Pantheïsme : Religie van de Toekomst - Pagina 2

Darwin · 13 februari 2003, 22:42

Ik denk dat Godfried met "werelds" bedoelt "dat wat de mens met zijn menselijke mogelijkheden en door de kennis van de wereld om zich heen zich kan voorstellen."

Wij kunnen ons als mensen niet iets voorstellen dat geen oorzaak kende.

En toch is het bestaan van ons zelf en onze wereld het bewijs dat er zoiets moet zijn.

Noem het God of noem het de Cosmos of noem het het Al.

alpina · 13 februari 2003, 22:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Ik denk dat Godfried met "werelds" bedoelt "dat wat de mens met zijn menselijke mogelijkheden en door de kennis van de wereld om zich heen zich kan voorstellen."

Wij kunnen ons als mensen niet iets voorstellen dat geen oorzaak kende.

En toch is het bestaan van ons zelf en onze wereld het bewijs dat er zoiets moet zijn.

Noem het God of noem het de Cosmos of noem het het Al.

Het bestaan van onszelf en de wereld kent toch een wereldse oorzaak!! Of zijn de theorien over de oerknal en dergelijke allemaal verzinsels??

Darwin · 13 februari 2003, 23:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door alpina

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Ik denk dat Godfried met "werelds" bedoelt "dat wat de mens met zijn menselijke mogelijkheden en door de kennis van de wereld om zich heen zich kan voorstellen."

Wij kunnen ons als mensen niet iets voorstellen dat geen oorzaak kende.

En toch is het bestaan van ons zelf en onze wereld het bewijs dat er zoiets moet zijn.

Noem het God of noem het de Cosmos of noem het het Al.

Het bestaan van onszelf en de wereld kent toch een wereldse oorzaak!! Of zijn de theorien over de oerknal en dergelijke allemaal verzinsels??

En wat was er dan voor de Oerknal? Waar kwam het Cosmisch Oeratoom van de Belgische priester Lemaïtre dan vandaan?

alpina · 14 februari 2003, 00:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door alpina

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Ik denk dat Godfried met "werelds" bedoelt "dat wat de mens met zijn menselijke mogelijkheden en door de kennis van de wereld om zich heen zich kan voorstellen."

Wij kunnen ons als mensen niet iets voorstellen dat geen oorzaak kende.

En toch is het bestaan van ons zelf en onze wereld het bewijs dat er zoiets moet zijn.

Noem het God of noem het de Cosmos of noem het het Al.

Het bestaan van onszelf en de wereld kent toch een wereldse oorzaak!! Of zijn de theorien over de oerknal en dergelijke allemaal verzinsels??

En wat was er dan voor de Oerknal? Waar kwam het Cosmisch Oeratoom van de Belgische priester Lemaïtre dan vandaan?

Ik kan mij perfect tevreden stellen met de gedachte dat die oeratomen er altijd geweest zijn en geen oorsprong kennen in die zin dat het ooit gemaakt is. Het is er gewoon altijd al geweest, maar ze veranderen continu van vorm!

Nom@d · 14 februari 2003, 23:02

Als wij over onszelf gaan nadenken, komen wij tot het besef, dat er een tijd is geweest toen wij er nog niet waren. Wij beseffen tevens, als wij onze krachten en vermogens zien verzwakken, dat er een tijd komt, dat wij deze wereld met al haar pracht en praal moeten verlaten.

Wij worden niet gevraagd om geboren te worden, evenmin vraagt men ons of wij willen sterven. Men neemt alle middelen te baat om zich in het leven te houden, maar desondanks wordt men genoodzaakt dit leven te verlaten.

Wie hierover nadenkt komt tot de slotsom, dat er buiten ons iets anders moet bestaan, dat de mens het levenslicht doet zien en hem later terugroept.
De mens moet in zijn machteloosheid begrijpen, dat hijzelf niet de oorzaak van deze gang van zaken kan zijn. Dus moet een ander de oorzaak ervan zijn, want een oorzaak moet aan het gevolg voorafgaan.

