Nationale meeting LSP

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Je analyse zou perfect geweest zijn, ware het niet dat de realiteit niet overeenkomt met de theoretische geschriften. Zoals al een paar keer aangegeven, er was nog nooit daadwerkelijk een communistisch bestel geweest.

Ik had je al eens aangeraden om Marcuse, Horkheimer, Reich en Hobsbawn te lezen omtrent dit onderwerp. Doe dat eens, je vond mijn aanrader van Hernando de Soto ook een schot in de roos.

LoL
Hernando de Soto is toch niet meteen een groot pleitbezorger voor het communisme. Maar ik zal je lijstje in gedachten houden als ik naar de bib ga. Maar om toch nog even door te drammen over die overeenkomsten tussen theorie en praktijk: is er geen hemelsbreed verschil tussen de theorie achter het Christendom & de praktijken van haar volgelingen? Genocide, onderdrukking, diefstal, pedofilie, machtsmisbruik, intolerantie tov andersdenkenden,.. Is dat wat die Bijbel onderwijst? Hoe komt het dat de praktijk ongeveer 100% het tegenovergestelde was van de theorie? Moeten we hieruit besluiten dat het Christendom nog een tweede kans verdient hier? En wat met het nationaal-socialisme? Misschien had Hitler wel gelijk & hebben we de utopie niet bereikt omdat de geallieerden er een stokje voor staken. Gaan we nog Auschwitz heropenen en een tweede poging wagen of niet?

Zeg mij eens wat voor jou het bewijs zou zijn dat communisme een utopie is? Bestaat er een manier om dat te bewijzen, of moeten we maar blijven proberen totdat het lukt, onafhankelijk vd prijs in mensenlevens?

[Tantist]

Ik denk niet dat iemand de nazi's als de extreme wanhoop van het kapitalisme zag hoor. Eerder als een bloedige en ongewilde bezetter. Maar droom gerust verder hoor!!!

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

In een "linkse" samenleving???? Heb ik iets gemist?

De reden waarom een hamer-en-sikkel meer aanvaard wordt dan een hakenkruis is natuurlijk geen gevolg van het feit dat er een linkse samenleving zou zijn. Er is een materiële basis voor: de krachtsverhoudingen na WO2 waarbij de Sovjetunie gezien werd als een potentieel alternatief op het kapitalisme door iedereen die getroffen werd door het systeem. De aantrekkingskracht van de SU blijkt bvb uit het feit dat er ook in België tussen 1944 en 1949 vijf regeringen met de communisten erin zijn geweest. Niet direct om een links beleid te gaan voeren, maar wel om het gevaar van een opstand tegen te gaan. Het was duidelijk dat enkel de communisten erin zouden slagen het anti-fascistisch verzet (bijna) volledig te ontwapenen. Dat hebben ze ook gedaan en daarmee een extra potentieel gevaar voor het kapitalisme mee teniet gedaan. Daarnaast zouden ze uiteraard ook niet in actie komen tegen een regering waar ze zelf inzaten.

Kortom, de SU werd gezien als hoop op een stap vooruit, op verandering. Terwijl de nazi's gezien werden als een uitdrukking van extreme wanhoop van het kapitalisme. Er is m.a.w. een basis voor het verschil in benadering in de ontwikkeling van de klassenverhoudingen in de voorbije periode

Wat zou het anti-fascistisch verzet een gevaar zijn voor het kapitalisme? Die stelling dat het nationaal-socialisme ergens een verlengde zou zijn vh kapitalisme heb ik nog gehoord. Ik heb ooit een boek(je) gelezen over het communisme in België (vraag me niet meer naar de titel of de auteur) & daarin stond ook dat de kunstmatige tegenstelling tussen communisme en nationaal-socialisme enkel te wijten was aan de propaganda die zowel Duitsland als Rusland maakten. Je kunt moeilijk zeggen dat je vijand een gelijkaardige collectivistische ideologie heeft, daarom vond Stalin het ook nodig om nationaal-socialisme af te schilderen als het summum van kapitalisme.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Phrea|K

LoL
Hernando de Soto is toch niet meteen een groot pleitbezorger voor het communisme. Maar ik zal je lijstje in gedachten houden als ik naar de bib ga. Maar om toch nog even door te drammen over die overeenkomsten tussen theorie en praktijk: is er geen hemelsbreed verschil tussen de theorie achter het Christendom & de praktijken van haar volgelingen? Genocide, onderdrukking, diefstal, pedofilie, machtsmisbruik, intolerantie tov andersdenkenden,.. Is dat wat die Bijbel onderwijst? Hoe komt het dat de praktijk ongeveer 100% het tegenovergestelde was van de theorie? Moeten we hieruit besluiten dat het Christendom nog een tweede kans verdient hier? En wat met het nationaal-socialisme? Misschien had Hitler wel gelijk & hebben we de utopie niet bereikt omdat de geallieerden er een stokje voor staken. Gaan we nog Auschwitz heropenen en een tweede poging wagen of niet?

