Oproep aan extremistische dhimmies

[Online]

Oorspronkelijk geplaatst door Doki

Ik ben blij te lezen dat u het geweer van schouder verandert en nu opeens voor een flexibele interpretatie van de neutraliteit pleit, daar waar u naar ik mij meen te herinneren tegen de hoofddoek in openbare diensten was.

Wordt het trouwens niet eens stilaan tijd om de kerstboom weg te halen? We zijn bijna Pasen.

Slimme, de kerstboom is geen religieus symbool : het moet dan ook niet verboden worden.

Hoe een poco kan kronkelen om toch maar islamitische symbolen van achterlijkheid en onderdrukking erdoor gedrukt te krijgen.

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Leon De Winter schreef in zijn laatste column "Hoogleraar Ramadan wil Europa islamiseren" een interview met betreffende Tariq Ramadan:

http://www.elsevier.nl/opinie/weblog...d/4/index.html



Gezien we HIER in het Westen geen tekeningetjes van Mohammed mogen plaatsen, gezien Jezuke OOK een profeet is van islam, denk ik dat we netjes moeten gaan oppassen met kribbekes enzo....

Om van "de Kruisafneming" van Rubens maar niet te spreken......

Ik denk dat ge u over het kribbeke en die kruisweg geen zorg moet maken zunne. Jezus is namelijk geen profeet in de Islam. De Isa die daar optreed is een vevalst exemplaar, een caricatuur van de echte bijbelse historische Jezus Christus.

Isa, de moslim-Jezus

Dr. Mark Durie
”Het woord christen is geen geldig woord, omdat er geen religie als het christendom is volgens de islam” - www.answering-christianity.com

Vandaag horen we meer en meer dat het christendom en de islam Jezus ‘delen’; dat hij behoort tot beide religies. Zo ook met Abraham: er wordt gesproken over de ‘Abrahamitische beschaving’ zoals men eens sprak over ‘joods-christelijke beschaving’. Deze verandering in denken laat de groeiende invloed van de islam zien.
Dit artikel biedt informatie over, en een reflectie op, de ‘moslim-Jezus’. Het probeert te helpen om de bovengenoemde trend in de juiste context te zien.
Islam het oergeloof.
De islam beschouwt zichzelf niet als een geloof dat volgt op het jodendom en het christendom, maar als een oerreligie, het geloof waar het joden- en het christendom volgende ontwikkelingen op zijn. In de koran lezen we: “Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprechte moslim [i]. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren.” (Soera 3:67). Daarom zijn vandaag de dag de moslims, en niet de christenen of joden, de ware vertegenwoordigers van Abrahams geloof. (Soera 1:135)
De bijbelse profeten waren allen moslims
Veel profeten uit het verleden ontvingen de ene religie van de islam (Soera 42:13) Wie waren deze profeten uit het verleden? Volgens de soera Het vee (Soera 6:83-86) zijn dit: Ibrahiem (Abraham), Ishaaq (Isaäk), Ja’qoeb (Jacob), Noeh (Noach), Dawoed (David), Soelaimaan (Salomon), Ajjoeb (Job), Joesoef (Jozef), Moesa (Mozes), Haroen (Aäron), Zakarieja (Zacharias), Jahja (Johannes de doper), ‘Isa (Jezus), Iljas (Elia), Isma’iel (Ismaël), Al-Jasa’ (Elisa), Joenoes (Jona) en Loet (Lot).