Aan de mens zijn bijzondere vermogens verleend, waardoor alles wat zich buiten hem bevindt dienstbaar gemaakt kan worden te zijnen gerieve. Hij kan de sterkste dieren aan zijn wil onderwerpen, gebruik maken van rivieren, zeeën en bergen. Hij kan zowel macro- als microkosmos onderzoeken en daarvan profijt trekken. Het menselijk vernuft is tot grootse dingen in staat.

Men moet zijn wil niet tegenover de wil van God stellen, doch Gods wil volgen uit eigen vrije beweging, men moet in de wereld blijven doch niet van de wereld zijn. Indien men zich onttrekt aan de wereld, de aardse strijd opgeeft en niet bereid is tot het offer van zichzelf, dan heeft men de zin van het leven niet begrepen.

Hier wordt ons geleerd, dat wij zeker ons doel zullen bereiken en de voortekenen er van reeds hier op aarde kunnen ontvangen, indien wij een juist geloof hebben aanvaard en daarin standvastig blijven.

Ieder mens komt op aarde zonder zonde, hij is belast noch met erfzonde noch met die van een vroeger leven. Doch door de schone schijn van het wereldse verlokt, valt hij tot een dierlijke staat.

Nadat men een hoog zedelijk peil heeft bereikt, moet men hierbij niet stilstaan, dit is immers een punt om verder van op te stijgen. Blijft men hier zitten, dan heeft men de zin van zijn bestaan nog niet begrepen. Men moet nog verder gaan en zich niet tevreden stellen met te zeggen dat men niemand kwaad doet en dat men tracht anderen zo goed mogelijk te helpen en bijstand te bieden. Dit brengt de mens alléén op het humane niveau, terwijl de mens voor hoger doel is geschapen. Geen kwaad doen en enigermate anderen helpen is niet het uiteindelijke doel waarvoor hem grote vermogens werden geschonken. Iemand die slechts dit stadium heeft bereikt, heeft nog niet de nodige gemoedsrust verkregen, waarnaar hij streefde, want de mens heeft een drang naar het hogere en voordat men dit hogere bereikt, vindt men nergens vrede en rust.

Tantist · 16 februari 2003, 00:24

Toe maar... Mijn Latijn is niet zo fris meer na 6 jaar...

Percept · 16 februari 2003, 03:43

Ik probeer me zoveel mogelijk uit religieuze discussies te houden omdat de blinden toch nooit zullen zien maarja soms gaat het echt te ver.

Het is erg dat er in de 21ste eeuw nog steeds zoveel mensen zich in religie storten.

Jullie met je praatjes over een voorbereiding voor een hoger doel, een volgend (eeuwig) leven , ...
Je beseft het niet maar je bent de enige tijd die je hier ( op aarde ) hebt aan het vergooien door je bezig te houden met je voor te bereiden op een volgend "niveau" dat er helemaal niet is. Hoe bewijs ik dat er geen volgend "niveau" is ? Het bewijzen valt nogal moeilijk , maar common sense kan al veel doen , je moet het wel bezitten natuurlijk. Je geest, spirit, ziel of hoeje het ook wenst te noemen onstaat inderdaad bij je geboorte en evolueerd naarmate je ouder wordt, het feit is ook dat je geest, spirit,ziel eigenlijk gewoon niets anders is dan je persoonlijkheid. Op de dag dat je sterft , sterft ook je geest, spirit , ziel want er is NIETS dat je persoonlijkheid overneemt en ervoor zorgt dat je geest, spirit , ziel blijft verder bestaan. Daarvoor hoop ik nog dat je voor die dag komt, beseft dat er niets is , want anders zal je je enorm eenzaam voelen op dat laatste moment.Spijtig genoeg zal je niet meer beseffen dat er niets is aangezien je geest,spirit,ziel er ook niet meer zal zijn.

Nom@d · 16 februari 2003, 13:19

Citaat:

Jullie met je praatjes over een voorbereiding voor een hoger doel, een volgend (eeuwig) leven , ...
Je beseft het niet maar je bent de enige tijd die je hier ( op aarde ) hebt aan het vergooien door je bezig te houden met je voor te bereiden op een volgend "niveau" dat er helemaal niet is.

de tijd die we hier op het forum besteden is inderdaad onze tijd vergooien daar heb je gelijk in.

