Vlaams Belang zet Carrera Neefs uit de partij

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Door het mimetisme raakt de tendens om een dier met gezag 'uit te dagen', net als de tendens om grijpgedrag over te nemen, groter.

Waarom zou dat zo zijn ?

Men ervaart immers sterker het 'voordeel' van het domineren en grijpen en de impuls om dat zelf ook te doen.

Ik vind dat bijzonder zwak als argument. Daar waar men "goesting heeft om chef te zijn" (wat eigenlijk vertaald is wat je zegt) heeft men ook inzicht in wat de chef U zal aandoen als uw putch mislukt. Als de chef geregeld een van zijn uitdagers laat vierendelen, dan is uw "mimetisme" ook goed om U in de plaats van die gevierendeelde te zetten voldoende om uw ambities te bekoelen he.

En we zijn terug bij mijn "contract". Gij de chef niet lastig vallen, gij niet gevierendeeld worden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Dat is een zeer naieve manier om de zaken te bekijken he. Wat je gaat zien gebeuren, is dat er her en der kleine corrupties plaatsvinden die men niet de moeite vindt om op te lossen (of waar niet de capaciteit voor bestaat om ze op te lossen), of kleine samenzweringen (een soort lokale maffia die op den duur niet meer weg te krijgen valt).

Is van alle tijden he. Feodaliteit ten top. Normale corrupte interacties. Realistische contracten houden altijd in dat men corrupt is.

Kinderen gaan ook hun ouders uitdagen, de leerlingen hun leraars - dat gebeurt overigens nu ook al. Alles 'verzinkt' gewoon totdat je ofwel een omslag in openlijk geweld krijgt of een dictatoriale tegenreactie.

Dat komt doodgewoon omdat de machtshebber niet voldoende geweld pleegt om zijn positie te verantwoorden. Waarom daagden kinderen vroeger leerkrachten minder uit ? Omdat de reactie veel gewelddadiger was, he. Macht komt uit de loop van een geweer he.

Los daarvan is het ook psychisch onleefbaar en al helemaal 'suboptimaal': bij elk contact moet je kansen en gevaren 'berekenen', en dan is het nog maar de vraag: waarvoor? voor zgn. 'winst' in een waanzin die net door die houding zelf mee tot stand gebracht wordt.

Dat is toch EXACT wat je de ganse tijd doet. Dat is iets wat voortdurend in mijn hoofd draait he. Ik neem aan dat dat bij iedereen zo is. Alternatieven afwegen, "schaak spelen", en een paar stappen vooruit denken, en zien of die toestand U beter of minder goed aanstaat. Bij alles.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Waarom zou dat zo zijn ?

Ik vind dat bijzonder zwak als argument. Daar waar men "goesting heeft om chef te zijn" (wat eigenlijk vertaald is wat je zegt) heeft men ook inzicht in wat de chef U zal aandoen als uw putch mislukt. Als de chef geregeld een van zijn uitdagers laat vierendelen, dan is uw "mimetisme" ook goed om U in de plaats van die gevierendeelde te zetten voldoende om uw ambities te bekoelen he.

En we zijn terug bij mijn "contract". Gij de chef niet lastig vallen, gij niet gevierendeeld worden.

'Laten vierendelen', dan zit je al een cultuur met 'straffen'. Die moet eerst nog tot stand komen. Overigens is de werking daarvan beperkt, want de geschiedenis staat vol met generaties aanslepende opvolgingskwestie, maar dat terzijde.

Het mimetisme is aan de basis blind, het zorgt voor een reactie op basis van een waarneming die het instinct triggert. Men weet niet hoe het gaat aflopen, een dodelijke afloop is niet de bedoeling maar geleidelijk aan door de toenemende intensiteit van het conflict wel het gevolg. Het enige wat telt is dat er door het mimetisme een 'remming' wegvalt, wat je overigens ook bij apen al goed kan zien, maar bij de mens nog veel meer. Op den duur zorgt dat echter voor een ondergraving van de cohesie van de groep in endemisch geweld. Daarop gaan o.a. ook de Griekse tragedies met hun mimetische ontdubbelingen terug, totdat - althans voor de massa - 'de schuldige' is gevonden - het slachtoffer van de ontstane hetze, tegen wie die gekanaliseerd raakt. (Maar dat is dan al binnen een geculturaliseerde setting, de cultuur zelf - in de zin van een niet louter uit 'de natuur' afgeleid coordinatensysteem waarbinnen men handelt - is aanvankelijk het product van die hetze, als het stelsel van taboes, rituelen en mythen die het endemische geweld moeten verhinderen en indammen.)

