Soevereiniteitszever

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Maar dan kan je niet met dubbele meerderheden werken, want zo behoudt elk land zijn veto.

Een veto houdt iets tegen. Een exit-optie zegt 'ik doe niet mee'. Compleet iets anders.

Als je dat niet begrijpt; vraag maar aan de VN veiligheidsraad of zij die daar een veto hebben die 'evengoed' zouden willen inruilen voor een exitoptie. Kijk dan naar hun reactie. Kom dan nog eens beweren dat het eigenlijk toch hetzelfde is; dat ze eigenlijk toch hun veto 'behouden'.

[<!-- / message -->]

Ge moogt altijd wat literatuur aanhalen ?

Laat ons met de bijbel beginnen ? Want dat is het zelfde principe. Een boek voor mensen die geen eigenheid kunnen vormen en onderhouden.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door <!-- / message -->

Ge moogt altijd wat literatuur aanhalen ?

Laat ons met de bijbel beginnen ? Want dat is het zelfde principe. Een boek voor mensen die geen eigenheid kunnen vormen en onderhouden.

Het verbaast me niets dat jij voor een anti-rationeel discours kiest.

[<!-- / message -->]

Zich baseren op een boek is anti-rationeel ?

Er zijn u velen voorgegaan. Bijvoorbeeld Vincent De Roeck.
http://vincentderoeck.blogspot.com/2...55706062970021

[Geert C]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Sorry; maar dat is wel degelijk newspeak. Ik kan mij geen enkele theoreticus of politicoloog herinneren die ooit democratisch deficit op dié manier heeft geïnterpreteerd. Democratisch deficit betekent zover ik weet al altijd 'de overheid doet iets, waar de meerderheid eigenlijk niet mee akkoord gaat', 'er is een discrepantie tussen wat er gedaan wordt en wat er gewenst wordt', 'er is een principal/agent probleem op wat de agent doet en wat de principal wenst', etc. De interpretatie 'een kleine minderheid kan iets tegenhouden, dus is er een democratisch deficit' heb ik nu eens echt nog nooit gehoord.

Ik hoop dat je beseft dat het rode slechts een herformulering van het groene is, toch in dit geval.

Laat ik eens een puur hypothetisch voorbeeld geven:
In systeem A wordt met dubbele meerderheid de grondwet gewijzigd, er is een referendum en de uitslag is 60% voor de wijziging over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten, de grondwet wordt dus gewijzigd. In systeem B wordt met unanimiteit de grondwet gewijzigd, hoewel er ook hier een uitslag is van 60% voor over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten wordt er aan de vereiste unanimiteit niet voldaan omdat er in 2 lidstaten tegen het voorstel wordt gestemd en dus wordt de wijziging verworpen.

In welk van deze twee systemen is er "een discrepantie tussen wat er gedaan wordt en wat er gewenst wordt"?

Ge moogt altijd wat literatuur aanhalen die dat op die manier invullen, maar het zou me ten zeerste verbazen als je dat zou kunnen. Dat is gewoon niet de gangbare definitie van 'democratisch deficit'.

Een democratisch deficit kan verschillende vormen aannemen.

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Een veto houdt iets tegen. Een exit-optie zegt 'ik doe niet mee'. Compleet iets anders.

Als je dat niet begrijpt; vraag maar aan de VN veiligheidsraad of zij die daar een veto hebben die 'evengoed' zouden willen inruilen voor een exitoptie. Kijk dan naar hun reactie. Kom dan nog eens beweren dat het eigenlijk toch hetzelfde is; dat ze eigenlijk toch hun veto 'behouden'.

Dan gaat hetzelfde op: een individuele lidstaat kan zijn veto stellen tegen (haar eigen) deelname aan een project dat bij dubbele meerderheid zou zijn goedgekeurd? Dan is er gewoon geen dubbele meerderheid, dan is er de facto nog steeds unanimiteit nodig.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Ik hoop dat je beseft dat het rode slechts een herformulering van het groene is, toch in dit geval.

Ge hebt een punt dat het zo gelezen kan worden. Ge snapt echter ook wel dat dat maar is omdat je het wilt lezen.

