... en op grond dat ze me echt niet meer per kopje kunnen kosten dan die ik nu heb ... . Hoef ik me ook nie meer druk te maken over werk vinden want ik zal mijn handen vol hebben