Wat is planeconomie?

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

ik vind heel die discussie over natuurlijke rechten toch maar wat zweverig. Ik kom op voor mijn belang, en ik win er uiteindelijk het meest bij door op te komen voor het belang van iedereen van mijn klasse. Dat lijkt me nu eens materialisme en realisme. Of ik nu wel deze of gene natuurlijk recht heb doet er niet, volgens mij is dat trouwens toch een artificiëel creërsel en dus idealistisch.

Jij schrijft, zonder het zelf te beseffen, in een paar zinnetjes de oorzaak van het falen van links neer.

[FallenByTheHand]

ik besef ter degen dat wat jij natuurlijke rechten noemt, ik waarschijnlijk wel voor pleit en vecht, en voor iedereen erkend wil zien, zonder ze echter als zodanig te benoemen en definiëren.

Verder mocht gij mij nu ook altijd wel uitleggen waarom dit het zogenaamde falen van links weergeeft, want zonder verdere uitleg lijkt ik geneigd te zijn dat ge niet eens kijkt naar specifieke situaties of naar tijdscontexten...
(als dat laatste ook effectief zou kloppen zou t ge eigenlijk weer aan t zweven zijn)

[FallenByTheHand]

maar ik ben eigenlijk geneigd om rechten in het algemeen als artifiëel te beschouwen - de heersende klasse laat u sommige dingen niet doen, of bepaalde dingen enkel tegen een bepaalde (zware) prijs, en door strijd hebt ge bekomen dat ge bepaalde dingen al wel krijgt/moogt doen etc.

De benaming rechten daarop kleven begrijp ik volledig, en zal het dus ook gebruiken waar nodig, maar in zijn geheel blijf ik het iets artificëels vinden.


"Hebben" en "bezit" vind ik een nog veel artificiëler begrip. Ik bezit die "vaas". Is zo kunstmatig als maar kan zijn. Ik sta daar en die vaas staat daat toevallig in mijn buurt, en elke "bezitsrelatie" die ik dan zou hebben lijkt mij puur gemaakt - verzonnen. Dat betekent echter niet dat mensen niet naar dat begrip leven en handelen.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

ik besef ter degen dat wat jij natuurlijke rechten noemt, ik waarschijnlijk wel voor pleit en vecht, en voor iedereen erkend wil zien, zonder ze echter als zodanig te benoemen en definiëren.

Verder mocht gij mij nu ook altijd wel uitleggen waarom dit het zogenaamde falen van links weergeeft, want zonder verdere uitleg lijkt ik geneigd te zijn dat ge niet eens kijkt naar specifieke situaties of naar tijdscontexten...
(als dat laatste ook effectief zou kloppen zou t ge eigenlijk weer aan t zweven zijn)

Ik zal morgen mijn oneliner uitgebreid verklaren, maar nu is het bedtijd.

[FallenByTheHand]

ja ik ga ook slapen

[Flat V]

Hoewel ik het mooi klinken vind, heb ik nog nooit gehoord van een natuurlijk recht.
Volgens mij moet je daarvoor in God geloven.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Flat V

Hoewel ik het mooi klinken vind, heb ik nog nooit gehoord van een natuurlijk recht.
Volgens mij moet je daarvoor in God geloven.

