Verschuiving lasten van arbeid naar energie

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix

En het is idiotie omdat ... ?

Omdat naar goeie gewoonte tal van triviale materies aangekaart worden, terwijl een welbepaald in VB-kringen nogal gevoelige triviale materie (de verloning van parlementairen) niet aangekaart wordt.

Over fundamentele zaken die over grotere geldstromen gaan (genre: hoeveel besparen we als samenleving bij het heruittekenen van ons mobiliteitsbeleid? Wat is de reële kostprijs van de onzekerheid door het ontmantelen van de sociale zekerheid?), lees ik in uw tekst niets.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Ik vrees dat een belasting alleen onvoldoende is. Als je enkel een ontradingsbeleid voert en weigert alternatieven aan te bieden voor de (diesel)wagen, dan zal je nog steeds niets realiseren. Bezitters van dieselwagens zullen wat meer betalen in vergelijking met anderen, maar daarmee los je het mobiliteitsprobleem, het fijn-stof-probleem of de overdreven consumptie van fossiele brandstoffen niet op. Het is zelfs a priori onduidelijk of zo'n belasting überhaupt een resultaat gaat afwerpen. (Een beetje extra betalen op je diesel, of een nieuwe wagen kopen?)

Andy

stel dat je 0% belastingen moet betalen, en de personeelskost met 50% daalt.. Dan denk ik toch dat de economie naar 100% tewerkstelling moet evolueren... er is dan geen onzekerheid, er is dan spelletje monopolie van de werknemer die kan vragen wat hij waard is.

Dus corrigeren in die richting zal zijn effect hebben. Didier heeft dus 300% gelijk.

[dominatrix]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Omdat naar goeie gewoonte tal van triviale materies aangekaart worden, terwijl een welbepaald in VB-kringen nogal gevoelige triviale materie (de verloning van parlementairen) niet aangekaart wordt.

Over fundamentele zaken die over grotere geldstromen gaan (genre: hoeveel besparen we als samenleving bij het heruittekenen van ons mobiliteitsbeleid? Wat is de reële kostprijs van de onzekerheid door het ontmantelen van de sociale zekerheid?), lees ik daarentegen weer niets.

"Laten we ook durven pleiten om de lonen van politieke mandatarissen aan te pakken, evenals de riante uitstapvergoedingen die deze heren en dames mogen genieten" Citaat uit mijn post.

Natuurlijk is het ruimer dan wat ik hier neer pen. Maar triviaal? Nouja, als jij het laag bij de gronds vindt om pakweg OxB te promoten dan weet ik het ook niet meer. Als je uitdieping van het subsidiariteitsprincipe niet fundamenteel vindt, dan vraag ik mij af wat dan wel niet de fundamenten van onze politieke samenleving mogen zijn.

Mijn voorstellen vallen te kaderen in besparingen op het politieke toneel, net omdat dat hier ook het uitgangspunt van de discussie behelst. Als je de zaken die ik opwerp niet nadenkenswaardig beschouwt is dat natuurlijk Uw volste recht. Maar me dunkt zijn het al zeer goede voorzetten teneinde al verregaand te besparen. Ik ga vooral uit van een begin in mentaliteitswijziging, onze politici moeten daarin zelf het voorbeeld geven. Loonmatiging van hunnen'twege is daarin al een voorbeeld dat kan tellen. Het gaat over de mensen zelf. Zij moeten het in de eerste plaats zien en voelen, het gaat om hun vertrouwen in de staat en hun consumptie.

Ik heb het hier al gehad over onze loonkosthandicap. Is dat ook triviaal? Sinds 1996 en de 'Wet tot bevordering van de werkgelegenheid en tot preventieve vrijwaring van het concurrentievermogen' evalueert de CRB dit in jaarlijkse rapporten ten opzichte van de buurlanden. Hieruit blijkt dat men er in geslaagd is de Belgische loonkost die gedurende 87-96 bijna 8% sneller steeg dan onze buurlanden sinds 1997 te stabiliseren. Sinds 2001 werd diezelfde loonkloof echter weer groter, hetgeen onze concurrentiepositie natuurlijk ondermijnde. Onze buurlanden doen aan loonmatiging. Onze loonkosthandicap loopt volgens het VBO op tot 10% van de loonmassa! Angstaanjagende cijfers nietwaar? De nationale bank rekende dan ook dat tussen 1970 en 2003 circa 565000 industriële banen verloren gingen, vooral door verlies aan concurrentiekracht.

Joep Konings (K.U. Leuven) berekende dat een stijging van de loonkosten met 1% eveneens 1% van de werkgelgenheid vernietigt. Bij ons bereiken brutolonen + SZ bijdragen een recordniveau. Het Vlaams Belang bepleit hier dan voor een substanstiële en lineaire daling van de fiscale en parafiscale lasten.

Het is een begin, een aanzet tot mentaliteitswijziging wat ik neerpen.

Zegt veel over U als ge deze voorstellen nog niet eens in overweging wil nemen en ze wil afdoen als idioot. Omdat het Vlaams Belang voorstellen zijn of omdat je ze effectief triviaal vindt...? Nouja als je het kleine nog niet eens wil aanpakken, dan kun je je blijven verstoppen in de 'grote studies'. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat ik het mobiliteitsdebat afdoe als 'triviaal', maar ik hamer op een begin dat anders is dan het geld nog maar eens halen waar men het altijd al gehaald heeft!

Omdat je toch zo een kenner blijkt te zijn van onze partij. Wat dan te denken van het duoflex-pact? Het 14-punten KMO plan? Minerva voorstellen? Goudfonds?

Men is bezig met het hertekenen van het mobiliteitsbeleid, met een ratio van 5km nieuwe tramlijnen aan 100 jaar ofzo. Zijn dat Uw grote geldstromen? Wil je zoals Vlaanderen voluit inzetten op de vastgoedmarkt? Besef dan heel goed dat je de betaalbaarheid van vastgoed voor jonge koppels verder ondergraaft.

Grote geldstromen? Fiscale autonomie voor Vlaanderen gekopped aan fiscale vereenvoudiging, splitsing van de Sociale zekerheid, Vlaams arbeidsmarktbeleid, Vlaamse verankering in strategische sectoren ipv alles uit te verkopen aan het buitenland, lagere lasten - minder en efficiëntere overheid, IWT, binnenvaart als transportmiddel verder uitspelen en in het wegvervoer de lacunus wegwerken, vereenvoudiging en goedkoper maken octrooiwetgeving, ... Maar vooral beginnen met beperken uitgaven. Dat is realistisch. Eventueel gerealiseerde opbrengsten moeten we dan ook effectief durven investeren in schuldafbouw EN financiële reservers.

