10 regels om veilig op zoek te gaan naar het absolute

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dit is dan in strijd wat je onder 2 hebt gezegd.

uw reactie op :
De weg naar het absolute is persoonlijk, er bestaat geen algemene van buiten uit opgelegde weg.
wat in tegenspraak zou zijn met :
God (het absolute) is één en ondeelbaar; wat geldt voor de ene moet ook gelden voor de andere; iedereen staat op gelijke voet tov het absolute.

Ik denk dat mijn uitleg bij 2 duidelijk maakt dat er geen tegenspraak is.

De dag dat we de verlichting bereikt hebben en achterom kijken en onze persoonlijke weg vergelijken met de persoonlijke wegen van de andere dan zullen we waarschijnlijk veel overeenkomsten zien, maar aan deze kant van de weg kunnen vele mensen raad geven maar het zal ieder voor zich zijn die op een bepaald moment moet uitmaken wat voor hem op dat ogenblik de juiste weg is.

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Sory, maar dat is een hele boterham. Ik zal beginnen bij het begin

Laten we de boterham verteren

Het rijk der hemelen is als een verborgen schat. Degene die hem gevonden heeft, verkoopt alles wat hij heeft om in het bezit van die schat te kunnen komen, want zonder die schat heeft het leven geen zin meer voor hem.
De officiële kerk draait het om en legt dat uit alsof we alles wat we hebben moeten afgeven om die schat te kunnen vinden; wat een leugen is we zullen alleen maar dubbel zo arm zijn; maar de dag dat we de schat gezien hebben tellen alle schatten van de wereld niet meer en zijn we ervan onthecht.

Exactement Marie. Het verwerven van die "verborgen schat" zou eigenlijk niet zo moeilijk moeten zijn. Ze praktiseren in de uiterlijke (materiële) wereld is de grens waar alles troebel wordt. Het is makkelijk iets te ontvangen, maar het uiten in het fysieke is de uitdaging.

'Pas vooral op voor degene die zeggen te spreken in mijn naam...
De Kerk heeft zich tussen de mensen en God geplaatst en in plaats van de gelovigen de weg naar God te onderrichten, verhinderen zij de mensen om God te zien, laat staan te vinden.

God met ons

Ik wil opklimmen naar de hemel, maar ik wil mijn voeten vast op de grond houden. Hiemee wil ik zeggen dat ik verankerd wil blijven en stap voor stap mijn weg wil uitbouwen en verder wil gaan. Het is niet aan het aardse leven dat we moeten verzaken om de hemel te erven; het leven is een geschenk heeft zijn zin en die zin moeten we doorgronden, misschien om zo het aardse leven te verzoenen met een hiernamaals.

Ik wil het hogere bewustzijn ten allen tijden aanwezig voelen in mijn leven. Linken aan de onzichtbare kracht -waar ik geen naam op kan kleven- en uiten in de fysieke wereld. Mijn gedachten tot nieuwe woorden vormen waarop daden overgaan naar nieuwe fysieke vormen. Het deksel van de ketel blazen!

Ik ben ook van mening dat we nood hebben aan een verzoening. Hoewel dat van onze kant moet komen. Eerst een verzoening met ons zelf -wie we zijn van geboorte af-. En loslaten wie we zijn geworden doorheen de tijd van doctrines en dogma's.

Moet zo zijn, maar ik moet toegeven dat ik nog niet zo ver gevorderd ben en dus een leek hierin. Misschien dat u het verder kunt uitleggen.

Als ik zo eens vluchtig onder de sluier heen keek, zag ik een wereld waarin liefde, waarheid en kennis gepraktiseerd werden door een collectieve onderneming. . 1 ieder is betrokken met de zaak.
Wat men nu doet is de mens er helemaal niet bij betrekken. Ver op afstand houden, top secret. Doordat er geen betrokkenheid is, is er minder verantwoordelijkheidsgevoel, verwarring en frustratie.