Zeg mij eens wat voor jou het bewijs zou zijn dat communisme een utopie is? Bestaat er een manier om dat te bewijzen, of moeten we maar blijven proberen totdat het lukt, onafhankelijk vd prijs in mensenlevens?

Zoals ik je al eens zei, ik lees beide zijdes . Ik kan je nog goede werken aanraden over het kapitalistisch systeem, ik scherm mij niet af van tegenstanders, integendeel.
Daarom dat er sommige mensen duidelijk onderscheid maken tussen christelijke waarden en het katholicisme.
De jodenvervolging e.d.m stond wel in Mein Kampf, dus je kan moeilijk Hitler verwijten dat hij zijn ideologie verzaakte .

Wel, ik kan hetzelfde zeggen over het kapitalisme, maar daar schieten we niet veel mee op. Ik ben trouwens niet een marxist, ik geloof meer in de analyse van Saint-Simon en de technocratie als toekomstig model.

[Phrea|K]

Het was duidelijk dat enkel de communisten erin zouden slagen het anti-fascistisch verzet (bijna) volledig te ontwapenen. Dat hebben ze ook gedaan en daarmee een extra potentieel gevaar voor het kapitalisme mee teniet gedaan. Daarnaast zouden ze uiteraard ook niet in actie komen tegen een regering waar ze zelf inzaten.

En waarom zouden de communisten zich zo laten gebruiken door de 'kapitalistische' regering? Het is toch sowieso de bedoeling om via een revolutie aan de macht te komen, niet via democratie?

[GC]

Er zijn meningsverschillen omdat we van een andere basis vertrekken. Marxisten gaan na wat de klassenbasis en -verhouding is en hoe dit tot uiting komt. Dat is ook de basis waarop we godsdienst en de impact van godsdienst benaderen.

Over het vroege christendom is er een erg interessant werk verschenen van Kautski (voor een keer dat die kan aangehaald worden met een goed werk...):

http://www.marxists.org/archive/kaut...rist/index.htm

Maar het vroege christendom valt natuurlijk niet te vergelijken met de rol die de Kerk in de feodaliteit speelde als grootste grondbezitter en belangrijk onderdeel van de heersende klassen. Op dat ogenblik was de maatschappelijke positie compleet anders.

Hetzelfde kun je trouwens inzake de islam nagaan. De vroege islam was progressief in de zin dat het een eenmakende factor was voor zowel de rondtrekkende stammen als de ontwikkelende handelssteden. Die eenmaking speelde een centrale rol in de mogelijkheid om regionaal komaf te maken met het oude decadent geworden regime dat op instorten stond omdat het op haar eigen grenzen was gebotst. Dat kun je ook niet vergelijken met de politieke islam vandaag, wat vooral een uitdrukking is van het feit dat omwille van het failliet van het Arabisch nationalisme en het stalinisme er een enorm vacuüm is ontstaan in de Arabische wereld waarop ingespeeld wordt door uiterst reactionaire krachten.
Religie en de wijze waarop religie gebruikt wordt, kun je volgens mij niet vergelijken met ideologiën die op een duidelijke klassenbasis georienteerd zijn.

[Praetorian]

Bijna vergeten, lees zeker: W.Reich - The mass psychology of fascism, daar staat ook een deel in over de mislukte Sovjetmethodes.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Phrea|K

En waarom zouden de communisten zich zo laten gebruiken door de 'kapitalistische' regering? Het is toch sowieso de bedoeling om via een revolutie aan de macht te komen, niet via democratie?

