Vanavond scheert een ruimtevaartuig over Mercurius - Pagina 3

L. J. Brutus · 14 januari 2008, 19:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

wat zweeft daar geheimzinnig stil aan de hemel, maakt plots een vreemde buiteling en verdwijnt dan weer achter de horizon?

het is paracelsus' gevatheid!

Hebt gij niks beters te doen op een zondagavond vijf voor acht?

Ik blijkbaar ook niet

evilbu · 14 januari 2008, 20:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kazan

Kan je dan niet beter gewoon naar de baan vliegen en daar wachten tot ie voorbij komt?

Nope, wel het is te zeggen..

Vergelijk het met een oprit naar de autosnelweg. Je kan er ook aan 5 km/h oprijden, maar het zal snel afgelopen zijn met jou en je voertuig.

De bedoeling van deze missie is om het toestel een satelliet te laten worden rond de planeet, die dan langdurig waarnemingen kan doen (net zoals de vele satellieten rond de aarde zelf). Niet om het te laten landen (wat dan natuurlijk ook heel zachtjes moet gebeuren)

Tavek · 14 januari 2008, 20:11

Tis ni alsof we motoren hebben die met enige efficientie navigatie toe laten tussen de planeten zonder gebruik te maken van de gravitatiekrachten.....

evilbu · 14 januari 2008, 20:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Tis ni alsof we motoren hebben die met enige efficientie navigatie toe laten tussen de planeten zonder gebruik te maken van de gravitatiekrachten.....

Inderdaad, het "Star Wars" beeld van raketten die voortdurend hun motoren moeten aanzetten is helemaal fout.
In werkelijkheid vliegen die dingen eerder zoals een turner, heel af en toe eens hun beweging ombuigen of wat kracht bijsteken, maar het grootste deel van de tijd gewoon in de lucht zwevend (hulpeloos)...

Derk de Tweede · 14 januari 2008, 20:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Inderdaad, het "Star Wars" beeld van raketten die voortdurend hun motoren moeten aanzetten is helemaal fout.
In werkelijkheid vliegen die dingen eerder zoals een turner, heel af en toe eens hun beweging ombuigen of wat kracht bijsteken, maar het grootste deel van de tijd gewoon in de lucht zwevend (hulpeloos)...

Daarom zie ik de eerste 100 jaar bemande vluchten niet zitten en al helemaal niet naar andere zonnestelsels.

Bovenbuur · 14 januari 2008, 20:47

Ceres!

(Sorry, ben nou eenmaal een Ceres fundamentalist...)

Derk de Tweede · 14 januari 2008, 21:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Ceres!

(Sorry, ben nou eenmaal een Ceres fundamentalist...)

Ceres is toch een planetoide en geen planeet!
700 km groot dacht ik.
Als je erop zou landen en lopen en je springt te hoog, dan schiet in een baan om Ceres.

koewachtenaar · 14 januari 2008, 21:12

Mercurius is de kleinste planeet van het zonnestelsel, maar is ook de planeet met de hoogste dichtheid. Het is bovendien de minst verkende planeet van het zonnestelsel. Komende ruimtemissies zullen daar verandering in gaan brengen. NASA's Messenger en ESA's BepiColombo zullen ons nieuwe inzichten verschaffen in deze mysterieuze wereld. Deze zullen op hun beurt kunnen leiden tot een beter begrip van het ontstaan van het zonnestelsel.

De verborgen zijde van Mercurius

Tot nu toe heeft slechts één ruimtesonde Mercurius met een bezoekje vereerd. De Mariner 10 heeft echter slechts 45% van het oppervlak in kaart gebracht. Dat betekent dat meer dan de helft van het bekraterde, pokdalige oppervlak van Mercurius nooit verkend is. De komende missies zullen de mensheid voor het eerst een volledig beeld geven van de binnenste planeet van het zonnestelsel.

IJs vlakbij de zon?