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Is van alle tijden he. Feodaliteit ten top. Normale corrupte interacties. Realistische contracten houden altijd in dat men corrupt is.

Die feodaliteit was ingebed in een religieuze omkadering en daar niet van los te maken. Nergens vind je sociale stabiliteit bij groepen waarvan de leden primair met zuiver 'speltheoretische' berekeningen van het eigen voordeel in voortdurende strijd bezig waren. Zoiets is (a)historische fantasie.

Dat komt doodgewoon omdat de machtshebber niet voldoende geweld pleegt om zijn positie te verantwoorden. Waarom daagden kinderen vroeger leerkrachten minder uit ? Omdat de reactie veel gewelddadiger was, he. Macht komt uit de loop van een geweer he.

Denk jij dat een oude leraar het kan halen tegen een bende pubers als het op geweld aankomt?

Dat is toch EXACT wat je de ganse tijd doet. Dat is iets wat voortdurend in mijn hoofd draait he. Ik neem aan dat dat bij iedereen zo is.

Dat is het nadeel van dogmatisme. Overigens doe je dat niet als je aan waarheidsvinding doet, wat naar eigen zeggen jouw voornaamste bron van vreugde is. Tenzij je je zou willen ingraven in een denkbeeldig 'gelijk' natuurlijk, overigens altijd een risico, ook als men het in se niet wenst.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen

Als het niet te veel werk is: graag.

Oke, ik zoek het straks even op.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

'Laten vierendelen', dan zit je al een cultuur met 'straffen'.

Straffen is gewoon de "mimetische" manier om uw macht te bestendigen he. Zodanig wreedaardig zijn met een vijand, dat uw andere vijanden schrik krijgen van hetzelfde lot te ondergaan. De hoeksteen van macht. Met de hoop dat de schrik bij uw onderdanen/vijanden hen hun eigen mogelijkheden laat onderschatten.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Denk jij dat een oude leraar het kan halen tegen een bende pubers als het op geweld aankomt?

Omdat hij die domineert met schrik, en met de dreiging dat hij wel hulp zal krijgen van zijn omgeving om de stouterik die het aandurft om hem fysisch te belagen, zodanig wreedaardig te laten "vierendelen" dat den daver er bij de anderen er voor generaties in zit.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Dat is het nadeel van dogmatisme. Overigens doe je dat niet als je aan waarheidsvinding doet, wat naar eigen zeggen jouw voornaamste bron van vreugde is.

Dat waarheidsstreven is zelf ook een vorm van berekening natuurlijk. Ergens een berekening dat mocht ik daarop falen en hier bewust verkeerde dingen schrijven, dat misschien op het moment zelf plezant zou zijn, maar de terugslag daarvan voor mij "erger" zou zijn nadien.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Straffen is gewoon de "mimetische" manier om uw macht te bestendigen he. Zodanig wreedaardig zijn met een vijand, dat uw andere vijanden schrik krijgen van hetzelfde lot te ondergaan. De hoeksteen van macht. Met de hoop dat de schrik bij uw onderdanen/vijanden hen hun eigen mogelijkheden laat onderschatten.

Om in een stabiel verband te 'straffen' heb je al een cultuur nodig met zulke 'instellingen'. Anders spreek je niet van straf maar van wraak - en dan bestaat er zoiets als de vaak zeer onstrategische, zichzelf 'om de eer' voortstuwende 'wraakcyclus'. Shakespeare staat er vol mee. De nabijheid tot het geweld is altijd dubbelzinnig: de ordebrengende heerser op het ene moment kan net daardoor de verstorende geweldenaar zijn op het andere. Elke dader ziet zichzelf als slachtoffer, desnoods van een overgeerfd conflict. 'Hoogmoed komt voor de val'. In sommige intronisatierituelen van koningen moesten die zelfs rituele 'misdrijven' plegen om later een excuus te hebben om ze te slachten. Het feit dat die toch 'koning' werden toont hoe 'onindividueel' (naar onze normen) het culturele rollenspel aanvankelijk was.