Omdat het geen "echte" communisten waren 8)

Het is vreemd dat de mogelijkheden van een veralgemeende opstand en zelfs revolutie na WO2 in België hier onderschat worden. Nochtans is de politieke instabiliteit van die periode er een direct gevolg van. Waarom de communisten zich lieten misbruiken? Omdat ze de mogelijkheden van de arbeidersbeweging - mee onder druk van Moskou - zwaar onderschat hadden. Moskou had een akkoord gesloten met het imperialisme over de verdeling van Europa en daar mocht geen beweging tussenkomen. De KP heeft in België een nefaste rol gespeeld vlak na WO2. De discussie over ontwapening van het verzet is daarbij slechts één discussie, maar wel een van de belangrijkere discussies.

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door Phrea|K

Wat zou het anti-fascistisch verzet een gevaar zijn voor het kapitalisme? Die stelling dat het nationaal-socialisme ergens een verlengde zou zijn vh kapitalisme heb ik nog gehoord. Ik heb ooit een boek(je) gelezen over het communisme in België (vraag me niet meer naar de titel of de auteur) & daarin stond ook dat de kunstmatige tegenstelling tussen communisme en nationaal-socialisme enkel te wijten was aan de propaganda die zowel Duitsland als Rusland maakten. Je kunt moeilijk zeggen dat je vijand een gelijkaardige collectivistische ideologie heeft, daarom vond Stalin het ook nodig om nationaal-socialisme af te schilderen als het summum van kapitalisme.

Uw onbekende auteur en schrijver zijn ongetwijfeld in de leer gegaan bij Friedrich von Hayek (De Weg Naar Slavernij, een absolute aanrader voor alle linksen): die stelt zelfs -met goede voorbeelden van gezamelijke ideologen- dat nazisme ontstaan is uit het communisme.

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Omdat het geen "echte" communisten waren 8)

Daar hebben jullie immers een octrooi op, nietwaar?

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Omdat het geen "echte" communisten waren 8)

Het is vreemd dat de mogelijkheden van een veralgemeende opstand en zelfs revolutie na WO2 in België hier onderschat worden. Nochtans is de politieke instabiliteit van die periode er een direct gevolg van. Waarom de communisten zich lieten misbruiken? Omdat ze de mogelijkheden van de arbeidersbeweging - mee onder druk van Moskou - zwaar onderschat hadden. Moskou had een akkoord gesloten met het imperialisme over de verdeling van Europa en daar mocht geen beweging tussenkomen. De KP heeft in België een nefaste rol gespeeld vlak na WO2. De discussie over ontwapening van het verzet is daarbij slechts één discussie, maar wel een van de belangrijkere discussies.

De belangrijkste vraag blijft echter: waarom zou het communisme nu wel slagen in wat al ettelijke keren mislukt is in het verleden?

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Omdat het geen "echte" communisten waren 8)

En dat verwijt ik de LSP zeer zwaar. De KP heeft meer bereikt voor het werkvolk dan eender welke andere organisatie dan ook, hen afrekenen op zo een manier is voor mij gewoonweg tunneldenken. Ik heb liever een partij, die de taal van de massa en de 'volksgedachte' volgen, dan enkele 'ivoren toren'denkers die elk goed initiatief afschieten vanwege niet conform met de stellingen van Marx. Zonder Anseele en Huysmans zou er nooit sprake geweest zijn van de LSP, daar ben ik 100% van overtuigd. Je mag mij dit kwalijk nemen, maar de harde waarheid is gewoon dat je met die methode veel aanhang misloopt.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

En dat verwijt ik de LSP zeer zwaar. De KP heeft meer bereikt voor het werkvolk dan eender welke andere organisatie dan ook, hen afrekenen op zo een manier is voor mij gewoonweg tunneldenken. Ik heb liever een partij, die de taal van de massa en de 'volksgedachte' volgen, dan enkele 'ivoren toren'denkers die elk goed initiatief afschieten vanwege niet conform met de stellingen van Marx. Zonder Anseele en Huysmans zou er nooit sprake geweest zijn van de LSP, daar ben ik 100% van overtuigd.