Thomas Hx · 16 februari 2003, 17:48

Ik geloof dat er iets na de dood is en doe dit via de christelijke godsdienst waar sommige op dit forum het heel moeilijk mee hebben.

Thomas

alpina · 16 februari 2003, 17:55

Ik geloof niet. Maar ik weet wel zeker dat we niet kunnen weten (en dat we dat ook nooit zullen kunnen doen) of er al dan niet iets is na de dood.

Supe®Staaf · 16 februari 2003, 18:39

Waarom zou er 'iets' na mijn dood zijn?
Voor ik op aarde verscheen was er ook niets.
Alles is ontstaan op het moment dat ik er mijn licht van bewustzijn liet op schijnen.
Eens ikzelf sterf, stort alles in, de grote apocalyps.
Ik ben de schepper van de werelden en ze zullen saam met mij ten onder gaan.
Al wat bestaat, mensen, dieren, goden, geboden, zijn slechts kronkels van mijn geest, speeltjes, wervelende, wriemelende, dansende patronen in mijn hoofd gevormd.....
Eens ik ze niet meer met mijn aandacht voed, lossen ze op tot hetzelfde niets als voor mijn komst.
Draag dus maar zorg voor mij.

Nom@d · 16 februari 2003, 19:49

superstaaf schreef:

Citaat:

Waarom zou er 'iets' na mijn dood zijn?
Voor ik op aarde verscheen was er ook niets.

voor jij er was was er wel degelijk iets je ouders bevoorbeeld,
anders was er geen sprake van een staafje.

Citaat:

Eens ikzelf sterf, stort alles in, de grote apocalyps.
Ik ben de schepper van de werelden en ze zullen saam met mij ten onder gaan.
Al wat bestaat, mensen, dieren, goden, geboden, zijn slechts kronkels van mijn geest, speeltjes, wervelende, wriemelende, dansende patronen in mijn hoofd gevormd.....
Eens ik ze niet meer met mijn aandacht voed, lossen ze op tot hetzelfde niets als voor mijn komst.

als jij sterft blijft de tijd gewoon zijn gang gaan hoor.
hoeveel anderen zijn er niet gestorven maar wij zijn er nog steeds.

Supe®Staaf · 16 februari 2003, 20:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nomad

superstaaf schreef:

Citaat:

Waarom zou er 'iets' na mijn dood zijn?
Voor ik op aarde verscheen was er ook niets.

voor jij er was was er wel degelijk iets je ouders bevoorbeeld,
anders was er geen sprake van een staafje.

Klopt niet Nomad: voor ik er was konden ze onmogelijk mijn ouders zijn.
Ze werden het pas nadat ik er was. Logisch, nietwaar?
Je kan pas mijn vader of moeder of ouder zijn na mijn komst.
Beter nadenken voor je me tegenspreekt.

Citaat:

als jij sterft blijft de tijd gewoon zijn gang gaan hoor.

Na mijn dood kan ik dat niet meer waarnemen. Mij maak je dus niks wijs: overtuig mij post mortem maar eens dat 'alles' nog bestaat. Daar zal volk komen naar kijken. Loop maar hard weg wanneer een witte camionette ziet aanrukken.......

Onze werelden bestaan slechts bij gratie van onze aandacht en afspraken.
Ook het concept van een voortschrijdende tijd is slechts een opgedrongen afspraak. Tijdsbeleving verschilt van streek tot streek en van mens tot mens: het is een subjectief iets.

Citaat:

hoeveel anderen zijn er niet gestorven maar wij zijn er nog steeds.

Evenzoveel werelden vergingen als er mensen hun paraplu's toetrokken.
Eens het motortje kapot, is het gedaan met rijden.

Nom@d · 16 februari 2003, 21:55

We moeten bedenken dat we allen op reis zijn. Het leven zélf is een reis. Niemand heeft hier een blijvende plaats. Daarom is het niet juist te zeggen dat we, als we de geestelijke weg opgaan, onze plaats in het dagelijkse leven moeten opgeven.