Aangezien Mercurius de binnenste planeet van het zonnestelsel is, en dus het dichtst bij de zon staat, kan de temperatuur er oplopen tot 425 graden Celsius. Desondanks vermoeden wetenschappers dat er wel degelijk ijs aanwezig kan zijn. IJs doet radargolven gemakkelijk reflecteren en radio-observaties die vanaf de aarde verricht zijn doen suggereren dat enkele diepe, duistere kraters op Mercurius ijs kunnen bevatten. Dit water is wellicht vanuit het inwendige van de planeet "uitgezweet" of is door middel van inslagen op de planeet terecht gekomen.

Honey, I shrunk the planet!

Is Mercurius aan het krimpen? Sommige waarnemingen doen inderdaad vermoeden dat Mercurius steeds kleiner wordt, als gevolg van het stollen van de kern. Opnames die gemaakt zijn door Mariner 10 hebben onthuld dat het oppervlak van Mercurius enorme kliffen kent, die kilometers hoog en honderden kilometers lang kunnen worden. Het is alsof de planeet van binnenuit is aangevreten.

Het krimpen van de planeet zou een verklaring kunnen vormen. Als een planeet krimpt, zal de korst gaan meekrimpen. Dat betekent dat het "overschot" aan oppervlak slechts één richting op kan: omhoog. Messenger zal op zoek gaan naar bewijzen voor deze theorie.

Vulcanoiden?

Wetenschappers speculeren al sinds de 19de eeuw over het bestaan van een gordel van kleine asteroiden voorbij de omloopbaan van Mercurius, verborgen in het felle schijnsel van de zon. Deze zogenaamde Vulcanoiden zijn nooit aangetroffen, maar dat komt wellicht omdat deze ruimterotsen zeer klein zijn. Als de Vulcanoiden bestaan, dan zal Messenger ze aantreffen - ondanks het feit dat de sonde hier helemaal niet voor is toegerust en het grootste deel van de tijd zijn instrumenten juist van de zon vandaan zal richten.

Hoe komt Mercurius aan een atmosfeer?

Mercurius is in het bezit van een ijle en instabiele atmosfeer, waarbij het gas voortdurend aan de planeet ontsnapt als gevolg van de zwakke zwaartekracht. Blijkbaar wordt de atmosfeer steeds weer aangevuld, maar hoe dit precies gebeurd is niet bekend. Onderzoekers vermoeden dat het waterstof en helium in de atmosfeer van Mercurius simpelweg wordt aangeleverd met de zonnewind, de stroom van elektrisch geladen deeltjes van de zon.

Andere deeltjes, zoals natrium en kalium, zouden afkomstig kunnen zijn van het oppervlak van Mercurius. Inslagen doen deze elementen verdampen en in de atmosfeer brengen. Messenger zal de atmosfeer van Mercurius uitgebreid gaan onderzoeken om te achterhalen wat de herkomst ervan is.

Waarom is Mercurius magnetisch?

Een compleet onverwachte ontdekking van de Mariner 10 was de detectie van een magnetisch veld bij Mercurius. Normaal gesproken genereert een planeet een magnetisch veld als gevolg van een combinatie van inwendige stromen en een snelle rotatie. Mercurius heeft geen snelle rotatie en zou ook geen inwendige stromen moeten kennen - de kern zou lang geleden afgekoeld moeten zijn.

Om dit mysterie op te lossen zal Messenger het magnetisch veld van Mercurius gaan bestuderen. Wellicht dat Mercurius wel degelijk een gesmolten kern heeft? Als dat zo is, is het een raadsel hoe deze kern vloeibaar heeft kunnen blijven.

Heavy Metal op Mercurius

Mercurius heeft een ongewoon hoge dichtheid, waardoor wetenschappers vermoeden dat de planeet voor het grootste deel uit metalen moet bestaan. Wellicht dat de ijzerrijke kern bijna 2/3 de massa van de gehele planeet uitmaakt, een groot contrast met de overige aardse planeten Venus, de aarde en Mars. Een mogelijke verklaring voor de bizarre dichtheid is een enorme inslag in het verre verleden, waarbij de mantel van de planeet voor het grootste deel is weggeblazen.

