Christus is aanwezig op dit Forum.

[harriechristus]

De filosofische verandering.

Maar de diepste oorzaak daarvan was een filosofische verandering van inzicht. Want ik begon langzamerhand te begrijpen dat het denken eigenlijk de grondslag was van het bestaan, dat wil zeggen niet de natuur, maar de Geest als denken was de waarheid. En dat inzicht veroorzaakte in mij een innerlijke ommekeer. En niet alleen een ommekeer van natuur naar Geest, maar ook een ommekeer van subjectief gevoelsdenken naar objectief redelijk denken, dus de waarheid is niet het eigen ik en het eigen gevoel, maar de objectieve rede, de objectieve logica, die historisch zijn grondslag heeft in de wereld en de cultuur. Daardoor stierf ik als het ware als individu om me te offeren aan de wereld als hogere waarheid.

[Pol Dolf]

al goed dat jij geen kinderen hebt

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pol Dolf

al goed dat jij geen kinderen hebt

Alle mensen zijn mijn kinderen.

[harriechristus]

Van Börger naar Hegel.

En verder was ik langzamerhand rijp geworden om Hegel te gaan lezen en in diezelfde tijd stierf Börger.
De gevoelvolle, idealistische en meer subjectieve Börger maakte plaats voor de strak logisch en objectief denkende Hegel.
In Hegel openbaarde zich een heel andere denkwereld dan ik bij Börger gewend was.
Maar die gecompliceerde omdraai in mijn persoonlijk leven, politiek en filosofisch, die kristalliseerde zich in mijn eigen Ik als centrum, dat als eerst gevoelsmatig Ik, als ziel, nu in het Niets verdween, want nu voor het eerst metafysisch werd.
Het begin van de Geest was mijn eigen Ik in: "Wie ben Ik?"

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Van Börger naar Hegel.

...
Maar die gecompliceerde omdraai in mijn persoonlijk leven, politiek en filosofisch, die kristalliseerde zich in mijn eigen Ik als centrum, dat als eerst gevoelsmatig Ik, als ziel, nu in het Niets verdween, want nu voor het eerst metafysisch werd.
Het begin van de Geest was mijn eigen Ik in: "Wie ben Ik?"

Als je het gevoelsmatige leven als "ik" loslaat is er niets over. Logisch dat je de vraag stelt "wie ben ik?" Je zegt het goed. Daarmee liet je de ziel varen en dat is je leven "als ik" (joodse filosofie, denk ik). De Geest die je toen probeerde te leren kennen (en begrijpen) was de geest van Hegel, denk ik. Die heb ik nooit begrepen. Hij lijkt mij logisch zonder feiten en verklaringen, als wiskunde. Leven als Geest is ook de christelijke filosofie, of eigenlijk de leer van Plato en Paulus, denk ik. Geen wonder dat je jezelf de titel geeft van Harrie Christus. Je bent een titel geworden, denk je.

Het lijkt erop dat bij Borger de vraag luidde: "Wat ben ik?",
en dat bij Hegel de vraag veranderde in ....: "Wie ben ik?"
De vraag wie ben ik? kan je beantwoorden met een naam of titel en status.

Kinderen doen een spelletje "Wat ben ik? ".
Niet "Wie ben ik?" Wat vind je daarvan?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Als je het gevoelsmatige leven als "ik" loslaat is er niets over. Logisch dat je de vraag stelt "wie ben ik?" Je zegt het goed. Daarmee liet je de ziel varen en dat is je leven "als ik" (joodse filosofie, denk ik). De Geest die je toen probeerde te leren kennen (en begrijpen) was de geest van Hegel, denk ik.

Inderdaad, maar via Börger.

Die heb ik nooit begrepen. Hij lijkt mij logisch zonder feiten en verklaringen, als wiskunde. Leven als Geest is ook de christelijke filosofie, of eigenlijk de leer van Plato en Paulus, denk ik.

Aristoteles: de Geest denkt zichzelf.

Geen wonder dat je jezelf de titel geeft van Harrie Christus. Je bent een titel geworden, denk je.

De hoogste titel die er is.

Het lijkt erop dat bij Borger de vraag luidde: "Wat ben ik?",
en dat bij Hegel de vraag veranderde in ....: "Wie ben ik?"
De vraag wie ben ik? kan je beantwoorden met een naam of titel en status.