Nu goed, het klopt natuurlijk dat de taboes etc. er aanvankelijk, zodra een cultuur geemergeerd was uit het aanvankelijke geweld, er met veel geweld ingepompt werden, dat heette dan 'initiatie'. Maar het primaire daarbij is het religieuze coordinatenstelsel, niet de (vaak relatieve) 'voordelen' van 'de baas' (die waren er natuurlijk wel, maar dat op zich zou nooit de basis van een sociale stabiliteit hebben kunnen vormen en heeft dat ook nooit gedaan, tot aan Napoleon en Hitler en Stalin, en dan ook daar nog steeds bij gratie van een gedeelde 'ideologie'. Volledig 'cynische' heersers als Trump zijn recent en je ziet hoe die kaderen in een gehele ontbinding van instellingen waar ze nog toe bijdragen).

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Omdat hij die domineert met schrik, en met de dreiging dat hij wel hulp zal krijgen van zijn omgeving om de stouterik die het aandurft om hem fysisch te belagen, zodanig wreedaardig te laten "vierendelen" dat den daver er bij de anderen er voor generaties in zit.

Op basis waarvan zou die dreiging er kunnen zijn? Vandaag gaan ouders vaak zelf MET hun kinderen de strijd tegen de leraar aan. Je veronderstelt dus wat je vanuit je 'axiomatiek' niet kan opbouwen: sociale stabiliteit. Verder heb je een te 'rationeel' beeld van hoe conflicten in de realiteit verlopen: alsof de talrijke gezinsconflicten om iemands 'voordeel' draaien... men kan dat wel zo ervaren op het moment zelf en tegelijk geregeld de 'zinloosheid' ervan zien en betreuren, en toch gaat het veelal verder, waarom? (slecht geleid) mimetisme.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat waarheidsstreven is zelf ook een vorm van berekening natuurlijk. Ergens een berekening dat mocht ik daarop falen en hier bewust verkeerde dingen schrijven, dat misschien op het moment zelf plezant zou zijn, maar de terugslag daarvan voor mij "erger" zou zijn nadien.

Nadien en ook structureel (aangezien je niet echt de waarheid zegt en je dat zelf wel ergens 'weet'). Net zoals bij conflicten met de medemens dus voor de denkbeeldige voordelen die dat vanuit de strijd zelf gedacht zou opleveren, in tegenstelling tot de veeleer 'rustige triomf' in de met waarheidsvinding qua verdrijving van illusies, angst en 'much ado about nothing' vergelijkbare en verzoenbare bewuste sociale synergie. Elke echte overwinning is zelfoverwinning en het fijnst is om die te delen en elkaar daarin te versterken.

(Even iets luchtigers terzijde: wat dat 'denkbeeldige' betreft, is het opvallend hoe 'virtueel' conflicten kunnen worden. Stel dat je een Trump hebt die wel opschept met Melania maar eigenlijk zelf niet echt liefgehad wordt door haar (voor haar is het ook een 'onderhandeling'). Dan zou je iemand kunnen hebben die Trump 'overtreft' door langdurig een nog knapper model te 'kopen' als gezelschap, maar daardoor komt die nog dichter bij de hoerenloperij. Weer een andere zou door ontkenning kunnen 'overtreffen', en doen alsof vrouwen hem niet boeien omdat hij enkel met 'hogere' dingen bezig is. Etc. etc. Hoe verder je daar psychologisch in gaat, hoe gevoeliger men wordt voor de kleinste echte of zelfs ingebeelde strijdtekens die een gigantische 'waarde' krijgen maar nooit vastliggen, zelfs niet 'an sich', hoe dieper je a.h.w. in een universum van 'anti-materie' terechtkomt, met de theatrale, substantie-arme maar het tegendeel simulerende, paranoide-grootsheidswaanzinnige bewoner van een psychiatrische kliniek als 'eindpunt'. Hier heb ik het nu over de moderne mens uiteraard, bij wie het geweld doorgaans omgezet wordt in 'psychisch lijden'.)

[De gemuilkorfde]

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Eén zin eruit knippen terwijl het in een context gezien moet worden van de rest van de alinea maar bovendien moet ook het bericht(nota bene van een andere forummer)waar ik op reageerde in acht genomen worden.

Ik heb niets gemanipuleerd.
Maar het slachtofferisme beoefent u wel heel erg, ook typisch voor moslims.

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Een bedenkelijke en vooral valse techniek van u. U beschuldigt mij hier van Jodenhaat zoals u mij eerder ook al als leugenaar en oplichter beschuldigde.

