straffen of beschermen?

[Fakkel]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Wat vinden jullie van straffen?
Ik geloof niet meer zo in het straffen van mensen. Volgens mij vertrekt een straf van een negatieve instelling, het is niet mededogend en het leert ons niet om met empathie te handelen. Als we iemand iets zien doen dat we niet graag hebben, denk ik dat het beter is om met empathie en geweldloze communicatie te kijken wat zijn achterliggende behoeften zijn. Ik wil niet enkel dat iemand zou stoppen met een bepaald gedrag, ik zou ook willen dat hij dat doet vanuit de juiste motivatie: niet omwille van angst om gestraft te worden, maar omwille van de vreugde om iemands leven mooi te maken. Als we onze aandacht richten op de behoeften van die persoon, dan kunnen we zoeken naar andere strategieen die zijn behoefte en ook die van ons kunnen vervullen.
In plaats van te bestraffen zou ik liever willen dat we beschermend optreden. Ik ben net vanalles aan het lezen over Geweldloze Communicatie, ontwikkeld door Marshall Rosenberg. Echt een aanrader! Ik voel me ontroerd en blij als ik dat lees. Op youtube staan er interessante filmpjes over Non Violent Communication. NVC is een mooiere manier om met conflictsituaties om te gaan. Want er is zoveel geweld in deze wereld, en het idee van straffen belemmert een vreedzame oplossing waarbij aan ieders behoeften voldaan wordt...

Ik vrees dat als je alle straffen afschaft, de misdaad onder al zijn vormen nog een reusachtige sprong in de hoogte gaat maken...Tot als de grootste misdadiger onder allen de macht grijpt als dictator, en een terreurbewind begint, waarin het leven op zich dan als straf zal mogen beschouwd worden voor de laksheid van mensen zoals jij.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Ten eerste dienen bepaalde straffen als afschrikken om ongewenst of gevaarlijk gedrag te verhinderen. Een mooi voorbeeld zijn snelheidsovertredingen en de bijbehorende boetes. Als je kijkt naar de statistieken van de afgelopen jaren is het duidelijk dat er een significante daling van het aantal verkeersslachtoffers sinds de pakkans beduidend verhoogd is. Empathie is hier geen alternatief voor, aangezien de doorsnee snelrijder helemaal niet vindt dat h/zij anderen gevaar brengt: meestal is h/zij er van overtuigd dat h/zij niet in een ongeval zal betrokken geraken.

Hier kun je gewoon beschermend handelen. De politie kan tegen die bestuurder zeggen dat ze vrezen voor de veiligheid van anderen en dat ze dan rijbewijs gaan intrekken als bestuurder gevaarlijk blijft doen. Daarnaast lijkt het me beter als politieagenten empathisch communiceren met bestuurder.

Een andere voorbeeld (eentje dat misschien beter in deepeco's kraam te pas komt): wat doe je met bedrijven die illegaal afval dumpen? Een gesprek voeren met de CEO, proberen uit te zoeken wat zijn wensen, verlangens en teleurstellingen zijn?

ook hier kan de overheid beschermend handelen door bv vergunning in te trekken. En ja, bij de gesprekken met de CEO zou ik graag zien dat men gebruik maakt van geweldloze communicatie, dat men empathisch luistert naar de behoeften van de CEO. Als ieders behoeften duidelijk geformuleerd worden en op tafel komen, dan is het eenvoudiger om een oplossing te vinden die ieders behoefte vervult.

