CAP conferentie op 3/2

[Proletariër]

als er iemand kafkaiaans is, dan zal het toch wel de persoon zijn, waarover jullie het hebben, me dunkt.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Maar goed. Ik ben maar een domme partijfetischist die niet in staat is om zelfstandig te denken. Ik zal maar zwijgen vooral ik verval in pseudo-intellectueel gedoe.

U hoeft echt niet te zwijgen, integendeel, ik daag u uit om mijn stellingen te weerleggen:

1. Het wederzijds kunstmatig opgefokt antagonisme tussen LSP en PVDA is zeker sectair te noemen. En het heeft als effect dat de respectievelijke identiteit van de twee minipartijtjes vortdurend wordt herbevestigd. Jonge recruten worden ingewijd in de clichématige scheldwoorden voor de tegenstander. Dit versterkt de interne cohesie en de partijtucht.

2. De klein-linkse partijen mogen nog zo vaak om zes uur aan piketten staan als ze willen, maar hun krantjes, hun taalgebruik, hun symboliek,... zijn hopeloos voorbijgestreefd. Mede daardoor (en door de socio-economische context) zijn ze quasi totaal het contact met de massa's verloren.

[Proletariër]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

U boeft echt niet te zwijgen, integndeel, ik daag u uit om mijn stellingen te weerleggen:

1. Het wederzijds kunstmatig opgefokt antagonisme tussen LSP en PVDA is zeker sectair te noemen. En het heeft als effect dat de respectievelijke identiteit van de twee minipartijtjes vortdurend wordt herbevestigd. Jonge recruten worden ingewijd in de clichématige scheldwoorden voor de tegenstander. Dit verstrekt de interne cohesie en de partijtucht.

2. De klein-linkse partijen mogen nog zo vaak om zes uur aan piketten staan als ze willen, maar hun kranjes, hun taalgebruik, hun symboliek,... zijn hopeloos voorbijgestreefd. Mede daardoor (en door de socio-economische context) zijn ze quasi totaal het contact met de massa's verloren.

geef mij maar het échte leven.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Proletariër

geef mij maar het échte leven.

Ok, lachen op commando kan je dus al.
En nu een argument a.u.b.?

[Dr. Strangelove]

Trouwens, zij jullie allemaal klonen bij de LSP of hoe zit dit? Ik begin de discussie met King Hagar, Solidarnosc neemt over, en nu Proletariër. Zijn jullie meningen onderling inwisselbaar? Ik hoop van niet. Of wonen jullie allemaal in één groot huis?

[Proletariër]

ik doe hier zelden nog de moeite om mijn mening te posten.
en zelfs dan moet ik nog met argumenten afkomen...

[Pluche]

Ik ben misschien een dwarsligger, maar ik geloof dat SP.a Rood en Vonk de SP.a weer op het rechte, ik bedoel linkse pad kunnen krijgen, verder geloof ik dat de SP.a nog veel liberalisering moet slikken van de VLD de CAP in 2009 wel succes kan hebben maar dit jaar nog niet, en ik denk dat de PVDA in 2011 misschien de drempel haalt, maar voorlopig hoop ik nog op SP.a Rood, daarom dat ik lid van de SP.a ben geworden.

[Proletariër]

dus binnen een jaar of 10 is de SPa weer socialistisch, is de CAP uit gegroeid tot een volwaardige partij en de PVDA heeft ne nest parlementairen rondlopen.
dat is nog eens positief denken zie

ne keer wa anders eh

[abou Anis]

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Sleeckx was content en overweegt zelfs om toch op de lijst te gaan staan.

Oorspronkelijk geplaatst door solidarnosc

Ik begrijp dus het negativisme en cynisme niet.

[Pluche]

Deze uitstekende samenvatting van het CAP congres las ik op indymedia bij reacties

Gisteren vond aan de Brusselse ULB de CAP-conferentie plaats over het programma en de deelname aan de federale verkiezingen van 10 juni. Na de berichtgeving in de pers van de laatste weken, was het noodzakelijk om met de conferentie een duidelijk signaal te geven en de oriëntatie van CAP duidelijk te maken.

Via de pers was een sfeer van onduidelijkheid gerezen over het initiatief: Jef Sleeckx zou niet op een verkiezingslijst staan, er zou mogelijk een samenwerking komen met Groen,...

