De eerste president van Europa, wie heeft uw voorkeur?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Voor mij : Juncker for president. Ik ben de man gaan appreciëren.

En hoe kwam dat?

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

En hoe zie je dat "door het volk kan worden gecontroleerd" in de praktijk?

Goeie vraag.
Enkele jaren geleden, in volle discussie over de eu-grondwet zijn we met een paar mensen een werkgroep begonnen om zich precies met die vraag bezig te houden. Hoe slaag je er in om zoiets bureaucratisch, log en ondoorzichtig als de EU transparant en controleerbaar door de bevolking te maken?
Nu, ver zijn we niet gekomen met ons idee, en ook nu kan ik niet direct in een paar regeltjes op dit forum een oplossing voor dit probleem bedenken.
Maar ik zal toch een poging wagen.

Het jargon is een groot probleem in ieder geval, en maakt het quasi onmogelijk voor de meeste mensen om de Europese discussies te volgen. En de media spelen ook geen positieve rol in dit verhaal: of ze negeren zeer belangrijke beslissingen totaal, of ze gaan de platte populistische toer op zoals de tabloids in de UK.

Maar dat is slechts gerommel in de marge eigenlijk. Als je Europa transparanter wil maken, dan moet je volgens mij de lobbyisten aanpakken, de macht van de eurocratische ambtenaren en de technocraten aanpakken en de souvereiniteit teruggeven aan de bevolking. En dit doe je ook door een grondige hervorming van het hele concept van mandatering en politieke vertegenwoordiging.

Hoedanook moet je het onmogelijk maken dat in de toekomst mensen van de Uitvoerende Macht op Europees niveau plots Wetgevende bevoegdheid krijgen. Dat lijkt mij een basisprincipe van een democratie, dat al jaren genegeerd wordt door de Europese Raad en de Raad van Ministers.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Zolang hij geen echte macht heeft lijkt me dat niet noodzakelijk.

Een niet-electoraal-gemandateerd figuur heeft net zoveel macht als hij er zelf in slaagt om macht af te dwingen. Dit hangt dus serieus af van persoonlijkheidskenmerken en omstandigheden.

[Dr. Strangelove]

Anyway, als de Europese president geen macht noch legitimiteit heeft, is er totaal geen reden om deze functie te creëren, tenzij als uitbolbaan voor fin-de-carriere-politici.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Goede vraag!

Ik geloof in een ‘stapsgewijze benadering’. Daar bedoel ik mee dat eerst een presidentschap kan worden gecreëerd, in eerste instantie met weinig macht. In de loop van de ontwikkeling zal hij meer macht naar zich toetrekken. Maar dat zal een reactie oproepen van de burgers voor een democratischer controle op de macht van de president. Ik geloof niet dat in Europa ooit meteen een juiste procedure wordt bedacht. Europa is te complex. Met trial and error komen we verder.

Wegens de taalverschillen in de EU zal er nooit een verkiezing kunnen plaatsvinden zoals in de VSA. Maar dat is volgens mij juist positief. Zo kan die president nooit die legitimiteit krijgen zoals in Amerika en zal zijn macht altijd beperkter zijn.

En jij gelooft dat "de burgers" daar op gaan reageren? Het lijkt mij sterk dat ook maar iemand anders dan eurocraten die meer macht voor zichzelf en minder macht voor de president willen daar op gaan reageren. Uiteindelijk is er van "controle door het volk" dus nog steeds geen sprake. Verder dan een beetje eurocratisch getouwtrek onder het mom van "trial & error" komen we dus niet.

Bovendien lijkt het mij compleet mogelijk om presidentsverkiezingen te houden zoals voor de VS. Daar Europa is opgedeeld in subterritoria is het perfect mogelijk dat per land een college wordt verkozen dat uiteindelijk beslist op Europees niveau wie de president wordt. Zo wordt er toch enigsinds de schijn gegeven van dat democratisch gedoe terwijl in de realiteit de bevolking eigenlijk nog steeds niks te zeggen heeft. Enfin, dat louter ter illustratie, ik ben allesbehalve voorstander hiervan.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Goeie vraag.
Enkele jaren geleden, in volle discussie over de eu-grondwet zijn we met een paar mensen een werkgroep begonnen om zich precies met die vraag bezig te houden. Hoe slaag je er in om zoiets bureaucratisch, log en ondoorzichtig als de EU transparant en controleerbaar door de bevolking te maken?
Nu, ver zijn we niet gekomen met ons idee, en ook nu kan ik niet direct in een paar regeltjes op dit forum een oplossing voor dit probleem bedenken.
Maar ik zal toch een poging wagen.

