N-VA geschokt door brutale moord op Koerdisch echtpaar

[AVV]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

zou je niet eens beginnen te citeren, waar de Europese grondwet handelt over te toetreding van Turkije?

Lees aub even post nr 10 van deze topic, en kom dan effe terug.


Dank U

[Jaani_Dushman]

Oorspronkelijk geplaatst door AVV

Niet te slaafs, Clemens, het wordt stilaan...............belachelijk

Zeg, partijslaafje (welliswaar van een andere partij),
Als het gaat over de toetreding van Turkije tot de EU is volgens uw partij Turkije de hel op aarde. Maar als het gaat over de uitlevering van een politeke gevangene (Erdal), dan is Turkije ineens een modelnatie.

Ben totaal geen N-VA-fan (zeker niet sinds de EU-grondwet), maar het VB is zelf niet in de positie om een andere partij hypocriet te noemen.

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door Rr00ttt

Niet lullen hé Clemens. Dat men het met de mensenrechten in Turkije niet al te nauw neemt is niks nieuws. Dat heeft de N-VA nochthans niet belet om mee onderhandelingen met het oog op toetreding goed te keuren.

De N-VA begint meer tsjeef dan de tsjeven zelf aan te voelen.

Rr00ttt,

Informeer je beter vooraleer u hier iets komt beweren.

Lees op de N-VA website de PM's uitgaande van ons Euro-parlementslid Frieda Brepoels.

-Vrije meningsuiting blijkbaar geen basisrecht in Turkije. (08/03/05)

-N-VA steunt Franse premier: Turkije kan geen EU-lid worden (03/08/05)

-Frieda Brepoels stemt tegen gezamenlijke ontwerpresolutie over start toetredingsonderhandelingen met Turkije (28/09/05)

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

De N-Va mag zich zo geschokt voordoen als ze wil.
Ik denk dat ze vooral deze buitenlandse aangelegenheid aangrijpt om te scoren en haar binnenlandse non-beleid te camoufleren.
De achterban loopt daar in, maar een nuchtere Belgicist ziet doorheen die losse flodder.

Met mijn slecht karakter denk ik er ook zo over! Is dit geen bliksemafleider (samen met de actie rond de flitspalen) om de wetterse kwestie en de nietszeggende grondwet zo snel mogelijk te doen vergeten?
Trouwens, is de nva nu tegen of voor de toetreding van Turkije? In de PM rond de moord doen ze net of het onder bepaalde voorwaarden wel mogelijk is.

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door jan hyoens

Met mijn slecht karakter denk ik er ook zo over! Is dit geen bliksemafleider (samen met de actie rond de flitspalen) om de wetterse kwestie en de nietszeggende grondwet zo snel mogelijk te doen vergeten?
Trouwens, is de nva nu tegen of voor de toetreding van Turkije? In de PM rond de moord doen ze net of het onder bepaalde voorwaarden wel mogelijk is.

jan hyoens,

Lees op de N-VA website de PM's uitgaande van ons Euro-parlementslid Frieda Brepoels.

-Vrije meningsuiting blijkbaar geen basisrecht in Turkije. (08/03/05)

-N-VA steunt Franse premier: Turkije kan geen EU-lid worden (03/08/05)

-Frieda Brepoels stemt tegen gezamenlijke ontwerpresolutie over start toetredingsonderhandelingen met Turkije (28/09/05)

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Clemens

jan hyoens,

Lees op de N-VA website de PM's uitgaande van ons Euro-parlementslid Frieda Brepoels.

-Vrije meningsuiting blijkbaar geen basisrecht in Turkije. (08/03/05)

-N-VA steunt Franse premier: Turkije kan geen EU-lid worden (03/08/05)

-Frieda Brepoels stemt tegen gezamenlijke ontwerpresolutie over start toetredingsonderhandelingen met Turkije (28/09/05)

ok,ok! Met niveanen weet je immers nooit. Ze veranderen van mening zoals ik van hemd.

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door jan hyoens

ok,ok! Met niveanen weet je immers nooit. Ze veranderen van mening zoals ik van hemd.

N-VA handelt steeds naar zijn ingenomen standpunten.
Dat kan niet gezegd worden van het VB, wanneer u o.a. terugblikt naar de recente kieswethervorming.

Ook de VB-houding t.o.v. Turkije is dubbelzinnig.

Turkije mag volgens het VB niet toetreden tot de Europese unie omdat het behoort tot de islamitische beschavingsgemeenschap en andere tradities en waarden kent en een totaal verschillende politieke cultuur. Turkije is ook geen democratie naar Europees model.Ook wordt er op grootschalige wijze gefolterd in Turkije.

Nu gaat het VB deze zelfde Turkse dictators onrechtstreeks steunen in hun eis de extreem linkse Erdal uit te leveren. Dat folteren speelt plots geen rol meer!
Erdal is gevlucht voor een mogelijke uitlevering aan Turkije, zeker niet voor haar lichte gevangenisstraf, die ze hier moet uitzitten.

[Vlaams-nationalist]

Waarom dit ineens weer een scheldtirade tussen VB en N-VA moet worden .
On-topic: proficiat N-VA, de Koerdische zaak moet inderdaad verdedigd worden door ons Vlaamse volksnationalisten!

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaams-nationalist

On-topic: proficiat N-VA, de Koerdische zaak moet inderdaad verdedigd worden door ons Vlaamse volksnationalisten!

Wees gerust, Geert Bourgeois neemt zijn verantwoordelijkheid op !

Op het VRt-Nieuws lezen we:

Oorspronkelijk geplaatst door VRT-nieuws

wo 08/03/06 - Minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (VLD) is er niet over te spreken dat Vlaams minister Geert Bourgeois (N-VA) een brief heeft geschreven aan de Turkse ambassadeur.

