Radio Centraal

[King of beggars and fleas]

ik hoop echt dat radio centraal verder blijft doen. En ik dacht dat ze een paar jaar geleden eigenlijk al waren gestopt met in the air uit te zenden en online waren gegaan ? dat blijkt dus niet te kloppen ?

[werkgroep morkhoven]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

ik hoop echt dat radio centraal verder blijft doen. En ik dacht dat ze een paar jaar geleden eigenlijk al waren gestopt met in the air uit te zenden en online waren gegaan ? dat blijkt dus niet te kloppen ?

Ze zijn enkel een week lang uit de ether geweest, meer niet.

[werkgroep morkhoven]

Schrijver-Woordkunstenaar Gerard Reve is dood en begraven



Hymne voor M.

Gij die alles weet en alles begrijpt, ook waar Uw Zoon geen tijd voor heeft en geen geduld, tot U, lieve Moeder, zing ik dit lied: van U gekomen, keer ik tot U terug. Moge het niet te lang duren voordat ik weer bij U ben.

(Uit 'Een Circusjongen')

[Jazeker]

Misschien kan je dat in de juiste thread gooien ?

[werkgroep morkhoven]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Misschien kan je dat in de juiste thread gooien ?

Hoezo 'gooien' ?

Maar, kom geen gezever. We willen constructief blijven.

Welke van de door jou opgestarte threads die ik hier weergeef, komt daarvoor het best in aanmerking ?

Rob Verreycken neemt ontslag uit Vlaams Parlement
Wil je een moslimrijk ?
Subjectief onveiligheidsgevoel in Anderlecht
kandidaat Darwin Awards...
koosjere gsm
Het is hier rustig...
Franstalige premier ,,geen taboe'' voor Demotte
,,Afghaanse bekeerling moet hoe dan ook gedood worden''
Vlaanderen Actueel mayhem
Kabinetten verdubbeld
Topman Telecom Italia geflitst tegen 311 km per uur
Moslims willen Denemarken voor rechter
De echte bezigheden in de politiek...
Peiling Enkel de dames : Is dit een mooie man ? -dit is de echte-
Amish Paradise
Ex-prostituees laten zich omscholen tot bejaardenverzorgsters
Directe democratie
Gangsters stelen recordbuit...Monopoly-geld
wij zijn sp.a
Stemmenkampioen uitslag voor februari 2006
propaganda...
Verkiezingsuitslagen 2000
Vlaams Belang bereidt rurale inhaalbeweging voor
5 lessen in management
Saudische rechter veroordeelt zichzelf


Het zoeken naar God betekent het zoeken naar de liefde

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

Hoezo 'gooien' ?

Maar, kom geen gezever. We willen constructief blijven.

Welke van de door jou opgestarte threads die ik hier weergeef, komt daarvoor het best in aanmerking ?

Wie zegt dat het een door mij gestarte thread moet zijn ? Wat dacht je van "dodenboek 2006" in ditzelfde subforum ?

[werkgroep morkhoven]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Wie zegt dat het een door mij gestarte thread moet zijn ? Wat dacht je van "dodenboek 2006" in ditzelfde subforum ?

Heb je geen aangenamer voorstel ?

[werkgroep morkhoven]

Hebben ze hier niks luchtiger in huis, iets wat bijvoorbeeld ook wat hoop geeft aan de overlevenden ?

[werkgroep morkhoven]

Ik ben liever eeuwig verdoemd, dan gered wanneer van de redding ook maar één schepsel wordt uitgesloten

[werkgroep morkhoven]

Het condoleanceregister:

]

http://www.bookman.nl/reve/
----------

Informatiepagina 'Nader tot Reve': http://www.nadertotreve.nl/

[werkgroep morkhoven]

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

De Nederlandse schrijver Gerard Reve wordt morgen ten grave gedragen.
De woorden van zijn overleden naamgenoot Karel van het Reve (1921 - 1999) hadden voor zijn afscheid geschreven kunnen zijn...


"Als je wat ouder bent sterf je bij stukjes en beetjes.
Zo ruik ik bijvoorbeeld haast niets meer (behalve poep en het bakken van spek).

Wonderlijk is, dat na mijn dood ook mijn herinneringen verdwijnen.
Bij ons thuis kwam in de jaren dertig een Komintern-agent, Karl genaamd, een Duitser.
Het was een aardige man.
Hij sprak altijd heel zachtjes, en rookte Egyptische sigaretten.
Hij is tijdens de oorlog in Duitsland gearresteerd en onthoofd.
Af en toe denk ik aan hem. Wie zal als ik dood ben aan hem denken?"


