in gods naam...

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door bridgeton

Je vergeet de 'In Allahs naam', de 'in jhwhs naam', de 'in naam van de godsdienstvrijheid'

Spijtig genoeg zijn er vele godsdiensten - of net-geen-godsdiensten die zich schuldig maken aan dit soort zaken. Overtuigde atheïsten zijn ook niet altijd even netjes ten opzichte van gelovigen (voorbeeld? Robespierre...)

Maar atheïsten hebben nooit in de naam van het atheïsme, ik zeg maar wat, Hugenoten uit het raam gekieperd.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Preuße

Over een linkse die zijn ziekelijke obsessie met de Kerk zwart maken nog eens wil uitleven. De arme bezetene weet van niet beter.

De Kerk zwart maken is slechts een zijdelings effect. Hoewel het uiteraard veelzeggend is dat jij erkent dat de kerk er niet grootser uit wordt.

Waar het in de openingspost in essentie om gaat is dat een God, die zich toch graag oppermachtig, liefhebbend en rechtvaardig laat noemen, al deze misdaden heeft laten begaan in zijn naam. Het had voor jullie Lieve Heer toch een kleine moeite gekost om al die godsdienstfanaten even bij de arm te nemen en te zeggen :"Makker (*), ik weet dat ge het goed bedoelt, maar die 140 katharen op de brandstapel zou je best niet doen."
Voor iemand die pretendeert de Nijl in bloed te kunnen veranderen, 40 jaar lang de joden van dagelijks manna te voorzien en de Rode Zee te kunnen splijten, moet dat toch een kleintje zijn. Of is dat beneden Môsieurs waardigheid? Treedt hij alleen op als er minimaal 1.000 man op staat te kijken?

Of, horresco referens, zou het gewoon kunnen dat er geen god is?




(*) of hoe spreekt een god zijn discipelen aan? Mensen die al ooit zijn aangesproken door hun god mogen de correcte aanhef steeds even doorgeven.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

buiten alwetend blijkt de god van de christenen ook almachtig te zijn. Alwetend en almachtig gecombineerd geeft wel een heleboel verantwoordelijkheid.

inderdaad.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door okke

Als je weet dat de auto van de buren defect is en een gevaar oplevert en je waarschuwt je buren hier niet voor, dan ben je voor een deel verantwoordelijk als je buren verongelukken. Je bent verantwoordelijk voor wat je weet.

Dan ben jij verantwoordelijk voor elke mens die sterft van de honger zolang je zelf meer bezit dat een maaltijd voor jezelf.


Mag ik jou dat verwijt maken?

Paulus.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

buiten alwetend blijkt de god van de christenen ook almachtig te zijn. Alwetend en almachtig gecombineerd geeft wel een heleboel verantwoordelijkheid.

Hij is niet almachtig zoals jij almachtig "letterlijk" interpreteert.

Paulus.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Maar atheïsten hebben nooit in de naam van het atheïsme, ik zeg maar wat, Hugenoten uit het raam gekieperd.

Natuurlijk niet. Zij deden dat ook in de naam van jezus.

Paulus

[okke]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Dan ben jij verantwoordelijk voor elke mens die sterft van de honger zolang je zelf meer bezit dat een maaltijd voor jezelf.

Mag ik jou dat verwijt maken?

Ja, je mag me dat verwijt zeker maken. Dat is mijn schuld en zonde aan de mensheid. Dat is waar ik mij voor moet inzetten. Want die verantwoording rust op mijn schouders.

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Hij is niet almachtig zoals jij almachtig "letterlijk" interpreteert.

Paulus.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

zeer inhoudelijk

Paulus.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Vrijwel elke christelijke geloofsbelijdenis begint met: “Ik geloof in God de Almachtige…” en jullie hebben gelijk dat dit gegeven een onmiskenbaar onderdeel van het traditioneel christelijk geloof is. Maar wat betekent het dat God ‘almachtig’ is. Het dagelijks spraakgebruik dicteert het zo: “Als God almachtig is, dan kan Hij alles”.

