Steeds meer jongeren in de jeugdzorg

[Tavek]

Als ge kiest voor kinderen gaat uw leven in het teken van die kinderen staan, punt. Uw eigen belangen komen dan op de achtergrond te staan tot ze het huis uit zijn en hun eigen huishouden hebben.

Veel ouders kunnen dat niet aan, of begrijpen dat niet, en dan loopt het mis, met fatale gevolgen soms voor de kinderen.

Mijn tip : begin niet aan kinderen als ge niet bereid zijt u er voor in te zetten en uw verantwoordelijkheid te nemen.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Als ge kiest voor kinderen gaat uw leven in het teken van die kinderen staan, punt. Uw eigen belangen komen dan op de achtergrond te staan tot ze het huis uit zijn en hun eigen huishouden hebben.

Veel ouders kunnen dat niet aan, of begrijpen dat niet, en dan loopt het mis, met fatale gevolgen soms voor de kinderen.

Mijn tip : begin niet aan kinderen als ge niet bereid zijt u er voor in te zetten en uw verantwoordelijkheid te nemen.

Probleem is: mensen nemen kinderen steeds uit egoistische overwegingen.

[Bhairav]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Probleem is: mensen nemen kinderen steeds uit egoistische overwegingen.

Zoals de "biologische klok die tikt". Ze willen gewoon dat hun G plek eens goed word benuttigd.

[manta]

Oorspronkelijk geplaatst door IronChef

Over wat heb jij het eigenlijk?

Het gaat hier niet over jongeren die losgeslagen zijn door normvervaging, gebrek aan discipline en pakken slaag of nog van dat soort quatsch.

Het gaat hier over kinderen in een "problematische opvoedingssituatie".

Het gaat hier over kinderen die door hun ouders mishandeld en verwaarloosd werden.

Niet noodzakelijk ..
Bijvooerbeeld ; een kind dat vaak gaat fatsen op school komt ook in die lijsten terecht door het CLB , terwijl diezelfde kinderen thuis alles kunnen hebben wat ze maar kunnen wensen ...
Een kind dat vind dat het te weinig zakgeld krijgt kan gaan klagen bij een "hulpdienst" , als daar net iemand zit die vindt dat het arme kindje geen leven heeft met o zo weinig zakgeld kan het ook escaleren naar een plaats op de lijst van probleemsituaties ...
Het zijn echt niet allemaal kinderen die misbruikt of verwaarloosd worden hoor ...

In sommige zaken zijn net die hulpverleners een slecht gegeven , laat ouders weer eens ouders zijn , zonder al die inmengingen ... Er zijn uiteraard echte probleemgevallen waar hulpverlening nodig is , maar vaak doen hulpverleners meer kwaad dan goed...

[Graziëlla]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Uit een artikel in De Standaard: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=L82B29JM



De cijfers liegen er niet om. Er is iets zwaar fout met de manier waarop veel Vlaamse gezinnen hun kroost (willen) opvoeden. De Vlamingen "verpesten" hun kinderen en daarmee ook de toekomst van hun land. Moet er d�*�*r iets aan veranderen of moeten er elk jaar steeds meer opvangplaatsen blijven komen?!

Inderdaad, het Vlaamse volk is rot geworden! Dit komt door al die seksfilms op de teevee, en die geweldfilms met die mitrailetten!!!

Dat moest verboden worden!!


MAAR NIET ALLEEN HET VLAAMSE VOLK IS ROT!!!!!


HET ALlOCHTOONSE VOLK IS NOG VEEL ROTTER!!!!!

[Uh-Huh]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Als ge kiest voor kinderen gaat uw leven in het teken van die kinderen staan, punt. Uw eigen belangen komen dan op de achtergrond te staan tot ze het huis uit zijn en hun eigen huishouden hebben.

Veel ouders kunnen dat niet aan, of begrijpen dat niet, en dan loopt het mis, met fatale gevolgen soms voor de kinderen.