We zijn allemaal onderweg. Wie de geestelijke reis onderneemt, slaat alleen een bepaalde weg in, een weg die vaak directer en uiteindelijk ook gemakkelijker zal blijken te zijn.
Zich openstellen voor een innerlijke training betekent een weg kiezen die verlicht wordt, zodat er minder kans is te verdwalen.
zoals superstaaf die denkt dat hijzelf god is.

De berg die het leven voorstelt, kunnen we beklimmen via een pad dat door gidsen wordt aanbevolen. Zoals bergbeklimmers een gids voor de tocht uitkiezen die hen op gevaren wijst en die omwegen kan besparen, zo kunnen ook wij op het geestelijk pad een begeleider kiezen
Begeleiders zijn gewone mensen die zelf ook geleid en getraind zijn; zij zijn zelf ook onderweg. Het zijn vrienden die ons de weg kunnen wijzen, zodat de tocht niet te zwaar wordt, zodat we ook werkelijk kunnen genieten van het onderweg-zijn.

Er wordt gesproken over wanneer te rusten en ook over wanneer we juist moeten doorzetten. Kleine valpartijen markeren de tocht, maar opstaan en doorgaan blijkt altijd weer mogelijk te zijn. Zo kunnen we worden behoed voor wegslippen en te ver afglijden. Een touw verbindt ons immers onderling én met de Grote Gids! Wij leren hoe we kunnen proberen ons ritme en ons evenwicht te bewaren door de juiste ademhaling, door gebed, meditatie en stilte. Hoe hoger we komen, des te verder kunnen we kijken. Wat een genot en welk een schoonheid! De angst in de afgrond te vallen, is er niet meer, want we weten dat we uiteindelijk geleid en beschermd worden. Hoe verder we komen en hoe meer we begrijpen van onszelf, van de wereld om ons heen, des te verdraagzamer wij worden.

Wel moeten wij zélf de eerste stap zetten en zélf lopen en klimmen, maar dan lijkt het onderweg soms of we vleugels krijgen. Het vergezicht, eerst zo duizelingwekkend, inspireert ons meer en meer. Als wij deze weg willen gaan, omdat er een plotseling gevoel van herkenning ontstaat, kunnen we toetreden tot de Innerlijke School. Zo kunnen we door 'ontleren' dat wil zeggen: door ons van veel ballast te ontdoen, nader tot onszelf komen.

Het uiterlijk leven
is slechts de schaduw
van
de innerlijke
werkelijkheid.
Hij die zijn leven
kan opvoeren
tot zijn ideaal,
is
de koning
van het leven.
Wanneer de mens
de diepste waarheid raakt,
komt hij
tot de ontdekking,
dat er niets bestaat
dat niet
ook in hemzelf is.
Laat mijn onvolmaakt zelf
naderkomen tot
Uw volmaakt wezen,
Heer,
zoals de wassende maan
rijst tot volheid.

Godfried · 17 februari 2003, 02:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door alpina

Ik kan mij perfect tevreden stellen met de gedachte dat die oeratomen er altijd geweest zijn en geen oorsprong kennen in die zin dat het ooit gemaakt is. Het is er gewoon altijd al geweest, maar ze veranderen continu van vorm!

U vindt dat alles een oorzaak moet hebben, maar wijkt onmiddellijk weer af van uw theorie door te stellen dat oeratomen altijd bestaan hebben. Klopt niet he. Akkoord dat u er zich mee "kan verzoenen", maar dat blijft dan een subjectieve opinie die op niets gestoeld is.

Trouwens, "oeratomen"... weet u wel waarover u spreekt? Volgens de big-bang theorie waren er helemaal geen atomen voor de big bang, maar wel een soort opeengepakt plasma van elementaire deeltjes. En stel dat het waar is, wat hebt ge daarmee nu eigenlijk verklaard over het ontstaan van het universum? Totaal niks, naar mijn gedacht. Want wat was er dan ervoor? En waar komen de energie en de deeltjes vandaan? Men verwerpt blindelings een dogma, en plaatst een nieuw dogma in de plaats. Een beetje zwak he.