Volgens Börger was het IK een algemeen begrip als "iets" (iemand) wie niet uiterlijk bestaat.
Dat was mijn probleem, want om dat Ik toch te laten bestaan dacht is het als een punt.
Dat punt veranderde in mijn fantasie in een klein mannetje op een elektron en dat elektron werd een ruimteschip.
Zo heb ik mijn atoomtheorie gevonden.

Kinderen doen een spelletje "Wat ben ik? ".
Niet "Wie ben ik?" Wat vind je daarvan?

Het IK is geen wat, maar een wie, het is God zelf.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Inderdaad, maar via Börger.
Aristoteles: de Geest denkt zichzelf.
De hoogste titel die er is.
Volgens Börger was het IK een algemeen begrip als "iets" (iemand) wie niet uiterlijk bestaat.
Dat was mijn probleem, want om dat Ik toch te laten bestaan dacht is het als een punt.
Dat punt veranderde in mijn fantasie in een klein mannetje op een elektron en dat elektron werd een ruimteschip.
Zo heb ik mijn atoomtheorie gevonden.
Het IK is geen wat, maar een wie, het is God zelf.

Je bant dus een mens, bij Borger en bij Hegel, en ook zonder Borger en Hegel.
En dan ben je de biologische mens die zich handhaaft in relatie met de omgeving. Zoals je gekend wordt door je omgeving. Borger geloofde dus dat je daarnaast nog een geheim, of onkenbaar, innerlijk bestaan hebt.

Dostojewski: Der Mensch ist ein Geheimnis. Man muß es enträtseln, und wenn du es ein ganzes Leben lang enträtseln wirst, so sage nicht, du hättest die Zeit verloren.

Dat was de mening van Fjödor. Je kan ook je tijd verdoen met voorwenden dat je iets bent.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Je bant dus een mens, bij Borger en bij Hegel, en ook zonder Borger en Hegel.
En dan ben je de biologische mens die zich handhaaft in relatie met de omgeving. Zoals je gekend wordt door je omgeving. Borger geloofde dus dat je daarnaast nog een geheim, of onkenbaar, innerlijk bestaan hebt.

Inderdaad, dat het IK algemeen en eeuwig en oneindig is en God is.
De mens is niet alleen mens, maar ook nog grotendeels een dier en ook God zelf.
God bestaat als Mens, dat heb ik toentertijd van Börger geleerd.

Dostojewski: Der Mensch ist ein Geheimnis. Man muß es enträtseln, und wenn du es ein ganzes Leben lang enträtseln wirst, so sage nicht, du hättest die Zeit verloren.

Het raadsel van de mens is opgelost door Hegel en mijn atoomtheorie.

Dat was de mening van Fjödor. Je kan ook je tijd verdoen met voorwenden dat je iets bent.

Ik neem aan dat je zelf dus helemaal Niets bent, zelf niet iets.
Hoe kan Niets ooit God begrijpen?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Inderdaad, dat het IK algemeen en eeuwig en oneindig is en God is.
De mens is niet alleen mens, maar ook nog grotendeels een dier en ook God zelf.
God bestaat als Mens, dat heb ik toentertijd van Börger geleerd.
Het raadsel van de mens is opgelost door Hegel en mijn atoomtheorie.
Ik neem aan dat je zelf dus helemaal Niets bent, zelf niet iets.
Hoe kan Niets ooit God begrijpen?

Nee, je bent gekend door je omgeving.
Daarnaast ben je fantasie.
Ala je God kent dan bestaat God in een relatie.
Anders is het ook fantasie.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Nee, je bent gekend door je omgeving.
Daarnaast ben je fantasie.
Ala je God kent dan bestaat God in een relatie.
Anders is het ook fantasie.

God bestaat in een relatie tot Mij, maar de mensheid is nog te dom om er iets van te willen begrijpen.
Die relatie is de Heilige Geest als eenheid van God en Mens door Jezus.
En dat is de Heilige Geest van mijn atoomtheorie.

Lees en probeer eens intelligent en inhoudelijke te reageren in plaats van Mij steeds weer te beledigen met leugens.