Bourgeois wou als minister van Buitenlands Beleid uitleg over de moord op een bejaard koppel, de ouders van Derwich Ferho (foto), een Koerdische activist die in ons land woont.

Volgens bepaalde bronnen zou het koppel vermoord zijn door een moordcommando in opdracht van de Turkse staat.

Reactie hierop van De Gucht:

Oorspronkelijk geplaatst door De Gucht

"Wat gebeurd is, is vreselijk. Maar je kan niet zomaar Turkije beschuldigen zonder bewijzen. Er moeten aanwijzingen zijn voor ik iets kan ondernemen en die zijn er voorlopig niet."

"Het is ook opvallend dat Bourgeois een brief stuurt en ook Lionel Vandenberghe (Spirit) en Bart Staes (Groen!) fel gereageerd hebben. Het "old boys network" van de Volksunie, waar Ferho een graag geziene gast was, was duidelijk aan het werk."

Bourgeois verdedigt zich:

Oorspronkelijk geplaatst door Bourgeois

"Ik deed mijn verdomde plicht. Het is jammer dat De Gucht deze zaak wil laten verzanden in een bevoegdhedenkwestie. De Gucht heeft niet het alleenrecht als het over mensenrechtenkwesties gaat."

Bourgeois zei gisteren te betreuren dat De Gucht de discussie doet "verzanden" in een bevoegdhedenkwestie.

Oorspronkelijk geplaatst door Bourgeois

"Vergeet niet dat hier sprake is van een diepmenselijke tragedie. Die mensen zijn gefolterd en vermoord. Ik zeg niet dat de Turkse overheid betrokken is, zeker niet. Maar zonder vooroordelen heb ik hier mijn verdomde plicht gedaan. De Gucht heeft niet het alleenrecht als het over mensenrechtenkwesties gaat. Dit behoort wel degelijk tot mijn bevoegdheden.

Bovendien is Turkije kandidaat-lid van de Europese Unie, en dat is nog altijd een waardengemeenschap. Als zou blijken dat de Turkse overheid betrokken is, zitten we met een reuzengroot probleem."

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Clemens

N-VA handelt steeds naar zijn ingenomen standpunten.
Dat kan niet gezegd worden van het VB, wanneer u o.a. terugblikt naar de recente kieswethervorming.

Ook de VB-houding t.o.v. Turkije is dubbelzinnig.

Turkije mag volgens het VB niet toetreden tot de Europese unie omdat het behoort tot de islamitische beschavingsgemeenschap en andere tradities en waarden kent en een totaal verschillende politieke cultuur. Turkije is ook geen democratie naar Europees model.Ook wordt er op grootschalige wijze gefolterd in Turkije.

Nu gaat het VB deze zelfde Turkse dictators onrechtstreeks steunen in hun eis de extreem linkse Erdal uit te leveren. Dat folteren speelt plots geen rol meer!
Erdal is gevlucht voor een mogelijke uitlevering aan Turkije, zeker niet voor haar lichte gevangenisstraf, die ze hier moet uitzitten.

[Knuppel]

Ook de VB-houding t.o.v. Turkije is dubbelzinnig.

Turkije mag volgens het VB niet toetreden tot de Europese unie omdat het behoort tot de islamitische beschavingsgemeenschap en andere tradities en waarden kent en een totaal verschillende politieke cultuur. Iedereen kan al jaren vaststellen dat Turkije idd geen democratie is naar Europees model.
Ook wordt er op grootschalige wijze gefolterd in Turkije.

Dat islamitische 'bechavingen' andere tradities en waarden hanteren dan het vrije westen en er een totaal andere politieke én godsdienstige cultuur op na houden is nog maar net uitgebreid bewezen, zou ik zeggen.
Indien Turkije een democratie naar Westers model was had Belgique niet hoeven af te gaan als een gieter vermits Erdal in dat geval met een gerust hart had uitgeleverd kunnen worden aan haar eigen land.
Als islamitische landen er een 'democratie naar westers model' op nahielden liepen hun burgers evenmin de benen onder hun kont uit om hun eigen land te ontvluchten.
Je verwijt het VB dus uitgerekend datgene dat je zelf gebruikt als argumenten tegen de toetreding van Turkije tot de EU.

Zelfs Geert Bourgeois heeft intussen tussen neus en lippen laten verstaan dat de schending van de mensenrechten in Turkije zal meewegen om Turkije al dan niet te laten toetreden tot de Europese gemeenschap.
Nochtans werd de Vlaamse burger uitgerekend om die reden een referendum over de eu-grondwet ontzegd. Het referendum zou immers 'misbruikt' kunnen worden om datgene duidelijk te maken dat Geert Bourgeois vandaag zegt. Met andere woorden: Geert Bourgeois mag dit feit laten meespelen nu het in zijn eigen kraam te pas komt maar de kiezer niet.

Intussen is Bourgeois teruggefloten door een boze De Gucht omdat deze zich onder zijn blauwe duiven geschoten voelt. Als Bourgeois denkt brieven te moeten schrijven om Turkije om uitleg te vragen over de nieuwste moordpartij van Turkije op de Koerden dan kan dat enkel als DE Gucht himself hem daar toelating voor geeft. Maar Bourgeois was dus een stoute jongen die dit niet nodig vond.
Dat weten we dan ook weer.

Waarmee ik niet beweer dat ik het initiatief van Bourgeois afkeur. Volgens mij is dat zelfs zijn taak. Ik neem Bourgeois echter kwalijk dat hij de gewone burger niet hetzelfde recht geeft om zijn stem te laten horen in verband de toetreding van een mensenrechtenschendend land als Turkije tot de EU.
Nu krijgt Bourgeois dus een koekje van eigen deeg van de Gucht. Er wordt hem duidelijk gemaakt dat ook hij zijn 'welverdiende' postje niet al te serieus moet nemen, en dat hij op zijn beurt initiatieven om Turkije de laten weten waar het op staat, aan zijn 'meerdere' hoort over te laten.

