Vlaamse onafhankelijkheid: hoe en waarom?

[Bruno*]

De ambachten, die vertegenwoordigd werden in de stedelijke schepencolleges naast de burgerij (Poorters), vertegenwoordigden een zodanig groot deel van de stedelijke bevolking, dat de zeer onafhankelijke stedelijke gemeentebesturen van die periode veel meer als een democratie bestempeld kunnen worden dan België gedurende zijn eerste halve eeuw van bestaan.

Gemeentebesturen die natuurlijk bij het minste echt verzet hun hallen en torens mét charters in vlammen zagen opgaan, wanneer het de vorst niet zinde. Echte democratie dus

[Patriot!]

Oorspronkelijk geplaatst door Jamie McKenzie Fraser

Ik zit idd meer in de geschiedenisboeken. Ik ben meer geïnteresseerd in de Schotse, Franse en kunst-geschiedenis. En het stuk over die 'democratie' in de middeleeuwen is inderdaad bullshit. check it out.

Groot gelijk! Laat u niet doen door Vlaemsch-nationale pseudo-historici die elk historisch feit zo voorstellen dat het in hun kraam past! Hun verhaaltjes komen letterlijk uit het Groot Vlaemsch-nationaal Sprookjesboek. Leuke lectuur voor gefrustreerde Franstaligen-haters, maar bevat geen enkele waarde voor de gewone Belg.

[alpina]

Groot gelijk! Laat u niet doen door Vlaemsch-nationale pseudo-historici die elk historisch feit zo voorstellen dat het in hun kraam past! Hun verhaaltjes komen letterlijk uit het Groot Vlaemsch-nationaal Sprookjesboek. Leuke lectuur voor gefrustreerde Franstaligen-haters, maar bevat geen enkele waarde voor de gewone Belg.

In plaats van zo te schelden zou u die "verhaaltjes" beter weerleggen!!

[Patriot!]

U vraagt, wij draaien.

[size=7]Mythe van 1302 en de Vlaamse beweging[/size]
Gy Vlaming, die dit boek gelezen hebt, overweeg bij de roemrijke daden, welke het bevat, wat Vlaanderen eertijds was, - wat het nu is - en nog meer wat het worden zal, indien gij de heilige voorbeelden uwer vaderen vergeet aldus Hendrik Conscience in 1838 in “De Leeuw Van Vlaanderen”. Het begrip “Vlaanderen” in de hoedanigheid van territoriale omschrijving zoals we die nu kennen dateert van n�* 1840, m.a.w. het was pas nadat schrijvers die zich in de romantiek bevonden hun boeken neerpenden dat Vlaanderen méér werd dan het gebied dat Oost-, West- en Frans-Vlaanderen omvat. Wat Conscience (en anderen) deden op het einde van de 19e eeuw is een schoolvoorbeeld van wat historicus Hobsbawm The invention of traditions genoemd heeft. Bepaalde schrijvers en filologen gaan op zoek naar culturele symbolen die wijzen op een mythische ethnie, op een volk dat eeuwig en altijd al één was.

Is er nu sprake van de vorming van een Vlaamse identiteit in 1302? Uiteraard niet, het “patriottisme” van de gewone man beperkte zich tot loyauteit aan de vorst of aan zijn familie of stad. De Guldensporenslag (de term dateert ook uit de late 19e eeuw) is één van de talrijke Middeleeuwse veldslagen, die met het “Vlaanderen” of Vlaams gewest van vandaag weinig of niets te maken heeft. Men moet dit alles contextualiseren in de feodo-vazallitische verhoudingen van de volle Middeleeuwen. In 1297 voelde Gwijde Van Dampierre, Graaf van Vlaanderen zich in zijn belangen gefnuikt door de Franse Koning, van wie hij leenman was. In die periode werd de Graaf tijdelijk vervangen door J. de Chatillon, een andere vazal van de Franse Koning. Tegelijkertijd moest hij ook echter in het graafschap hoofd bieden aan een intern conflict: zo gaf hij steun aan zowel de adel als het gewone volk in hun strijd tegen de poorters (de vrije inwoners van de stad). Deze laatsten hadden immers een zodanige economische macht verkregen (laken-industrie met Engeland) dat ze de interne coherentie van het Graafschap dreigden aan te tasten. In Noord- Italië waren de steden reeds aan het evolueren naar stads-staten, dit zou ook in Vlaanderen het geval kunnen worden, en dat moest ten allen prijze vermeden worden. De Fransen begrepen eigenlijk zelf niet al te veel van de tweespalt die zich in de periode 1297-1302 aftekende tussen Leliaerts (koningsgezinden, de poorters) en Klauwaerts (aanhangers van de graaf). Toen de Franse Koning, Filips de Schone zijn intrede deed in Gent werd hij door het gewone volk zeer hartelijk verwelkomd (hij had een reeks belastingen laten afschaffen). Dit wijst nogmaals op de complexiteit van de verhoudingen (immers nadien zou het “plebs” zich tegen de Koning keren, veel was een zaak van opportunisme).