Vele mensen kijken uit naar CAP - in syndicale middens, maar ook daarbuiten. Zij willen begrijpelijkerwijs niet zomaar hun nek uitsteken voor iets dat misschien niet ernstig is in de uitbouw van een brede, anti-neoliberale formatie.

Op de conferentie werd een belangrijke stap vooruit gezet in het creëren van die duidelijkheid: de 250 aanwezigen stemden massaal voor verkiezingsdeelname en het opzetten van een campagne om CAP naar buiten te keren en actief te gaan opbouwen doorheen de verkiezingscampagne. Op dit moment zijn er 300 lidkaarten binnengekomen nationaal, met nog verschillende niet afgerekende lidkaarten in de afdelingen.

Deze conferentie stak schril af tegen de strak geregisseerde media-evenementen - liefst zonder al te veel tegensprekelijke discussie - die de traditionele partijen, inclusief het Vlaams Belang, voor conferenties of congressen laten doorgaan.

Het eerste deel van de conferentie behandelde het verkiezingsprogramma. In de verschillende CAP-afdelingen was voorafgaand gediscussieerd over het voorstel van programma, opgesteld door de programmawerkgroep. Op die tekst werden er tal van amendementen ingediend, om de voorstellen te verfijnen, aan te vullen of te wijzigen.

Danny, vakbondsdelegee, lichtte op de conferentie de totstandkoming van het “voorstel tot programma” toe. De werkgroep greep terug naar de discussies op de CAP-bijeenkomst van 28 oktober, maar bekeek ook de thema’s in het programma van de Nederlandse SP.

De CAP-afdelingen vertegenwoordigen een palet van syndicalisten, politieke activisten, ex-leden van SP.a of Groen, en vooraf niet-georganiseerde mensen. De leden konden op de conferentie hun voorstellen, wijzigingen, etc. toelichten.

Er waren concrete aanvullingen van de voorstellen rond democratie, ziekenzorg, werkloosheid, onderwijs, milieu, veiligheid, etc. LSP had het voorstel gedaan om een extra punt toe te voegen over de ideologische oriëntatie van een nieuwe brede, arbeidersformatie: “De liberalen hebben het liberalisme, de SP.a had een ideologie, de CD&V heeft ook iets,... een nieuwe formatie zal hierin een keuze moeten maken.”

Het LSP-amendement over “een andere maatschappij, waar geproduceerd wordt naar de behoeften, niet voor de winsten van een kleine elite” - met de verdediging van een “democratisch socialisme” - wilden we ter discussie voorleggen. Niet om het nu met een kleine minderheid te stemmen, maar om de discussie te starten en het mogelijk na de verkiezingen, tijdens een congres, wel breed te kunnen laten dragen.

Anja Deschoemacker (LSP en programmawerkgroep) rondde de discussie over het verkiezingsprogramma af. Ze stelde dat CAP aansluit bij een oude traditie van de arbeidersbeweging: volledige vrijheid van democratische discussie, om vervolgens tot een collectief standpunt te komen. Een programma kan niet tot stand komen zonder tegensprekelijke discussie en de botsing van ideeën.

De programmawerkgroep kreeg het mandaat van de grote meerderheid van de aanwezigen om de amendementen te integreren in de tekst, die definitief wordt gestemd tijdens een nieuwe nationale CAP-bijeenkomst in april.

De discussie rond de verkiezingen werd ingeleid door Raf Verbeke (ex-delegee bij Carnoy) en Bart Vandersteene (CAP Oost-Vlaanderen, LSP). Tijdens dit deel van de dag moest worden beslist of CAP aan de verkiezingen zou deelnemen, en onder welke vorm. Een kartel met de PVDA - die enkel geïnteresseerd was in de figuur van Jef Sleeckx op hun lijst - was van de baan.

De eerste suggesties in de pers dat CAP met Groen zou discussiëren waren een kwakkel. Na die berichten in de media nam Vera Dua wel contact op en was er een gesprek met een groep van CAP. Dua stelde een band van “rode kandidaten” voor op Groen-lijsten. Op de conferentie werd dit voorstel enkel verdedigd door de Leef-groep uit Herzele, en misschien nog enkele individuen.

De meeste aanwezigen waren het erover eens dat Groen deel is van het systeem, door deelname aan neoliberale regeringen grotendeels is gediscrediteerd en dat er “iets nieuws nodig was”. Dat kon niet door samenwerking met een partij “waar mensen hun mening al over hebben gevormd”, volgens Katrien van CAP Oost-Vlaanderen (en medeoprichter van Groen in die regio).