Helemaal niet, als notoir atheist weet ik ( weten itt geloven ) dat elk levend wezen gewapend is met een instinct tot zelfbehoud. Dat is al voldoende wetenschappelijk aangetoont.
Om zichzelf instand te houden is het noodzakelijk om over zichzelf te beschikken, het individu is heer een meester over zichzelf, heeft eigendomsrecht op het eigen lichaam. Hij beschikt dus over het zelfbeschikkingsrecht dat hij verkrijgt van de natuur via het instinct tot zelfbehoud. Een gelovige zou kunnen zeggen dat dit een deel van de wil van god is zoals Thomas van Aquino stelt.
Het zelfbeschikkingsrecht is het primaire natuurlijke recht dat de verzameling is van het recht op leven, vrijheid, eigendom, toegang tot de natuurlijke hulpbronnen. Schending van één van deze natuurlijke rechten betekent schending van het zelfbeschikkingsrecht.
Het individu zal slechts tijdelijk vrijwillig afstand doen van bepaalde natuurlijke rechten voor zover en onder voorwaarde dat het tengoede komt van zijn zelfbehoud en voortbestaan. Van zodra zijn voortbestaan in het gedrang komt vervalt de vrijwillige afstand. Het individu is immers instinctmatich aan zichzelf verplicht zichzelf in stand te houden. Als hij verzaakt aan deze plicht stapt hij uit het leven wat opzich een vrijwillige keuze kan zijn. Kortom, het zelfbeschikkingsrecht wordt gegeven door de natuur, behoort volledig toe aan het individu en kan nooit ontnomen worden, enkel geschonden.
Het zelfbeschikkingsrecht betekent ook dat men een bestaansrecht heeft. Voorwaarde is dat men bestaat uiteraard. Dit bestaan geeft recht op toegang tot de natuurlijke bronnen zonder dewelke men niet in staat is te bestaan. Bij ontbreken beschikt men niet meer over de mogelijkheid om het recht op zelfbeschikking te laten gelden, men is overgeleverd aan de goodwill van anderen. Maw het eigen voortbestaan wordt voorwaardelijk bij het ontbreken van door mensen gemaakte wetten.
Dan betreden we het domein van het positief recht. Deze laatsten zijn wel artificieel itt tot het natuurrecht.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

maar ik ben eigenlijk geneigd om rechten in het algemeen als artifiëel te beschouwen - de heersende klasse laat u sommige dingen niet doen, of bepaalde dingen enkel tegen een bepaalde (zware) prijs, en door strijd hebt ge bekomen dat ge bepaalde dingen al wel krijgt/moogt doen etc.

De benaming rechten daarop kleven begrijp ik volledig, en zal het dus ook gebruiken waar nodig, maar in zijn geheel blijf ik het iets artificëels vinden.

Het natuurrecht is niet artificieel, ze worden ontleent aan de menselijke natuur. Het zijn ongeschreven wetten die gehuisvest zijn in het geweten, in het gevoel voor rechtvaardigheid. Ieder mens heeft een geweten. Dat is het wezen van het mens zijn. De natuurlijke rechten zijn universeel, ze zijn overal en voor iedereen geldig. Ze zijn voor iedereen herkenbaar via de rede.


Vermits iedereen kennis heeft van het natuurrecht doet men in assisenprocessen beroep op gewone burgers die niet juridisch gevormt zijn, in regel zelfs niet eens hooggeschoold, om te zetelen als jury. Zij vellen een oordeel in eer en geweten of maw ze passen het natuurrecht toe in zijn zuivere vorm.

Rechten geschreven door mensen zijn idd artificieel. Zeer vaak zijn ze in strijd met het natuurrecht. Een artificiele wet uit het positief recht is ongeldig indien ze niet te rijmen valt met het natuurrecht. Indien ze toch toegepast wordt, en dat is de regel en uiterst zelden een uitzondering, kan men spreken van dictatuur. In een echte democratie zou dit de dictatuur van de meerderheid zijn, in een schijndemocratie zoals de particratie eerder de dictatuur van het establishment. Hoewel ik er het volste vertrouwen in heb dat in een echte democratie de burger zichzelf geen dictatuur gaat opleggen vind ik toch dat een democratie enkel het publieke segment van de samenleving kan besturen, en nooit kan ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer op voorwaarde evenwel dat er geen rechten van anderen geschonden worden.

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

ik vind heel die discussie over natuurlijke rechten toch maar wat zweverig. Ik kom op voor mijn belang, en ik win er uiteindelijk het meest bij door op te komen voor het belang van iedereen van mijn klasse. Dat lijkt me nu eens materialisme en realisme. Of ik nu wel deze of gene natuurlijk recht heb doet er niet, volgens mij is dat trouwens toch een artificiëel creërsel en dus idealistisch.