Zelfs in dat geval is het moeilijk te verklaren hoe de planeet oorspronkelijk aan zoveel metaal is gekomen (in absolute i.p.v. relatieve zin van het woord). De modellen van planeetvorming hebben moeite om Mercurius op zijn huidige positie te laten ontstaan. Zou de planeet naar binnen gemigreerd kunnen zijn en feitelijk een "mini-versie" vormen van de Hete Jupiters bij andere sterren? Messenger zal zijn best doen om dit te achterhalen.

Bron: SPACE.com

Tavek · 14 januari 2008, 21:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Inderdaad, het "Star Wars" beeld van raketten die voortdurend hun motoren moeten aanzetten is helemaal fout.
In werkelijkheid vliegen die dingen eerder zoals een turner, heel af en toe eens hun beweging ombuigen of wat kracht bijsteken, maar het grootste deel van de tijd gewoon in de lucht zwevend (hulpeloos)...

Flyby : ge pikt wat momentum van de planeet. Zo kunnen ze serieus wat km/s extra bijkrijgen hoor....

In princiepe als ge genoeg flyby's doet kunt ge de orbit van een planeet veranderen (verlagen) omdat ge snelheid (momentum) van hem hebt gepikt.

koewachtenaar · 14 januari 2008, 21:26

smogalarm!
Reusachtige gaswolk botst binnenkort op Melkweg
Een reusachtige wolk van waterstofgas ligt op ramkoers met de melkwegstelsel, zo hebben astronomen bekend gemaakt op een bijeenkomst van de American Astronomy Society. Wanneer de hele wolk ons sterrenstelsel zal raken, over zo'n veertig miljoen jaar, zal het een stortvloed aan nieuwe stervormingsgebieden teweeg brengen. In feite hoeven we niet zo lang meer te wachten, want de richel van de gaswolk komt ondertussen al in botsing met de Melkweg. Het vuurwerk is begonnen.

De wolk wordt de 'Wolk van Smith' genoemd, en is vernoemd naar de astronoom die het object ontdekte in december 1963. Het is zo'n elfduizend lichtjaar lang en 2500 lichtjaar breed, en bevat genoeg waterstof om miljoenen nieuwe sterren te creëren die evenveel massa bevatten als onze ster, de zon. Felix Lockman, een astronoom van het National Radio Astronomy Observatory (NRAO) in de Verenigde Staten, maakte vanmiddag bekend dat de kern van de wolk minder dan achtduizend lichtjaar is verwijderd van ons sterrenstelsel, welke het object met een snelheid van maarliefst tweehonderdveertig kilometer per seconde nadert. Het is de eerste keer dat er bewezen is dat de wolk geen deel uitmaakt van het melkwegstelsel zelf.

"Dit is naar alle waarschijnlijk een waterstofgaswolk, die het restant is van de vorming van de Melkweg of losgeraakt gas is van een nabijgelegen buurstelsel. Wanneer het met ons sterrenstelsel in botsing zal komen, zal er een kolossaal stervormingsproces in gang gezet worden. Veel van de sterren die ontstaan zullen naar verwachting erg massief zijn, een relatief kort leven hebben en sterven als een supernova," aldus Lockman. "Over een paar miljoen jaar zal de wolk lijken op een nieuwjaarsgeschenk uit de hemel, met grote vuurbogen in een bepaald deel van ons galactische thuis."

Lockman en zijn collega's gebruikten de radiotelescoop Green Bank in zo'n veertigduizend individuele standen, om zo op een snelle manier de gegevens van hun observaties bijeen te krijgen. Dat was noodzakelijk, aangezien de Wolk van Smith nogal fors te noemen is. "Als je de wolk zou kunnen zien met je ogen, zou het een prachtig schouwspel aan de nachtelijke sterrenhemel zijn," zei Lockman. "Van de top tot de staart zou de wolk ongeveer even groot lijken als het sterrenbeeld Orion. Maar tot nu toe hebben we alleen gas kunnen zien - niemand heeft één ster kunnen onderscheiden."