Te Brugge wist men ondertussen wat er te Gent gebeurde en werd het gewone volk door de poorters monddood gemaakt. Daarop volgden meerdere malen een gewapend treffen tussen poorters,het gewone volk en de de ambachten. Deze twee laatsten gesymboliseerd door de (mythische) figuur van Pieter de Coninck. Ondertussen drukten echter de financiële lasten van de Franse Koning op het gewone volk. Gwijde van Dampierre zag het nut in van een coalitie tussen dezen, en dus ook met de ambachten. In een bloedige opstand te Brugge op 18 mei 1302 (Brugse metten) werden heel wat poorters en Franse soldaten afgemaakt door de gilden olv de Coninck, op de vraag: des Gilden Vriend?. Later werd dit door de Vlaamse Beweging gerecupereerd als “Scilt ende Vrient?. De Vlaamse romantici zagen in hun accaparatie wel één ding over het hoofd: in het middelnederlands w�*s het woord voor “schild” al “scilt”…hoe konden de Fransen die zinsnede (volgens de legende werd hen gevraagd de zin correct uit te spreken- ze zouden zich dan verspreken op de “sch”) dan verkeerd uitspreken? Misschien was er wel “scilt ende vrient”, maar dan louter als strijdkreet. Des Gilden Vriend lijkt meer aanvaardbaar, vanuit linguïstisch en historisch standpunt. Inmiddels was een hele reeks coalities afgesloten, zodat- om een lang verhaal kort te maken- op 11 juli 1302 aan de Groeningekouter enerzijds een Vlaams leger stond opgesteld, met soldeniers van Gwijde van Dampierre, waarvan het grootste deel (1500 man uit de kuststreek) onder leiding stond van Gwijde van Namen, uit de Franstalige Naamse klasse van edellieden, anderzijds het Frans leger- te paard- gesteund door een Brabants garnizoen, olv Godevaart van Brabant. Het hertogdom Brabant omvatte toen de huidige provincie Brabant (tot 1995) en de provincie Antwerpen (met delen van wat nu Nederland is inbegrepen). Het leger van Gwijde van Dampierre versloeg het Franse ridderleger, zoals bekend.

Is de Guldensporenslag nu belangrijk? Vanuit historisch oogpunt wel, in die zin dat de westgrenzen van de huidige Benelux werden vastgelegd. De Fransen zouden nooit meer de huidige provincies aan de zee veroveren (Napoléon daargelaten), ondanks verwoede pogingen van Lodewijk XIV in de Nieuwe Tijd. Ook vanuit militair oogpunt is de slag interessant: voor het eerst versloeg een “volksleger” een ridderleger. In de steden was er over het algemeen meer sociale gelijkheid na 1302 (minder Franse belastingsdruk, hoewel de Franse Koning na 1304 sterker werd). Maar daar vocht de Graaf dan weer niet voor, die wilde zijn kroondomein beveiligen en de poorters beteugelen. Het gewone volk trok er zich allemaal niet veel van aan: het had het moeilijk genoeg met te overleven en velen waren zelf leenman van- en dus in dezelfde problemen betrokken dan die van de Graaf. Ook in andere miniatuur-vorstendommen (Namen, Luik…) was dit het geval. Hoe Vlaams was nu de Guldensporenslag? Helemaal niet, het volstaat te verwijzen naar de partijen die meevochten om aan te tonen dat dit met het Vlaams gewest van vandaag niks te maken heeft. De slag bij Woerdingen (1288) (gevochten door de heren van Loon, ongeveer het huidige Limburg tegen hun leenheer de Duitse Keizer) was even belangrijk in het vastleggen van de oostgrenzen van België. Terloops dient hier nog aan toegevoegd dat Loon (Limburg) pas aan het einde van het Ancien Régime aan de Zuidelijke Nederlanden toegevoegd werd. Dit heeft allemaal niets met Vlaanderen te maken. Net als de Vlaamse Leeuw trouwens, die een plagiaat is op Sie sollen ihn nicht haben, den Freien Deutschen Rein, van 5 jaar vroeger. Allemaal 19e eeuws, aftands en historisch incorrect gezwets, dat tegenwoordig ingebed wordt in een pseudo-wetenschappelijk en ultra-nationalistisch discours. Precies 700 jaar geleden ploeterde het toenmalige graafschap Vlaanderen zich in de Kortrijkse modder naar een klinkende overwinning tegen Frankrijk. Het gebeurde op 11 juli. Die dag is voor het hedendaagse Vlaanderen een symbool voor de gemeenschap die wij als Vlamingen vormen. Zulke symbolen zijn belangrijk voor een volk, ze versterken en veruitwendigen de samenhorigheid. Een natie zonder symbolen en dus zonder trots is als een persoon zonder zelfvertrouwen, niet tot handelen in staat. Aldus Geert Bourgeois (N-VA 28/06/2002). Dit doet erg denken aan de woorden van Conscience. En de N-VA voegt er nog aan toe: de Vlaamse Feestdag beleeft in 2002 dus een niet alledaagse jubileumeditie. En dat gaan we vieren! Niet uit heimwee naar een verre veldslag maar door vooruit te kijken naar de plaats van onze Vlaamse natie in Europa en de wereld,
Vooruit kijken? Zeer betwistbaar als u het mij vraagt. Het zal Conscience wellicht zelf allemaal niet veel hebben kunnen schelen: hij was libertijn, Franstalig en Belgischgezind, net als zowat de hele Vlaamse beweging voor 1914. Bovendien schreef hij de tekst over de Guldensporenslag in opdracht van Léopold I: de herinnering aan een heldhaftig “Vlaanderen” zou immers ook de jonge Belgische Staat ten goede komen. Het lijkt erop dat Conscience de Vlaams-nationalisten een vergiftigd geschenk gegeven heeft.