De moslim-‘Isa (Jezus)
Er zijn twee bronnen voor ‘Isa, de moslim-Jezus. De koran geeft de geschiedenis van zijn leven weer, en de hadieth - herinneringen van Mohammeds woorden en daden - maakt zijn rol duidelijk in het moslimgeloof aangaande de toekomst.
De koran
’Isa, was een profeet van de islam
Jezus’ ware naam, volgens de koran, was ‘Isa. Zijn boodschap was de pure islam, onderwerping aan Allah. (Soera 3:84). Zoals alle moslimprofeten voor hem, en Mohammed na hem, was ‘Isa een wetgever, en christenen moeten zich aan zijn wet onderwerpen (Soera 3:50; 5:47). ‘Isa’s eerste discipelen waren ook ware moslims, omdat zij zeiden: “Wij geloven en getuigt Gij, dat wij ons hebben onderworpen.” (Soera 5:111)
De boeken
Zoals alle profeten van de islam voor hem, ontving ‘Isa zijn openbaring van de islam in de vorm van een boek (Soera 6:89). ‘Isa’s boek wordt de indjiel of het evangelie genoemd (Soera 5:46). De Thora was Mozes' boek, en de Zaboer (psalmen) was Davids boek. Daarom worden joden en christenen “mensen van het boek” genoemd. De enige religie geopenbaard in deze boeken was de islam (Soera 3:19).
Zoals met andere voorgaande profeten, bevestigde ‘Isa’s openbaring voorgaande profetische openbaringen (Soera 3:50, 84; 5:46; 61:6). Mohammed zelf bevestigde alle voorgaande openbaringen, inclusief die van ‘Isa (Soera 4:47), en daarom moeten moslims geloven in de openbaring die ‘Isa ontving (Soera 1:136). Echter, na ‘Isa ging de Indjiel in zijn originele vorm verloren. Vandaag de dag is de koran de enige zekere gids naar ‘Isa’s onderwijs.
De biografie van ‘Isa
Volgens de koran, was ‘Isa de Messias. Hij werd gesteund door de ‘Heilige Geest’ (Soera 2:87; 5:110). Naar hem wordt ook verwezen als het “Woord van Allah” (Soera 4:171).
‘Isa’s moeder Marjam was de dochter van ‘Imraan, (Soera 3:35, 36) - vergelijk de Amran van Exodus 6:20 - en de zus van Aäron (en Mozes) (Soera 19:28). Zij werd opgevoed door Zacharias (de vader van Johannes de Doper) (Soera 3:37). Terwijl ze nog maagd was (Soera 19:19-21) baarde Marjam ‘Isa op een verlaten plaats onder een dadelpalm (Soera 19:22 en verder) (Niet in Bethlehem).
‘Isa sprak terwijl hij een baby in de wieg was (Soera 3:46; 5:110; 19:30). Hij verrichte verschillende andere wonderen, waaronder het tot leven beademen van kleien vogels, het genezen van blinden en leprozen, en het opwekken van doden (Soera 3:49; 5:110). Hij kondigde ook de komst van Mohammed aan (Soera 61:6).
‘Isa stief niet aan een kruis
Christenen en joden hebben met hun geschriften geknoeid (Soera 3:69-71). Hoewel christenen geloven dat ‘Isa aan een kruis stierf, en joden beweren dat zij hem doodden, werd hij in werkelijkheid niet gedood of gekruisigd, en diegenen die zeiden dat hij werd gekruisigd logen (Soera 4:157). ‘Isa stierf niet, maar voer op naar Allah (Soera 4:158). Op de dag van de Opstanding zal ‘Isa zelf een getuige zijn tegenover joden en christenen voor het geloven in zijn dood (Soera 4:159).
Christenen zouden de islam moeten aannemen, en alle ware christenen zullen dit
Christenen (en joden) konden niet bevrijd worden van hun onwetendheid totdat Mohammed de koran als duidelijk bewijs kwam brengen (Soera 98:1). Mohammed was Allah’s gift aan christenen om misverstanden te corrigeren. Zij zouden Mohammed als Allah’s Boodschapper moeten accepteren, en de koran als zijn laatste openbaring. (Soera 5:15; 57:29; 4:47)
Sommige christenen en joden zijn getrouw en geloven waarlijk. (Soera 3:113, 114). Ieder van die ware gelovigen zullen zich aan Allah onderwerpen door Mohammed als de profeet van de islam aan te nemen, dat wil zeggen zij zullen moslim worden (Soera 3:199).
Hoewel joden en heidenen de grootste vijandigheid zullen hebben tegenover moslims, zijn het de christenen die het vriendschappelijkst jegens de gelovigen zijn. (Soera 5:82). Ware christenen zullen Mohammeds vijanden niet liefhebben (Soera 58:22). Met andere woorden, iemand die Mohammed afwijst is niet een waar christen.
Christenen die de islam accepteren of afwijzen
Sommige joden en christenen zijn ware gelovigen, zij die de islam aangenomen hebben: de meeste zijn overtreders (Soera 3:110).
Veel monniken en rabbi’s zijn hebzuchtig naar rijkdom en zorgen ervoor dat mensen niet tot Allah komen (Soera 9:34, 35).
Christenen en joden die niet geloven in Mohammed gaan naar de hel (Soera 98:6).
Moslims zullen geen christenen of joden als vrienden nemen (Soera 5:51). Zij moeten tegen christenen en joden vechten die de islam afwijzen totdat zij opgeven, het hoofdelijke beschermgeld betalen en vernederd zijn (Soera 9:29). Hier kunnen honderden koranverzen aan worden toegevoegd met betrekking tot het onderwerp van djihaad volgens het pad van Allah, als ook het “Boek van de Djihaad” uit de hadieth.
Christelijke geloofsleringen
Christenen worden geboden niet te geloven dat ‘Isa de zoon van God is: “Het is verre van Zijn heiligheid, dat Hij een zoon zou hebben.” (4:171; 25:2). ‘Isa was slechts een geschapen menselijk wezen, en een dienaar van Allah.(4:172; 3:59)
De koran beweert dat christenen geloven in een godengezin: Vader God, moeder Maria en ‘Isa de zoon, maar ‘Isa verwierp deze lering (Soera 5:116). De leerstelling van de Drieëenheid is ongeloof en een pijnlijk lot wacht op hen die dit geloven (Soera 5:73).
‘Isa (Jezus) in de hadieth
‘Isa de vernietiger van het christendom
De profeet ‘Isa zal een belangrijke rol in de eindtijd spelen, het vestigen van de islam en het voeren van oorlog totdat hij alle religies vernietigt met uitzondering van de islam. Hij zal de duivel (Daddjal), een apocalyptische anti-Christus figuur, doden.
In één van Mohammeds overleveringen lezen we dat er geen andere profeten zullen komen totdat ‘Isa terugkeert als “een man van middelmatige lengte, of rossig van aangezicht, met twee lichte kledingstukken aan, lijkend alsof zweetdruppels van zijn hoofd vallen hoewel dat niet nat zal zijn. Hij zal voor de zaak van de islam vechten. Hij zal het kruis breken, varkens doden, en de hoofdelijke beschermgeld-betaling afschaffen. Allah zal alle religies met uitzondering van de islam vernietigen. Hij (‘Isa) zal de duivel vernietigen en zal 40 jaar op aarde leven en dan sterven” (Soenan Aboe Dawoed, Boek 37: 4310). De Sahieh Moeslim heeft een variant op deze overlevering: “De zoon van Maria... zal spoedig onder u afdalen als een rechter. Hij zal... het betalen van het beschermgeld afschaffen en de rijkdom zal in die mate uitvloeien dat niemand liefdadigheidsgiften zal aannemen.” (Sahieh Moeslim 287).
Wat betekenen deze uitspraken? Het kruis is een symbool van het christendom. Het breken van het kruis betekent het afschaffen van het christendom. Varkens worden geassocieerd met christenen. Onder islamitische wet wordt door de belasting-betaling de bescherming gekocht van de levens en eigendommen van de overwonnen “mensen van het boek” (Soera 9:29). De afschaffing van de belasting-betaling betekent dat de djihaad tegen christenen (en joden) die onder de islam wonen wordt hervat. Zij moeten zich bekeren tot de islam, of anders gedood of tot slaaf gemaakt worden. De overvloed aan rijkdom verwijst naar de buit van deze overwinning voor de moslims. Dit is wat de moslim-‘Isa zal doen wanneer hij in de laatste dagen terugkeert.
Moslimjuristen bevestigen deze interpretatie: bekijk, bijvoorbeeld, het bevel van Ahmad ibn Naqib al-Misri (d. 1368).

