effe om te zeggen...

[nou nou]

Dat is niet fijn...

Ge kunt een beest kopen dat langer leeft maar ge moet zo eens een reuzenschildpad een stokske laten adopteren. Tegen dat 'em terug is kan 'em dat tegen uw zerk komen leggen ...

17 jaar is een lange tijd. Sterkte Oriana... we zullen u hier ondertussen niet vergeten zelle

[thePiano]

Oorspronkelijk geplaatst door oriana

Ik heb vandaag mijn trouwe kameraad moeten laten euthanaseren, Sacha, de liefste labrador die je je kan voorstellen heeft na bijna 17 jaar te kennen gegeven dat het welletjes is geweest. Ze is de laatste weken serieus achteruit gegaan en ik heb zoveel mogelijk tijd nog met haar gespendeerd, vandaar ook mijn sporadisch posten. Ik wou het maar even laten weten, zij was ontzettend belangrijk voor me...

O, wat jammer voor je.

Tot zeven jaar geleden heb ik heel mijn leven altijd honden gehad, altijd 2 of 3 tegelijk. Na mijn echtscheiding en mijn hertrouwen besloot ik om nooit geen honden meer te houden. Ik ben er elke keer weken kapot van als ik er eentje moest laten inslapen wegens ouderdom of terminale ziekte. Ik verdraag het gewoon niet meer. Ik heb nu nog enkel een kat en een papagaai.

Veel sterkte nog!

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Ge kunt een beest kopen dat langer leeft maar ge moet zo eens een reuzenschildpad een stokske laten adopteren.

Orianaake, sterkte ermee, hou je goe!
Ik weet helaas hoeveel pijn het doet als je je hond moet laten inslapen na jarenlange vriendschap

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Dat is niet fijn... 17 jaar is een lange tijd. Sterkte Oriana... we zullen u hier ondertussen niet vergeten zelle

merci, Geef toe, zo rap KAN je mij niet vergeten

Oorspronkelijk geplaatst door nou nou

Ge kunt een beest kopen dat langer leeft maar ge moet zo eens een reuzenschildpad een stokske laten adopteren. Tegen dat 'em terug is kan 'em dat tegen uw zerk komen leggen ...

Heb ook al eventjes aan een olifant gedacht, maar dat hou je zo moeilijk hee zie je die al op je schoot komen zitten

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Orianaake, sterkte ermee, hou je goe!
Ik weet helaas hoeveel pijn het doet als je je hond moet laten inslapen na jarenlange vriendschap

Oorspronkelijk geplaatst door thePiano

Veel sterkte nog!

Bedankt

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

auch, dat is ni leuk hé. wij hebben een paar jaar terug onze kat na 18 jaar moeten afgeven, en dat zeer vreemd. na 2 jaar keek ik soms nog raar op als ik hem niet meer in de zetel zag liggen.

Dat heb ik ook nog met Sadeeke, mijn Siamees van 19, die heb ik in juni moeten laten inslapen, soms denk ik nog dat ik die hoor

onze hond gaat de laatste weken ook fel achteruit. we hebben hem nu 15 jaar. stilaan probeer je je voor te bereiden op het ergste, maar eigenlijk kan je dat niet. ik zal mijn klein leeuwke missen, tis een uniek beestje. ook eentje dat we van het asiel hebben gered.

Nope, je kan je daar niet op voorbereiden, geniet er maar van en geef 'm een lekkere koek voor mij

zoek maar wat troost bij je andere beestjes

Die zijn wel extra lief, ook al beseft Sara niet dat Sacha weg is blijkbaar, ze voelt wel mijn verdriet aan.

bedankt hee

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door oriana

dat ik wel regelmatig binnenspring om wat te lezen maar de fut ontbreekt me om echt te posten.
Ik heb vandaag mijn trouwe kameraad moeten laten euthanaseren, Sacha, de liefste labrador die je je kan voorstellen heeft na bijna 17 jaar te kennen gegeven dat het welletjes is geweest.
Ze is de laatste weken serieus achteruit gegaan en ik heb zoveel mogelijk tijd nog met haar gespendeerd, vandaar ook mijn sporadisch posten.

Ik wou het maar even laten weten, zij was ontzettend belangrijk voor me...

Mijn deelneming, Oriana. Ik kan me nauwelijks inbeelden hoe pijnlijk het moet zijn om je geliefde huisdier te moeten afgeven. Nochtans staat het mij ook te wachten: ik 3 Duitse herders en ik kan alleen maar hopen dat ze gezond oud mogen worden en dat ze - als hun tijd gekomen is - rustig in hun slaap en in hun vertrouwde omgeving mogen vertrekken.