Natuurlijk is dit niet zo. Hij kan geen vierkante cirkel maken of een ronde driehoek; dat is met zichzelf in tegenspraak. Maar de idee van Gods almacht lijkt wel in te houden, dat Hij alles kan wat niet duidelijk met zichzelf in tegenspraak is.

Een subtieler probleem is aan de orde in een andere vraag: kan God een steen scheppen die zo zwaar is dat hij hem niet kan optillen? Als Hij zo’n steen niet kan scheppen dat is Hij niet almachtig, maar als Hij het wel zou kunnen, zou God ook niet de Almachtige zijn, want Hij kan de steen niet opheffen.

Zulke logische verkenningen zijn onmisbaar waardevol, omdat ze laten zien hoe moeilijk het is om over God te spreken. Een van de belangrijkste regels van de theologie is dat men zich zorgvuldig rekenschap heeft van wat woorden betekenen. Woorden met een bepaalde algemene betekenis hebben soms specifieke, subtiele of genuanceerde betekenis in een theologische context. ‘Almacht’ is daar een uitstekend voorbeeld van.

Kijk, je zou nu kunnen zeggen: “ Als God goed is, dan zou Hij zijn schepselen volmaakt gelukkig willen zien, en als Hij almachtig is, kan hij doen wat Hij wil. Maar de schepselen zijn niet gelukkig dus; God is niet goed, of niet almachtig, of geen van beide.”

Maar deze redenering is gebaseerd op een verkeerd beeld van Gods almacht en eigenlijk lijkt het wel een beetje op het eerste voorbeeld van de vierkante cirkel. Ik leg uit waarom.

Almachtig zijn betekent niet dat je alles kan. Zodra God gekozen heeft om bepaalde dingen te doen of te laten zijn andere mogelijkheden uitgesloten. Een almachtige God, in de zin van een God die alles kan, is niet voor logica vatbaar. Sommigen zullen zeggen dat God ons verstand te boven gaat, wat ik uiteraard onderschrijf, maar toch geloof ik dat men het geloof ook door de rede kan onderzoeken.

Als je zegt: “God kan een schepsel een vrije wil geven en tegelijkertijd die vrije wil onthouden, slaag je er niet in om iets van betekenis over God te zeggen. Zinloze woordcombinaties, krijgen niet plotseling zin omdat wij er de woorden ‘God kan’ voorzetten. Het blijft waar dat alle ‘dingen’ mogelijk zijn bij God: maar de intrinsieke onmogelijkheden zijn geen ‘dingen’ maar ‘nietsen’.

God kan dus niets doen wat logisch onmogelijk is. Maar ik ga nog verder: God kan niets doen wat in tegenspraak is met zijn goddelijke natuur. Het is niet alleen de logica, maar het is Gods natuur zelf, waar door Hij sommige dingen niet kan doen.

Almacht in de spreekwoordelijke betekenis, van de macht om alles te kunnen, is niet noodzakelijker wijs iets goed. Als God op die manier almachtig was, zou hij kunnen liegen of onrecht plegen. Maar het is zonneklaar dat dit niet overeenkomt met de christelijke opvatting over God.

Ik bedoel dit. Er wordt vaak gezegd dat God almachtig is. Maar het is moeilijk te begrijpen waarom, omdat het onzeker is, wat er bedoeld wordt, wanneer men zegt ‘God kan alles doen’… Als we zeggen dat God almachtig is, omdat Hij alles kan doen waar toe Hij in staat is, hebben we een cirkelredenering; dan zeggen we niets meer dan dat God almachtig is omdat Hij almachtig is…. Zondigen is tekortschieten in een volmaakte handeling. Kunnen zondigen is dus een tekort kunnen schieten in een handeling, het heen niet strookt met almacht. Juist omdat God almachtig is kan Hij niet zondigen.

