Feminisme vandaag de dag

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

veel te weinig uiteraard.

maar wel van hoog niveau.

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door pinbag

Feminisme is nog niet wat het zou moeten zijn.

wat zou het feminisme moeten zijn?

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

het gaat trouwens niet enkel om gelijkheid tussen man en vrouw.

Inderdaad, niet om "gelijkheid", wel om "gelijkwaardigheid".

[guerin]

Feminisme lijd aan dezelfde ziekte als het anti-facisme,het heeft een te eng visie op de werkelijkheid van het kapitalisme

[lombas]

Ik hou van het feminisme van echte vrouwen zoals McElroy.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

de belangrijkste oorzaak van de aanslepende genderongelijkheid zijn hardnekkige vooroordelen en rollenpatronen. dit denken doorbreek je niet met andere vooroordelen en veronderstellingen. je gebral over de nieuwe man is dan ook te idioot om op in te gaan eigenlijk.

ik zie je dat gebral niet ontkrachten hoor.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door guerin

Feminisme lijd aan dezelfde ziekte als het anti-facisme,het heeft een te eng visie op de werkelijkheid van het kapitalisme

wat is die enge visie dan? en wat is de juiste?

[guerin]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

wat is die enge visie dan? en wat is de juiste?

Dat een feministische strijd niet kan losgekoppeld worden aan het strid tegen het kapitalisme.

The Poverty Of Feminism

http://www.endangeredphoenix.com/Fem...org%201.1.html

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik hou van het feminisme van echte vrouwen zoals McElroy.

Ken ik niet.

Wel "De derde fiministische golf" (Dirk Verhofstadt)

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

gelijke rechten bestaan reeds hier. dat is wel mogelijk in het kapitalisme. er zijn echter geen gelijke kansen. dat heeft volgens mij weinig met het kapitalisme te maken, tenzij jij mij van het tegendeel kan overtuigen. maar volgens mij zijn er niet-kapitalitische maatschappijen waar er van gendergelijkheid geen sprake is.

en kan je me eens uitleggen wat ik moet verstaan onder gelijkheidsfeminisme en verschilfeminisme?

Gelijke rechten,
heeft een vrouw recht om priester te worden?

Ik stel ook niet dat in niet kapitalistische samenlevingen de gelijkheid tussen man en vrouw een feit zou zijn of is,
ik stel dat binnen de kapitalistische wereld dit niet kan omwille van een kostenlogica, ik geef u verder weer uit mijn paper:

Mijn tweede stelling uit de inleiding gaat er vanuit dat de feministische antropologie zeker ook nog nodig is in de huidige westers kapitalistische samenleving. Ik zal hierbij enkele frappante voorbeelden geven over de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in onze westerse maatschappij. Verder stel ik ook, dat de feministische antropologie niet losgekoppeld kan worden van het marxisme, aangezien in een klassenmaatschappij die baat heeft bij differentiatie nooit de gelijkheid van mannen en vrouwen bekomen kan worden. De gelijkheid van man en vrouw is immers inherent en economisch negatief voor het samenleving dominerende kapitalisme.[

Binnen onze liberale, westerse samenleving wordt het feminisme vaak eenzijdig opgevat. Vaak wordt over het hoofd gezien, dat door het nastreven van de gelijkheid van man en vrouw, het feminisme ook een ernstige kritiek levert op onze huidige liberale, westerse maatschappij, zijnde dat onze samenleving vrouwen systematisch discrimineert. Met de Frankfurter Schule in het achterhoofd ontdekte ik dat onze westerse, liberale maatschappij maar al te vaak in contrast blijkt te staan met haar egalitaire doelstellingen.[/FONT][FONT=Arial] [/FONT][FONT=Arial]In aanvulling op mijn vorige werken leek het me dan ook relevant om de kritiek van het feminisme op onze samenleving na te gaan. De feministische antropologie heeft dan ook nog eens het voordeel, om het gevaar om tot etnocentrische conclusies te komen, te omzeilen.

