Ethisch dilemma: Wie geef je het werk - Pagina 2

Bovenbuur · 15 juni 2007, 18:47

Ik geef nummer 1 de baan, nummer 3 een zorgverzekering en nummer 2 een schouderklopje en een pint.

Mambo · 15 juni 2007, 20:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Naar het dilemma van Amartya Sen zoals geponeerd in het boek "Vrijheid is vooruitgang".

Stel. Je hebt een klusje te doen. Er zijn 3 werkloze arbeiders beschikbaar. Dinu, Bishanno en Rogini.
Alle 3 de arbeiders zullen ongeveer even hard werken (en je zult dus aan elks van hen evenveel moeten betalen). Het werk is niet om te splitsen, dus je moét er eentje van kiezen.

Ze zijn alle 3 arm, maar Dinu is veruit het armst, daar is iedereen het over eens. Dus je zou geneigd zijn om hem werk te geven. (Wat kan nu belangrijker zijn dan de armen te helpen.)

Maar Bishanno is onlangs een heel stuk armer geworden en is het meest gedeprimeerd om zijn precaire situatie. Ook daar is iedereen het over eens. Dinu en Rogini zijn al heel hun leven relatief arm en zijn armoede dus gewend. Zij kunnen daar goed mee om. Maar Bishanno niet. Dus je zou geneigd zijn Bishanno werk te geven. (Wat is nu belangrijker dan een eind te maken aan iemand zijn ongeluk.)

Maar Rogini is net heel erg verzwakt door een chronische kwaal, die hij echter heel stoïcijns draagt, maar hij zou het geld goed kunnen gebruiken om daar eindelijk van te kunnen herstellen. Rogini is niet de armste van de 3 en ook niet de ongelukkigste. Hij leeft al heel zijn leven in armoede en is dit soort situaties dus gewend. Maar is het het toch niet het best hem de baan te geven. Wat is er nu belangrijker om iemand zijn kwaliteit van het leven - specifiek de gezondheid - te verbeteren.

Aan wie zou jij de baan geven?
En waarom?

Alle 3 proef laten afleggen.
Wie kwaaltjes heeft ligt er al op voorhand uit.
Toen waren er nog 2
Opnieuw de beste.
Maar de grootste smoelentrekker ligt er ook uit, die zijn vals.
Degene die overblijft als zijn proef goed is mag blijven.

Sociale achtergrond kan me niks schelen, problemen thuis moeten ze niet meebrengen naar het werk.

Maar nieuw probleem, waar vind je er nog 3 tegelijk?

Mambo · 15 juni 2007, 20:38

Ik heb er ooit eens 167 op één week gehad voor 1 plaats. Dat was effe tasten.

Maar dat komt nooit meer weer.

Praetorian · 15 juni 2007, 20:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Ik heb er ooit eens 167 op één week gehad voor 1 plaats. Dat was effe tasten.

Maar dat komt nooit meer weer.

Laten we het hopen.

Mambo · 15 juni 2007, 20:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Laten we het hopen.

Toch was het beter. Om een ploeg samen te stellen heb je nu eenmaal een groot verloop eerst.
Dus moet je kandidaten hebben.

Sfax · 15 juni 2007, 21:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Ik zou ze dus wapens geven om jou te overvallen.

Impressing, maar niet heus

Raf · 15 juni 2007, 21:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Naar het dilemma van Amartya Sen zoals geponeerd in het boek "Vrijheid is vooruitgang".

Stel. Je hebt een klusje te doen. Er zijn 3 werkloze arbeiders beschikbaar. Dinu, Bishanno en Rogini.
Alle 3 de arbeiders zullen ongeveer even hard werken (en je zult dus aan elks van hen evenveel moeten betalen). Het werk is niet om te splitsen, dus je moét er eentje van kiezen.

Ze zijn alle 3 arm, maar Dinu is veruit het armst, daar is iedereen het over eens. Dus je zou geneigd zijn om hem werk te geven. (Wat kan nu belangrijker zijn dan de armen te helpen.)

Maar Bishanno is onlangs een heel stuk armer geworden en is het meest gedeprimeerd om zijn precaire situatie. Ook daar is iedereen het over eens. Dinu en Rogini zijn al heel hun leven relatief arm en zijn armoede dus gewend. Zij kunnen daar goed mee om. Maar Bishanno niet. Dus je zou geneigd zijn Bishanno werk te geven. (Wat is nu belangrijker dan een eind te maken aan iemand zijn ongeluk.)

Maar Rogini is net heel erg verzwakt door een chronische kwaal, die hij echter heel stoïcijns draagt, maar hij zou het geld goed kunnen gebruiken om daar eindelijk van te kunnen herstellen. Rogini is niet de armste van de 3 en ook niet de ongelukkigste. Hij leeft al heel zijn leven in armoede en is dit soort situaties dus gewend. Maar is het het toch niet het best hem de baan te geven. Wat is er nu belangrijker om iemand zijn kwaliteit van het leven - specifiek de gezondheid - te verbeteren.

Aan wie zou jij de baan geven?
En waarom?

Wie is de knapste?

C2C · 15 juni 2007, 21:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Naar het dilemma van Amartya Sen zoals geponeerd in het boek "Vrijheid is vooruitgang".

Stel. Je hebt een klusje te doen. Er zijn 3 werkloze arbeiders beschikbaar. Dinu, Bishanno en Rogini.
Alle 3 de arbeiders zullen ongeveer even hard werken (en je zult dus aan elks van hen evenveel moeten betalen). Het werk is niet om te splitsen, dus je moét er eentje van kiezen.

