Tijd voor automatisch inkomen geleverd door de staat.

[BorderLine]

het is duidelijk dat je nooit kinderen hebt opgevoedt; in theorie klinkt het allemal goed, in realiteit zal het enkel leiden tot misbruik en ons economisch systeem uithollen tot het in elkaar stort, wie gat dan de rekening betalen?

op tijd en stond moet je uw kinderen eens kordaat aanpakken, zoniet evolueren ze in onuitstanbare etterkes! klinkt niet zo goed als jouw theorie, mar is nu eenmaal wel de waarheid ...

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door JurgenD

De staat zou iedere landgenoot, mensueel, automatisch, onvoorwaardelijk, een geindexeerd inkomen moeten leveren,
dit in de grootorde van 140% op het huidige bestaansminimum, dat in mindering wordt gebracht op de loonstrook van de werkende bevolking.

(Nota bene is een bestaansminimum - dat momenteel te laag is in relatie met de armoedegrens - sowieso voorzien in de wetgeving voor alle Belgen, en is iedere Belg gerechtigd op sociale bijstand zoals pensioen, enz.)

Dat systeem kan ook in rekening brengen, die zaken zoals verwarmingstoelages, enz En kan dus bijkomend gekoppeld worden aan een tweede index - uitsluitend ter verhoging - als er nood is voor hogere (tijdelijke) rechten door de conjunctuur.

Het zal niet alleen iedereen een leefbaar inkomen leveren, maar uiteindelijk zal men een pak onkosten kunnen schrappen bij al die diensten, die de rechten moeten bepalen, betalen enz. Want veel uitkeringen (pensioen, invaliditeit, leefloon, werkloosheid,...) zitten rond die grens zodat de automatische betaling het bedrag reeds dekt.

Ook de werkkrachten binnen deze diensten kunnen in andere sectoren tewerkgesteld worden, zoals bv in de diensten fraudebestrijding bij de belastingen enz.

Ik pleit dus ook daar voor vereenvoudiging (niet van administratie), maar van politiek inzake.

Want draai of keer het, de impact van de vergrijzing en de werkloosheid zal stijgen.

Dat laatste is het gevolg van de optimalisatie van de productieprocessen, de informatisering, de automatisering, de mechanisering, de evolutie van wetenschap en techniek dat uiteindelijk leidt tot minder werk. Als men de peins en vrede wilt bewaren bij de bevolking in de toekomst, moet men nu reeeds handelen en de rust waarborgen door de mensen een gegarandeerd inkomen te leveren zodat ze op zijn minst kunnen rond komen. En zeker en vast die klasse in de bevolking die het momenteel uiterst moeilijk heeft.

Het heeft dan ook geen zin om de mensen die nu in nood zijn, met de vinger te wijzen, te zeggen zus of zo. Te vermanen, te beteugelen, zelfs op te jagen door verschillende methodes.

Symbolisch, een dier in de hoek gedrumd, moet men niet met de stokken slaan,
want het zou in zijn verdediging naar de keel springen.

Men moet eerder het probleem erkennen, de oorzaken bekijken, de toekomst verkennen, en dan daadwerkelijk die stappen ondernemen om de mensen in nood daadwerkelijk te helpen door vooruitziende beslissingen.

En dat is er één van.

Dat is dus een onwaarschijnlijk interessant plan, en heeft inderdaad een onwaarschijnlijk sterk profiel. Maar de achilleshiel is dit.

Onze maatschappij draait niet zonder dat er werk verzet wordt. Er is al altijd een verband geweest tusen arbeid en inkomen. Je hebt al heel veel 'sociale' loskoppelingen tussen arbeid en inkomen.

ALs je die loskoppeling maakt zoals jij hier voorstelt heb je echt wel een beleid die onfinancierbaar wordt
Het is dus niet een kwestie van dier en angst , een beetje schrik aanjagen aan de mensen die wel wat meer bezitten omdat ze werken dat ze nu alles gaan gestolen worden dat ze nog meer hebben dan die leefloner;

Zeg maar rustig als je eens 50% tot 70% inclusief sociale zekerheid belast wordt op arbeid, heb je langs geen kanten nog goesting om veel solidair te zijn, je hebt feitelijk uw deel al gegeven... Je vindt het dus genoeg.