Het is niet fraai maar in dit land gaat het blijkbaar om niets anders meer dan om het 'scoren' in de media van de ene politicus en het demoniseren van de andere.
Waarmee de 'dubbelzinnige houding van het VB dan weer eens eens bewezen is...

Dubbelzinnigheid kan je eerder de partijen verwijten die het volk een referendum weigeren omdat hun 'volksvertegenwoordigers' verwachten dat het via die weg vrijwel zeker Turkye uit de EU zal proberen te houden. Terzelfdertijd mag een gedoodverfd lid van een Turkse terreurbeweging niet aan hetzelfde land uitgeleverd worden omdat de mensenrechten er geen fluit waard zijn.

Volgens mij is het nochtans simpel om de échte dubbelzinnigheid bloot te leggen: Ofwel had het VB altijd al groot gelijk door Turkije uit de EU te willen weren, wat impliceert dat Erdal idd niet mag uitgeleverd worden aan Turkije, ofwel heeft het VB ongelijk. In dat geval mag Turkije wél in de EU en MOET Erdal aan haar land uitgeleverd worden.

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Dat islamitische 'bechavingen' andere tradities en waarden hanteren dan het vrije westen en er een totaal andere politieke én godsdienstige cultuur op na houden is nog maar net uitgebreid bewezen, zou ik zeggen.
Indien Turkije een democratie naar Westers model was had Belgique niet hoeven af te gaan als een gieter vermits Erdal in dat geval met een gerust hart had uitgeleverd kunnen worden aan haar eigen land.
Als islamitische landen er een 'democratie naar westers model' op nahielden liepen hun burgers evenmin de benen onder hun kont uit om hun eigen land te ontvluchten.
Je verwijt het VB dus uitgerekend datgene dat je zelf gebruikt als argumenten tegen de toetreding van Turkije tot de EU.

Zelfs Geert Bourgeois heeft intussen tussen neus en lippen laten verstaan dat de schending van de mensenrechten in Turkije zal meewegen om Turkije al dan niet te laten toetreden tot de Europese gemeenschap.
Nochtans werd de Vlaamse burger uitgerekend om die reden een referendum over de eu-grondwet ontzegd. Het referendum zou immers 'misbruikt' kunnen worden om datgene duidelijk te maken dat Geert Bourgeois vandaag zegt. Met andere woorden: Geert Bourgeois mag dit feit laten meespelen nu het in zijn eigen kraam te pas komt maar de kiezer niet.

Intussen is Bourgeois teruggefloten door een boze De Gucht omdat deze zich onder zijn blauwe duiven geschoten voelt. Als Bourgeois denkt brieven te moeten schrijven om Turkije om uitleg te vragen over de nieuwste moordpartij van Turkije op de Koerden dan kan dat enkel als DE Gucht himself hem daar toelating voor geeft. Maar Bourgeois was dus een stoute jongen die dit niet nodig vond.
Dat weten we dan ook weer.

Waarmee ik niet beweer dat ik het initiatief van Bourgeois afkeur. Volgens mij is dat zelfs zijn taak. Ik neem Bourgeois echter kwalijk dat hij de gewone burger niet hetzelfde recht geeft om zijn stem te laten horen in verband de toetreding van een mensenrechtenschendend land als Turkije tot de EU.
Nu krijgt Bourgeois dus een koekje van eigen deeg van de Gucht. Er wordt hem duidelijk gemaakt dat ook hij zijn 'welverdiende' postje niet al te serieus moet nemen, en dat hij op zijn beurt initiatieven om Turkije de laten weten waar het op staat, aan zijn 'meerdere' hoort over te laten.

Het is niet fraai maar in dit land gaat het blijkbaar om niets anders meer dan om het 'scoren' in de media van de ene politicus en het demoniseren van de andere.
Waarmee de 'dubbelzinnige houding van het VB dan weer eens eens bewezen is...

Dubbelzinnigheid kan je eerder de partijen verwijten die het volk een referendum weigeren omdat hun 'volksvertegenwoordigers' verwachten dat het via die weg vrijwel zeker Turkye uit de EU zal proberen te houden. Terzelfdertijd mag een gedoodverfd lid van een Turkse terreurbeweging niet aan hetzelfde land uitgeleverd worden omdat de mensenrechten er geen fluit waard zijn.

Volgens mij is het nochtans simpel om de échte dubbelzinnigheid bloot te leggen: Ofwel had het VB altijd al groot gelijk door Turkije uit de EU te willen weren, wat impliceert dat Erdal idd niet mag uitgeleverd worden aan Turkije, ofwel heeft het VB ongelijk. In dat geval mag Turkije wél in de EU en MOET Erdal aan haar land uitgeleverd worden.

Moedig van u om de moeite te doen een ernstig antwoord te geven op de complete onzin die clemens hier neerpent.

[Clemens]

N-VA Europees parlementslid, Frieda Brepoels, neemt net als Minister Geert Bourgeois (het is mijn verdomde plicht) haar verantwoordelijkheid en neemt het op voor de Koerden.

Nadat Geert Bourgeois als Vlaams minister voor buitenlands beleid de Turkse ambassadeur reeds om opheldering vroeg, vraagt Europarlementslid Frieda Brepoels nu om een onafhankelijk onderzoek vanwege de Europese Commissie.

Deze moord is immers geen alleenstaand feit. De voorbije maanden werden opnieuw tientallen Koerden vermoord, soms zelfs met gebruik van chemische wapens.

In een brief aan de heer Rehn, Europees Commissaris voor Uitbreiding, vraagt Frieda Brepoels de Europese Commissie een onafhankelijk onderzoek te voeren naar de omstandigheden en motieven van de brutale moorden op tal van Koerden. Dergelijke brutaliteiten mogen immers niet ongestraft blijven.