Bart Vandersteene stelde in zijn afronding van de discussie: “Door ‘sluwe’ tactieken kunnen we misschien sneller een verkozene halen, maar de opbouw van een nieuwe formatie op eigen kracht is uiteindelijk een veel diepgaander maatschappelijk proces.”

De verkiezingsdeelname zelf werd enkel door de SAP opnieuw in vraag gesteld. Volgens hen waren er onvoldoende draagvlak en te weinig “personaliteiten” om deel te nemen. Gustave Dache, oud-syndicalist en medewerker van CAP in Wallonië: “Verkiezingen zijn een politieke handeling. Als je aan het piket staat, verwachten arbeiders ook dat ze op je kunnen stemmen. Deze verkiezingen zijn een opportuniteit. Niets komt uit de lucht vallen.”

CAP verwacht geen spectaculaire scores bij een eerste deelname, maar door niet deel te nemen aan de verkiezingen missen we een kans om het initiatief uit te bouwen. Tanja uit Gent, die ook in Duitsland met de WASG gelijkaardige discussies had meegemaakt, stelde: “Door deelname aan de verkiezingen zien de mensen dat je het meent, dat je iets ernstig wil uitbouwen en krijg je respect.” Bij de stemming over verkiezingsdeelname stemden slechts 5 �* 6 mensen, op de 250, tegen.

Er was ook nog wat discussie over UAG, de medeorganisator van 28 oktober met CAP. Deze Franstalige groep wil vandaag echter niet meedoen aan verkiezingen (behalve in Henegouwen misschien), heeft geen oriëntatie naar brede lagen en concrete strijdbewegingen, en stoelt intern op ondemocratische methodes en verdachtmakerij van georganiseerde stromingen (behalve diegenen die gebrek aan democratie geen probleem lijken te vinden).

Hun methodes zijn compleet verschillend van die binnen CAP, dat vandaag ook kernen heeft in Wallonië. Die kwamen er op initiatief van LSP/MAS, maar tellen op dit moment een meerderheid van niet LSP-leden. In Henegouwen zijn er al 50 leden, een bekend figuur als Gustave Dache bouwt CAP/UAP mee uit in Wallonië.

Dache vertelde ook over de methodes van UAG: “Onze eerste meeting werd gesaboteerd door leden van UAG, zelfs in die mate dat we geen tijd hadden om de discussie over Volkswagen Vorst te voeren. Ze kwamen ons verwijten dat we ‘amateurs’ en ‘scheurmakers’ waren.

Er is een verschil tussen kameraden die vooruit willen en zij die niet vooruit willen. We moeten tolerant zijn en verschillende meningen respecteren, maar het saboteren van de meeting van anderen is ontoelaatbaar.”

In ieder geval: de uitbouw van CAP in Wallonië is gelanceerd, met iedereen die op een democratische manier een brede anti-neoliberale kracht wil uitbouwen wordt de discussie aangegaan.

Het potentieel ter linkerzijde is aanwezig. Dat SP.a-voorzitter Johan Vande Lanotte nu plots vindt dat zijn partij opnieuw een "arbeiderspartij" moet worden, toont het effect van de campagne van CAP. Enkele alibikandidaten zal voor de SP.a niet volstaan om haar anti-arbeidersbeleid te doen vergeten.

Deze conferentie was een stap vooruit in de creatie van een nieuwe formatie. Nu is eindelijk, ook met de stemming van een voorlopige nationale leiding in de vorm van een “nationaal verkiezingscomité”, de basis gelegd om met CAP de straat op te gaan, de bedrijven in te trekken, de jeugd op te zoeken,... en een stevige, dynamische kracht op te bouwen tegen decennia van neoliberaal wanbeleid, gericht tegen de arbeiders en hun gezinnen.

[Proletariër]

.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Trouwens, zij jullie allemaal klonen bij de LSP of hoe zit dit? Ik begin de discussie met King Hagar, Solidarnosc neemt over, en nu Proletariër. Zijn jullie meningen onderling inwisselbaar? Ik hoop van niet. Of wonen jullie allemaal in één groot huis?

Ik was even de afwas gaan doen voor de anderen, maar nu ben ik terug om een inwisselbare boodschap te plaatsen

P.S. Als je het over kafkaiaanse toestanden hebt, moet je maar eens alle briefwisseling lezen over dat zogenaamde "proces" waarover je het had... Volgens mij hadden we dieje gast al veel rapper aan de deur moeten zetten!