Je zou nu kunnen zeggen dat God in zijn diepste wezen eigenlijk onderworpen is aan een factor, die hem dwingt om betrouwbaar te handelen. Wat dan weer op zich Zijn vrijheid beperkt en Hem tot on-god maakt. Maar de betrouwbaarheid van God is verankerd in de goddelijke natuur zelf. God handelt niet betrouwbaar omdat iets of iemand Hem daartoe dwingt, maar omdat Hij zelf opzettelijk en in vrijheid heeft verkozen om zo te handelen.

Dit betekent dat je kunt spreken van een soort absolute macht, die verwijst naar de mogelijkheden die God had, voor Hij enige handeling of ordening van de wereld had gekozen, maar ook van een geordineerde macht van God die verwijst naar de stand van zaken nu, waarin de orde weerspiegelt is, die God heeft vastgesteld. Dit zijn niet twee mogelijkheden die God nu nog heeft, Het zijn verschillende momenten in de heilsgeschiedenis. We hebben te maken met de manier waarop God nu de dingen ordent.
Dit onderscheid is moeilijk maar wel belangrijk. Daarom ga ik er nog wat dieper op in.

Neem nu een eerste situatie waarin God alle mogelijkheden voor Hem ziet, bijvoorbeeld al of niet de wereld te scheppen. God kan voor alle mogelijkheden kiezen, dat is de absolute macht van God. Maar eens de mogelijkheid gekozen en tot stand gebracht komen we in een situatie van geordineerde almacht van God. Een situatie waarin zijn almacht beperkt is door zijn eigen besluit.

Wat ik bedoel is dat God wanneer God bepaalde keuzen maakt, Hij moet besluiten om andere besluiten niet te actualiseren. Het kiezen van het ene is het verwerpen van het andere. Zodra God ervoor kiest om de wereld te scheppen is de mogelijkheid om deze niet te scheppen terzijde gesteld. Dit betekent dat God ooit eens dingen kon doen die Hij nu niet meer kan doen. God had kunnen besluiten om de wereld niet te scheppen, maar Hij heeft die keuze opzettelijk verworpen. Die verwerping betekent dat die mogelijkheid nu niet meer openstaat.

Dit lijkt op het eerste gezicht tot een paradoxale situatie te leiden. Vanwege de goddelijke almacht is God nu niet meer in staat iets te doen. Door Zijn macht uit te oefenen heeft Hij zijn keuzen beperkt. Voor mij staat vast dat God niet alles kan. God heeft opzettelijk de mogelijkheden beperkt. Is dat een tegenstrijdigheid? Nee. Als God werkelijk alles kan doen, dan moet Hij zich ook kunnen verbinden aan een bepaald plan en daarbij blijven.

Volgens mijn mening is het zelfs zo dat ‘het kwade’ de tegenpool van wat God is, is ontstaan uit datgene wat God niet wil. Ik zie ‘het kwaad’ als een al even mysterieuze kracht die zijn oorsprong vindt in datgene wat God niet wilde toen Hij schiep. Dat ‘nietige’ is wat de wil van God weerspreekt. Het is niet ‘niets’, maar datgene wat dreigt met ‘vernietsen’, en dat dus een bedreiging is uit de doeleinden van God met de wereld. Datgene wat Gods plan tegenspreekt zowel met de wereld als met het leven van de individuele mens. Dit brengt ons bij verschillende entiteiten in de godenwereld, maar ook onder mensen.

De wereld zoals wij die nu kennen als organisch geheel is dynamisch en niet statisch; er gebeurt iets. De werkelijkheid is opgebouwd uit blokken van actuele entiteiten of actuele gebeurtenissen en wordt dus gekenmerkt door wording, verandering, gebeuren. Al deze entiteiten hebben een zekere vrijheid om zich te ontwikkelen en beïnvloedt te worden door hun omgeving. Het proces van ontwikkeling wordt dus afgeschilderd tegen een achtergrond van blijvende orde, die beschouwd wordt al een voor groei onmisbaar regelend principe. Zo is ook God een entiteit, van andere entiteiten te onderscheiden, omdat Hij niet alleen almachtig is maar ook onvergankelijk. Andere entiteiten zijn van beperkte duur; God is permanent.