[jan hyoens]

Oorspronkelijk geplaatst door Clemens

N-VA Europees parlementslid, Frieda Brepoels, neemt net als Minister Geert Bourgeois (het is mijn verdomde plicht) haar verantwoordelijkheid en neemt het op voor de Koerden.

Nadat Geert Bourgeois als Vlaams minister voor buitenlands beleid de Turkse ambassadeur reeds om opheldering vroeg, vraagt Europarlementslid Frieda Brepoels nu om een onafhankelijk onderzoek vanwege de Europese Commissie.

Deze moord is immers geen alleenstaand feit. De voorbije maanden werden opnieuw tientallen Koerden vermoord, soms zelfs met gebruik van chemische wapens.

In een brief aan de heer Rehn, Europees Commissaris voor Uitbreiding, vraagt Frieda Brepoels de Europese Commissie een onafhankelijk onderzoek te voeren naar de omstandigheden en motieven van de brutale moorden op tal van Koerden. Dergelijke brutaliteiten mogen immers niet ongestraft blijven.

ontroerend! Moesten ze nu eens met de dezelfde geestdriftigheid de Vlaamse Zaak verdedigen!

[Knuppel]

Intussen heeft de N-VA wél de EU-grondwet goedgekeurd boven onze hoofden.

Waarvoor was dat nodig behalve om de Vlaamse burger te beletten ook 'zijn verantwoordelijkheid te nemen' in precies dezelfde materie?

[Knuppel]

Bovendien is Turkije kandidaat-lid van de Europese Unie, en dat is nog altijd een waardengemeenschap. Als zou blijken dat de Turkse overheid betrokken is, zitten we met een reuzengroot probleem."

Alsof het nu pas geweten is dat Turkije de rechten van de Koerden schendt.

Waarom is dat plots een 'reuzengroot' probleem als de zoveelste aanslag van Turkije op zijn Koerdische bevolking de media haalt? Omdat Belgique tegelijkertijd in een aanverwant dossier de wereldwijde media haalt en Bourgeois zijn deel van de koek wil binnen halen?

Was al die jassendraaierij van de N-VA omtrent het aanvankelijk door haarzelf geëist referendum dan zoveel gemakkelijker dan gewoon te zeggen: 2+2=4, Jan Modaal weet evengoed als zijn 'volksvertegenwoordigers' dat een land zoals Turkije onder geen beding in de EU mag worden toegelaten?

Was het zoveel moeilijker om voor één keer gewoon te GEBRUIKEN wat in de eigen congrestekst van de N-VA staat, namelijk dat het CS contraproductief is? Dat het niet mogelijk is om tot een gezond oordeel te komen met de gedachte aan een VB dat geen overwinning mag gegund worden?
Iedereen weet ondertussen toch dat de 'democratie' geschaadt wordt door het feit dat ze onbeschaamd door de politieke 'elite' buiten spel wordt gezet om te beletten dat zemet recht en reden tegen de toetreding van Turkije zou stemmen?

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door Super@Blokster

Intussen heeft de N-VA wél de EU-grondwet goedgekeurd boven onze hoofden.

Waarvoor was dat nodig behalve om de Vlaamse burger te beletten ook 'zijn verantwoordelijkheid te nemen' in precies dezelfde materie

N-VA heeft inderdaad de Europese grondwet goedgekeurd.

Jan Loones zette zijn argumentatie uiteen waarom de N-VA achter dit grondwettelijk verdrag staat, en wel om drie redenen.

Vooreerst de grondwet zelf, waarin op heel wat terreinen die ons in Vlaanderen lief zijn vooruitgang wordt geboekt: vereenvoudiging, efficiëntie, transparantie, een sociaal en democratisch Europa, ….

Daarnaast juicht Jan de betrokkenheid van de deelstaten en regio’s toe. Hij bracht hierbij een eresaluut aan onze minister, Geert Bourgeois, die er in slaagde verklaring 49 toe te voegen. Daarin staat dat onze deelstaatparlementen gelijkgesteld worden meet de nationale parlementen.

Dit heeft geleid tot een samenwerkingsakkoord, in december ondertekend door alle parlementsvoorzitters in dit land, waardoor de subsidiariteittoets gegarandeerd is en Vlaanderen aldus rechtstreeks een stem heeft in Europa. Tot slot liet hij zijn licht schijnen over het Europese ‘project’.

Hij wil een onafhankelijk Vlaanderen, maar dat is niet mogelijk zonder een supranationale structuur waarin een aantal bevoegdheden worden geregeld. “Dit kan niet binnen het blokkeringssysteem van België, maar wel binnen een confederaal of federaal Europa.”

Uiteraard is hij niet blind voor de gebreken van Europa. Ook betreurde hij dat we in Vlaanderen geen referendum hebben kunnen organiseren. Hierdoor zou de Vlaming rechtstreeks bij het debat betrokken zijn geworden. Dit alles weegt echter niet op tegen de manifeste voordelen van de Europese grondwet en de rechtstreekse Vlaamse participatie in dit Europees project.

[Knuppel]

En wie bepaald wat wel of niet opweegt tegen de de 'manifeste voordelen' van de Europese grondwet?

We hebben het toch over dezelfde EU-grondwet waar Wilfried de wachter DIT over zei?

(Ik weet dat het een hele boterham is maar het loont de moeite om het te lezen!)