Je geeft zelf aan dat belastingsvoeten gekozen worden in functie van het te voeren beleid. Me dunkt hoog tijd dus het gevoerde beleid aan te pakken, hoog tijd een pleidooi te houden voor een sobere overheid!

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Ik zie geen wezenlijk onderscheid tussen het geld dat burgers 'zelf' verdienen (i.e. het geld waarvan we zeggen dat het een individu toekomt), en het geld van de staat (i.e. het geld waarvan we zeggen dat het een individu niet toekomt). Beiden zijn het resultaat van een democratische afweging, eentje waarbij een belastingvoet gekozen wordt in functie van het te voeren beleid.

Juist ja. Er is natuurlijk geen enkel verschil tussen het geld dat een individu verdient en wat de staat afroomt van de bevolking... Er is dan ook geen verschil tussen ik die geld krijg van mijn werkgever en ik die uw woonst binnenwandel en meeneem wat ik wil? Het is immers geld dat bepaald wordt dat niet van u en wel van mij en vice versa is. Of misschien moeten we toch eens kijken naar het feit dat geld 'verdiend' kan worden door wederzijdse voordelige activeiten en geld dat wordt afgeroomd van de samenleving in zijn geheel...?

Trouwens; er is wel degelijk een belangrijk verschil; dat je zelf aangeeft. Geld dat de burgers mogen houden, kunnen ze spenderen aan zichzelf. Geld dat de staat moet uitgeven - los van in de mate dat de lieden die deel uitmaken van de staat zichzelf verbeteren - moet 'ten voordele van iedereen zijn'. Nu kan je veel kennis aan de staat toebedelen, maar dat ze alles beter weet van hoe het geld uitgegeven moet worden...

Toegegeven: zowel staat als particulieren leefden zwaar boven hun stand de afgelopen jaren. Alleen al het feit dat noch staat, noch particulieren een reserve aanlegden maar daarentegen met schulden opgezadeld zitten, bewijst dat. In dit geval kan je volgens mij gerust stellen dat de pot de ketel verwijt.

Onzin; er is geen enkel bewijs dat particulieren in het algemeen 'zwaar boven hun stand' leefden. Er is wel degelijk een bewijs dat de staat zwaar boven hun - van elks afzonderlijk - stand leefde: er stapelen zich systematisch financiele problemen op bij de staat. Heeft u de laatste 10 jaar ook maar 1 rapport gelezen van de staat van onze pensioenen, gezondheidszorg, etc.?

Zelfde redenering als boven: de staat is de bevolking. Pleidooien om de belastingvoeten verlagen zijn meestal weinig meer dan pleidooien om de sociale zekerheid af te bouwen. Je geeft jezelf een cadeau waarvoor je uiteindelijk zelf blijkt op te draaien.

Dat is, natuurlijk, onzin. De staat is niet de bevolking. Zelfs als je vindt dat de overheid allerlei taken behoort te doen, betekent dat nog niet dat de staat de bevolking is van hetzelfde niveau dat ik mezelf ben of iets dergelijks. Het is een leuke metafoor, maar het verbergt fundamentele verschillen en tegengestelde belangen.

Een verlaging van de belastingsvoet zou, bijvoorbeeld, kunnen betekenen dat er meer welvaart gecreëerd wordt, waardoor er ook meer herverdeeld zou kunnen worden. Een verhoging van de belastingsvoet betekent het omgekeerde.

Je wilt gewoon 'herverdeling via de staat' blijven bepleiten via argumenten over 'efficiëntie' en 'je treft jezelf'. Dat is natuurlijk een non sequitur.

In zo'n geval moet je je volgens mij de vraag stellen wie het best kan instaan voor de pensioenen en de sociale zekerheden: particulieren (dus winstmaximaliserende bedrijven) of een overheid (die geen winst kent).

Of, wat dacht je van: mensen die zelf sparen voor hun eigen pensioen? Zou dat niet eens kunnen betekenen dat er wel degelijk pensioenen kunnen zijn? In andere Westerse landen schijnt dat nu toch niet compleet faliekant af te lopen, dus misschien moeten we daar eens naar kijken?

Het is ook onzin dat de overheid 'geen winst kent'. Daarmee mis je compleet wat winst is. Een overheid kan perfect 'winst' maken op de pensioenen; ze kan dat geld gebruiken om aan korte termijn beleid te doen en de problemen op de lange baan schuiven. De uitvoerende macht moet immers herkozen worden. Oeps; is dat misschien wat er onder andere gebeurd is? :o

Aangezien die overheid grotere schaalvoordelen heeft en aangezien pensioenen bijzonder belangrijk zijn, lijkt de overheid mij de geschikte kandidaat.

Ha, maar dan vergeet je wel een paar relevante factoren. Kan je eens even uitleggen in welke mate je rekening houdt met de mogelijkheid dat de overheid het geld uitgeeft dat ze 'krijgt' voor de pensioenen? (Jeweetwel; zoals historisch gebeurt is?) Hoe zit het met het feit dat het 'winstmotief' al eens durft zorgen dat er welbepaalde zaken efficienter gebeuren, zeker als je economische calculatie kan toepassen (wat de overheid wel degelijk kan). Kan je verder uitleggen waarom 'schaalvoordelen' zo'n belangrijk issue is bij het sparen voor de pensioenen dat dat, blijkbaar, genoeg is om alle andere mogelijke argumenten te overtreffen?

Een overheid gaat immers minder snel failliet dan een bedrijf, wat de pensioensgerechtigde (in wording) meer zekerheid oplevert.

Dus je gaat beweren dat de toekomstige pensioengerechtigden veel zekerheid hebben over hun pensioen omdat de overheid dit al enkele decennia beheert? Dat is wel straf; en ik maar denken dat er juist grote problemen zijn.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/...p-arbeid.dhtml

Wat is uw opinie hierover. Goed idee of niet?

enerzijds een goed idee, omdat het gebruik van fossiele brandstoffen te vermijden is door individueel gedrag: door uw huis te isoleren, door over te stappen naar milieuvriendelijke verwarming (zonnepanelen, warmtepomp, etc), door te kiezen voor auto's die minder verbruiken (of hybriede plug-in of 100% EV (Electric Vehicle)). Men kan dus voor een groot stuk zelf bepalen hoeveel belasting aan de overheid en aan de arabieren, russen enz men wil betalen.

Anderzijds is het geen goed idee omdat het duidelijk gaat om een communautaire belasting die vooral door Vlaanderen wordt gedragen.