Bron: AAS

Derk de Tweede · 14 januari 2008, 21:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door koewachtenaar

smogalarm!
Reusachtige gaswolk botst binnenkort op Melkweg
Een reusachtige wolk van waterstofgas ligt op ramkoers met de melkwegstelsel, zo hebben astronomen bekend gemaakt op een bijeenkomst van de American Astronomy Society. Wanneer de hele wolk ons sterrenstelsel zal raken, over zo'n veertig miljoen jaar, zal het een stortvloed aan nieuwe stervormingsgebieden teweeg brengen. In feite hoeven we niet zo lang meer te wachten, want de richel van de gaswolk komt ondertussen al in botsing met de Melkweg. Het vuurwerk is begonnen.

De wolk wordt de 'Wolk van Smith' genoemd, en is vernoemd naar de astronoom die het object ontdekte in december 1963. Het is zo'n elfduizend lichtjaar lang en 2500 lichtjaar breed, en bevat genoeg waterstof om miljoenen nieuwe sterren te creëren die evenveel massa bevatten als onze ster, de zon. Felix Lockman, een astronoom van het National Radio Astronomy Observatory (NRAO) in de Verenigde Staten, maakte vanmiddag bekend dat de kern van de wolk minder dan achtduizend lichtjaar is verwijderd van ons sterrenstelsel, welke het object met een snelheid van maarliefst tweehonderdveertig kilometer per seconde nadert. Het is de eerste keer dat er bewezen is dat de wolk geen deel uitmaakt van het melkwegstelsel zelf.

"Dit is naar alle waarschijnlijk een waterstofgaswolk, die het restant is van de vorming van de Melkweg of losgeraakt gas is van een nabijgelegen buurstelsel. Wanneer het met ons sterrenstelsel in botsing zal komen, zal er een kolossaal stervormingsproces in gang gezet worden. Veel van de sterren die ontstaan zullen naar verwachting erg massief zijn, een relatief kort leven hebben en sterven als een supernova," aldus Lockman. "Over een paar miljoen jaar zal de wolk lijken op een nieuwjaarsgeschenk uit de hemel, met grote vuurbogen in een bepaald deel van ons galactische thuis."

Lockman en zijn collega's gebruikten de radiotelescoop Green Bank in zo'n veertigduizend individuele standen, om zo op een snelle manier de gegevens van hun observaties bijeen te krijgen. Dat was noodzakelijk, aangezien de Wolk van Smith nogal fors te noemen is. "Als je de wolk zou kunnen zien met je ogen, zou het een prachtig schouwspel aan de nachtelijke sterrenhemel zijn," zei Lockman. "Van de top tot de staart zou de wolk ongeveer even groot lijken als het sterrenbeeld Orion. Maar tot nu toe hebben we alleen gas kunnen zien - niemand heeft één ster kunnen onderscheiden."

Bron: AAS

Zelfs al zou de melkweg met een ander sterrenstelsel botsen, dan nog zal dat weinig uitmaken. De onderlinge afstand tussen de sterren is zo groot, dat botsingen tussen sterren zeer zeldzaam zullen zijn.
Een supernova binnen 40 lichtjaar zal wel enorme gevolgen hebben. Het wordt dat niet meer nacht en het leven op Aarde zal het heel moeilijk krijgen.

Mitgard · 14 januari 2008, 21:44

allemaal heel fijn.
zo lang ge morgen maar weer gewoon op tijd op uw werk zijt.

evilbu · 14 januari 2008, 21:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

allemaal heel fijn.
zo lang ge morgen maar weer gewoon op tijd op uw werk zijt.

Nutteloze post.

Mitgard · 14 januari 2008, 21:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door evilbu

Nutteloze post.