Belgische Unie
Union Belge

[Duym]

NVB hier nog een oud tekstje. Opvallend is wel dat die geschriften actueel blijven.

Bedankt Jan, het is een ware lust om te lezen hoe jij die Vlaams hatende tegenstanders in de verbale pan hakt.

[size=6]Manifest bedrog

Over het 'Vlaams Manifest' van Patrick Dewael en VLD-kiezersbedrog[/size]


Op 11 juli herdenkt Vlaanderen de 700ste verjaardag van de Guldensporenslag. Zo'n gelegenheid wordt vaak te baat genomen door politici van de traditionele partijen om de Vlaamse spierballen nog eens te doen rollen. Minister-president Patrick Dewael (VLD) schreef zowaar, één jaar voor de verkiezingen, een Vlaams Manifest. Hierin formuleert hij een aantal eisen die in Vlaanderen op brede steun kunnen rekenen:


Vlaanderen moet de volledige bevoegdheid krijgen over mobiliteit: splitsing van de NMBS en regionalisering van de luchthaven van Zaventem. Dewael wil dit bij de volgende federale regeringsonderhandelingen op tafel leggen.
Op het Europese niveau: split vote voor regio's en gemeenschappen: Vlaanderen en Wallonië moeten rechtstreeks kunnen deelnemen.
Volledige regionalisering van het sociaal-economisch beleid: bvb. werkgelegenheid en loonvorming.
Uitvoering van de vijf communautaire resoluties van het Vlaams Parlement (vorige legislatuur): overheveling normerings- en uitvoeringsbevoegdheden voor de gezinsbijslagen en de gezondheidszorg
Transfers in de sociale zekerheid kunnen niet langer taboe blijven
Comité van de Regio's moet worden versterkt

Toegegeven, Patrick Dewael stelt in zijn Vlaams Manifest vaak de juiste vragen. Dewael wijst terecht op de verschillende interpretatie tussen Vlamingen en Walen betreffende het territorialiteitsprincipe of op het gebrek aan solidariteit van Waalse kant inzake het Kyoto-protocol. Zijn pleidooi voor uitvoering van de vijf resoluties van het Vlaams Parlement blijft uiteraard steken in typisch Belgisch federalisme maar zou wel een stap vooruit betekenen tegenover de huidige situatie.

De vijf resoluties werden destijds meegestemd (maart 1999) door de VLD waarmee het Vlaams Parlement de bakens uitzette voor een volgende staatshervorming. Het Vlaams Blok stemde niet mee vanwege het minimalistische karakter van de resoluties. Met de verkiezingen van 13 juni 1999 werd de rooms-rode coalitie gebroken en vormde de VLD tesamen met SP en Agalev een paarsgroene meerderheid, een coalitie die echter opgedrongen werd vanuit Franstalig België (PRL, PS & Ecolo). Bij zijn aantreden verkondigde Verhofstadt dat alle communautaire problemen voor eens en voor goed geregeld zouden worden. Dat moest gebeuren in de Costa (conferentie voor de staatshervorming) die in werkelijkheid enkel en alleen tot doel had de toenmalige VU aan boord te hijsen door VU-voorzitter Patrick Vankrunkelsven (nu VLD) het co-voorzitterschap aan te bieden. Alle beslissende stappen in de staatshervorming, zoals het Sint-Eloois-, het Hermes- en het Lambermontakkoord, werden buiten de Costa op regeringsniveau gerealiseerd, met de gekende nachtelijke marathonvergaderingen.

Het Lambermontakkoord, dat er kwam op vraag van de Franstaligen, komt zelfs nog niet gedeeltelijk tegemoet aan de vijf resoluties van het Vlaams Parlement. De minister-president vergoelijkt de gevolgen van het Lambermontakkoord dan ook volledig. Dewael mag dan wel schrijven dat Vlaanderen dankzij de paarsgroene communautaire akkoorden de volledige bevoegdheid over de gewestelijke belastingen heeft verworven; concreet betekent dat slechts 26% fiscale autonomie tegen 2004.

De vijf resoluties van het Vlaams Parlement versus het Lambermontakkoord

De vijf resoluties van het Vlaams Parlement kunnen als volgt samengevat worden:

1. Het Belgisch federalisme moet tweeledig zijn. De solidariteit tussen Vlaanderen en Wallonië dient behouden te blijven, doch op objectieve en doorzichtige basis.
2. Vlaanderen moet bevoegd worden voor alle gewestbelastingen. Vlaanderen en Wallonië moeten volledig bevoegd worden voor de personenbelasting. Voor Brussel moet een specifieke regeling uitgewerkt worden.
3. Brussel moet een tweetalig hoofdstedelijk (stads)gewest zijn met een specifiek statuut; hoofdstad van Vlaanderen, met een gewaarborgde vertegenwoordiging van beide taalgroepen.
4. Goed bestuur is maar mogelijk bij duidelijke bevoegdheidsafspraken; Vlaanderen moet bevoegd worden voor lokale en provinciale besturen, voor gezondheids- en gezinsbeleid, sociaal beleid, wetenschaps- en technologiebeleid, buitenlandse handel, telecommunicatie, spoor, binnenvaart, statistiek, ontwikkelingssamenwerking, landbouw, tuinbouw en visserij.
5. De federale overheid mag zich niet mengen in de 'deelstaten'.