Het is mijn diepste overtuiging dat men steeds het rechtvaardigheidsprincipe als moreel uitgangspunt dient te nemen wanneer men vorm wenst te geven aan de samenleving. Dit principe is onlosmakelijk verbonden met het natuurrecht.
Dit staat haaks op het utilitarisme en ook op het materialisme dat naar mijn gevoel erg verwant is met het utilitarisme of toch op zijn minst een aantal raaklijnen heeft. Volgens deze stromingen is een wet goed wanneer de voordelen gunstiger zijn dan de nadelen. Het probleem hiermee is dat men vanuit het eigenbelang of klassebelang redeneerd. Dit heeft een zeer nefast effect op een samenleving. De gevolgen zijn genoegzaam bekent. De samenleving is verscheurt en verdeelt door talloze belangengroepen over alle klassen heen. Links doet hier lustig aan mee.
Helaas delft links het onderspit tegen de machtige burgelijke lobby's. Dat is wat ik bedoel met de oorzaak van het falen van links.

Wanneer echter gestreeft wordt naar rechtvaardigheid dan overstijgt dit de tegenstellingen tussen belangengroepen en klassen, niveleerd deze en leidt uiteindelijk tot een klasseloze maatschappij. Klassen en belangengroepen ontlenen hun bestaansreden immers aan de invloed die ze uitoefenen op het beleid in het eigenbelang. In een rechtvaardige samenleving wegen de wetten voor iedereen even zwaar, zijn er geen discriminaties zowel in positieve als negatieve zin, kent iedereen gelijke vrijheid, is het zelfbeschikkingsrecht voor iedereen even geldig, ... Kortom een rechtvaardige samenleving is een vrije én sociale klasseloze samenleving.
Van rechtvaardigheid zou links een strijdpunt moeten maken ...

"Hebben" en "bezit" vind ik een nog veel artificiëler begrip. Ik bezit die "vaas". Is zo kunstmatig als maar kan zijn. Ik sta daar en die vaas staat daat toevallig in mijn buurt, en elke "bezitsrelatie" die ik dan zou hebben lijkt mij puur gemaakt - verzonnen. Dat betekent echter niet dat mensen niet naar dat begrip leven en handelen.

Veel hangt af van wat je onder bezit verstaat.
Iets dat ontstaan is uit je eigen arbeid, bv die vaas, is je volle eigendom.
Je kan er mee doen wat je zelf verkiest, zelfs tegen de grond kapot gooien omdat je ze lelijk vind. Iemand anders heeft niet het recht om die vaas kapot te gooien, ook niet als ze idd afschuwelijk is.
Dit recht op eigendom is een onderdeel van het natuurlijke recht op eigendomsrecht op het eigen lichaam.
Niks artificieels dus maar natuurlijk.
Het zelfde is geldig wanneer men een draaischijf in elkaar steekt om vazen te draaien. Ook dit is de vrucht van de eigen arbeid. Maw elk individu heeft eigendomsrecht op secundaire productiemiddelen.

Totaal anders is het gesteld met de primaire productiemiddelen of de natuurlijke hulpbronnen. Deze bronnen behoren aan de ganse mensheid en niemand in het bijzonder. Deze zijn niet gemaakt door de mens. De mens heeft wel het natuurlijke recht op toegang tot de natuurlijke bronnen. Om deze redenen kan hij geen eigendomsrecht claimen:
1° Niet de vrucht van zijn arbeid
2° Eigendomsrecht betekent afsluiten van de toegang voor anderen. Wat een schending is voor ieders toegangsrecht.

[FallenByTheHand]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Het is mijn diepste overtuiging dat men steeds het rechtvaardigheidsprincipe als moreel uitgangspunt dient te nemen wanneer men vorm wenst te geven aan de samenleving. Dit principe is onlosmakelijk verbonden met het natuurrecht.
Dit staat haaks op het utilitarisme en ook op het materialisme dat naar mijn gevoel erg verwant is met het utilitarisme of toch op zijn minst een aantal raaklijnen heeft. Volgens deze stromingen is een wet goed wanneer de voordelen gunstiger zijn dan de nadelen. Het probleem hiermee is dat men vanuit het eigenbelang of klassebelang redeneerd. Dit heeft een zeer nefast effect op een samenleving. De gevolgen zijn genoegzaam bekent. De samenleving is verscheurt en verdeelt door talloze belangengroepen over alle klassen heen. Links doet hier lustig aan mee.
Helaas delft links het onderspit tegen de machtige burgelijke lobby's. Dat is wat ik bedoel met de oorzaak van het falen van links.