Om feministische kritieken te zoeken omtrent de huidige, westerse economie dien je weinig moeite te doen. Zo blijken vrouwen bijvoorbeeld niet alleen minder te verdienen, maar blijken zij er ook vaak fors op achteruit te gaan in inkomen, wanneer zij door scheiding of vroegtijdig overlijden van hun echtgenoot alleen komen te staan

Ook vandaag de dag, wat moderne tijden worden genoemd, worden vrouwen nog steeds minder betaald. Veel vrouwen gaan gedurende hun loopbaan minder werken om werk en gezin beter te kunnen combineren. Verder blijkt dat vrouwen over het algemeen inhoudelijke en sociale werkaspecten vaker belangrijk vinden dan mannen. Afgestudeerden met een hoge inhoudelijke of sociale werkoriëntatie werken vaker parttime en verdienen minder dan degenen met een hoge autonome of extrinsieke werkorintatie (Van Eijs en Jacob-Tacken, 2002: 4 -14). Vandaag gaan er echter meer en meer stemmen vanuit dat vrouwenemancipatie al bereikt is. Vrouwen verdienen reeds meer dan vroeger. Sommige vrouwen kunnen doorbreken tot hogere posities en mannen zouden meer in het huishouden doen. Door fenomenen zoals deze, wordt beweerd dat vrouwen reeds gelijkwaardig behandeld worden. Ik ben echter van mening dat dit nog steeds de uitzonderingen zijn op de regel.

[Ik blijf ervan overtuigd dat rolpatronen nog steeds zeer sterk aanwezig zijn in onze samenleving en dat de positie van vrouwen wellicht verbeterd is ten opzichte van vroeger, maar nog steeds niet in de buurt komt van de gelijkwaardigheid met mannen. Meer nog, ik ben van mening dat juist deze fenomenen nog evenzeer als altijd aanwezig zijn in onze maatschappij

]Vaak blijken vrouwen een parttime functie te aanvaarden, omdat zo werk en gezin makkelijker te combineren vallen. Vrouwen blijken ook vaker onvoldoende inhoudelijke bevrediging uit hun werk te halen. Vaak heeft dit eerder te maken met de inhoud van het werk dan met attitude (Van Eijs en Jacob-Tacken, 2002: 36) Daarenboven is de tewerkstellingskloof nog groter wanneer er ook voor jonge kinderen moet gezorgd worden. In de sociaal-democratische welvaartsstaten blijken de arbeidsinkomens tussen laaggeschoolde vrouwen en hooggeschoolden minder ongelijk verdeeld dan in liberale landen of conservatieve welvaartsstaten. Deze verscheidenheid binnen de vrouwelijke bevolking zorgt ervoor dat de arbeidsinkomens van vrouwen ongelijker verdeeld zijn dan de arbeidsinkomens van mannen. Ook het tweeverdienerschap lijkt te zorgen voor een toename van de totale inkomensongelijkheid (Cantillon, Ghysels, Thririon, Mussche en Van Dam, 2001: 1). Vrouwen schijnen minder waarde te hechten aan prestige of geld. Verder blijkt dat vrouwen over het algemeen inhoudelijke en sociale werkaspecten belangrijker vinden dan mannen, hoewel zij deze werkaspecten minder vaak dan mannen weten te realiseren. Veel vrouwen, werken vaker parttime en verdienen minder dan degenen met een hoge autonome of extrinsieke werkori[/FONT][FONT=Arial]ë[/FONT][FONT=Arial]ntatie, waaronder meer mannen. Daarnaast hebben ze minder vaak een vaste aanstelling (Van Eijs en Jacob-Tacken, 2002: 38, 49-53).[/FONT]
[

Uit al deze feiten kunnen we concluderen dat het feminisme als kritiek op de westerse, liberale samenleving nog steeds meer dan nodig blijkt. Ik deel dan ook de mening met menig feministisch antropoloog dat de nood aan deze wetenschap zal blijven bestaan totdat de gelijkheid van mannen en vrouwen is bekomen. Dit hoeft niet noodzakelijk in te houden dat vrouwen en mannen gelijke taken moeten hebben of dat vrouwen bijvoorbeeld geen stereotiepe taken in de privésfeer zouden mogen uitoefenen, er moet echter ook de mogelijkheid bestaan om dit niet te doen. Vrouwen en mannen mogen verschillende taken uitoefenen, maar de reden waarom zij verschillende taken uitoefenen, moet gebaseerd zijn op onderling compromis en niet op geslacht of gender. Verder ben ik ook van mening dat de gelijkheid van man en vrouw samenhangt met de gelijkheid tussen klassen, maar daar zal ik in het vierde hoofdstuk verder op ingaan

en:

De kritiek op het ideologiebegrip kan en moet naar mijn mening echter nog verder uitgewerkt worden en hangt ook samen met de derde stelling die ik in de inleiding van deze paper lanceerde, over de koppeling van feministische antropologie aan marxistische theorie. Deze twee stromingen hebben immers veel met elkaar gemeen en kunnen perfect op elkaar afgestemd worden. Ik wil zelfs zover gaan te denken dat de feministische antropologie zijn functie volledig vindt als een weluitgewerkt deel van het marxisme (indien zij optimaal wenst te functioneren). Ik was dan ook verheugd dat de feministisch antropologische kritiek nauw samenhing met het marxistisch paradigma, zodat voor mij ook een sterk verband duidelijk werd met mijn voorgaande seminaries en papers omtrent onder andere de marxistische visie op armoede en sociale mobiliteit, of de discriminatie van autochtonen. Ook hier blijkt dat het marxisme (los van haar relevantie of irrelevantie als politieke stroming) nog steeds de meest essentiële kritiek formuleert op onze huidige liberale samenleving en de dominante, onderdrukkende stromingen binnen die samenleving ([/FONT][FONT=Arial]Marcuse, 1989: 58-76) (Pollock,1989: 95-118).

]Het marxistische ideologie-begrip lijkt immers het meest hanteerbaar en aanleunend bij de feministische antropologie, om de grote wetenschappelijke blunder van het niet problematiseren van de asymmetrische relaties tussen de sexen en de invloed van deze relaties op de sociale realiteit te kunnen verklaren (Van Santen, 1986: 51). In het]marxisme kan zowel een brede als een meer beperkte definitie van ideologie worden teruggevonden. De marxistische brede opvatting van ideologie blijkt ook van toepassing voor de feministische antropologie. Deze ideologie-opvatting verwijst immers naar alle vormen van bewustzijn, theorieën en intellectuele representaties, die corresponderen met een bepaalde economische onderbouw. ‘Ideeën zijn dan projecties van de essentiële menselijke natuur en de menselijke praxis die zij reflecteren’, stelt Marx in navolging van Feurebach (Van Santen, 1986: 51) ](Milner, 1999: 26-28) [/Lemel, 1991: 152-162). Ideologie betreft aldus volgens Marx het totaal van productieverhoudingen in verband met de economische structuur van de samenleving als enige echte fundering, waarop de legale en politieke superstructuur zich baseert en die verschillende vormen van sociaal bewustzijn voorschrijft. Het geeft een definitie die wordt gevolgd door het sociale, politieke en intellectuele leven [/FONT][FONT=Arial](Milner, 1999: 26). De ideologie die leeft in de maatschappij, is altijd deze van de heersende klasse. In onze huidige maatschappij zijn de ideeën, over zowel de materiële als intellectuele toestanden, dezelfde ideeën als die van de burgerij, moderner verwoord als de werkgeversklasse. Dit is immers ook één van de redenen waardoor zowel vrouwen als de werkende klasse nog steeds niet uit hun ‘underdog’ positie zijn geraakt. De ideologie die door de dominante klasse (of sekse) in stand wordt gehouden, verbergt immers een onrechtvaardige tegenstelling tussen onderdrukten en hun onderdrukkers [/FONT][FONT=Arial](Milner, 1999: 26-28) [/FONT][FONT=Arial](Lemel, 1991: 152-162) (Van Santen, 1986: 51)