De heer Wilfried Dewachter (KULeuven). –

De politologie bestudeert de machtsverhoudingen, de wijze van besluitvorming en de effecten van machtsverhoudingen en wijzen van besluitvormingen op het gevoerde beleid. Typisch aan de politologie is ook dat ze veel belang hecht aan de niet-beslissing. Zoals een Indiase eerste minister het ooit zegde: "The decision not tot decide". Ik geeft twee voorbeelden.
Niet zo lang geleden heeft het Belgisch Parlement met enig genoegen een wet op de tobintaks goedgekeurd. In de wet staat wel dat die pas van kracht wordt op het ogenblik dat alle Europese landen de tobintaks goedkeuren. Uit een verslag van een recente vergadering van de Raad van ministers van Financiën blijkt dat nauwelijks aandacht werd besteed aan de tobintaks op wisseloperaties. Zelfs minister Reynders heeft er niet op aangedrongen dat punt te bespreken, ondanks het bestaan van de Belgische wet. Eigenlijk worden met de wet op de tobintaks de Belgische kiezers belogen. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen, maar na 40 jaar politologie te hebben gedoceerd, zeg ik de dingen nogal ronduit. Politiek correct zouden we kunnen spreken van "spindoctoring".
Mijn tweede voorbeeld van niet-beslissing is veel belangrijker. Het was volgens mij een wijze beslissing van de federale regering om de Europese Unie te antwoorden dat België al voldoet aan de richtlijn inzake informatie en consultatie van de werknemers in de KMO’s. Voor Wallonië is die maatregel belangrijker dan de 2,5 miljard euro die het sinds 1994 uit de cohesie- en structuurfondsen heeft ontvangen. L’Echo schreef onlangs: "Au bilan, il est clair que le Hainaut, malgré l’ampleur des aides européennes, n’a pas rattrapé son retard." Dat is één van de voordelen. De niet-beslissing van de federale regering breidt de maatregel uit tot het geheel van Wallonië. Ze realiseert daarnaast, ten minste voor de KMO’s, één van de vier basisvoorwaarden voor de heropleving van de Waalse economie.
Ten slotte, en vooral, is het een structurele maatregel. Ik kijk echter uit naar het ogenblik waarop de Europese Unie zal zeggen dat deze maatregel in strijd is met artikel 287 en 3.210.1e en 2b. Op de Parijse muren hangt op dit ogenblik de slogan: "L’Europe sociale passe par le oui." Als het "oui" wordt in Frankrijk, kan ik mij voorstellen dat de Europese Commissie binnen de kortste keren het niet alleen een juridische, maar ook een morele plicht vindt om België op de vingers te tikken en het aan te manen de richtlijn uit te voeren. Precies die bedreiging maakt van die structurele maatregel een tijdelijke maatregel en maakt hem in zeer aanzienlijke mate ineffectief.
Dat zijn twee voorbeelden van de niet–beslissing, die wij als politologen toch wel vrij sterk meenemen. Wie zo de politieke machtsverhoudingen en de politieke besluitvorming in de Europese Unie onderzoekt, ontkomt niet aan het zeer harde besluit dat de subsidiariteit in de Europese Unie geen schijn van kans heeft. Als de subsidiariteit in de Europese Unie geen schijn van kans heeft, dan evenmin het binnenstatelijk federalisme, evenmin de regio’s en zelfs de kleine staten niet, op één of twee breekpunten per lidstaat na als ze bijzonder handig zijn.
Dat besluit komt uit een onderzoek en ik vind daarvoor tien verklaringsfactoren en, voor België, nog drie indicatoren. Die tien factoren kunnen worden geresumeerd als volgt: de Verenigde Staten van Amerika en de Chinese Volksrepubliek zijn politieke actoren. De Europese Unie heeft echter niet de kwaliteit van een politieke actor omdat de E.U. eigenlijk een politiek proces is, dat nauwelijks wordt gestuurd. Alleen Groot-Brittannië weet waar het heen wil.
Om welke tien factoren gaat het? Het beate europeanisme; de geografische grenzen van de Europese Unie; de Unie weet niet wat sociale afstand is; de bevoegdheidsgrenzen van de Unie; de verscheidenheid van talen in de Unie; de besluitvorming in de Unie; het institutioneel middel voor subsidiariteit is bijzonder zwak; de kans op democratie in de Unie is bijzonder klein; de extra–politieke actoren in de Unie; en dan nog een typisch Belgische factor waarop ik straks zal terugkomen.
De eerste verklaringsfactor: het beate europeanisme. In België, maar ook in andere landen, zeker in kringen van de Europese Unie, mag men eigenlijk niet kritisch zijn over Europa. Vice-premier Vande Lanotte heeft dat in oktober*2002 eventjes ervaren. Gezien dat beate europeanisme zal ik mij – om toch nog enig gehoor te krijgen – indekken met citaten.
Het eerste citaat komt uit de Frankfurter Allgemeine Zeitung: "Die Europäer haben nie wirklich geklärt, was sie im Kern zusammenhält und was das Wesen ihrer Identität ist. (…) Es geht um das Europäische an Europa."
Nog enkele andere citaten. Karel Van Miert verklaarde op 6*oktober*2004 voor de VRT: "Het is nog te vroeg om onderhandelingen met Turkije over zijn toetreding tot de Europese Unie aan te vatten. De Europese Unie is pas uitgebreid met tien nieuwe lidstaten en die integratie is zeker nog niet rond. De Europese grondwet is nog niet goedgekeurd. Men heeft bovendien nagelaten orde in het E.U.-huis te brengen. Als Turkije toetreedt, wordt het het grootste land van Europa."
Frits Bolkestein is zo mogelijk nog duidelijker. "Si un vote strictement confidentiel était organisé au sein de la Commission, comme parmi les chefs de gouvernement, seule une petite minorité serait favorable �* l’accession de la Turquie.*» Zo wordt hij geciteerd in La Libre Belgique van 7*december*2004, vertaald uit de Volkskrant. En nog eens Bolkestein in Vacature van 11*december*2004: "Roemenië is een door en door corrupt land, maar toch hebben de jaknikkers van de Europese Raad van regeringsleiders het licht al op groen gezet voor het Roemeens lidmaatschap. Een totaal absurde beslissing!"
De gewone man en vrouw mogen echter, in tegenstelling tot Van Miert, Bolkestein of kardinaal Ratzinger, niet kritisch zijn. Zij moeten de Europese lijn volgen. Op 4*september*2000 verklaarde minister Louis Michel over de uitbreiding van de Europese Unie met Turkije : "Een referendum over zo’n thema zou een debat openen met smerige argumenten over onder meer de islam die alleen maar rechts in de kaart spelen. Onze Westerse democratieën beschikken niet over voldoende middelen om een publiek debat over dergelijke onderwerpen in de hand te houden en te omkaderen". En hij is zeker niet de enige die iets dergelijks beweert.