Derk de Tweede · 14 januari 2008, 21:56

Jazeker · 14 januari 2008, 21:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

allemaal heel fijn.
zo lang ge morgen maar weer gewoon op tijd op uw werk zijt.

10.30 is ok niet? De prei komt vroeger uit de grond

Mitgard · 14 januari 2008, 22:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

10.30 is ok niet? De prei komt vroeger uit de grond

om 08.00 uur om precies te zijn.
het leven van de simpele werkmens.
wees blij dat je 't niet hoeft mee te maken.

Jazeker · 14 januari 2008, 22:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

om 08.00 uur om precies te zijn.
het leven van de simpele werkmens.
wees blij dat je 't niet hoeft mee te maken.

Ik ben blij

Tavek · 14 januari 2008, 23:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

om 08.00 uur om precies te zijn.
het leven van de simpele werkmens.
wees blij dat je 't niet hoeft mee te maken.

Ik ga rond half tien naar mijn werk. Moet nog wat werk doen, zorgen dat de overheidscentjes goed besteed worden. Een CCD detector voor een astronomische satteliet moet worden gekarakteriseerd. Opstelling bouwen, doormeten...enz....mensen regelen om het vervelende handwerk te doen.

En veel thee drinken tussendoor, en smiddag een uurke gaan wandelen. Hard leven.....

Mitgard · 15 januari 2008, 00:01

binnen die en X maanden zal het anders zijn.
dan heb ik ofwel een luxejobke (= weinig werken en veel verdienen) zoals jazeker, tavek e.a., ofwel sta ik op de ziekenkas.

GOH dan ga ik veel tijd hebben om te forummen.

14 januari 2008, 20:47	#46
Bovenbuur Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 16 oktober 2006 Locatie: Stiekem toch weer bovenbuur Berichten: 15.417	Ceres! (Sorry, ben nou eenmaal een Ceres fundamentalist...) Bijgevoegde miniaturen Bijgevoegde afbeelding(e) __________________ Waarschuwing: Dit onderschrift is pretentieus en kan (soms) bekend overkomen!

14 januari 2008, 21:56	#55
Derk de Tweede Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 28 januari 2005 Locatie: Ergens tussen Dollard en Duinkerken Berichten: 37.539	__________________

14 januari 2008, 20:11	#43
Tavek Banneling Geregistreerd: 11 januari 2004 Berichten: 66.569	Tis ni alsof we motoren hebben die met enige efficientie navigatie toe laten tussen de planeten zonder gebruik te maken van de gravitatiekrachten.....