Het oorzakelijk verband, tussen Goed en kwaad is dus niet een kwestie van entiteiten die gedwongen zijn op een bepaalde manier van handelen; het is een kwestie van invloed en overreding. Entiteiten beïnvloeden elkaar, maar dan op een ‘dipolaire wijze’, mentaal en fysiek. Dit geld ook voor God. God kan alleen ‘overredend’ handelen, binnen de grenzen van het proces zelf. God ‘houdt zich aan de regels’ van het proces. Zoals God andere entiteiten beïnvloedt zo wordt Hij zelf door hen beïnvloed. God is een mede-lijdend God die ons begrijpt.
Deze manier van denken, geeft dan ook meteen een verklaring aan het natuurlijk kwaad zoals aardbevingen, hongersnoden en andere natuurrampen. God kan alleen pogen het proces van binnenuit, door overreding of aantrekkingskracht, te beïnvloeden. Iedere entiteit geniet een zekere mate van vrijheid en creativiteit, en God kan die niet doorbreken. Het is zo dat de individuele componenten van de wereld, vrij zijn om goddelijke pogingen tot beïnvloeding of overreding te negeren. Zij zijn niet verplicht om God te gehoorzamen. God is dus noch voor het morele, noch voor het natuurlijke kwaad verantwoordelijk.


Paulus.

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Vrijwel elke christelijke geloofsbelijdenis begint met: “Ik geloof in God de Almachtige…” en jullie hebben gelijk dat dit gegeven een onmiskenbaar onderdeel van het traditioneel christelijk geloof is. Maar wat betekent het dat God ‘almachtig’ is. Het dagelijks spraakgebruik dicteert het zo: “Als God almachtig is, dan kan Hij alles”.

Natuurlijk is dit niet zo. Hij kan geen vierkante cirkel maken of een ronde driehoek; dat is met zichzelf in tegenspraak. Maar de idee van Gods almacht lijkt wel in te houden, dat Hij alles kan wat niet duidelijk met zichzelf in tegenspraak is.

Een subtieler probleem is aan de orde in een andere vraag: kan God een steen scheppen die zo zwaar is dat hij hem niet kan optillen? Als Hij zo’n steen niet kan scheppen dat is Hij niet almachtig, maar als Hij het wel zou kunnen, zou God ook niet de Almachtige zijn, want Hij kan de steen niet opheffen.

Zulke logische verkenningen zijn onmisbaar waardevol, omdat ze laten zien hoe moeilijk het is om over God te spreken. Een van de belangrijkste regels van de theologie is dat men zich zorgvuldig rekenschap heeft van wat woorden betekenen. Woorden met een bepaalde algemene betekenis hebben soms specifieke, subtiele of genuanceerde betekenis in een theologische context. ‘Almacht’ is daar een uitstekend voorbeeld van.

Kijk, je zou nu kunnen zeggen: “ Als God goed is, dan zou Hij zijn schepselen volmaakt gelukkig willen zien, en als Hij almachtig is, kan hij doen wat Hij wil. Maar de schepselen zijn niet gelukkig dus; God is niet goed, of niet almachtig, of geen van beide.”

Maar deze redenering is gebaseerd op een verkeerd beeld van Gods almacht en eigenlijk lijkt het wel een beetje op het eerste voorbeeld van de vierkante cirkel. Ik leg uit waarom.

Almachtig zijn betekent niet dat je alles kan. Zodra God gekozen heeft om bepaalde dingen te doen of te laten zijn andere mogelijkheden uitgesloten. Een almachtige God, in de zin van een God die alles kan, is niet voor logica vatbaar. Sommigen zullen zeggen dat God ons verstand te boven gaat, wat ik uiteraard onderschrijf, maar toch geloof ik dat men het geloof ook door de rede kan onderzoeken.