Ze zijn alle 3 arm, maar Dinu is veruit het armst, daar is iedereen het over eens. Dus je zou geneigd zijn om hem werk te geven. (Wat kan nu belangrijker zijn dan de armen te helpen.)

Maar Bishanno is onlangs een heel stuk armer geworden en is het meest gedeprimeerd om zijn precaire situatie. Ook daar is iedereen het over eens. Dinu en Rogini zijn al heel hun leven relatief arm en zijn armoede dus gewend. Zij kunnen daar goed mee om. Maar Bishanno niet. Dus je zou geneigd zijn Bishanno werk te geven. (Wat is nu belangrijker dan een eind te maken aan iemand zijn ongeluk.)

Maar Rogini is net heel erg verzwakt door een chronische kwaal, die hij echter heel stoïcijns draagt, maar hij zou het geld goed kunnen gebruiken om daar eindelijk van te kunnen herstellen. Rogini is niet de armste van de 3 en ook niet de ongelukkigste. Hij leeft al heel zijn leven in armoede en is dit soort situaties dus gewend. Maar is het het toch niet het best hem de baan te geven. Wat is er nu belangrijker om iemand zijn kwaliteit van het leven - specifiek de gezondheid - te verbeteren.

Aan wie zou jij de baan geven?
En waarom?

Ondanks het feit dat Amartya Sen een vege kapitalist is die al heel zijn leven strijdt tégen de armen en vóór het kapitaal, ligt het antwoord voor de hand:

Ge gebruikt het geld dat ge aan één van de drie zoudt geven aan alle drie, en laat ze er een pistool mee kopen. Met dat pistool en wat training en een busticket stuurt ge ze naar een grootstad. Daar laat ge ze een bank overvallen.

Zo nemen ze waar ze recht op hebben.

Want Sen denkt dat business alles kan oplossen, terwijl het de verantwoordelijkheid is van de staat om algemene gezondheidszorg aan te bieden, en onderwijs voor iedereen, en de armoede ongedaan te maken. Ze doet dat door belastingen te heffen op zij die te veel hebben (en daar meestal geen klop voor hebben moeten doen, of armen hebben uitgebuit).

Sen haat dat. Die wil alleen maar de Staat uithollen en alles privatiseren.

Amartya Sen is een grote bandiet. Vandaar dat hij de Nobelprijs voor economie heeft gewonnen.

AdrianHealey · 16 juni 2007, 06:12

Citaat:

Want Sen denkt dat business alles kan oplossen, terwijl het de verantwoordelijkheid is van de staat om algemene gezondheidszorg aan te bieden, en onderwijs voor iedereen, en de armoede ongedaan te maken.

Sen haat dat. Die wil alleen maar de Staat uithollen en alles privatiseren.

Ik citeer.

Ik wil me met name bezighouden met de volgende soorten instrumentele vrijheden: (1) Politieke vrijheden (2) Economische faciliteiten (3) sociale voorzieningen (4) garantie van openheid van zaken en (5) sociale zekerheid.
Dezee instrumentele vrijheden dragen doorgaans bij tot iemands vermogen om vrijer te leven, maar ze vullen elkaar ook aan.

Dus ik snap écht niet waar je bovenstaande lulkoek vandaan haalt. In heel het boek pleit hij voor deze 5 instrumentele vrijheden.

Een halve bladzijde verder.
Ten slotte: al functioneert een economisch systeem nog zo goed, vaak zijn bepaalde groepen bijzonder kwetsbaar. Zij kunnen zelfs vervallen tot grote ontbering door materiële veranderingen die schadelijk zijn voor hun leven. Sociale zekerheid is nodig als een sociaal vangnet om te voorkomen dat de betrokennen vervallen tot schrijnende armoede en in sommige gevallen zelfs verhondering en dood. Het terrein van sociale zekerheid omvat vaste geïnstitutionaliseerde regelingen zoals werkloosheidsuitkeringen en wettelijke uitkeringen als aanvulling op het inkomen, naast adhoc-voorzieningen zoals hulp bij hongersnood of openbare werkverschaffing om inkomen te generern voor de armen.

Nog een beetje verder geeft hij empirisch materiaal voor de stelling dat een land (Cfr. China, met toch een 'beetje' onderwijs en sociale zekerheid) het in eerste instantie economisch beter doet dan India (een land waar dat niet is).

Nog een bladzijde verder zie ik het hoofdstuk 'Door groei mogelijke gemaakte sociale voorzieningen' waarin hij pleit voor sociale voorzieningen.

Dus echt. Waar je bovenstaande compleet uit de shit getrokken lulkoek vandaan hebt, is me compleet vreemd.

Tenzij er 2 Amartya sen's rondlopen.

Hij is een anti-communist. En terecht. Maar die shit waarvan je hem hierboven beschuldigd is simpelweg niet waar.

15 juni 2007, 18:47	#21
Bovenbuur Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 16 oktober 2006 Locatie: Stiekem toch weer bovenbuur Berichten: 15.426	Ik geef nummer 1 de baan, nummer 3 een zorgverzekering en nummer 2 een schouderklopje en een pint. __________________ Waarschuwing: Dit onderschrift is pretentieus en kan (soms) bekend overkomen!

15 juni 2007, 20:38	#23
Mambo Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 april 2004 Berichten: 43.539	Ik heb er ooit eens 167 op één week gehad voor 1 plaats. Dat was effe tasten. Maar dat komt nooit meer weer. __________________ Misschien heb ik me wel vergist. Of niet ?