Gods Rijk bestaat in de microkosmos.
De elementaire deeltjes van de atomen zijn ruimteschepen.
Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik ben Gods socialist en om de natuur te redden en voor de bevrijding van de vrouw tot een GODIN van LIEFDE en VREDE.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

God bestaat in een relatie tot Mij, maar de mensheid is nog te dom om er iets van te willen begrijpen.
Die relatie is de Heilige Geest als eenheid van God en Mens door Jezus.
En dat is de Heilige Geest van mijn atoomtheorie.

Dat is erg onsamenhangend ... en theorie, zeg je zelf.

Lees en probeer eens intelligent en inhoudelijke te reageren in plaats van Mij steeds weer te beledigen met leugens.

Je beledigt mij, ... zo ik iets ben.

Gods Rijk bestaat in de microkosmos.
De elementaire deeltjes van de atomen zijn ruimteschepen.
Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik ben Gods socialist en om de natuur te redden en voor de bevrijding van de vrouw tot een GODIN van LIEFDE en VREDE.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

Allemaal erg onsamenhangend en onbescheiden. Je hebt blijkbaar geen literatuurstudie gedaan en geen natuurkunde en scheikunde gestudeerd.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dat is erg onsamenhangend ... en theorie, zeg je zelf.

Een theorie die de waarheid is en ook werkelijk bestaat.
En dat je in de war raakt omdat je er niks van begrijpt is niet mijn schuld.
Het ontbreekt je aan bescheidenheid.

Je beledigt mij, ... zo ik iets ben.

Je bent iets als leugen, inderdaad.
Het is de materialistische opvatting van de mens.
Maar ik ben God als Christus.

Allemaal erg onsamenhangend en onbescheiden. Je hebt blijkbaar geen literatuurstudie gedaan en geen natuurkunde en scheikunde gestudeerd.

Ik weet genoeg van de natuurkunde en scheikunde om te weten dat atomen uit ruimteschepen moeten bestaan.
Maar jij hebt nooit Hegel bestudeerd en ook mijn atoomtheorie niet.

Gods Rijk bestaat in de microkosmos.
De elementaire deeltjes van de atomen zijn ruimteschepen.
Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik ben Gods socialist en om de natuur te redden en voor de bevrijding van de vrouw tot een GODIN van LIEFDE en VREDE.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

[harriechristus]

Ik ben Niets.

Ik ben eigenlijk Niets, want als geestelijk wezen ben ik metafysisch, alleen inhoud van denken.
Maar vanuit dat metafysische Ik aanschouwde ik aan de andere kant de volle natuur, wiens raadsel ik wilde doorgronden.
Dus tegelijkertijd had ik de drang tot synthese, tot verzoening van die tegenstelling van abstracte, metafysische geest en de natuur.
En wel omdat dat abstracte Ik als Niets tegelijkertijd ondraaglijk was.
Want consequent beschouwd zou ik dan werkelijk moeten sterven om helemaal Niets te zijn.
En uit die paradox werd die atoomtheorie geboren.
Want mijn geest drong nu juist voor het eerst helemaal in de natuur door om deze te bevruchten om dat sterven tegen te gaan en te ontdekken dat de natuur niet alleen natuur is, maar ook zelf geest, dus dat juist in de natuur een hogere geest leeft dan die van ons, namelijk bij de microwezens.

[harriechristus]

Het raadsel van het Kruis.

Dat draaien in het eigen Ik als Niets ging ook nog eens samen met de filosofie over de eenheid van Zijn en Niets van Hegel. Je zou kunnen zeggen dat ik vanuit de eenheid van het Zijn en het Niets het heelal opnieuw herschiep vanuit het eeuwige goddelijke Ik.
Enerzijds maakte ik een omdraai van natuur naar Geest, dus van beneden naar boven en anderzijds ook nog eens van links naar rechts en die twee bewegingen vormen samen een kruis en in het hart van dat kruis lag mijn eigen Ik dat als liefdevol gevoels-Ik moest sterven om een geestelijk Ik te worden.
Maar het wonderlijke was dat uit dat abstracte Ik als punt zich het raadsel van het heelal oploste als oneindige Geest.
Uit het abstracte Ik werd de concrete eeuwige en oneindige God geboren.
En wel door een derde omdraai, namelijk door de evolutie op zijn kop te zetten.
- Dit is dan zo'n beetje de diepere filosofische achtergrond, maar tevens religieuze achtergrond, met name christelijke achtergrond van het ontdekken van mijn atoomtheorie, namelijk het sterven aan het kruis in de omslag van natuur naar geest en individu naar wereld, waarbij het in wezen niet gaat om een lichamelijk lijden, want dat is bijzaak, maar om een innerlijke ommedraai van inzicht, dus het sterven van de Ziel voor de geboorte van de Geest.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het raadsel van het Kruis.