Wanneer we deze resoluties naast de resultaten van het Lambermontakkoord leggen, komen we tot de volgende vaststelling:

1. Het Belgisch federalisme is drieledig. De solidariteit blijft behouden op basis van niet-objectieve, onduidelijke en weinig doorzichtige mechanismen.
2. Vlaanderen wordt niet bevoegd voor alle gewestbelastingen. Vlaanderen en Wallonië worden niet volledig bevoegd voor de personenbelasting. Voor Brussel komt er geen specifieke regeling.
3. Brussel wordt een volwaardig derde gewest naast Vlaanderen en Wallonië, zonder specifiek statuut. De gewaarborgde vertegenwoordiging van beide taalgroepen wordt uitgehold. Met name de dubbele meerderheid wordt langs Vlaamse kant de facto afgeschaft. Voortaan is er nog slechts een derde van de Nederlandstalige stemmen nodig.
4. Goed bestuur wordt moeilijk zonder duidelijke bevoegdheidsafspraken; Vlaanderen wordt bevoegd voor lokale en provinciale besturen zonder volledige bevoegdheid voor de Vlaamse faciliteitengemeenten. Vlaanderen wordt op basis van scheefgetrokken verdeelsleutels bevoegd voor buitenlandse handel, landbouw, tuinbouw en visserij en blijft gedeeltelijk onderhorig aan het federale niveau. Vlaanderen wordt niet bevoegd voor gezondheids- en gezinsbeleid, sociaal beleid, wetenschaps- en technologiebeleid, telecommunicatie, spoor, binnenvaart, statistiek. Voor ontwikkelingssamenwerking wordt nog gezocht naar een verdeelsleutel.
5. De federale overheid blijft zich mengen in de 'deelstaten'.

Kiezersbedrog

Het spreekt voor zich dat de VLD niet graag aan haar verkiezingsbeloften wordt herinnerd. Maar de vraag dient gesteld te worden waarom Dewael pas nu met zijn verlanglijstje op de proppen komt, namelijk nadat het voor Vlaanderen zo nefaste Lambermontakkoord werd goedgekeurd door hemzelf en zijn partij, de VLD. Een bijzonder interessante oefening bestaat erin de Vlaamse beloften die de VLD en Dewael in het recente verleden, met name in aanloop naar de vorige parlementsverkiezingen van 13 juni 1999 hebben gedaan, te vergelijken met hun verwezenlijkingen. Herinnert u zich het nog? De VLD die zowat alle Vlaamse verzuchtingen overnam en op congressen, studiedagen, toespraken verkondigde hoe Vlaams de VLD wel niet was geworden. Van die verkiezingsbeloften blijft geen spaander heel. Daar moet het Vlaams Manifest redding brengen: het zwaar gehavende blazoen van de VLD dient gecamoufleerd te worden.

De Aha-Erlebnis
(uitspraken van Dewael voorafgaand aan de verkiezingen van 13 juni 1999)

"Willen we Vlaanderen alle kansen geven om in de 21e eeuw verder te bloeien en welvarend te worden, dan moeten we ook de nodige instrumenten in handen krijgen. Vlaanderen moet zelf bevoegd worden voor haar inkomsten en uitgaven. Belangrijke middelen van de gezondheidszorg moeten worden overgedragen naar de gemeenschappen. Vlaanderen moet zijn eigen sociaal-economische politiek kunnen voeren en niet langer afgeremd worden door de PS die teert op de transfers van Noord naar Zuid."

Patrick Dewael, toespraak verkiezingscongres, Antwerpen, 24 april 1999

"Vlaanderen kan beter inzake ons sociaal beleid. Als we hefbomen van de sociale zekerheid in Vlaamse handen krijgen, dan kunnen we misbruiken en wantoestanden uitschakelen en de toekomst van ons sociaal zekerheidsstelsel vrijwaren."

Patrick Dewael, toespraak 'Vlaanderen kan beter' op het VLD-congres 'Fundamenten voor verandering', Gent, 26 april 1998

"De Parti Socialiste zegt nog altijd 'non' tegen elke hervorming of modernisering van ons land. De PS stelt haar veto tegenover elk Vlaams realisme. De PS weigert. Het standpunt van de VLD voor een verdere verzelfstandiging van Vlaanderen moet in deze context gezien worden. Steeds meer mensen in het Noorden van het land komen tot de vaststelling dat de conservatieve houding van de Waalse socialisten Vlaanderen remt in haar ontwikkeling naar meer welvaart. Onze houding heeft niets van doen met een romantisch of nationalistisch volksgevoel, maar wordt bepaald door de nuchtere vaststelling dat het huidige systeem onrechtvaardig is en de Vlaamse ontwikkeling naar meer welvaart hypothekeert. De cijfers bewijzen dat. Vlaanderen betaalt 62% van de belastingen. Vlaanderen betaalt 65% van de sociale zekerheidsbijdragen en ontvangt 57,9% uit de sociale zekerheid. Wallonië betaalt daarentegen 26% en ontvangt 32,7%. Laten we duidelijk zijn, vrienden: we zijn voorstander van solidariteit. Meer nog, voor ons is een samenleving zonder solidariteit onleefbaar en dan spreek ik zowel over solidariteit tussen mensen als tussen gemeenschappen en regio's. Maar juist omdat we het belang van solidariteit erkennen en omdat solidariteit ons dierbaar is, pleiten we voor transparantie en voor fiscale en financiële autonomie. En de huidige ondoorzichtige geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië gaat de grenzen van de Bundestreue te buiten en overstijgt de solidariteit."