14 januari 2008, 21:12	#48
koewachtenaar Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 7 september 2006 Locatie: vlaanderen Berichten: 816	Mercurius is de kleinste planeet van het zonnestelsel, maar is ook de planeet met de hoogste dichtheid. Het is bovendien de minst verkende planeet van het zonnestelsel. Komende ruimtemissies zullen daar verandering in gaan brengen. NASA's Messenger en ESA's BepiColombo zullen ons nieuwe inzichten verschaffen in deze mysterieuze wereld. Deze zullen op hun beurt kunnen leiden tot een beter begrip van het ontstaan van het zonnestelsel. De verborgen zijde van Mercurius Tot nu toe heeft slechts één ruimtesonde Mercurius met een bezoekje vereerd. De Mariner 10 heeft echter slechts 45% van het oppervlak in kaart gebracht. Dat betekent dat meer dan de helft van het bekraterde, pokdalige oppervlak van Mercurius nooit verkend is. De komende missies zullen de mensheid voor het eerst een volledig beeld geven van de binnenste planeet van het zonnestelsel. IJs vlakbij de zon? Aangezien Mercurius de binnenste planeet van het zonnestelsel is, en dus het dichtst bij de zon staat, kan de temperatuur er oplopen tot 425 graden Celsius. Desondanks vermoeden wetenschappers dat er wel degelijk ijs aanwezig kan zijn. IJs doet radargolven gemakkelijk reflecteren en radio-observaties die vanaf de aarde verricht zijn doen suggereren dat enkele diepe, duistere kraters op Mercurius ijs kunnen bevatten. Dit water is wellicht vanuit het inwendige van de planeet "uitgezweet" of is door middel van inslagen op de planeet terecht gekomen. Honey, I shrunk the planet! Is Mercurius aan het krimpen? Sommige waarnemingen doen inderdaad vermoeden dat Mercurius steeds kleiner wordt, als gevolg van het stollen van de kern. Opnames die gemaakt zijn door Mariner 10 hebben onthuld dat het oppervlak van Mercurius enorme kliffen kent, die kilometers hoog en honderden kilometers lang kunnen worden. Het is alsof de planeet van binnenuit is aangevreten. Het krimpen van de planeet zou een verklaring kunnen vormen. Als een planeet krimpt, zal de korst gaan meekrimpen. Dat betekent dat het "overschot" aan oppervlak slechts één richting op kan: omhoog. Messenger zal op zoek gaan naar bewijzen voor deze theorie. Vulcanoiden? Wetenschappers speculeren al sinds de 19de eeuw over het bestaan van een gordel van kleine asteroiden voorbij de omloopbaan van Mercurius, verborgen in het felle schijnsel van de zon. Deze zogenaamde Vulcanoiden zijn nooit aangetroffen, maar dat komt wellicht omdat deze ruimterotsen zeer klein zijn. Als de Vulcanoiden bestaan, dan zal Messenger ze aantreffen - ondanks het feit dat de sonde hier helemaal niet voor is toegerust en het grootste deel van de tijd zijn instrumenten juist van de zon vandaan zal richten. Hoe komt Mercurius aan een atmosfeer? Mercurius is in het bezit van een ijle en instabiele atmosfeer, waarbij het gas voortdurend aan de planeet ontsnapt als gevolg van de zwakke zwaartekracht. Blijkbaar wordt de atmosfeer steeds weer aangevuld, maar hoe dit precies gebeurd is niet bekend. Onderzoekers vermoeden dat het waterstof en helium in de atmosfeer van Mercurius simpelweg wordt aangeleverd met de zonnewind, de stroom van elektrisch geladen deeltjes van de zon. Andere deeltjes, zoals natrium en kalium, zouden afkomstig kunnen zijn van het oppervlak van Mercurius. Inslagen doen deze elementen verdampen en in de atmosfeer brengen. Messenger zal de atmosfeer van Mercurius uitgebreid gaan onderzoeken om te achterhalen wat de herkomst ervan is. Waarom is Mercurius magnetisch? Een compleet onverwachte ontdekking van de Mariner 10 was de detectie van een magnetisch veld bij Mercurius. Normaal gesproken genereert een planeet een magnetisch veld als gevolg van een combinatie van inwendige stromen en een snelle rotatie. Mercurius heeft geen snelle rotatie en zou ook geen inwendige stromen moeten kennen - de kern zou lang geleden afgekoeld moeten zijn. Om dit mysterie op te lossen zal Messenger het magnetisch veld van Mercurius gaan bestuderen. Wellicht dat Mercurius wel degelijk een gesmolten kern heeft? Als dat zo is, is het een raadsel hoe deze kern vloeibaar heeft kunnen blijven. Heavy Metal op Mercurius Mercurius heeft een ongewoon hoge dichtheid, waardoor wetenschappers vermoeden dat de planeet voor het grootste deel uit metalen moet bestaan. Wellicht dat de ijzerrijke kern bijna 2/3 de massa van de gehele planeet uitmaakt, een groot contrast met de overige aardse planeten Venus, de aarde en Mars. Een mogelijke verklaring voor de bizarre dichtheid is een enorme inslag in het verre verleden, waarbij de mantel van de planeet voor het grootste deel is weggeblazen. Zelfs in dat geval is het moeilijk te verklaren hoe de planeet oorspronkelijk aan zoveel metaal is gekomen (in absolute i.p.v. relatieve zin van het woord). De modellen van planeetvorming hebben moeite om Mercurius op zijn huidige positie te laten ontstaan. Zou de planeet naar binnen gemigreerd kunnen zijn en feitelijk een "mini-versie" vormen van de Hete Jupiters bij andere sterren? Messenger zal zijn best doen om dit te achterhalen. Bron: SPACE.com