Ten tweede dienen bepaalde straffen om de samenleving te beschermen tegen gevaarlijke individuen. Dan hebben we het in de eerste plaats over vrijheidsberoving. Een goed voorbeeld zijn daders van pedoseksuele misdrijven: kans op recidive bijzonder groot, schade aan slachtoffers eveneens. Empathisch zijn, deepeco, barmhartigheid en mededogen? Sorry, onvoldoende. We kunnen dan lang doorbomen over nature of nurture, maar de realiteit is dat er mensen rondlopen die gevaarlijk zijn voor anderen. Burgers hebben het recht daartegen beschermd te worden.

ja, dat is dan beschermend handelen. Je kunt dan tegen die moordenaar zeggen: "we voelen ons verdrietig en hulpeloos; we zien geen andere optie dan u op te sluiten, want we hebben behoefte aan zekerheid dat andere mensen veilig zijn. We sluiten u niet op omdat we u onmenselijk of slecht vinden, we doen het niet om u te straffen of te veroordelen, maar om anderen te beschermen. Graag zouden we u willen vrijlaten, maar voorlopig is onze behoefte aan zekerheid nog niet vervuld. We willen u verzoeken om samen met ons in de gevangens te zoeken naar andere strategieen om..." En in de gevangenis kunnen de bewakers dan geweldloze communicatie toepassen en de moordenaar helpen om andere, levensvriendelijkere strategieen te vinden om diens behoeften te vervullen.

Een derde motivering voor een straf is het gevoel van rechtvaardigheid, in de eerste plaats voor slachtoffers en nabestaanden, maar ook tegenover de maatschappij. Opnieuw een voorbeeld: de meeste moorden in België hebben nog steeds een 'passioneel' motief. Man ontmoet vrouw, man wordt verliefd op vrouw, vrouw bedriegt man, man gaat door het lint en slaat vrouw de schedel in (omgekeerd kan natuurlijk ook). Als die vrouw jouw dochter is, dan heb jij het gerede verlangen dat de dader van dat misdrijf een straf opgelegd krijgt.

ik zou liever hebben dat we niemand als vijand beschouwen, dat er geen rancune of haat of minachting is. De enige "straf" die die moordenaar mag krijgen, is empathisch contact, want ik wil dat die moordenaar zijn gedrag verandert en dat hij dat niet uit schrik of schuld doet, maar met vreugde. Wat ik ook zou willen, is dat die moordenaar rouwt om wat hij gedaan heeft (dat hij tegen het slachtoffer zegt dat hij wil rouwen, dat hij de behoeften van het slachtoffer ziet, dat hij zegt dat hij inziet dat er andere strategieen zijn om zijn eigen behoeften te vervullen,...).

Empathie kan, dat wil dan zeggen dat je die dader misschien ooit vergeeft.

empathie en vergeving zijn twee verschillende dingen. Wat is vergeven? Zeggen dat het niet verkeerd was wat hij deed? Maar dat is dan ook weer een oordeel... Vergeven lijkt me niet nodig. Ik zie liever verzoening, dat slachtoffer en dader elkaars gevoelens en behoeften zien en samen zoeken naar andere oplossingen.

Neemt niet weg dat de roep om vergelding (en dat is het wel degelijk) wel gerechtvaardigd is. Ik ben ervan overtuigd dat een systeem zonder straffen alleen maar leidt tot mensen die het recht in eigen hand nemen.

in een systeem met straffen kan degene die het hardst kan straffen het recht in eigen hand nemen... Dus mij lijkt straffen geen oplossing te zijn voor dit probleem.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Fakkel

Ik vrees dat als je alle straffen afschaft, de misdaad onder al zijn vormen nog een reusachtige sprong in de hoogte gaat maken...Tot als de grootste misdadiger onder allen de macht grijpt als dictator, en een terreurbewind begint, waarin het leven op zich dan als straf zal mogen beschouwd worden voor de laksheid van mensen zoals jij.

momenteel is het zo dat diegene die het hardst kan straffen (bv. de staat) de macht grijpt... Mijn vrees is dus dat straffen geen oplossing is voor het probleem van machtsmisbruik. Ik zou liever hebben dat de machthebbers (politici, politie) andere strategieen zoeken dan straffen. Mijn verzoek aan hen is om meer geweldloze communicatie toe te passen.

mij lijkt het of jij ook bezorgd bent en dat je erkenning wil voor het standpunt dat rechtvaardigheid en orde in een samenleving belangrijk zijn.