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Ik was even de afwas gaan doen voor de anderen, maar nu ben ik terug om een inwisselbare boodschap te plaatsen

P.S. Als je het over kafkaiaanse toestanden hebt, moet je maar eens alle briefwisseling lezen over dat zogenaamde "proces" waarover je het had... Volgens mij hadden we dieje gast al veel rapper aan de deur moeten zetten!

Pas op hé, volgens hem is CAP opgericht als steunpilaar "voor de adel en het koningshuis"... En hij "laat zich niet intimideren"...

Hoe kafkaiaans kan het...

[Pelgrim]

Zoals ik elders zei: zij die hun kat gestuurd hebben, hebben ongelijk. 't is zelfs voor de eerste keer in mijn leven dat ik een partijlidkaart heb gekocht. Vaarwel maagdelijke onschuld...

Wat me wel sterk opviel: dankzij de ambras met UAG is het een overwegend Vlaamse zaak geworden. De Belgische vloek slaat toe... In Wallonië gaat er nu een CAP én een UAG werken. Ik vraag me af hoe dat gaat aflopen.

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Of wonen jullie allemaal in één groot huis?

Weten we ineens waar die villa van de leider voor dient

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Zoals ik elders zei: zij die hun kat gestuurd hebben, hebben ongelijk. 't is zelfs voor de eerste keer in mijn leven dat ik een partijlidkaart heb gekocht. Vaarwel maagdelijke onschuld...

Wat me wel sterk opviel: dankzij de ambras met UAG is het een overwegend Vlaamse zaak geworden. De Belgische vloek slaat toe... In Wallonië gaat er nu een CAP én een UAG werken. Ik vraag me af hoe dat gaat aflopen.

Goeie dag. Ik dacht al dat ik zag dat je was veranderd.

[solidarnosc]

Oorspronkelijk geplaatst door Pluche

Deze uitstekende samenvatting van het CAP congres las ik op indymedia bij reacties

Gisteren vond aan de Brusselse ULB de CAP-conferentie plaats over het programma en de deelname aan de federale verkiezingen van 10 juni. Na de berichtgeving in de pers van de laatste weken, was het noodzakelijk om met de conferentie een duidelijk signaal te geven en de oriëntatie van CAP duidelijk te maken.

Via de pers was een sfeer van onduidelijkheid gerezen over het initiatief: Jef Sleeckx zou niet op een verkiezingslijst staan, er zou mogelijk een samenwerking komen met Groen,...

Vele mensen kijken uit naar CAP - in syndicale middens, maar ook daarbuiten. Zij willen begrijpelijkerwijs niet zomaar hun nek uitsteken voor iets dat misschien niet ernstig is in de uitbouw van een brede, anti-neoliberale formatie.

Op de conferentie werd een belangrijke stap vooruit gezet in het creëren van die duidelijkheid: de 250 aanwezigen stemden massaal voor verkiezingsdeelname en het opzetten van een campagne om CAP naar buiten te keren en actief te gaan opbouwen doorheen de verkiezingscampagne. Op dit moment zijn er 300 lidkaarten binnengekomen nationaal, met nog verschillende niet afgerekende lidkaarten in de afdelingen.

Deze conferentie stak schril af tegen de strak geregisseerde media-evenementen - liefst zonder al te veel tegensprekelijke discussie - die de traditionele partijen, inclusief het Vlaams Belang, voor conferenties of congressen laten doorgaan.

Het eerste deel van de conferentie behandelde het verkiezingsprogramma. In de verschillende CAP-afdelingen was voorafgaand gediscussieerd over het voorstel van programma, opgesteld door de programmawerkgroep. Op die tekst werden er tal van amendementen ingediend, om de voorstellen te verfijnen, aan te vullen of te wijzigen.

Danny, vakbondsdelegee, lichtte op de conferentie de totstandkoming van het “voorstel tot programma” toe. De werkgroep greep terug naar de discussies op de CAP-bijeenkomst van 28 oktober, maar bekeek ook de thema’s in het programma van de Nederlandse SP.

De CAP-afdelingen vertegenwoordigen een palet van syndicalisten, politieke activisten, ex-leden van SP.a of Groen, en vooraf niet-georganiseerde mensen. De leden konden op de conferentie hun voorstellen, wijzigingen, etc. toelichten.