Hoe pakken bedrijven dat aan?

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Het jargon is een groot probleem in ieder geval, en maakt het quasi onmogelijk voor de meeste mensen om de Europese discussies te volgen. En de media spelen ook geen positieve rol in dit verhaal: of ze negeren zeer belangrijke beslissingen totaal, of ze gaan de platte populistische toer op zoals de tabloids in de UK.

Niets dan problemen, met andere woorden. Zijn er ook zaken die kunnen helpen? Welke van de twee weegt het zwaarst door. Is het dan wel verstandig zulk een organisatie op poten te zetten als transparantie, efficiëntie en controle door "de burgers" jouw doel is?

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Maar dat is slechts gerommel in de marge eigenlijk. Als je Europa transparanter wil maken, dan moet je volgens mij de lobbyisten aanpakken, de macht van de eurocratische ambtenaren en de technocraten aanpakken en de souvereiniteit teruggeven aan de bevolking. En dit doe je ook door een grondige hervorming van het hele concept van mandatering en politieke vertegenwoordiging.

Dat zijn misschien stappen die een hele hoop wetgeving en papierwerk overboord keilen, maar uiteindelijk blijven we nog steeds zitten met getouwtrek tussen partijen. Hoe kan je in zulk een situatie transparantie garanderen? Is het aannemelijk dat partijen hun strategie zomaar te grabbel gooien? Hoe zie je trouwens die hervorming van het concept mandatering en politieke vertegenwoordiging?

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Hoedanook moet je het onmogelijk maken dat in de toekomst mensen van de Uitvoerende Macht op Europees niveau plots Wetgevende bevoegdheid krijgen. Dat lijkt mij een basisprincipe van een democratie, dat al jaren genegeerd wordt door de Europese Raad en de Raad van Ministers.

Een basisprincipe van de scheiding der machten allesinds. Ik heb ondertussen al zoveel verschillende conceptualiseringen gezien van "dé democratie" dat ik me daar niet meer door laat vangen. Maar dan nog, wat wordt er concreet bereikt aan "controle door de bevolking" door politieke scheiding der machten?

Enfin, ik vind heel dat concept nogal onzinnig omdat er, in mijn ogen, twee partijen zijn; zij die heersen (politici) en zij die beheersd worden (bevolking). Het lijkt mij dat elke poging tot "controle door de bevolking" gewoon voorbijgaat aan die fundamentele waarheid. Een samenleving waar "de bevolking" heerst, kan ik dan ook niet anders definiëren dan een anarchistische samenleving.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Goede vraag!

Ik geloof in een ‘stapsgewijze benadering’. Daar bedoel ik mee dat eerst een presidentschap kan worden gecreëerd, in eerste instantie met weinig macht. In de loop van de ontwikkeling zal hij meer macht naar zich toetrekken. Maar dat zal een reactie oproepen van de burgers voor een democratischer controle op de macht van de president. Ik geloof niet dat in Europa ooit meteen een juiste procedure wordt bedacht. Europa is te complex. Met trial and error komen we verder.

Wegens de taalverschillen in de EU zal er nooit een verkiezing kunnen plaatsvinden zoals in de VSA. Maar dat is volgens mij juist positief. Zo kan die president nooit die legitimiteit krijgen zoals in Amerika en zal zijn macht altijd beperkter zijn.

Europa is geen Verenigde Staten en de president is eigenlijk geen president.
maar een voorzitter.

Een ding is wel duidelijk.Deze functie mag beslist niet bekleed worden door een federalist ,want hij moet geloofwaardig zijn ,in de geest van het verdrag van Lissabon. Hij zal verandering en hoop moeten uitstralen, na de afgelopen jaren van kommer en kwel. Hij zal het subsidiariteits beginsel moeten aanhangen en kunnen verwoorden.

Buiten Blair zie ik nog geen ander die dit kan doen.