]Maar ook de engere definitie van ideologie kan voor feministische antropologen van toepassing zijn. In deze definitie (gebaseerd op het historisch materialisme) bepaalt niet het bewustzijn 'het zijn', maar het sociale 'zijn' het bewustzijn. In deze beperkte betekenis heeft de term betrekking op een bepaalde vorm van bewustzijn, die de contradicties in de samenleving verbergt. Binnen het bewustzijn is er een verschil tussen het objectief klassenbewustzijn (weten dat er klassen bestaan) en het subjectief bewustzijn van klassen (persoonlijk aanvoelen dat er een onrechtvaardig verschil is in klassen). Dit 'valse' bewustzijn houdt echter de bestaande relaties in stand in het belang van de heersende klasse of sexe (Van Santen, 1986: 52) (Wright, 1997: 152, 407, 408, 493). Marx zelf spreekt hier van een Klasse-an-sich en Klasse-für-sich. Voor Marx is de Klasse-an-sich een normale situatie of toestand die kan bestudeerd worden, een gewone, feitelijke toestand of de al eerder aangehaalde objectieve klasse. Marx had echter veel meer interesse in de Klasse-für-sich, waarin de heersende ideeën overboord werden gegooid en de onderdrukte klasse haar ware toestand inziet. Op dat moment zal het zich bevinden in de Klasse-für-sich en zich revolutionair keren tegen de uitbuitende klasse. In deze beperkte definitie heeft ideologie dan ook een negatieve bijklank. Het is immers een bewuste ideeënproductie.[/FONT]
[FONT=Arial]Deze ideologie moet eerst opgeheven worden vooraleer de klasse of seksetegenstellingen kunnen weggewerkt worden. [/FONT][FONT=Arial](Milner, 1999: 26-28) (Lipton, 1977:107-120) [/FONT][FONT=Arial](Lemel, 1991: 152-162) (Van Santen, 1986: 52).[/FONT]

Wanneer we deze laatste definitie van ideologie als een vals bewustzijn, dat de werkelijke verhoudingen tussen de klassen verdoezelt, in het achterhoofd houden, dan is er niet veel verbeelding nodig om te stellen dat ook de werkelijke verhoudingen tussen de seksen ideologisch worden versluierd. De feministisch antropologie stelt echt wel, in tegenstelling tot het marxisme, dat de relaties tussen de genera ook ideologisch gelegitimeerd zouden zijn in de zogenaamde klassenloze samenleving. De marxistische definitie van ideologie in 'engere' zin wordt voor feministische antropologen pas bruikbaar als ze niet alleen op klassentegenstellingen kan worden toegepast, maar ook op bestaande ideologische producties en structuren door een dominante klasse, groep of sekse (Van Santen, 1986: 52).[/FONT]
[FONT=Arial]Marxisten stellen echter dat ook ‘gender’ gecreëerd is door en binnen de kapitalistische maatschappij. Vóór de intrede van het kapitalisme waren deze verschillen immers niet van belang, omdat er een primaat van de arbeid heerste (Wright, 1997: 240). Zelf ben ik echter van mening zoals mijn derde stelling uit de inleiding al doet vermoeden, dat de feministische antropologie onlosmakelijk vast hangt aan het marxistische ideologiebegrip. Ik ga er net zoals de feministische antropologie vanuit dat er eveneens genderverschillen kunnen zijn binnen een marxistische toekomstmaatschappij, maar net zoals ik me niet wil en durf te wagen aan zo een toekomstanalyse, zou de feministische antropologie beter vanuit de feitelijke situatie uitgaan, dat we vandaag de dag in een kapitalistische maatschappij leven die sekseongelijkheid onmogelijk maakt. Vandaar dat het feministische antropologische streven naar de gelijkheid van man en vrouw onlosmakelijk verbonden is met het ijveren voor een ander economisch stelsel dan het huidige wereldverspreide kapitalisme.