Godfried · 17 februari 2003, 02:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nomad

Ieder mens komt op aarde zonder zonde, hij is belast noch met erfzonde noch met die van een vroeger leven. Doch door de schone schijn van het wereldse verlokt, valt hij tot een dierlijke staat.

U spreekt zichzelf tegen. Als de mens niet belast zou zijn met de erfwonde, waarom zou hij dan de neiging hebben tot het kwaad (de "dierlijke staat", zoals u dat noemt)? Een mens die niet belast zou zijn met erfzonde, zou het niet in zijn gedacht halen om God ontrouw te zijn, omdat het hem dan glashelder zou zijn dat dit pad alleen tot dood en vernieling leidt.

Godfried · 17 februari 2003, 03:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Percept

Op de dag dat je sterft , sterft ook je geest, spirit , ziel want er is NIETS dat je persoonlijkheid overneemt en ervoor zorgt dat je geest, spirit , ziel blijft verder bestaan. Daarvoor hoop ik nog dat je voor die dag komt, beseft dat er niets is , want anders zal je je enorm eenzaam voelen op dat laatste moment.Spijtig genoeg zal je niet meer beseffen dat er niets is aangezien je geest,spirit,ziel er ook niet meer zal zijn.

Wat is dat nu voor onzin? STEL (!) nu dat het geloof maar een nutteloze bespiegling zou zijn, dan gaat ge u toch zeer niet eenzaam voelen op het moment van uw dood. Ge weet immers dat een hogere werkelijkheid u wacht. De dood is slechts een begin van nieuw leven. Maar als u denkt dat het gedaan is bij uw dood, dan moet ge u pas eenzaam voelen. Dan is er niets dat overblijft; alles is voor niets geweest.

Godfried · 17 februari 2003, 03:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Percept

Jullie met je praatjes over een voorbereiding voor een hoger doel, een volgend (eeuwig) leven , ...
Je beseft het niet maar je bent de enige tijd die je hier ( op aarde ) hebt aan het vergooien door je bezig te houden met je voor te bereiden op een volgend "niveau" dat er helemaal niet is. Hoe bewijs ik dat er geen volgend "niveau" is ? Het bewijzen valt nogal moeilijk , maar common sense kan al veel doen , je moet het wel bezitten natuurlijk.

Gelooft ge dan niet in de liefde? Of is dat voor u ook maar zuiver een kwestie van hormonen? In dat geval heb ik heel veel medelijden met u.

Supe®Staaf · 17 februari 2003, 07:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nomad

Zich openstellen voor een innerlijke training betekent een weg kiezen die verlicht wordt, zodat er minder kans is te verdwalen.
zoals superstaaf die denkt dat hijzelf god is.

Mag ik u eventjes wijzen op een misinterpretatie van mijn woorden?
Ik beweer enkel dat god(en) een hersenspinsel van ons mensen is.
Het bestaan ervan is louter van ons bestaan afhankelijk. eens we geen god(en) meer bedenken, houden ze op te bestaan.
Je kan natuuurlijk jezelf als een god voorstellen, en je goddelijke eigenschappen toemeten, voor zover die door onszelf gedefinieerd zijn, maar het blijft steeds een bedoening binnen ons denkkader, en dat houdt op te bestaan samen met ons eigen einde.....

Citaat:

De berg die het leven voorstelt, kunnen we beklimmen via een pad dat door gidsen wordt aanbevolen. Zoals bergbeklimmers een gids voor de tocht uitkiezen die hen op gevaren wijst en die omwegen kan besparen, zo kunnen ook wij op het geestelijk pad een begeleider kiezen Begeleiders zijn gewone mensen die zelf ook geleid en getraind zijn; zij zijn zelf ook onderweg. Het zijn vrienden die ons de weg kunnen wijzen, zodat de tocht niet te zwaar wordt, zodat we ook werkelijk kunnen genieten van het onderweg-zijn.