Patrick Dewael, toespraak 'Vlaanderen kan beter' op het VLD-congres 'Fundamenten voor verandering', Gent, 26 april 1998

Vlaams weigeringsfront

In Franstalig België werd het manifest van Dewael onmiddellijk onthaald op een afwijzingsfront. Hoe gematigd de eisen van Dewael ook zijn, in Wallonië weerklinkt, zoals steeds, het 'non' in veelvoud. PS-voorzitter Elio Di Rupo stelt het als volgt: "Het is ondenkbaar dat de Franstaligen zich laten beetnemen door de vriendelijke maar paternalistische toon van de Vlaamse minister-president" en pleit voor een institutionele pauze van één of twee decennia. De Waalse minister-president Van Cauwenberghe (PS), spreekt zelfs over een 'ondankbaar Vlaanderen'.

Welk antwoord zal Dewael en de Vlaamse regering hierop geven? Opnieuw Vlaamse toegevingen? Of zal men zich eindelijk realiseren dat het Belgische federale model onwerkbaar is. Dat de Belgische staatshervormingen niet tot doel hadden om stappen vooruit te zetten. Dat de transfers van Vlaanderen naar Wallonië na vijf staatshervormingen groter zijn dan ooit. Vlaanderen moet weigeren om nog langer deel te nemen aan een dergelijk scenario.

[Moi]

Zomaar een kritiek:

Als ik dit lees, dan zou de enige reden voor Vlaamse onafhankelijkheid een veldslagje uit 1302 zijn?

Denkt ge nu echt dat daar ene (normaal begaafde) Vlaming van wakker ligt?

[alpina]

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Zomaar een kritiek:

Als ik dit lees, dan zou de enige reden voor Vlaamse onafhankelijkheid een veldslagje uit 1302 zijn?

Denkt ge nu echt dat daar ene (normaal begaafde) Vlaming van wakker ligt?

Voor mij is dat "veldslagje" helemaal geen reden voor Vlaamse onafhankelijkheid! Er zijn al genoeg topics besteedt aan de ware redenen me dunkt! Maar men mag de leugens van de BUB toch wel beantwoorden dacht ik he!

[Patriot!]

"Vlaams onafhankelijkheid, hoe en waarom" en dan die zever over 1302.

Niet als argument bedoeld?

[N-VA]

Laat ons de vraag anders stellen: België behouden? Waarom?
Ik ken één goede reden: om de slaafjes te blijven van de Walen. We zijn geldschijtende ja-knikkers. Omdat ik dat graag zou zien veranderen wil ik dat Vlaanderen een volwaardige onafhankelijke staat wordt.

[Duym]

"De honderden miljarden die de jongste decennia van Vlaanderen naar Wallonië zijn gevloeid, zijn blijkbaar slecht besteed. Van een economische inhaalbeweging is geen sprake. Erger, we moeten er elk jaar méér in steken. Op dit ogenblik verdwijnt 10 procent van ieder Vlaams inkomen naar Wallonië. Een beweging die natuurlijk niet kan blijven duren. Temeer daar Vlaanderen zélf dat geld broodnodig heeft om investeringen en hervormingen door te voeren. Zo niet hinken we hier over enkele jaren ook hopeloos achterop. Er is slechts één uitweg, één remedie: Wallonië moet, zij het geleidelijk, leren op eigen economische en sociale benen te staan. Dat is niet denigrerend bedoeld. Dat is geen getreiter of kwaadsprekerij. Het zijn de logica en de rationaliteit zelve. Een maatregel die geschikt is voor Vlaanderen, is in vele gevallen wellicht ondoelmatig voor het economisch, sociaal en cultureel zo verschillende Wallonië. En omgekeerd, natuurlijk. Geef daarom elk landsdeel de instrumenten in handen om zélf een specifiek en aangepast beleid te voeren. We kunnen er beide alleen beter van worden. Wie dat nu niet wil inzien, moet later niet komen klagen dat de boel is gesprongen. De kruik gaat zo lang te water tot ze barst."

Paul Geudens, in Gazet van Antwerpen, [5/3/2003]


"Helaas, na jaren van transfers van Vlaanderen naar Wallonië blijkt de situatie niet te verbeteren. Integendeel. Het finale resultaat is dat de Vlaamse economie via belastingen op arbeid wordt wegbelast om de solidariteit met Wallonië blijvend te kunnen betalen. De tendens is steeds meer belastingen om steeds meer mensen aan een uitkering te helpen. Maar hierdoor dreigt de Vlaamse economie de concurrentie met het buitenland niet meer aan te kunnen. En zonder Vlaamse bedrijven geen belastingen meer en dus ook geen uitkeringen meer. Deze tendens moet zo snel mogelijk gebroken worden. Een eerste stap in die richting is ene regionalisering van het loon- en werkgelegenheidsbeleid."

Eric Donckier, in Het Belang van Limburg, [5/3/2003]


"Vlaanderen telt ongeveer 10 procent meer werklozen dan een jaar geleden en de faillissementen deden in de eerste twee maanden ruim 5.000 banen verloren gaan. (...) (om de structurele werkloosheid aan te pakken) kan een gedifferentieerd regionaal werkgelegenheidsbeleid een bijdrage leveren. Wallonië en Brussel, waar de werkloosheid twee- tot driemaal hoger is dan in Vlaanderen, moeten het meest bijsturen."

Wouter Vervenne, in De Financieel-Economische Tijd, [4/3/2003]


"Hebben we het mis, als de VLD ooit vurig heeft gepleit voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle- Vilvoorde? Indien zij had woord gehouden, dan was nu al die bricolage niet nodig geweest."