Als je zegt: “God kan een schepsel een vrije wil geven en tegelijkertijd die vrije wil onthouden, slaag je er niet in om iets van betekenis over God te zeggen. Zinloze woordcombinaties, krijgen niet plotseling zin omdat wij er de woorden ‘God kan’ voorzetten. Het blijft waar dat alle ‘dingen’ mogelijk zijn bij God: maar de intrinsieke onmogelijkheden zijn geen ‘dingen’ maar ‘nietsen’.

God kan dus niets doen wat logisch onmogelijk is. Maar ik ga nog verder: God kan niets doen wat in tegenspraak is met zijn goddelijke natuur. Het is niet alleen de logica, maar het is Gods natuur zelf, waar door Hij sommige dingen niet kan doen.

Almacht in de spreekwoordelijke betekenis, van de macht om alles te kunnen, is niet noodzakelijker wijs iets goed. Als God op die manier almachtig was, zou hij kunnen liegen of onrecht plegen. Maar het is zonneklaar dat dit niet overeenkomt met de christelijke opvatting over God.

Ik bedoel dit. Er wordt vaak gezegd dat God almachtig is. Maar het is moeilijk te begrijpen waarom, omdat het onzeker is, wat er bedoeld wordt, wanneer men zegt ‘God kan alles doen’… Als we zeggen dat God almachtig is, omdat Hij alles kan doen waar toe Hij in staat is, hebben we een cirkelredenering; dan zeggen we niets meer dan dat God almachtig is omdat Hij almachtig is…. Zondigen is tekortschieten in een volmaakte handeling. Kunnen zondigen is dus een tekort kunnen schieten in een handeling, het heen niet strookt met almacht. Juist omdat God almachtig is kan Hij niet zondigen.

Je zou nu kunnen zeggen dat God in zijn diepste wezen eigenlijk onderworpen is aan een factor, die hem dwingt om betrouwbaar te handelen. Wat dan weer op zich Zijn vrijheid beperkt en Hem tot on-god maakt. Maar de betrouwbaarheid van God is verankerd in de goddelijke natuur zelf. God handelt niet betrouwbaar omdat iets of iemand Hem daartoe dwingt, maar omdat Hij zelf opzettelijk en in vrijheid heeft verkozen om zo te handelen.

Dit betekent dat je kunt spreken van een soort absolute macht, die verwijst naar de mogelijkheden die God had, voor Hij enige handeling of ordening van de wereld had gekozen, maar ook van een geordineerde macht van God die verwijst naar de stand van zaken nu, waarin de orde weerspiegelt is, die God heeft vastgesteld. Dit zijn niet twee mogelijkheden die God nu nog heeft, Het zijn verschillende momenten in de heilsgeschiedenis. We hebben te maken met de manier waarop God nu de dingen ordent.
Dit onderscheid is moeilijk maar wel belangrijk. Daarom ga ik er nog wat dieper op in.

Neem nu een eerste situatie waarin God alle mogelijkheden voor Hem ziet, bijvoorbeeld al of niet de wereld te scheppen. God kan voor alle mogelijkheden kiezen, dat is de absolute macht van God. Maar eens de mogelijkheid gekozen en tot stand gebracht komen we in een situatie van geordineerde almacht van God. Een situatie waarin zijn almacht beperkt is door zijn eigen besluit.

Wat ik bedoel is dat God wanneer God bepaalde keuzen maakt, Hij moet besluiten om andere besluiten niet te actualiseren. Het kiezen van het ene is het verwerpen van het andere. Zodra God ervoor kiest om de wereld te scheppen is de mogelijkheid om deze niet te scheppen terzijde gesteld. Dit betekent dat God ooit eens dingen kon doen die Hij nu niet meer kan doen. God had kunnen besluiten om de wereld niet te scheppen, maar Hij heeft die keuze opzettelijk verworpen. Die verwerping betekent dat die mogelijkheid nu niet meer openstaat.