Laat ik eens een puur hypothetisch voorbeeld geven: in systeem A wordt met dubbele meerderheid de grondwet gewijzigd, er is een referendum en de uitslag is 60% voor de wijziging over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten). In systeem B wordt met unanimiteit de grondwet gewijzigd, hoewel er ook hier een uitslag is van 60% voor over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten wordt er aan de vereiste unanimiteit niet voldaan omdat er in 2 lidstaten tegen het voorstel wordt gestemd en dus wordt de wijziging verworpen. In welk van deze twee systemen is er "een discrepantie tussen wat er gedaan wordt en wat er gewenst wordt"?

Niets houdt die 25 tegen om zonder die 2 anderen verder te gaan. Er is dus geen enkele noodzakelijke discrepantie tussen wat er gedaan wordt en wat er gewenst wordt.

Als het voorstel ging over de uitroeien van alle rosharigen tussen de 20 en de 22 jaar; zou je dan ook zitten zwaaien met een democratisch deficit? Natuurlijk niet. Omdat dit geen voorbeeld van een democratisch deficit is. Gewoon een voorstel van iets dat jij niet leuk vindt.

Ik heb echt nog nooit iemand horen zeuren over een democratisch deficit omdat de meerderheid niet consequent zijn wil kon doordrijven. Nog nooit.

eficit kan verschillende vormen aannemen.

En die interpretatie van jou is complete newspeak.

Dan gaat hetzelfde op: een individuele lidstaat kan zijn veto stellen tegen (haar eigen) deelname aan een project dat bij dubbele meerderheid zou zijn goedgekeurd? Dan is er gewoon geen dubbele meerderheid, dan is er de facto nog steeds unanimiteit nodig.

Als je iedereen aan boord wilt, is er inderdaad unanimiteit nodig. Maar dat ene land kan helemaal niet de beslissing van de andere landen om dat beleid aan te nemen tegen houden. Ergo: geen veto.

[AdrianHealey]

We concluderen dat 'een democratisch deficit' betekent, in de ogen van Geert, dat de meerderheid niet zijn wil mag doordrijven. Daaruit volgt inderdaad logischerwijze dat soevereniteit van lidstaten wel eens kan betekenen dat de EU 'een democratisch deficit' zal hebben.

We concluderen verder dat indien we een democratisch deficit definieren zoals het doorgaans gebeurt, i.e. dat de overheid zaken doet waar er geen (of onduidelijke) steun voor is, dit geen enkel probleem vormt om zowel de soevereniteit van de lidstaten te waarborgen als de democratische legitimiteit van beslissingen op het niveau van de EU te waarborgen.

Althans: in theorie. In de praktijk spelen alle buiten-institutionele democratische problemen die zich op het niveau van de lidstaten spelen, zich nog eens driedubbel zo hard af op het niveau van de EU. Maar laten we ons hier beperken tot de institutionele problematiek; dat is al erg genoeg.

[AdrianHealey]

En nu ga ik belangrijker doen voor vandaag.

[Geert C]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En nu ga ik belangrijker doen voor vandaag.

Uw conclusies zijn fout. Gij wilt natuurlijk horen dat ik het begrip "democratisch deficit" definieer als "de meerderheid mag zijn wil niet doordrijven", maar dat doe ik niet (hoegenaamd niet zelfs). Ik erken wel dat één van de democratische tekortkomingen van de huidige Europese structuur de unanimiteitsvereiste is. Er zijn nog vele andere democratische tekortkomingen, maar de unanimiteitsvereiste (voor verdragswijzigingen/grondwetswijzigingen) is wel een structurele tekortkoming waaraan, volgens mij, enkel binnen een federaal bestel kan worden tegemoetgekomen. Ik definieer het begrip "democratisch deficit" niet anders, maar misschien breder.

Nu ga ik ook belangrijkere zaken doen. Nog een prettige dag.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Geert C

Uw conclusies zijn fout. Gij wilt natuurlijk horen dat ik het begrip "democratisch deficit" definieer als "de meerderheid mag zijn wil niet doordrijven", maar dat doe ik niet (hoegenaamd niet zelfs).

Jawel; heel duidelijk zelfs.

Laat ik eens een puur hypothetisch voorbeeld geven: in systeem A wordt met dubbele meerderheid de grondwet gewijzigd, er is een referendum en de uitslag is 60% voor de wijziging over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten). In systeem B wordt met unanimiteit de grondwet gewijzigd, hoewel er ook hier een uitslag is van 60% voor over de gehele bond en een meerderheid voor in 25 van de 27 lidstaten wordt er aan de vereiste unanimiteit niet voldaan omdat er in 2 lidstaten tegen het voorstel wordt gestemd en dus wordt de wijziging verworpen.