Dat draaien in het eigen Ik als Niets ging ook nog eens samen met de filosofie over de eenheid van Zijn en Niets van Hegel. Je zou kunnen zeggen dat ik vanuit de eenheid van het Zijn en het Niets het heelal opnieuw herschiep vanuit het eeuwige goddelijke Ik.
Enerzijds maakte ik een omdraai van natuur naar Geest, dus van beneden naar boven en anderzijds ook nog eens van links naar rechts en die twee bewegingen vormen samen een kruis en in het hart van dat kruis lag mijn eigen Ik dat als liefdevol gevoels-Ik moest sterven om een geestelijk Ik te worden.
Maar het wonderlijke was dat uit dat abstracte Ik als punt zich het raadsel van het heelal oploste als oneindige Geest.
Uit het abstracte Ik werd de concrete eeuwige en oneindige God geboren.
En wel door een derde omdraai, namelijk door de evolutie op zijn kop te zetten.
- Dit is dan zo'n beetje de diepere filosofische achtergrond, maar tevens religieuze achtergrond, met name christelijke achtergrond van het ontdekken van mijn atoomtheorie, namelijk het sterven aan het kruis in de omslag van natuur naar geest en individu naar wereld, waarbij het in wezen niet gaat om een lichamelijk lijden, want dat is bijzaak, maar om een innerlijke ommedraai van inzicht, dus het sterven van de Ziel voor de geboorte van de Geest.

Dit kan ik niet volgen, maar ik las iets over de religieuze achtergrond - het sterven van de ziel - althans volgens Sint Augustinus. Het is vertaald uit het frans door Google. De schrijver heeft te veel fantasie. Net als Augustinus denk ik.

Citaat:
... (zij) drukken de ziel uit die verspreid is in de tijd, zoals opgeroepen door Sint-Augustinus in boek 11 van de Bekentenissen, gewijd aan de kwestie van de tijd. Tijd bestaat alleen in de ziel. Het wordt alleen in het heden begrepen. Er zijn drie manieren om tijd in het heden te ervaren, maar dit brengt altijd een scheiding met zich mee. Het verleden bestaat alleen in het heden door herinnering en de toekomst alleen door hoop. Het heden van het heden bestaat uit het vermogen om zich te concentreren op wat er nu gebeurt. We worden altijd uit elkaar gescheurd in de tijd. Uitzetting van de ziel. Einde citaat.

Dit was dwaasheid. De ziel is nu juist het levende wezen. Augustinus leerde: 'de ziel die zondigt die zal sterven'. (Dat was een poging tot religieuze manipulatie. Zielen worden verwekt en geboren en sterven). Was Hegel een volgeling van Augustinus?

[Vlad]

De Christus op dit forum heeft steken laten vallen ...

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dit kan ik niet volgen,

Het is heel eenvoudig dat ziel als grondslag van het gevoel sterft voor het hogere principe van de Geest van het denken.
Overigens was er ook al sprake van denken, namelijk het eigen IK als punt, dat moest sterven voor het Ik als oneindig, wat ik later vond.

maar ik las iets over de religieuze achtergrond - het sterven van de ziel - althans volgens Sint Augustinus. Het is vertaald uit het frans door Google. De schrijver heeft te veel fantasie. Net als Augustinus denk ik.

Citaat:
... (zij) drukken de ziel uit die verspreid is in de tijd, zoals opgeroepen door Sint-Augustinus in boek 11 van de Bekentenissen, gewijd aan de kwestie van de tijd. Tijd bestaat alleen in de ziel. Het wordt alleen in het heden begrepen. Er zijn drie manieren om tijd in het heden te ervaren, maar dit brengt altijd een scheiding met zich mee. Het verleden bestaat alleen in het heden door herinnering en de toekomst alleen door hoop. Het heden van het heden bestaat uit het vermogen om zich te concentreren op wat er nu gebeurt. We worden altijd uit elkaar gescheurd in de tijd. Uitzetting van de ziel. Einde citaat.