Daarom draai het maar rustig om, zorg maar dat al uw mensen die hun hand openhouden, daar terug het verband weer vinden van wat moet je daarvoor doen, hoe hard zweet je om dat geld op uw rekening te zetten... De zweetfactor als parameter van respect voor het werk van een ander en zijn geld dat hij afdraagt, kan alleen maar de missing key zijn om te zorgen dat iedereen het normaal vindt dat hij terug gaat werk zoeken...

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Tejokus

Natuurlijk.

De staat gaat AL het ZWART geld opsporen... en in beslag nemen.
Begin maar via Lichtenstein.

De staat gaat nu eens eindelijk ALLE belastingen innen.

De staat gaat, zoals beloofd, de Senaat afschaffen.
Alle lonen van die dames en heren komen dan vrij.

De staat gaat het loon met de helft verminderen voor ELK politiek mandaat.

De staat gaat snoeien in overdreven uitkeringen van bepaalde pensioenen.

De staat gaat eens eindelijk stoppen met geld te spenderen aan ontwikkelingshulp.
(zie bijv. Congo, Karel van de VLD had gelijk)

In Laken kan de staat ook enkele besparingen doorvoeren

En dan zwijg ik met opzet over de transfers naar over de taalgrens.

Afschaffen van de bedrijfswagen zoals wij dat NU kennen.
Het kan toch niet dat iemand uit Aalter een schroefje voor een "Heftruck"
gaat leveren in Luik he
(mopje he gasten maar mijn voorbeeld klopt)

Ik heb er nog hoor...
Maar laten we met dit al eens beginnen.

Neem deze gelden en geef ze aan Fortis.
Beding een rente van 2 �* 3%....

We gaan nog geld overhouden.
We gaan niet weten wat we allemaal met die centen moeten gaan doen
Of gaan we het toch weten?
Het zou kunnen: geef de mensen in de zorg iets meer loon bijv.
Ik denk aan al dat personeel in ziekenhuizen, rusthuizen en nog van deze
gelijkaardige instellingen. Al die mensen lopen zich te pletter voor een hongerloon.

Nu zie ik wel iets....
Het zijn verdorie geen slechte ideeën, het zijn zelfs goede.
Sorry hoor Heftruck.

De Key is RENABEL beleggen.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Dat is dus een onwaarschijnlijk interessant plan, en heeft inderdaad een onwaarschijnlijk sterk profiel. Maar de achilleshiel is dit.

Onze maatschappij draait niet zonder dat er werk verzet wordt. Er is al altijd een verband geweest tusen arbeid en inkomen. Je hebt al heel veel 'sociale' loskoppelingen tussen arbeid en inkomen.

ALs je die loskoppeling maakt zoals jij hier voorstelt heb je echt wel een beleid die onfinancierbaar wordt
Het is dus niet een kwestie van dier en angst , een beetje schrik aanjagen aan de mensen die wel wat meer bezitten omdat ze werken dat ze nu alles gaan gestolen worden dat ze nog meer hebben dan die leefloner;

Zeg maar rustig als je eens 50% tot 70% inclusief sociale zekerheid belast wordt op arbeid, heb je langs geen kanten nog goesting om veel solidair te zijn, je hebt feitelijk uw deel al gegeven... Je vindt het dus genoeg.

Daarom draai het maar rustig om, zorg maar dat al uw mensen die hun hand openhouden, daar terug het verband weer vinden van wat moet je daarvoor doen, hoe hard zweet je om dat geld op uw rekening te zetten... De zweetfactor als parameter van respect voor het werk van een ander en zijn geld dat hij afdraagt, kan alleen maar de missing key zijn om te zorgen dat iedereen het normaal vindt dat hij terug gaat werk zoeken...