[kelt]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

http://www.elsevier.nl/web/10239971/...p-het-spel.htm

De Duitsers zeveren nu ook al. Dit keer gaat het over soevereiniteit. Kan je soevereiniteit eten? Nee toch. Het gaat er om hoe je sterk kunt staan in een globaliserende wereld. Hoe je je welvaart en je welzijn kunt verdedigen. Dat is het brood waarom het gaat.

"Duitsland" is een sterk merk,daaraan kan het nauwelijks liggen....

Belangrijkste punt is dat het Duitse volk de kans moet krijgen om in elke en iedere stap in de verder integratie van de EU geraadpleegd te worden.(dat geldt bij uitbreiding voor ieder volk in de EU)...Want de grondwetten en de grondrechten en de soevereiniteitsbeginsels van de deelstaten(-volkeren) van de EU kunnen niet zomaar ondergeschoffeld worden tenzij de bevolking dat zo beslist!


Dat is dus alweer iets dat gemist is in de recente EU-parlementsverkiezingen (remember...anyone? ).De enigen die hun punt daaromtrent tenminste duidelijk maken zijn uitgerekend de Euro-sceptici,aangevoerd door een louche bende Britten....

Waarom is men zo bang om het te VRAGEN aan de kiezers overal?

[corse]

Alternatief:

Elk alternatief, hoe eigenaardig het voor ons ook lijkt moet een kans krijgen om zich te ontwikkelen en ontplooien op onze planeet, dan pas kunnen we ons menswaardig achten, dit met respect voor andere systemen en culturen en zonder deze te verstoren en vooral zeker hun soevereiniteit te leren respecteren.

Een minder goed systeem kan plots evolueren naar een zeer goed systeem, als het maar de kans krijgt om te evolueren, deze verscheidenheid maakt ons uniek.

We moeten voorkomen dat vrijmarkt monopoliseert, dit ontaard in arm en rijk en een milieucatastrofe wat nu het geval is!

De huidige vrijmarktmonocultuur waarvan niemand kan bevestigen dat dit het beste of ideale systeem op onze planeet is.
Monocultuur en monopolisering van systemen lijden naar de ondergang.

We hebben dringen nood aan alle soorten van alternatieven waarvan we in een later stadium kunnen leren!

Het huidige vrijmarktsysteem moet dringend beconcurreerd worden, dit is het doel van alle alternatieve systemen of tegenpolen.

Individuen staan nooit los van hun politieke of economische systemen, tradities of hun omgeving, dit benadrukt tegelijkertijd ook het feit dat deze inbedding (geconditioneerdheid) nooit mag leiden tot onderdrukking van het kritische denken, verbeeldingskracht en openheid voor andere levensstijlen.
Het goede uit andere levensstijlen benutten brengt een samenleving dichter bij een meer ideale manier van leven.

Een voorbeeld als Cuba, waar de mens zich integreert in het ecologisch geheel, een respectabel alternatief voor vrijmarkteconomie waar hij de allesvernietigende ecologische factor is! http://www.happyplanetindex.org/list.htm http://www.cubavibra.com/Video/index.php

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Los van het feit dat het perfect zou kunnen dat de EU verantwoording aflegt aan én de bevolking van de lidstaten én aan de 500 miljoen burgers in zijn geheel,

Laat dit nu net de definitie zijn van federalisme. Ook hier doet je blinde arrogantie je intelligentie de das om.

[Nestor Burma]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Kan je soevereiniteit eten?

Zelfs een blinde kan dat eten.

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Nestor Burma

Zelfs een blinde kan dat eten.

Nogmaals: waar het op neerkomt is dat ieder van ons een idee heeft over het 'goede leven'. Bij dat idee zal zeker een bepaald welvaartsniveau horen, maar ook een aantal andere zaken, zoals gezondheid, vrijheid, veiligheid. Als je voor jezelf heb vastgesteld wat nodig is om jouw idee van het goede leven te bereiken, kan je je afvragen hoe het concept van soevereiniteit daar in past. Voor sommigen zal soevereiniteit zeker hoge prioriteit hebben. Als je samen met een andere Vlaming zaken kan beslissen is dat veel beter dan wanneer je dat samen met een Hollander zou moeten doen. Hollanders zijn gierige, arrogante kaaskoppen. Ik geloof daar niet zo in. Ik geloof niet dat Hollanders zo zijn; ik denk dat je best samen zaken met hen kan beslissen.

