Arme Walen kunnen gezondheidszorg niet meer betalen - Pagina 2

Hanne · 14 december 2003, 13:20

[quote="Henry"]

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Of door de electorale uitschakeling van de PS, door middel van Unitaire partijen, aangevoerd door de eerste echte Belgische Partij, BUB. Kijk, als de BUB in Wallonië succes boekt, zullen ook de andere partijen weer Unitair worden, en zal de PS niet kunnen volgen. Wij (alle Belgen, dus ook de Vlamingen) zullen dan in Wallonië de touwtjes in handen krijgen, en de PS van haar almacht ontdoen. De PS zal gebroken zijn, en ze zal niet meer terug keren.
Als we de SZ splitsen, glijdt Wallonië gewoon af naar de ondergang, en wordt ze nog verder in de armen van de maffia (ook PS genoemd) gedrukt. Wallonië zal dan een Europees derdewereldgebied worden, wat zeer nadelig zal zijn voor handelspartner Vlaanderen. Is dat wat we willen?!

Volgens mij is Wallonië al een derdewereldgebied.
Kan ook moeilijk anders hé zolang de PS er de lakens blijft uitdelen ...

Henry · 14 december 2003, 14:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door athena

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Om net dezelfde reden waarom het in sommige Vlaamse ziekenhuizen ook dubbel zoveel kost als in andere Vlaamse ziekenhuizen.

Het is maw geen probleem dat anders is in Wallonië dan in Vlaanderen.

Zelfs iemand als Karel De Gucht onderkent het probleem van de dure Waalse ziekenhuizen, niet echt een seperatist zou ik zeggen. De Waalse gezondheidszorg kost verhoudingsgewijs meer dan de Vlaamse gezondheidszorg, dat is gewoon een feit.
En zo zijn er wel meer zaken in Wallonnië die de staat veel meer kosten: in Wallonnië werkt 40% van de beroepsbevolking voor de staat, in Vlaanderen maar 25%, waarom moet Vlaanderen het procentueel met minder ambtenaren stellen?

Denk daar maar bij dat het ambtenarenpensioen véél beter is dan een pensioen in de privé!
Dat de Walen onze pensioenen zullen betalen is dus zever, gezien zij veel meer uit de pensioenpot zullen snoepen omdat ze met veel meer ambtenaren zijn...

Het is een vicieuze cirkel:
- veel werkloosheid, waarvoor Vlaanderen dop betaalt
- daarom meer ambtenaren om een "schijn" van werk hoog te houden en Vlaanderen betaalt
- daarna ambtenaren met pensioen, en krijgen een schoon ambtenarenpensioen waarvoor Vlaanderen betaalt.

En de Vlaming... die spaart zich zot met pensioensparen...

Leven als god in frankrijk? maak daar maar wallonië van...
En als dank wordt Vlaanderen uitgelachen.
(kwestie van solidariteit van de Walen)

Hanne · 14 december 2003, 22:29

Transfers naar Brussel en Wallonië lopen op tot 5,4 miljard EUR in 2002
(Bron: KBC Asset Management)

Totale financiële transfers

KBC Asset Management becijferde de totale transfers van het Vlaams Gewest naar het Brussels en Waals Gewest op 5,43 miljard EUR in 2002. Dit is de hoogste waarde sedert 1990, het eerste jaar waarvoor KBCAM de berekening uitvoerde. In dat jaar bedroegen de transfers nog 3,76 miljard EUR, in 2000 4,88 miljard EUR. Zoals in voorgaande studies hield KBCAM niet alleen rekening met de transfers in de sociale zekerheid, maar ook met de interregionale transfers uit de federale en regionale begrotingen. De transfers voortvloeiende uit de intresten en aflossingen van de staatsschuld werden niet in de berekening betrokken, wegens te moeilijk te kwantificeren, al schat KBCAM de "regionale impact" hiervan wel "belangrijk" in.

De transfers werden ook uitgedrukt als percentage van het primair inkomen (totale inkomen vóór belastingen en socialezekerheidsbijdragen en -uitkeringen) van de gezinnen en vennootschappen van het transfererende/ontvangende gewest. Deze inkomens worden aan de gewesten toegerekend op basis van de woonplaats. De inkomens van pendelaars naar een ander gewest worden dus geteld bij de woonplaats en niet bij de werkplaats. Het primaire inkomen van de bedrijven wordt verdeeld volgens de regionale aandelen in de bruto toegevoegde waarde van de vennootschappen. In termen van dit primair inkomen zijn de transfers sedert 1990 vrij stabiel gebleven en bedragen in 2002 3,6%, tegenover 3,9% in 1990, zij het dat na jaren van daling dit percentage vanaf 2000 (3,4%) licht is gestegen.