Een interessante opmerking, maar je herleidt consumptie tot een abstract en constant iets. Nodig een bepaalde nood (aan consumptie) en mensen zullen niet meer ambiëren dan ze al hebben. Zo'n redenering wordt echter tegengesproken door het sociale karakter van consumptie (Veblen en een massa anderen). Als iedereen naar Benidorm kan gaan, dan ambieer ik als miljonair natuurlijk geen reisje Spanje meer, dan wil ik gaan touren in de VS, of (als ik echt geld te veel heb) naar de maan. Als mijn buur een grotere wagen of stereo heeft, dan gaat die wagen of stereo een gespreksonderwerp worden, en zal ik er (onrechtstreeks) sneller toe aangezet worden die bullen te kopen. Imitatie- en distinctiegedrag zijn m.a.w. ook belangrijke oorzaken om tot consumptie over te gaan.

Zolang de marketeers massaal geld spenderen aan het stimuleren van (niet noodzakelijke=luxe) behoeften, zal dit imitatie- en distinctiegedrag er zijn. Tot dan hoef je er volgens mij geen schrik voor te hebben dat mensen 'content' gaan zijn en niet meer gaan werken.

Dat het algehele consumptiepeil desondanks dit alles toch een lichte terugval zou kunnen vertonen, kan best zijn. Maar daartegenover staat dan weer meer 'quality time', en minder mensen die zich tot hun 65e afpeigeren. Zoiets mag ook een prijs hebben natuurlijk. Dat door de verdere loskoppeling van arbeid en inkomen het economisch systeem volledig instort geloof ik echter niet.

[eno2]

De staat zou iedere landgenoot, mensueel, automatisch, onvoorwaardelijk, een geindexeerd inkomen moeten leveren,
dit in de grootorde van 140% op het huidige bestaansminimum, dat in mindering wordt gebracht op de loonstrook van de werkende bevolking.

Akkoord.

Groen zou dit moeten overnemen.

[Vlaamse Patriot]

Indertijd pleitte Vivant voor een basisinkomen voor iedereen. Die zijn ondertussen opgegaan in de Open VLD.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Patriot

Indertijd pleitte Vivant voor een basisinkomen voor iedereen. Die zijn ondertussen opgegaan in de Open VLD.

Voor iedereen ja, met een niveau van de helft van het leefloon.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Moraliteit is het argument van zij die geen inhoudelijke input meer kunnen geven. Jouw moraal is irrelevant voor anderen, want hij is subjectief.

Dan moeten ze er maar voor gaan werken.

U gaat er (foutief) van uit dat u als individu een op zichzelf staande entiteit bent in de wereld, die (met voldoende geld) zijn eigen autonomie en verantwoordelijkheden kan afkopen.

Dat is om te beginnen weinig ethisch. Terwijl JurgenD vanuit een andere bekommernis ook aandacht heeft voor de problemen die massaconsumptie, vervuiling en een groeiende mondiale en nationale ongelijkheid met zich meebrengen, gaat u aan al die zaken voorbij. Het zouden immers niet 'uw' problemen zijn. Vandaar mijn vraag aan u: erkent u de problemen die massaconsumptie en een groeiende ongelijkheid met zich meebrengen? Vindt u dat ze belangrijk genoeg zijn om er iets aan te doen? En hoe ziet u dat gebeuren? Een antwoord dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij het consumerende individu legt is in deze context gewoon belachelijk.

Uit voorgaande problemen volgt per definitie een sociale verbondenheid (hier: overheden), die minstens zijn ingegeven door praktische overwegingen. Als je een beleid wil hebben dat aan die problemen tegemoet komt door bvb klimaatsgerichte, sociale en politionele acties (tegen klimaatsverandering en uitwassen van ongelijkheden), dan moet dat betaald worden en moeten er afspraken over gemaakt worden. Dat gebeurt dus niet door een individu dat het recht opeist te kunnen doen wat hij wil met het geld waarvan hij meent dat hij het rechtmatig verdient... dat gebeurt wel in een onderhandelde oplossing, waarbij bvb de koffieboer in Brazilië, de working poor, of de in mensonterende omstandigheden levende slachtoffers van huisjesmelkers en mensen als u, ook hun deel van de koek mogen en kunnen opeisen. Krijgt die man zijn deel niet, dan ontwikkelt die man wellicht sympathieën voor anarchistische of andere opvattingen die uw visie op eigendomsrechten in de weg staan. De stap naar geweld is dan snel gezet natuurlijk. Dat laatste hebben we recentelijk nog gezien in Parijs, Athene, Kopenhagen,... Pas vanaf dat moment ervaart u het probleem als 'uw' probleem. In werkelijkheid was het natuurlijk ook al uw probleem vanaf het ogenblik dat die man het niet eens was met de maatschappelijke verdeelsleutel die u omschrijft als 'door arbeid verdiend'.