Als je blind bent voor fouten in het verleden, ben je gedoemd om nog eens door dezelfde fouten te gaan. Natuurlijk dragen we de lessen van 150 jaar arbeidersbeweging mee, maar het is even belangrijk om dat niet kritiekloos te doen. Je moet als linkse er ook in slagen om te verklaren waarom de KP volledig ten gronde gegaan is, ondanks het enorme potentieel vlak na WO2. Als dat volgens jou getuigt van "tunneldenken" en "ivoren torens", dan vrees ik dat je niet bereid bent om er ernstige lessen uit te trekken.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door GC

Als je blind bent voor fouten in het verleden, ben je gedoemd om nog eens door dezelfde fouten te gaan. Natuurlijk dragen we de lessen van 150 jaar arbeidersbeweging mee, maar het is even belangrijk om dat niet kritiekloos te doen. Je moet als linkse er ook in slagen om te verklaren waarom de KP volledig ten gronde gegaan is, ondanks het enorme potentieel vlak na WO2. Als dat volgens jou getuigt van "tunneldenken" en "ivoren torens", dan vrees ik dat je niet bereid bent om er ernstige lessen uit te trekken.

Het succes van de vakbewegingen was overweldigend, iets wat nooit meer in dit land zal geëvenaard worden. Als je dit feit afweegt tegenover de fouten dat ze gemaakt hebben, dan mag ik gerust spreken van een zeer geslaagde periode. Wat ik de laatste 30 jaar zie, kan ik moeilijk zeer vruchtvol noemen. Misschien toch tijd om eens de situatie vanuit een andere hoek te bekijken? Wat de neergang van de KP betreft, ik geloof dat er meer externe redenen kunnen aangehaald worden dan te zoeken naar ideologische fouten.

Ik ben zelf student, maar wat Louis Paul Boon zei, klopt nog altijd als een bus: "Je kan geen kloten aanvangen met die studenten, ze weten het toch altijd beter.".

[Phrea|K]

Een leuk artikel omtrent de gelijkenissen tussen communisme & nationaal-socialisme is: Waren de nazi's kosmonauten?

Daar komt bij dat de gebeurtenissen in Duitsland niet op zichzelf stonden. Ook in andere landen was het fascisme populair. En, misschien nog belangrijker, ook elders vonden genocides plaats, zowel voor als na de holocaust: de moord op 1,8 miljoen Armeniërs door de Turkse regering in het begin van de twintigste eeuw, Stalins zuiveringen en volksverhuizingen, die aan meer dan zestig miljoen mensen het leven kostten, Mao's Grote Sprongen Voorwaarts (35 miljoen doden), Pol Pots Killing Fields (ruim twee miljoen doden) en de grootscheepse moordpartijen door de fascistische regimes van Japan (zes miljoen doden) en nationalistisch China (tien miljoen doden). De populariteit van de talrijke aan het nazisme verwante totalitaire regimes uit de twintigste eeuw, duidt erop dat het nazisme primair moet worden gezien als het product van een ontwikkeling die in de hele wereld plaatsvond, en die dan ook wel degelijk nauw met de heersende cultuur was verbonden. Dit was primair een ideologische ontwikkeling. Alle genocidale regimes die in de vorige eeuw huis hebben gehouden, of ze nu fascistisch of communistisch waren, rechts of links, hebben met elkaar gemeen dat het geen spontaan gegroeide of historisch geëvolueerde maatschappijvormen waren, maar welbewust in het leven geroepen politieke systemen, ingegeven door bewuste politieke idealen. Om precies te zijn: collectivistische politieke idealen.

Het collectivisme - het idee dat het individu ondergeschikt is aan het collectief, dat de identiteit van een individu wordt bepaald door de groep waar hij toe behoort - was in de eerste helft van de twintigste eeuw het universele politieke geloof. De vraag in die tijd (óók in landen als Groot-Brittannië en de Verenigde Staten) was niet of een maatschappij een collectivistisch politiek systeem diende te hebben, maar hoe collectivistisch dat systeem zou moeten zijn. Dit onvoorwaardelijke geloof in het collectivisme, dat de politieke cultuur overal in de wereld beheerste, was gebaseerd op theorieën die in de negentiende eeuw waren bedacht door een reeks van grote filosofen en ideologen, die ook vandaag de dag nog alom worden bestudeerd en bewonderd. Terwijl in de achttiende eeuw het individualisme hoogtij vierde, en de Amerikaanse Founding Fathers er bijvoorbeeld nog van uit gingen dat het de functie is van de Staat om de rechten van het individu te beschermen, raakten intellectuelen in de negentiende eeuw in de ban van het collectivisme, en hingen zij het geloof aan dat het voortbestaan van het collectief (in de vorm van de Staat, de Natie, of het Ras) het hoogste doel is van het leven op aarde en dat het de taak of plicht is van het individu om dat hogere doel te dienen. Het is dit geloof dat in de twintigste eeuw de wereld veroverde en uiteindelijk leidde tot de holocaust en al die andere genocides.