Ik zie ook niet in dat geweldloze communicatie een vorm van laksheid is. Je kan immers nog steeds beschermend handelen. En ja, dat beschermend handelen kan zelfs pijnlijk zijn voor de dader (bv hem oplsuiten, zijn wapen afpakken en onklaar maken,...)

[Jukes]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

... rijbewijs gaan intrekken

...vergunning in trekken.

...we zien geen andere optie dan u op te sluiten

... stuk voor stuk straffen.

[Lysander]

Ik wordt liever gestraft dan beschermd hoor. Een straf staat in relatie met wat je verkeerd deed. Eens je je straf hebt gedaan, heb je goedgemaakt wat je verkeerd deed. Bescherming is iets helemaal anders en kan veel zwaarder zijn voor de dader.

Bvb een dief wordt gearresteerd. Hij moet behandeld worden tegen zijn ziekte, om hem te beschermen. Hij wordt in een beschermende instelling geplaatst tot hij genezen is. Maar daar staat geen tijdslimiet op. Iemand die de dader is van een kleine misdaad kan heel zijn leven beschermd moeten worden in een instelling omdat hij maar niet beter wordt. Een moordenaar die direct genezen is, hoeft niet meer beschermd te worden en mag na een paar maanden weer vrij.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Ik vind het ook interessant te lezen hoe Johan Bollen (wiens bijdragen ik over het algemeen zeer waardeer) schrijft dat hij zijn kinderen niet hoeft te straffen en dat zij zijn opgegroeid in een ontwikkelingsland. Leuke anekdote, maar een causaal verband lijkt me toch niet te bestaan tussen die twee feiten. In vele ontwikkelingslanden is het zo dat (vermeende) misdadigers door de dorpsgemeenschap een autoband met benzine om de nek krijgen om dan voor fakkel te spelen of gewoon doodschopt worden.

Het ging me eerder over de mogelijkheden die het ons als mensen met een Europese achtergrond gaf om kinderen op een wijze op te voeden niet zozeer gehinderd door een systeem waar je geen tijd meer voor je kinderen kan maken, een systeem waar menselijk kontakt (vooral lichamelijk voor een baby) geminimalizeerd is (bv kinderen worden niet meer gedragen dicht bij het hart maar in koetsen gelegd of kinderen liggen in wiegen in kamers waar het muisstil moet zijn)

Feit is dat er het fenomeen van straatkinderen bestaat in vele ontwikkelingslanden, en het zijn eerder Europeanen die daardoor geshokeerd zijn dan de plaatselijken, dus ik wil het elders niet idealiseren, maar vergelijk aspecten. Kinderen en ook ouderen of mentaal gehandicapten, worden ergens 'weggeduwd' in België/Vlaanderen om hen te beschermen, maar ook omdat de maatschappij iets inherents 'totalitairs' dreigt te hebben, waar afwijkingen van de productieve norm niet geduld worden. Het is een hele discussie op zich en off topic. Telkens ik terugkeer naar België zie ik het met de ogen van een antropoloog, als ik er een tijd woon valt het niet meer op.

Ik heb in het verleden verschillende jaren samengewerkt met een organizatie die iets poogde te doen aan het probleem van de straatkinderen in Centraal Amerika. Ik denk niet dat je veel moeilijkere kinderen dan straatkinderen kan vinden om 'op te voeden'. Interessant was dat ook die (internationale) organizatie uitging van een systeem zonder straffen. Niet dat een gedrag geen 'gevolgen' kon hebben, maar er is een (soms nogal onduidelijk, in die organizatie omwille van personeel dat de essentie niet begreep) verschil met een straf. Een gevolg is gekoppeld aan het gedrag op een rechtstreekse manier. Bijvoorbeeld als je je bord op de grond gooit tja dan heb je geen eten of mag je het bij wijze van spreken van de grond gaan opeten (een gevolg), maar niet dat je dan wordt opgesloten, 10 bladzijden met dezelfde zin moet volschrijven (als je al kan schrijven natuurlijk), een klap in je gezicht of op je kont krijgt (of erger), een week geen eten krijgt,...enz. (Dat zijn straffen). Het is niet daar dat ik een alternatieve opvoedingswijze geleerd heb, maar het toont misschien dat ik geen eenzame 'apparteling' ben mbt het opvoeden van mijn kinderen.