Wanneer echter gestreeft wordt naar rechtvaardigheid dan overstijgt dit de tegenstellingen tussen belangengroepen en klassen, niveleerd deze en leidt uiteindelijk tot een klasseloze maatschappij. Klassen en belangengroepen ontlenen hun bestaansreden immers aan de invloed die ze uitoefenen op het beleid in het eigenbelang. In een rechtvaardige samenleving wegen de wetten voor iedereen even zwaar, zijn er geen discriminaties zowel in positieve als negatieve zin, kent iedereen gelijke vrijheid, is het zelfbeschikkingsrecht voor iedereen even geldig, ... Kortom een rechtvaardige samenleving is een vrije én sociale klasseloze samenleving.
Van rechtvaardigheid zou links een strijdpunt moeten maken ...

Marxisten zijn niet bepaald moralisten. Moralisme van "dit is goed en dit is slecht", zonder een verklaring te geven waarom iets goed of slecht is.

Natuurlijk kunt ge binnen links zowel de LSP als de PvdA als nog anderen als een "lobby" beschouwen, maar ik denk wel dat het socialisme een samenleving is waar de belangen gemeenschappelijk lopen. Verdeeld in de arbeiderklasse verzwakt haar in zijn geheel, dus opkomen voor IEDERE arbeider is ook in het belang van mijzelf. Dit leidt juist tot de samenleving die jij als rechtvaardig beschouwd, maar ook tot solidariteit. Solidariteit die juist hele kenmerkend is voor een arbeiderklasse op punt.

Het pas was toen duidelijk werd dat de arbeiderklasse internationaal een grote solidariteits- en financiële steun gaf aan de slachtoffers in zuid-oost-Azië, dat de verscheidene kapitalisitsche regering en bedrijven - onder een soort druk van onderuit - hun giften verhoogden. Zeker bij de regering van de USA werd dit duidelijk; oorspronkelijk een gift van ongeveer 20 miljoen dollar, werd niet veel later één van een aantal honderd miljoen dollar. (Mogelijks is die later nog meer verhoogd).

In België zelf: terwijl er in totaal zo'n 70 miljoen euro werd opgehaald voor giften aan Sri Lanka en co., gaf de regering niet veel daarvoor 250 miljoen euro cadeau aan de bedrijven bij de onderhandelingen in het IPA.


Het is op basis hiervan dat het concurrentie gedachtegoed zoals het in het kapitalisme bestaat hier totaal tegengesteld aan is, en dit laatste juist leidt tot lobbyisme en verdeeldheid - omwille van de tegengesteld ebelangen van de verschillende groepen kapitalisten.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door FallenByTheHand

Marxisten zijn niet bepaald moralisten. Moralisme van "dit is goed en dit is slecht", zonder een verklaring te geven waarom iets goed of slecht is.

Ik zie niet hoedat je iets als "goed" zou kunnen beschouwen zonder het te verklaren. Iets is goed als het voor iedereen geldig is, zelfs als het voor sommige minder gunstig uitvalt omdat ze zich teveel van het goede hadden toegeeigend of omdat ze anderen afgesloten hadden van het goede. Dat heet rechtvaardigheid. Bv vrijheid dient voor iedereen maximaal en gelijk te zijn, ook al heeft dit voor sommigen bevoorrechten verlies aan macht en hieruit volgende materiele rijkdom tot gevolg. Of anderen dan weer hun bestaansredenen zoals de controleurs van de overheid.

Natuurlijk kunt ge binnen links zowel de LSP als de PvdA als nog anderen als een "lobby" beschouwen, maar ik denk wel dat het socialisme een samenleving is waar de belangen gemeenschappelijk lopen. Verdeeld in de arbeiderklasse verzwakt haar in zijn geheel, dus opkomen voor IEDERE arbeider is ook in het belang van mijzelf. Dit leidt juist tot de samenleving die jij als rechtvaardig beschouwd, maar ook tot solidariteit. Solidariteit die juist hele kenmerkend is voor een arbeiderklasse op punt.