De zegetocht van het collectivisme in de moderne tijd begon in de achttiende eeuw met Rousseau. In zijn beroemde boek Het Maatschappelijk Verdrag verklaarde Rousseau dat de staat een "zedelijk en collectief lichaam" is, letterlijk een "zedelijk persoon", die een "algemene wil" vertegenwoordigt, waar wij als burgers een "onscheidbaar deel" van uitmaken. Het "staatslichaam" behoort volgens Rousseau "een absolute macht" te hebben over al zijn leden. Individuen die "weigeren te gehoorzamen aan de algemene wil", zullen "door heel het lichaam ertoe gedwongen" worden zich te onderwerpen. De staat zal hen letterlijk "dwingen vrij te zijn". Rousseau ging er vanuit dat mensen niet in staat zijn om zelf te bepalen wat goed voor hen is. Aan de basis van elke samenleving staat volgens hem een "wetgever" - "in alle opzichten een buitengewoon man in de staat" - die die maatschappij letterlijk zijn wetgeving schenkt - of oplegt. Over deze mythische "wetgever" schrijft Rousseau: "Wie het aandurft een volk zijn staatsinrichting te geven moet zich in staat achten om, bij wijze van spreken, de menselijke natuur te veranderen; om elk individu, dat als zodanig een afgerond en op zichzelf staand geheel is, om te vormen tot een deel van een groter geheel, waarvan dit individu in zekere zin zijn leven en bestaan ontvangt ..." De burger rest weinig anders dan blindelings de bevelen van de wetgever en diens latere representanten te gehoorzamen. "Wanneer de vorst hem heeft gezegd: het staatsbelang vereist dat gij sterft, moet hij sterven ..." Duidelijke taal. Het was alsof Rousseau gedrukte uitnodigingen de deur uitdeed aan potentiële dictators overal in de wereld om zich aan te melden en de macht te grijpen. Zo werd dat ook opgevat door Robespierre, de eerste ideologische massamoordenaar van de moderne tijd, van wie wordt gezegd dat hij Het Maatschappelijk Verdrag dagelijks herlas! En zo dachten ook Pol Pot en zijn kameraden erover, die Rousseau's pastorale idealen letterlijk trachtten te verwezenlijken door de steden in Cambodja van mensen te ontdoen.

De recente geschiedenis wordt een stuk verklaarbaarder als je je realiseert dat wat Rousseau, Fichte, Hegel en al die andere collectivistische intellectuelen (Marx en Engels niet te vergeten!) als ideale samenleving afschilderden, in de twintigste eeuw door politieke leiders als Lenin, Stalin, Mussolini, Hitler, Mao en Pol Pot in de praktijk werd gebracht. Welbewust in de praktijk gebracht. Dat blijkt uit alles wat de fascisten en communisten zeiden en deden. Hitler was het in zijn Beierse bierkelder zonder meer eens met wat er aan de universiteit van Berlijn werd gedoceerd: dat het individu dienstbaar moest zijn aan de Staat, het Ras, de Algemene Wil. "De wensen en de zelfzuchtigheid van het individu moeten ondergeschikt zijn," schreef hij in Mein Kampf. Een mens moet "zijn persoonlijke mening en belangen opzij zetten en beide opofferen ..." In een van zijn speeches zei Hitler: "Het is noodzakelijk dat het individu leert te beseffen dat zijn eigen ego van geen enkel belang is in vergelijking tot het bestaan van zijn natie .... dat de eenheid van de geest en wil van een natie veel waardevoller zijn dan de vrijheid van de geest en de wil van een individu." "Socialisme," echode Goebbels, "is het individu opofferen aan het collectief." Du bist nichts, dein Volk ist alles, zo luidde een bekende nazi-slogan. Mussolini's motto was: "Alles binnen de Staat, niets buiten de Staat, niets tegen de Staat".