Grafschrift

Hier ligt Van het Reve.
Hij kon niet langer leven.


Karel van het Reve, Literatuurwetenschap:
Het raadsel der onleesbaarheid
De ondergang van het morgenland (1990)

Bron: http://www.schrijversinfo.nl/revevanhetk.html

Karel van het Reve was de oudere broer van Gerard Reve.

[werkgroep morkhoven]

Van Radio Centraal naar Gerard Reve is maar een kleine stap.
Gerard Reve was immers een totaal non-conformistische figuur alhoewel non-conformistische radiomakers niet altijd een gevoel voor humor hebben...



Een Reve-fan getuigt op de volgende ontroerende wijze:

"Gerard Reve heeft me in de loop van tientallen jaren onnoemelijk veel leesplezier geschonken.

Slap woord: leesplezier. Maar ik neem het letterlijk - hij was (is) een van de weinige Nederlandse schrijvers die me spontaan hardop in de lach deed (doet) schieten.

Ik durf ook te beweren dat ik ALLES van hem heb gelezen.
Maar ik ben geen Reve-verzamelaar, in mijn boekenkast staan veel eerste drukken, maar geen zeldzaamheden.
Op één uitzondering na.
Van de Revekenner en verzamelaar Diederik van Vleuten kreeg ik vorig jaar een exemplaar van het door de Revianen felbegeerde, want nauwelijks nog te vinden boekje uit 1922, De Kleine Neurasthenicus - Beknopte handleiding tot een ordentelijk leven - door dr. Herman Gerard de Cock.
Dit curieuze werkje speelt een belangrijke rol in Reve's debuutroman De Avonden. Hoofdfiguur Frits van Egters citeert er meerdere malen uit.

Ook heeft Reve de titel van zijn boek 'dat alle andere boeken overbodig zou maken', Het Boek van het Violet en de Dood, aan De Kleine Neurasthenicus ontleend.
Voor meer achtergronden verwijs ik naar de site van DBNL - de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren."

[werkgroep morkhoven]

Radio Centraal stuurt open brief naar Geert Bourgeois


Na de commotie die er ontstond naar aanleiding van de schorsing van 146 frequenties door de Raad van State en de discussies over de openbare omroep, hield Radio Centraal Antwerpen een pleidooi voor de niet-commerciële lokale radio.

Radio Centraal schreef daarvoor een open brief naar de Vlaamse minister voor media Geert Bourgeois en naar diverse politici die van nabij betrokken zijn bij de media of bekend staan als specialisten op dit terrein.



Aan de Heer Geert Bourgeois
Vlaams Minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme
Alhambragebouw, 7de verdieping
Emile Jacqmainlaan nr.20
1000 Brussel

Antwerpen, 25 januari 2006


Geachte Heer Minister,

Betreft: frequentieplan lokale radio’s


De bitsige reacties van de commerciële zenders op de dotatie en de plannen van de openbare omroep VRT en de commotie die is ontstaan naar aanleiding van de schorsing door de Raad van State van 146 frequenties van lokale radio’s, zijn een goede aanleiding om een ander, niet onbelangrijk, probleem onder uw aandacht te brengen.

Radio Centraal Antwerpen is één van de nauwelijks nog bestaande echt niet-commerciële radio’s in België met een sterke verankering in de lokale socio - culturele gemeenschap. Al meer dan 25 jaar trekt de radio met zijn ruim 150 medewerkers aan de kar. Niet onbelangrijk in de context van de commercialisering van de media is dat dit al 25 jaar gebeurt zonder dat er ook maar de minste reclame wordt uitgezonden: Radio Centraal voelt zich allerminst geroepen om commerciële belangen te verdedigen of om te dienen als doorgeefluik van commerciële boodschappen. In de bijgevoegde brochure kan u vinden waar Radio Centraal onder meer voor staat. U zult merken dat Radio Centraal een volwaardig en vooral aanvullend alternatief is voor de openbare omroep.

Daarom is het zo jammer dat in de opeenvolgende erkenningsrondes van lokale radio’s geen of nauwelijks rekening werd gehouden met de inhoudelijke aspecten van het medium of met de manier waarop er met het medium wordt omgegaan. Voorschriften in verband met ‘stationcalls’ en het aantal nieuwsuitzendingen (die vaak alleen maar voorgelezen telexen of berichten bevatten die door agentschappen worden aangeleverd), kunnen bezwaarlijk als inhoudelijke aspecten beschouwd worden.