Indien mensen zich meer bij de zaak zouden betrekken, openstellen voor hun eigen hogere gevoel en dat in uiting zouden brengen kan dat wel eens virale gevolgen hebben in de goede zin.
Het is in gebed waarin we inspiratie kunnen aftappen voor een hoger bewustzijn en kunnen communiceren met ons hoogste zelf. Als alle sleutels van de mysteries in ons huizen (het universum huist in ons) hoeven wij niet verder te zoeken dan in onszelf.

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Als ik u zwart op wit een bewijs van bestaan kon geven dan heb ik noch u veiligheidsregels nodig, want zoektocht overbodig.

Mocht perfektie bestaan , hoe zou u die dan omschrijven ??

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

10 veiligheidsregels (geen wetten) te nemen of te laten volgens regel nr 8.
8. Neem niets aan voordat je er persoonlijk van overtuigd bent dat het de waarheid is; dat je weet dat het de waarheid is zodat die waarheid je inzicht, je bewustzijn zal verruimen.
Dus aanvaard deze regels voor veiligheid, enkel en alleen als je er persoonlijk van overtuigd bent dat het je kan helpen om op een veilige manier je weg te zoeken naar dieper inzicht.

Het zijn dus veiligheidsregels.
En ze zijn niet noodzakelijk, want je hoeft ze niet te volgen (8)
Zijn regels dan wel zinvol als ze niet bindend zijn?
Wie stelt dergelijke regels op?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

Mocht perfektie bestaan , hoe zou u die dan omschrijven ??

Als een rustige vastheid, een stip in het heelal waarin ik helemaal kan opgaan; zo simpel en eenvoudig mogelijk dat elk kind, elke mentaal gehandicapte er van gelukzaligheid in wegdroomt.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Eerst en vooral u bent de titel vergeten: '10 regels om veilig op zoek te gaan naar het absolute' Ik hou mij niet bezig met de staat, ik hou mij niet bezig met de natuur, noch met de Heilige Geest; ik geef raad aan mensen opdat ze veilig, zonder in het net van secten of gevaarlijke godsdiensten te vallen, hun eigen weg kunnen zoeken naar het absolute; en daar geldt mijn regel dat niemand hen te gebieden heeft wat ze moeten geloven zoals zijzelf niet van anderen kunnen eisen dat ze hun geloof aanhangen.

Oké, als je dat zo bedoelt: vrijheid van godsdienst dus.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Het zijn dus veiligheidsregels.
En ze zijn niet noodzakelijk, want je hoeft ze niet te volgen (8)
Zijn regels dan wel zinvol als ze niet bindend zijn?
Wie stelt dergelijke regels op?

Zulke regels bleken voor mij zinvol te zijn, vooral de eerste bij de aanvang, als jonge tiener, bij mijn zoektocht. De andere regels zijn er later bij gekomen omdat men van tijd tot tijd eens een halte moet maken en moet neerschrijven waar men tot dan gekomen is om niet voortdurend over dezelfde dingen te blijven in het rond draaien.
Regels zijn er om doorbroken te worden; goede regels vervallen na verloop van tijd, wanneer we verder op onze weg gevorderd zijn als vanzelf want ze zijn dan de eenvoudige waarheid zelve geworden. Regels zijn zinvol voor onwetenden die zoeken; ze al of niet bindend maken zal de onwilligen, of degene die niet zoeken geen stap verder helpen en is dan ook zinloos.
Misschien dat het woord regel niet het juiste woord is en had ik beter over aanwijzigingen of iets dergelijks moeten spreken.
Deze regels heb ik opgesteld, ik heb nooit in de naam van iemand anders gesproken of iemand anders zijn wijsheid (of zijn dwaasheid, zo u verkiest) onder mijn naam doorgegeven.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Een reactie op mijn zin:
God (het absolute) is één en ondeelbaar; wat geldt voor de ene moet ook gelden voor de andere; iedereen staat op gelijke voet tov het absolute.