[dominatrix]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

enerzijds een goed idee, omdat het gebruik van fossiele brandstoffen te vermijden is door individueel gedrag: door uw huis te isoleren, door over te stappen naar milieuvriendelijke verwarming (zonnepanelen, warmtepomp, etc), door te kiezen voor auto's die minder verbruiken (of hybriede plug-in of 100% EV (Electric Vehicle)). Men kan dus voor een groot stuk zelf bepalen hoeveel belasting aan de overheid en aan de arabieren, russen enz men wil betalen.

Anderzijds is het geen goed idee omdat het duidelijk gaat om een communautaire belasting die vooral door Vlaanderen wordt gedragen.

Ik rij voor mijn werk per week 1500km! Ik moet dan ook een eindje internationaal reizen. Leg mij eens uit hoe ik het gebruik van fosiele brandstoffen kan vermijden door individueel gedrag. Ik zal er aan toe voegen dat openbaar vervoer gezien de streek waarin ik woon (Spartacus ten spijt) absoluut geen optie is EN dat ik zeer graag zo weinig mogelijk geld richting rijke moslims zie versluist worden.

+ Ik ben net zoals mijn partij voorstander van een 'postief milieubeleid' met fiscale maatregelen in plaats van sancties.

+Zeer goed dat je Maddens die ik hier citeerde volgt in de constatering dat het met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kan gezegd worden dat dit weer een zoveelste transfer zal worden.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix

Ik rij voor mijn werk per week 1500km! Ik moet dan ook een eindje internationaal reizen. Leg mij eens uit hoe ik het gebruik van fosiele brandstoffen kan vermijden door individueel gedrag.

Telefoon, thuis werken, video- & web conferencing,... Welkom in de 21ste eeuw ! En voor de verplaatsingen die ge toch moet doen kiezen voor een wagen die zo weinig mogelijk verbruikt. Trouwens, 1500 km in de wagen, tegen gemiddeld 100 km/hr is dat 15 hr per week die gij (of uw chauffeur ?) niet produktief doorbrengt.
(Sorry, maar als ge mijn advies vraagt...)

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

enerzijds een goed idee, omdat het gebruik van fossiele brandstoffen te vermijden is door individueel gedrag: door uw huis te isoleren, door over te stappen naar milieuvriendelijke verwarming (zonnepanelen, warmtepomp, etc), door te kiezen voor auto's die minder verbruiken (of hybriede plug-in of 100% EV (Electric Vehicle)). Men kan dus voor een groot stuk zelf bepalen hoeveel belasting aan de overheid en aan de arabieren, russen enz men wil betalen.

Anderzijds is het geen goed idee omdat het duidelijk gaat om een communautaire belasting die vooral door Vlaanderen wordt gedragen.

Ik denk dat de vakbonden bvb stokken in de wielen gaan steken met volgend dooddoener: jamaar de sociaal minder behoede mensen kunnen niet investeren in minder energieafhankelijkheid.

En daarom denk ik dat die verschuiving twee luiken moetn bevatten (altijd)
1° de verschuiving van de lasten OK
2° maar ok de oplossing voor de verschuiving te voorkomen bij mogelijke probleemgevallen.

Dus concreet: stel dat je de verwarming diesel/gas op dezelde prijs zet als brandstof voor auto's.

Dan hoor je de socialisten al in koor brullen, onrechtvaardig want mijn gepensioneerde, zwakkere en andere blabla zal in de koude zitten.

Daarom moet je de 'rendabele oplossing' verplichten voor die doelgroep.
Concreet: aangezien ze bvb minder belasting betalen verdienen ze bvb 500euro meer. Met die 500euro moeten ze de meest rendabele energieinvestering (via een gratis AUDIT te berekenen) uitvoeren en constructie om ze te financieren.

Tweede probleem: de huurmarkt... is iedentiek probleem, als je een huis huurt bestaat er nu geen elegante oplossing omdat de huisbaas moet investeren en de huurder de winst heeft. Sowieso stelt zich daar een immens dilemma... Er moet daar zeker een elegante oplossing komen waar bvb de investering die opbrengt (let goed op die nuance !) de 'winst van de huurder' getransferreerd wordt naar de investeerder. Sowieso zal het 'energielabel' daar zicht op geven en zo helpen de huurprijs te moduleren... maar nog beter is voor de lopende contracten ook daar een oplossing te voorzien

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

Telefoon, thuis werken, video- & web conferencing,... Welkom in de 21ste eeuw ! En voor de verplaatsingen die ge toch moet doen kiezen voor een wagen die zo weinig mogelijk verbruikt. Trouwens, 1500 km in de wagen, tegen gemiddeld 100 km/hr is dat 15 hr per week die gij (of uw chauffeur ?) niet produktief doorbrengt.
(Sorry, maar als ge mijn advies vraagt...)

Feitelijk moet iedereen het zo zien, er zullen altijd winners en verliezers zijn, de veelrijders zullen verliezen, de holbewoners zullen winnen. Maar anderzijds JE KUNT UW GEDRAG AANPASSEN... en dat is precies wat je met de gewone belasting niet kunt doen, je kunt wel naar uw baas gaan en vragen om minder te verdienen, maar hier is de winst van minder energieafhankelijk te leven echt voor u.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Ik denk dat de vakbonden bvb stokken in de wielen gaan steken met volgend dooddoener: jamaar de sociaal minder behoede mensen kunnen niet investeren in minder energieafhankelijkheid.

Elke vorm van collectieve compensatie, bvb een brandstofpremie voor de "sociaal zwakkeren" heeft het risico dat ze de fossiele brandstof verslaving van deze groep bestendigd. Voor iemand die door accijnsverhoging op fossiele brandstoffen honger of kou zou krijgen, bestaat er het OCMW. Deze kan op individuele basis, dus rekening houdend met elke concrete situatie afzonderlijk, tussenkomen.

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Feitelijk moet iedereen het zo zien, er zullen altijd winners en verliezers zijn, de veelrijders zullen verliezen, de holbewoners zullen winnen. Maar anderzijds JE KUNT UW GEDRAG AANPASSEN... en dat is precies wat je met de gewone belasting niet kunt doen, je kunt wel naar uw baas gaan en vragen om minder te verdienen, maar hier is de winst van minder energieafhankelijk te leven echt voor u.

Inderdaad. Dit is oneindig veel beter is dan het belasten van arbeid, omdat dit neerkomt op het fiscaal bestraffen van de creatie van toegevoegde waarde in de samenleving.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/...p-arbeid.dhtml

Wat is uw opinie hierover. Goed idee of niet?

Zolang het effectief ene verschuiving is, en zolang die verschuiving voor iedereen geldt, kan dat een goed idee zijn.

