De mooiste zin

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Dit grenst aan het lelijke.

^2

[Jazeker]

Willen we er het even over eens zijn dat "de mooiste zin" in de literatuur gewoon niet bestaat? De mooiste zin is wat mits enige kennis van taalkunde toch wel wat je fluistert in het oor van je vriend of vriendin mits enige liefde... niet bij een gevecht uiteraard?

Jeezes.... "Bloedblos". Dat is gewoon te hard proberen en te hard mislukken.

[Den Duisteren Duikboot]

Louis Couperus, dié schreef nog eens zinnen om u tegen te zeggen:

In de zoele nacht van nazomer triltintelden over Emessa aan wijd effen hemel van wolkeloze nachtkleur de duizenden en duizenden kristallen sterren, en tussen de schitterendste vulde de hemelafgrond zich met fijner gepoeier van licht, terwijl daar omheen weer kleinere dan die zongrote, maar grotere dan zo poeierfijne geprikt waren in onbenaderbare overdaad, als waren van starrenweelde de goden dronken geweest, als hadden zij allen, de goden, alle de starren uitgezaaid in zwijmelende lichtdronkenschap. (Openingszin uit De Berg van Licht)

[Den Duisteren Duikboot]

"Als ik spreek, zwijgen de kikkers, en het goud kolkt uit de bodem en het zilver dwarrelt uit de lucht."

http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=120

Toch beter dan die van elk ritme en taalgevoel verstoken kwakkelzinnen van Lanoye...

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Nog wat meer mooiste zinnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tzumpri..._literaire_zin

Die van Meijsing is wel aardig, maar op het einde van de zin gaat het ritme eruit. De 'mooiste zinnen' van Wieringa en Brouwers zijn ook niet kwaad.

Mortiers zinnen rieken te veel naar de lamp. Die man kan niet doseren.

De zinnen van A.F.Th. en Lanoye zijn inderdaad dieptepunten.

[Vlaamse Leeuwin]

Geef mij maar Herman Brusselmans

[Den Duisteren Duikboot]

"Mijn eerste pagina's schrift, in inkt en op papier, intrigeerden hem, en hij toonde ze, met fluisterend gemompel, aan iedere collega die toevallig het lokaal binnenkwam, en ten slotte ook aan de hoofdonderwijzer, meneer Waarts, een door en door vals en slecht mens, een ware intrigant, die het personeel probeerde te intimideren door op de meest onverwachte ogenblikken een lokaal binnen te vallen, misschien om wanorde vast te kunnen stellen, de betrokken onderwijskracht op geheim roken te kunnen betrappen, of wat dan ook, en die, naar verluidde, er zelfs in geslaagd was de onderwijzeres juffrouw Kers, een jong, doodonschuldig, bevend wezentje dat van de zenuwen gedurig aan haar halskettinkje met medaillonnetje trok, aan het huilen te brengen. Deze gifkikker Waarts, gekleed als een kaashandelaar, met zijn gepommadeerd, in het midden gescheiden, kort Duits officiershaar anno 1910, gaf mijn klas soms les in hoofdrekenen. Alles ergerde hem, maar vooral de al dan niet onhoorbare winden die, mede uitgelokt door de angst en spanning die hij overal wist te zaaien, links en rechts opstegen. Tevergeefs liep hij dan in gebukte houding langzaam tussen de rijen banken door, vol speurzin snuivend teneinde de bank waar het lek zat te lokaliseren. Hij had goed zoeken: er was onder al die armoedzaaierskinderen - door de bezuinigingen van het toenmalige kabinet Colijn waren het klassen van soms tussen de veertig en vijftig leerlingen -, slecht gevoed en schaars gewassen als ze waren, vrijwel niet één waarvan of waaruit niet een rare lucht opsteeg."

Uit: Moeder en Zoon - Gerard Reve

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

"Mijn eerste pagina's schrift, in inkt en op papier, intrigeerden hem, en hij toonde ze, met fluisterend gemompel, aan iedere collega die toevallig het lokaal binnenkwam, en ten slotte ook aan de hoofdonderwijzer, meneer Waarts, een door en door vals en slecht mens, een ware intrigant, die het personeel probeerde te intimideren door op de meest onverwachte ogenblikken een lokaal binnen te vallen, misschien om wanorde vast te kunnen stellen, de betrokken onderwijskracht op geheim roken te kunnen betrappen, of wat dan ook, en die, naar verluidde, er zelfs in geslaagd was de onderwijzeres juffrouw Kers, een jong, doodonschuldig, bevend wezentje dat van de zenuwen gedurig aan haar halskettinkje met medaillonnetje trok, aan het huilen te brengen. Deze gifkikker Waarts, gekleed als een kaashandelaar, met zijn gepommadeerd, in het midden gescheiden, kort Duits officiershaar anno 1910, gaf mijn klas soms les in hoofdrekenen. Alles ergerde hem, maar vooral de al dan niet onhoorbare winden die, mede uitgelokt door de angst en spanning die hij overal wist te zaaien, links en rechts opstegen. Tevergeefs liep hij dan in gebukte houding langzaam tussen de rijen banken door, vol speurzin snuivend teneinde de bank waar het lek zat te lokaliseren. Hij had goed zoeken: er was onder al die armoedzaaierskinderen - door de bezuinigingen van het toenmalige kabinet Colijn waren het klassen van soms tussen de veertig en vijftig leerlingen -, slecht gevoed en schaars gewassen als ze waren, vrijwel niet één waarvan of waaruit niet een rare lucht opsteeg."