Dat anderzijds de technische aspecten even zwaar*doorwogen in de beoordeling van een dossier is volgens ons op het lijf van de commerciële netwerken geschreven. Het blijft vreemd dat de technische aspecten zo zwaar doorwogen omdat geen enkele zender mag uitzenden met apparatuur die niet door de bevoegde diensten is goedgekeurd.

De wetgeving en de erkenningsvoorschriften rond lokale radio’s hebben er dan ook voor gezorgd dat in de meeste gevallen commerciële en kapitaalkrachtige concerns – met nauwelijks of helemaal géén binding met de lokale gemeenschap -* de interessantste en meestal ook nog eens de frequenties met de hoogste vermogens binnenhaalden. Heel vaak werden de afgeleverde vergunningen het voorwerp van lucratieve verhandeling.
Zo kreeg in Antwerpen Crooze FM, behorend tot de Amerikaanse groep Emmis, een frequentie toegewezen met een vermogen van 1995 W. De vergunning was voordien gewoon overgekocht van een vroegere (commerciële) lokale radio en bij de jongste erkenningsronde kreeg de uit het niets opgedoken radio een zeer goede quotering voor zijn inplanting in de plaatselijke gemeenschap.
Radio’s op de rand van het faillissement verkopen hun vergunning gewoon door, terwijl het logischer zou zijn dat de frequentie weer vrijkomt, zodat iedereen opnieuw kan meedingen naar de openvallende frequentie. Radio Antigoon is er een sprekend voorbeeld van. Nog een andere Antwerpse radio kocht de vergunning van een kleine lokale radio met een zeer beperkt zendvermogen en kon van in de aanvang plots met een veel hoger vermogen dan op dat ogenblik voor de lokale radio’s gangbaar was, gaan uitzenden. Ondertussen is diezelfde radio toegetreden tot het Contact – netwerk. Het zijn slechts drie voorbeelden uit de tientallen. U kunt trouwens heel eenvoudig zelf nagaan hoe weinig echt onafhankelijke radio’s er zijn overgebleven uit de beginperiode en vooral hoe weinig er zijn bijgekomen.

Bovendien hebben verschillende voorstellen van diverse politici er ook nog voor gezorgd dat in een eerste fase ketenvorming mogelijk werd en in een volgende fase werd de samenwerking die daardoor ontstaan zou zijn, gemakkelijker gemaakt. Dit zogenaamd om de leefbaarheid te verhogen. Het heeft – en het was voorspelbaar – alleen maar meer van hetzelfde opgeleverd.

De situatie op het terrein (zoals dat dan heet) is er dan ook naar: computerradio’s waar nog nauwelijks de tussenkomst van mensen vereist is, allemaal vissend in dezelfde vijver van reclame en commerciële muziek, waar het afsluiten van publiciteitscontracten de belangrijkste inspanning lijkt die deze zendgemachtigden leveren, hebben radio’s gecreëerd die onderling verwisselbaar zijn en die elkaar naar het leven staan.

De 2 ‘nationale’ commerciële radio’s Q-Music en 4FM kregen een kleinere kloon in de provincieradio’s (Antwerpen 1 bvb. voor de provincie Antwerpen). De zogenaamde agglomeratieradio’s (mét hogere vermogens) waren al evenzeer klonen van hun commerciële grotere broers en zenders als VRT’s Donna. Dat komt onder meer duidelijk naar voren uit de recentste bekendmaking van de luistercijfers. Dan leest men in de krant: “Q-Music springt over Donna’.
De radio, zo blijkt, is een populair medium. Maar het ‘klonen’ van zenders heeft een niet te stuiten verschraling in het leven geroepen. Een verschraling die men merkt als men de frequentieband afloopt: tientallen onderling verwisselbare zenders met meestal een goed tot uitstekend zendcomfort. Die verschraling leidt op zijn beurt tot debilisering: nieuwe muziek valt er niet te ontdekken, van creatief omgaan met het medium radio heeft men blijkbaar nog nooit gehoord.