God en het Absolute, dat zijn er al vast twee.
Zou God ondeelbaar zijn, dat zou God alleen God kunnen zijn en niet ook nog het Absolute.
En wie God eigenlijk is, dat is voor iedereen juist verschillend.
Daar komt dan ook de vrijheid van godsdienst uit voort, wat je in je vorige regel hebt gezegd.
Dus je spreekt jezelf hier tegen.
Eerst de vrijheid en nu de dictatuur dat het voor iedereen hetzelfde moet wezen.

Wat ik wil zeggen is dat niemand kan eisen van 'mijn God dit of mijn God dat en dat geldt alleen voor de mensen die in mijn God geloven'

Dus is God niet voor iedereen dezelfde.
Voor velen bestaat ie niet eens.

God is niet het bezit van de ene of andere groepering; God is van iedereen en voor iedereen dezelfde.

Hoe kan God voor iedereen dezelfde zijn als iedereen daar zo zijn eigen mening over heeft?
Hier spreek je jezelf tegen.

Het kan heel goed zijn dat de mensen, gezien hun niveau van bewustwording God anders zien, maar niemand heeft daar een patent op. Ieder heeft het recht God op zijn wijze te ervaren maar niemand heeft het recht te zeggen dat zijn God zus of zo is en dat geloof op te leggen aan anderen of ze uit te sluiten van die ene en ondeelbare God omdat ze zijn clichés niet geloven.

Dus spreek je jezelf tegen, dat God één en ondeelbaar moet zijn en voor iedereen dezelfde.

Dat is in strijd met de vrijheid van godsdienst.
Zo is God voor mij helemaal niet één en ondeelbaar, maar wel de eenheid van een oneindig aantal goden, dus ook deelbaar in oneindig vele goden.

Dus terwijl je enerzijds de vrijheid van godsdienst predikt, leg je anderzijds de mensen jouw mening op.
Die is dat God één en ondeelbaar moet zijn en voor iedereen dezelfde.
Dat is Joods en islamitisch (die prediken één uitsluitende God), terwijl de christenen de drie-eenheid prediken en het Hindoeïsme bijvoorbeeld duizenden goden kent en ik oneindig veel.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dat is erg egocentrisch gedacht.
Je vergeet iedereen.
En bovendien verandert alles ook.

Reactie op :
Enkel dat wat mij verrijkt door de dood heen heeft blijfswaarde.

Ok had ik er moeten bijschrijven voor mijzelf?
Ik herhaal wat voor mij geldt, geldt ook voor anderen en is in die zin niet egoïstisch, ik eis geen persoonlijk privileges op.
Ik weet dat ik niet alleen leef op deze wereld, maar alvorens ik werkelijk een link kan zijn voor de andere zal ik eerst als link, iemand die in volheid leeft, moeten geboren worden. Zolang ik maar half besta, kan ik ook maar half bijdragen aan de gemeenschap. De zoektocht naar het absolute, naar God, naar het echte leven..., noem het zoals u wil is in eerste instantie een zoektocht naar mijzelf, want diep in ieder van ons heeft God zijn waarheid verborgen. De enige link die ik op het ogenblik (toch wat betreft mijn zoektocht naar het absolute, ik spreek niet over het dagelijkse leven) heb met de andere is mijn ervaring van mijn zoeken mee te delen.
Dus wat van mijn zoektocht kan ik door de dood heen meenemen; het enige dat er werkelijk toe doet; dat is de vraag.
En het is dan onmiddellijk duidelijk dat alle materiele welstand, alle specifieke wetenschappelijke kennis, sommige gevoelens?... buiten dat domein vallen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

:
reactie op:
God is rust; innerlijke rust is een voorwaarde sine qua non om vooruitgang te boeken.

Het is inderdaad goed om met de innerlijke rust te beginnen.
Maar in de vooruitgang zit ook de beweging, dus dat God niet alleen rust is, maar ook beweging en ontwikkeling.
Hij is immers ook leven.

