Alleen de tijd scheidt Vlaanderen van Wallonie

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Misschien eerst beginnen met een werkbare oplossing voor Bruxelles uit te dokteren.

Brussel is een volwaardig gewest. Dat hebben franstalige, zogezegd pro-Belgische krachten zo gewenst.

Welnu, consequentie is dat Brussel zelf kiest :

- het kan aansluiting zoeken bij Vlaanderen of Wallonie
- het kan autonoom verder proberen gaan (mogelijk onder EU vleugel)

dat gaat Vlaamse natievorming niet meer in de weg staan. vlaanderen laat zich door het bestaan van Brusselse Vlamingen (of zoals ze zelf dikwijls verkiezen Vlaamse Brusselaars) niet meer verder minoriseren binnen Belgie.

er is maar één ding dat niet kan : Brussel verleggen zodat het geen enclave meer is binnen Vlaanderen. Vlaanderen heeft er immers voor gekozen geen grond meer af te staan, ook al wonen er mamenteel anderssprekende meerderheden in bepaalde Vlaamse dorpen.

[vlijmscherp]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Maar dat is natuurlijk een richting die jij wilt uitgaan en waarbij la Belgique, koste wat het kost, moet behouden blijven. Ik zou het dan scherper willen stellen, zoals onlangs Bart Dewever deed (ik dacht in het programma "Phara"). Toen kwam prof. Carl De Vos ook aandraven met de gedachte van een nationale kieskring. En wat De Wever antwoordde was ad rem. Het ging ongeveer als volgt: "Kijk, ik wil desnoods meestappen in die richting. Allemaal terug "Belg" zijn. Maar dan op voorwaarde dat de democratie hier hersteld wordt. Dus: geen pariteit meer in de federale regering, geen sprake meer van een grondwet met grendels, bijzondere meerderheden, alarmbelprocedures enz. Geen faciliteiten meer en dan wordt BHV onmiddellijk gesplitst."
En dát, mon cher, zie ik onze Francofonen niet slikken.

het is dat dat Roger wou zeggen hoor.....

[Hendrik de Stoute]

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

Het is nu haast iedere vlaming opgevallen dat de laatste weken de federale regering (alweer) gegijzeld wordt door de nu reeds bijna 180 jaar waalse achterkamertjes-politiek. Hierover is al heel wat inkt gevloeid en verdere illustratie (te veel om op te sommen), lijkt me dan ook overbodig.

Waalse achterkamertjespolitiek? Ik zou eerder spreken over Belgische achterkamertjespolitiek. Het probleem is niet Wallonië. Het probleem zit hem eerder bij een zeker Belgicistisch conservatisme dat zowel door Vlaamse als door Franstalige politici gedragen wordt.

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

Vlaanderen is klaar om als zelfbewuste autonome regio, het hoofd te bieden aan de actuele problemen met doortastend en degelijk bestuur.
Vlaanderen onderkent de gevolgen van globalisatie en wil zijn aanvankelijk naive, onderworpen (en makkelijk te beinvloeden) dorpspolitiek, ombuigen met modern, bovenste-plank pro-actief bestuur.

Ik zou het ook willen maar die analyse klopt niet vrees ik. Vlaanderen heeft daarvoor nml. nog altijd niet alle nodige bevoegdheden in handen. De 5 resoluties van het Vlaams Parlement van 1999 (*) blijven na 11 jaar nog altijd dode letter. Het Belgisch niveau ligt dwars en Vlaanderen weet niet hoe met deze toestand om te gaan. De zogenaamde Maddens-doctrine is een zoethoudertje en is geen afdoende strategie voor het verwerven van de nodige ontbrekende bevoegdheden om volledig autonoom Vlaanderen te besturen zoals de Vlamingen het zelf wensen.