“… de tijd en de plaats voor [de hoofdelijke belasting] is voor de laatste komst van Jezus (vrede zij met hem). Na zijn laatste komst zal niets dan de islam van hen aanvaard worden, want de hoofdelijke belasting geldt alleen tot Jezus' komst (op hem en onze Profeet zij vrede)…” (The Reliance of the Traveller. [naar het Engels] vertaald door Nuh Ha Mim Keller, p. 603).

Ibn Naqib gaat verder door te zeggen dat als Jezus terugkeert, hij zal “als een volgeling” van Mohammed zal regeren.
Kritisch commentaar op de moslim-‘Isa (Jezus)
‘Isa is geen historisch figuur
De koranische ´Isa is geen historisch figuur. Zijn identiteit en rol als een profeet van de islam zijn alleen gebaseerd op veronderstelde openbaringen aan Mohammed van meer dan vijf eeuwen na het leven en dood van de historische Jezus.
Jezus’ naam was nooit ‘Isa
Jezus’ moedertaal was het Aramees. In zijn eigen leven werd hij in het Aramees Yeshua en in het Grieks Jesu genoemd. Dit is gelijk aan dezelfde persoon John te noemen wanneer men Engels spreekt, of Jean wanneer men Frans spreekt. Jesu is de Griekse vorm van het Aramese Yeshua. (De ‘s’ aan het eind in Jesus is een Griekse taalkundige uitgang.) Yeshua zelf is een vorm van het Hebreeuwse Yehosua’, wat betekent ‘de Heer is redding’. Echter, Yehosua’ wordt gewoonlijk in het Nederlands als Jozua vertaald. Dus Jozua en Jezus zijn varianten van dezelfde naam.
Het is interessant dat Jezus’ naam Yehoshua’ in zich de juiste Hebreeuwse naam voor God bevat, de eerste lettergreep Yeh- is kort voor YHWH ‘de HERE’.
Yeshua van Nazaret werd nooit ‘Isa genoemd, de naam die de koran aan hem geeft. Arabisch sprekende christenen verwijzen naar Jezus als Yasou’ (van Yeshua) niet 'Isa.
Jezus ontving geen ‘boek’
Volgens de koran was het aan ‘Isa geopenbaarde 'boek' de Indjiel. Het woord Indjiel is een gecorrumpeerde vorm van het Griekse euangellion, ‘goed nieuws’ of evangelie. Wat was dit euangellion? Dit was juist hoe Jezus verwees naar zijn boodschap: als het goede nieuws. De uitdrukking euangellion verwees niet naar een vastomlijnd geopenbaarde tekst, er is absoluut geen bewijs dat Jezus een ‘boek’ met openbaringen van God ontving.
De ‘evangeliën’ van de bijbel zijn biografieën.
De term euanggelion werd later gebruikt als een titel voor de vier biografieën van Jezus die door Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes waren geschreven, de ‘evangeliën’. Dit was een tweede ontstane betekenis van het woord. Blijkbaar is dit waar Mohammed het fout had met het idee dat de Indjiel een ‘boek’ zou zijn.
De meeste zogenaamde profeten van de islam ontvingen geen boek
Bijna alle van de zogenaamde ‘profeten’ van de islam, wiens namen van de Hebreeuwse geschriften genomen zijn, ontvingen geen ‘boek’ of een wet. Bijvoorbeeld, de Psalmen is niet een boek dat de islam openbaart, zoals de koran beweert, maar een verzameling aanbiddingsliederen, waarvan slechts enkele van David zijn. Er is in de bijbelse geschiedenis van David geen splinter bewijs dat hij een wetboek voor de Israëlieten ontving. Zij hadden reeds de Torah van Mozes om te volgen. Daarom was David geen profeet in de koranische betekenis van het woord. Overeenkomstig zijn de meeste door de islam beweerde profeten noch wetgevers noch leiders.
Bijbelse profetie en islamitisch profetie zijn niet hetzelfde
Het bijbelse begrip van profetie is nogal verschillend van dat van Mohammeds. Een bijbelse profetie wordt niet beschouwd als een hemelse eeuwige pre-existerende tekst zoals de koran, maar een boodschap van God voor een bepaalde tijd en plaats. Een bijbelse profeet is iemand aan wie God verborgen dingen openbaart, en die vervolgens als Gods verwoorder handelt. Toen een Samaritaanse vrouw Jezus een profeet noemde (Johannes 4:19) was het omdat hij gesproken had over dingen in haar leven die hij alleen bovennatuurlijk had kunnen weten. Het christelijke geloof leert dat Jezus een profeet was, maar hij bracht geen ‘boek’: hijzelf was het levende “Woord van God”, een titel die in de koran voor ‘Isa gebruikt wordt.
In geen geval werden alle profetieën waarin de bijbel naar verwezen wordt, onderdeel van de bijbeltekst. De bijbel bestaat uit een wijde variatie aan materiaal oorspronkelijk geschreven voor veel verschillende doelen, die brieven, liederen, liefdespoëzie, historische vertellingen, wetboeken, spreekwoorden als ook profetische passages bevat. Deze worden als door God geïnspireerd beschouwd, maar niet als gedicteerd uit een tijdloos hemels boek.