Bij de toekenning van de frequenties zijn de aanvullende, creatieve, innoverende en explorerende aspecten van radio totaal genegeerd, met de al genoemde verschraling tot gevolg. Het blijft een raadsel waarom (tot nu toe in alle erkenningsrondes) interessante projecten van groepen die een visie hebben en die zelf hun eigen dossier samenstellen uit de boot vallen.
We denken daarbij onder meer aan radio Progres uit Sint-Niklaas die naast een vergunning greep, maar waarvan de betrokkenen toch blijven mobiliseren en allerlei activiteiten blijven organiseren. Door de overvloed aan vergunde commerciële stations en – ketens, blijft er geen plaats over voor nieuwe, vernieuwende, interessante projecten en doelgroepenradio, waarbij we – niet limitatief – denken aan universiteitsradio’s, radio’s voor migranten, radio’s ingeplant in het verenigingsleven, voor senioren, enzovoorts, en zo verder. Zo veel gemiste kansen… Alle diversiteit is uit het medium radio verdwenen.

De laatste erkenningsronde waarvan het resultaat op 27 mei 2004 hoorbaar werd op de frequentieband, heeft de genoemde problemen nog verergerd. Door voor het eerst een bepaald vermogen aan een bepaalde frequentie én een bepaalde geografische plaats te koppelen, is voor heel wat lokale radio’s overleven zo goed als onmogelijk geworden. Ofwel moesten zij zware financiële inspanningen leveren om op de voorziene plaats te gaan uitzenden, ofwel moesten zij zich tevreden stellen met een veel lager vermogen dan het toch al lage vermogen dat hun eerst was toegekend, wat meteen ook hun inkomsten uit publiciteit sterk deed verminderen.

Hoe radio óók kan, bewijst Radio Centraal al 25 jaar. Het feit dat bepaalde projecten de steun genieten van én gewaardeerd worden door de stad Antwerpen en het feit dat we de afgelopen drie jaar door de Koning Boudewijnstichting als vrijwilligersorganisatie een prijs kregen in hun wedstrijd ‘Vrijwilliger gezocht’ én een prijs voor innoverende, creatieve projecten in de grootstad, die een bijdrage leveren voor het gelijkekansenbeleid (een reeks programma’s met als titel: ‘Met onze kroeg de lucht in’), spreekt in dit verband boekdelen.

Maar in de jongste erkenningsronde werd de radio voor zijn 25 jaar vrijwillige inzet en dienst aan de gemeenschap ‘beloond’ met een vermogen van 14 Watt. U leest het goed: veertien (14) Watt! In de agglomeratie Antwerpen! Goed voor 45 Watt uitgestraald vermogen en minder dan de helft van het vermogen dat we zouden hebben als we niet uitzonden van op de plaats waar we dat al ruim 23 jaar doen.
Het ‘probleem’ is dat Radio Centraal gevestigd is aan de Ernest Van Dijckkaai 21, waar hij een deel van het pand in eigendom heeft en waar de studio’s en zendinstallaties zijn ondergebracht. Om helemaal aan de zendvergunning te voldoen en om dus op een vermogen van 34 Watt (100 Watt uitgestraald vermogen) te mogen uitzenden, zouden wij verplicht zijn om te gaan uitzenden aan de Boterlaarbaan in Deurne, ongeveer 5 km van onze huidige locatie.
Het zou ons opzadelen met een heleboel extra kosten. De huur van de antenne – op privé-grond – alleen al zou 625 € per maand kosten. Dat is letterlijk weggegooid geld dat we liever aan verbeteringen van onze infrastructuur en onze uitzendingen willen besteden. Nog afgezien van het feit dat een dergelijk laag vermogen voor een radio als Centraal volstrekt belachelijk is. En tussen haakjes: voor heel wat ‘kleinere’ lokale radio’s stelt zich hetzelfde probleem: zij worden immers ook geconfronteerd met heel wat extra structurele kosten. Ook voor hen letterlijk weggegooid geld.

Wij zouden het dan ook bijzonder op prijs stellen indien u, in het licht van de huidige problemen met het frequentieplan, rekening zou houden met onze verzuchtingen. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om eindelijk, na 25 jaar, ook eens goede mogelijkheden te creëren voor de enkele radio’s die een andere aanpak voorstaan, die niet commercieel zijn, maar die het belangrijk vinden om de gemeenschap waarin ze opereren te confronteren met een totaal*andere kijk op de maatschappij waarvan we allemaal deel uitmaken.
Subsidies vragen we niet. Wél een beheersing van de kosten (Sabam en de billijke vergoeding bvb.), een storingsvrije frequentie en een voldoende hoog vermogen om het ‘werk’ dat met veel enthousiasme en inzet door de meer dan 150 medewerkers al meer dan 25 jaar wordt verzet, op dezelfde manier te blijven voortzetten.