Aangezien het hier in België enkel op een fictieve verschuiving zal neerkomen, en er in realiteit enkel extra belastingen worden geimplementeerd, is het maat voor niets. Combineer dat met het feit dat het weer enkel voor bepaalde inkomens gecompenseerd zal worden, en je weet helemaal dat het een maat voor niets is. De grotere inkomens betalen hier al meer dan genoeg (om niet te zeggen veel te veel belastingen)... Meer dan de helft zoals eerder deze week al aangegeven werd.

[dominatrix]

Oorspronkelijk geplaatst door Dilbert

Telefoon, thuis werken, video- & web conferencing,... Welkom in de 21ste eeuw ! En voor de verplaatsingen die ge toch moet doen kiezen voor een wagen die zo weinig mogelijk verbruikt. Trouwens, 1500 km in de wagen, tegen gemiddeld 100 km/hr is dat 15 hr per week die gij (of uw chauffeur ?) niet produktief doorbrengt.
(Sorry, maar als ge mijn advies vraagt...)

Als ik Uw advies vraag ben ik dus alvast geen stap verder, want net zoals zovelen kan ik niet thuis werken. Uitgesloten.

Ik zit inderdaad heel wat uurtjes in de wagen tijdens een werkweek, en wel dit aan variërende uren.

Laten we eens van veronderstellingen in Uw analyse uitgaan: De telefoon, thuis werken, video- & web conferencing gaat voor iedereen op. De dieselconsumptie slinkt dus aanzienlijk. Waar dan moet de federale staat in deze haar centjes halen?

[Mambo]

Wij hebben meerdere wagens doorlopend rijden voor ons werk.
Iedere cent die er bij komt in de uitgaven op verplaatsingen moet bij de loonkost terug gevorderd worden.
't is dus gewoon extra belasting.

En het is larie dat ze met de centiemen 40 of 60'000 jobs kunnen vrijmaken.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix

"Laten we ook durven pleiten om de lonen van politieke mandatarissen aan te pakken, evenals de riante uitstapvergoedingen die deze heren en dames mogen genieten" Citaat uit mijn post.

Natuurlijk is het ruimer dan wat ik hier neer pen. Maar triviaal? Nouja, als jij het laag bij de gronds vindt om pakweg OxB te promoten dan weet ik het ook niet meer. Als je uitdieping van het subsidiariteitsprincipe niet fundamenteel vindt, dan vraag ik mij af wat dan wel niet de fundamenten van onze politieke samenleving mogen zijn.

Het aankaarten van de verloningen van ministers is hoogstens gericht op het opwekken van emoties, doordat mensen hun loon vergelijken met dat van een ander. Op zichzelf is er met die vergelijking niets mis natuurlijk. Maar waarom dan enkel vergelijken met de verloningen van politici wanneer je weet dat vergoedingen in de private sector vaak hoger zijn dan die voor politici? Hoeveel verdiende een Lippens bij Fortis? En waarom ondersteunt VB vanuit diezelfde logica geen bovengrens op lonen? Of toch minstens het doortrekken van een progressieve belastingvoet op de hoogste inkomens. (meer dan de huidige 55% of zo op inkomens hoger dan pakweg 5 �* 10.000€ per maand) Aan de linkerkant van het politieke spectrum worden die voorstellen wel geformuleerd, in combinatie met een pleidooi voor loonmatiging van ministers en parlementairen.

Mijn voorstellen vallen te kaderen in besparingen op het politieke toneel, net omdat dat hier ook het uitgangspunt van de discussie behelst. Als je de zaken die ik opwerp niet nadenkenswaardig beschouwt is dat natuurlijk Uw volste recht. Maar me dunkt zijn het al zeer goede voorzetten teneinde al verregaand te besparen. Ik ga vooral uit van een begin in mentaliteitswijziging, onze politici moeten daarin zelf het voorbeeld geven. Loonmatiging van hunnen'twege is daarin al een voorbeeld dat kan tellen. Het gaat over de mensen zelf. Zij moeten het in de eerste plaats zien en voelen, het gaat om hun vertrouwen in de staat en hun consumptie.

Besparingen op het politieke toneel zijn geen doel op zich. De overheid vervult volgens mij een specifieke rol, en kan op basis van die rol voor mij middelen onttrekken uit de samenleving. Dat betekent niet dat ik akkoord ga met gelijk welke vorm van zakkenvullerij of verkwisting. Dat betekent wel dat ik niet gewoon ga kijken naar de omvang of de kosten van onze overheid en die ga vergelijken met die van de buurlanden. Tegenover die kosten staan immers ook inkomsten. Die dien je mee te verrekenen, iets wat VB weleens durft te vergeten.

Wat je streven naar een mentaliteitswijziging behelst, die is compleet ongeloofwaardig. VB weet hoe je een mentaliteitswijziging bereikt, en dit is niet de methode. Een besparing door de verloningen van politici aan te pakken zal zich immers niet noodzakelijk doorzetten naar de rest van de bevolking. Mensen �* la Lippens zullen niet geneigd zijn hun inkomsten op te geven omdat een onnozelaar in de regering dat doet.

Tot slot wil ik antwoorden met een tegenvraag: hoe denk je dat corruptie, cliëntelisme en meer in het algemeen de relatie bedrijfswereld-overheid gaat evolueren wanneer je de verloning van politici aan banden legt? Momenteel zijn de meeste partijen in Vlaanderen (inclusief het VB) afhankelijk van die bedrijfswereld, hetzij qua carrièremogelijkheden (de opstart van Dedecker, of de post-politieke carrière van Dehaene), hetzij door connecties (Valkeniers, Peeters,...). De discussie over de verloning van politici kan niet gevoerd worden zonder hun relatie tot de bedrijfswereld te belichten. We zagen immers reeds in de VS waartoe zo'n "besparingen" leiden, en we zien dat in toenemende mate in Vlaanderen.

Ik heb het hier al gehad over onze loonkosthandicap. Is dat ook triviaal? Sinds 1996 en de 'Wet tot bevordering van de werkgelegenheid en tot preventieve vrijwaring van het concurrentievermogen' evalueert de CRB dit in jaarlijkse rapporten ten opzichte van de buurlanden. Hieruit blijkt dat men er in geslaagd is de Belgische loonkost die gedurende 87-96 bijna 8% sneller steeg dan onze buurlanden sinds 1997 te stabiliseren. Sinds 2001 werd diezelfde loonkloof echter weer groter, hetgeen onze concurrentiepositie natuurlijk ondermijnde. Onze buurlanden doen aan loonmatiging. Onze loonkosthandicap loopt volgens het VBO op tot 10% van de loonmassa! Angstaanjagende cijfers nietwaar? De nationale bank rekende dan ook dat tussen 1970 en 2003 circa 565000 industriële banen verloren gingen, vooral door verlies aan concurrentiekracht.