Als profetische historie bevat de koran veel fouten en anachronismen
De bewering dat Jezus niet door kruisiging werd geëxecuteerd is zonder enig historisch bewijs. Eén van de dingen waar alle vroege bronnen het over eens zijn is Jezus’ kruisiging.
Marjam de moeder van ‘Isa wordt een zus van Aäron, en ook de dochter van Aärons vader ‘Imraan (Hebreeuws: Amram) genoemd. Blijkbaar heeft Mohammed Maria (Hebreeuws: Mirjam) verward met de Mirjam uit Exodus. De twee leefden meer dan tweeduizend jaar na elkaar!
In de bijbel is Haman de minister van Ahasverus in Medië en Perzië (Ester 3: 1-2). Niettemin plaatst de koran hem meer dan duizend jaar eerder als een minister van een Egyptische Farao.
De bewering dat christenen in drie Goden geloven - Vader, zoon Jezus en moeder Maria - is onjuist. De koran heeft het ook verkeerd door te beweren dat de joden zeggen dat Ezra (Oezair) een zoon van God was (Soera 9:30). De beschuldiging tegen christen- en jodendom van polytheïsme is slecht geïnformeerd zijn en onjuist (Deuteronomium 6:4, Jacobus 2:19a).
Het verhaal van ‘de man met de twee hoorns’ (Soera 18:83 vergelijk ook Daniël 8:3, 20-21) is afgeleid van het verhaal van Alexander de Grote. Zeker was Alexander de Grote geen moslim.
Het probleem met de naam ‘Isa is reeds behandeld. Andere bijbelnamen worden ook in de koran verkeerd begrepen, en hun betekenis is verloren gegaan. Bijvoorbeeld Elisa, dat ‘God is redding’ betekent, wordt in de koran gepresenteerd als al-Yasja’, El ‘God’ veranderend in a l- ‘de’. (De islamitische traditie deed hetzelfde met Alexander de Grote, door hem al-Iskandar ‘de Iskander’ te noemen). Abraham ‘Vader van velen’ (vergelijk Genesis 17:5) zou accurater gerepresenteerd worden als Aboerahim in plaats van Ibrahiem aangezien Aboe ‘vader’ betekent.
De koran laat een Samaritaan het gouden kalf maken, dat door de Israëlieten in de wildernis aanbeden werd (Soera 20: 85) tijdens de Uittocht. In werkelijkheid was het Aäron (Exodus 34:1-6). De Samaritanen bestonden niet tot enkele eeuwen later. Zij waren afstammelingen van de noordelijke Israëlieten eeuwen na de Uittocht.
Veel koranverhalen kunnen worden getraceerd tot joodse en christelijke volksvertellingen en ander verzonnen literatuur. Bijvoorbeeld het verhaal van Abraham die de afgodsbeelden vernietigt (Soera 37) wordt gevonden in een joodse volksvertelling, de Midrash Rabbah. Het koranische verhaal van Zacharias, de vader van Johannes de Doper, is gebaseerd op een christelijke fabel uit de tweede eeuw. Het verhaal dat Jezus werd geboren onder een palmboom is ook gebaseerd op een latere fabel, alsook het verhaal dat Jezus vogels tot leven wekt. Alles wat de koran over het leven van Jezus zegt dat niet wordt terug gevonden in de bijbel, kan getraceerd worden tot verzonnen fabels van meer dan 100 jaar na Jezus’ dood.
Jezus’ titels als Messias en Woord van God, die de koran gebruikt, worden in de koran niet uitgelegd. Nu in de bijbel, vanwaar zij genomen zijn, worden deze titels goed geïntegreerd in een omvattend theologisch systeem.
De koran noemt de Heilige Geest in verband met Jezus, door gebruik te maken van bewoordingen uit de evangeliën. Ibn Ishaak (Het leven van Mohammed) doet verslag van Mohammed door te zeggen dat deze ‘Geest’ de engel Gabriël was (vergelijk ook soera 16:102, 2:97). Echter, de bijbelse bewoording ‘Geest van God’ (Roeach Elohim) of ‘Heilige Geest’ kan alleen worden begrepen in het licht van de Hebreeuwse geschriften. Het verwijst zeker niet naar een engel.
Jezus’ veronderstelde voorspelling van Mohammeds komst (Soera 61:6) lijkt te zijn gebaseerd op een verkeerde lezing van Johannes 14:26, een passage die in feite naar de Geest verwijst.
De Hebreeuwse geschriften waren Jezus’ bijbel. Hij bevestigde hun autoriteit en betrouwbaarheid en preekte uit hen. Van dezelfde geschriften kende hij God als Adonai Elohim, de HERE God van Israël. Hij noemde God niet Allah, dat een titel schijnt te zijn geweest voor een heidense Arabische godheid aangebeden in Mekka voor Mohammed. Mohammeds heidense vader, die stierf voordat Mohammed was geboren, droeg reeds de naam ‘Abd-Allah “slaaf van Allah”, en zijn oom werd Obeid Allah genoemd.
We lezen dat soera 53:19-23 probeert het heidense Arabische geloof te weerleggen dat Allah dochters had genaamd al-‘Oezza, al-Laat en Manaat. (Zie ook soera 16:57 en 6:100).