Men kan onmogelijk wanneer men van het ene onderwerp naar het ander onderwerp holt, ook in de geest, God ervaren.

Hollen is iets anders.
God is behalve de rust, ook de beweging en de ontwikkeling, het leven.

Voor het ervaren van God hebben we innerlijke rust nodig, toch zeker wanneer we bewust een weg naar God of het absolute willen afleggen (en het is toch voor deze mensen dat ik mijn, uit eigen ervaring opgebouwde raadgevingen schrijf).

Bewustzijn van de oneindigheid in de innerlijke rust.
Daarin is ook liefde en vrede.
Het is de eenheid van de mens en God.
Maar daar blijft het niet bij.
Want God is ook leven en ontwikkeling, en dus ook onrust en strijd.
Hij openbaart zich ook in de totale geschiedenis van het leven.

Ik weet wel dat het gebeurt, maar meestal heel zelden dat sommige mensen, onverwacht en als een bliksemflits een Godservaringen kunnen opdoen, waar ze niet op voorbereid waren, maar wij bevinden ons niet in deze constellatie. Als ik al enige ervaring heb op mijn weg naar het Godsbewustzijn dan is het wel dat God een rustige vastheid is. Daarbij is onze aardse bewegelijkheid helemaal niet hetzelfde en eerder zuivere stilstand op een hoger gebied.

God is niet alleen rust, maar ook beweging.
Hij is ook de verzoening met de totale werkelijkheid.

[exodus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

De enige link die ik op het ogenblik (toch wat betreft mijn zoektocht naar het absolute, ik spreek niet over het dagelijkse leven) heb met de andere is mijn ervaring van mijn zoeken mee te delen.
Dus wat van mijn zoektocht kan ik door de dood heen meenemen; het enige dat er werkelijk toe doet; dat is de vraag.

Daar ga ik meer akkoord, de weg naar het absolute, het goddelijke of hoe je het ook mag noemen is de weg van het bewustzijn, het naar binnen gaan. Dit weten sommige stromingen zoals de Buddisten als duizenden jaren.

Elke mens heeft een vonk van het goddelijke in zich. Een mens heeft een hogere zelf. Dit is een wezen uit een hogere dimensie die dichter staat bij de bron van al wat is dan ons. Een wezen van hoger bewustzijn. Wij zijn een deel van dat wezen van hoger bewustzijn dat zich in de fysische realiteit manifesteert. En tegelijk is ons hogere zelf een deel van het hoger wezen dat al-wat-is is. Er is geen afstand naar de bron, er is enkel een gradatie een trilling van bewustzijn.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

De waarheid is de hoeksteen van de wijsheid:

Hier zijn we het dan over eens, maar ik spreek niet alleen over de goddelijke waarheid... ik heb het wel degelijk over de dagelijkse waarheid in ons leven. Indien wij deze kleine dagelijkse waarheid, hoe pijnlijk ook niet kunnen aanvaarden, zullen we heel moeilijk verder kunnen op onze weg naar inzicht en verlichting.

Je zal toch eerst duidelijk moeten maken wat je precies verstaat onder waarheid en wijsheid.
Wat is het verschil tussen die twee?
Ik heb de indruk dat je onder wijsheid de dagelijkse waarheden van het leven verstaat.
Levenswijsheid dus.

En dat is dan het probleem dat God niet alleen de rust is maar ook de onrust en de problemen en de pijn van het dagelijkse leven, dat tot levenswijsheid voert.

[Peche]

Indien trillingen ons bewustzijn verhogen, hebben mantra's zoals "ohm" daar significante invloed op? Woorden/klanken/taal = vibratie.
Hoe vibreren we onszelf naar het hogere?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

uw reactie op :
De weg naar het absolute is persoonlijk, er bestaat geen algemene van buiten uit opgelegde weg.
wat in tegenspraak zou zijn met :
God (het absolute) is één en ondeelbaar; wat geldt voor de ene moet ook gelden voor de andere; iedereen staat op gelijke voet tov het absolute.