Momenteel zitten we in een situatie die door plat populisme (de idee van 'de' Vlaming) vooral het inkomen en bezit van de werkende middenklasse wenst te ondersteunen. Totnogtoe zijn media er goed in geslaagd die tegenstellingen in macht en bezit af te dekken of te onderschatten. Het valt te verwachten dat, naarmate de omvang van deze of een volgende crisis duidelijk wordt, mensen dat discours van 'de Vlaming' gaan doorzien. Ik mag hopen dat u ook dan op uw uitspraken en opvattingen wil afgerekend worden.

Merk op dat de (deels terechte) opvatting dat mensen als u mede verantwoordelijk zijn voor de ongelijke welvaartsverdeling nu al in verschillende steden in ons land, alsook in grote delen van de derde wereld aanwezig is. Het kruitvat is er, nu nog een lont...

in afwachting van die dag,

Andy

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

U gaat er (foutief) van uit dat u als individu een op zichzelf staande entiteit bent in de wereld, die (met voldoende geld) zijn eigen autonomie en verantwoordelijkheden kan afkopen.

Als ik dan toch zo fout ben, ga jij me dan vertellen hoe de vork echt aan de steel zit? Of ga je gewoon jouw visie projecteren op mijn situatie?
Het is niet omdat jouw wereldbeeld er eentje is waarin er geen individuen zijn en waarin iedereen samenleeft en voor elkaar moet zorgen, dat de realiteit ook zo is. Het is niet omdat een individu per definitie een bedreiging is voor jouw ideaalbeeld, dat dat individu per definitie verkeerd is.

Maar vertel me gerust: waarom zou ik geen individu kunnen zijn? Waarom zouden mijn bekommernissen uberhaupt verder moeten gaan dan mezelf en mijn naasten?

Dat is om te beginnen weinig ethisch.

Ethiek is hetzelfde bedje ziek als moraal: het zijn de argumenten van zei die niets inhoudelijk te vertellen hebben en als zodanig irrelevant zijn. Jouw ethiek is niet de mijn en vice versa.

Terwijl JurgenD vanuit een andere bekommernis ook aandacht heeft voor de problemen die massaconsumptie, vervuiling en een groeiende mondiale en nationale ongelijkheid met zich meebrengen, gaat u aan al die zaken voorbij. Het zouden immers niet 'uw' problemen zijn.

Zijn de problemen er in de eerste plaats wel? En pleit hij daar wel degelijk voor? Zijn pleidooi is er immers eentje van "ik moet met de hand open kunnen staan en anderen moeten die vullen". Zijn bezorgdheid over vervuiling, komen er pas achteraf bij, in een poging de rest wat op te smukken.

Vandaar mijn vraag aan u: erkent u de problemen die massaconsumptie en een groeiende ongelijkheid met zich meebrengen? Vindt u dat ze belangrijk genoeg zijn om er iets aan te doen? En hoe ziet u dat gebeuren? Een antwoord dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij het consumerende individu legt is in deze context gewoon belachelijk.

En waarom zou dat belachelijk zijn? Omdat dat niet in jouw wereldbeeld past? Omdat eigen verantwoordelijkheid een onbestaand iets is in jouw wereldbeeld?
Vervuiling is een probleem, maar ongelijkheid zie ik niet als een probleem. Mensen zijn per definitie niet gelijk; het is enkel een fetish van wat groeperingen om die ongelijkheid per se weggewerkt te zien.