Die tegenstelling tussen een elite, die wel kritisch mag zijn, en de bevolking, die dat recht niet heeft, brengt mij tot de stelling dat in België het debat over Europa gevoerd wordt alsof we ons nog in 1831 bevinden, toen maar 1% van de Belgen als burger beschouwd werd. Spinoza schreef dat we niet als democraat geboren worden, maar dat we het moeten worden door het te doen. Wij staan daar in België nog ver af.
Ik dek mij verder in met Elio di Rupo. Op het congres van de Parti socialiste op februari jongsleden verklaarde hij : " L’Europe des 12 dans l’Europe des 25, cela ne me déplaît pas trop. Car si l’on voit qui est dans l’euro et qui n’y est pas, ça peut être intéressant"
Ik neem nog twee gezagsargumenten. In het Vlaamse regeerakkoord van 1999, de regering Dewael I, staat: "In afwachting van de invoering van het bindend referendum en het volksdecreet wordt het consultatieve referendum ingevoerd om de burgers nauwer bij het beleid te betrekken. De Vlaamse regering verbindt er zich alvast toe de uitslag van deze referenda te respecteren." Het regeerakkoord werd ondertekend door Patrick Dewael, Karel De Gucht, Bert Anciaux, Steve Stevaert en Jos Geysels. In hetzelfde regeerakkoord staat nog: "België moet de mogelijkheid krijgen om zijn stemmenaantal in de Raad, nu vijf en na uitbreiding twaalf, op te splitsen".
Tegenover die vrijheid van denken en spreken staat voor de gewone burger het sois belle et tais-toi. We staan ver van de eed van Sint-Gillis " de combattre sans trêve, ni repos, jusqu’au jour où, par l’établissement du suffrage universel, le peuple belge aura réellement conquis une patrie". Het algemeen stemrecht zonder echte beslissingsmogelijkheid leidt niet tot een Europees vaderland.
Dat beate europeanisme verhindert dat cruciale problemen in Europa correct geformuleerd worden, zelfs dat ze geformuleerd worden en op de politieke agenda komen, laat staat dat ze adequate oplossingen krijgen. Mocht u daaraan twijfelen, verwijs ik naar de moeilijkheden die Schröder, geconfronteerd met vijf miljoen werklozen, in Duitsland ondervond om tegen de Bolkestein-richtlijn in te gaan. De Tijd schreef weliswaar: "De Duitse regering gaat met alle mogelijke middelen proberen een einde te maken aan de sociale dumping door goedkope arbeidskrachten uit Oost-Europa". Maar Schröder kon Chirac alleen maar onder de dreiging van een "neen" op het referendum ertoe brengen om de richtlijn terug naar het Europees Parlement te sturen, waar hij hoopt dat mevrouw Evelyne Gebhardt van de SPD als rapporteur er het mes in zal zetten.
De tweede factor: de Europese Unie heeft geen geografische grenzen. Naarmate de Europese Unie uitdeint, verkleint de kans dat ze op internationaal vlak ooit een politieke actor wordt. Voorts verkleint ook de kans op subsidiariteit en op echte democratische medebeslissing van de burgers, alle verklaringen over nabuurschap ten spijt. Artikel I-1, 2., van de Europese grondwet luidt: "De Unie staat open voor alle Europese staten die haar waarden eerbiedigen en zich ertoe verbinden deze gezamenlijk uit te dragen." Er zijn dus geen beperkingen voor de verdere uitbreiding.
De Unie telt op het ogenblik 450 miljoen inwoners en er zullen er zeker nog 104 miljoen bijkomen, Roemenen, Bulgaren en Turken. Ook Oekraïne, Georgië en Armenië zijn kandidaat om zich bij de Europese Unie aan te sluiten. Voorts werd Wit-Rusland aangemoedigd om aan de poort van Europa aan te kloppen. Na de jongste NAVO-top drong Condoleezza Rice er immers op aan dat de Wit-Russen zich naar het voorbeeld van Oekraïne en Georgië zouden bevrijden van de laatste echte dictatuur in Centraal-Europa, dat ze het juk van de tirannie zouden afwerpen. Als ze dat doen, beantwoorden ze aan de vereisten van artikel I-1, 2. Precies omdat president Poetin voor de aansluiting van Wit-Rusland bij Rusland pleit opdat Rusland een Euraziatische mogendheid kan worden, is het best denkbaar dat Wit-Rusland, net als Oekraïne, Georgië en Armenië, de mogelijkheid wordt geboden om zich bij de Europese Unie aan te sluiten.
Waar ligt de grens van Europa na de toetreding van Turkije? Aan Libanon? Israël? Palestina? Marokko? Tunesië? … De grenzen worden in het verdrag niet gedefinieerd.
Vorige zaterdag verklaarde George Bush: "Repression has no place on this continent". Bij mijn weten worden de president en de minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten van Amerika in de Europese grondwet niet vermeld als besluitvormer. De Europese Unie heeft drie belangrijke doelstellingen: uitbreiding van de vrijhandelszone, verspreiding van de welvaart van West-Europa naar Oost- en Zuid-Europa en verspreiding van een minimale democratie of het omverwerpen van autoritaire regimes. De Verenigde Staten van Amerika schieten schromelijk tekort in het realiseren van de drie bovengenoemde doelstellingen. Argentinië kan getuigen dat er van de uitbreiding van de vrijhandelszone geen sprake is. Van de verspreiding van de Amerikaanse welvaart en van een minimale democratie is op het Amerikaanse continent evenmin iets te merken. Toch komen George Bush en Condoleezza Rice die waarden in Europa propageren. De Verenigde Staten van Amerika beperken zich zelf tot de eenheid van taal, maatschappij en besluitvorming en remmen elke uitbreiding doelbewust af.
Hoe meer de EU wordt uitgebreid, hoe zwakker ze wordt als besluitvormer en hoe kleiner de kans op subsidiariteit en respect voor de kleine lidstaten.