Mijn respect en bewondering voor je moedige beslissing heb je alleszins. Ik wens je verder in ieder geval veel sterkte!

[Zeno!]

Oorspronkelijk geplaatst door oriana

dat ik wel regelmatig binnenspring om wat te lezen maar de fut ontbreekt me om echt te posten.
Ik heb vandaag mijn trouwe kameraad moeten laten euthanaseren, Sacha, de liefste labrador die je je kan voorstellen heeft na bijna 17 jaar te kennen gegeven dat het welletjes is geweest.
Ze is de laatste weken serieus achteruit gegaan en ik heb zoveel mogelijk tijd nog met haar gespendeerd, vandaar ook mijn sporadisch posten.

Ik wou het maar even laten weten, zij was ontzettend belangrijk voor me...

Veel sterkte, oriana! Een trouwe hond verliezen is vreselijk. Vroeger hadden wij hier thuis ook een labrador, en hij is gestorven aan een ziekte als hij 6 jaar was Man, toen heb ik afgezien!
En enkel tijd kan de pijn verzachten....

[Zeno!]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Nochtans staat het mij ook te wachten: ik 3 Duitse herders

3 Duitse herders!!??? Nu ben ik jaloers! Ik zaag al jaren de oren van mijn ouders' kop voor een Duitse herder! (jaja, 22 jaar en nog moeten zagen bij papa en mama, ik weet het, maar voorlopig woon ik nog altijd thuis )

"Wij hebben daar geen tijd voor", "dat is vuil", enz.....

Enfin, het eerste wat ik doe als ik alleen ga wonen is zo'n prachtig beest kopen!

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

3 Duitse herders!!??? Nu ben ik jaloers! Ik zaag al jaren de oren van mijn ouders' kop voor een Duitse herder! (jaja, 22 jaar en nog moeten zagen bij papa en mama, ik weet het, maar voorlopig woon ik nog altijd thuis )

"Wij hebben daar geen tijd voor", "dat is vuil", enz.....

Enfin, het eerste wat ik doe als ik alleen ga wonen is zo'n prachtig beest kopen!

Duitse Herders zijn ook altijd mijn favoriete honden geweest. Toch heb ik me voorgenomen - als mijn 3 kastaars er niet meer zijn - om me zo'n Spaanse windhond te adopteren. Ik weet het: het is maar een druppel op een hete plaat, maar als ik zo één sukkelaar een beter leven kan geven, dan is dat er toch weer eentje die een gruwelijk lot bespaard blijft.

http://www.greyhoundsinnood.be/IndexNL.htm

[doornroosje]

mijn medeleven

[Tzuvar Raemborr]

Oorspronkelijk geplaatst door Zeno!

3 Duitse herders!!??? Nu ben ik jaloers! Ik zaag al jaren de oren van mijn ouders' kop voor een Duitse herder! (jaja, 22 jaar en nog moeten zagen bij papa en mama, ik weet het, maar voorlopig woon ik nog altijd thuis )

"Wij hebben daar geen tijd voor", "dat is vuil", enz.....

Enfin, het eerste wat ik doe als ik alleen ga wonen is zo'n prachtig beest kopen!

Pas toch maar op, daar zit méér werk in dan je zou denken. Als je er nog geen hebt denk je dat je moeiteloos en met plezier al die klusjes die er bijkomen zult doen maar niets is minder waar.

Al eens hondekots uit een tapijt proberen vegen? Al eens bekaf thuisgekomen om dan begroet te worden door een stel dolenthousiaste honden die willen gaan wandelen? Elke dag je wekker zetten zodat ze buiten kunnen voor hun plasje (en anders : zie kots). En de lijst gaat door en door hoor.

Ik heb het wel slim aangepakt, mijn broer wilde een hond en ik zei : "Een hond? Ja, da's goed wat mij betreft, maar ik neem er geen enkele verantwoordelijkheid voor, ik ga er niet mee wandelen of niks, als ik dat niet wil." Conclusie : mijn broer gaat ze nu elke dag dik tegen zijn goesting uitlaten, ik heb er alleen het plezier en niks van de last van.

[doornroosje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tzuvar Raemborr

Pas toch maar op, daar zit méér werk in dan je zou denken. Als je er nog geen hebt denk je dat je moeiteloos en met plezier al die klusjes die er bijkomen zult doen maar niets is minder waar.

Al eens hondekots uit een tapijt proberen vegen? Al eens bekaf thuisgekomen om dan begroet te worden door een stel dolenthousiaste honden die willen gaan wandelen? Elke dag je wekker zetten zodat ze buiten kunnen voor hun plasje (en anders : zie kots). En de lijst gaat door en door hoor.