Solidariteit is beperkt in ruimte en tijd, hoe je dat ook keert.
Stel dat de revolutie gelukt is dan houdt de solidariteit op te bestaan, het doel is immers bereikt. Het eigenbelang steekt terug de kop op. Er onstaan belangengroepen van bijvoorbeeld sportmensen, kunstenaars, academici,... Kortom een hele resum groepen die zich aan de productie willen onttrekken en die menen dat ze recht hebben op de arbeid van anderen. Marx stelt wel dat de arbeid zelfverwezelijking is maar het is toch vreemd dat de kapitalisten de arbeid nog niet voor zichzelf hebben opgeist

Het is op basis hiervan dat het concurrentie gedachtegoed zoals het in het kapitalisme bestaat hier totaal tegengesteld aan is, en dit laatste juist leidt tot lobbyisme en verdeeldheid - omwille van de tegengesteld ebelangen van de verschillende groepen kapitalisten.

Concurentie, competitie, wedijver kan je onmogelijk verhinderen, zelfs niet door een dictatuur te vestigen. In dat geval gebeurt het zelfde om op te klimmen in de hierarchie.

[Pie]

Solidariteit is beperkt in ruimte en tijd, hoe je dat ook keert.
Stel dat de revolutie gelukt is dan houdt de solidariteit op te bestaan, het doel is immers bereikt. Het eigenbelang steekt terug de kop op. Er onstaan belangengroepen van bijvoorbeeld sportmensen, kunstenaars, academici,... Kortom een hele resum groepen die zich aan de productie willen onttrekken en die menen dat ze recht hebben op de arbeid van anderen. Marx stelt wel dat de arbeid zelfverwezelijking is maar het is toch vreemd dat de kapitalisten de arbeid nog niet voor zichzelf hebben opgeist

oh, maar de revolutie is nog maar het begin.
Ik geloof dat het Stalin is die zegt dat de klassenstrijd onder het socialisme juist veel heviger is na de revolutie dan voor de revolutie, want na de revolutie hebben de kapitalisten "niets te verliezen dan hun ketenen"...
Onder het socialisme proberen we de sociale basis van dat eigenbelang onderuit te halen, eigenbelang komt ergens van hé, het is omdat we anders niet overleven in deze wereld dat we zo sterk gericht zijn op eigenbelang (allez, zo veralgemeend mogelijk gezegd)
Marx zegt ook dat we door die super-vervreemding van onze arbeid in een nogal fucked up kapitalistische wereld wonen en dat dat beter zou veranderen hé, arbeid is ook overigens een filosofisch begrip bij Marx...

[FallenByTheHand]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Ik zie niet hoedat je iets als "goed" zou kunnen beschouwen zonder het te verklaren.

ja er zijn er die het zo doen...
in de jaren '90 die hand-in-hand betogingen ofzoiets...
*als met een vingertje* "racisme is slecht"

als je daarentegen uitlegt dat een gewone arbeider zijn belangen meer overeenkomen met die marrokaan dan met die patroon, dat er een verdeel-en-heers spelletje gespeeld wordt waar hun alletwee slechter van worden, ...

is al veel beter.

Concurentie, competitie, wedijver kan je onmogelijk verhinderen, zelfs niet door een dictatuur te vestigen. In dat geval gebeurt het zelfde om op te klimmen in de hierarchie.

Er is verschil tussen een beetje competitie en privé-controle over productiemiddelen en concurrentie zoals het in het kapitalisme bestaat.

[Pelgrim]

Het is trouwens een misvatting dat in communisme er geen competitie meer mogelijk is. Wie harder werkt krijgt ook meer loon, dat is je reinste logica. Het is een (burgerlijk) fabeltje dat communisten een wereld willen waarin iedereen letterlijk gelijk zou zijn en er bijgevolg geen individuele verschillen meer mogelijk zijn.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Het is trouwens een misvatting dat in communisme er geen competitie meer mogelijk is. Wie harder werkt krijgt ook meer loon, dat is je reinste logica. Het is een (burgerlijk) fabeltje dat communisten een wereld willen waarin iedereen letterlijk gelijk zou zijn en er bijgevolg geen individuele verschillen meer mogelijk zijn.

Volgens mij is het een fabeltje dat er iets zoals een loon in communisme zou bestaan.

De volgende link lijkt sterk op communisme en tegelijkertijd zijn er ook liberale kenmerken terug te vinden. Het is in elk geval een vrije samenleving bestaande uit soevereine individuen.
http://www.auroville.org/index.htm

[FallenByTheHand]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Volgens mij is het een fabeltje dat er iets zoals een loon in communisme zou bestaan.