[Andro]

John Fredrik Reinfeldt

[backfire]

Rasmussen

[Desiderius]

Als het de bedoeling is om de EU bij de bevolking meer legitimiteit te geven, organiseer dan presidentsverkiezingen zoals in de VS. In twee rondes met het hele campagnecircus errond: primaries, super-tuesdays and all... Met debatten en mediacampagnes rond de grote issues. 't Zal niet veel meer kosten dat wat de EU vandaag uitgeeft aan marketing en communicatie, maar zoveel efficiënter... Bijkomend voordeel: ge gaat die politici eindelijk eens verplichten om naar de burger te gaan en in te spelen op diens behoeften. Want het zooi dat nu de dienst uitmaakt in Brussels heeft er veelal geen flauwe notie van wat er leeft in de EU. Dat geldt ook (en vooral zelfs) voor nitwits als Blair.

[maarte]

Blair lijkt mij strategisch het beste om eu president te worden. Het zal de britten het gevoel geven dat ze iets te zeggen hebben in europa.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Als het de bedoeling is om de EU bij de bevolking meer legitimiteit te geven, organiseer dan presidentsverkiezingen zoals in de VS. In twee rondes met het hele campagnecircus errond: primaries, super-tuesdays and all... Met debatten en mediacampagnes rond de grote issues. 't Zal niet veel meer kosten dat wat de EU vandaag uitgeeft aan marketing en communicatie, maar zoveel efficiënter... Bijkomend voordeel: ge gaat die politici eindelijk eens verplichten om naar de burger te gaan en in te spelen op diens behoeften. Want het zooi dat nu de dienst uitmaakt in Brussels heeft er veelal geen flauwe notie van wat er leeft in de EU. Dat geldt ook (en vooral zelfs) voor nitwits als Blair.

De EU is geen Staat of federatie ,dus eigenlijk zijn verkiezingen overbodig.
Laten we eerst maar eens kijken of Europa de spanningen overleeft van de uitbereidingen van de afgelopen jaren.
Daarom lijkt me verdieping en meer media aandacht belangrijker dan
verdere staatsvorming of verkiezingen.

[I amsterdam]

Oorspronkelijk geplaatst door maarte

Blair lijkt mij strategisch het beste om eu president te worden. Het zal de britten het gevoel geven dat ze iets te zeggen hebben in europa.

Blair is de enige, die in staat is de Eurosceptische landen mee te nemen en vooruitgang te boeken met de uitbouw van het verdrag van Lissabon
De andere grote landen gaan toch wel mee.
Blair is ook in staat om een belangrijke rol te spelen in de relatie met de VS, India ,Rusland en China.

[Dr. Strangelove]

Oorspronkelijk geplaatst door Heftruck

Hoe pakken bedrijven dat aan?



Niets dan problemen, met andere woorden. Zijn er ook zaken die kunnen helpen? Welke van de twee weegt het zwaarst door. Is het dan wel verstandig zulk een organisatie op poten te zetten als transparantie, efficiëntie en controle door "de burgers" jouw doel is?



Dat zijn misschien stappen die een hele hoop wetgeving en papierwerk overboord keilen, maar uiteindelijk blijven we nog steeds zitten met getouwtrek tussen partijen. Hoe kan je in zulk een situatie transparantie garanderen? Is het aannemelijk dat partijen hun strategie zomaar te grabbel gooien? Hoe zie je trouwens die hervorming van het concept mandatering en politieke vertegenwoordiging?



Een basisprincipe van de scheiding der machten allesinds. Ik heb ondertussen al zoveel verschillende conceptualiseringen gezien van "dé democratie" dat ik me daar niet meer door laat vangen. Maar dan nog, wat wordt er concreet bereikt aan "controle door de bevolking" door politieke scheiding der machten?

Enfin, ik vind heel dat concept nogal onzinnig omdat er, in mijn ogen, twee partijen zijn; zij die heersen (politici) en zij die beheersd worden (bevolking). Het lijkt mij dat elke poging tot "controle door de bevolking" gewoon voorbijgaat aan die fundamentele waarheid. Een samenleving waar "de bevolking" heerst, kan ik dan ook niet anders definiëren dan een anarchistische samenleving.

Aangezien ik geen 'libertarian' ben, maar een libertair-socialist, geloof ik niet dat we ons moeten spiegelen aan hoe bedrijven zoiets aanpakken. Bedrijven zijn namelijk in de kapitalistische samenleving per definitie ondemocratische instellingen.

Zijn er zaken die kunnen helpen? Ja, natuurlijk. De wereld die verandert en 'kleiner' wordt, technologische ontwikkelingen zoals het internet, het toenemen van de scholingsgraad, en de loutere noodzaak aan een grensoverschrijdende aanpak van bepaalde zaken, waardoor de aandacht hiervoor toeneemt, dit alles kan een positieve impact hebben op de democratisering van supra-nationale instellingen.