Uit voorgaande problemen volgt per definitie een sociale verbondenheid (hier: overheden), die minstens zijn ingegeven door praktische overwegingen. Als je een beleid wil hebben dat aan die problemen tegemoet komt door bvb klimaatsgerichte, sociale en politionele acties (tegen klimaatsverandering en uitwassen van ongelijkheden), dan moet dat betaald worden en moeten er afspraken over gemaakt worden.

Waar heb je me ergens zien stellen dat ik die onbenoemde problemen aangepakt wil zien? Het is niet eens gezegd dat ik de problemen, eens je ze kan duiden, aangepakt wil zien, dus waarom zou ik dan uberhaupt willen dat onbeduide problemen aangepakt worden?

Dat gebeurt dus niet door een individu dat het recht opeist te kunnen doen wat hij wil met het geld waarvan hij meent dat hij het rechtmatig verdient... dat gebeurt wel in een onderhandelde oplossing, waarbij bvb de koffieboer in Brazilië, de working poor, of de in mensonterende omstandigheden levende slachtoffers van huisjesmelkers en mensen als u, ook hun deel van de koek mogen en kunnen opeisen. Krijgt die man zijn deel niet, dan ontwikkelt die man wellicht sympathieën voor anarchistische of andere opvattingen die uw visie op eigendomsrechten in de weg staan. De stap naar geweld is dan snel gezet natuurlijk.

Laat maar komen denk ik dan; da's niets waartegen je je niet kan indekken...

Maar wanneer begin je nu eens te argumenteren ipv te vervallen in nietszeggende steekjes? (cfr mensen zoals u) Misschien kunnen we dan eens een echte discussie beginnen; tot zolang zal ik wel degelijk doen en laten wat ik wil met het geld dat ik verdien.

Dat laatste hebben we recentelijk nog gezien in Parijs, Athene, Kopenhagen,... Pas vanaf dat moment ervaart u het probleem als 'uw' probleem. In werkelijkheid was het natuurlijk ook al uw probleem vanaf het ogenblik dat die man het niet eens was met de maatschappelijke verdeelsleutel die u omschrijft als 'door arbeid verdiend'.

Aha, dus hij moet zijn zin krijgen en ik mag dat niet... Rare redenering als je het mij vraagt.

Momenteel zitten we in een situatie die door plat populisme (de idee van 'de' Vlaming) vooral het inkomen en bezit van de werkende middenklasse wenst te ondersteunen. Totnogtoe zijn media er goed in geslaagd die tegenstellingen in macht en bezit af te dekken of te onderschatten. Het valt te verwachten dat, naarmate de omvang van deze of een volgende crisis duidelijk wordt, mensen dat discours van 'de Vlaming' gaan doorzien. Ik mag hopen dat u ook dan op uw uitspraken en opvattingen wil afgerekend worden.

Sure, waarom zou ik dat niet willen? Dacht je dat ik achter deins voor mensen wiens grote dogma "wij willen en anderen moeten daar maar voor zorgen" is?

There's no free lunch. Wil je iets, werk er dan voor. Wil je dat laatste niet leg er je hoofd dan maar bij neer ga niet tegen een ander zagen.
Wij hebben in het verleden ook geen hulp gehad en wij zijn er ook gekomen door hard te werken en risico's te nemen. Dat de rest die dat niet kan hebben dus maar opdondert...

Merk op dat de (deels terechte) opvatting dat mensen als u mede verantwoordelijk zijn voor de ongelijke welvaartsverdeling nu al in verschillende steden in ons land, alsook in grote delen van de derde wereld aanwezig is. Het kruitvat is er, nu nog een lont...

in afwachting van die dag,

Andy

Loze dreigementjes brengen geen zoden aan de dijk, noch geven ze enige argumentele waarde.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Een interessante opmerking, maar je herleidt consumptie tot een abstract en constant iets. Nodig een bepaalde nood (aan consumptie) en mensen zullen niet meer ambiëren dan ze al hebben. Zo'n redenering wordt echter tegengesproken door het sociale karakter van consumptie (Veblen en een massa anderen). Als iedereen naar Benidorm kan gaan, dan ambieer ik als miljonair natuurlijk geen reisje Spanje meer, dan wil ik gaan touren in de VS, of (als ik echt geld te veel heb) naar de maan. Als mijn buur een grotere wagen of stereo heeft, dan gaat die wagen of stereo een gespreksonderwerp worden, en zal ik er (onrechtstreeks) sneller toe aangezet worden die bullen te kopen. Imitatie- en distinctiegedrag zijn m.a.w. ook belangrijke oorzaken om tot consumptie over te gaan.