]Op deze manier vormt de feministische antropologie evenals het marxisme een essentiële kritiek op onze huidige westerse samenleving en elke vorm van dominante onderdrukking. Niet alleen bekritiseert de feministische antropologie het feit dat vrouwen minder voorkomen in bepaalde beroepscategorieën, minder betaald worden en seksisme op werkvloer en op school heerst, ook bouwt ze een kritiek op vanuit de marxistische terminologie, niet alleen op de westerse samenleving zelf maar ook op haar ideologie (Heynen, 2001: http://www.asro.[/FONT]
[FONT=Arial]kuleuven.ac.be/CAADPUBS/files/411.doc) (Van Santen, 1986: 56). Deze bestaande ideologische productie staat volgens de marxistische definitie altijd ten dienste van de heersende klasse en dit dus ten nadele van een bepaalde andere klasse, sexe of subcultuur. [/FONT]
[FONT=Arial]Wanneer bijvoorbeeld feministische antropologen deze ideologie trachten te veranderen door nieuwe waarden, zou dit kunnen beschouwd worden als een opgeheven bewustzijn. [/FONT]
[FONT=Arial]Dat is het moment waarop vanuit de vrouwenbeweging een kritiek kon worden geformuleerd[/FONT]
[FONT=Arial]op het bestaande sexe-genus systeem (Van Santen, 1986: 56). Daar dient echter bij opgemerkt dat marxisten dit subjectieve bewustzijn altijd aan klassenbewustzijn koppelen. Indien dit klassenbewustzijn wordt bereikt, wordt verondersteld dat er geen belang meer dient gehecht te worden aan de verschillen tussen mannen en vrouwen, omdat het ‘bewuste’ proletariaat zou inzien dat dit slechts irreële verschillen zijn die de veel belangrijkere klassenverschillen verborgen houden. Er is immers een groter verschil of iemand tot de bourgeoisie (kapitaalsbezittende klasse) behoort dan tot een bepaalde sekse (Van Santen, 1986: 57).

Hieruit volgt dan ook haast automatisch dat ik het zeer positief vind dat de ]feministische antropologie kritiek kan leveren op de dominante man-vrouw verhouding. Ik vind het echter onterecht dat ze als kritiek op het marxisme vindt dat sekse verhoudingen ook losgekoppeld dienen te worden van klassenverhoudingen (hierbij ga ik er vanuit dat het merendeel van de samenlevingen economisch imperialistisch onder invloed staat of een modernisering ondergaat. Ik bekijk dit niet uit etnocentrisme maar omdat dit de tendensen zijn die de huidige globalisering nastreeft. Mijn stelling staat en valt dan ook met het succes of falen van de globalisering van onze westerse economie, wat mij geenszins laat besluiten dat ik het slagen van een geglobaliseerde westerse economie positief vind). Ik volg het marxisme niet daar waar het stelt dat binnen een socialistische maatschappij er een gelijkheid tussen man en vrouw zal zijn. Zoals ik al eerder in de inleiding stelde, denk ik in tegenstelling tot de feministische gelijkheidsstroming binnen de antropologie (voordat ik ze aanvulde met mijn marxistische bedenking), dat in de huidge liberale maatschappij de egalisering van seksen onmogelijk verwezenlijkt kan worden, zonder dat ze gepaard gaat met de egalisering van klassen. Ons economisch systeem zou immers geen baat hebben bij een egalisering van seksen. Ik denk namelijk dat gelijke posities voor mannen en vrouwen onmogelijk bekomen kunnen worden binnen een systeem dat baat heeft bij deze differentiatie. Een liberale economie heeft er baat bij om de loonkosten te kunnen drukken door vrouwen minder te betalen en op die manier realiseert ze meer winst voor bedrijven. Vandaar dat ik mezelf volledig terugvind in de kritiek van het feminisme dat binnen een ander maatschappijmodel niet alleen de klassenverhoudingen maar ook de genderverhoudingen dienen geëgaliseerd te worden. ]Ik ben er echter ook van overtuigd dat het inzien van de feitelijke klassenverhoudingen kan helpen bij het bewustzijn dat de verschillen tussen mannen en vrouwen van weinig essentieel belang zijn. En indien de werknemende bevolking inziet, naargelang haar klassenbewustzijn vordert, dat de verschillen tussen mannen en vrouwen verwaarloosbaar zijn doordat deze verschillen haast louter ideologisch zijn, en dat de verschillen tussen de uitbuitende klasse en uitgebuite klasse van een veel concreter niveau is, dan zie ik niet in waarom in een socialistische maatschappij die Marx voor ogen had, dit bewustzijn zou teruggeschroefd worden. Net als de Frankfurter Schule wil ik me echter niet uitspreken over hoe zo een ‘socialistische’ maatschappij er dient uit te zien. Voor mij persoonlijk is er zelfs geen directe nood aan een socialistische maatschappij. Ik zie enkel in dat onze hedendaagse geglobaliseerde wereld ons voor concrete problemen zet met het falen van de tot ophouden gedoemde kapitalistische maatschappij en dat deze veranderd dient te worden. Ik onderschrijf dus volledig het marxisme en de feministische antropologie als een kritiek op het kapitalisme. Wat de toekomstperspectieven zijn spreek ik me echter minder graag uit. Door te veranderen wat slecht is, bekomen we ooit een mooie toekomst stelden de Frankfurters ooit, in hun wet van de achteruitlopende engel. Ik denk dat in die uitspraak een krachtige kern van waarheid schuilt [/FONT][FONT=Arial](Marcuse, 1989: 58-76)(Pollock,1989: 95-118).