In 2002 vloeide 22,7% van de transfers voort uit de verrichtingen van de federale overheid, 23,8% uit de financiering van gewesten en gemeenschappen en 53,6% uit de sociale zekerheid. Het aandeel van de SZ neemt sedert het midden van de jaren '90 geleidelijk af; dat van de federale financiën daarentegen nam voortdurend uitbreiding, terwijl het aandeel van de regionale overheden stabiel bleef.

Sociale zekerheid

Via de sociale zekerheid stroomde in 2002 2,91 miljard EUR van Vlaanderen naar de andere gewesten, waarvan 1,39 miljard naar Brussel en 1,52 miljard naar Wallonië. Deze transfers zijn in de loop van de jaren '90 aanzienlijk gestegen (2,2 miljard in 1990 en 2,7 miljard in 2000), maar zijn ten opzichte van 2001 niet meer toegenomen. Deze stabilisatie houdt verband met twee elkaar opheffende tendensen inzake bijdragen en uitkeringen. Enerzijds bleef het Vlaams aandeel in de bijdragen stijgen (64,0% in 2002 tegenover een bevolkingsaandeel van 57,9%), anderzijds nam ook het aandeel in de uitkeringen toe (57,9% in 2002). Wat uitkeringen betreft komen de gewestelijke aandelen in 2002 nagenoeg overeen met hun respectieve bevolkingsaandelen.

Zoals bekend veroudert de Vlaamse bevolking sneller dan in Wallonië, zodat het aandeel 65-plussers hier (17,4% in 2002) sedert 2000 groter is dan in het Waals Gewest (16,8% in 2002). In Brussel neemt dit aandeel zelfs af (16,4% in 2002). Voor het aandeel van de jongeren geldt de omgekeerde rangorde tussen de gewesten. Dit vertaalt zich in een Vlaams pensioenaandeel dat sedert enkele jaren (58,5% in 2002) lichtjes hoger ligt dan het Vlaams bevolkingsaandeel. Het Vlaams aandeel in de kinderbijslagen ligt duidelijk lager (55,2% in 2002).

De sterk uiteenlopende werkloosheidscijfers (respectievelijk 7,3%, 16,1% en 19,3% in 2002 in Vlaanderen, Wallonië en Brussel), worden gedeeltelijk gecompenseerd door de grotere (relatieve) "populariteit" van brugpensioen en loopbaanonderbreking/tijdskrediet in Vlaanderen dan in de andere gewesten. Voor deze drie categorieën samen blijft het aandeel van Vlaanderen in de totale uitgaven echter nog altijd op slechts 50,6% staan).

In de uitgaven voor ziekte en invaliditeit, de grootste uitgavencategorie in de SZ, bedraagt het Vlaams aandeel 60,9%, een aandeel dat gestaag toeneemt (1990 : 55,8%), terwijl zowel de Brusselse als de Waalse aandelen teruglopen.. Deze cijfers dienen wel genuanceerd te worden door enerzijds de sterkere vergrijzing in Vlaanderen en anderzijds de gehanteerde verdeelsleutel voor de uitgaven in deze sector. Deze laatste is immers niets anders dan het aantal primaire uitkeringsgerechtigden (grosso modo de werknemers uit de particuliere sector) en houdt dus geen rekening met de verschillen in medische consumptie. Uit de gezondheidsenquête van 2001 blijkt dat het gemiddelde geneesmiddelenverbruik en het specialistenbezoek in Vlaanderen lager liggen, terwijl voor het ziekenhuisbezoek het omgekeerde geldt. In vergelijking met de vorige enquête blijkt wel dat de medische consumptie relatief sterker stijgt in Vlaanderen dan in de andere gewesten.

Federale en regionale begrotingen
De federale-uitgavenverdeling tussen de gewesten weerspiegelt vrijwel exact de relatieve bevolkingsaandelen. Wel is het zo dat het Waalse aandeel (39,9% in 2002) in de federale uitgaven voor salarissen, pensioenen en sociale lasten (36,7% van de totale uitgaven in 2002) nog altijd bovenproportioneel is en blijft toenemen.