Wij danken u alvast van harte voor Uw inzet en wij hopen op een positief signaal van Uw kant.

Met de meeste hoogachting,

(getekend) Roger Van Loon
Penningmeester

In opdracht van Radio Centraal vzw
Peter De Ceulaer
Voorzitter
Daniël Renders
Secretaris

Cc: Patrick Janssens, burgemeester van Antwerpen en Vlaams Parlementslid
Cc: Carl Decaluwe (CD&V)
Cc: Kris Van Dijck (NV-A)
Cc: Dany Vandenbossche (SP.a)
Cc: Jos Stassen (Groen!)
Cc: Marino Keulen (VLD)
Cc: Bart De Wever (NV-A)
Cc: Van Rompuy Eric (C.D.&V.)
Cc: Bart Caron (Spirit)
Cc: De dagbladpers


Bron: http://www.fmradio.be/new/nieuws.php?id=38116&switch=be

[BigF]

34 posts in deze draad en 25 daarvan komen van Werkgroep Morkhoven!

Eigen draad eerst?

[werkgroep morkhoven]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

34 posts in deze draad en 25 daarvan komen van Werkgroep Morkhoven! Eigen draad eerst?

Bedankt voor uw belangstelling.

[werkgroep morkhoven]

Ik vond een artikel onder de titel: 'Was Gerard Reve een vuile racist ?' Iets voor Reve-liefhebbers, dacht ik...



Bij de Reve herdenkingen had men het ook over Reve als provocateur.De vlaamse media belichtten hierbij éénzijdig zijn provocaties i.v.m. het katholicisme (paus,God als ezel enz.) In Nederland werden op Ned.1 en Ned.3 ook zijn 'provocaties' i.v.m. de surinaamse immigranten besproken.Zonder taboe werd de vraag gesteld :"Was Reve een vuile racist?"In tegenstelling met Canvas werd hier ook een uitgebreid fragment getoond uit de beruchte ' Nacht der Poëzie ' Kortrijk 1975,en ook het bitsige gesprek van een woedende Reve met de ontdane kleurling Andreas Haakman werd niet gecensureerd.Ook de VRT bezit die filmfragmenten (Terloops 24-5-1975)Surf naar VARA Woestijnruiters (met Paul Witteman en Jeroen Pauw ), naar de uitzending van 09 april. Het fragment begint op de 53-ste minuut.

'Andere Tijden' (16 dec. 2003 ) publiceerde ook een verslag van deze memorabele ' Nacht der Poëzie ' Kortrijk 1975:

De Vlaamse Guido Lauwaert is nog steeds trots dat hij het is geweest die Reve destijds naar Kortrijk heeft gehaald. Als organisator van de 'Nacht van de Poëzie' ontving hij de schrijver in mei 1975 op zijn kantoor, een paar dagen voor het festival. Die eerste ontmoeting zal hij niet snel vergeten. 'Reve kwam binnen op mijn bureau en zei: "Ik heb nu getekend, doe met mij wat gij wil".' Daarop antwoordde de Lauwaert impulsief: 'Zet het land maar op zijn kop, want we kunnen nog wel wat publiek gebruiken'. Reve, altijd in voor een aardige publiciteitsstunt, pakte direct de telefoon en belde alle Vlaamse journalisten die hij kende. Volgens Lauwaert sprak hij tegen elk van hen exact dezelfde woorden: 'Muis, ik heb een exclusief verhaal voor jou. Op één voorwaarde, dat je het morgen op de voorpagina plaatst.' Daarna kwam het zogenaamd exclusieve verhaal. Dat was ten eerste dat hij op de Nacht van de Poëzie zijn geloof zou afzweren (Lauwaert: 'dat zoog hij ter plekke uit zijn duim') en ten tweede dat hij een zeer racistisch gedicht zou voordragen De volgende ochtend bekeken ze samen de Vlaamse kranten. Niets. Blijkbaar hadden de journalisten het niet helemaal vertrouwd of was er belangrijker nieuws geweest. Daarop belde Reve een aantal Nederlandse journalisten, met exact hetzelfde verhaal. Dit keer had hij meer succes: op 15 mei meldde het ANP dat Reve in Kortrijk een gedicht zou voordragen 'van uiterst rechtse, fascistische en racistische aard'. Het bericht haalde alle kranten, uiteindelijk ook de Vlaamse. En wat de organisator had gehoopt gebeurde: het publiek stroomde massaal toe. Er waren bijna 10.000 bezoekers, een record dat Lauwaert nooit meer heeft weten te overtreffen. De avond was nog geen half uur bezig of Lauwaert kreeg bezoek: de burgemeester van Kortrijk, de hoofdcommissaris van politie en de rijkswachtkapitein van het district. Burgemeester Ivo Lambrecht viel met de deur in huis: 'Ik verbied u bij deze Reve zijn gedicht voor te laten lez en.' Hij zou al tientallen verontruste telefoontjes hebben gehad. Of het nu ging om het afzweren van het katholicisme - de burgemeester was zeer gelovig - of om het aangekondigde racisme is achteraf niet helemaal duidelijk. Hoe dan ook, het optreden moest verboden worden. Lauwaert hield echter zijn poot stijf en zei dat hij er niet over piekerde het optreden af te gelasten. Reve was verantwoordelijk voor zijn eigen woorden en bovendien, afgelasten zou tot een regelrechte oproer onder het publiek leiden. Onder invloed van de wat mildere rijkswachtkapitein haalde de burgemeester uiteindelijk bakzeil: Reve mocht spreken.Hij kwam het podium op in een van Lauwaert geleend zwart overhemd, met een zilveren kruis om de borst. Het was inmiddels twee uur 's nachts. Reve begon met het verhaal dat hij zijn geloof had willen afzweren, maar dat een goddelijke brief uit Rome hem daarvan gelukkig tijdig had weten te weerhouden. Daarna kwam het gewraakte gedicht.(zie onderaan tekst ) Voor de gelegenheid hing hij naast het kruis nog een paar andere zilveren symbolen om: hamer en sikkel, 'ban-de-bom-teken' en een hakenkruis. Om het geheel af te maken droeg hij één witte bokshandschoen. Met luide stem declameerde hij 'Voor eigen erf'. Bij de slotzin: 'Op naar de Blanke Macht!' stak hij zijn witte gebalde vuist hoog in de lucht. Op de achtergrond klonk eerst het Wilhelmus, daarna de Marseillaise. De zaal applaudisseerde, enigszins aarzelend.. “Voor eigen erf” Onze kassiers op de wegen beroofd Aan ouden van dagen op kaarslichte dag Hun beursje met spaargeld ontrukt Onze roomblanke dochters onteerd Waarheen mijn vaderland O Nederland ontwaak Gooi al dat zwarte tuig eruit Ons land voor ons Op naar de Blanke Macht!

Een van de mensen in de zaal was Andreas Haakmat, Surinaams advocaat. Hij was een groot bewonderaar van Reve, vooral van De Avonden. 'Ik dacht, wat een mooie typering van die tijd. Die man die zet luiken open. Reve stond voor mij bovenaan bij de Grote Drie: Reve, Hermans, Mulisch.' Zijn bewondering voor Reve groeide tijdens het beroemde Ezelproces van 1966. (Reve was beschuldigd van godslastering, omdat hij God had beschreven als een ezel waarmee hij de liefde bedreef.) Haakmat, die toen al enkele jaren in Nederland woonde, maakte de rechtszaak mee als assistent van openbaar aanklager Abspoel. Reve stal de show in de rechtszaal, dat moest zelfs de tegenpartij erkennen. Haakmat: 'Ik was zeer onder de indruk van zijn verdediging. Toen hij zijn requisitoir voerde wist ik dat hij zou worden vrijgesproken.' En terecht, vindt Haakmat. Maar in 1975, negen jaar later, was Haakmat bepaald niet op de Nacht van de Poëzie om Reve toe te juichen. Op de radio had hij hem in een interview horen zeggen dat hij de blanken beschouwde als een 'superieur ras'. Toen niet lang daarna de provocerende aankondiging van Kortrijk kwam, besloot hij Reve publiekelijk ter verantwoording te roepen. Daarbij werd hij een handje geholpen door de VPRO. Een tv-ploeg van het programma 'Berichten uit de samenleving' bood hem een lift aan, in de hoop op een interessante confrontatie met Reve. Dat bleek een schot in de roos. Toen het Haakmat niet lukte om Reve tot een debat in de zaal te verleiden, toog hij met tv-ploeg en al naar de kleedkamer van de schrijver.