Waar ligt dan de grens? Welke anderen kan je er dan nog bij betrekken? Dat is moeilijk aan te geven. Wat ik wel vaststel dat als je niet in een grote groep samenwerkt, er mensen buiten die groep staan, die ook weer verenigd zijn, door hun grote aantal en economische kracht, in feite in grote mate jouw lot bepalen. De Amerikaanse politiek heeft gezorgd voor de kredietcrisis en heeft in Europa gevolgen gebracht. Ik wil dat ik zelf mee kan werken om die problemen op te lossen. Maar dan moet een grote groep van Europeanen instemmen met Europese economische politiek. Dan valt er voor Europa een snelle oplossing van de economische crisis te bereiken. En niet lange tijd in een economische crisis verkeren, is een van de wensen die ik heb ten aanzien van mijn 'goede leven'.

[corse]

Sjaax,

De essentie en de zin van het leven:

We hebben geleerd hoe het leven ontstaat, maar niet hoe te leven.
Homosapiens wat niet meer betekent als: de denkende mens of de verstandige mens, het verschil tussen mens en dier is zijn denken en het overwinnen van zijn extreme instincten en driften, dit kan enkel door de ontwikkeling van de neocortex, het bewust leren omspringen en het beheersen van instincten en driften is de ideale weg.
Het bewustzijn verruimen, dit om de essentie van het leven te benaderen en daardoor een zinvoller en meer tevredenen leven te kunnen genieten.
De neocortex-cerebri is het meest complexe deel van het brein, het onderscheid ons van andere zoogdieren en neemt 85% van de breinmassa in beslag.
Deze omgeving controleert talen, leren, geheugenopslag, rationeel denken, abstractie, fantasie enz, ongemanipuleerde informatie verhoogt het bewustzijn.
Het belangrijkste doel van het leven is zich bezig te houden met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.

De essentie of de zin van het leven, daar waar het allemaal om draait is eigelijk:

De geschikte partner met voldoende wederzijdse liefde en respect, wonen, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor een goede opvoeding van kind(eren), studies, sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, ethische en morele waarden respecteren.

Geluk uit zich doormiddel van:

Levensvreugde, vrolijkheid, vriendelijkheid, spontaniteit, tevredenheid, zorgeloosheid, ontspannen gevoel, vertrouwen, gezondheid, lachen, blijheid, genieten, respect, gezelligheid, gastvrijheid, fantasie en verbeelding, een vleugje humor, liefde en geliefd worden, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken in goed gezelschap maakt gelukzalig.
Samen met een ontspannen gevoel ontstaat het geluk en de beste ideeën, al deze samen is het geluksgevoel, het geluk bestaat uit al deze kleine stukjes.

Dit is het werkelijke welzijn van de mens, de zin van het leven, dit is levenskwaliteit in zijn hoogste vorm, het leven is de moeite waard.
De grootste tijd van het leven met deze dingen doorbrengen zorgt voor een menswaardig en tevreden bestaan.
Veel mensen zijn blind voor de echte dingen die het leven aangenaam maken en geloven in de vergankelijke materiele welvaart, reclame, overconsumptie en niet in welzijn, tevredenheid en geluk.
Geluk optimaliseert de levenskwaliteit en maakt het leven aangenaam (geboren om te leven!) de mens moet in de eerste plaats leren leven en genieten en zijn vooroordelen overboord gooien.
Al deze is een oefening tijdens welke het lichaam het gelukshormoon (endorfine) en het zelfbevestiginghormoon (serotonine) afscheidt.
We produceren (oxytocine) en (vasopressine) hormonen wanneer we aandacht, liefde en warmte krijgen.
Een prille relatie veroorzaakt hoge dosissen neutrofine het zogenaamde passie of kalverliefde hormoon, na gemiddeld twee jaar verdwijnt het hormoon neutrofine langzaam en maakt plaats voor oxytoxine het zogenaamde knuffel hormoon.
Dopamine veroorzaakt seksuele opwinding, het hormoon prolaktine remt na de geslachtsdaad de werking van dopamine af en zorgt voor rust en een goed gevoel.
Samen zorgen deze hormonen voor een beter immuunsysteem en voor een langer, gezonder en gelukkiger leven, het vertrekpunt voor geluk is een evenwichtig en objectief zelfbeeld.