En dan? Voor mij zijn jobs geen doel op zich. Wat wel een doel is, zijn welvaart en welzijn. In bepaalde situaties zijn die doelen erg tegenstrijdig. Als je nu het aantal jobs zou willen maximaliseren door lastenverlaging voor arbeid door te voeren, dan zou de kostprijs daarvan belachelijk hoog zijn. Je concurrentiepositie willen beschermen en de internationale handel niet aan banden leggen betekent op termijn bijna onvermijdelijk concurreren met lonen in Oost-Europa, China of een of ander derdewereldland (VS). Daar heb ik VB nog geen zinnig antwoord op weten geven. Groen! daarentegen pleitte voor een beperking van de arbeidsduur. Hoewel ook dat nog steeds een onvolledige oplossing is, is het al een pak zinvoller dan een pleidooi voor de maximalisering van het aantal jobs.

Wat die loonkloof betreft: ik meen mij te herinneren dat er tegenover die hogere verloning ook een hogere productiviteit staat. Die moet je eveneens mee verrekenen.

Joep Konings (K.U. Leuven) berekende dat een stijging van de loonkosten met 1% eveneens 1% van de werkgelgenheid vernietigt. Bij ons bereiken brutolonen + SZ bijdragen een recordniveau. Het Vlaams Belang bepleit hier dan voor een substanstiële en lineaire daling van de fiscale en parafiscale lasten.

Zie boven: voor mij zijn jobs geen doel, maar een middel.

Het is een begin, een aanzet tot mentaliteitswijziging wat ik neerpen.

Zegt veel over U als ge deze voorstellen nog niet eens in overweging wil nemen en ze wil afdoen als idioot. Omdat het Vlaams Belang voorstellen zijn of omdat je ze effectief triviaal vindt...? Nouja als je het kleine nog niet eens wil aanpakken, dan kun je je blijven verstoppen in de 'grote studies'. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat ik het mobiliteitsdebat afdoe als 'triviaal', maar ik hamer op een begin dat anders is dan het geld nog maar eens halen waar men het altijd al gehaald heeft!

'Grote dossiers' omvatten meer geld, en lijken me dus hoger op het prioriteitenlijstje te staan dan 'kleine' dossiers. Dat lijkt me eerder elementaire logica. Of die voorstellen van het VB komen of niet, maar voor mij niet uit. Wat wel uitmaakt is dat het VB enkel oog lijkt te hebben voor de kleine, populistische dossiers waarmee het gemakkelijk electoraal denkt te kunnen scoren zonder de fundamentele uitdagingen aan te gaan.

Omdat je toch zo een kenner blijkt te zijn van onze partij. Wat dan te denken van het duoflex-pact? Het 14-punten KMO plan? Minerva voorstellen? Goudfonds?

Men is bezig met het hertekenen van het mobiliteitsbeleid, met een ratio van 5km nieuwe tramlijnen aan 100 jaar ofzo. Zijn dat Uw grote geldstromen? Wil je zoals Vlaanderen voluit inzetten op de vastgoedmarkt? Besef dan heel goed dat je de betaalbaarheid van vastgoed voor jonge koppels verder ondergraaft.

Die laatste paragraaf is zowat de grootste onzin die ik sinds lang gelezen heb. Al pleit het in uw voordeel dat ik de laatste tijd slechts 'hoogwaardige' en intellectueel goed gefundeerde teksten las.

De 'betaalbaarheid' van vastgoed voor jonge koppels wordt vooral teniet gedaan door compleet achterhaalde leenstructuren, te hoge vastgoedprijzen, en inefficiënte vormen van huisvesting. De baksteen waarmee de Vlaming wordt opgezadeld wordt op tal van manieren fiscaal voordelig gemaakt, net zoals de wagen die hij absoluut moet bezitten. Als je aan die problemen iets zinvols wil doen, dan zal je ze aan elkaar moeten koppelen. De vastgoedmarkt kan hervormd worden, net zoals het volledige mobiliteitsprobleem relatief makkelijk tot het verleden zou kunnen behoren. Daarvoor heb je evenwel een degelijk ruimtelijk beleid voor nodig. Een aantal voorstellen die ik hier reeds in het verleden heb gepost zijn:
- Woonzones efficiënt inrichten. Iedereen een huisje en tuintje geven, levert je veel meer problemen op op het vlak van ruimtelijke ordening en mobiliteit.
- Groen systematisch inplanten nabij (en niet in) woonzones. Zo zou je tegemoet kunnen komen aan de vraag naar een groenenre omgeving.
- De vraag naar mobiliteit minimaliseren, door ervoor te zorgen dat mensen in hun omgeving kunnen werken. Dat betekent dat je nabij geconcentreerde woonzones, dus ook geconcentreerde tewerkstellingszones nodig hebt. Die kunnen volgens mij best door een overheid ingeplant worden, aangezien zij als enige het ruimtelijke beleid kan uittekenen met het algemeen belang voor ogen.
De vraag naar mobiliteit kan ook geminimaliseerd worden door andere maatregelen, zoals het promoten van thuiswerk, langere arbeidsdagen (in combinatie met een kortere werkweek).
De vraag naar mobiliteit kan eveneens geminimaliseerd worden door de mogelijkheden van internet maximaal te benutten. Dit zou bvb kunnen betekenen dat je je volledige detailhandel hervormt, en bestellingen en aankopen volledig regelt mbv e-bestellingen. Door schaalvoordelen kan je bespaar je dan op het aantal ritten van en naar winkels. Zo'n plan vereist natuurlijk wel dat je de toegang tot het internet echt democratiseert. Je zal dan bvb als overheid pc's, internetcursussen, een vorm van internetabonnement en electriciteit beschikbaar moeten stellen met overheidsgeld.
Ik zal je niet moeten vertellen dat dat laatste zowat de doodsteek van de kleinhandel betekent. Politici die tot over hun oren in de netwerken van de KMO's zitten zullen die maatregelen niet bepleiten.
- De bestaande mobiliteit kan ook veel efficiënter. Het massale gebruik van de personenwagens is iets dat we daarvoor best laten. Dat kost gezinnen immers substantiële aanschaffingskosten, verbruikt fossiele brandstoffen, stoot fijn stof en brandstofpartikels uit en ligt daarmee aan de basis van tal van gezondheidsprblemen, verhoogt de kans op ongelukken (want: meer bestuurders, dus ook meer onervaren bestuurders) en vereist de aanleg en onderhoud van een duur wegennetwerk. Over de secundaire kosten verbonden aan onze wegen en personenwagens (de noodzaak van Touring, wegpolitie,...) begin ik nog geeneens.