Ik denk dat mijn uitleg bij 2 duidelijk maakt dat er geen tegenspraak is.

De dag dat we de verlichting bereikt hebben en achterom kijken en onze persoonlijke weg vergelijken met de persoonlijke wegen van de andere dan zullen we waarschijnlijk veel overeenkomsten zien, maar aan deze kant van de weg kunnen vele mensen raad geven maar het zal ieder voor zich zijn die op een bepaald moment moet uitmaken wat voor hem op dat ogenblik de juiste weg is.

Dus kan het ook niet zo zijn (vanwege dat persoonlijke) dat God één en ondeelbaar is en voor iedereen hetzelfde moet gelden.

Hier spreek je jezelf tegen.

Eerst de vrijheid en dan moet voor iedereen hetzelfde gelden.
Dat is niet zo, want juist de vrijheid maakt dat niet voor iedereen hetzelfde geldt.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

God en het Absolute, dat zijn er al vast twee.
Zou God ondeelbaar zijn, dat zou God alleen God kunnen zijn en niet ook nog het Absolute.
En wie God eigenlijk is, dat is voor iedereen juist verschillend.
Daar komt dan ook de vrijheid van godsdienst uit voort, wat je in je vorige regel hebt gezegd.
Dus je spreekt jezelf hier tegen.
Eerst de vrijheid en nu de dictatuur dat het voor iedereen hetzelfde moet wezen.
Dus is God niet voor iedereen dezelfde.
Voor velen bestaat ie niet eens.
Hoe kan God voor iedereen dezelfde zijn als iedereen daar zo zijn eigen mening over heeft?
Hier spreek je jezelf tegen.
Dus spreek je jezelf tegen, dat God één en ondeelbaar moet zijn en voor iedereen dezelfde.

Dat is in strijd met de vrijheid van godsdienst.
Zo is God voor mij helemaal niet één en ondeelbaar, maar wel de eenheid van een oneindig aantal goden, dus ook deelbaar in oneindig vele goden.

Dus terwijl je enerzijds de vrijheid van godsdienst predikt, leg je anderzijds de mensen jouw mening op.
Die is dat God één en ondeelbaar moet zijn en voor iedereen dezelfde.
Dat is Joods en islamitisch (die prediken één uitsluitende God), terwijl de christenen de drie-eenheid prediken en het Hindoeïsme bijvoorbeeld duizenden goden kent en ik oneindig veel.

Ik zal u mijn Godsbeeld van dit ogenblik proberen uit te leggen:
God en de schepping zijn één, dus ikzelf ben een deel van God. Indien men God zou voorstellen als een oceaan dan ben ik een druppel in die oceaan, maar indien men die druppel onder de microscoop legt, dan kan men de hele oceaan kennen.
Dus voor mij zijn het al en het één gelijk. Voor mij is het Christelijk Godsbeeld en het Boedhistisch nirvana hetzelfde. U zegt dat er honderden goden bestaan, mij niet gelaten; het Kristendom spreekt van één God, anderen zeggen dat God niet bestaat; voor mij hebben ze allemaal gelijk en komt het er eerder op aan dat Godsgevoel in mijzelf zodanig te versterken dat ik als mens, mijn beperkte menselijkheid van vandaag overstijg om terug die mens-Goddelijke éénheid te bereiken, wat voor mij ook de betekenis van de huidige evolutie op aarde is; uit het stof zijn we opgeklommen uit het diepste van de zee om via het plantenrijk en het dierenrijk op te stijgen tot het mensenrijk, welk laatste rijk nog niet tot volledige volwassenheid is gekomen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Reactie op :
Enkel dat wat mij verrijkt door de dood heen heeft blijfswaarde.

Ok had ik er moeten bijschrijven voor mijzelf?

Inderdaad.
Jij denkt dit nu zo.
Een ander denkt anders.

Ik herhaal wat voor mij geldt, geldt ook voor anderen en is in die zin niet egoïstisch, ik eis geen persoonlijk privileges op.