De transfers uit de federale begroting houden dan ook verband met de hogere fiscale capaciteit van Vlaanderen. Het Vlaamse aandeel in de federale ontvangsten stijgt vrijwel continu sedert 1990 en bereikte in 2002 63,5%, tegenover 25,7% voor Wallonië (ter vergelijking : het Waalse bevolkingsaandeel bedraagt 32,5%) en 10,9% voor het Brussels Gewest. In 1990 bedroegen de respectieve waarden 61,5%, 26,1% en 12,4%. Dit houdt in dat in 2002 de Vlaamse bijdrage per hoofd van de bevolking 8,4% hoger lag dan het landsgemiddelde. Brussel draagt nog steeds 10,9% meer dan gemiddeld bij, zij het dat dit surplus gehalveerd is sedert 1990. Bovendien is deze waarde volledig toe te schrijven aan het hoge aandeel van de bruto toegevoegde waarde van de bedrijven gevestigd in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Uit de federale begroting bedroegen de transfers van Vlaanderen naar de andere gewesten in 2002 1,23 miljard, vanuit Brussel 0,38 miljard EUR en naar Wallonië 1,62 miljard EUR.

De financiering van gewesten en gemeenschappen impliceert interregionale transfers in de mate dat de regionale middelen niet evenredig aan de herkomst naar gewest worden verdeeld. Dit is met name (gedeeltelijk) het geval voor de toegewezen gedeelten van de personenbelasting en de BTW, en uiteraard voor de zogenaamde nationale solidariteitstussenkomst, die ten goede komt aan de gewesten met een opbrengst van de personenbelasting per inwoner die lager ligt dan het Belgisch gemiddelde. Volgens de berekening van KBCAM bedroegen deze transfers ten nadele van Vlaanderen in 2002 1,3 miljard EUR.

Bron :KBS Asset Management mei 2003-11-18
Johan Van Gompel, hoofd Economic Research KBC Asset Management, docent EHSAL
Bart Van Craeynest, economist, KBC Asset Management

fernand · 14 december 2003, 22:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door athena

Waarom kosten bepaalde courante medische ingrepen zoals operatie aan de blinde darm in Waalse ziekenhuizen vaak tot het dubbele als in een Vlaams ziekenhuis, Patriot?

Omdat diene prof daar hoger opgeleid is dan in Vlaanderen? Want hij spreekt Frans! voila!

Peace · 14 december 2003, 23:03

Een van de belangrijkste redenen waarom het in wallonië vierkant draait is volgens mij de overheersende positie van de socialisten.

Om maar in de gunst van de kiezer te kunnen blijven moeten zij steeds meer beslissingen nemen die desastreus zijn voor de waalse economie.

De werkelijke benarde situatie waar wallonië inzit, is nog niet echt zichtbaar door de enorme Vlaamse geldstroom die elk jaar naar wallonië vloeit.

Wanneer echter deze misstand blijft voortduren zal Vlaanderen ook ernstige problemen gaan ondervinden om zijn eigen verplichtingen nog te kunnen nakomen.
Nu reeds verkeerd de vlaamse regering hier en daar al in betalingsmoeilijkheden ook al willen ze dat niet met zoveel woorden toegeven.

Feit is dat wallonië zwaar boven zijn stand leeft en dat op de rug van de Vlaamse belastingsbetaler.

BCD · 15 december 2003, 02:00

De questie di rupo is gelijk aan de gevaren die schuilen achter een vlaams blok weet je. Di Rupo is een (verborgen) Waals-Nationalist die zijn Wallonië wil verdedigen tegen het Vlaanderen. De walen kunnen radicaler en beter onderhandelen dan de machtzuchtige VLD, SPa en CD&V. Het probleem is dat Wallonië twee grote partijen heeft waardoor zij bijna zeker zijn van participatie op federaal niveau ook al om dat ze nooit de vragende partij maar de gevraagde partij is. Omdat de vlamingen niet het risico kunnen lopen een alliantie aan hun neus zien voorbijgaan moeten ze de Waalse standpunten jammer genoeg blindelings goedkeuren. Het probleem is dus de machtszucht van de vlaamse partijen.