Ik heb het wel slim aangepakt, mijn broer wilde een hond en ik zei : "Een hond? Ja, da's goed wat mij betreft, maar ik neem er geen enkele verantwoordelijkheid voor, ik ga er niet mee wandelen of niks, als ik dat niet wil." Conclusie : mijn broer gaat ze nu elke dag dik tegen zijn goesting uitlaten, ik heb er alleen het plezier en niks van de last van.

als ik van die beestjes was,ik kakte in uw schoenen8)

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Tzuvar Raemborr

Pas toch maar op, daar zit méér werk in dan je zou denken. Als je er nog geen hebt denk je dat je moeiteloos en met plezier al die klusjes die er bijkomen zult doen maar niets is minder waar.

Al eens hondekots uit een tapijt proberen vegen? Al eens bekaf thuisgekomen om dan begroet te worden door een stel dolenthousiaste honden die willen gaan wandelen? Elke dag je wekker zetten zodat ze buiten kunnen voor hun plasje (en anders : zie kots). En de lijst gaat door en door hoor.

Ik heb het wel slim aangepakt, mijn broer wilde een hond en ik zei : "Een hond? Ja, da's goed wat mij betreft, maar ik neem er geen enkele verantwoordelijkheid voor, ik ga er niet mee wandelen of niks, als ik dat niet wil." Conclusie : mijn broer gaat ze nu elke dag dik tegen zijn goesting uitlaten, ik heb er alleen het plezier en niks van de last van.

Tja, dat moet je er bijnemen als je een hond in huis haalt. Het is inderdaad alles behalve aangenaam om de produkten van hun spijsvertering te moeten opruimen, maar dat hoort er n u eenmaal bij. Wij wisten dat al van bij de eerste Duitse Herder die we in huis haalden en het heeft ons toch niet tegengehouden om er een jaar later nog een tweede bij te nemen. Toen die na twee jaar samen een nest kregen, hebben we zelfs nog één van hun pups bijgehouden (hoewel ze eigenlijk al verkocht was). D�*t is trouwens pas een hoop werk, zo'n nest puppies... Wij hadden er 8 en ik kan je garanderen dat je vaak het gevoel krijgt dat er uit zo'n beestje meer uitkomt dan je er ingestopt hebt. Wij hebben hier dan ook 8 weken tussen de dweilen gezeten en meer drolletjes geraapt dan ons lief was. Maar dat valt allemaal in het niets bij de liefde en de vriendschap die je voelt als je 's avonds thuiskomt en je trouwe viervoeters staan klaar om je uitbundig te begroeten en daar is het 'm uiteindelijk om te doen, nietwaar?

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Tja, dat moet je er bijnemen als je een hond in huis haalt. Het is inderdaad alles behalve aangenaam om de produkten van hun spijsvertering te moeten opruimen, maar dat hoort er n u eenmaal bij. Wij wisten dat al van bij de eerste Duitse Herder die we in huis haalden en het heeft ons toch niet tegengehouden om er een jaar later nog een tweede bij te nemen. Toen die na twee jaar samen een nest kregen, hebben we zelfs nog één van hun pups bijgehouden (hoewel ze eigenlijk al verkocht was). D�*t is trouwens pas een hoop werk, zo'n nest puppies... Wij hadden er 8 en ik kan je garanderen dat je vaak het gevoel krijgt dat er uit zo'n beestje meer uitkomt dan je er ingestopt hebt. Wij hebben hier dan ook 8 weken tussen de dweilen gezeten en meer drolletjes geraapt dan ons lief was. Maar dat valt allemaal in het niets bij de liefde en de vriendschap die je voelt als je 's avonds thuiskomt en je trouwe viervoeters staan klaar om je uitbundig te begroeten en daar is het 'm uiteindelijk om te doen, nietwaar?