Je hebt de "lage fase" van het communisme, en de "hoge fase".
soms wordt het eerst ook wel socialisme genoemd en het tweede kommunisme.


Vlak na de proletarische revolutie wordt een afstervende staat geïnstallaerd om - na de diktatuur van de burgerij - nu de diktatuur van het prolateriaat te installeren, om de samenleving te organiseren en de "communes" te beschermen tegen de laatste tegenaanvallen van de kapitalistische minderheid.
Deze staat wordt georganiserd volgens de principes waar de commune van Parijs van 1871 een aanzet tot gaf: alle publieke functies verkiesbaar volgens algemeen stemrecht; permanente afzetbaarheid, verkozenen aan een arbeidersloon, afschaffing van het staande leger en invoering van eht gewapende proletariaat, ...


omdat deze staat echter een diktatuur is van de meerderheid tegen een minderheid (in tegenstelling tot die van de minderheid tov de meerderheid) leidt dit tot uiteindelijk een klasse-loze samenleving; en is feitelijk geen staat meer maar meteen een afstervende staat, een halfstaat.

Een staat (met staatsapparaat) ontwikkelt zich namelijk enkel in een klassemaatschappij, als een middel van de uitbuitende minderheid om de uigebuite meerderheid onder de knoet te houden. Als het verschil in klassen opgeheven wordt (klasseloos) verdwijnt de objectieve nood aan een staat en zal deze dan de neiging vertonen zichzelf te willen opheffen - wat het uiteindelijk ook zal doen.



Volgens de verwachtingen:

wanneer de halfstaat nog bestaat, bevindt men zich in de vroege fase, wanneer deze eenmaal volledig is afgestorven, bevindt men zich in de hoogste fase van het kommunisme.

In de lage fase geld er nog waarlijk "loon naar werk", doch in de hoge fase is de regel "geven naar mogelijkheden, ontvangen naar behoeften".



Dus in eigenlijk hebben jullie alletwee gelijk. (heerlijk dialectisch vind ik dit !!!)

[Pelgrim]

Dat er 'geen staat' zou zijn in de communistische fase vind ik eerder twijfelachtig, al naargelang wat je precies verstaat onder 'staat'. Georganiseerde politiek zal er altijd zijn, tenzij je een anarchistische samenleving maakt en daar zou ik niet in willen wonen. Als je een staat definieert als 'georganiseerde samenleving' zal de staat altijd blijven bestaan. Er zullen altijd wetten en plichten zijn.

[StevenNr1]

Maar staat wordt eerder gedefiniëerd als onderdrukkingsmiddel door marxisten hé. Trouwens anarchisten hebben ook niets tegen samenwerking en afspraken hoor.

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Dat er 'geen staat' zou zijn in de communistische fase vind ik eerder twijfelachtig, al naargelang wat je precies verstaat onder 'staat'. Georganiseerde politiek zal er altijd zijn, tenzij je een anarchistische samenleving maakt en daar zou ik niet in willen wonen. Als je een staat definieert als 'georganiseerde samenleving' zal de staat altijd blijven bestaan. Er zullen altijd wetten en plichten zijn.

Het communisme is een vorm van anarchie, een zelfbesturende samenleving.
Bijgevolg kan het communisme onmogelijk grootschalig zijn vermits anders de bureaucratie dreigt. Eigelijk kun je beter spreken van communalisme.
Daarom dat ik vind dat er een minimale basisstructuur moet zijn, liefst wereldwijd, een op georgistische leest geschoeide rechtstaat die de soevereiniteit van elk individu waarborgt. Soevereine individuen zijn vrij zich te organiseren zoals ze zelf verkiezen, oa communistische samenlevingen en anderen.... Het individu blijft steeds de vrijheid hebben om uit een samenleving te treden en zich aan te sluiten bij een andere van zijn eigen vrije keuze. Het gevaar van dictatuur is dus bij voorbaat uitgesloten omdat de samenleving dan haar bestaansreden verliest.
Auroville is een mooi voorbeeld van hoe de wereld er in de (hopelijk nabije) toekomst gaat uitzien. Ik zou me er in elk geval thuis voelen vermits men er op eigen initiatief ook nieuwe bedrijfjes kan oprichten.
Ik vind dus dat een rechtvaardige, vrije en sociale wereld een minimale maar volledige liberale rechtstaat vereist.