Dat doe je wel, want jij meent dat één en hetzelfde voor iedereen moet gelden.
En daarbij begin je bovendien nog als eerst je eigen persoon te noemen.
En dat is juist in strijd met de werkelijkheid dat dat niet zo is.
Voor iedereen geldt iets anders, want alle mensen zijn verschillend.
Wel is het zo dat al die verschillen een eenheid vormen, bij elkaar horen tot een totaliteit: de totale cultuur op aarde.
(Die overigens ook met zichzelf in strijd verkeert.)
Die geldt enerzijds voor iedereen, maar anderzijds heeft iedereen daar een eigen mening over.
Dus zelfs wat dan die totaliteit is, ook dat is voor iedereen verschillend.

Ik weet dat ik niet alleen leef op deze wereld, maar alvorens ik werkelijk een link kan zijn voor de andere zal ik eerst als link, iemand die in volheid leeft, moeten geboren worden. Zolang ik maar half besta, kan ik ook maar half bijdragen aan de gemeenschap. De zoektocht naar het absolute, naar God, naar het echte leven..., noem het zoals u wil is in eerste instantie een zoektocht naar mijzelf, want diep in ieder van ons heeft God zijn waarheid verborgen. De enige link die ik op het ogenblik (toch wat betreft mijn zoektocht naar het absolute, ik spreek niet over het dagelijkse leven) heb met de andere is mijn ervaring van mijn zoeken mee te delen.
Dus wat van mijn zoektocht kan ik door de dood heen meenemen; het enige dat er werkelijk toe doet; dat is de vraag.
En het is dan onmiddellijk duidelijk dat alle materiele welstand, alle specifieke wetenschappelijke kennis, sommige gevoelens?... buiten dat domein vallen.

Oké, je wilt iets meenemen dat een blijvende waarde heeft.
Maar ik denk toch niet dat het iets statisch en levenloos moet zijn.
Dus het blijvende moet dan ook weer bewegen en zich ontwikkelen, neem ik aan.
Dus zal je daar aan de andere kant van de dood weer hetzelfde doen als hier: bezig zijn.
Alleen het verschil zal dan waarschijnlijk zo zijn, dat je hier meent nog zoekende te zijn en meent dat je het daar hebt gevonden?

En dat is dan God, dat is het absolute, dat ook diep in jezelf zit.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Indien trillingen ons bewustzijn verhogen, hebben mantra's zoals "ohm" daar significante invloed op? Woorden/klanken/taal = vibratie.
Hoe vibreren we onszelf naar het hogere?

Muziek met name, dat spreekt mij wel aan.

Bijvoorbeeld het Requiem van Verdi....

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus kan het ook niet zo zijn (vanwege dat persoonlijke) dat God één en ondeelbaar is en voor iedereen hetzelfde moet gelden.

Hier spreek je jezelf tegen.

Eerst de vrijheid en dan moet voor iedereen hetzelfde gelden.
Dat is niet zo, want juist de vrijheid maakt dat niet voor iedereen hetzelfde geldt.