Paul Geudens, in Gazet van Antwerpen, [28/2/2003]


"Ik kan kort zijn. Er komt géén regionalisering van de NMBS. Geen. Alle voorzitters van de Franstalige partijen, die van de oppositie incluis, hebben overlegd naar aanleiding van de Vlaamse roep voor nieuwe stappen in de staatshervorming. Resultaat: iedereen was het erover eens dat het non is. Ook over de gezondheidszorg waren we het eens: die blijft federaal."

Laurette Onkelinx (PS), in De Standaard, [17/2/2003]


“Wallonië heeft het hoogste werkloosheidspercentage van de EU, Vlaanderen het laagste. Hoe wil je zo een gemeenschappelijk beleid voeren?”

Mia De Schamphelaere (CD&V-senator), in Het Volk, [6/2/2003]


"Ik ben Québecois en heb begrip voor de strijd van de Vlamingen voor het behoud van hun taal. De Vlaamse taal is sterk in de minderheid zoals de Franse taal dat is in Noord-Amerika. Het is een kwestie van overleven. De Vlaamse 'beschermingswetten' zijn vergelijkbaar met de wetten van Québec inzake de voorrang van het Frans: bvb. het verbod om kinderen van nieuwe immigranten in te schrijven in een Engelstalige school, enz. De argumenten van de Franstalige Belgen die zeggen dat het Vlaams tot niets dient en moeilijk te begrijpen is, zijn identiek aan die van de Engelstalige Canadezen die denken dat het Frans tot niets dient!"

Een stem uit Québec, in La Libre Belgique, [13/1/2003]


De voorbije maanden rolde de VLD geregeld met de Vlaamse spierballen. Geen interview van Karel De Gucht of Patrick Dewael ging voorbij zonder dat een aantal nieuwe stappen in de staatshervorming werd geëist. En steevast werd er dan bij verteld dat men een en ander op tafel ging gooien tijdens de komende federale regeringsonderhandelingen. Midden 2003 dus. Maar de Vlaamse liberalen hebben het geweer van schouder veranderd. Volgens Vlaams minister-president Patrick Dewael zou het onverstandig zijn om de komende regeringsonderhandelingen al onmiddellijk met een forse communautaire agenda aan te vangen. Eerlijk gezegd, Dewael verbaast ons niet. Eind juni, bij de voorstelling van zijn Vlaams Manifest ter gelegenheid van de zevenhonderdste verjaardag van de Guldensporenslag, koesterden we al enige achterdocht. Toen schreven we letterlijk in deze rubriek “dat de inhoud van het werkstuk kon bekoren, maar dat het de vraag was of Dewael zijn wensen ook zou kunnen doordrukken wanneer Vlamingen en Franstaligen in 2003 samen aan tafel zitten voor een nieuwe regering...” Pas dán zou blijken hoe ernstig we Dewaels Vlaamsvoelendheid moeten nemen. Onze vrees is uitgekomen. ‘t Was maar om te lachen. Net zoals het confederalistisch standpunt van de VLD. Waarom is Patrick Dewael van mening veranderd? Waarom heeft hij zijn Vlaamse agenda ingeslikt? Omdat Guy Verhofstadt na de verkiezingen koste wat het wil met paars-groen wil doorgaan? Het zal er zeker mee te maken hebben. (...) Strategisch heel slim bedacht om nú al de lont uit het paars-groene kruitvat te halen. Maar het betekent ook dat de VLD er zich bij heeft neergelegd dat er de komende jaren aan de Belgische constructie niets verandert. Dat de partij zich heeft verzoend met het Franse ‘non’. Want waarom zouden onze Waalse broeders in 2004, op een moment dat alle regeringen zijn gevormd, plots wél willen praten over een verdere staatshervorming? Een even irrealistische gedachte als dat KV Mechelen dit jaar kampioen zou spelen. Neen, dit komt neer op een regelrechte Vlaamse capitulatie.

Paul Geudens, in De Gazet van Antwerpen, [8/1/2003]


"De werkelijke reden waarom de VLD-top voor uitstel van een nieuwe communautaire ronde pleit, heeft weinig te maken met realisme en des te meer met platte partijpolitieke berekening. De VLD wil na de verkiezingen zo snel mogelijk opnieuw regeren, het liefst in dezelfde coalitie. Een harde communautaire opstelling kan dat plan in de war sturen. Niet alleen dreigt de formatie dan zeer lang aan te slepen. Bovendien zou het de huidige Franstalige regeringspartijen wel eens op het idee kunnen brengen met de CD&V te gaan praten, als alternatief voor de VLD. (...) De VLD voelt zich thuis in de Wetstraat 16 en heeft er alles voor over er ook thuis te blijven. Karel de Gucht gaf onlangs in een vraaggesprek toe dat hij onder de plak zit. In Berlare is dat de plak van Mireille, in de Wetstraat 16 die van Louis, Elio et les autres. Met het opbergen van de Vlaamse communautaire eisen geeft de VLD-top openlijk toe dat paars-groen de Franstaligen op hun wenken bedient."

Stefaan Huysentruyt, in De Financieel-Economische Tijd, [8/1/2003]


"Aan de positie van de koning raak ik onder geen beding."

Guy Verhofstadt, in Dag Allemaal, [31/12/2002]

"Het Belgische model werkt perfect."