[jamás será vencido]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

wat zou het feminisme moeten zijn?

Ik hoop dat ik met mijn voroige post een beetje een antwoor dop jouw vragen heb kunnen geven,
je kan er mischien niet volledig akkoord met zijn,
maar geef toe dat er tal van rake argumenten in zetten,
en dat het stof voor discussie is.
Je ziet ineens ook waarom ik van mening ben dat feminisme binnen het kapitalisme haast niet mogelijk is,
dat neemt niet weg dat ik ook achter het gelijkheidsfeminisme binnen de westerse samenleving sta, ik vrees enkel voor het geringe effect dat deze slechts kan en zal bekomen...

kostenlogica, weet je wel

[Kallikles]

Wat een verouderde ideeën verkopen jullie hier toch! Als straf zullen jullie "The unhappy marriage of capitalism and patriarchy" van Nancy Folbre moeten lezen...

En pas op, bij recidive krijgen jullie "The unhappy marriage of Marxism and feminism" van Heidi Hartmann aan de broek! Non, mais!

[jamás será vencido]

Wat is er verouderd aan?

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Wat is er verouderd aan?

Alles. Het herleiden van het patriarchaat tot het kapitalisme, het gelijkheidsfeminisme, en al de rest.

[jamás será vencido]

Hmmm volgens mij moet je tekst dan nog eens goed herlezen. Er zijn immers sterke nuances.

wat is dan je tegenvoorstel,
of op wat slaat je kritiek juist?

[Bolsjewiek]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Alles is de fout van het kapitalisme.
Alles! Alleeees!!!!!

Inderdaad.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Hmmm volgens mij moet je tekst dan nog eens goed herlezen. Er zijn immers sterke nuances.

wat is dan je tegenvoorstel,
of op wat slaat je kritiek juist?

Ik heb het over het niveau van de hele discussie. In de jaren '50, '60 en eventueel nog '70 kon dit misschien... maar ondertussen is de discussie toch al wat geëvolueerd.

Men heeft ondertussen ingezien dat de geslachts- en genderverschillen de meest oorspronkelijke beleving van alteriteit zijn voor een menselijk wezen en dat deze verschillen zeker niet herleid kunnen worden tot zoiets oppervlakkigs als klasseverschillen.

[Pelgrim]

de nieuwe marx is geboren! In plaats van klassenanalyses zullen we vanaf nu over genderanalyses moeten spreken

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Inderdaad, niet om "gelijkheid", wel om "gelijkwaardigheid".

tis niet omdat er een een biologisch verschil is, dat mannen en vrouwen niet gelijk zijn. woordneuten als dit bevestigt enkel oude stereotype denkbeelden over mannen en vrouwen en de verschillen tussen beiden.

[ingenious]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

ik zie je dat gebral niet ontkrachten hoor.

ik zal me eens gaan bezighouden met het ontkrachten van ideeën die je hebt opgedaan tijdens het lezen van de flair.

de nieuwe man is iets uit de boekskes en niet meer dan dat.