Een vierde factor is de verscheidenheid van talen. De EU heeft nu 21 officiële talen. Koning Albert II heeft in zijn kerstboodschap van 1998 een zeer mooie tekst uitgesproken over de betekenis van taal. Ik citeer: "De taal van een mens bepaalt in hoge mate zijn wijze van redeneren en van aanvoelen, wat hij zal zien en wat hij niet zal zien. De taal waarin hij denkt is als een venster waardoor hij de werkelijkheid zal waarnemen. Zijn wereldbeeld wordt mede bepaald door zijn taal en wat hij niet onder woorden kan brengen zal hem of haar vlug ontgaan. Elke taal bezit haar eigenheid die afstraalt op al wie die taal spreekt." In aansluiting daarop verwijs ik naar de inspanningen die Joschka Fischer en Hubert Védrine in 2001 hebben moeten doen "gegen aktive Förderungen eines Einsprachenregimes" in de EU. Door hun gezamenlijk optreden hebben het Frans en het Duits stand kunnen houden als binnentaal in de EU. Het gaat hier om de grootste concurrentievervalsing in de EU waartegen de unie niets doet. De EU treedt wel op tegen coca-colablikjes in Denemarken, want dat is concurrentievervalsing, maar de grootste concurrentievervalsing is het bedrijfsvoordeel van het Engels in landen waar Engels de moedertaal is. Engels als moedertaal is een voordeel in de productie, het transport, de distributie, de marketing, de consumptie, de research, de patentering, de interne en externe communicatie. Het levert snellere en fraaiere formuleringen op, er is geen vertaling nodig, en het levert goedkopere arbeidskrachten. In eigen land vond ik in Vacature van 30*april*2005 exclusief Engelstalige personeelsadvertenties van verschillende bedrijven. Tegen deze concurrentievervalsing niet optreden is differentiële kansen op de arbeidsmarkt instandhouden. Van weeromstuit stimuleert dat de hang om van meet af aan het Engels in te bouwen in de andere landen waardoor het effect nog wordt vergroot. Hoe op lange termijn de verscheidenheid van taal en cultuur in Europa kan worden gered is een fundamenteel probleem voor Europa. Door niet op te treden tegen deze concurrentievervalsing zullen op langere termijn alle talen, op één of twee na, gedegradeerd worden tot talen van tweede rang. Ze gaan verbasteren of atrofiëren. Het atrofiëren van het Nederlands op wetenschappelijk gebied is al volop aan de gang. Ten slotte is er veel kans dat deze talen verdwijnen. Taal is macht en dus in bepaalde situaties ook onmacht, achterstelling, zelfs onderdrukking. Taal is geld en dus in bepaalde situaties ook werkloosheid en armoede. Taal is status en in bepaalde situaties impliceert dit het verschoven worden naar de zelfkant van de maatschappij. Taal is cultuur en in bepaalde situaties impliceert dit geringe vorming en ontwikkeling en dus neerwaartse sociale stratificatie.
Een vijfde factor is de besluitvorming. De EU houdt zich steeds minder aan de bevoegdheden die haar exclusief toekomen. Ze mengt zich in de gedeelde bevoegdheden, zelfs in de ondersteunende, coördinerende en aanvullende optredens. Op het einde van haar ministerambt zuchtte Vera Dua, gewezen Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw, dat ze als minister niets anders had gedaan dan Europese richtlijnen omzetten in Vlaamse decreten. In het Vlaams regeerakkoord van 1999 staat letterlijk: "de Europese Unie die steeds sterker de beleidsagenda van zijn leden stuurt".
De zesde factor betreft de subsidiariteit. De commissie treedt streng bureaucratisch-juridisch op. Dat is een handicap op drie terreinen. Op het ogenblik rijzen zeer snel politieke problemen, ze zijn zeer gediversifieerd als gevolg van een steeds sterkere opdeling van de landen in regio’s en van de subsidiariteit. De besluitvorming in de EU is een imbroglio van stuksgewijs beslissen door telkens andere en veelvuldige actoren. De lidstaten zijn daarvoor medeverantwoordelijk, want ze willen maximaal genieten van het rijke manna van de EU. Ze gebruiken de EU ook vaak als boeman om een beleid te voeren waarvoor zij zelf niet de moed, de kracht of de energie hebben. De subsidiariteit die in de grondwet is opgenomen, is slechts oogverblinding en eigenlijk niet effectief. Als men de subsidiariteit wil realiseren had men drie dingen moeten doen. Ten eerste had men niet de parlementen, maar de regeringen moeten raadplegen. Ten tweede had men in een aantal gevallen, zoals in België met zijn federale structuur, moeten voorzien in een opsplitsing van de stemmen binnen de raden. Ten derde had men het referendum formeel moeten institutionaliseren. De IGC heeft niet zomaar het prachtige citaat van Thucydides afgevoerd: "Onze Grondwet wordt democratisch genoemd omdat de macht niet in handen is van een minderheid, maar van de grootst mogelijke meerderheid". België gaat hier niet vrijuit. Het heeft geen referendum gehouden, terwijl het zonneklaar is dat de Europese staten zich tegen de vloedgolf van de EU verdedigen met de feitelijke institutionalisering van het referendum, met het feitelijk in de Europese grondwet inschrijven van het referendum. Werd de Bolkestein-richtlijn het meest tegengehouden door de 60.000 mensen die in Brussel hebben betoogd of door het gevaar van een "neen" op het Franse referendum? De vraag stellen is ze beantwoorden.
Internationaal namen de referenda in de twintigste eeuw, van 1980 tot 2000, als volgt toe: van 48 naar 98, 115, 256 en 330. De Europese referenda over Europese aangelegenheden: van 5 in de jaren ’70 naar 4 in de jaren ’80, 12 in de jaren ’90 en tussen 2000 en 2010 waren het er 24. Met het inschrijven van het referendum in de Franse grondwet is die evolutie zeker nog niet ten einde. Je ontkomt niet aan de vaststelling dat het referendum in Europa is geïnstitutionaliseerd. België heeft een enorme kans laten verloren gaan om die subsidiariteit te realiseren. Ik blijf hopen dat Vlaanderen en Wallonië alsnog dit instrument zullen gebruiken.
Als ik alle factoren wetenschappelijk-politologisch ontleed, kom ik tot het volgende besluit: de subsidiariteit in de grondwet is een niet-beslissing, zoals de Tobin-taks eigenlijk een niet-beslissing is. Ik parafraseer Europees Commissaris Margot Wallström: ‘Ceci n’est pas une législation, c’est de la communication’.
In de Franse politologie wordt met een mooie formule gezegd: ‘Le système politique doit être �* l’écoute de la société’. Dat geldt zeker in een democratisch bestel. Maar de EU doet dat niet. Haar reacties op een mogelijk "neen" in Frankrijk, Nederland of elders bewijzen dat. Di Rupo zei op het congres: ‘L’Europe des gens, pas l’Europe de l’argent’. Dit is enger dan: ‘être �* l’écoute de la société’, maar erkent de noodzaak om naar de mensen te luisteren.