Guy Verhofstadt, in Dag Allemaal, [31/12/2002]


"...ik geloof niet dat de VLD zal weigeren om in de regering te stappen omdat het woord confederaal niet in de regeringsverklaring staat."

Herman De Croo, in De Morgen, [16/12/2002]


"De stoere Vlaamse taal van de VLD stak de jongste weken schril af tegen de manier waarop de liberale regeringsleiders Guy Verhofstadt en Patrick Dewael drie en een half jaar lang hebben bestuurd. Ze hebben er alles aan gedaan om elk communautair probleem te ontkennen en haalden daarmee succes bij een herboren Belgisch nationalisme."

Roger Van Houtte, in De Gazet van Antwerpen, [13/12/2002]


"Het coöperatieve federalisme dat paars-groen zo graag ingang had doen vinden, is niet meer. Zo het al ooit bestaan heeft. De coöperatie is vervangen door het conflict en het federalisme, althans als het van de VLD afhangt, door het confederalisme. De opkomst van het 'conflicteralisme' is slechts voor een deel het gevolg van pre-electorale koorts, want er is meer. De Vlaamse regeringspartijen zijn het beu geen coherent beleid te kunnen voeren. Federaal botsen ze dagelijks op Franstalige veto's, in Vlaanderen op de grenzen van de eigen beperkte bevoegdheden."

Stefaan Huysentruyt, in De Financieel-Economische Tijd, [10/12/2002]


"Het gaat niet meer binnen de federale regering. De sympathieke jongens en meisjes die een einde gingen maken aan het communautaire gekibbel, jagen elkaar tegenwoordig dagelijks de gordijnen in, en het feit dat de VLD zich dit weekend plots uitsprak voor een confederaal België, heeft de betrekkingen tussen de Vlaamse en Franstalige vleugel van paarsgroen helemaal verzuurd."

Luc Standaert, in Het Belang van Limburg, [10/12/2002]


"Ik heb bovendien vragen bij de manier waarop deze beslissing is genomen. Met ocharm 128 stemmen tegen 122, terwijl de partij 84.000 leden telt. Als er tien man uit de bar was gekomen, krijgen we misschien een andere beslissing."

Herman De Croo over de keuze van de VLD voor het confederalisme, in Het Nieuwsblad, [10/12/2002]


"Op dit ogenblik wil geen enkele Franstalige partij van een nieuw rondje staatshervorming weten. Louis Michel, Elio Di Rupo, Ecolo, allemaal hebben ze gezegd: "non". Er bestaat een stevig francofoon front om elke Vlaamse eis af te blokken. In Wallonië is men voor het status-quo. Het is goed zoals het nu is. De geldstromen van noord naar zuid zijn nog nooit zo groot geweest. Waarom zou men daar iets willen aan veranderen? In Vlaanderen is er, traditiegetrouw, niet zo'n front. Staatshervorming interesseert de groenen helemaal niet. En bij de Vlaamse socialisten zijn de meningen verdeeld. Het zullen dus volgend jaar harde onderhandelingen worden. Pas dan zullen we zien wat de VLD werkelijk meent van wat ze vandaag zegt. Hopelijk herinneren Guy Verhofstadt, Karel De Gucht en Patrick Dewael zich op dat moment hoe zij enkele maanden voordien met de Vlaamse spierballen hebben gerold."

Paul Geudens, in De Gazet van Antwerpen, [9/12/2002]


"Neen, de VLD-top kan na de volgende verkiezingen niet anders dan pleiten voor confederalisme. Maar indien het een geruststelling kan zijn voor Karel De Gucht, Guy Verhofstadt en Patrick Dewael, ze zullen die eis heel snel kunnen laten vallen. Want het is hoegenaamd niet zeker dat na de volgende verkiezingen er gepraat wordt over een nieuwe fase in de staatshervorming. En mocht dat toch het geval zijn, dan zal dat zeker niet over confederalisme zijn. Om dat te weten volstond het de afgelopen week het interview met Louis Michel in deze krant te lezen. Daarin stuurde de MRvoorman de Vlamingen op een beleefde manier wandelen: “Er komt géén nieuwe staatshervorming omdat de Franstaligen deze keer géén geld nodig hebben.” Elio Di Rupo zegde vrijdag hetzelfde in Le Soir en ging zelfs nog een stapje verder door de Vlamingen te beschuldigen van egoïsme. “Maar het zal rap gedaan zijn met de Vlamingen wanneer wij Walen en Brusselaars beslissen om géén Vlaamse producten meer te kopen”, wist Di Rupo nog te melden."

Eric Donckier, in Het Belang van Limburg, [9/12/2002]


"Laten we de taalwet van 1963 afschaffen zodat Vlaamse leraars in het Nederlands les kunnen geven in Wallonië en in Vlaanderen Franstalige leraars les kunnen geven in het Frans."

Elio Di Rupo, in Het Laatste Nieuws, [7/12/2002]


"Weet u, overal ter wereld ben ik republikein, behalve in België. De monarchie is een essentiële bouwsteen voor het federale België en raken aan de rol van de koning is de eerste stap om België onderuit te halen."

Elio Di Rupo, in Het Laatste Nieuws, [7/12/2002]

[N-VA]

Als de Franstaligen onze taal, cultuur en grondgebied zouden respecteren mocht van mijn part België gerust blijven bestaan, maar dat kunnen (willen) ze niet. Van bij het ontstaan van België ging het verkeerd.