Mijn tip : begin niet aan kinderen als ge niet bereid zijt u er voor in te zetten en uw verantwoordelijkheid te nemen.

Goed gezegd.

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav

Mensen worden mondiger, dus het enigste wat dit kan verhelpen is mensen terug in het gareel krijgen en onderdaniger maken?

Dat kan alleen het religieus fundamentalisme, communisme, absolutisme en andere extreme ideologieën teweegbrengen.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Goed gezegd.

En ik ben atheist he

[Nynorsk]

De cijfers waarvan sprake gaan over de jongeren die in de bijzondere jeugdzorg zitten.

Dus NIET over hulp in centra voor geestelijke gezondheidszorg, psychiatrie, CLB, revalidatiecentra,...

ENKEL bijzondere jeugdzorg.

[Uh-Huh]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

De cijfers waarvan sprake gaan over de jongeren die in de bijzondere jeugdzorg zitten.

Dus NIET over hulp in centra voor geestelijke gezondheidszorg, psychiatrie, CLB, revalidatiecentra,...

ENKEL bijzondere jeugdzorg.

Dus in realiteit is de situatie nóg erger?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door IronChef

Over wat heb jij het eigenlijk?

Het gaat hier niet over jongeren die losgeslagen zijn door normvervaging, gebrek aan discipline en pakken slaag of nog van dat soort quatsch.

Het gaat hier over kinderen in een "problematische opvoedingssituatie".

Het gaat hier over kinderen die door hun ouders mishandeld en verwaarloosd werden.

Gedeeltelijk juist.

Minderjarigen kunnen in de jeugzorg belanden, zowel op vraag van de ouders als onder druk van de overheid.

Problematiche opvoedingssituaties (POS) hebben niet noodzakelijk met fysieke mishandeling van de kinderen of criminaliteit door de jongeren te maken.

Als de ouder(s) in contact komen met gerecht, de onderzoeksrechter oordeelt dat een POS-dossier opportuun is, en oordeelt dat de kinderen psychisch leiden omdat de opvoeding door de ouders sterk te wensen overlaat, dan is het niet ondenkbeeldig dat de overheid zich over de kroost gaat ontfermen. Tenminste als een herstelprocedure binnen het gezin niets positiefs oplevert.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Als ge kiest voor kinderen gaat uw leven in het teken van die kinderen staan, punt. Uw eigen belangen komen dan op de achtergrond te staan tot ze het huis uit zijn en hun eigen huishouden hebben.

Veel ouders kunnen dat niet aan, of begrijpen dat niet, en dan loopt het mis, met fatale gevolgen soms voor de kinderen.

Mijn tip : begin niet aan kinderen als ge niet bereid zijt u er voor in te zetten en uw verantwoordelijkheid te nemen.

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Goed gezegd.

Het heeft niet noodzakelijk te maken met aankunnen of gebrek aan prioriteiten bij de ouders. Met de nadruk op 'niet noodzakelijk'.
Het kan je als ouder ook overkomen. Meer dan je misschien aanneemt.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Dus in realiteit is de situatie nóg erger?

Het is te zien wat je als "erg" beschouwt.
Precies of het is "erg" dat je beroep doet op hulpverlening.

Leven gaat nu eenmaal gepaard met emotionele problemen en andere zaken waar je wel eens hulp bij kunt gebruiken. Maar ik wou toch even inbrengen dat het niet gaat over het totaal aantal kinderen en jongeren die hulp ontvangen. Het gaat dus niet over kinderen die gepest worden en een sociale vaardigheidstraining krijgen in het cggz, of kinderen met een ontwikkelingsachterstand die multidisciplinair behandeld worden in een revalidatiecentrum. Ook niet over de eetstoornissen en depressies uit de psychiatrie.