Augustinus dacht dat de tijd alleen maar subjectief was, maar de tijd bestaat objectief als het veranderen van de dingen.
En dat kunnen we waarnemen en overdenken, dus in onze geest, maar bestaat ook als gevoel in onze ziel.
Zo kennen we het gevoel van eeuwigheid, maar ook van tijdelijkheid en vergankelijkheid.

Dit was dwaasheid. De ziel is nu juist het levende wezen. Augustinus leerde: 'de ziel die zondigt die zal sterven'. (Dat was een poging tot religieuze manipulatie. Zielen worden verwekt en geboren en sterven). Was Hegel een volgeling van Augustinus?

De ziel is eeuwig.
Alleen het lichaam sterft, maar de ziel wordt uit God wedergeboren in een nieuw lichaam.
En de zonde doet de ziel niet sterven.
Neen, Hegel was geen volgeling van Augustinus.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlad

De Christus op dit forum heeft steken laten vallen ...

Ik ben hier niet om te steken, maar om te openbaren.
Noch om truien te breien.

Lees en denk na en tracht iets zinvols te zeggen:

Gods Rijk bestaat in de microkosmos.
De elementaire deeltjes van de atomen zijn ruimteschepen.
Ik ben Harriechristus, de wedergeboren Jezus.
De enige die de wereld nog kan redden.
Ik ben Gods socialist en om de natuur te redden en voor de bevrijding van de vrouw tot een GODIN van LIEFDE en VREDE.
Ik woon in Amsterdam, de nieuwe heilige stad.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het is heel eenvoudig dat ziel als grondslag van het gevoel sterft voor het hogere principe van de Geest van het denken.
Overigens was er ook al sprake van denken, namelijk het eigen IK als punt, dat moest sterven voor het Ik als oneindig, wat ik later vond.
Augustinus dacht dat de tijd alleen maar subjectief was, maar de tijd bestaat objectief als het veranderen van de dingen.
En dat kunnen we waarnemen en overdenken, dus in onze geest, maar bestaat ook als gevoel in onze ziel.
Zo kennen we het gevoel van eeuwigheid, maar ook van tijdelijkheid en vergankelijkheid.
De ziel is eeuwig.
Alleen het lichaam sterft, maar de ziel wordt uit God wedergeboren in een nieuw lichaam.
En de zonde doet de ziel niet sterven.
Neen, Hegel was geen volgeling van Augustinus.

Je schrijft in 1 redenering dat de ziel sterft en dat deze niet srerft.
De ziel die jij beschrijft is onpersoonlijk. Een grondslag, iets dat wedergeboren wordt in een ander lichaam. Geen persoon of ik.

Dat is fantasie. Het andere lichaam kan ook een eekhoorntje zijn.
Je probeert een technologie van "het leven" als lichaam en geest te vinden. Waarom wil je dat?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Je schrijft in 1 redenering dat de ziel sterft en dat deze niet srerft.

De ziel blijft in het onbewuste bestaan.
En bij de prioriteit van de Geest is het in de eerste plaats de Geest waaruit de mens herboren wordt.

De ziel die jij beschrijft is onpersoonlijk.

De ziel is de algemene, eeuwige persoon als die van God en in zoverre ook de mens God is in zijn eeuwige ziel.
Maar de ziel is ook daarbij individueel en ook deze blijft bestaan en met name in de hemel van de microgoden.

Een grondslag, iets dat wedergeboren wordt in een ander lichaam. Geen persoon of ik.

Een lichaam zonder persoon of ik is een dood lichaam.
Het ware lichaam is een levend lichaam met een ziel en een geest, met bewustzijn dus.

Dat is fantasie. Het andere lichaam kan ook een eekhoorntje zijn.

Dat kan en dat is dan jouw fantasie als je zo graag een eekhoorntje wil zijn.
Het is een leuk beestje.

Je probeert een technologie van "het leven" als lichaam en geest te vinden. Waarom wil je dat?

Ik heb het niet over technologie, maar over filosofie en theologie.
Leven is bewustzijn in eenheid met het lichaam.