Wie Fichte en Hegel heeft gelezen, zal beseffen dat dergelijke uitspraken in geen enkel opzicht een breuk vormden met het verleden - dat wil zeggen: wel met de achttiende eeuw, met het individualisme en rationalisme van de Verlichting - maar met de geest van de negentiende eeuw, geenszins. Eind 1930 gaf Hitler een lezing aan de universiteit van Berlijn. Hij werd daar als een held ontvangen, herinnerde Nazi-coryfee Albert Speer zich na de oorlog. De zaal zat bomvol en Hitler werd bij binnenkomst onthaald op een minutenlange ovatie. "Het leek erop of bijna alle studenten in Berlijn deze man wilden horen en zien. Een groot aantal professoren zat op speciale plaatsen midden op het lege podium. Hun aanwezigheid gaf de bijeenkomst een belang en een sociale goedkeuring die hij anders niet zou hebben gehad." Hoezo ongeletterde anti-semieten? Speers anekdote maakt perfect duidelijk waarom het nazisme zo'n succes werd in Duitsland. De Dichter und Denker hadden het voorbereidende werk gedaan. Iedereen geloofde in het collectivisme en wachtte op de Grote Leider die hen naar het beloofde nationaal-socialistische paradijs zou voeren. Die arriveerde in de persoon van Hitler.

In Italië, Rusland, China, Cambodja en talrijke andere landen vonden soortgelijke ontwikkelingen plaats. In al die landen ontaardde het collectivistische politieke stelsel in een mum van tijd in dictatuur en onderdrukking, meestal in combinatie met massamoord. Hoe kwam dat? De Italiaanse fascist Alfredo Rocco heeft opgemerkt: "Voor het Liberalisme is het individu het doel en de maatschappij het middel. Voor het Fascisme is de maatschappij het doel en individuen de middelen." Rocco's treffende omschrijving geldt niet alleen voor het fascisme, maar voor alle vormen van collectivisme. In ieder collectivistisch systeem is het welzijn van 'de gemeenschap' (in welke vorm dan ook: het ras, het proletariaat, de natie, enzovoort) het doel waaraan het individu zich dient op te offeren. Dat zou geen probleem zijn, als een gemeenschap inderdaad een organisch geheel zou vormen, waar individuen een onscheidbaar deel van uitmaken. In werkelijkheid echter - en dat is de rots waarop ieder collectivistisch systeem vroeg of laat onherroepelijk strandt - is het begrip 'gemeenschap' een abstractie en bestaan er op de wereld alleen maar individuen.

Volgens Rousseau en Hegel moeten dissidenten - dwarsliggers ? in het gareel worden gebracht door de staat. Maar als de staat echt een organisch geheel zou vormen, hoe kan het dan dat er dwarsliggers bestaan? Verzet een arm of been zich ooit tegen de rest van het lichaam? Het vervelende voor de collectivisten is dat de mens een individu is - een sociaal wezen, daar niet van, maar desalniettemin een zelfstandige entiteit, een ondeelbaar geheel, geen deeltje van een groter geheel ? en dat ieder individu er zijn eigen meningen en doelstellingen op nahoudt. Om die tegenstrijdige wensen en belangen in een notie van collectief welzijn te persen, is er altijd iemand nodig om dat welzijn te definiëren, om het hogere doel vast te stellen dat door iedereen dient te worden nagestreefd, en om conformisme aan het doel af te dwingen. Desnoods met geweld, als het met propaganda alleen niet wil lukken. Rousseau, Fichte en Hegel zagen dit duidelijk in, en hadden er ook geen probleem mee. ("Wanneer de vorst hem heeft gezegd: het staatsbelang vereist dat gij sterft, moet hij sterven." "Als de staat het leven claimt, moet het individu het opgeven.")

Is het collectivisme eenmaal als ideaal aanvaard, dan is er geen principiële grond meer waarop een individu zich tegen de macht van de Leider kan verzetten. Er kan binnen de context van het collectivisme wel strijd ontstaan over welke maatschappelijke doelstellingen voorop horen te staan, of wie de Leider zou moeten zijn, maar niet over de middelen die moeten worden ingezet voor het hogere doel. Alle middelen zijn toegestaan. Individuen zijn middelen, zoals Rocco aangaf. Als vaststaat wie de leider is en wat het hogere doel is van de maatschappij, kan de gehele bevolking zonder beperkingen worden ingezet ten behoeve van dat doel. En kan het moorden beginnen. Het enige dat dan nog nodig is om massamoord of genocide te laten plaatsvinden, is een dwarsliggende of afwijkende minderheid of bevolkingsgroep die de verwezenlijking van het grote doel hindert of lijkt te hinderen. Sterker nog: om haar bestaan te rechtvaardigen en het volk tot een organisch geheel aaneen te smeden, zal een collectivistisch regime al snel actief op zoek gaan naar een afwijkende minderheid om te vervolgen.