Je schildert een mooi beeld van de ideale begeleider.
De meeste geestelijke begeleiders zijn echter enkel uit op het verwerven van macht en het teren op de energie van hun discipelen.
Kies zelf je pad en wees kritisch tegenover 'begeleiders'

De rest van je tekst zou ik bijtreden indien ontdaan van verwijzingen naar Grote Gidsen buiten onszelf............

Supe®Staaf · 17 februari 2003, 07:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Godfried

Wat is dat nu voor onzin? STEL (!) nu dat het geloof maar een nutteloze bespiegling zou zijn, dan gaat ge u toch zeer niet eenzaam voelen op het moment van uw dood. Ge weet immers dat een hogere werkelijkheid u wacht. De dood is slechts een begin van nieuw leven. Maar als u denkt dat het gedaan is bij uw dood, dan moet ge u pas eenzaam voelen. Dan is er niets dat overblijft; alles is voor niets geweest.

Die eenzaamheid is een feit.
Leer daar mee leven en het ware leven zoals het is openbaart zich aan u: koud, roofzuchtig, eenzaam, ruig, maar oneindig gevarieerd en rijk.
Alles is voor niets en daardoor zijn de mogelijkheden tot creatie van 'iets' eindeloos. daar zit de schoonheid.

Bekijk resultaten enquête: Kan er meer dan één Waarheid zijn?
Ja, en daarom zijn er verschillende religies mogelijk	3	60,00%
Nee, er kan maar één Waarheid zijn en daarom is er slechts één juiste Religie mogelijk	2	40,00%
Aantal stemmers: 5. Je mag niet stemmen in deze enquête

16 februari 2003, 00:24	#26
Tantist Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 12 januari 2003 Locatie: Derde bol rond de zon Berichten: 18.546	Toe maar... Mijn Latijn is niet zo fris meer na 6 jaar... __________________ Ik distantieer me van al wat ik vroeger heb geschreven

16 februari 2003, 17:48	#29
Thomas Hx Minister-President Geregistreerd: 1 juli 2002 Locatie: Waregem Berichten: 4.701	Ik geloof dat er iets na de dood is en doe dit via de christelijke godsdienst waar sommige op dit forum het heel moeilijk mee hebben. Thomas __________________ christelijke humanist en centrum-democraat

16 februari 2003, 18:39	#31
Supe®Staaf Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 19 juni 2002 Berichten: 43.125	Waarom zou er 'iets' na mijn dood zijn? Voor ik op aarde verscheen was er ook niets. Alles is ontstaan op het moment dat ik er mijn licht van bewustzijn liet op schijnen. Eens ikzelf sterf, stort alles in, de grote apocalyps. Ik ben de schepper van de werelden en ze zullen saam met mij ten onder gaan. Al wat bestaat, mensen, dieren, goden, geboden, zijn slechts kronkels van mijn geest, speeltjes, wervelende, wriemelende, dansende patronen in mijn hoofd gevormd..... Eens ik ze niet meer met mijn aandacht voed, lossen ze op tot hetzelfde niets als voor mijn komst. Draag dus maar zorg voor mij. __________________ Voor Vorstelijke salarissen..Voor Vrijheid van meningsuiting En Voor Rechtstreekse democratie

13 februari 2003, 22:42	#21
Darwin Banneling Geregistreerd: 14 augustus 2002 Berichten: 5.668	Ik denk dat Godfried met "werelds" bedoelt "dat wat de mens met zijn menselijke mogelijkheden en door de kennis van de wereld om zich heen zich kan voorstellen." Wij kunnen ons als mensen niet iets voorstellen dat geen oorzaak kende. En toch is het bestaan van ons zelf en onze wereld het bewijs dat er zoiets moet zijn. Noem het God of noem het de Cosmos of noem het het Al.