Ik geloof niet dat ik 'genetisch geluk' heb gehad met mijn kinderen. Omstandigheden hebben ons als ouders geholpen dat wel.

P.S. Ik aprecieer in het algemeen uw bijdragen ook

[Johan Bollen]

Covenant house werkt met straatkinderen en gebruikt een aantal uitgangspunten in haar omgang met kinderen die de moeite zijn eens te bestuderen. Je kan ze aanpassen en toepassen in je eigen gezin. Het gaat om doorleefde regels die uitgaan van respect voor het kind als zijnde een ander mens geen minder of onvolledig mens.

Immediacy

Kids come to us in crisis. Immediately and without question, we meet their basic human needs - a nourishing meal, a shower, clean clothes, medical attention and a safe place away from the danger of the street.

Sanctuary

The kids who come to us are often frightened and mistrustful. We protect them from the perils of the street. Youngsters can grow only when they feel safe and secure.

Values Communication

Lying, cheating and stealing are common survival tools on the street. We teach kids - by example - that caring relationships are based on trust, respect and honesty.

Structure

Kids on the street never know how they will get their next meal or where they will sleep. We provide a regular schedule that gives them the stability they need in order to focus on the future.

Choice

Young people often feel powerless to control their lives and fall into a self-defeating cycle of failure. We encourage kids to believe in themselves and to make serious choices about their futures

[Bhairav]

Is bemiddeling niet beter dan dat "straffen" altijd?

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav

Is bemiddeling niet beter dan dat "straffen" altijd?

bemiddelen, is goed als ze begrijpen waarover er bemiddeld wordt, of als je op gelijke golflengte zit.

Straffen in het voorbeeld van kind smijt bord op de grond, inderdaad, mijn reactie zou dezelfde zijn : eet het nu maar op van de vloer, of geen eten meer vanavond, ook geen snoep of wat dan ook. en geen ruimte voor discussie. Behalve als er een uitgebreide , gemeende verontschuldeging zou komen misschien (en dan hangt het nog af van de situatie. ) u kan dat hard noemen ik noem dat consequent, wij moesten daar thuis ook niet mee afkomen straffer het kwam zelf niet in ons op, precies omdat we heel goed beseften dat er niets anders kwam... de keren dat ik soep moeten heb al ook al was ze koud, (en was ze niet te vreten,) ... maar anders kwam er niks.

[Bhairav]

Er is ook zoiets als "ontmoedigen".

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Hier kun je gewoon beschermend handelen. De politie kan tegen die bestuurder zeggen dat ze vrezen voor de veiligheid van anderen en dat ze dan rijbewijs gaan intrekken als bestuurder gevaarlijk blijft doen. Daarnaast lijkt het me beter als politieagenten empathisch communiceren met bestuurder.

ook hier kan de overheid beschermend handelen door bv vergunning in te trekken. En ja, bij de gesprekken met de CEO zou ik graag zien dat men gebruik maakt van geweldloze communicatie, dat men empathisch luistert naar de behoeften van de CEO. Als ieders behoeften duidelijk geformuleerd worden en op tafel komen, dan is het eenvoudiger om een oplossing te vinden die ieders behoefte vervult.

ja, dat is dan beschermend handelen. Je kunt dan tegen die moordenaar zeggen: "we voelen ons verdrietig en hulpeloos; we zien geen andere optie dan u op te sluiten, want we hebben behoefte aan zekerheid dat andere mensen veilig zijn. We sluiten u niet op omdat we u onmenselijk of slecht vinden, we doen het niet om u te straffen of te veroordelen, maar om anderen te beschermen. Graag zouden we u willen vrijlaten, maar voorlopig is onze behoefte aan zekerheid nog niet vervuld. We willen u verzoeken om samen met ons in de gevangens te zoeken naar andere strategieen om..." En in de gevangenis kunnen de bewakers dan geweldloze communicatie toepassen en de moordenaar helpen om andere, levensvriendelijkere strategieen te vinden om diens behoeften te vervullen.