De bijbelverhalen zijn rijk aan historische details, vele door de archeologie bevestigd. Zij beslaan meer dan duizend jaren, en openbaren een lang proces van technologische en culturele ontwikkeling. In tegenstelling tot de heilige geschiedenis van de koran die zonder archeologische steun is. Haar gefragmenteerde en losgekoppelde verhalen bieden geen authentieke weerspiegeling van historische culturen. Geen plaatsnamen van het oude Israël worden genoemd, zelfs Jeruzalem niet. Veel van de veronderstelde historische gebeurtenissen die in de koran weergegeven zijn hebben geen onafhankelijke bron ter bevestiging. Bijvoorbeeld, er wordt verteld dat Abraham en Ismaël de Kaäba in Mekka bouwden (Soera 1:127), maar dit is geheel zonder bewijs. Het bijbelse verslag, ouder dan 1000 jaar, plaatst Abraham niet ergens in Arabië.
De koran is geen betrouwbare bron voor de bijbelse geschiedenis
De koran, geschreven in de zevende eeuw, kan niet worden beschouwd als het hebben van enige autoriteit om ons wat dan ook over Jezus van Nazaret te informeren. Het biedt geen enkel bewijs voor haar beweringen over de bijbelse geschiedenis. Haar talrijke historische fouten weerspiegelen een onvolledige kennis van de bijbel.
De islam eigent de geschiedenis van joden- en christendom toe
Toen Mohammed de naam van Allah verbond aan de religieuze geschiedenissen van joden- en christendom, was dat een weg om deze voor de islam op te eisen. In het licht van latere gebeurtenissen, kan de bewering dat de islam de oorspronkelijke religie was, en dat alle voorgaande profeten moslims waren, worden bezien als een poging om de geschiedenissen van de andere religies tot de islam toe te eigenen. Met als gevolg om het christen- en het jodendom van hun eigen geschiedenissen te beroven.
Bedenk eens dat veel bijbelse plaatsen, zoals de graftombes van de Hebreeuwse Aartsvaders en de Tempelberg, door de islam als moslimplaatsen worden opgeëist, en niet als joodse of christelijke. Bovendien dat de koran ons vertelt dat Abraham ‘een moslim was’. Onder islamitisch heerschappij dienen alle joden en christenen van die plaatsen verbannen te worden.
De plaats van joodse geschriften in het christelijke geloof is totaal verschillend van de plaats van de bijbel in de islam
Er is een fundamenteel verschil tussen christelijke opvattingen over de joodse geschriften en islamitische opvattingen over de bijbel. Christenen aanvaarden de Hebreeuwse geschriften. Zij waren de geschriften van Jezus en de apostelen. Zij waren de geschriften van de eerste kerk. Het gehele christelijke geloof en de christelijke praktijk steunen op hen. Christelijke kernbegrippen als ‘Messias’ (Grieks ‘Christos’), ‘Geest van God’, ‘Koninkrijk van God’ en ‘redding’ zijn diep geworteld in de Hebreeuwse bijbeltradities.
Wij willen ook opmerken dat christelijke seminaries aanzienlijke tijd besteden aan het bestuderen van de Hebreeuwse geschriften. Dit vormt een integraal onderdeel van de training in de christelijke bediening. De Hebreeuwse geschriften worden in vele kerken wereldwijd iedere zondag (vertaald) gelezen.
Daarentegen is de islamitische behandeling van de bijbel één van totale ontkenning. Hoewel die beweert alle voorgaande profetische openbaringen te bevestigen, is de koran vergeetachtig ten opzichte van de ware inhoud van de bijbel. De bewering dat christenen en joden weloverwogen hun geschriften vervalsten wordt gedaan zonder bewijs, en dit dient alleen om de historische onvolkomenheden van de koran toe te dekken. Moslimgeleerden hebben nauwelijks weet van de bijbel of bijbelse theologie en blijven daarom onwetend over deze feiten.
Enkele hedendaagse moslimgeluiden over Jezus
Yasser Arafat, die een persconferentie gaf aan de Verenigde Naties in 1983 noemde Jezus “de eerste Palestijnse fedayeen die zijn zwaard voerde” (dat wil zeggen: hij was een vrijheidsvechter voor de islam).
Sjeik Ibrahiem Madhi, medewerker van de Palestijnse Autoriteit, live uitgezonden in April 2002 op de Palestijnse televisie: “De joden wachten op de valse joodse Messias, terwijl wij, met Allah’s hulp wachten op Jezus, vrede zij met hem. Jezus’ pure handen zullen de valse joodse Messias vermoorden. Waar? In de stad van Lod, in Palestina.”
Auteur Shamin A. Siddiqi of Flushing, New York maakte de klassieke positie van islam tegenover christendom duidelijk in een recente brief aan Daniël Pipes, columnist van de New York Post:

“Abraham, Mozes, Jezus, en Mohammed waren allen profeten van de islam. Islam is de gemeenschappelijke erfenis van de joodse-christen-moslim gemeenschap van Amerika, en de vestiging van het Koninkrijk van God is de gezamenlijke verantwoordelijkheid van al de drie Abrahamitische geloven. Islam was de dien (geloof, manier van leven) voor zowel joden als christenen, die het later verloren vanwege menselijke vernieuwingen. Nu willen de moslims de joden en christenen herinneren aan hun oorspronkelijke din [religie]. Dit zijn de feiten van de geschiedenis.”

Deze historische ontkenning - door het joden- en christendom te lijken te bevestigen, maar in feite deze te verwerpen en te verdringen - is een lynchpin van moslimapologeten. Wat wordt bevestigd is in feite noch christendom noch jodendom, maar Jezus als een profeet van de islam, Mozes als een moslim etc. Dit is bedoeld voor de ‘terugkeer’ van christenen en joden naar de islam, waarnaar Siddiqi verwijst als hij spreekt over de gezamenlijke verantwoordelijkheid” van joden en christenen om het ‘Koninkrijk van God’ te vestigen. Hiermee bedoelt hij dat Amerikaanse christenen en joden moeten werken aan het introduceren van de sjari’a en de heerschappij van de islam in de Verenigde Staten.
Conclusie
‘Isa (Jezus) van de koran is een product van fabel, fantasie en onwetendheid. Wanneer moslims deze ‘Isa vereren, hebben zij iemand anders in gedachten dan de Yeshua of Jezus van de bijbel en de geschiedenis. De ‘Isa van de koran is gebaseerd op geen enkel erkende vorm van historisch bewijs, maar op fabels die circuleerden in het Arabië van de zevende eeuw.
Voor veel getrouwe moslims is ‘Isa de enige Jezus die zij kennen. Maar als men deze moslim-‘Jezus’ aanvaart, dan aanvaart men ook de koran: men aanvaart de islam. Geloof in deze ‘Isa gaat ten kosten van de bewering dat joden en christenen hun schriften hebben vervalst, een beschuldiging zonder enig historisch bewijs. Geloof in deze ‘Isa betekent dat veel christelijke en joodse geschiedenis in feite islamitische geschiedenis is.
De Jezus van de evangeliën is de basis waarop het christelijke geloof is ontstaan. Door hem te islamiseren, en hem een moslim-profeet te maken die de koran verkondigt, vernietigt de islam het christelijke geloof en neemt hij al zijn geschiedenis over. Hetzelfde doet de islam met het jodendom.
In de eindtijd zoals beschreven door Mohammed wordt ‘Isa een strijder die zal terugkeren met zwaard en lans. Hij zal de christelijke religie vernietigen en de islam als de enige religie in de wereld maken. Uiteindelijk zal hij in het laatste oordeel de christenen veroordelen tot de hel vanwege het geloof in de kruisiging en de menswording.
De laatste handeling van de moslim-‘Isa weerspiegelt de islamitische apologetische strategie in relatie tot het christendom. Dat is: de Yeshua van de geschiedenis ontkennen, en hem te vervangen met een kopie van Mohammed, zodat niets overblijft dan de islam.

“De moslimse plaatsvervangingsgedachte beweert dat de hele bijbelse geschiedenis van Israël en het christendom islamitische geschiedenis is. Dat alle profeten, koningen van Israël en Judea, en Jezus, moslims waren. Dat de mensen van het Boek deze stelling durven uit te dagen is voor een islamitische theoloog intolerante arrogantie. Joden en christenen zijn dus onteigend van hun Heilige Geschriften en hun verzoeningsleer.”
(Bat Ye’or in Islam and Dhimmitude: where civilizations collide, p.370. )

BIJLAGE: Het historische bewijs voor Jezus (Yeshua) van Nazaret en zijn dood door kruisiging.
Niet-christelijke bronnen

• Tacitus (55-120), een beroemd historicus van het oude Rome, schreef in de tweede helft van de eerste eeuw ‘Christus... kreeg de doodstraf van Pontius Pilatus, de procurator van Judea in het regentschap van Tiberius; maar het kwaadaardige bijgeloof, onderdrukt voor een tijdje, brak opnieuw uit, niet alleen in Judea waar het onheil vandaan kwam, maar ook in Rome.’ (De Annalen 15: 44)
• Suetonius schrijvend rond het jaar 120 vertelt over de onregelmatigheden van de joden op ‘instigatie van Chrestus’ tijdens de tijd van keizer Claudius. Dit kan verwijzen naar Jezus, en lijkt te relateren aan de gebeurtenissen in Handelingen 18:2, die plaatsvonden in het jaar 49.
• Thallus, een seculiere historicus waarschijnlijk schrijvend rond het jaar 52 verwijzend naar de dood van Jezus in een discussie over de duisternis van het land na zijn dood. Het origineel is verloren gegaan, maar Thallus’ argumenten – uitleggende wat als een zonsverduisternis leek - worden door Julius Africanus aangehaald in het begin van de derde eeuw.
• Mara Bar-Serapion, een Syriër schrijvend na de vernietiging van de Tempel in het jaar 70, noemt de eerdere executie van Jezus, die hij een ‘Koning’ noemt.
• De Babylonische Talmud verwijst naar de kruisiging (door het een ophanging te noemen) van Jezus de Nazirener op de vooravond van het Pascha. In de Talmud wordt Jezus ook de niet gelegitimeerde zoon van Maria genoemd.
• De joodse historicus Josephus beschrijft Jezus’ kruisiging onder Pilatus in zijn Antiquiteiten, geschreven rond het jaar 93/ 94. Josephus verwijst ook naar Jacobus de broer van Jezus en zijn executie tijdens de periode van Ananus (of Annas) de hogepriester.