De concentratiekampen van de Nazi's en communisten konden ontstaan doordat in de collectivistische wereld individuen niet meer zijn dan middelen die zonder beperking kunnen worden gebruikt voor doeleinden die uiteindelijk bepaald worden door enkele individuen die de macht hebben in de staat. Dat is de kern van ieder collectivistisch systeem. De tragiek is dat dit wezenskenmerk van het collectivisme heden ten dage nog steeds niet algemeen wordt begrepen of onderkend. Velen onder ons zien het collectivisme, vooral in de socialistische variant, nog altijd als een behartenswaardig ideaal. We mogen misschien hebben afgerekend met de totalitaire leiders van de 20e eeuw, hun 19e-eeuwse idealen zijn nog steeds een vast onderdeel van onze intellectuele bagage. Daarom zijn we wel in staat om onder ogen te zien dat Hitler en Stalin boeven waren, maar willen we niet weten dat zij tegelijkertijd óók oprechte idealisten waren, en dat het hun idealisme was dat hen aan de macht bracht en hun misdaden zo omvangrijk kon maken.

[Pelgrim]

Phrea/k uw gelijkenis gaat op voor het Stalinisme.

Er zijn honderd en één varianten van communisme.

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Phrea/k uw gelijkenis gaat op voor het Stalinisme.

Er zijn honderd en één varianten van communisme.

Anarcho-communisme wijkt misschien af van de rest, maar alle varianten waar communisme gecombineerd wordt met een overheid zijn een dodelijke cocktail. Een communistisch systeem waar een overheid de gelijkheid kan invoeren onder dwang, zal elke keer eindigen in een bloedbad (de meeste mensen verkiezen vrijheid boven gelijkheid).

[solidarnosc]

Veel van het huidig Frankrijk (en dus Europa) werd beïnvloed door een zekere Robespierre. Geen fascist, noch ''communist'' maar een liberaal en hoeveel mensen heeft hij en zijn Jacobijnen niet om zeep gebracht om hun liberaal systeem te bewerkstelligen?

[KingHagar]

Daar maakt soli een terechte opmerking. Alle doden als gevolg van uw kapitalistisch systeem zijn een veelvoud van degenen die de stalinistische regimes op hun naam hebben. Vandaag sterven er elke dag nog tienduizenden mensen als gevolg van ondervoeding, en dit door de ongelijke welvaartsverdeling waar jij zo een groot voorstander van bent. Er is nog een derde oplossing hoor...

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

En dat verwijt ik de LSP zeer zwaar. De KP heeft meer bereikt voor het werkvolk dan eender welke andere organisatie dan ook, hen afrekenen op zo een manier is voor mij gewoonweg tunneldenken. Ik heb liever een partij, die de taal van de massa en de 'volksgedachte' volgen, dan enkele 'ivoren toren'denkers die elk goed initiatief afschieten vanwege niet conform met de stellingen van Marx. Zonder Anseele en Huysmans zou er nooit sprake geweest zijn van de LSP, daar ben ik 100% van overtuigd. Je mag mij dit kwalijk nemen, maar de harde waarheid is gewoon dat je met die methode veel aanhang misloopt.

Daar heb je echt wel een fout beeld van de LSP. Wij hebben vaak genoeg aan bewegingen deelgenomen die zich niet op Marx beriepen (antiglobalisreingsbeweging, anti-oorlogsbeweging, bomspotting, etc), maar de verschillende Moskou-getrouwe KP's die zich hier wel op hebben beroept hebben in de loop van de geschiedenis vaker een rem op de beweging gevormd dan een manier om de belangen van de arbeidersklasse vooruit te helpen. Dit gaat zowel op voor de Chinese revolutie (1925-1927), de Spaanse burgeroorlog, de anjerrevoluite (Portugal 1974), mei '68 en nog heel veel anderen. Waarschijnlijk hun grootste debacle was de theorie van het sociaalfascisme in de jaren dertig, waarbij gesteld werd dat de sociaaldemocraten even erg waren als de opkomende nazi's, en er sociaaldemocratische meetings door knokploegen van de Duitse KP en van de nazi's samen werden uiteengeranseld. Na WO II was er een revolutionaire stemming en was het inderdaad quasi-misdadig om daar als KP geen gebruik van te maken.

driewerf