Zolang de marketeers massaal geld spenderen aan het stimuleren van (niet noodzakelijke=luxe) behoeften, zal dit imitatie- en distinctiegedrag er zijn. Tot dan hoef je er volgens mij geen schrik voor te hebben dat mensen 'content' gaan zijn en niet meer gaan werken.

Dat het algehele consumptiepeil desondanks dit alles toch een lichte terugval zou kunnen vertonen, kan best zijn. Maar daartegenover staat dan weer meer 'quality time', en minder mensen die zich tot hun 65e afpeigeren. Zoiets mag ook een prijs hebben natuurlijk. Dat door de verdere loskoppeling van arbeid en inkomen het economisch systeem volledig instort geloof ik echter niet.

Dus jij gaat ervanuit dat wij zodanig verleid worden tot consumeren, dat dit onze drijfveer wordt om meer te presteren dan het minimumloon die we dan vanzelf zouden krijgen...

Best mogelijk, maar volgens mij moet je sowieso gewoon primitief pafloviaans redeneren, en veronderstellen dat de beloning voor de prikkel, of het loon voor de arbeid gewoon moet behouden worden.

In theorie bekijk gewoon de subcultuur van de langdurige werklose, en beschouw die als een 'economisch model' op zich. Dat model bewijst gewoon dat consumptie hier geen prikkel geeft aan die groep om te gaan werken, die groep is tevreden met zijn niveau. EN heeft een legertje sociale accidenten die op tijd en stond pleit voor een verhoging van hun minimumloon... Je ziet van hier dat al de diensten die deze groep van 1miljoen steuntrekkende belgen en 2-3 miljoen gepensioneerden, niet gedaan wordt door diemensen zelf maar door mensen die wel nog geprikkeld zijn om meer te doen. De gepensioneerden hebben gewoon kapitaal genoeg verzameld om het te delen met de armere groep. En de werklozen zijn gewoon tevreden met wat ze krijgen.

Dus verhoog dat minimumloon met 40% en je verhoogt automatisch het loon van iedereen met meer dan 40% want je moet iedereen blijven prikkelen. EN je moet automatisch rekenene dat al wie zijn loon niet kan opbrengen naar de werkloosheidscircuit zal glijden... EN zich daar zal cocconen...


Dus nee totaal onwerkbaar, je moet dat zelfs niet geloven, dat is gewoon economisch allang bewezen.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

U gaat er (foutief) van uit dat u als individu een op zichzelf staande entiteit bent in de wereld, die (met voldoende geld) zijn eigen autonomie en verantwoordelijkheden kan afkopen.

Dat is om te beginnen weinig ethisch. Terwijl JurgenD vanuit een andere bekommernis ook aandacht heeft voor de problemen die massaconsumptie, vervuiling en een groeiende mondiale en nationale ongelijkheid met zich meebrengen, gaat u aan al die zaken voorbij. Het zouden immers niet 'uw' problemen zijn. Vandaar mijn vraag aan u: erkent u de problemen die massaconsumptie en een groeiende ongelijkheid met zich meebrengen? Vindt u dat ze belangrijk genoeg zijn om er iets aan te doen? En hoe ziet u dat gebeuren? Een antwoord dat de verantwoordelijkheid hiervoor bij het consumerende individu legt is in deze context gewoon belachelijk.