Sacha heeft ook een nest gehad, 4 pups, kruising windhond zoals ik al zei en dat was al zoveel werk. Ook wel omdat zij toen al 8 was, en met een keizersnee is bevallen. Toen ze bijkwam had die zoiets van ... dat is niet van mij, wat moet ik daar nu mee
Wij hebben dus 4 pups de eerste week om het uur met minuscule papflesjes moeten bijvoeden. Gelukkig had ik toen 3 weken vakantie en was dat te doen, toen ik later terug ging werken hadden zowat al mijn vrienden een sleutel en hing er een groot beurtrol-bord aan de muur waar zij dan hun 'shift' op invulden om de pups te komen voeden en verschonen. Want ja, de eerste 4 weken moest je dan ook nog met een warm, nat washandje op hun buikjes wrijven (wat normaal de moeder al likkend doet) om hun spijsvertering en darmpjes te stimuleren. Toen ze 3 weken oud waren kreeg je al een heus fonteineffectje bij de 2 reutjes.
Gelukkig heeft Sacha op een gegeven moment wél de opvoedende rol op zich genomen en hen op hun plaats gezet wanneer nodig. Dát is wel veel moeilijker als mens.
't bizarre was dat zij een jaar daarvoor schijnzwanger is geweest en melk produceerde toen ik een siameesje van 5 weken had gevonden. Die heeft zij gezoogd, maar haar eigen pups zoogde ze enkel op bevel van te moeten blijven liggen, wat ze dan ook deed maar ze had niet genoeg melk, zo oud al zijnde.
Ik moet wel zeggen dat ik daar een hele leuke tijd aan heb beleefd en Sara, de pup die ik gehouden heb is bijna als een kind.
Zij ademde niet bij de geboorte en ik heb die toen, op aanwijzing van de dierenarts die Sacha aan 't opereren was, mond op neus gegeven en letterlijk haar eerste adem ingeblazen.
Nu dát schept pas een band

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door oriana

Sacha heeft ook een nest gehad, 4 pups, kruising windhond zoals ik al zei en dat was al zoveel werk. Ook wel omdat zij toen al 8 was, en met een keizersnee is bevallen. Toen ze bijkwam had die zoiets van ... dat is niet van mij, wat moet ik daar nu mee
Wij hebben dus 4 pups de eerste week om het uur met minuscule papflesjes moeten bijvoeden. Gelukkig had ik toen 3 weken vakantie en was dat te doen, toen ik later terug ging werken hadden zowat al mijn vrienden een sleutel en hing er een groot beurtrol-bord aan de muur waar zij dan hun 'shift' op invulden om de pups te komen voeden en verschonen. Want ja, de eerste 4 weken moest je dan ook nog met een warm, nat washandje op hun buikjes wrijven (wat normaal de moeder al likkend doet) om hun spijsvertering en darmpjes te stimuleren. Toen ze 3 weken oud waren kreeg je al een heus fonteineffectje bij de 2 reutjes.
Gelukkig heeft Sacha op een gegeven moment wél de opvoedende rol op zich genomen en hen op hun plaats gezet wanneer nodig. Dát is wel veel moeilijker als mens.
't bizarre was dat zij een jaar daarvoor schijnzwanger is geweest en melk produceerde toen ik een siameesje van 5 weken had gevonden. Die heeft zij gezoogd, maar haar eigen pups zoogde ze enkel op bevel van te moeten blijven liggen, wat ze dan ook deed maar ze had niet genoeg melk, zo oud al zijnde.
Ik moet wel zeggen dat ik daar een hele leuke tijd aan heb beleefd en Sara, de pup die ik gehouden heb is bijna als een kind.
Zij ademde niet bij de geboorte en ik heb die toen, op aanwijzing van de dierenarts die Sacha aan 't opereren was, mond op neus gegeven en letterlijk haar eerste adem ingeblazen.
Nu dát schept pas een band

Is dat niet prachtig? Ik weet nog dat wij bang waren dat ons teefje zou beginnen bevallen wanneer wij niet thuis waren. Onze dierenarts had ons gewaarschuwd dat een moederhond die voor het eerst een nest krijgt vaak niet weet wat ze precies moet doen, zeker niet wanneer ze zelf nog vrij jong is. Het gevaar bestaat dus dat ze de puppies werpt en niet beseft dat ze het geboortezakje moet stukbijten, zodat de pups zouden kunnen verdrinken. Op het einde van haar zwangerschap hebben wij ons sociaal leven dan ook op non-actief gezet om zoveel mogelijk thuis te zijn. Uiteindelijk is ze beginnen bevallen toen we beiden uit werken waren. Toen ik 's middags thuiskwam om te eten, had ze al drie pupjes geworpen en blijkbaar was haar moederinstinct toch voldoende ontwikkeld om precies te weten wat ze moest doen. Haar bevalling duurde nog tot ruim 9 uur 's avonds. Op het einde was ze compleet uitgeput en had ze geen kracht meer om nog te persen. De laatste twee pups hebben we dus bijna volledig zelf uit haar moeten halen. Alle pups waren overigens kerngezond, op één sukkeltje na: hij is geboren met maar een half staartje...
Affijn, het was een schitterende ervaring en geen enkele hoeveelheid drolletjes en plasjes kon daar iets aan afdoen.