Philips Inc. · 15 december 2003, 14:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door BCD

De questie di rupo is gelijk aan de gevaren die schuilen achter een vlaams blok weet je. Di Rupo is een (verborgen) Waals-Nationalist die zijn Wallonië wil verdedigen tegen het Vlaanderen. De walen kunnen radicaler en beter onderhandelen dan de machtzuchtige VLD, SPa en CD&V. Het probleem is dat Wallonië twee grote partijen heeft waardoor zij bijna zeker zijn van participatie op federaal niveau ook al om dat ze nooit de vragende partij maar de gevraagde partij is. Omdat de vlamingen niet het risico kunnen lopen een alliantie aan hun neus zien voorbijgaan moeten ze de Waalse standpunten jammer genoeg blindelings goedkeuren. Het probleem is dus de machtszucht van de vlaamse partijen.

Idd, Di Rupo is een egoistische Waal, zoals de rest van de Waalse politici, die de schijn hebben dat Belgicist te zijn, maar eigelijk is dit puur om het geld. En dan de Vlamingen maar verwijten dat we alleen voor het geld willen splitsen en dus egoisten zijn.

1. De Vlaamse partijen durven niet bijten omdat ze machtsgeil zijn en per sé willen regeren en omdat er personen zoals Verhofstadt, Martens, Dehaene, ... zijn die per sé 1e minister willen worden.

2. Solidariteit vereist twee eigenschappen: vrijwilligheid en verantwoordelijkheid. Geen van beide eigenschappen is hier aanwezig, dus deze transfers kan men bezwaarlijk solidariteit noemen.

ancapa · 21 december 2003, 15:46

Misschien zal dit soelaas brengen ?

NIEUWE TRANSFER

Met de invoering van de nieuwe verkeerswet - met de hogere boetes - in 2005 wordt een nieuwe transfer richting Wallonië in het leven geroepen. De verdeelsleutel op basis waarvan de opbrengst uit het verkeersboetefonds over de 196 politiezones zal worden verdeeld, deugt immers niet.

Er staan bijna geen flitspalen in Wallonië

dus ook geen investeringen... dus ook niet mee profiteren

14 december 2003, 23:03	#25
Peace Europees Commissaris Geregistreerd: 17 maart 2003 Berichten: 6.859	Een van de belangrijkste redenen waarom het in wallonië vierkant draait is volgens mij de overheersende positie van de socialisten. Om maar in de gunst van de kiezer te kunnen blijven moeten zij steeds meer beslissingen nemen die desastreus zijn voor de waalse economie. De werkelijke benarde situatie waar wallonië inzit, is nog niet echt zichtbaar door de enorme Vlaamse geldstroom die elk jaar naar wallonië vloeit. Wanneer echter deze misstand blijft voortduren zal Vlaanderen ook ernstige problemen gaan ondervinden om zijn eigen verplichtingen nog te kunnen nakomen. Nu reeds verkeerd de vlaamse regering hier en daar al in betalingsmoeilijkheden ook al willen ze dat niet met zoveel woorden toegeven. Feit is dat wallonië zwaar boven zijn stand leeft en dat op de rug van de Vlaamse belastingsbetaler. __________________ SOCIALISTEN. DE PARTIJ VAN GEESTELIJK MINDER BEDEELDEN EN VREEMDELINGEN

21 december 2003, 15:46	#28
ancapa Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 oktober 2003 Locatie: Vlaams Brabant Berichten: 20.121	Misschien zal dit soelaas brengen ? NIEUWE TRANSFER Met de invoering van de nieuwe verkeerswet - met de hogere boetes - in 2005 wordt een nieuwe transfer richting Wallonië in het leven geroepen. De verdeelsleutel op basis waarvan de opbrengst uit het verkeersboetefonds over de 196 politiezones zal worden verdeeld, deugt immers niet. Er staan bijna geen flitspalen in Wallonië dus ook geen investeringen... dus ook niet mee profiteren __________________ Stop het geknoei ! Vlaanderen op eigen kracht ! Volk wordt staat. Vlaanderen mijn land. Vlaanderen onafhankelijk. Gedaan met geven en toegeven ! 12 miljard euro Vlaams geld in Vlaamse handen ! Mooie woorden zijn zelden waar, ware woorden zijn zelden mooi. "Niets lijkt zo op fascisten als de huidige antifascisten. Nultolerantie is een begin, rechtbank het einde. "De mening van een moslim heet geloofsovertuiging, die van een Vlaming is racisme.