Zolang Reve zijn eigen optreden regisseerde verliep alles volgens plan. Op deze onverwachte invasie had hij echter niet gerekend. Terwijl de camera draaide beschuldigde Haakmat Reve ervan 'onder het mom van deftige poëzie eigenlijk een soort 'vuil racisme' te bedrijven. Of de schrijver meende wat hij zei deed daarbij voor de Surinamer niet ter zake: 'Propagandastunt of geen propagandastunt: u wakkert latente racisme gevoelens bij grote groepen mensen aan.' Reve weigerde eerst in discussie te gaan, maar begon zich wel zichtbaar op te winden. Hij sloeg met zijn vuist ( inmiddels weer zonder bokshandschoen) op tafel: 'Omdat die negers in Suriname 125 jaar geleden slaven waren, is dat het recht dat hun achterkleinkinderen naar Amsterdam komen en van de steun leven?' En waarom moest hij daarvoor betalen? Haakmat zei daarop dat Reve aanstuurde op een tweede Kristalnacht.

Reves optreden in Kortrijk, maar misschien nog wel meer de 'kleedkamerscene’ met Haakmat, maakten heel wat los in Nederland. Op zich was men wel wat gewend van beroepsprovocateur Reve, maar dit ging zelfs de meeste fans te ver. Een groep vooraanstaande Nederlanders vormde een protestcomité onder leiding van Mary Zeldenrust-Noordanus (oud-voorzitter van de NVSH), Benno Premsela (oud-voorzitter van het COC), Hedy d'Ancona en Mies Bouhuys. In een open brief noemden ze de uitspraken van Reve 'milieuverontreinigend'. De VARA besloot een aantal - al gemaakte - radioprogramma's met Reve niet uit te zenden.

Reve reageerde op alle commotie met een ingezonden brief in het Parool. Daarin noemde hij zijn gedicht een in 'primitieve, vermoedelijk in al te vulgaire bewoordingen gestelde alarmkreet'. 'Ik bedoel niet letterlijk wat in het gedicht staat, want ik ben geen racist en de neger heeft mijns inziens recht op een plaats onder de zon gelijkwaardig aan die van de blanke. Ik heb echter door dit brute middel bij miljoenen gehoor gevonden voor mijn betoog, volgens hetwelk de immigratiepolitiek van de Nederlandse regering, die massaal mensen binnenlaat, voor wie er in Nederland geen werk, geen woonruimte en geen toekomst is, en slechts verpaupering en criminaliteit in het verschiet liggen, tot een ramp zal moeten voeren.'