14 januari 2008, 21:26	#50
koewachtenaar Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 7 september 2006 Locatie: vlaanderen Berichten: 816	smogalarm! Reusachtige gaswolk botst binnenkort op Melkweg Een reusachtige wolk van waterstofgas ligt op ramkoers met de melkwegstelsel, zo hebben astronomen bekend gemaakt op een bijeenkomst van de American Astronomy Society. Wanneer de hele wolk ons sterrenstelsel zal raken, over zo'n veertig miljoen jaar, zal het een stortvloed aan nieuwe stervormingsgebieden teweeg brengen. In feite hoeven we niet zo lang meer te wachten, want de richel van de gaswolk komt ondertussen al in botsing met de Melkweg. Het vuurwerk is begonnen. De wolk wordt de 'Wolk van Smith' genoemd, en is vernoemd naar de astronoom die het object ontdekte in december 1963. Het is zo'n elfduizend lichtjaar lang en 2500 lichtjaar breed, en bevat genoeg waterstof om miljoenen nieuwe sterren te creëren die evenveel massa bevatten als onze ster, de zon. Felix Lockman, een astronoom van het National Radio Astronomy Observatory (NRAO) in de Verenigde Staten, maakte vanmiddag bekend dat de kern van de wolk minder dan achtduizend lichtjaar is verwijderd van ons sterrenstelsel, welke het object met een snelheid van maarliefst tweehonderdveertig kilometer per seconde nadert. Het is de eerste keer dat er bewezen is dat de wolk geen deel uitmaakt van het melkwegstelsel zelf. "Dit is naar alle waarschijnlijk een waterstofgaswolk, die het restant is van de vorming van de Melkweg of losgeraakt gas is van een nabijgelegen buurstelsel. Wanneer het met ons sterrenstelsel in botsing zal komen, zal er een kolossaal stervormingsproces in gang gezet worden. Veel van de sterren die ontstaan zullen naar verwachting erg massief zijn, een relatief kort leven hebben en sterven als een supernova," aldus Lockman. "Over een paar miljoen jaar zal de wolk lijken op een nieuwjaarsgeschenk uit de hemel, met grote vuurbogen in een bepaald deel van ons galactische thuis." Lockman en zijn collega's gebruikten de radiotelescoop Green Bank in zo'n veertigduizend individuele standen, om zo op een snelle manier de gegevens van hun observaties bijeen te krijgen. Dat was noodzakelijk, aangezien de Wolk van Smith nogal fors te noemen is. "Als je de wolk zou kunnen zien met je ogen, zou het een prachtig schouwspel aan de nachtelijke sterrenhemel zijn," zei Lockman. "Van de top tot de staart zou de wolk ongeveer even groot lijken als het sterrenbeeld Orion. Maar tot nu toe hebben we alleen gas kunnen zien - niemand heeft één ster kunnen onderscheiden." Bron: AAS

14 januari 2008, 21:44	#52
Mitgard Banneling Geregistreerd: 16 februari 2004 Berichten: 23.890	allemaal heel fijn. zo lang ge morgen maar weer gewoon op tijd op uw werk zijt.

15 januari 2008, 00:01	#60
Mitgard Banneling Geregistreerd: 16 februari 2004 Berichten: 23.890	binnen die en X maanden zal het anders zijn. dan heb ik ofwel een luxejobke (= weinig werken en veel verdienen) zoals jazeker, tavek e.a., ofwel sta ik op de ziekenkas. GOH dan ga ik veel tijd hebben om te forummen.