14 februari 2003, 23:02	#25
Nom@d Lokaal Raadslid Geregistreerd: 6 januari 2003 Berichten: 341	Als wij over onszelf gaan nadenken, komen wij tot het besef, dat er een tijd is geweest toen wij er nog niet waren. Wij beseffen tevens, als wij onze krachten en vermogens zien verzwakken, dat er een tijd komt, dat wij deze wereld met al haar pracht en praal moeten verlaten. Wij worden niet gevraagd om geboren te worden, evenmin vraagt men ons of wij willen sterven. Men neemt alle middelen te baat om zich in het leven te houden, maar desondanks wordt men genoodzaakt dit leven te verlaten. Wie hierover nadenkt komt tot de slotsom, dat er buiten ons iets anders moet bestaan, dat de mens het levenslicht doet zien en hem later terugroept. De mens moet in zijn machteloosheid begrijpen, dat hijzelf niet de oorzaak van deze gang van zaken kan zijn. Dus moet een ander de oorzaak ervan zijn, want een oorzaak moet aan het gevolg voorafgaan. Aan de mens zijn bijzondere vermogens verleend, waardoor alles wat zich buiten hem bevindt dienstbaar gemaakt kan worden te zijnen gerieve. Hij kan de sterkste dieren aan zijn wil onderwerpen, gebruik maken van rivieren, zeeën en bergen. Hij kan zowel macro- als microkosmos onderzoeken en daarvan profijt trekken. Het menselijk vernuft is tot grootse dingen in staat. Men moet zijn wil niet tegenover de wil van God stellen, doch Gods wil volgen uit eigen vrije beweging, men moet in de wereld blijven doch niet van de wereld zijn. Indien men zich onttrekt aan de wereld, de aardse strijd opgeeft en niet bereid is tot het offer van zichzelf, dan heeft men de zin van het leven niet begrepen. Hier wordt ons geleerd, dat wij zeker ons doel zullen bereiken en de voortekenen er van reeds hier op aarde kunnen ontvangen, indien wij een juist geloof hebben aanvaard en daarin standvastig blijven. Ieder mens komt op aarde zonder zonde, hij is belast noch met erfzonde noch met die van een vroeger leven. Doch door de schone schijn van het wereldse verlokt, valt hij tot een dierlijke staat. Nadat men een hoog zedelijk peil heeft bereikt, moet men hierbij niet stilstaan, dit is immers een punt om verder van op te stijgen. Blijft men hier zitten, dan heeft men de zin van zijn bestaan nog niet begrepen. Men moet nog verder gaan en zich niet tevreden stellen met te zeggen dat men niemand kwaad doet en dat men tracht anderen zo goed mogelijk te helpen en bijstand te bieden. Dit brengt de mens alléén op het humane niveau, terwijl de mens voor hoger doel is geschapen. Geen kwaad doen en enigermate anderen helpen is niet het uiteindelijke doel waarvoor hem grote vermogens werden geschonken. Iemand die slechts dit stadium heeft bereikt, heeft nog niet de nodige gemoedsrust verkregen, waarnaar hij streefde, want de mens heeft een drang naar het hogere en voordat men dit hogere bereikt, vindt men nergens vrede en rust.

16 februari 2003, 03:43	#27
Percept Vreemdeling Geregistreerd: 28 januari 2003 Locatie: Brabant Berichten: 45	Ik probeer me zoveel mogelijk uit religieuze discussies te houden omdat de blinden toch nooit zullen zien maarja soms gaat het echt te ver. Het is erg dat er in de 21ste eeuw nog steeds zoveel mensen zich in religie storten. Jullie met je praatjes over een voorbereiding voor een hoger doel, een volgend (eeuwig) leven , ... Je beseft het niet maar je bent de enige tijd die je hier ( op aarde ) hebt aan het vergooien door je bezig te houden met je voor te bereiden op een volgend "niveau" dat er helemaal niet is. Hoe bewijs ik dat er geen volgend "niveau" is ? Het bewijzen valt nogal moeilijk , maar common sense kan al veel doen , je moet het wel bezitten natuurlijk. Je geest, spirit, ziel of hoeje het ook wenst te noemen onstaat inderdaad bij je geboorte en evolueerd naarmate je ouder wordt, het feit is ook dat je geest, spirit,ziel eigenlijk gewoon niets anders is dan je persoonlijkheid. Op de dag dat je sterft , sterft ook je geest, spirit , ziel want er is NIETS dat je persoonlijkheid overneemt en ervoor zorgt dat je geest, spirit , ziel blijft verder bestaan. Daarvoor hoop ik nog dat je voor die dag komt, beseft dat er niets is , want anders zal je je enorm eenzaam voelen op dat laatste moment.Spijtig genoeg zal je niet meer beseffen dat er niets is aangezien je geest,spirit,ziel er ook niet meer zal zijn.