Toon mij waar ik u persoonlijk van Jodenhaat beschuldigd heb, anders noem ik u inderdaad een leugenaar.

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Er zijn er die voor minder banpunten hebben opgelopen.

Let maar op met uw beschuldigingen, want het loopt de spuigaten uit.

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Ik praat niks goed. Dat is uw op hol geslagen fantasie. Ge moet mij geen woorden in de mond leggen. Ik heb het over destabiliserende acties. Zo financierden en bewapenden de Amerikanen in Afghanistan de Taliban tegen de Russen. Same shit.

Dus een destabiliserende actie is "same shit" als de concentratiekampen van de nazi's?
Leugenachtig, zeer leugenachtig...

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Ik denk dat gij deftig in de war zijt.

Jij doet er alles aan om moslimmisdaden goed te praten.

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Je moet niet de hele discussie quoten, slimmeke. Alleen het bericht.

Ik moet helemaal niets.
Integendeel, op een forum vraagt men om te quoten, en al zeker niet het hele bericht, enkel het stuk waarop men reageert.
Anders wordt dat veel te lang.
Maar ook hier hetzelfde fenomeen: baasmakerij, een ander de les spellen over hoe hij zou moeten posten.
Typische moslimtactiek.

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Maar je gedrag verwondert mij eigenlijk niet. Soit.
Zoals ik hierboven al vermeldde is het een bedenkelijke en vervalsende werkwijze waarvan de oneerbare bedoelingen en kwade opzet overduidelijk zijn.

Stop maar met je beschuldigingen, anders duw ik op die driehoek, valse keizer.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Om in een stabiel verband te 'straffen' heb je al een cultuur nodig met zulke 'instellingen'. Anders spreek je niet van straf maar van wraak

Het is dan ook gelijklopend, maar straffen is strategischer dan wraak. Straffen dient om schrik bij de andere te veroorzaken, en die als dusdanig zijn eigen strijdpotentieel te onderschatten, waardoor je een gunstiger "deal" kan bekomen bij zijn onderwerping aan uw wil. Wraak doet eigenlijk hetzelfde, maar is voor een groter deel gewoon eigen bevrediging - niettemin is openbaar gemaakte wraak ook een manier om anderen den duvel op het lijf te jagen he.

Zuivere wraak is anoniem natuurlijk ; dan is er zo goed als geen strategisch "straf" effect bij, het is pure eigen jouissance, zoals chocotaart eten.

Maar getoonde wraak als gevolg van een misstap van een vijand is zo goed als identiek aan straf.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

de ordebrengende heerser op het ene moment kan net daardoor de verstorende geweldenaar zijn op het andere

Daar is geen verschil tussen he. De "ordebrengende heerser" is gewoon een entiteit die een goed werkende dominantie strategie uitwerkt. "orde" is niks anders dan een manier om zijn eigen voordeel te maximaliseren. De verstorende geweldenaar is hetzelfde, behalve dat die dan minder lukt in het puur ordelijk onderwerpen, en besloten heeft om de volle strijd aan te gaan ter vernietiging van zijn niet-meer-goed-renderende onderdanen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Op basis waarvan zou die dreiging er kunnen zijn?

Die was destijds evident. De rebel tegen de leraar wist dat hij heel moeilijk zou ontkomen aan een verschrikkelijk stuk bestaan.

Zoals je zegt is dat vandaag het geval niet meer, en *daarom juist* heeft de leraar geen gezag meer.

Vandaag gaan ouders vaak zelf MET hun kinderen de strijd tegen de leraar aan. Je veronderstelt dus wat je vanuit je 'axiomatiek' niet kan opbouwen: sociale stabiliteit.

Nee, ik verklaar U gewoon waarom er, zeg maar, 70 jaar geleden niet veel gerebelleerd werd tegen leerkrachten: omdat de leerlingen die het durfden, meestal nadien verschrikkelijke momenten ondergingen.

En dat verklaart tevens waarom dat nu wel het geval is. Omdat die leerlingen geen verschrikkelijke momenten meer projecteren als ze het doen.

Verder heb je een te 'rationeel' beeld van hoe conflicten in de realiteit verlopen: alsof de talrijke gezinsconflicten om iemands 'voordeel' draaien... men kan dat wel zo ervaren op het moment zelf en tegelijk geregeld de 'zinloosheid' ervan zien en betreuren, en toch gaat het veelal verder, waarom? (slecht geleid) mimetisme.