1) Nederlands leren willen de meeste Walen niet, want dat is hun te min.
2) Ons grondgebied is blijkbaar te verleidelijk om te kunnen weerstaan, Vlaams Brabant en eerder Brussel willen ze voor zichzelf. Ze hebben ook een oogje op onze Vlaamse kust.

De walen geven ons zelf alle redenen om te willen stoppen met België

[N-VA]

Het is tijd om wakker te worden! Zolang België blijft bestaan gaat dit door. Het is tijd voor Vlaamse onafhankelijkheid. Vlaamse politici en burgers moeten hun verantwoordelijkheid opnemen voor het te laat is. Geen enkel volk kan een bezetting dulden en dat is wat er gebeurd in sommige steden en gemeenten in Vlaanderen.

Wilt U dat uw kind moet opgroeien in zo een land?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Jamie McKenzie Fraser

En het stuk over die 'democratie' in de middeleeuwen is inderdaad bullshit. check it out.

Jongen toch, u hakt er weer gedachteloos op los alsof u zich door het oerwoud een weg baant.

Lees bijvoorbeeld eens een boek als "Volc te voet", een boek dat mooi beschrijft hoe de Guldensporenslag allerlei democratische ontwikkelingen veroorzaakte in o.m. het graafschap... Holland.

Voor het graafschap Vlaanderen zelf raad ik het boek van Delfos aan, nl. "Het avontuur van de Liebaards". Ook het boekje van De Bruyne is wel iets vulgariserender, maar besteedt ook veel aandacht aan de sociale gevolgen van de Guldensporenslag.

Dan zult u hopelijk zelf een mea culpa slaan over uw snel geroepen Engelse krachtterm.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot

U vraagt, wij draaien.

Mythe van 1302 en de Vlaamse beweging

In eerdere berichten van enkele weken geleden heb ik een groot gedeelte van die tekst onder handen genomen. Wie nog weet waar het staat, moet de verwijzing maar even bovenaan plaatsen. In ieder geval, de tekst bulkt uit van allerlei verdraaiingen, halve waarheden en zelfs verzinsels.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Duym

Bedankt Jan, het is een ware lust om te lezen hoe jij die Vlaams hatende tegenstanders in de verbale pan hakt.

Graag gedaan. De heren belgicisten zijn zelfs in hun waangeloof dermate vastgeroest dat ze zich er geen rekening van geven hoe hun eigen teksten krioelen van de geschiedkundige fouten en verdraaiingen. En terwijl men anderen verwijt aan mythologisering te doen, halen ze de oude belgicistische mythologie weer uit de kast.

[Bruno*]

Lees bijvoorbeeld eens een boek als "Volc te voet", een boek dat mooi beschrijft hoe de Guldensporenslag allerlei democratische ontwikkelingen veroorzaakte in o.m. het graafschap... Holland.

U bent dus monarchist?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

U bent dus monarchist?

In goede doen, grapjas "Tacitus"? Of is dat een ernstige vraag?

[Bruno*]

Ik wil maar zeggen: u geeft toe dat in een monarchale staatsvorm democratie voorkomt?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Ik wil maar zeggen: u geeft toe dat in een monarchale staatsvorm democratie voorkomt?

Merkwaardige redenering. In de tijd waarin de Guldensporenslag zich afspeelt had de Franse koning geen enkele feitelijke macht meer in Vlaanderen. Slechts de jure bleef hij aan de top staan van de feodale piramide, maar voor de rest had hij niets in de pap te brokkelen. Voor de rest was er een tweedelig in het Vlaamse graafschap gekomen: er waren enerzijds de steden die eigenlijk in de praktijk uitgegroeid waren tot onafhankelijke stadsstaten waar de koninklijke noch grafelijke macht nog invloed hadden en anderzijds was er de rest van Vlaanderen waar de graaf een absolute macht over voerde.

De democratisering gebeurde juist in de steden die in de praktijk niet veel last meer hadden van grafelijk of koninklijk gezag. Slechts voor een aantal zaken bestond er nog een feodale band tussen hem, nl. belastingen betalen.

Trouwens, "democratisering" betekent nog geen democratie zoals wij dat voorstaan. Democratisering is slechts een weg naar democratie.

Wat u doet is geschiedenis steeds weer ideologisch interpreteren en manipuleren om daaruit allerlei anachronistische conclusies te trekken. Een foute boel dus.

[Moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Op 14 juli viert heel Frankrijk feest, zelfs in de Vendée, zelfs in Nice, zelfs in de Savoie, allemaal gebieden waar de Franse Revolutie niet gebeurde. Op 25 maart viert heel Griekenland feest en herdenkt dan de opstand tegen de Turken. Echter die opstand gebeurde allemaal op de eilanden en in Morea en Attika. Mogen de Grieken dit dan niet vieren?

1302 was niet zomaar de slag van het graafschap Vlaanderen, maar een nederlaag zou ook grote gevolgen gehad hebben voor Brabant (en het bijhorende hertogdom Limburg), Namen, Holland en Zeeland.

Dit 'Limburg' ligt in het huidige Duitsland, en heeft niets te maken met de provincie Limburg, die deel uitmaakte van de provincie Luik.

Een nederlaag zou daareenboven géén enkel gevolg gehad hebben, ook niet voor het Vlaamsche graafschap, temeer daar hun troepen later verpletterende nederlagen leden en zij de vernederende vrede van Athis-sur-orge tekenen moesten, zodat Vlaenderen terug deel uitmaakte van het Franse rijk.