Als u zegt dat men het mobiliteitsbeleid aan het heruittekenen is, dan zou ik wel eens willen weten waarnaar u verwijst. Ik zie niet veel meer dan een reeks ad hoc-maatregelen waarin nergens zelfs maar het kleinste beetje creativiteit te vinden is. Het feit dat onze regeringen het dankzij het populistische discours moeten stellen met almaar minder leden, almaar kleinere kabinetten en almaar minder externe studies is daar wellicht een medeoorzaak van (naast de problematische relatie overheid-bedrijfswereld).
Maatregelen zoals ik ze hier voorstelde kunnen - wanneer ze ingepast worden in een overkoepelend beleid - wel degelijk over bijzonder veel geld gaan. Veel meer dan gelijk welke loonverlaging van politici zou kunnen opleveren.

Grote geldstromen? Fiscale autonomie voor Vlaanderen gekopped aan fiscale vereenvoudiging, splitsing van de Sociale zekerheid, Vlaams arbeidsmarktbeleid, Vlaamse verankering in strategische sectoren ipv alles uit te verkopen aan het buitenland, lagere lasten - minder en efficiëntere overheid, IWT, binnenvaart als transportmiddel verder uitspelen en in het wegvervoer de lacunus wegwerken, vereenvoudiging en goedkoper maken octrooiwetgeving, ... Maar vooral beginnen met beperken uitgaven. Dat is realistisch. Eventueel gerealiseerde opbrengsten moeten we dan ook effectief durven investeren in schuldafbouw EN financiële reservers.

Meer Vlaanderen staat niet per definitie synoniem voor meer efficiëntie. Iedereen, ook de Waalse politici, pleit voor meer efficiëntie. Wat je moet aangeven is niet dat je tegen verspilling pleit, maar is zeggen hoe je heel concreet het beleid wil verbeteren. Minder onkosten betekenen ook minder mogelijkheden voor de overheid (en dus minder publieke voorzieningen). Het is die afweging die je steeds dient te maken.

Wat de uitbouw van de binnenscheepvaart betreft: daar ben ik uiteraard onomwonden voor. Of dat binnen een onafhankelijk Vlaanderen moet gebeuren, of dat die uitbouw daarvan best in overleg met Wallonië gebeurt is echter een heel andere vraag.

Je geeft zelf aan dat belastingsvoeten gekozen worden in functie van het te voeren beleid. Me dunkt hoog tijd dus het gevoerde beleid aan te pakken, hoog tijd een pleidooi te houden voor een sobere overheid!

U draait de logica opnieuw om. U stelde eerder al dat u de belastingen wilde verlagen omdat besparingen op de overheid en belastingverlagingen makkelijker zijn. Dat is natuurlijk de wereld op zijn kop. Wat je moet doen is op elk niveau (dus ook in de private sector) nagaan op welke manier welvaart en welzijn efficiënter gerealiseerd kunnen worden.

[Blue Sky]

[ Uiteraard gaan er altijd mensen deze maatregel afkeuren (zoals bij ieder maatregel) omdat ze vrezen meer te moeten betalen, maar het idee zelf lijkt mij goed. Er zijn teveel diesels in België ( zowat 8/10 nieuwe wagens zijn diesels) en deze situatie is al een hele tijde aan het scheefgroeien. Veel mensen, ook degene die korte afstanden en uiteindelijk weinig kilometers doen, opteren voor een diesel … louter omdat ze minder betalen aan de pomp. Vooral in steden zorgt dit voor veel roetuitstoot. Het is dus hoog tijd dat men de accijnzen aanpast zodat men terug een gezondere mix verkrijgt zoals in het buitenland.
Thans heft men meer accijnzen op benzine dan diesel. Volgende tabel geeft de evolutie weer van het percentage van dieselvoertuigen vanaf 1991.

http://www.febiac.be/statistiques/20...0carburant.xls

Een constante stijging van 30 naar 80 procent die zich zonder maatregelen zou blijven doorzetten.

Doet men veel kilometers op autostrade, dan kan een dieselwagen zeker nuttig zijn.
Het kilometer percentage waarbij het voordeliger wordt om voor een diesel te kiezen dan voor een benzine moet echter omhoog zodat mensen niet onnodig voor een diesel kiezen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

En dan? Voor mij zijn jobs geen doel op zich. Wat wel een doel is, zijn welvaart en welzijn. In bepaalde situaties zijn die doelen erg tegenstrijdig. Als je nu het aantal jobs zou willen maximaliseren door lastenverlaging voor arbeid door te voeren, dan zou de kostprijs daarvan belachelijk hoog zijn. Je concurrentiepositie willen beschermen en de internationale handel niet aan banden leggen betekent op termijn bijna onvermijdelijk concurreren met lonen in Oost-Europa, China of een of ander derdewereldland (VS). Daar heb ik VB nog geen zinnig antwoord op weten geven. Groen! daarentegen pleitte voor een beperking van de arbeidsduur. Hoewel ook dat nog steeds een onvolledige oplossing is, is het al een pak zinvoller dan een pleidooi voor de maximalisering van het aantal jobs.

Wat die loonkloof betreft: ik meen mij te herinneren dat er tegenover die hogere verloning ook een hogere productiviteit staat. Die moet je eveneens mee verrekenen.

Andy, Andy, Andy toch. Toch een beetje beter naar je professor economie luisteren als het gaat over internationale handel & dergelijke, want hier slaag je de bal toch compleet mis. Voor iemand die beweert economie te kennen, zou je toch beter moeten weten dan deze platitudes. Tenzij je de economische consensus daarover wenst uit te dagen - dan moet je daar redenen voor geven, voor alle duidelijkheid - kan je toch zelf wel de fouten hier uithalen?

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Andy, Andy, Andy toch. Toch een beetje beter naar je professor economie luisteren als het gaat over internationale handel & dergelijke, want hier slaag je de bal toch compleet mis. Voor iemand die beweert economie te kennen, zou je toch beter moeten weten dan deze platitudes. Tenzij je de economische consensus daarover wenst uit te dagen - dan moet je daar redenen voor geven, voor alle duidelijkheid - kan je toch zelf wel de fouten hier uithalen?

Laten we zeggen dat ik eerder selectief naar mijn prof economie luister. Er lopen er daar bij die beweren dat - letterlijk citaat:

een kapitalistische markteconomie beter dan andere systemen, zoals een planeconomie, de deugden in een mens aanwakkert. Zo zijn er de zeven deugden van onze westerse culturele erfenis:
-geloof, hoop en liefde
-rechtvaardigheid, gematigdheid (o.a. eigen evenwicht), moed en omzichtigheid (kennis, bekwaamheid, zorgvuldigheid, spaarzaamheid).