Het gaat hem uiteraard altijd om een of ander voordeel, om een of andere plezier beleving. Wraak bijvoorbeeld. Of gewoon het primaire plezier van geweld te plegen en te domineren, al ware het maar 5 minuten. Waarom gij daar altijd uw mimetisme bijsleurt is mij een raadsel. Natuurlijk heb je niet gans de tijd zin om geweld te plegen, maar toch heel vaak ? Het is toch gewoon intrinsiek plezant om geweld te plegen, zoals het plezant is om choco taart te eten ? Het voelen kraken van de andere zijn neusbeen onder uw vuist heeft toch een grote plezierbeleving ? De enige reden om dat niet te doen is de projectie van de gevolgen voor U nadien he.

Maar nog eens, je hebt dat niet de ganse tijd, en niet met iedereen he. Dat is zoals "goesting op seks" of zo. Je wil niet iedereen altijd neuken he. Maar soms komt het in U op dat het plezant zou zijn met die of die persoon. Voor geweld is dat toch hetzelfde ? Het is enkel uw rede die U laat inzien dat je beter niet tot actie overgaat, omdat de gevolgen nadeliger zijn dan dat kleine pleziertje van 't moment.

[Ke Nan]

Oorspronkelijk geplaatst door De gemuilkorfde

...blablabla... duw ik op die driehoek ...blablabla.

Doe maar, schat. Be my guest.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het is dan ook gelijklopend, maar straffen is strategischer dan wraak. Straffen dient om schrik bij de andere te veroorzaken, en die als dusdanig zijn eigen strijdpotentieel te onderschatten, waardoor je een gunstiger "deal" kan bekomen bij zijn onderwerping aan uw wil. Wraak doet eigenlijk hetzelfde, maar is voor een groter deel gewoon eigen bevrediging - niettemin is openbaar gemaakte wraak ook een manier om anderen den duvel op het lijf te jagen he.

Zuivere wraak is anoniem natuurlijk ; dan is er zo goed als geen strategisch "straf" effect bij, het is pure eigen jouissance, zoals chocotaart eten.

Maar getoonde wraak als gevolg van een misstap van een vijand is zo goed als identiek aan straf.

En toch bestond er tot in de negentiende eeuw zoiets als het duel etc.

Je gaat trouwens zien dat in primitieve gemeenschappen men vaak de link tussen 'daad' en 'straf' net wat verdoezelt, om de symmetrie van een mogelijke wraakcyclus te vermijden. In zekere zin is dat ook bij straf het geval als er daar 'centraal gezag' voor nodig is maar dan komen we terug bij het punt dat daar gedurende het grootste deel van de geschiedenis een religieuze omkadering mee verbonden was en dat dat afbrokkelt als die omkadering wegvalt zonder door iets hogers dan 'strategie' te worden vervangen.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Daar is geen verschil tussen he. De "ordebrengende heerser" is gewoon een entiteit die een goed werkende dominantie strategie uitwerkt. "orde" is niks anders dan een manier om zijn eigen voordeel te maximaliseren.

Binnen jouw ahistorische contrafactische fantasie wel ja.

De verstorende geweldenaar is hetzelfde, behalve dat die dan minder lukt in het puur ordelijk onderwerpen, en besloten heeft om de volle strijd aan te gaan ter vernietiging van zijn niet-meer-goed-renderende onderdanen.

Dat kan puur afhankelijk zijn van het 'mimetische klimaat'. Tenzij jij gelooft dat Oedipus echt 'zijn vader heeft gedood en zijn moeder vermoord' wanneer geleidelijk aan de stemming tegen hem keert.

[Der Wanderer]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Die was destijds evident. De rebel tegen de leraar wist dat hij heel moeilijk zou ontkomen aan een verschrikkelijk stuk bestaan.

Zoals je zegt is dat vandaag het geval niet meer, en *daarom juist* heeft de leraar geen gezag meer.

Nee, ik verklaar U gewoon waarom er, zeg maar, 70 jaar geleden niet veel gerebelleerd werd tegen leerkrachten: omdat de leerlingen die het durfden, meestal nadien verschrikkelijke momenten ondergingen.

En dat verklaart tevens waarom dat nu wel het geval is. Omdat die leerlingen geen verschrikkelijke momenten meer projecteren als ze het doen.