Semantische discussie: wat ik een straf noem, noem jij beschermend handelen. Het uiteindelijke resultaat blijft identiek hetzelfde.

ik zou liever hebben dat we niemand als vijand beschouwen, dat er geen rancune of haat of minachting is. De enige "straf" die die moordenaar mag krijgen, is empathisch contact, want ik wil dat die moordenaar zijn gedrag verandert en dat hij dat niet uit schrik of schuld doet, maar met vreugde. Wat ik ook zou willen, is dat die moordenaar rouwt om wat hij gedaan heeft (dat hij tegen het slachtoffer zegt dat hij wil rouwen, dat hij de behoeften van het slachtoffer ziet, dat hij zegt dat hij inziet dat er andere strategieen zijn om zijn eigen behoeften te vervullen,...).

Dit stukje doet mij vermoeden dat noch jij, noch iemand in je nabije omgeving ooit het slachtoffer is geworden van een ernstig misdrijf. De vraag om vergelding is natuurlijk en gerechtvaardigd. Ons rechtssysteem is daar trouwens voor een groot deel op gebaseerd: om te vermijden dat slachtoffers of de samenleving het recht in eigen hand nemen, treedt de overheid op als bemiddelaar en zoekt naar een evenwicht tussen de rechten van de slachtoffers (o.a. vergelding) en de rechten van de dader (o.a. bescherming van al te brutale vergelding). Ik neem aan dat je geen televisie hebt, maar ik raad je toch aan de documentaire "Dear Zachary: A letter to a son about his father" eens te bekijken. Die werd deze week uitgezonden op Canvas en gaat over hoe mensen in de echte wereld lijden onder misdaad.

empathie en vergeving zijn twee verschillende dingen. Wat is vergeven? Zeggen dat het niet verkeerd was wat hij deed? Maar dat is dan ook weer een oordeel... Vergeven lijkt me niet nodig. Ik zie liever verzoening, dat slachtoffer en dader elkaars gevoelens en behoeften zien en samen zoeken naar andere oplossingen.

Andermaal een zeer theoretische positie, die weinig uitstaans heeft met de werkelijkheid. Er kan pas gesproken worden over verzoening wanneer het slachtoffer of de nabestaanden een gevoel van rechtvaardigheid bekomt. Dat kan alleen maar door de dader te bestraffen. Zonder consequent bestraffingsbeleid kan je de hele dader-slachtofferbemiddeling vrolijk op je buik schrijven.

in een systeem met straffen kan degene die het hardst kan straffen het recht in eigen hand nemen... Dus mij lijkt straffen geen oplossing te zijn voor dit probleem.

Nochtans komt dat in onze samenleving vrij weinig voor, in tegenstelling tot samenlevingen waar het rechtssysteem nog minder efficiënt of onbestaand is.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Semantische discussie: wat ik een straf noem, noem jij beschermend handelen. Het uiteindelijke resultaat blijft identiek hetzelfde.

Het gaat ook om de intentie, en om wat je wil: wil je enkel dat de ander iets doet, of wil je dat hij dat ook met vreugde doet?
Beschermend handelen is helemaal geen vergelding. Een straf is dat wel. Iemand straffen is doelbewust de ander pijn doen (lichamelijk, of emotionele pijn door angst of stress) opdat de ander zich op en bepaalde manier zou gedragen omdat hij anders angst voelt dat hij opnieuw bestraft zou kunnen worden. Bij straffen wil je dus de ander pijn doen (of angst aanjagen), terwijl bij beschermend handelen je dat net niet wil (maar het kan wel gebeueren: een moordenaar oplsuiten om andere mensen te beschermen, kan stresserend zijn voor de moordenaar, maar eigenlijk wil je niet dat het stresserend voor hem is. Bij beschermend handelen wil je ook wel zijn gedrag veranderen, maar liefst niet door hem angst of schuldgevoelens aan te praten.