14 december 2003, 22:29	#23
Hanne Banneling Geregistreerd: 13 november 2003 Locatie: Vlaams-Brabant Berichten: 1.525	Transfers naar Brussel en Wallonië lopen op tot 5,4 miljard EUR in 2002 (Bron: KBC Asset Management) Totale financiële transfers KBC Asset Management becijferde de totale transfers van het Vlaams Gewest naar het Brussels en Waals Gewest op 5,43 miljard EUR in 2002. Dit is de hoogste waarde sedert 1990, het eerste jaar waarvoor KBCAM de berekening uitvoerde. In dat jaar bedroegen de transfers nog 3,76 miljard EUR, in 2000 4,88 miljard EUR. Zoals in voorgaande studies hield KBCAM niet alleen rekening met de transfers in de sociale zekerheid, maar ook met de interregionale transfers uit de federale en regionale begrotingen. De transfers voortvloeiende uit de intresten en aflossingen van de staatsschuld werden niet in de berekening betrokken, wegens te moeilijk te kwantificeren, al schat KBCAM de "regionale impact" hiervan wel "belangrijk" in. De transfers werden ook uitgedrukt als percentage van het primair inkomen (totale inkomen vóór belastingen en socialezekerheidsbijdragen en -uitkeringen) van de gezinnen en vennootschappen van het transfererende/ontvangende gewest. Deze inkomens worden aan de gewesten toegerekend op basis van de woonplaats. De inkomens van pendelaars naar een ander gewest worden dus geteld bij de woonplaats en niet bij de werkplaats. Het primaire inkomen van de bedrijven wordt verdeeld volgens de regionale aandelen in de bruto toegevoegde waarde van de vennootschappen. In termen van dit primair inkomen zijn de transfers sedert 1990 vrij stabiel gebleven en bedragen in 2002 3,6%, tegenover 3,9% in 1990, zij het dat na jaren van daling dit percentage vanaf 2000 (3,4%) licht is gestegen. In 2002 vloeide 22,7% van de transfers voort uit de verrichtingen van de federale overheid, 23,8% uit de financiering van gewesten en gemeenschappen en 53,6% uit de sociale zekerheid. Het aandeel van de SZ neemt sedert het midden van de jaren '90 geleidelijk af; dat van de federale financiën daarentegen nam voortdurend uitbreiding, terwijl het aandeel van de regionale overheden stabiel bleef. Sociale zekerheid Via de sociale zekerheid stroomde in 2002 2,91 miljard EUR van Vlaanderen naar de andere gewesten, waarvan 1,39 miljard naar Brussel en 1,52 miljard naar Wallonië. Deze transfers zijn in de loop van de jaren '90 aanzienlijk gestegen (2,2 miljard in 1990 en 2,7 miljard in 2000), maar zijn ten opzichte van 2001 niet meer toegenomen. Deze stabilisatie houdt verband met twee elkaar opheffende tendensen inzake bijdragen en uitkeringen. Enerzijds bleef het Vlaams aandeel in de bijdragen stijgen (64,0% in 2002 tegenover een bevolkingsaandeel van 57,9%), anderzijds nam ook het aandeel in de uitkeringen toe (57,9% in 2002). Wat uitkeringen betreft komen de gewestelijke aandelen in 2002 nagenoeg overeen met hun respectieve bevolkingsaandelen. Zoals bekend veroudert de Vlaamse bevolking sneller dan in Wallonië, zodat het aandeel 65-plussers hier (17,4% in 2002) sedert 2000 groter is dan in het Waals Gewest (16,8% in 2002). In Brussel neemt dit aandeel zelfs af (16,4% in 2002). Voor het aandeel van de jongeren geldt de omgekeerde rangorde tussen de gewesten. Dit vertaalt zich in een Vlaams pensioenaandeel dat sedert enkele jaren (58,5% in 2002) lichtjes hoger ligt dan het Vlaams bevolkingsaandeel. Het Vlaams aandeel in de kinderbijslagen ligt duidelijk lager (55,2% in 2002). De sterk uiteenlopende werkloosheidscijfers (respectievelijk 7,3%, 16,1% en 19,3% in 2002 in Vlaanderen, Wallonië en Brussel), worden gedeeltelijk gecompenseerd door de grotere (relatieve) "populariteit" van brugpensioen en loopbaanonderbreking/tijdskrediet in Vlaanderen dan in de andere gewesten. Voor deze drie categorieën samen blijft het aandeel van Vlaanderen in de totale uitgaven echter nog altijd op slechts 50,6% staan). In