Luister, ik dacht dat het al duidelijk was, maar u blijft aan de woorden, dat God letterlijk hetzelfde moet zijn voor iedereen, hangen.
Wat ik wil aanduiden is dat ik niet geloof in de zogezegde openbaring van sommige godsdiensten, waaruit zij een godsbeeld hebben opgemaakt welke ze dan met het zwaard in de hand over de hele wereld gaan verpreiden.
Waar is de juistheid van een God die zich exclusief openbaart aan Jan of Piet, maar die de indianen op een ander kontinent voor eeuwen in het ongewisse zou laten?
God is God en niemand heeft het alleenrecht op hem; God is van iedereen en iedereen heeft het recht hem te aanvaarden zoals hij zelf wil.
Vergeet de katholieke Godsdienst niet die de mensen eeuwenlang heeft opgesloten in de duisternis door te zeggen dat alleen de priesters kontakt konden leggen met God en dat de gelovigen totaal afhankelijk waren van de goedwil van de clerus om zich als mensen te verrijken met Goddelijk inzicht. Met God is dezelfde voor iedereen wil ik zeggen dat God geen privileges heeft gegeven aan de ene of andere kaste om in zijn naam te spreken. Misschien beter uitgedruk is dat God op dezelfde manier aanspreekbaar is voor iedereen, God zelfs maakt geen uitsluitingen, God zelf maakt geen onderscheid.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Ik zal u mijn Godsbeeld van dit ogenblik proberen uit te leggen:
God en de schepping zijn één, dus ikzelf ben een deel van God. Indien men God zou voorstellen als een oceaan dan ben ik een druppel in die oceaan, maar indien men die druppel onder de microscoop legt, dan kan men de hele oceaan kennen.
Dus voor mij zijn het al en het één gelijk. Voor mij is het Christelijk Godsbeeld en het Boedhistisch nirvana hetzelfde. U zegt dat er honderden goden bestaan, mij niet gelaten;

Ik zeg dat er oneindig vele goden zijn, de microwezentjes in de microkosmos met name.
En dat ook alle levende wezens en alle mensen goden zijn.
Of anders gezegd: er is één God met oneindig vele verschijningsvormen.
Als eerste bijvoorbeeld God en Godin, maar ook God en Duivel, God en Mens, God en Dier, enzovoort.

het Kristendom spreekt van één God,

de drie-eenheid, wat niet hetzelfde is als slecht één.

anderen zeggen dat God niet bestaat; voor mij hebben ze allemaal gelijk

Dat is dan een tegenstrijdigheid.
Hij bestaat wel of Hij bestaat niet.
Beiden is een onmogelijkheid.

en komt het er eerder op aan dat Godsgevoel in mijzelf zodanig te versterken dat ik als mens, mijn beperkte menselijkheid van vandaag overstijg om terug die mens-Goddelijke éénheid te bereiken,

Mooi.
Dat is mijns inziens zo dat God ook als jouw persoon bestaat.
God is jij.
Anderzijds overstijg je jezelf in het bewustzijn van het absolute, de volstrekte oneindigheid.
Daarin ben je één met God.
Dus het werkt van twee kanten: God is jij en jij bent God.
De eenheid tussen het eigen ik en de oneindigheid.
Wisselwerking tussen beiden.

wat voor mij ook de betekenis van de huidige evolutie op aarde is; uit het stof zijn we opgeklommen uit het diepste van de zee om via het plantenrijk en het dierenrijk op te stijgen tot het mensenrijk, welk laatste rijk nog niet tot volledige volwassenheid is gekomen.

Dat laatste moet nog tot het godsrijk evolueren, omdat alle mensen wezenlijk goden zijn.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik zeg dat er oneindig vele goden zijn, de microwezentjes in de microkosmos met name.
En dat ook alle levende wezens en alle mensen goden zijn.
Of anders gezegd: er is één God met oneindig vele verschijningsvormen.
Als eerste bijvoorbeeld God en Godin, maar ook God en Duivel, God en Mens, God en Dier, enzovoort.
de drie-eenheid, wat niet hetzelfde is als slecht één.
Dat is dan een tegenstrijdigheid.
Hij bestaat wel of Hij bestaat niet.
Beiden is een onmogelijkheid.
Mooi.
Dat is mijns inziens zo dat God ook als jouw persoon bestaat.
God is jij.
Anderzijds overstijg je jezelf in het bewustzijn van het absolute, de volstrekte oneindigheid.
Daarin ben je één met God.
Dus het werkt van twee kanten: God is jij en jij bent God.
De eenheid tussen het eigen ik en de oneindigheid.
Wisselwerking tussen beiden.
Dat laatste moet nog tot het godsrijk evolueren, omdat alle mensen wezenlijk goden zijn.

Alls hangt af van wat men onder de definitie van God verstaat.