Er waren concrete aanvullingen van de voorstellen rond democratie, ziekenzorg, werkloosheid, onderwijs, milieu, veiligheid, etc. LSP had het voorstel gedaan om een extra punt toe te voegen over de ideologische oriëntatie van een nieuwe brede, arbeidersformatie: “De liberalen hebben het liberalisme, de SP.a had een ideologie, de CD&V heeft ook iets,... een nieuwe formatie zal hierin een keuze moeten maken.”

Het LSP-amendement over “een andere maatschappij, waar geproduceerd wordt naar de behoeften, niet voor de winsten van een kleine elite” - met de verdediging van een “democratisch socialisme” - wilden we ter discussie voorleggen. Niet om het nu met een kleine minderheid te stemmen, maar om de discussie te starten en het mogelijk na de verkiezingen, tijdens een congres, wel breed te kunnen laten dragen.

Anja Deschoemacker (LSP en programmawerkgroep) rondde de discussie over het verkiezingsprogramma af. Ze stelde dat CAP aansluit bij een oude traditie van de arbeidersbeweging: volledige vrijheid van democratische discussie, om vervolgens tot een collectief standpunt te komen. Een programma kan niet tot stand komen zonder tegensprekelijke discussie en de botsing van ideeën.

De programmawerkgroep kreeg het mandaat van de grote meerderheid van de aanwezigen om de amendementen te integreren in de tekst, die definitief wordt gestemd tijdens een nieuwe nationale CAP-bijeenkomst in april.

De discussie rond de verkiezingen werd ingeleid door Raf Verbeke (ex-delegee bij Carnoy) en Bart Vandersteene (CAP Oost-Vlaanderen, LSP). Tijdens dit deel van de dag moest worden beslist of CAP aan de verkiezingen zou deelnemen, en onder welke vorm. Een kartel met de PVDA - die enkel geïnteresseerd was in de figuur van Jef Sleeckx op hun lijst - was van de baan.

De eerste suggesties in de pers dat CAP met Groen zou discussiëren waren een kwakkel. Na die berichten in de media nam Vera Dua wel contact op en was er een gesprek met een groep van CAP. Dua stelde een band van “rode kandidaten” voor op Groen-lijsten. Op de conferentie werd dit voorstel enkel verdedigd door de Leef-groep uit Herzele, en misschien nog enkele individuen.

De meeste aanwezigen waren het erover eens dat Groen deel is van het systeem, door deelname aan neoliberale regeringen grotendeels is gediscrediteerd en dat er “iets nieuws nodig was”. Dat kon niet door samenwerking met een partij “waar mensen hun mening al over hebben gevormd”, volgens Katrien van CAP Oost-Vlaanderen (en medeoprichter van Groen in die regio).

Bart Vandersteene stelde in zijn afronding van de discussie: “Door ‘sluwe’ tactieken kunnen we misschien sneller een verkozene halen, maar de opbouw van een nieuwe formatie op eigen kracht is uiteindelijk een veel diepgaander maatschappelijk proces.”

De verkiezingsdeelname zelf werd enkel door de SAP opnieuw in vraag gesteld. Volgens hen waren er onvoldoende draagvlak en te weinig “personaliteiten” om deel te nemen. Gustave Dache, oud-syndicalist en medewerker van CAP in Wallonië: “Verkiezingen zijn een politieke handeling. Als je aan het piket staat, verwachten arbeiders ook dat ze op je kunnen stemmen. Deze verkiezingen zijn een opportuniteit. Niets komt uit de lucht vallen.”

CAP verwacht geen spectaculaire scores bij een eerste deelname, maar door niet deel te nemen aan de verkiezingen missen we een kans om het initiatief uit te bouwen. Tanja uit Gent, die ook in Duitsland met de WASG gelijkaardige discussies had meegemaakt, stelde: “Door deelname aan de verkiezingen zien de mensen dat je het meent, dat je iets ernstig wil uitbouwen en krijg je respect.” Bij de stemming over verkiezingsdeelname stemden slechts 5 �* 6 mensen, op de 250, tegen.

Er was ook nog wat discussie over UAG, de medeorganisator van 28 oktober met CAP. Deze Franstalige groep wil vandaag echter niet meedoen aan verkiezingen (behalve in Henegouwen misschien), heeft geen oriëntatie naar brede lagen en concrete strijdbewegingen, en stoelt intern op ondemocratische methodes en verdachtmakerij van georganiseerde stromingen (behalve diegenen die gebrek aan democratie geen probleem lijken te vinden).