Dit stukje doet mij vermoeden dat noch jij, noch iemand in je nabije omgeving ooit het slachtoffer is geworden van een ernstig misdrijf.

incorrect vermoeden

De vraag om vergelding is natuurlijk en gerechtvaardigd.

Dat weet ik zo nog niet.
Oog om oog maakt de hele wereld blind (Gandhi).
Ik voel me ongemakkelijk bij vergeldende rechtvaardigheid, want ik zou graag hebben dat mensen met de juiste, positieve energie hun gedrag veranderen.

Andermaal een zeer theoretische positie, die weinig uitstaans heeft met de werkelijkheid. Er kan pas gesproken worden over verzoening wanneer het slachtoffer of de nabestaanden een gevoel van rechtvaardigheid bekomt. Dat kan alleen maar door de dader te bestraffen. Zonder consequent bestraffingsbeleid kan je de hele dader-slachtofferbemiddeling vrolijk op je buik schrijven.

de waarheid- en verzoeningscommissie was zonder straffen... Dat was een mooi initiatief (helaas werd het vroegtijdig afgebroken, nog voordat alle wonden geheeld waren)

Nochtans komt dat in onze samenleving vrij weinig voor, in tegenstelling tot samenlevingen waar het rechtssysteem nog minder efficiënt of onbestaand is.

Het komt juist vrij vaak voor: de staat (politie en het leger) kunnen het hardste straffen, en we zien veel voorbeelden van machtsmisbruik...

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

incorrect vermoeden
Dat weet ik zo nog niet.
Oog om oog maakt de hele wereld blind (Gandhi).
Ik voel me ongemakkelijk bij vergeldende rechtvaardigheid, want ik zou graag hebben dat mensen met de juiste, positieve energie hun gedrag veranderen.

Ik heb nergens gesproken over oog om oog. Ik stel voor dat je mijn vorige post herleest en dan vooral de laatste paragraaf: ons rechtsstelsel voorziet straffen net om oog-om-oog toestanden te vermijden. Jij mag van mij gerust heiliger dan de paus (of Gandhi) proberen te zijn, maar als morgen iemand mijn vriendin verkracht of iemand in mijn omgeving vermoordt, dan moet die persoon daarvoor gestraft worden. 99,9% van de mensen verwacht hetzelfde. Dat heet rechtvaardigheid. Dat jij daarvan afziet, siert je in mijn ogen helemaal niet, want ik vind dat niet iets om trots op te zijn. Gandhi heeft trouwens nooit gepleit voor het afschaffen van de rechtsstaat. Wanneer de overheid niet straft (en voor bescherming is het dan te laat), dan nemen mensen het recht in eigen hand. Dan krijg je oog om oog.

de waarheid- en verzoeningscommissie was zonder straffen... Dat was een mooi initiatief (helaas werd het vroegtijdig afgebroken, nog voordat alle wonden geheeld waren)

Fout. De waarheids- en verzoeningscommissie was niet zonder straffen. Van de 7112 aanvragers hebben er iets meer dan 800 amnestie gekregen. De rest is gewoon vervolgd en gestraft. Ik vraag me trouwens af wat de slachtoffers van die 800 daar eigenlijk echt van vonden.

Het komt juist vrij vaak voor: de staat (politie en het leger) kunnen het hardste straffen, en we zien veel voorbeelden van machtsmisbruik...