Om aan een relatief stabiel geluk tegemoet te komen heeft de mens bepaalde noden:

Deze noden kunnen uiteraard door de samenleving in kaart gebracht worden.
In de eerste plaats heeft de politiek (via de ideologie) tot doel de weg vrij te maken voor deze noden of behoeften.
Deze behoeften worden ook wel eens welzijn en levensstandaard genoemd.
Levenstandaard beperkt zich niet tot materiele verworvenheden, de zin van het leven is levenskwaliteit in zijn hoogste vorm, “het welzijn”.
Uit onderzoek blijkt dat de factoren gezondheid, opleiding en welzijn in grote mate het geluk beïnvloeden, gezondheid is de belangrijkste factor.
De manier waarop men overdreven materiele zaken wil inschakelen om dit doel te bereiken is eigenlijk ondergeschikt, het einddoel is “geluk” en is belangrijk.
De mens duwt gemiddeld 50 jaar tegen de deur van het geluk, dan pas komt hij tot het besef dat deze deur langs binnen open gaat.
In de kamer van het geluk hebben de demonen status, geld, roem, leugens, bedrog, egoïsme en eigenbelang geen toegang.
Sociale aspecten zoals familie, vrienden en een goede relatie bevorderen het geluk, (provocatie, ruziën, wraakgevoelens, scheldpartijen en focussen op kleine fouten maken ongelukkig)
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)
Het geluk van het leven hangt in grote maten af van de kwaliteit en kwantiteit van je gedachten, de hersenen zijn flexibel en passen zich voortdurend aan, dit tot op een bepaalde ouderdom.
Het ongelukkig zijn motiveert om gelukkig te worden, leren van andermans fouten sluit het maken van eigen fouten uit.
Cultuur en kinderen zijn de wortel van ons bestaan en brengen ons dan weer korter bij de essentie van het leven, de glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft.
De enige en enkele manier om onsterfelijk te kunnen zijn is door je kennis te delen en ze door te geven.
Onze kinderen zijn het bewijs dat we bestaan, want ook mijn DNA zit in hen, het is zoals een vingerafdruk, uniek en authentiek.
Onze kinderen kennis doorgeven, degelijk opvoeden en waarden doorgeven, dit vormt ondermeer de zin van ons bestaan.
Reizen is een belangrijke factor om te ontspannen en te leren van andere culturen en mensen, wat ook goed voor uzelf is, reizen is als een boek, wie niet reist leest enkel één bladzijde van dit boek.
Voldoende en goede sociale contacten zijn de sleutel tot oud worden en bevorderen de immuniteit, op deze wijze zijn onze genen voorgeprogrammeerd, aldus wetenschappers die een grondige studie maakte over de plaatsen op onze planeet waar mensen het oudst worden.
Individualisme gaat nogal eens dikwijls gepaard met eenzaamheid, wat tot één van de meest slepende ziekte van onze planeet wordt aanzien.

Tijd is het meest kostbare in een mensenleven:

Deze tijd ( ongeveer 27.000 dagen) moet men zo optimaal mogelijk gebruiken, tijd is dus de grootste luxe van een mensenleven.
Tijd moet de mens gebruiken om te doen en laten wat men zelf wil, waar en wanneer men wil, dit met respect voor de medemens en voor de natuur, dit is echte vrijheid, de rest is valse vrijheid.
Onbewuste kinderjaren, de jacht op geld en materiaal en de jaren boven de vijftig die ons fysisch langzaam aftakelen verminderen het optimale gebruik maken van deze tijd.
De effectieve optimale dagen zijn dus minder, ongeveer (15.000 dagen), wij allen leven maar tijdelijk in deze éne wereld.
We stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen.

De grootste tragedie van een mensenleven:

Deze is niet jong te sterven, maar de leeftijd van 80 jaar te bereiken zonder ooit echt geleefd te hebben.
We moeten ons niet zo zeer met de dood bezighouden maar wel met een zinvol leven, dat is de kunst van het leven.
Elke dag die voorbij gaat zonder zinvol te leven is een verloren dag, leven is genieten maar zeker niet enkel overleven.