En dat komt o.a. omdat ouders zelf 'strategisch' omgaan met het onderwijs van hun kinderen en dat zulks het oude gezag ondermijnt. In de pedagogie zelf zit dan weer het 'strategische' vervat in het 'plezierig' willen maken van de les etc. Er is een Crisis of Degree, ik heb je daar eerder al eens een stuk van Shakespeare over geciteerd, over hoe het mimetisme de rangorde in de cultuur ondergraaft (of althans kan ondergraven bij gebrek aan een rationeel-ethische cultivering ervan).

Het gaat hem uiteraard altijd om een of ander voordeel, om een of andere plezier beleving. Wraak bijvoorbeeld. Of gewoon het primaire plezier van geweld te plegen en te domineren, al ware het maar 5 minuten. Waarom gij daar altijd uw mimetisme bijsleurt is mij een raadsel. Natuurlijk heb je niet gans de tijd zin om geweld te plegen, maar toch heel vaak ? Het is toch gewoon intrinsiek plezant om geweld te plegen, zoals het plezant is om choco taart te eten ? Het voelen kraken van de andere zijn neusbeen onder uw vuist heeft toch een grote plezierbeleving ? De enige reden om dat niet te doen is de projectie van de gevolgen voor U nadien he.

Dat is letterlijk waanzin, het verzinnen van 'gegevens'. Het aantal mensen dat dat na de kindertijd nog sterk zo ervaart, is gelukkig zeer klein en indien dat zo is, heeft men dus geen inzicht in goed en kwaad verworven, wat dus het mimetisme in een richting zal sturen die niet alleen sociale erosie verwekt maar ook de mens zal opsluiten in de zinloosheid van de mimetische bipolariteit zoals ik hierboven ruimer uiteenzette.

Trouwens, in tijden dat men wel nog tot geweld overging, was het vaak net verachtelijk als men rekening hield met de gevolgen, als men de eigen veiligheid verkoos boven het verdedigen van de 'eer'. Jouw visie is gewoon totaal ahistorisch en zoals gezegd, wat 'orde' betreft:

"Maar het primaire daarbij is het religieuze coordinatenstelsel, niet de (vaak relatieve) 'voordelen' van 'de baas' (die waren er natuurlijk wel, maar dat op zich zou nooit de basis van een sociale stabiliteit hebben kunnen vormen en heeft dat ook nooit gedaan, tot aan Napoleon en Hitler en Stalin, en dan ook daar nog steeds bij gratie van een gedeelde 'ideologie'. Volledig 'cynische' heersers als Trump zijn recent en je ziet hoe die kaderen in een gehele ontbinding van instellingen waar ze nog toe bijdragen)."

Jouw verabsolutering van speltheorie is ahistorische fantasie.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

En dat komt o.a. omdat ouders zelf 'strategisch' omgaan met het onderwijs van hun kinderen en dat zulks het oude gezag ondermijnt.

Ze hebben natuurlijk gelijk: onderwijs is een consumptie product zoals een ander, en als klant kan men veeleisend zijn he.

Het aantal mensen dat dat na de kindertijd nog sterk zo ervaart, is gelukkig zeer klein en indien dat zo is, heeft men dus geen inzicht in goed en kwaad verworven

Ik zou denken dat dat bij iedereen toch zo is, die goesting voor geweld. Ik kan mij geen mensen indenken die dat plezier niet hebben. Maar ja, er zijn er ook die geen chocotaart lusten, dus er zullen wel een paar mensen zijn die niet kunnen smaken van geweldpleging. Ik zou anders wel denken dat het nogal universeel moet zijn, nee ? En dat je je voortdurend moet in toom houden, denkende aan de gevolgen ? Een echte "ervaring" van goed en kwaad is toch puur met uw eigen pret verbonden als je eerlijk bent he. Maar je doet alsof in een sociale omgeving. Dat is toch iets dat ik altijd al gehad heb, geleerd hoe men komedie moet spelen daarrond. Doen alsof je het triestig vindt als iemand zich zeer doet en zo terwijl je eigenlijk zou willen lachen. Sociale kodes. Voor mij is DAT de essentie van "sociale opvoeding", al die rare trukken leren toepassen. Alle "medelijden" en zo (behalve met echte naasten en vrienden) is toch puur aangeleerde komedie, he. Het is hoe men zich moet gedragen, maar iedereen doet toch alsof ?