Wel over de kinderen en jongeren uit een problematische opvoedingssituatie (POS)en kinderen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en in de bijzondere jeugdzorg zijn beland. De meerderheid van de kinderen in de bijzondere jeugdzorg zijn POS'ers.
Dat zijn dus de kinderen in gezinsvervangende instellingen, pleeggezinnen, gemeenschapsinstellingen, begeleid zelfstandig wonen, kinderen en hun omgeving die thuisbegeleiding binnen de bijzondere jeugdzorg krijgen,...
Dat zijn héél veel kinderen, ja.
Ik zou niet durven zeggen dat dat allemaal kinderen zijn die aan hun lot zijn overgelaten. Bij veel van die kinderen is het immers de ouder zélf die naar het comité bijzondere jeugdzorg stapt.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Bij veel van die kinderen is het immers de ouder zélf die naar het comité bijzondere jeugdzorg stapt.

De vraag die ik mij stel is waarom ouders contact opnemen met het Comité voor Bijzondere Jeugdzorg, waarbij een confrontatie met de jeugdrechter mogelijk is, en dit terwijl er diensten zoals CAW bestaan binnen het departement Welzijn. Enig idee ?

[slegie]

Oorspronkelijk geplaatst door IronChef

Als ik ooit ene oudere vreemde man betrap op het geven van een patat rond de oren aan een kind, dan krijgt diene oudere vreemde man van mij een peer op zijn bakkes.

vroeger was het thans wel zo want toen speelde het gedacht van de mensen nog mee. Wat moeten de mensen wel niet van ons denken was heel belangrijk in het vrij katholieke vlaanderen.

En mijn beste als diene oudere man die u kind een lap gaf de priester of de leraar was dan durfde gij niks zeggen of doen sterker nog in die tijd zou je inderdaad uw kind een lap extra gegeven hebben omdat je het woord van de priester en of de leraar niet in twijfel trok

Tegenwoordig zal diene oudere man ook geen patat meer uitdelen, hij krijgt er wel nu van jongeren zonder aanleiding, bent u ook dan als eerste om uw eigen zoon een patat te geven als hij zonder aanleiding ene oudere man een pak slaag geeft?

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door slegie

vroeger was het thans wel zo want toen speelde het gedacht van de mensen nog mee. Wat moeten de mensen wel niet van ons denken was heel belangrijk in het vrij katholieke vlaanderen.

Nu speelt "wat moeten de mensen wel niet denken" nog altijd sterk mee. Misschien minder de katholieke waarden, maar des te meer de materiële waarden en uiterlijkheden.

En mijn beste als diene oudere man die u kind een lap gaf de priester of de leraar was dan durfde gij niks zeggen of doen sterker nog in die tijd zou je inderdaad uw kind een lap extra gegeven hebben omdat je het woord van de priester en of de leraar niet in twijfel trok

Mijn zussen, broers en ik zijn geboren tussen 1953 en 1966, en we hebben geleerd recht te staan en beleefd een hand te geven als mijnheer pastoor of een leraar binnen kwam, maar toen mijn zus in het vierde leerjaar een klets gekregen had van de leerkracht stond mijn moeder 's avonds in het buro van de directrice.
Ik leer mijn kinderen ook om respectvol en beleefd te zijn. Geen mens die het recht heeft hen een klets te geven.

Tegenwoordig zal diene oudere man ook geen patat meer uitdelen, hij krijgt er wel nu van jongeren zonder aanleiding, bent u ook dan als eerste om uw eigen zoon een patat te geven als hij zonder aanleiding ene oudere man een pak slaag geeft?

Mijn zoon heeft geleerd om geen petatten te geven, met of zonder aanleiding.

[Uh-Huh]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Het is te zien wat je als "erg" beschouwt.
Precies of het is "erg" dat je beroep doet op hulpverlening.

Leven gaat nu eenmaal gepaard met emotionele problemen en andere zaken waar je wel eens hulp bij kunt gebruiken.

Het hangt er m.i. toch vanaf aan wie je hulp vraagt en in welke mate je dat doet... sommigen lijken daarin toch te overdrijven.