Beperkte materiele zaken verwerven is een noodzaak, maar deze zeker niet ten koste van een half mensenleven.
Geluk is het gemeenschappelijk doel van de mensheid, het gemiddelde geluksgevoel is de laatste 50 jaar gedaald, meer mensen voelen zich ongelukkig, financies, inkomens en werkonzekerheid maakt mensen angstig, ongelukkig en depressief, te veel materiele waarden onderdrukken het geluk.
Mensen die focussen op geld, status, roem en materiele waarden zijn statistisch gezien ongelukkiger en hebben meer fysieke en psychische gezondheidsproblemen.
Het meest ongelukkig zijn mensen tussen de 25 en 50 jaar dit vooral door: leningen, bouwen, huur, voeding en energieprijzen, mobiliteitsproblemen, kinderen en carrière met stress enz.
De godin van vooruitgang, luxe, materialisme en tijd is in werkelijkheid een grote hoer die niet te verzadigen is.
Deze godin tracht ons zoveel mogelijk van de essentie van het leven af te houden, vb:
Beoordeel je succes aan wat je moet opgeven om het te bereiken en wat je moet opgeven om het te behouden.
Beoordeel materiele waarden in dienst van hun functie en niet enkel in dienst van hun schoonheid.
Schoonheid ontstaat meestal door de zuivering van overtolligheden.
In de laatste pyjama die men in het leven draagt zijn geen zakken.

Werken om te leven of leven om te werken?

Volgens de calvinistische principes (jaren 1500) is leven om te werken “het voorbeeld” van de ideale samenleving, de niet werkende schamen zich.
In 1500 leefde de mens in een manuele samenleving, nu 500 jaar later leven we in een geautomatiseerde samenleving.
De Calvinistische doctrine was natuurlijk in het leven geroepen om een primitief tijdelijk maatschappelijk systeem draaiende te houden.
Ons einddoel is een volledig geautomatiseerde economie, hier heeft de mens en zijn totale samenleving zijn hoogste doel bereikt, “zijn einddoel”.
De totale samenleving kan zich volledig wijden aan de essentie van het leven zelf.
Het uitbuiten van mens door mens gehoord hiermede tot het verleden.
Werken of economie is een tijdelijk middel, een werktuig, het mag geen doel op zich zijn, het is een noodzakelijk middel in de tijdsperiode waarin we nu leven!
Het is: “het einddoel” de volledig geautomatiseerde samenleving die de mens van hard labeur bevrijd, daardoor zelf zijn tijd kan indelen en doen en laten wat hij wil en daardoor echt vrij kan zijn. Laat ons duidelijk zijn, leven kan uiteraard niet enkel werken zijn, het is vooral “niet” de enige zaligmakende bezigheid.
Ongecoördineerd werken en ongecoördineerde consumptie veroorzaken verloren generaties die de zin van het leven gemist hebben.

Werken doet men in de eerste plaats voor zijn bestaan:

Primaire behoeften: (de noodzaak)

Wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie, tijd maken voor goede opvoeding van kinderen, studies, ethische en morele waarden respecteren enz.

Secundaire behoeften: (de zin van het leven)

Sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, enz.

Tertiaire behoeften: (voorzorg)

Voorzorg voor: werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, invaliditeit, ongeval, pensioen, kindergeld, laatste vangnet OCMW en de (Federatie van Voedselbanken tegen verspilling)

[corse]

Sjaaks,

Geluk is het gemeenschappelijk doel van de mensheid en niet enkel dat van u mijn beste!

[<!-- / message -->]

Liever zou ik hebben dat u niet meebeslist, al is er geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om u het meebeslissen te ontnemen.

Mijn haar gaat namelijk rechtstaan van uitspraken als: De Amerikaanse politiek heeft gezorgd voor de kredietcrisis en heeft in Europa gevolgen gebracht.

De Amerikaanse politiek is opgekocht door de bedrijfswereld. Via lobby's, dubbele mandaten, fondsenwerving, .. etc. De arm van bedrijven reikt tot in de vingertoppen van de politiek.

En mocht u nu opnieuw mogen beginnen met mensen zonder een geschiedenis. Met een verbod op persoonlijk bezit. Dan zou u kunnen starten door niet te beginnen met een soevereiniteit principe.