Uit: Moeder en Zoon - Gerard Reve

20 komma's in de eerste zin alleen al... Indien een student, om het even wie of waar, met zo een opstel, verhandeling of paper komt aandraven, kost hem dit al een flink aantal punten.

Bedankt om me eraan te herinneren waarom ik Reve overschat vind (hij had wel zijn betere periodes, dat wel).

[Scherven A. Mok]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Geef mij maar Herman Brusselmans

idd of Dimitri Verhulst.
Meestal korte krachtige zinnen zonder van die vergezochte puberale vergelijkingen waar zelfs ik kan opkomen.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Geef mij maar Herman Brusselmans

Herman Brusselmans heeft soms prachtige openingszinnen. En uitstekende titels ook trouwens.

[BigF]

"Deze zin is de mooiste zin."

We have a winner!!

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

zijn poëzie blijft toch beter hé ... :s


allez, schoon zene, daar niet van, maar een beetje gezocht me dunkt.

heb m nu een weekend laten zakken, en t is toch een mooie zin hoor ...

ik lees daar blijkbaar te snel voor om zoiets volledig naar waarde te kunnen schatten ...


doe me toch maar een Singer naaimachien

[Spinoza]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Tom Lanoye schrijft Mooiste Zin

Dit zou dan de mooiste zin moeten zijn:



Ik was eigenlijk teleurgesteld in de schoonheid van deze als mooiste zin bekroonde zin, en blijf me afvragen of de afstand tussen rand en wand in een caravan variabel is in de tijd, of dat het woord 'gebleven' eigenlijk gewoon geschapt kan worden zonder dat de betekenis van de zin verandert, alzo de overbodigheid belonend.

Ik dacht eerst een Koetjes en kalfjes forumenquete te organzieren over dit schrijfsel tussen hoofdletter en leesteken van Lanoye, maar deze draad lijkt me interessanter indien we zouden kunnen pogen de hypothese te testen dat er op dit forum niet minder mooie zinnen geschreven worden dan deze bekroonde en 49 euro waard zijnde combinatie van woorden. Aan ons dus om de mooiste zin te schrijven.

Ik zal beginnen:

"Ik voel me zoals een geanimeerd GIF archief ."

Ik vind de zin te gekunsteld. Zelf hou ik van simpel taalgebruik. Minder is meer. Echt grote schilders weten ook met enkele penseelstreken iets neer te zetten, De mindere goden priegelen op de vierkante millimeter. De schrijvers waar ik van hou gebruiken weinig woorden, maar suggereren veel.

[Sammael]

Ik vind die mooiste zin maar niks.

Maar goed, over smaken en kleuren twist men niet.

[Andy]

Het leven heeft me gebroken toen ik nog een klein onschuldig kind was. Ik zeg jullie wat mij is overkomen: ik slaap in de Vallei van het westen slechts een kind zijnde, en ik slaag er niet in me de dorst te lessen, hoewel ik water binnen handbereik heb. Ik ben weggetrokken uit mijn prille jeugd voor de tijd, ik heb het huis achter me gelaten alsof het niks was, zonder dat ik er verzadigd van was. De duisternis, de gruwel van een kind, is over mij gekomen toen de moederlijke borst nog in mijn mond was. De dode geesten van deze zaal verwijderen zich alle van mij, terwijl ik nog niet in de leeftijd van eenzaamheid ben. Mijn hart was daarentegen tevreden wanneer ik veel mensen zag, omdat ik hou van de vreugde. O koning van de goden, heer van de eeuwigheid tot wie allen komen! Geef mij brood, melk, wierook, vers water dat komt op jouw offertafel. Omdat ik een onschuldig klein meisje was.

grafopschrift uit de Ptolemaeïsche periode.

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

"Als ik spreek, zwijgen de kikkers, en het goud kolkt uit de bodem en het zilver dwarrelt uit de lucht."

http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=120

Toch beter dan die van elk ritme en taalgevoel verstoken kwakkelzinnen van Lanoye...

Jammer dat er een onnodig hoge zelfinschatting vanuit gaat, maar verder geen onaardige zin.
O ja, er hoeft geen enkele komma in die hele zin.

[BitterSweet]

mooiste zin?

Ik heb altijd zin.