De auteur (die ik niet zal vernoemen) legitimeerde deze paragraaf met een link naar het werk van McCloskey, D., The Bourgeois Virtues, 2006)

Merk op dat vooral het laatste puntje rechtstreeks uit het handboek van een prediker kon komen. Mooi om zien toch hoe een objectieve wetenschapper dit soort brol reproduceert.
Bon, ik wil daarmee niet zeggen dat iedere econoom een complete idioot is, maar op niet-wiskundig lopen er behoorlijk wat idioten rond. Ik heb de indruk dat sommigen (waaronder de auteur van bovenstaand proza) te zeer alles trachten te kwantificeren. Enige selectiviteit en kritische geest is dan ook gewenst wanneer je naar dat discours luistert.

Om op de rest van uw bemerking te reageren:

Over internationale handel:
In tegenstelling tot sommigen geloof ik niet dat concurrentie in alle gevallen leidt tot gelijke loonvorming. Om dat te doen, heb je om te beginnen bvb een vrije arbeidsmarkt nodig. Dat is dus eentje waar mensen niet gedwongen worden te werken om te kunnen overleven. Ik mag misschien idealistisch zijn, maar zo'n situatie acht ik vooralsnog toekomstmuziek tot zelfs geheel onmogelijk.
Zolang je situaties hebt waarbij druk wordt uitgeoefend op mensen om te werken (door hun voedsel van dat inkomen van hun af te laten hangen, door ze op te zadelen met vastgoedschulden of andere lopende rekeningen of door ze simpelweg een geweer tegen de slaap te duwen), kan je moeilijk verwachten om op een 'eerlijke' manier te concurreren met die mensen. Een van de weinige middelen die je dan nog hebt, is het afschermen of beperken van internationale handel.

Over welvaartsmaximalisatie:
Zelfs als welvaartsmaximalisatie je doel zou zijn, dan nog moet je immers een keuze maken mbt de arbeidsduur. Immers: je kan door 24h/24 en 7d/7 te produceren weliswaar je 'Y' maximaliseren, maar dan heb je er niets meer aan. Die afweging (het belang van vrije tijd, van rust,...) is er eentje die mensen zelf moeten kunnen maken, en die volgens mij niet op objectieve gronden kan berusten. Die afweging (langere arbeidsdagen, een hogere pensioensleeftijd) moet dan ook niet door op 'Y' gefixeerde economen geschieden, maar door burgers en hun vertegenwoordigers. Voor mij is arbeidsduurvermindering alvast geen taboe.

Sommige economen laten uitschijnen dat ook de vraag naar rust, vrije tijd en ontspanning kwantificeerbaar, meetbaar en dus te optimaliseren zijn. Ik wil eventueel aannemen dat dat theoretisch mogelijk is, maar vooralsnog zijn we ver van dat stadium verwijderd waar je die vraag niet alleen kan meten maar ook kan verklaren. Je moet dan immers een model kunnen opstellen dat bvb culturele patronen kan verklaren. Dat betekent concreet dat je met wiskundige argumenten en economische modellen moet kunnen verklaren hoe de baksteen in de maag van de Vlaming evolueert. Dat impliceert een degelijke kennis van media, sociale relaties (en het gespreksonderwerp 'bouwen' daarin), een kennis van de leenvoorwaarden, economische verwachtingen, verwachte gezinsstructuren etc. Als je dat allemaal wiskundig kan weergeven, en je zou dan een model opstellen dat hetzelfde doet met de tijd die je sociale relaties binnen je gezin kosten (als parameter voor de vraag naar vrije tijd), dan zou je de verhouding tussen die twee (vrije tijd vs arbeid) kunnen optimaliseren. Binnen de economie is men daar echter nog ver van verwijderd.

As a sidenote: verschillende proffen benadrukken expliciet dat er bepaalde keuzes zijn die economen niet kunnen maken, en die dus door de politiek moeten voorgeschreven worden. Niet toevallig behoren tot die laatste groep proffen nogal wat mensen uit de meer kwantitatieve afdelingen (Operations research bvb).

mvg,

Andy

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix

Waar dan moet de federale staat in deze haar centjes halen?

Uit besparingen. Uit het terugplooien op kerntaken, zaken met een duidelijk meetbare toegevoegde waarde, en de rest zachtjes wegsnoeien. Maar ik begin te beseffen dat onze publieke sector een achterstand heeft van 30-40 jaar met betrekking tot management. Ze heeft er geen idee van hoe ze kan besparen zonder dat het pijn doet (zonder massale ontslagen, zonder het reduceren van sociale uitkeringen, etc). Dus zal ze wel weer grijpen naar belastingsverhogingen...

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Laten we zeggen dat ik eerder selectief naar mijn prof economie luister. Er lopen er daar bij die beweren dat - letterlijk citaat:
De auteur (die ik niet zal vernoemen) legitimeerde deze paragraaf met een link naar het werk van McCloskey, D., The Bourgeois Virtues, 2006)

McCloskey George Mason professor die vroeger bekend stond als Donald en nu als Deirdre... heeft leuke tekstjes over virtues, ja. ^^

Merk op dat vooral het laatste puntje rechtstreeks uit het handboek van een prediker kon komen. Mooi om zien toch hoe een objectieve wetenschapper dit soort brol reproduceert.

Het staat je natuurlijk vrij omdat brol te vinden, maar dan mag je dat natuurlijk ook beargumenteren. Verder ga ik er wel mee akkoord dat dit soort pleidooien geen zaak is van economische wetenschap maar van moraal wetenschap en geen plaats heeft in economische cursussen. Ik zou het echter geen brol noemen - maar dat doet niet ter zake. Het is geen economische wetenschap. Daar heb je wel gelijk in - als dat je punt is ten minste.

Over internationale handel:[/u]
In tegenstelling tot sommigen geloof ik niet dat concurrentie in alle gevallen leidt tot gelijke loonvorming.

Dat is echter geen 'geloof', maar een theorie, die onderbouwd is met argumenten. Het als een 'geloof' framen, zegt wel iets over jouw visie op de zaak. Het argument dat ik wou geven tegen je onzin over internationale handel heeft echter niet te maken met 'concurrentie zorgt voor gelijke loonvorming' maar met de impliciete notie dat wij zouden concurreren met 'geheel' Oost-Europa; dat is natuurlijk onzin. Ik zou ook niet zorgen dat 'concurrentie' zorgt voor gelijke loonvorming. Gelijke productiviteit zorgt voor vergelijkbare lonen; dat is iets anders.