Maar dat kan u niet. Heel het menselijke doen en laten markeert grenzen. Bezittingen zijn afgelijnd. Talen lijnen af. Eetgewoonten lijnen af. Cultuur lijnt af. Vertrouwen lijnt af. Liefde lijnt af.

Soevereiniteit erkent dat de groep mensen binnen iets dat afgelijnd is deze grenzen in bezit kunnen nemen, onderhouden en bestendigen. Niet de mensen buiten wat afgelijnd is.

[corse]

Recht op vrije mening en meningsuiting.

"Het mooie van vrije meningsuiting is dat je altijd weer verrast wordt door de schaamteloosheid van degenen die haar willen beknotten, het denken mag zich nooit onderwerpen”


(Artikel 19 & 25) Democratie is een kwetsbare hoeveelheid mensenrechten, vrijmening is er een deel van!

§ Recht op vrije meningsuiting betekent dat een paar dingen gegarandeerd zijn bij wet.
§ In al die landen die zich - in de UNO - daartoe plechtig verbonden hebben.

§ Op dit moment zijn er 211 landen aangesloten in UNO-verband.

§ Voor ons gevoel is het de normaalste zaak van de wereld dat je niet de hele dag hoeft te letten op je uitspraken, dat je hardop durft te praten in de bus, trein, hotel, restaurant enz.

§ Het is de normaalste zaak dat je op een internetforum kan zeggen wat je wil, zonder weggecensureerd te worden.
Op Europees niveau zijn en worden wetgevingen gecreëerd om de vrijmening te bevorderen en internet censuur te bestraffen.
Het uit een internetforum bannen zonder recht op antwoord is uiteraard pure discriminatie, dictatuur en censuur.
Forum eigenaars en moderators gedragen zich vaak als hogepriesters die hun gedachten of ideologie beschouwen als een seculiere religie, met de forumregels als centrale geloofspunt die geen toetsing of alternatief verdragen.

§ Elke preventieve censuur is absoluut verboden door artikel 19 & 25.

§ Censuur is eigen aan extreem links of extreem rechts, vb: communisme, rechtsextremisme of neoliberalisme.
Zonder ergens bang voor te zijn, mag je in een discussie zeggen wat je stom of verkeerd vindt, zolang er maar geen discriminatie van medemensen bedoeld wordt, geen racisme wordt bedoeld, geen oorlog wordt gepromoot, geen geweld of pedofilie wordt gepromoot en geen religie of sekte worden opgedrongen.

§ Het is de normaalste zaak dat je telefoon niet wordt afgeluisterd, je computer niet gekraakt of gemanipuleerd wordt, dat je lezersbrieven in de krant kunt schrijven zonder dat je daarvoor meteen de gevangenis in gaat.

§ Recht op uiting van je mening betekent ook nog het recht om te betogen, te staken en zodoende te tonen achter welke idealen je staat en voor welke belangen je opkomt, dit zonder mishandeld en geslagen te worden door agenten of overheidsvechtmachines.
Vakbonden zijn de vertegenwoordigers van de zwakste en minst financiële klasse en hebben daardoor meer mogelijkheden.

§ De dragers van een spandoek of een bord worden niet door agenten of overheidsvechtmachines in de gevangenis geworpen.

§ Recht op uiting van je mening betekent, dat je niet door inlichtingendiensten geviseerd, agressief behandeld of gedood wordt voor je meningsvrijheid, op deze fragiele fundamenten is onze democratie gebouwd.

§ De huidige democratie is binnen 50 jaar de dictatuur van toen, daarom is vrije meningsuiting belangrijk.

§ Naargelang lokaliteit en tijd kunnen wetgevingen zelfs tegengesteld zijn en evolueren.

§ Voor wat men hier gestraft wordt daarvoor kan men in China of elders gedecoreerd worden.

§ Voor het doden van één mens krijgt men levenslang, voor het doden van 100 mensen (militair de vijand) wordt men gedecoreerd, de generaal zijn vijand echter kan echter uw vriend zijn.

§ Je kan de waarheid niet verwarren met de mening van een lokale minder of meerderheid op onze planeet die zich laat manipuleren, dit is het gevaar van een tolerante democratie, dit leerde ons de geschiedenis, dit is het grensgebied van onze democratie.