Hun methodes zijn compleet verschillend van die binnen CAP, dat vandaag ook kernen heeft in Wallonië. Die kwamen er op initiatief van LSP/MAS, maar tellen op dit moment een meerderheid van niet LSP-leden. In Henegouwen zijn er al 50 leden, een bekend figuur als Gustave Dache bouwt CAP/UAP mee uit in Wallonië.

Dache vertelde ook over de methodes van UAG: “Onze eerste meeting werd gesaboteerd door leden van UAG, zelfs in die mate dat we geen tijd hadden om de discussie over Volkswagen Vorst te voeren. Ze kwamen ons verwijten dat we ‘amateurs’ en ‘scheurmakers’ waren.

Er is een verschil tussen kameraden die vooruit willen en zij die niet vooruit willen. We moeten tolerant zijn en verschillende meningen respecteren, maar het saboteren van de meeting van anderen is ontoelaatbaar.”

In ieder geval: de uitbouw van CAP in Wallonië is gelanceerd, met iedereen die op een democratische manier een brede anti-neoliberale kracht wil uitbouwen wordt de discussie aangegaan.

Het potentieel ter linkerzijde is aanwezig. Dat SP.a-voorzitter Johan Vande Lanotte nu plots vindt dat zijn partij opnieuw een "arbeiderspartij" moet worden, toont het effect van de campagne van CAP. Enkele alibikandidaten zal voor de SP.a niet volstaan om haar anti-arbeidersbeleid te doen vergeten.

Deze conferentie was een stap vooruit in de creatie van een nieuwe formatie. Nu is eindelijk, ook met de stemming van een voorlopige nationale leiding in de vorm van een “nationaal verkiezingscomité”, de basis gelegd om met CAP de straat op te gaan, de bedrijven in te trekken, de jeugd op te zoeken,... en een stevige, dynamische kracht op te bouwen tegen decennia van neoliberaal wanbeleid, gericht tegen de arbeiders en hun gezinnen.

Er waren wel meer dan 250 mensen. Voor de rest no problemo.

[KingHagar]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Zoals ik elders zei: zij die hun kat gestuurd hebben, hebben ongelijk. 't is zelfs voor de eerste keer in mijn leven dat ik een partijlidkaart heb gekocht. Vaarwel maagdelijke onschuld...

Wat me wel sterk opviel: dankzij de ambras met UAG is het een overwegend Vlaamse zaak geworden. De Belgische vloek slaat toe... In Wallonië gaat er nu een CAP én een UAG werken. Ik vraag me af hoe dat gaat aflopen.

bwa, zoals solidarnosc reeds zei, de verhouding vlamingen en walen was vergelijkbaar met 28/10. Tis moeilijk om er een cijfer op te plakken, maar ik denk dat ik er niet ver naast door te zeggen dat minstens 1 op 3 Franstalig was. Het probleem ligt niet zozeer bij de breuk met UAG (Qua aanhangers is de CAP in Wallonië minstens even sterk dan UAG), maar bij het feit dat er langs franstalige kant niet echt boegbeelden zijn (waardoor het initiatief minder bekend is dan in Vlaanderen) en dat de degeneratie van van de sociaal-democratie nog niet zo ver gevorderd is (al is er geen fundamenteel verschil). Soit, door de manier waarop UAG te werk ging dreigden we belangrijke gasten als Gustave Dache te verliezen, dat probleem is nu van de baan. Immers, we zijn het er allemaal over eens dat er een links vacuüm is, maar door er zomaar in te springen zal het niet opgevuld geraken. Een correcte analyse, oriëntatie en werkwijze zijn noodzakelijke voorwaarden, en op dat vlak liggen de kaarten nu beter dan op 28/10.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Pas op hé, volgens hem is CAP opgericht als steunpilaar "voor de adel en het koningshuis"... En hij "laat zich niet intimideren"...

Hoe kafkaiaans kan het...

WTF are you talking about?

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Pluche

Deze uitstekende samenvatting van het CAP congres las ik op indymedia bij reacties

Gisteren vond aan de Brusselse ULB de CAP-conferentie plaats over het programma en de deelname aan de federale verkiezingen van 10 juni. Na de berichtgeving in de pers van de laatste weken, was het noodzakelijk om met de conferentie een duidelijk signaal te geven en de oriëntatie van CAP duidelijk te maken.