Uw redenering van: [quote]

ls je nu het aantal jobs zou willen maximaliseren door lastenverlaging voor arbeid door te voeren, dan zou de kostprijs daarvan belachelijk hoog zijn.

is daarbij dus fout. Een lasternverlaging brengt geen kosten met zich mee. Ja, de staat zal minder inkomsten hebben, maar dat is natuurlijk geen 'kost'. Wat jij bedoelt, zijn gevolgen. Ja, een belastingsverlaging zal gevolgen hebben zowel voor de arbeidsmarkt (arbeiders gaan meer netto overhouden) als de staat (die gaat minder geld kunnen claimen). Maar dat zijn geen 'kosten'.

Je concurrentiepositie willen beschermen en de internationale handel niet aan banden leggen betekent op termijn bijna onvermijdelijk concurreren met lonen in Oost-Europa, China of een of ander derdewereldland (VS)

Vrijhandel vergroten betekent niet 'concurreren met lonen in Oost-Europa'; het betekent dat men concurreert in een kwaliteit/prijs verhouding, niet alleen in een 'prijs-verhouding'. Ik kan immers een heel goedkope doktor hebben, maar die kerel met zijn vleesmes ga ik mij toch niet laten opereren. Verder mis je natuurlijk het punt van productiviteit; hoe meer internationale handel, hoe meer arbeidsdeling, hoe meer kapitaalsinvesteringen optimaal gebruikt kunnen worden, hoe productiever de wereld als geheel wordt en hoe meer we dus voro de gehele wereld kunnen produceren. Met deze toegenomen productie kunnen mensen dan meer kiezen wat ze willen: meer op vakantie gaan, meer materiële rijkdom, meer gewoon wat thuis zitten, etc. Maar eerst moet dat wel geproduceerd worden, natuurlijk. Het is een mythe dat vrijhandel betekent dat we ineens met lonen van kindjes in Afrika gaan zitten voor onze arbeiders; productiviteit & dergelijke telt allemaal mee.

Verder is het nogal simpel: als je tegen internationale handel bent, waarom dan vrijhandel binnen een land? Binnen een provincie? Stad? Gemeente? Waarom niet iedereen autarkisch als concurrentie betekent dat er een collectieve verarming zou zijn? :o

Het feit blijft dat iedereen betaald wordt volgens de productiviteit. Daarmee is niet gezegd dat 'loon = productiviteit', maar wel dat er een tendens is. Iemand die bang is voor concurrentie, zegt dat hij vindt dat hij te veel betaald wordt voor het werk dat hij doet - of dat wat hij doet niet zo belangrijk is. Dan is het maar goed dat hij uit dat bepaalde beroep wordt geconcurreerd opdat hij iets beter kan doen, waar hij belangrijker is en dus meer zou kunnen verdienen.

Om dat te doen, heb je om te beginnen bvb een vrije arbeidsmarkt nodig. Dat is dus eentje waar mensen niet gedwongen worden te werken om te kunnen overleven. Ik mag misschien idealistisch zijn, maar zo'n situatie acht ik vooralsnog toekomstmuziek tot zelfs geheel onmogelijk.

Dat is helemaal geen assumptie - nooit geweest en zal het nooit zijn - van economische wetenschap om ook maar iets aan te tonen. Het concept van dwang tussen mensen is vis a vis elkaar; niet ten opzichte van het natuurlijke feit dat mensen sterfelijk zijn. Als mensen vrij zijnv an dwang van andere individuen, is er vrijheid in de economische betekenis van het woord. De invulling van vrijheid om 'niet te sterven' is irrelevant voor economische wetenschap en dus, logischerwijze, geen assumptie. Die 'assumptie' bekritiseren mist dus de bal; het is er simpelweg geen op basis waarvan er wordt geredeneerd.

Zolang je situaties hebt waarbij druk wordt uitgeoefend op mensen om te werken (door hun voedsel van dat inkomen van hun af te laten hangen, door ze op te zadelen met vastgoedschulden of andere lopende rekeningen of door ze simpelweg een geweer tegen de slaap te duwen), kan je moeilijk verwachten om op een 'eerlijke' manier te concurreren met die mensen. Een van de weinige middelen die je dan nog hebt, is het afschermen of beperken van internationale handel.

Dit is dus, natuurlijk, ook onzin. Niemand kan iemand anders - rechtmatig - opzadelen met schulden; dat kunnen mensen alleen zelf. (Dat is niet gezegd dat het vandaag de dag niet gebeurt, natuurlijk.) Verder is dat wel degelijk eerlijke concurrentie in de economisch relevante betekenis van het woord. Natuurlijk: niemand vindt het leuk dat we moeten werken; duh. Maar dat mag daarom geen onderdeel worden van waardenvrije wetenschap. Het feit dat gij dat hier in uw redenering laat sluiten, is het bewijs dat hij het onderscheid tussen descriptieve analyses (economische wetenschap) en ethiek niet maakt; wat uw fout is, natuurlijk.

Zelfs als welvaartsmaximalisatie je doel zou zijn, dan nog moet je immers een keuze maken mbt de arbeidsduur. Immers: je kan door 24h/24 en 7d/7 te produceren weliswaar je 'Y' maximaliseren, maar dan heb je er niets meer aan. Die afweging (het belang van vrije tijd, van rust,...) is er eentje die mensen zelf moeten kunnen maken, en die volgens mij niet op objectieve gronden kan berusten.

Inderdaad: mensen moeten zelf - voor zichzelf en niet de staat of Andy of AdrianHealey voor hen - beslissen hoeveel ze willen werken en hoeveel vakantie ze willen nemen. Jij bent hier echter aan't pleiten dat de staat dat voor hen moet beslissen, door je steun aan het voorstel van Groen!

Die afweging (langere arbeidsdagen, een hogere pensioensleeftijd) moet dan ook niet door op 'Y' gefixeerde economen geschieden, maar door burgers en hun vertegenwoordigers. Voor mij is arbeidsduurvermindering alvast geen taboe.

Zie je wel: de staat moet dat beslissen. Waarom laat je niet gewoon mensen zélf beslissen in welke mate ze meer willen werken/meer vakantie willen hebben? Is dat dan zo'n taboe?

Wat echter complete onzin is, is de redenering die Groen! achterhaalt van 'werk herverdelen'; alsof er 'te weinig werk' is en dat dus herverdeeld moet worden. Onzin natuurlijk.

Sommige economen laten uitschijnen dat ook de vraag naar rust, vrije tijd en ontspanning kwantificeerbaar, meetbaar en dus te optimaliseren zijn.

Die vertellen onzin. Niet luisteren.