16 februari 2003, 17:55	#30
alpina Europees Commissaris Geregistreerd: 22 januari 2003 Berichten: 7.292	Ik geloof niet. Maar ik weet wel zeker dat we niet kunnen weten (en dat we dat ook nooit zullen kunnen doen) of er al dan niet iets is na de dood.

16 februari 2003, 21:55	#34
Nom@d Lokaal Raadslid Geregistreerd: 6 januari 2003 Berichten: 341	We moeten bedenken dat we allen op reis zijn. Het leven zélf is een reis. Niemand heeft hier een blijvende plaats. Daarom is het niet juist te zeggen dat we, als we de geestelijke weg opgaan, onze plaats in het dagelijkse leven moeten opgeven. We zijn allemaal onderweg. Wie de geestelijke reis onderneemt, slaat alleen een bepaalde weg in, een weg die vaak directer en uiteindelijk ook gemakkelijker zal blijken te zijn. Zich openstellen voor een innerlijke training betekent een weg kiezen die verlicht wordt, zodat er minder kans is te verdwalen. zoals superstaaf die denkt dat hijzelf god is. De berg die het leven voorstelt, kunnen we beklimmen via een pad dat door gidsen wordt aanbevolen. Zoals bergbeklimmers een gids voor de tocht uitkiezen die hen op gevaren wijst en die omwegen kan besparen, zo kunnen ook wij op het geestelijk pad een begeleider kiezen Begeleiders zijn gewone mensen die zelf ook geleid en getraind zijn; zij zijn zelf ook onderweg. Het zijn vrienden die ons de weg kunnen wijzen, zodat de tocht niet te zwaar wordt, zodat we ook werkelijk kunnen genieten van het onderweg-zijn. Er wordt gesproken over wanneer te rusten en ook over wanneer we juist moeten doorzetten. Kleine valpartijen markeren de tocht, maar opstaan en doorgaan blijkt altijd weer mogelijk te zijn. Zo kunnen we worden behoed voor wegslippen en te ver afglijden. Een touw verbindt ons immers onderling én met de Grote Gids! Wij leren hoe we kunnen proberen ons ritme en ons evenwicht te bewaren door de juiste ademhaling, door gebed, meditatie en stilte. Hoe hoger we komen, des te verder kunnen we kijken. Wat een genot en welk een schoonheid! De angst in de afgrond te vallen, is er niet meer, want we weten dat we uiteindelijk geleid en beschermd worden. Hoe verder we komen en hoe meer we begrijpen van onszelf, van de wereld om ons heen, des te verdraagzamer wij worden. Wel moeten wij zélf de eerste stap zetten en zélf lopen en klimmen, maar dan lijkt het onderweg soms of we vleugels krijgen. Het vergezicht, eerst zo duizelingwekkend, inspireert ons meer en meer. Als wij deze weg willen gaan, omdat er een plotseling gevoel van herkenning ontstaat, kunnen we toetreden tot de Innerlijke School. Zo kunnen we door 'ontleren' dat wil zeggen: door ons van veel ballast te ontdoen, nader tot onszelf komen. Het uiterlijk leven is slechts de schaduw van de innerlijke werkelijkheid. Hij die zijn leven kan opvoeren tot zijn ideaal, is de koning van het leven. Wanneer de mens de diepste waarheid raakt, komt hij tot de ontdekking, dat er niets bestaat dat niet ook in hemzelf is. Laat mijn onvolmaakt zelf naderkomen tot Uw volmaakt wezen, Heer, zoals de wassende maan rijst tot volheid.