Wanneer is het leger voor de laatste keer ingezet tegen de bevolking? Bij de mijnstakingen? Ik sta meestal zeer kritisch tegenover de politie, maar ben ervan overtuigd dat er nog veel meer willekeur en misbruik zou zijn wanneer de overheid niet straft. Dan doet de bevolking dat zelf wel. Een mooi voorbeeld daarvan kan je trouwens zien in het machtsvacuüm tijdens de eerste week na de bevrijding na WOII. Allesbehalve fraaie tijden.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Steve_M

Ik heb nergens gesproken over oog om oog. Ik stel voor dat je mijn vorige post herleest en dan vooral de laatste paragraaf: ons rechtsstelsel voorziet straffen net om oog-om-oog toestanden te vermijden. Jij mag van mij gerust heiliger dan de paus (of Gandhi) proberen te zijn, maar als morgen iemand mijn vriendin verkracht of iemand in mijn omgeving vermoordt, dan moet die persoon daarvoor gestraft worden.

en hoe straf je die dan? En wat wil je ermee bereiken?

Wanneer is het leger voor de laatste keer ingezet tegen de bevolking? Bij de mijnstakingen? Ik sta meestal zeer kritisch tegenover de politie, maar ben ervan overtuigd dat er nog veel meer willekeur en misbruik zou zijn wanneer de overheid niet straft.

ik heb eens een actie gedaan tegen de overbevissing van de tonijn. Zeeer nobel doel: het beschermen van een bedreigde soort. We hadden ons gewoon ergens aan vastgeketend, bedreigden niemand met fysiek geweld, beledigden niemand, vernielden geen bezit. De politie had dat niet graag en heeft veel fysieke agressie gebruikt: trappen in de ribben, bril stuk, wenkbrauw gescheurd,...
ik gebruik eventjes geen geweldloze communicatie: ik vind dat wat de politie daar met mij deed immoreel is, want ik kwam op voor een goed doel en zij verhinderden dat en zij gebruikten daarbij nog eens fysiek geweld. En dan klaagden ze mij nog eens aan wegens weerspannigheid en wouden mij straffen. Dat ze die corrupte visserijbedrijven straften, daar zou ik nog mee kunnen leven, maar nu beschermden ze die bedrijven die ervoor zorgen dat een soort uitsterft. En een soort die uitsterft is even erg als het uitsterven van de mensheid.

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

en hoe straf je die dan? En wat wil je ermee bereiken?

Zoals ik je al eerder probeerde uit te leggen: de normale menselijke reflex van slachtoffers of nabestaanden is dat je zo'n dader wil pijn doen of zelfs wil doden. Het is dan de taak van de rechtsstaat om tot een aanvaardbaar compromis te komen. In de praktijk betekent dat een gevangenisstraf. Tweeledig doel: enerzijds ter bescherming van de samenleving, anderzijds ter vergelding. Als jou zoiets overkomt, staat niets je in de weg om als karaktergetuige op te treden voor de verdediging, maar probeer dat soort waanzin alsjeblieft niet te verkopen als een nobele karaktertrek.

ik heb eens een actie gedaan tegen de overbevissing van de tonijn. Zeeer nobel doel: het beschermen van een bedreigde soort. We hadden ons gewoon ergens aan vastgeketend, bedreigden niemand met fysiek geweld, beledigden niemand, vernielden geen bezit. De politie had dat niet graag en heeft veel fysieke agressie gebruikt: trappen in de ribben, bril stuk, wenkbrauw gescheurd,...
ik gebruik eventjes geen geweldloze communicatie: ik vind dat wat de politie daar met mij deed immoreel is, want ik kwam op voor een goed doel en zij verhinderden dat en zij gebruikten daarbij nog eens fysiek geweld. En dan klaagden ze mij nog eens aan wegens weerspannigheid en wouden mij straffen. Dat ze die corrupte visserijbedrijven straften, daar zou ik nog mee kunnen leven, maar nu beschermden ze die bedrijven die ervoor zorgen dat een soort uitsterft. En een soort die uitsterft is even erg als het uitsterven van de mensheid.