België heeft op het stuk van de subsidiariteit naar aanleiding van de Europese grondwet al geabdiqueerd. Ik zie daarvoor drie aanwijzingen.

Ten eerste hebben we de kans gemist door het referendum aan ons voorbij te laten gaan.

Ten tweede ben ik na de intergouvernementele conferentie van 18*juni*2004 op zoek gegaan naar de Nederlandse tekst van de Europese grondwet. Ik ging ervan uit dat hij op het moment van de plechtige ondertekening in Rome wel beschikbaar zou zijn. Maar dat was niet zo. Hij werd een half jaar na de IGC, op 16*december*2004 gepubliceerd. Dan wordt ons burgers verweten dat we de grondwet niet hebben gelezen, als zelfs voor de plechtige ondertekening niet werd gewacht tot men over de Nederlandse tekst beschikte. Ik vraag mij af hoe Kamer, Senaat en Vlaams Parlement zullen functioneren. Met welke teksten zullen zij werken? Overdrijf ik als ik zeg dat het Vlaamse parlementslid, om zijn werk te kunnen doen, juridisch Frans, Engels of Duits moet kennen? Zo niet loopt hij een half jaar achter, en is de beslissing al lang genomen.

Ten derde zoek ik nog altijd naar een mogelijke verklaring voor het feit dat België, dat toch ook mijn land is, in de Europese grondwet wordt voorgesteld als een overwegend Franstalig land. De grondwet wordt ondertekend "pour sa Majesté le Roi des belges", waarna een vertaling volgt in het Nederlands en het Duits. Als indicator voor de broodnoodzakelijke verdediging van het Nederlands in Europa, kan dat tellen. Vlaanderen vindt bij dezen een verwittiging in de Europese grondwet zelf. Dat is door België zelf beslist.

Bronislav Gerimek, de vroegere Poolse dissident zei: "Pour la première fois un débat dans toute l’Union Européenne au même moment, c’est un fait immensément positif." Inderdaad, de referenda in de tien Europese landen hebben een zeer heilzaam effect. Ze onderzoeken of de EU goed bezig is. Meteen roept het beate europeanisme het schrikbeeld van een Europese crisis op. Dat debat leert dat de EU naast grote delen van de bevolking heeft gewerkt en vele wezenlijke problemen niet onderkent of niet adequaat beantwoordt. Zij is veel te weinig "�* l’écoute de la société", veel te weinig democratisch en heeft veel te weinig gelegitimeerde kernactoren. Haar subsidiariteit is een tactische zet om de landen over de grondwetstreep te trekken. Het is "de la communication". Nu zijn "être �* l’écoute de la société, des sociétés multiples et diverses en Europe", " luister naar de maatschappij, de democratie, de subsidiariteit en het federalisme" typische kenmerken van "das Europaïsche an Europa". Zowel de EU als België moeten hun uitwerking van de subsidiariteit grondig herzien.

[Knuppel]

Je valt er toch niet van achterover dat ik duizendmaal meer vertrouwen heb in Wilfried De Wachter dan in Jan Loones?

[Clemens]

Oorspronkelijk geplaatst door Super@Blokster

En wie bepaald wat wel of niet opweegt tegen de de 'manifeste voordelen' van de Europese grondwet?

We hebben het toch over dezelfde EU-grondwet waar Wilfried de wachter DIT over zei?

(Ik weet dat het een hele boterham is maar het loont de moeite om het te lezen!)

Hetgeen Wilfried De Wachter schrijft, kan allemaal waar zijn, maar dat doet niets af van de verdienste van Geert Bourgeois die ervoor gezorgd heeft dat Vlaanderen rechtstreeks een stem heeft in Europa.

En dat is niet dank zij die dikke boterham van Wilfried De Wachter.