Dit lijkt op het eerste gezicht tot een paradoxale situatie te leiden. Vanwege de goddelijke almacht is God nu niet meer in staat iets te doen. Door Zijn macht uit te oefenen heeft Hij zijn keuzen beperkt. Voor mij staat vast dat God niet alles kan. God heeft opzettelijk de mogelijkheden beperkt. Is dat een tegenstrijdigheid? Nee. Als God werkelijk alles kan doen, dan moet Hij zich ook kunnen verbinden aan een bepaald plan en daarbij blijven.

Volgens mijn mening is het zelfs zo dat ‘het kwade’ de tegenpool van wat God is, is ontstaan uit datgene wat God niet wil. Ik zie ‘het kwaad’ als een al even mysterieuze kracht die zijn oorsprong vindt in datgene wat God niet wilde toen Hij schiep. Dat ‘nietige’ is wat de wil van God weerspreekt. Het is niet ‘niets’, maar datgene wat dreigt met ‘vernietsen’, en dat dus een bedreiging is uit de doeleinden van God met de wereld. Datgene wat Gods plan tegenspreekt zowel met de wereld als met het leven van de individuele mens. Dit brengt ons bij verschillende entiteiten in de godenwereld, maar ook onder mensen.

De wereld zoals wij die nu kennen als organisch geheel is dynamisch en niet statisch; er gebeurt iets. De werkelijkheid is opgebouwd uit blokken van actuele entiteiten of actuele gebeurtenissen en wordt dus gekenmerkt door wording, verandering, gebeuren. Al deze entiteiten hebben een zekere vrijheid om zich te ontwikkelen en beïnvloedt te worden door hun omgeving. Het proces van ontwikkeling wordt dus afgeschilderd tegen een achtergrond van blijvende orde, die beschouwd wordt al een voor groei onmisbaar regelend principe. Zo is ook God een entiteit, van andere entiteiten te onderscheiden, omdat Hij niet alleen almachtig is maar ook onvergankelijk. Andere entiteiten zijn van beperkte duur; God is permanent.

Het oorzakelijk verband, tussen Goed en kwaad is dus niet een kwestie van entiteiten die gedwongen zijn op een bepaalde manier van handelen; het is een kwestie van invloed en overreding. Entiteiten beïnvloeden elkaar, maar dan op een ‘dipolaire wijze’, mentaal en fysiek. Dit geld ook voor God. God kan alleen ‘overredend’ handelen, binnen de grenzen van het proces zelf. God ‘houdt zich aan de regels’ van het proces. Zoals God andere entiteiten beïnvloedt zo wordt Hij zelf door hen beïnvloed. God is een mede-lijdend God die ons begrijpt.
Deze manier van denken, geeft dan ook meteen een verklaring aan het natuurlijk kwaad zoals aardbevingen, hongersnoden en andere natuurrampen. God kan alleen pogen het proces van binnenuit, door overreding of aantrekkingskracht, te beïnvloeden. Iedere entiteit geniet een zekere mate van vrijheid en creativiteit, en God kan die niet doorbreken. Het is zo dat de individuele componenten van de wereld, vrij zijn om goddelijke pogingen tot beïnvloeding of overreding te negeren. Zij zijn niet verplicht om God te gehoorzamen. God is dus noch voor het morele, noch voor het natuurlijke kwaad verantwoordelijk.


Paulus.

Laten we het kort houden, In die visie is jullie would-be Schepper blijkbaar selectief transcendent... Als het maar in het kraampje past.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Laten we het kort houden, In die visie is jullie would-be Schepper blijkbaar selectief transcendent... Als het maar in het kraampje past.

Ik dacht eerder het omgekeerde bewezen te hebben.

God mag almachtig zijn van jou, als je daarmee kan aantonen, dat er iets scheef zit. Anders niet.

Een ernstig nadenken over die almacht is er voor de rest niet bij.