§ Als één miljoen mensen in een stommiteit geloven dan is dat nog steeds een stommiteit.

§ Besluit: wetgeving en democratie is relatief en streek gebonden, het respecteren van de lokale wetgeving waar men zich bevindt is voorlopig een noodzaak, globalisering van de wetgeving is echter noodzakelijk.

§ De neoliberale geaardheid van de hedendaagse samenleving indoctrineert, dit door het systematisch en eenzijdig onderwijzen van aanvechtbare overtuigingen en opvattingen, met de bedoeling dat deze kritiekloos worden aanvaard. Deze zeer subtiele manier van manipulatie veroorzaakt een monocultureel denkpatroon waar geen uitweg mogelijk is, het doel van deze manipulatie! Aan deze subtiele brainwash zijn we allen onderhevig, het maakt deel uit van onze geconditioneerdheid. Dit denkpatroon bepaald onze manier van denken en is verweven in het huidige denken. Het conditioneert de mens, het omgaat zijn kritische denken de vrije mening en vrije meningsuiting. De verlichte geest en het kritische denken mag zich nooit onderwerpen, wanneer het kritisch denken zich onderwerp bevinden we ons in een dictatoriale toestand.

§ Voor de neoliberale schijndemocratie is elk alternatief project niet mogelijk en vooral niet wenselijk, vermits het de belangen van diegenen die er met verbonden zijn niet dient. Vermits ieder alternatief project een groei moet doorstaan, zoals ook wij (ons systeem) een groei of evolutie hebben moeten doorstaan. We moeten ook nieuwe systemen een kans geven, ook al is hun aanvangssysteem niet altijd democratisch, zoals ook het onze in aanvang niet democratisch was, maar geëvolueerd is naar een vorm van democratie.

§ Neoliberalisme, Religiefundamentalisme en communisme zijn “monocultuur”, waarvan niemand kan bevestigen dat deze de ideale of de beste systemen zijn, monocultuur en monopolisering van systemen lijden tot dictatuur hoe dan ook. We hebben dringen nood aan alternatieven waarvan we in een later stadium wat van kunnen leren en die het huidig systeem beconcurreerd, dit is het doel van alle alternatieve systemen.

§ Elk systeem moet soeverein kunnen zijn en aldus worden gerespecteerd. Alle landen zijn soeverein en gelijk en het zou een inbreuk zijn op de soevereiniteit van een land als er gedreigd wordt met oorlog of als er oorlog gevoerd wordt. Soevereiniteit is het recht van een politieke entiteit zijn macht uit te oefenen. In het internationaal recht is soevereiniteit een belangrijk concept, daar het gaat om het respect voor elkaars grenzen en het recht om gezag uit te oefenen binnen de grenzen van een nationale staat (het zelfbeschikkingsrecht) Dit betekent dat een andere staat niet het recht heeft zich te bemoeien met binnenlandse aangelegenheden en dat zij zich onthoudt van agressie tegen de soevereine staat. Soevereiniteit betekent ook dat een soevereine staat geen enkel gezag over een andere soevereine staat uit kan oefenen.

§ Etnische of minderheidsgroepen moeten in ieder land gerespecteerd worden, daarvoor zijn mensenrechten belangrijk.

§ Mensenrechten en vrijmeningsuiting bepalen de kwaliteit van een samenleving.

§ De kwaliteit van een samenleving bestaat niet uit het aantal miljonairs, maar hoe men omgaat met zwakken, ouderen, jongeren, vrouwen, gezondheidszorg, werklozen, milieu, etnische minderheden, cultuur, religie, niet religieuze of humanisten, gehandicapten, invaliden, wezen, armen, gevangenen, buitenlanders en ook de meerderheden uiteraard.

§ Vrijmening is waardeloos wanneer er geen gevolg wordt gegeven aan een terechte vrijmening!

[Renesse]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

http://www.elsevier.nl/web/10239971/...p-het-spel.htm

De Duitsers zeveren nu ook al. Dit keer gaat het over soevereiniteit. Kan je soevereiniteit eten? Nee toch. Het gaat er om hoe je sterk kunt staan in een globaliserende wereld. Hoe je je welvaart en je welzijn kunt verdedigen. Dat is het brood waarom het gaat.

Een job kan je ook niet eten, maar iedereen vindt dat wel belangrijk.