[Jonas Elossov]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Het communisme is een vorm van anarchie, een zelfbesturende samenleving.
Bijgevolg kan het socialisme onmogelijk grootschalig zijn vermits anders de bureaucratie dreigt. Eigelijk kun je beter spreken van communalisme.
Daarom dat ik vind dat er een minimale basisstructuur moet zijn, liefst wereldwijd, een op georgistische leest geschoeide rechtstaat die de soevereiniteit van elk individu waarborgt. Soevereine individuen zijn vrij zich te organiseren zoals ze zelf verkiezen, oa communistische samenlevingen en anderen.... Het individu blijft steeds de vrijheid hebben om uit een samenleving te treden en zich aan te sluiten bij een andere van zijn eigen vrije keuze. Het gevaar van dictatuur is dus bij voorbaat uitgesloten omdat de samenleving dan haar bestaansreden verliest.
Auroville is een mooi voorbeeld van hoe de wereld er in de (hopelijk nabije) toekomst gaat uitzien. Ik zou me er in elk geval thuis voelen vermits men er op eigen initiatief ook nieuwe bedrijfjes kan oprichten.

Onzin, een staat is er onder het communisme zeker nodig. Al is het maar om de overblijfselen van het kapitalisme te bestrijden, en om de gecentraliseerde economie degelijk te plannen. Een democratische staat weliswaar, maar echt een staat; dat wil zeggen een onderdrukkingsmechanisme van de heersende klasse, het revolutionaire proletariaat. We spreken niet voor niets over de dictatuur van het proletariaat. Dat wil zeggen, een samenleving waar de eisen van de meerderheid van de bevolking uitgevoerd worden. En daar moet de minderheid zich na een open discussie naar schikken. Anders betekent dat niets anders dan anarchisme, en dan komt men automatisch terug onder een vorm van kapitalisme, met een vrije, anarchistische economie, en een situatie waar de vrijheid die een individu voor zich neemt, weer vrijheid van een meerderheid kan afnemen.
De geest van het kapitalisme zit in onze maatschappij, en het laatste spoor van het kapitalistische systeem moet weg zijn, voor de rol van de staat uitgespeeld is.

Trouwens, hoe zou je nu een efficiente economie kunnen plannen zonder staat?

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas Elossov

Onzin, een staat is er onder het communisme zeker nodig.

Volgens mijn definitie is het bestaan van een staat in het communisme onmogelijk. (maar ik zal wel verkeerd begrepen hebben dat de staat zichzelf opheft wanneer het socialisme voltooid zal zijn)

Al is het maar om de overblijfselen van het kapitalisme te bestrijden, en om de gecentraliseerde economie degelijk te plannen. Een democratische staat weliswaar, maar echt een staat; dat wil zeggen een onderdrukkingsmechanisme van de heersende klasse, het revolutionaire proletariaat. We spreken niet voor niets over de dictatuur van het proletariaat. Dat wil zeggen, een samenleving waar de eisen van de meerderheid van de bevolking uitgevoerd worden. En daar moet de minderheid zich na een open discussie naar schikken.

Het zal je wel niet verbazen dat ik gruwel van dictatuur, ook van de huidige verkapte dictatuur onder de sociaal-democratie.
Of het nu de dictatuur van het proletariaat is of de dictatuur van het kapitalisme, in beide gevallen is het individu niet soeverein wegens verstoken van de noodzakelijke middelen om zijn leven te leiden zoals hij zelf verkiest.

Anders betekent dat niets anders dan anarchisme, en dan komt men automatisch terug onder een vorm van kapitalisme, met een vrije, anarchistische economie, en een situatie waar de vrijheid die een individu voor zich neemt, weer vrijheid van een meerderheid kan afnemen.

Vandaar dat een rechtstaat noodzakelijk is. De primaire taak van een georgistische rechtstaat bestaat erin de soevereiniteit van het individu te waarborgen, en niet privileges te verschaffen aan een elite zoals in het huidige model het geval is.

Trouwens, hoe zou je nu een efficiente economie kunnen plannen zonder staat?

Ik zie niet in waarom een economie gepland zou moeten zijn.
Laat het individu ondernemen. De behoeften raken zonder planning ook wel bevredigd hoor.