Paulus.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

- werden om en bij de 12.000 heksen vermoord.
-werden in 1209 20.000 mensen vermoord in Beziers in de strijd tegen de Katharen
-worden in 1210 140 katharen verbrand
-1 maart 1562 worden 23 Hugenoten vermoord, en 200 verwond
-in de ST Bartholomeusnacht worden honderden Hugenoten vermoord, in de maanden die volgden zou dat aantal oplopen tot 110.000. De daders kregen algemene amnestie.
-in 1348 worden in pogroms tegen joden 4000 joden vermoord in Mainz, Stuttgart, Ulm,...
-in 1905 worden te Odessa tussen de 450 en de 2500 (!) joden vermoord in een pogrom.
-Tijdens het zogenaamde dispuut van Valladolid, zal Bartolomeus de las Casas (een dominicaan) de Paus adviseren om zwarten als slaven naar Amerika te vervoeren.
-de nazi's droegen de leuze "Gott mit uns" op hun koppelriem
- Franco beschouwde zijn opstand tegen de verkozen regering als een Kruistocht. Hij liet zich bijstaan door priesters, die de carlisten zegenden voor ze ten strijde trokken. In totaal sneuvelden rond een miljoen mensen tijdens de oorlog, en later werden er nog 190.000 doodstraffen uitgesproken en uitgevoerd. telkens met goedkeuring van de Kerk.
-tussen 1618 en 1648 is Europa ondergedompled in de Dertigjarige Oorlog tussen Katholieken en Protestanten. Zowat 20% van Duitsland kwam toen om.


Allemaal in Gods naam.

ik vind mensen met een onvolgroeid godsbeeld altijd een beetje kinderlijk ...

kijk, ofwel geloof je dat god in elke mens is (en dus de duivel ook) maw god is het goede in jou en ook in mij (ik en jij wij zijn dus god) maar de duivel is het slechte in jou en ook in mij (wij zijn dus ook de duivel) ...

ofwel blijft god natuurlijk de dirigent die op een wolkske zit en alles regelt zeker ?

dat laatste is natuurlijk ook het makkelijkste godsbeeld, als je unbedingt atheist wil blijven ...

een beetje geestelijke uitdaging kan geen kwaad vind ik.

[RodeLantaarn]

Oorspronkelijk geplaatst door okke

Slachtoffers uit gods naam op dit moment ook iets te weinig om de wereldbevolking onder controle te komen.

En ik denk niet dat alles in het honderd zal lopen. Calamiteiten en rampen kunnen enorme gaten slaan in samenlevingen, zoals de Spaanse Griep deed in 1918 en 1919 (naar schatting 20 tot 100 miljoen doden), of de Zwarte Dood in 1347-1351 (naar schatting overleed een derde van alle Europeanen).

De medische wetenschap blijft zich ontwikkelen, maar een ziekte als de vogelgriep of een autoimmuunziekte zou plots tot een pandemie kunnen uitgroeien.

bemerk wel dat de zwarte dood er in de eerste plaats kwam omdat de kerk water als onhygiënisch beschouwde.

[okke]

Oorspronkelijk geplaatst door RodeLantaarn

bemerk wel dat de zwarte dood er in de eerste plaats kwam omdat de kerk water als onhygiënisch beschouwde.

Probeer je hier de zwarte piet aan de kerk toe te spelen?

[driewerf]

Bij het nalezen vna de ze draad:
geen enkel gelovige, buiten Paulus, heeft zelfs maar geprobeerd om hierop te antwoorden.
triestig, dat jullie Schepper niet beter verdedigen.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Natuurlijk is dit niet zo. Hij kan geen vierkante cirkel maken of een ronde driehoek; dat is met zichzelf in tegenspraak. Maar de idee van Gods almacht lijkt wel in te houden, dat Hij alles kan wat niet duidelijk met zichzelf in tegenspraak is.