Uit voorgaande problemen volgt per definitie een sociale verbondenheid (hier: overheden), die minstens zijn ingegeven door praktische overwegingen. Als je een beleid wil hebben dat aan die problemen tegemoet komt door bvb klimaatsgerichte, sociale en politionele acties (tegen klimaatsverandering en uitwassen van ongelijkheden), dan moet dat betaald worden en moeten er afspraken over gemaakt worden. Dat gebeurt dus niet door een individu dat het recht opeist te kunnen doen wat hij wil met het geld waarvan hij meent dat hij het rechtmatig verdient... dat gebeurt wel in een onderhandelde oplossing, waarbij bvb de koffieboer in Brazilië, de working poor, of de in mensonterende omstandigheden levende slachtoffers van huisjesmelkers en mensen als u, ook hun deel van de koek mogen en kunnen opeisen. Krijgt die man zijn deel niet, dan ontwikkelt die man wellicht sympathieën voor anarchistische of andere opvattingen die uw visie op eigendomsrechten in de weg staan. De stap naar geweld is dan snel gezet natuurlijk. Dat laatste hebben we recentelijk nog gezien in Parijs, Athene, Kopenhagen,... Pas vanaf dat moment ervaart u het probleem als 'uw' probleem. In werkelijkheid was het natuurlijk ook al uw probleem vanaf het ogenblik dat die man het niet eens was met de maatschappelijke verdeelsleutel die u omschrijft als 'door arbeid verdiend'.

Momenteel zitten we in een situatie die door plat populisme (de idee van 'de' Vlaming) vooral het inkomen en bezit van de werkende middenklasse wenst te ondersteunen. Totnogtoe zijn media er goed in geslaagd die tegenstellingen in macht en bezit af te dekken of te onderschatten. Het valt te verwachten dat, naarmate de omvang van deze of een volgende crisis duidelijk wordt, mensen dat discours van 'de Vlaming' gaan doorzien. Ik mag hopen dat u ook dan op uw uitspraken en opvattingen wil afgerekend worden.

Merk op dat de (deels terechte) opvatting dat mensen als u mede verantwoordelijk zijn voor de ongelijke welvaartsverdeling nu al in verschillende steden in ons land, alsook in grote delen van de derde wereld aanwezig is. Het kruitvat is er, nu nog een lont...

in afwachting van die dag,

Andy

Je moet toch wat meer Dilbert lezen, dingen die humaan realistisch zijn, en hoe mensen realistisch rederenen:

drijfveren voor menselijk handelen, zijn egoisme, sex, honger dat zijn dingen die je zeker bent...

[JurgenD]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Je moet toch wat meer Dilbert lezen, dingen die humaan realistisch zijn, en hoe mensen realistisch rederenen:

drijfveren voor menselijk handelen, zijn egoisme, sex, honger dat zijn dingen die je zeker bent...

Dat zijn inderdaad primaire drijfveren.
Maar bij mij zijn deze drijfveren ondergeschikt aan een hoger ideaal.
En zo hoort het ook.

Want ik verdien hier geen moer,
noch verdien ik enig voordeel in deze zaken die U opnoemt.
Dus de stelling gaat hier alvast niet op.

Men kan evenwel niet verwachten van ieder mens dat hij een hoger ideaal dient.
Maar ik doe op zijn minst mijn best om het te realiseren.
Als iedereen voor zijn eigen deur veegt, is heel de straat schoon.

Nu, let op mijn woorden: wacht maar tot de zomer voorbij is.
De beurs zal dan weer een goede pandoering gekregen hebben.
Dan gaan we lol beleven en zullen mijn voorstellen wel aannemelijk klinken.

Men zal niet anders kunnen, want onrust zal nog veel minder de maatschappij vooruit helpen. De bevolking zal kijken naar diegene die aan het roer staan.

En men moet beseffen dat de huidige economie onherstelbaar is geworden.
Dus kunnen we niet anders dan een andere koers voeren, een ander systeem brengen.

[JurgenD]

Sociale welvaart is meer dan nodig, als de regering moet besparen kunnen ze al beginnen met de RVA en de VDAB af te schaffen en de gemeenten te ontlasten van de OCMW perikelen. Tijd voor het automatisch toegekend minimumloon, dat in mindering gebracht wordt op het belastbaar inkomen !