Paulus’ brieven
Paulus’ brieven werden geschreven in het tijdsbestek van 20 tot 30 jaar na Jezus’ dood. Zij zijn waardevolle historische documenten, niet in de laatste plaats omdat ze geloofsuitingen bevatten die ongetwijfeld dateren uit de eerste decades jaren van de christengemeenschap.
Paulus werd een gelovige in Jezus binnen enkele jaren na Jezus’ kruisiging. Hij schrijft in zijn eerste brief aan de Corinthiërs: “Want vóór alle dingen heb ik u overgegeven, wat ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven en op de derde dag opgewekt, naar de Schriften, en Hij is verschenen aan Céfas, daarna aan de twaalf.” Dit maakt duidelijk dat het geloof in de dood van Jezus er was vanaf het begin van het christendom.
De vier evangeliën
De vier evangeliën werden geschreven in de periode 20-60 na Jezus’ dood, binnen levende herinneringen aan de gebeurtenissen die zij beschrijven.
De gebeurtenissen die de evangeliën beschrijven vonden voor het grootste deel in het volle licht van publiek toezicht plaats. Jezus’ onderwijs werd gevolgd door grote scharen mensen. Er waren erg veel getuigen van de gebeurtenissen van zijn leven. Zijn dood was een publieke executie.
Handgeschreven bewijs voor de bijbel en zijn overlevering
Het handgeschreven bewijs voor de Griekse geschriften is overweldigend, veel groter dan voor alle andere oudheidkundige teksten. Meer dan 20.000 manuscripten getuigen van hen. Hoewel er kopieerfouten zijn, die verwacht kunnen worden van de handen van de overschrijvers, zijn deze allemaal relatief klein en de basis integriteit van het overschrijfproces wordt rijkelijk ondersteund.
Verder, toen de Westerse christenen de Hebreeuwse geschriften bestudeerden tijdens de Renaissance, vonden zij dat zij opvallend dicht aansloten bij hun Griekse en Latijnse vertalingen die over een periode van duizend jaar keer op keer vertaald waren. Er waren overschrijffouten, en enkele kleine veranderingen, maar geen significante domme verzinselen die het verhaal van Jezus’s dood doen verzinnen.
Evenzo, toen de Dode Zee Rollen werden ontdekt, bevatten zij Hebreeuwse bijbelse boekrollen daterend van voor de tijd van Jezus. Deze komen ook erg overeen met de oudste Hebreeuwse Masoretische manuscripten van meer dan duizend jaar later. Opnieuw, geen verzinselen, maar bewijs van het opvallend getrouw kopiëren.
Conclusie: Jezus van Nazaret is een historisch figuur
Natuurlijk zijn er gebeurtenissen opgeschreven in verband met Jezus’ leven die niet-christenen niet willen aanvaarden, zoals de wonderen, de maagdelijke geboorte, en de opstanding. Echter, wat zonder twijfel is, is dat de Yeshua (‘Jezus’) van Nazaret een historisch figuur was. Die leefde, een menigte volgelingen aan zich bond, en door de Romeinse autoriteiten door kruisiging geëxecuteerd werd, waarna zijn volgelingen zich zeer snel verspreiden. Zowel seculiere als christelijke bronnen van die tijd zijn het hierover eens.
De primaire bronnen voor de geschiedenis van Jezus’ publieke leven zijn de evangeliën. Deze werden relatief kort na zijn dood geschreven. Binnen levende herinnering . En we hebben de indicatie dat deze bronnen als betrouwbaar in de eerste christelijke gemeenschap aanvaard werden, tijdens een periode waarin getuigenissen van Jezus’ leven uit eerste en tweede hand nog beschikbaar waren.
We concluderen dat elke verklaring over ‘Isa (Jezus) in de koran, zes eeuwen na Jezus’ dood gemaakt, tegenover het historische bewijs van deze bronnen uit de eerste eeuw beoordeeld moet worden, en niet andersom.
De auteur van dit artikel is een Anglicaanse dominee van ST. Hilary’s Anglicaanse kerk Kew. Hij is ook een senior medewerker van de Faculteit Taalkunde en Toegepaste taalkunde aan de Universiteit van Melbourne, met de titel professor, en was vroeger het hoofd van die faculteit. Hij heeft enkele boeken over de taal en de cultuur van de Atjehnesen, een islamitische stam in Indonesië, geschreven, en werd gekozen in de Australische Academie van Menswetenschappen in 1992 voor zijn onderzoekswerk. Hij diende als een lid van het bestuur van deze Academie voor één periode in de jaren negentig.
[i] In de oorspronkelijke tekst staat hier ‘Hanief’, dat wil zeggen ‘monotheïst’.

• <LI class=noot>Bijbelcitaten zijn uit de NBG-vertaling © 1951 Nederlands Bijbelgenootschap. <LI class=noot>Korancitaten (tenzij anders vermeld) zijn uit de Nederlandstalige interpretatie van de koran die op het web te vinden is. <LI class=noot>Andere citaten zijn rechtstreeks uit het Engels vertaald <LI class=noot>Laatste bewerking: januari 2005
• Met toestemming van de auteur vertaald; de originele titel luidt: ´Isa, the muslim Jesus

[Doki]

Oorspronkelijk geplaatst door Online

Slimme, de kerstboom is geen religieus symbool : het moet dan ook niet verboden worden.

Hoe een poco kan kronkelen om toch maar islamitische symbolen van achterlijkheid en onderdrukking erdoor gedrukt te krijgen.

Strikt genomen is een kerstboom een religieus attribuut. De boom is afkomstig uit een heidens zonnewenderitueel maar is onder de Romeinen geïntegreerd in de christelijke symboliek. Nu is het waar dat gedurende de laaste halve eeuw het kerststalletje kleiner en kleiner is geworden en de boom groter en groter, en dat velen de link niet meer leggen met de religieuze betekenis, maar dat neemt niet weg dat er wel een is.

Ik ben volledig akkoord dat je dit soort zaken niet op de spits moet drijven, en voor mij mag er best een kerstboom in de gerechtsgebouw staan. Net zoals we er misschien beter ook geen drama van maken als iemand achter het loket van datzelfde gerechtsgebouw een hoofddoek draagt.

[carlgustaaf]

[quote=Doki;2509426]Strikt genomen is een kerstboom een religieus attribuut. De boom is afkomstig uit een heidens zonnewenderitueel maar is onder de Romeinen geïntegreerd in de christelijke symboliek. Nu is het waar dat gedurende de laaste halve eeuw het kerststalletje kleiner en kleiner is geworden en de boom groter en groter, en dat velen de link niet meer leggen met de religieuze betekenis, maar dat neemt niet weg dat er wel een is.

Ik ben volledig akkoord dat je dit soort zaken niet op de spits moet drijven, en voor mij mag er best een kerstboom in de gerechtsgebouw staan. Net zoals we er misschien beter ook geen drama van maken als iemand achter het loket van datzelfde gerechtsgebouw een hoofddoek draagt.[/quote]net zoals dat mens achter het lokket er geen drama moet van maken om dat ding af te zetten tijdens haar werkuren...

[stropkeuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Neptunus

Die moslimfundi's die met geweld hun islamitische richtlijnen hebben willen opleggen aan de concertgangers in zaal Roma in Borgerhout doen niets meer en minder dan het letterlijk uitvoeren van want hen wordt opgedragen in fundamentalistische boeken, zoals in 'Islamitische recitlijnen', uitgeverij El Tawheed, 2001 en 'Gids voor een islamitische opvoeding', uitgeverij Noer, 2004, te koop in huishoudwinkels op de Turnhoutsebaan en elders in Antwerpen-Noord (waar eveneens het fascistische 'de weg van de moslim' vrij verkocht wordt)

Patrick Janssens reageerde op dit moslimgeweld in het televisienieuws van ATV en zei: "WE WILLEN NIET TERUG NAAR DE MIDDELEEUWEN!"