Een simpel voorbeeld van die technoloigsche ontwikkelingen: met een muisklik is er voor ons informatie beschikbaar waar een gewone 'burger' enkele decennia geleden enorm veel moeite had voor moeten doen om te kunnen lezen, met lange verplaatsingen en uren opzoekingswerk in stoffige archieven.

Ik gebruik trouwens zelden of nooit het woord 'burger', zoals je mischien reeds was opgevallen. Ik had het over de Europese bevolking. Het woord 'burger' heeft een impliciete ideologische bijbetekenis namelijk. Maar dit terzijde.

"Is het dan wel verstandig zulk een organisatie op poten te zetten als transparantie, efficiëntie en controle door "de burgers" jouw doel is?"
Welke organisatie bedoel je juist? De EU zelf? Maar die bestaat reeds, en zal blijven bestaan aangezien ze een functioneel nut heeft in de huidige samenleving. Ik zie niet in hoe we een Europese samenwerking over de landsgrenzen heen zouden kunnen verhinderen, en waarom dit zelfs wenselijk zou zijn. Ik ben in dit opzicht een radicaal reformist: ik geloof dat we met een grondige hervorming op termijn van de Europese integratie een goed iets kunnen maken. Dat lijkt misschien utopisch, maar het is realistischer dan langs de kant blijven staan terwijl de trein van de geschiedenis voorbijdendert.

Of bedoel je specifiek het EU-presidentsschap als instituut? Wel, dan vind ik dat een EU-president, als vervanging van de dure, tijdrovende, inefficiente zes-maandelijkse voorzitterscaroussel in principe geen slecht idee. Het zou volgens mij de zichtbaarheid van Europe vergroten, en de mensen hun interesse voor Europese besluitvorming doen toenemen. Tenminste, als die EU-president rechtstreeks verkozen wordt, zoals ook Desiderius al opmerkte. Dan krijgen we hopelijk een echt debat.

Gertouwtrek tussen partijen? Hadden we maar getouwtrek tussen partijen op Europees niveau, ik zou daar meteen voor kiezen. Dat zou al een stuk democratischer zijn dan wat we nu hebben, namelijk getouwtrek tussen de regeringsleiders van grote landen.

En een rechtstreeks debat tussen de grote Europese fracties zou in ieder geval hen verplichten om meer openlijk hun ideeën en strategieën voor Europa openbaar te maken dan nu het geval is. En het zou ook duidelijk maken dat er in één en dezelfde fractie binnen het Europees Parlement vaak zeer uiteenlopende meningen zijn. Neem bvb. de Europese Volkspartij, waar zowel eurofederalistische christendemocraten uit België, Luxemburg als Dutsland zitten, als extreme anti-Europeanen uit de Britse Conservative Party. En dan heb je nog Berlusconi's Forza Italia ook in deze fractie, terwijl iemand als Dehaene, een prominent lid van de EVP, openlijk heeft gezegd dat hij in Italië op Prodi zou stemmen. Zulke dingen zouden niet meer mogelijk zijn, als het EP een echt parlement zou zijn, en de Europese fracties zich als Europese partijen zouden moeten profileren. Want zoals het nu is, is dit pure oplichterij.

"Hoe zie je trouwens die hervorming van het concept mandatering en politieke vertegenwoordiging?"

Dat is dan weer een heel debat op zich, waarbij ik mij vragen stel over de mogelijkheid om ooit via de huidige 'representatieve' structuren tot een werkelijke 'vertegenwoordiging' van de bevolking te komen. Ik zou veel liever een meer directere democratie zien, rekening houdend met het feit dat je om louter praktische redenen altijd mandatarissen zult moeten hebben die zich full-time met bepaalde zaken kunnen bezighouden. Maar de manier van selectie van deze mandatarissen, daar is nog werk aan.
Ik zou ook de partijen willen terugbrengen tot hun oorspronkelijke essentie, namelijk het samenbrengen van individuën met gelijklopende politieke overtuigingen, en de onrechtmatige bevoegdheden die ze hebben in veel landen (het bepalen van een lijstvolgorde, opvolgers,...) willen zien verdwijnen.