Een subtieler probleem is aan de orde in een andere vraag: kan God een steen scheppen die zo zwaar is dat hij hem niet kan optillen? Als Hij zo’n steen niet kan scheppen dat is Hij niet almachtig, maar als Hij het wel zou kunnen, zou God ook niet de Almachtige zijn, want Hij kan de steen niet opheffen.

dat zijn eerder papradoxen, om het begrip Almachtig mee te counteren. Op zich zeggen ze niks over god. Maar ze zijn wel nuttig om sommige claims van gelovien mee te counteren.

Kijk, je zou nu kunnen zeggen: “ Als God goed is, dan zou Hij zijn schepselen volmaakt gelukkig willen zien, en als Hij almachtig is, kan hij doen wat Hij wil. Maar de schepselen zijn niet gelukkig dus; God is niet goed, of niet almachtig, of geen van beide.”

Maar deze redenering is gebaseerd op een verkeerd beeld van Gods almacht en eigenlijk lijkt het wel een beetje op het eerste voorbeeld van de vierkante cirkel. Ik leg uit waarom.

Nochtans, in het OT komt hij regelmatig tussen, om Abraham te beletten zijn zoon te offeren, om de Egyptenaren te vermoorden aan de Rode Zee, etc. Waarom komt hij dan nu niet meer tussen?

Almachtig zijn betekent niet dat je alles kan. Zodra God gekozen heeft om bepaalde dingen te doen of te laten zijn andere mogelijkheden uitgesloten. Een almachtige God, in de zin van een God die alles kan, is niet voor logica vatbaar. Sommigen zullen zeggen dat God ons verstand te boven gaat, wat ik uiteraard onderschrijf, maar toch geloof ik dat men het geloof ook door de rede kan onderzoeken.

En Luc154 maar zeggen dat god boven de natuurwetten staat. Wat zal het zijn?

Almacht in de spreekwoordelijke betekenis, van de macht om alles te kunnen, is niet noodzakelijker wijs iets goed. Als God op die manier almachtig was, zou hij kunnen liegen of onrecht plegen. Maar het is zonneklaar dat dit niet overeenkomt met de christelijke opvatting over God.

Maar niks belet hem om het toch te doen. O en terzijde, vind je dan de behandeling van Job zo rechtvaardig? Hem zijn kuddes, zijn kinderen afnemen, gewoon als gokspelletje tussen god en de duivel?

Paulus.

driewerf

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Bij het nalezen van deze draad:
geen enkel gelovige, buiten Paulus, heeft zelfs maar geprobeerd om hierop te antwoorden.

Het is inderdaad gemakkelijker om te klagen en te verwijzen naar niet ter zake doende onderwerpen, dan om de argumenten te weerleggen.

[longhorn]

Oorspronkelijk geplaatst door driewerf

Bij het nalezen vna de ze draad:
geen enkel gelovige, buiten Paulus, heeft zelfs maar geprobeerd om hierop te antwoorden.
triestig, dat jullie Schepper niet beter verdedigen.

Toen ik in Afrika vrijwilligerswerk deed voor een Vlaamse pater was ik verstomd en vol bewondering voor wat die mens daar in zijn eentje verwezenlijkt had op 25 jaar, drinkbaar water, scholing, aangeleerde hygiene, landbouw, betere huisvesting...Met andere woorden levens gered en mensen een toekomst gegeven. Mag ook wel eens gezegd worden dat de kerk ook veel goeds doet.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Toen ik in Afrika vrijwilligerswerk deed voor een Vlaamse pater was ik verstomd en vol bewondering voor wat die mens daar in zijn eentje verwezenlijkt had op 25 jaar, drinkbaar water, scholing, aangeleerde hygiene, landbouw, betere huisvesting...Met andere woorden levens gered en mensen een toekomst gegeven. Mag ook wel eens gezegd worden dat de kerk ook veel goeds doet.

Ik denk eerder dat die pater gewoon een goede slimme mens was en dat dit weinig te maken had met zijn geloof in de heilige geest.