En nu krijgen we het: als het gaat over iemand die een ander mens doodt of verkracht, dan begrijp je niet waarom er gestraft moet worden. Als het gaat over mensen die uiteindelijk maar hun brood proberen te verdienen, dan moeten die niet rekenen op je nep-Gandhiverdraagzaamheid (je beseft uiteraard zelf hoe ontzettend arrogant de vergelijking is). Ik dacht dat jij een exacte wetenschapper was? Blijkbaar heb je erg slecht opgelet in de cursussen biologie: een soort die uitsterft is een perfect natuurlijk proces. Als je kijkt naar de geschiedenis, dan is er op dit moment zelfs niet eens zo'n enorme uitstervingspiek. Of soorten nu uitsterven door een meteoorinslag, door een klimaatswijziging of door overbejaging maakt geen flikker uit. Ook de mens zal op een van die manieren uitsterven.

Ik moet het je toch vragen: ben jij nu echt zo of probeer je hier gewoon wat te trollen?

[Dajjal]

Wat een zever ! De dag dat ze niet meer straffen voor snelheidsovertredingen vlam ik overal en altijd tegen 200km/h.

Waarom zou ik me aan de regels houden als er toch geen gevolgen zijn aan het breken er van !

En dat ik jou daarmee "triestig" of "ongelukkig" maak, dat kan me echt geen barst schelen hoor !

Gans je "empathische" geitenwollensokken-hippie-gedoe kan je dan rustig naar de prullenmand verwijzen.

De dag dat ze niet meer straffen voor het niet betalen van belastingen, is dat ook rap gedaan. En dan heb ik ook op slag mijn boekhouder niet meer nodig.

Hippie-gezwam ! Peace and love !

Put down the acid bro - it's bad for you.

[Jukes]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

ik heb eens een actie gedaan tegen de overbevissing van de tonijn. Zeeer nobel doel: het beschermen van een bedreigde soort. ... want ik kwam op voor een goed doel en zij verhinderden dat en zij gebruikten daarbij nog eens fysiek geweld.

Ik denk niet dat de vissers die hun kostje moeten verdienen met de tonijnvisserij uw bemoeienissen zo'n goed doel vinden. Er zijn trouwens sinds het ontstaan van het leven op aarde al tienduizenden soorten uitgestorven.

[Het Oog]

Oorspronkelijk geplaatst door Jukes

Ik denk niet dat de vissers die hun kostje moeten verdienen met de tonijnvisserij uw bemoeienissen zo'n goed doel vinden. Er zijn trouwens sinds het ontstaan van het leven op aarde al tienduizenden soorten uitgestorven.

Dankzij mensen die erover denken als jij is het binnenkort met de mensheid ook gedaan...

[Steve_M]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oog

Dankzij mensen die erover denken als jij is het binnenkort met de mensheid ook gedaan...

Dat komt niet door mensen die erover denken zoals hij, dat is gewoon zo. De mens zal als soort ook uitsterven, net zoals alle andere soorten. Andere soorten zullen dan het plekje aan de top van de voedselketen overnemen enzovoort, enzovoort. De volgorde waarin en de manier waarop dat gebeurt speelt daarbij eigenlijk geen enkele rol.

[Jukes]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oog

Dankzij mensen die erover denken als jij is het binnenkort met de mensheid ook gedaan...

Geloof dan maar rustig verder dat jij het verschil kunt maken. Ik heb een beperkte tijd op deze aardbol en die vul ik zo aangenaam en lucratief mogelijk. En dat doen die tonijnvissers ook. Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt ze dat kwalijk te nemen.

Terloops: �*ls er al mensen zijn die een acuut gevaar vormen voor de soort, dan zijn het de halfzachten die liever palaberen dan straffen. Alle oorlogen die ooit zijn gevoerd, zijn uit die houding voortgekomen. Een nucleair conflict dat hele volkeren kan uitgommen, zal dus zonder enige twijfel ook ontstaan door dit soort sissiegedoe.