Waarom zou je tégen een strikte scheiding der machten zijn? Mij lijkt dit een gezond principe om machtsmisbruik tegen te gaan. En het afnemen van de wetgevende bevoegdheden van de Europese ministerraden heeft strikt genomen misschien geen directe impact op de transparantie. Maar momenteel doet het Europees Parlement toch al een beetje moeite om te communiceren over waar ze mee bezig zijn, terwijl de nationale ministers zeer weinig informatie geven over hun stemgedrag in de Raad. En al helemaal niet aan inwoners van een ander land, die toch ook betrokken partij kunnen zijn.

"Enfin, ik vind heel dat concept nogal onzinnig omdat er, in mijn ogen, twee partijen zijn; zij die heersen (politici) en zij die beheersd worden (bevolking). Het lijkt mij dat elke poging tot "controle door de bevolking" gewoon voorbijgaat aan die fundamentele waarheid. Een samenleving waar "de bevolking" heerst, kan ik dan ook niet anders definiëren dan een anarchistische samenleving"

Ja, tot op zekere hoogte volg ik je hierin. Maar met een paar nuances die ik wil aanbrengen. Volgens mij zijn het niet de politici die heersen, maar diegenen die die politici in hun zak hebben zitten. De politici zijn het meest zichtbare gedeelte van de machtselite, maar daarom niet het machtigste deel.
En verder hoeven 'maximumeisen' je niet te verhinderen om nu al 'minimumeisen' te formuleren, vind ik.

[Adam Smith]

Hoewel ik voorstander zou zijn van verkiezing door de bevolking, is dat voor Eurosceptici&Antifederalisten onaanvaardbaar. Zij zullen ongetwijfeld gaan stellen dat dat een stap naar federalisatie is, aan de andere kant blijft hierdoor de EU minder democratisch, wat dan andere tegenstanders weer in de kaart speelt. Kortom dat wordt dus een benoeming door de regeringsleiders, want voor hen is de President min of meer een vertegenwoordiger. Het meest logische is een (bij voorkeur oud-) staatshoofd/regeringsleider van een niet al te grote lidstaat. Echter Blair is in mijn ogen ook een aanvaardbare kandidaat, de Irak Oorlog blijft echter een smet op zijn blazoen (hoewel niet uit de politieke familie van mijn voorkeur, is hij wel een sociaal-democraat die (bij mij) jarenlang veel respect afdwong). Daarbij wordt dat schoothondje van Bush ruimschoots overdreven, hij is eerder trouw bondgenoot van de VS geweest, want zijn opstelling was onder de regering Clinton exact hetzelfde. Dat het pas opviel bij Bush, is waarschijnlijk omdat Clinton zeer populair was in Europa, terwijl Bush zeer veel Europeanen zich tegen hem in het harnas heeft gejaagd. Blair lijkt me ook iemand met de contacten in de wereld en ook aanzien bij de meer eurosceptische lidstaten. Daarbij kan iemand van zijn status de post ook wat aanzien geven, waarnaar internationaal (meer) geluisterd wordt. Vraag blijft nu: willen alle lidstaten dat wel? Persoonlijk hoop ik, dat degene die de functie krijgt, er wel in slaagt er zoiets van te maken (maar dan ben ik zeker té pro europees ).

[Kallikles]

Guy Verhofstadt. Of Gerhard Schröder.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Guy Verhofstadt. Of Gerhard Schröder.

Gerhard Schröder zal als eerste daad, het stabiliteitspact op (laten) heffen. Ook in Europa zal hij geen enkele begroting in balans kunnen houden.

[Breda]

Johan Vlemix of Jan Marijnissen


dit is mijn Anti EU Protest stem


EU Socialisme ....of een Volksopstand

[Adam Smith]

Als de keuze Schröder of Blair is, dan gaat mijn voorkeur toch uit naar Blair. Onder andere het totaal negeren van het Groei- en Stabiliteitspact, wat er nota bene met name is omdat Duitsland (!!!!!!!) daar op aandrong, heeft bij mij veel aversie veroorzaakt. (Dat pact is nuttig in een (licht) heterogene (prille, vergeet dat niet) monetaire unie Verhofstadt lijkt mij ook prima geschikt, maar is (zoals reeds genoemd) lid van de liberale familie (de twee na grootse) en is overtuigd federalist, (voor mij absoluut geen bezwaar), wat moeilijk ligt bij een aantal meer eurosceptische lidstaten.

[Geert C]

Gordon Brown to thwart Tony Blair's EU bid (The Telegraph)