Het is de vraag of dat nu de toelichting was, waarop zijn linkse aanhang zat te wachten. Kritiek op het Nederlandse immigratiebeleid, zeker op deze manier verwoord, was bepaald niet bon ton midden jaren zeventig. Toch lijkt de verkoop van Reves boeken niet onder de kwestie-Kortrijk geleden te hebben. Na nog een aantal boze ingezonden brieven raakten de Nacht van de Poëzie en de Blanke Macht in de vergetelheid. 'Het ironische van de ironie' Enkele reis Takki Takki Oerwoud en andere kwesties Na de rel rond Kortrijk hield Reve zich een paar jaar gedeisd. Toch was het niet de eerste, noch de laatste keer dat hij in opspraak zou komen wegens dubieuze uitlatingen over buitenlanders. In een beruchte brief aan Simon Carmiggelt uit 1972 schreef hij al: 'Nu moeten we nog van die Surinaamse en Curaçaose & Antilliaanse troep af. Ik ben er erg voor, dat die prachtvolken zo gauw mogelijk geheel onafhankelijk worden, en ons niks meer kosten, zodat we ze allemaal met een zak vol spiegeltjes en kralen op de tjoeki tjoeki stoomboot kunnen zetten, enkele reis Takki Takki Oerwoud, meneer!' (brief aan Simon Carmiggelt, in De taal der liefde, 1972 ). Verderop in dezelfde brief nam Reve alvast een voorschot op de kritiek. Hij gaf nu geen politiek-ideologische verklaring - zoals drie jaar later na Kortrijk - maar juist een uiterst pragmatische. 'Zoals je weet, is door de beschuldiging van "racisme", enkele jaren geleden aan mijn adres geuit, de verkoop van mijn boeken verveelvoudigd. Ik ben niet enkelvoudig genoeg van geest, en ook veel te intelligent, om een racist te zijn, maar die beschuldiging, en het lucratieve effect ervan, hebben mij aan het denken gezet. Ik behoef maar een of andere persoon sprekend in te voeren, die zich laatdunkend over allerlei inferieure kokosnotenplukkers uitlaat en voor de eer van "onze meisjes en jonge vrouwen" opkomt en het Geld stroomt mij toe. Het zwarte goud.' Geld dus, niets dan geld zou de drijfveer zijn voor dit soort uitspraken. Daar dacht Harry Mulisch, om maar eens iemand te noemen, heel anders over. Mulisch schreef als reactie op De taal der liefde een vinnig pamflet getiteld: 'Het ironische van de ironie'. Daarin betoogde hij, dat Reve het stijlmiddel van de ironie misbruikte om zijn kwalijke, racistische opvattingen te verhullen. Mulisch: 'De corpsstudent speelt net zo lang de man met de grote bek, tot hij het is'. 'Hij [Reve] is als het ware door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Wie ironisch spreekt, zegt het tegendeel van wat hij meent, maar zodanig, dat een ander dat doorziet. Van het Reve zegt wat hij meent, maar zodanig dat de ander dat niet doorziet en denkt nog steeds met ironie te doen te hebben.' In een televisie-interview voor de BRT in 1975 reageerde Reve schouderophalend met een van zijn favoriete uitspraken: 'Mullis is vullis. Nee Reve, dat is pas leven!' De twee schrijvers zijn ook later nooit vrienden geworden. In 1983 was het opnieuw raak. In een interview met Boudewijn Büch ging Reve tekeer tegen alles en iedereen. Tegen de Amsterdamse burgemeester Polak, tegen Mulisch en Wolkers (die hij een communistisch concentratiekamp toewenste), en tegen de socialisten, die 'mensen importeren voor wie geen ruimte en geen geld is'. In hetzelfde interview nam hij het op voor de blanken in Zuid-Afrika (Parool, 15 januari 1983). De hoofdredacteur van het Parool, Wouter Gortzak, bood publiekelijk excuses aan voor het opdienen van dit 'broodje fascisme'. Reve was woedend en zei dat Büch de uitspraken uit hun context had gehaald. Hij herhaalde dat hij geen racist was. Maar voor Büch was Reve definitief van zijn voetstuk gevallen: 'Het is toch te gek dat links Nederland zit te klappen voor expliciet racistische verhalen'. 'Ik ontdek na heel veel jaren dat mijn literaire vader NSB'er is, en dat is een uitermate treurige conclusie'. (Büch in de 'Alles is Anders Show', 24 januari 1983).

Reve toonde zich regelmatig een voorstander van de Apartheid. Zo zei hij in juni 1984: 'Ik geloof dat apartheid niet gegrond is op racisme, maar op christelijke ethiek.' Door dit soort uitspraken kwam hij op de zwarte lijst te staan van de anti-apartheidslobby, net als overigens collega-schrijver W.F. Hermans (die ondanks de boycot lezingen gaf in Zuid-Afrika). Nog in 1994 zei Reve in een interview voor de Groene Amsterdammer: 'Negers en blanken dienen elk hun eigen, van elkaar onafhankelijke staat te hebben.' En vervolgens, dat hij zich er wel voor schaamde, maar dat hij toch vond dat negers 'erfelijk minder begaafd' zijn dan blanken.

De reacties waren lauw dit keer. Ach ja, die Reve en zijn negers, wie kon zich daar nog druk om maken? Het is natuurlijk zonneklaar waarom de vlaamse media hierover in alle talen zwijgen! Stel je eens voor dat het domme plebs de ‘ironie’ van Reve zou gelijkstellen met het racisme van De Winter ! Moet Reve nu postuum veroordeeld worden voor aanzetten tot rassenhaat?

[werkgroep morkhoven]

Nog een geluk natuurlijk dat de ‘ironie’ van Gerard Reve waarover men zich inderdaad soms ernstige vragen kan stellen in niets te vergelijken is met het taaltje van De Winter dat slechts uit een beperkte woordenschat bestaat.

[BigF]

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

Bedankt voor uw belangstelling.

Iemand moet het doen...

[werkgroep morkhoven]

"The best kind of comedy to me is when you make people laugh at things they've never laughed at, and also take a light into the darkened corners of people's minds, exposing them to the light. I thought the whole point of it was to make you feel un-alone. Many thoughts I do have are not my own thoughts. You know what I mean? They're not secret thoughts."

[Jazeker]

Zijn al die rechtszaken tegen jou intussen van de baan trouwens ? Ik heb dat eigenlijk niet meer gevolgd.