Via de pers was een sfeer van onduidelijkheid gerezen over het initiatief: Jef Sleeckx zou niet op een verkiezingslijst staan, er zou mogelijk een samenwerking komen met Groen,...

Vele mensen kijken uit naar CAP - in syndicale middens, maar ook daarbuiten. Zij willen begrijpelijkerwijs niet zomaar hun nek uitsteken voor iets dat misschien niet ernstig is in de uitbouw van een brede, anti-neoliberale formatie.

Op de conferentie werd een belangrijke stap vooruit gezet in het creëren van die duidelijkheid: de 250 aanwezigen stemden massaal voor verkiezingsdeelname en het opzetten van een campagne om CAP naar buiten te keren en actief te gaan opbouwen doorheen de verkiezingscampagne. Op dit moment zijn er 300 lidkaarten binnengekomen nationaal, met nog verschillende niet afgerekende lidkaarten in de afdelingen.

Deze conferentie stak schril af tegen de strak geregisseerde media-evenementen - liefst zonder al te veel tegensprekelijke discussie - die de traditionele partijen, inclusief het Vlaams Belang, voor conferenties of congressen laten doorgaan.

Het eerste deel van de conferentie behandelde het verkiezingsprogramma. In de verschillende CAP-afdelingen was voorafgaand gediscussieerd over het voorstel van programma, opgesteld door de programmawerkgroep. Op die tekst werden er tal van amendementen ingediend, om de voorstellen te verfijnen, aan te vullen of te wijzigen.

Danny, vakbondsdelegee, lichtte op de conferentie de totstandkoming van het “voorstel tot programma” toe. De werkgroep greep terug naar de discussies op de CAP-bijeenkomst van 28 oktober, maar bekeek ook de thema’s in het programma van de Nederlandse SP.

De CAP-afdelingen vertegenwoordigen een palet van syndicalisten, politieke activisten, ex-leden van SP.a of Groen, en vooraf niet-georganiseerde mensen. De leden konden op de conferentie hun voorstellen, wijzigingen, etc. toelichten.

Er waren concrete aanvullingen van de voorstellen rond democratie, ziekenzorg, werkloosheid, onderwijs, milieu, veiligheid, etc. LSP had het voorstel gedaan om een extra punt toe te voegen over de ideologische oriëntatie van een nieuwe brede, arbeidersformatie: “De liberalen hebben het liberalisme, de SP.a had een ideologie, de CD&V heeft ook iets,... een nieuwe formatie zal hierin een keuze moeten maken.”

Het LSP-amendement over “een andere maatschappij, waar geproduceerd wordt naar de behoeften, niet voor de winsten van een kleine elite” - met de verdediging van een “democratisch socialisme” - wilden we ter discussie voorleggen. Niet om het nu met een kleine minderheid te stemmen, maar om de discussie te starten en het mogelijk na de verkiezingen, tijdens een congres, wel breed te kunnen laten dragen.

Anja Deschoemacker (LSP en programmawerkgroep) rondde de discussie over het verkiezingsprogramma af. Ze stelde dat CAP aansluit bij een oude traditie van de arbeidersbeweging: volledige vrijheid van democratische discussie, om vervolgens tot een collectief standpunt te komen. Een programma kan niet tot stand komen zonder tegensprekelijke discussie en de botsing van ideeën.

De programmawerkgroep kreeg het mandaat van de grote meerderheid van de aanwezigen om de amendementen te integreren in de tekst, die definitief wordt gestemd tijdens een nieuwe nationale CAP-bijeenkomst in april.

De discussie rond de verkiezingen werd ingeleid door Raf Verbeke (ex-delegee bij Carnoy) en Bart Vandersteene (CAP Oost-Vlaanderen, LSP). Tijdens dit deel van de dag moest worden beslist of CAP aan de verkiezingen zou deelnemen, en onder welke vorm. Een kartel met de PVDA - die enkel geïnteresseerd was in de figuur van Jef Sleeckx op hun lijst - was van de baan.

De eerste suggesties in de pers dat CAP met Groen zou discussiëren waren een kwakkel. Na die berichten in de media nam Vera Dua wel contact op en was er een gesprek met een groep van CAP. Dua stelde een band van “rode kandidaten” voor op Groen-lijsten. Op de conferentie werd dit voorstel enkel verdedigd door de Leef-groep uit Herzele, en misschien nog enkele individuen.