Heb de rest van artikel ook gelezen, maar op dit boek wil ik iets zeggen.
Waarom verbieden dit boek niet en waarom onderneemt justitie geen actie?
Dit is toch een regelrecht aanzetten tot een staatsgreep, een islamitische coup.
We hebben toch het recht, zelfs de plicht onze vrijheid, normen en waarden te verdedigen, niet enkel voor ons maar ook onze kinderen.
Mensen en systemen die onze vrijheden misbruiken verdienen die vrijheid niet, hebben het recht op diezelfde vrijheid verspild.
En daar dient door justitie overeenkomstig tegen opgetreden.

[colargo]

The extremist website Ahl us-Sunnah wal- Jamaa'ah Muntadaa yesterday carried a report on Harry's deployment headlined: "Prince Harry will be sent to Iraq to kill Muslims."

Lovely Do a great job Harry
Free us of that muslim scum



Omar Bakri Mohammed, the former British-based firebrand Islamic preacher living in exile in Beirut, said radical Muslims in Britain would regard Harry's deployment as "a provocation".
"I don't know why Prince Harry isn't sensitive enough to realise that this will hurt the feelings of a lot of Muslims in Iraq and Great Britain," he said.
"In Britain it will be seen as provocation because he represents the Queen, the monarchy and the Church of England and that link could provoke Muslim youths."

Gelukkig woont Harry niet in belgië of hij was al opgepakt om een BBET'er te zijn

Osama wants Prince Harry, dead or alive







Prince Harry is headed for Iraq and according to the following report, M16 has broken al-Qaeda's communications code which reveals Osama is still alive and wants Prince Harry 'dead or alive'.

Code-breakers for MI6, Britain's external intelligence agency, have cracked al-Qaida's secret communications system and discovered Prince Harry is named as a prime target for the terror network when he goes on active service to Iraq. The MI6 code-breakers also have discovered the first real evidence in over a year that bin Laden is alive and personally has authorized the capture of the young prince – third in line to the throne – "dead or alive." [snip]

While no reward so far has been offered by al-Qaida for Harry's capture or death, the terrorist group recently published a reminder: "We do not forget that our enemies will pay well to capture our beloved Sheik Osama. When the time comes we will also reward those who kill our enemies."

Both the queen and Prince Charles have been separately told by their private secretaries of the mounting intelligence concerns after they met with MI6 chief Sir John Scarlett.

"The Royals recognize Harry is no 'ordinary soldier' and that his capture would be a priceless propaganda prize for al-Qaida. What would Blair do if they threatened to behead Harry?" asked a senior intelligence officer.

The Blues and Royals were formed in 1969 from an amalgamation of The Royal Horse Guards (The Blues) and The Royal Dragoons (The Royals).
The Royal Horse Guards trace their origins to a force raised by Cromwell prior to the second invasion of Scotland, but the parliamentary officers were replaced by royalists in 1660. The Regiment then saw almost continuous service in Flanders, the Boyne, the War of Austrian Succession and the Seven Years War during which the Regiment was commanded by the celebrated Marquis of Granby. The Regiment went on to see service during the Peninsular Campaign, fighting at the decisive Battle of Vittoria in 1813, and as part of the Household Cavalry Brigade at Waterloo. The Regiment was especially favoured by King George IV and, with the appointment of the Duke of Wellington as its Colonel, was elevated to the status of Household Cavalry in 1820.
The Royal Dragoons trace their origins to a troop of horse raised by King Charles II in 1661 to form part of the garrison of Tangier. They became Dragoons on their return to England in 1683, the term Dragoon being derived from the 'dragon', a musket suitable for mounted infantry. The Regiment then served in the War of Spanish Succession, the War of Austrian Succession and in the Spanish Peninsula before performing with distinction at the Battle of Waterloo where the Regiment captured the Colour, surmounted by an eagle, of the French 105th infantry Regiment. This eagle is now commemorated in the Regimental cypher and worn on the left sleeve of all uniforms. The latter half of the 19th century saw them in action in the Crimea, the Boer War and in India before deploying to Flanders in 1914. The Regiment fought at Ypres, Loos, Hohenzollern and the Hindenburg Line in 1917. The inter-war years saw the Royal Dragoons stationed in Egypt, India and Palestine. They deployed to the Western Desert in 1941 seeing distinguished service at El Alamein. Operation Overlord in 1944 saw the Regiment in Normandy from where they liberated Copenhagen in 1945. The Regiment spent the post-war years in Egypt, Germany, Aden and Malaya before amalgamation in 1969.
Meanwhile, the Royal Horse Guards were serving with the Household Cavalry Regiment in Egypt in 1882, the Sudan and South Africa. Like the Life Guards, the Blues saw action in the majority of major actions in France and Flanders during World War I. Likewise World War II saw the Regiment divided between the 1st and 2nd Household Cavalry Regiment in Palestine, Syria and the invasion of Normandy as reconnaissance troops for the Guards Armoured Brigade.

The first troop was originally raised in Bruges in 1658as His Majesty's Own Troop of Horse Guards. They formed part of the contingent raised by the exiled King Charles II as his contribution to the army of King Philip IV of Spain who were fighting the French and their allies theEnglish Commonwealth under the Lord ProtectorOliver Cromwell in the Franco-Spanish War and the concurrent Anglo-Spanish War.

[circe]

Laurette heeft gezegd dat er aan dat boek niks mis is Stropkeuh! En laurette is onze minister van justitie.