Voor de rest vind ik het typisch a-religieus om bijvoorbeeld voor emotionele problemen allerlei professionele begeleiding (therapeuten,...) en andere voorzieningen te verschaffen, zonder mensen te leren dat ze ook hulp aan God kunnen vragen. Ik zeg niet dat professionele begeleiding niet nodig is, verre van, maar meestal kan religie ook al een enorme steun in het dagelijks leven bieden.

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Maar ik wou toch even inbrengen dat het niet gaat over het totaal aantal kinderen en jongeren die hulp ontvangen. Het gaat dus niet over kinderen die gepest worden en een sociale vaardigheidstraining krijgen in het cggz, of kinderen met een ontwikkelingsachterstand die multidisciplinair behandeld worden in een revalidatiecentrum. Ook niet over de eetstoornissen en depressies uit de psychiatrie.

Wel over de kinderen en jongeren uit een problematische opvoedingssituatie (POS)en kinderen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en in de bijzondere jeugdzorg zijn beland. De meerderheid van de kinderen in de bijzondere jeugdzorg zijn POS'ers.
Dat zijn dus de kinderen in gezinsvervangende instellingen, pleeggezinnen, gemeenschapsinstellingen, begeleid zelfstandig wonen, kinderen en hun omgeving die thuisbegeleiding binnen de bijzondere jeugdzorg krijgen,...
Dat zijn héél veel kinderen, ja.
Ik zou niet durven zeggen dat dat allemaal kinderen zijn die aan hun lot zijn overgelaten. Bij veel van die kinderen is het immers de ouder zélf die naar het comité bijzondere jeugdzorg stapt.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Voor de rest vind ik het typisch a-religieus om bijvoorbeeld voor emotionele problemen allerlei professionele begeleiding (therapeuten,...) en andere voorzieningen te verschaffen, zonder mensen te leren dat ze ook hulp aan God kunnen vragen. Ik zeg niet dat professionele begeleiding niet nodig is, verre van, maar meestal kan religie ook al een enorme steun in het dagelijks leven bieden.

Mee eens. Dit is dan wel het privilege van de gelovige. Hoewel ik mij afvraag of dit zoeken naar steun niet meer is dan feloven dat er altijd een troostende onzichtbare figuur is. Persoonlijk vind ik het een nogal naïeve manier van problemen oplossen, eerder een berusten in het lot, iets struisvogelachtigs.

Neen. Voor wie vriend(en) of vriendin(nen) heeft wordt professionele psychologische hulp overbodig.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

De vraag die ik mij stel is waarom ouders contact opnemen met het Comité voor Bijzondere Jeugdzorg, waarbij een confrontatie met de jeugdrechter mogelijk is, en dit terwijl er diensten zoals CAW bestaan binnen het departement Welzijn. Enig idee ?

Gewoon twee redenen die me het eerst opkomen omdat ik die zelf heb mogen observeren:
a) ouders die naar het CBJ stappen in de hoop dat zij hun kind wél kunnen verplichten - desnoods dan maar via jeugdrechter.
b) ellenlange wachtlijsten overal, in die wachttijd wordt het probleem groter, ouders zoeken dan uit wanhoop maar hun toevlucht tot de bijzondere jeugdzorg.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Mee eens. Dit is dan wel het privilege van de gelovige. Hoewel ik mij afvraag of dit zoeken naar steun niet meer is dan feloven dat er altijd een troostende onzichtbare figuur is. Persoonlijk vind ik het een nogal naïeve manier van problemen oplossen, eerder een berusten in het lot, iets struisvogelachtigs.

Neen. Voor wie vriend(en) of vriendin(nen) heeft wordt professionele psychologische hulp overbodig.

Vrienden en vriendinnen kunnen echt niet alles aan hoor. Soms moet je daar ook als vriend of vriendin afstand van kunnen nemen of je gaat er zelf mee aan tenonder.