De meeste aanwezigen waren het erover eens dat Groen deel is van het systeem, door deelname aan neoliberale regeringen grotendeels is gediscrediteerd en dat er “iets nieuws nodig was”. Dat kon niet door samenwerking met een partij “waar mensen hun mening al over hebben gevormd”, volgens Katrien van CAP Oost-Vlaanderen (en medeoprichter van Groen in die regio).

Bart Vandersteene stelde in zijn afronding van de discussie: “Door ‘sluwe’ tactieken kunnen we misschien sneller een verkozene halen, maar de opbouw van een nieuwe formatie op eigen kracht is uiteindelijk een veel diepgaander maatschappelijk proces.”

De verkiezingsdeelname zelf werd enkel door de SAP opnieuw in vraag gesteld. Volgens hen waren er onvoldoende draagvlak en te weinig “personaliteiten” om deel te nemen. Gustave Dache, oud-syndicalist en medewerker van CAP in Wallonië: “Verkiezingen zijn een politieke handeling. Als je aan het piket staat, verwachten arbeiders ook dat ze op je kunnen stemmen. Deze verkiezingen zijn een opportuniteit. Niets komt uit de lucht vallen.”

CAP verwacht geen spectaculaire scores bij een eerste deelname, maar door niet deel te nemen aan de verkiezingen missen we een kans om het initiatief uit te bouwen. Tanja uit Gent, die ook in Duitsland met de WASG gelijkaardige discussies had meegemaakt, stelde: “Door deelname aan de verkiezingen zien de mensen dat je het meent, dat je iets ernstig wil uitbouwen en krijg je respect.” Bij de stemming over verkiezingsdeelname stemden slechts 5 �* 6 mensen, op de 250, tegen.

Er was ook nog wat discussie over UAG, de medeorganisator van 28 oktober met CAP. Deze Franstalige groep wil vandaag echter niet meedoen aan verkiezingen (behalve in Henegouwen misschien), heeft geen oriëntatie naar brede lagen en concrete strijdbewegingen, en stoelt intern op ondemocratische methodes en verdachtmakerij van georganiseerde stromingen (behalve diegenen die gebrek aan democratie geen probleem lijken te vinden).

Hun methodes zijn compleet verschillend van die binnen CAP, dat vandaag ook kernen heeft in Wallonië. Die kwamen er op initiatief van LSP/MAS, maar tellen op dit moment een meerderheid van niet LSP-leden. In Henegouwen zijn er al 50 leden, een bekend figuur als Gustave Dache bouwt CAP/UAP mee uit in Wallonië.

Dache vertelde ook over de methodes van UAG: “Onze eerste meeting werd gesaboteerd door leden van UAG, zelfs in die mate dat we geen tijd hadden om de discussie over Volkswagen Vorst te voeren. Ze kwamen ons verwijten dat we ‘amateurs’ en ‘scheurmakers’ waren.

Er is een verschil tussen kameraden die vooruit willen en zij die niet vooruit willen. We moeten tolerant zijn en verschillende meningen respecteren, maar het saboteren van de meeting van anderen is ontoelaatbaar.”

In ieder geval: de uitbouw van CAP in Wallonië is gelanceerd, met iedereen die op een democratische manier een brede anti-neoliberale kracht wil uitbouwen wordt de discussie aangegaan.

Het potentieel ter linkerzijde is aanwezig. Dat SP.a-voorzitter Johan Vande Lanotte nu plots vindt dat zijn partij opnieuw een "arbeiderspartij" moet worden, toont het effect van de campagne van CAP. Enkele alibikandidaten zal voor de SP.a niet volstaan om haar anti-arbeidersbeleid te doen vergeten.

Deze conferentie was een stap vooruit in de creatie van een nieuwe formatie. Nu is eindelijk, ook met de stemming van een voorlopige nationale leiding in de vorm van een “nationaal verkiezingscomité”, de basis gelegd om met CAP de straat op te gaan, de bedrijven in te trekken, de jeugd op te zoeken,... en een stevige, dynamische kracht op te bouwen tegen decennia van neoliberaal wanbeleid, gericht tegen de arbeiders en hun gezinnen.

Bedankt Pluche. Dit is dus een antwoord op mijn vraag die ik tot twee maal toe gesteld heb.
Maar sommigen vonden het duidelijk interessanter om te veronderstellen dat ik een vonkist was en een beetje op deze organisatie te zitten kakken. Maar sectair, dat zijn ze niet natuurlijk.