de uitgaven voor ziekte en invaliditeit, de grootste uitgavencategorie in de SZ, bedraagt het Vlaams aandeel 60,9%, een aandeel dat gestaag toeneemt (1990 : 55,8%), terwijl zowel de Brusselse als de Waalse aandelen teruglopen.. Deze cijfers dienen wel genuanceerd te worden door enerzijds de sterkere vergrijzing in Vlaanderen en anderzijds de gehanteerde verdeelsleutel voor de uitgaven in deze sector. Deze laatste is immers niets anders dan het aantal primaire uitkeringsgerechtigden (grosso modo de werknemers uit de particuliere sector) en houdt dus geen rekening met de verschillen in medische consumptie. Uit de gezondheidsenquête van 2001 blijkt dat het gemiddelde geneesmiddelenverbruik en het specialistenbezoek in Vlaanderen lager liggen, terwijl voor het ziekenhuisbezoek het omgekeerde geldt. In vergelijking met de vorige enquête blijkt wel dat de medische consumptie relatief sterker stijgt in Vlaanderen dan in de andere gewesten. Federale en regionale begrotingen De federale-uitgavenverdeling tussen de gewesten weerspiegelt vrijwel exact de relatieve bevolkingsaandelen. Wel is het zo dat het Waalse aandeel (39,9% in 2002) in de federale uitgaven voor salarissen, pensioenen en sociale lasten (36,7% van de totale uitgaven in 2002) nog altijd bovenproportioneel is en blijft toenemen. De transfers uit de federale begroting houden dan ook verband met de hogere fiscale capaciteit van Vlaanderen. Het Vlaamse aandeel in de federale ontvangsten stijgt vrijwel continu sedert 1990 en bereikte in 2002 63,5%, tegenover 25,7% voor Wallonië (ter vergelijking : het Waalse bevolkingsaandeel bedraagt 32,5%) en 10,9% voor het Brussels Gewest. In 1990 bedroegen de respectieve waarden 61,5%, 26,1% en 12,4%. Dit houdt in dat in 2002 de Vlaamse bijdrage per hoofd van de bevolking 8,4% hoger lag dan het landsgemiddelde. Brussel draagt nog steeds 10,9% meer dan gemiddeld bij, zij het dat dit surplus gehalveerd is sedert 1990. Bovendien is deze waarde volledig toe te schrijven aan het hoge aandeel van de bruto toegevoegde waarde van de bedrijven gevestigd in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Uit de federale begroting bedroegen de transfers van Vlaanderen naar de andere gewesten in 2002 1,23 miljard, vanuit Brussel 0,38 miljard EUR en naar Wallonië 1,62 miljard EUR. De financiering van gewesten en gemeenschappen impliceert interregionale transfers in de mate dat de regionale middelen niet evenredig aan de herkomst naar gewest worden verdeeld. Dit is met name (gedeeltelijk) het geval voor de toegewezen gedeelten van de personenbelasting en de BTW, en uiteraard voor de zogenaamde nationale solidariteitstussenkomst, die ten goede komt aan de gewesten met een opbrengst van de personenbelasting per inwoner die lager ligt dan het Belgisch gemiddelde. Volgens de berekening van KBCAM bedroegen deze transfers ten nadele van Vlaanderen in 2002 1,3 miljard EUR. Bron :KBS Asset Management mei 2003-11-18 Johan Van Gompel, hoofd Economic Research KBC Asset Management, docent EHSAL Bart Van Craeynest, economist, KBC Asset Management

15 december 2003, 02:00	#26
BCD Gouverneur Geregistreerd: 1 december 2003 Locatie: Oostrozebeke Berichten: 1.146	De questie di rupo is gelijk aan de gevaren die schuilen achter een vlaams blok weet je. Di Rupo is een (verborgen) Waals-Nationalist die zijn Wallonië wil verdedigen tegen het Vlaanderen. De walen kunnen radicaler en beter onderhandelen dan de machtzuchtige VLD, SPa en CD&V. Het probleem is dat Wallonië twee grote partijen heeft waardoor zij bijna zeker zijn van participatie op federaal niveau ook al om dat ze nooit de vragende partij maar de gevraagde partij is. Omdat de vlamingen niet het risico kunnen lopen een alliantie aan hun neus zien voorbijgaan moeten ze de Waalse standpunten jammer genoeg blindelings goedkeuren. Het probleem is dus de machtszucht van de vlaamse partijen.