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

Ware het niet dat Wallonie met verlammingspolitiek , het arrogante stiefmoedertje wil spelen met anti-politiek zonder echt inhoudelijk het debat aan te gaan.
(recent: de laatdunkende reactie van Charles Picque over Pascal Smets' actieplan, in plaats van inhoudelijk te weerlegen)
(recent: de noodzakelijke politie- en justitie hervormingen worden nog maar eens gebagatelliseerd en met Waalse apathie onthaald)

Je hebt het over de WAALSE verlammingspolitiek maar je komt met een BRUSSELS voorbeeld af. Charles Picqué is geen Waals maar een Brussels politicus. Misschien kan je het beter hebben over de Franco-Belgische verlammingspolitiek. Maar vergeet niet dat het Vlaamse politici geweest zijn die de mogelijkheid hebben geschapen om een dergelijke "verlammingspolitiek" vorm te geven. De blokkering van de Vlaamse meerderheid door een Franstalige minderheid in het parlement ( via dubbele meerderheden, tweederde meerderheden, grendelwetten, ...) is er gekomen met de steun van Vlaamse politieke partijen. In het kader van meerdere compromissen op z'n Belgisch. Onze Vlaamse politici zijn toen vergeten dat (slechte) compromissen niet hetzelfde zijn als (goede) oplossingen en dat je met compromissen veelal nieuwe problemen creëert. Het wordt tijd dat de Vlaamse politici begrijpen dat we moeten KIEZEN VOOR OPLOSSINGEN en NIET MEER VOOR COMPROMISSEN.

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

Het is duidelijk dat als er 1 partner wordt gegijzeld binnen het huwelijk, uitstel geen afstel betekent. Dus de tijd is onze beste vriend zou je denken. Toch weten we allemaal dat dralen en eventuele verzoeningspogingen alleen uitsel betekent. Zelfs een gematigde vlaming kan 180 jaar uitbuiting, vernedering en bedrog niet langer tolereren, laat staan goedpraten.

De tijd is zeker niet onze vriend. Want met de tijd wordt Brussel volledig verfranst (de verhouding bij de laatste verkiezingen was nu al 89 F / 11 NL). Geraakt Vlaams-Brabant ook alsmaar meer verfranst. Pompt Vlaanderen alsmaar meer miljoenen in België (via de transferts). Pompt Vlaanderen alsmaar meer miljoenen in Brussel ( via Beliris, via de Lombardakkoorden, ...). Neemt het aandeel Belgische naturalisaties toe en die nieuwe kiezers zullen eerder voor Belgicistische partijen stemmen dan voor Vlaams of Waalsgezinde partijen. Dus denk ik niet dat de tijd onze vriend is.

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

Vlaanderen verenig de krachten en neem je verantwoordelijkheid !
Stem bij de volgende verkiezingen niet langer op politieke partijen die weigeren zich vlaams te profileren. Alle ideologische gedachten zullen meer tot recht komen als Vlaanderen zijn eigen politiek kan bepalen en zich kan verlossen van het juk dat Wallonie heet.

Het probleem is niet Wallonië. De vorige voorzitter van het Waals Parlement, José Happart (PS), was en is nog altijd een groot voorstander van een autonoom Wallonië in een sociaal Europa. We hebben in Wallonië potentiële medestanders voor meer zelfbestuur voor Vlaanderen én Wallonië. Het probleem ligt elders. In de eerste plaats bij de bloedarmoede bij de brede Vlaamse Beweging die zichzelf politiek irrelevant heeft gemaakt. In de tweede plaats bij de Vlaamse politieke partijen die te weinig ambitie, durf, creativiteit en staatsmanschap hebben om de 5 resoluties van het Vlaams Parlement(*) te realiseren. Zo durft het CD&V, nochtans een duidelijk voorstander van meer zelfbestuur voor Vlaanderen, geen regeringscrisis meer riskeren om alsnog een staatshervorming op de agenda te plaatsen uit schrik om Yves Leterme definitief te verbranden.

Oorspronkelijk geplaatst door McCunningham

180 jaar lang heeft Wallonie de tijd gehad om Vlaanderen als gelijkwaardige partner te beschouwen, zelfs het greintje respect naar vlaanderen toe is vandaag de dag ver zoek.
Genoeg is genoeg want Vlaanderen is niet langer het kind van stiefmoedertje Wallonie.Vlaanderen als autonoom dynamisch regio binnen Europa, is de kers op de taart wat we met zijn allen zo snel mogelijk moeten betrachten.
Vlaanderen maakt zich op voor een gouden 21e Eeuw.
Of toch liever de kans missen en een eeuw langer ons stiefmoedertje Wallonie behagen?

Historisch gezien is het probleem de Franstalige burgerij , adel en hogere clerus. Actueel gezien is het probleem de Belgicistische politici en het gebrek aan creatief staatsmanschap van de Vlaamse politici (die niet verder geraken dan de Maddens-doctrine als schaamlapje). Het probleem is dus niet Wallonië. Je vergist je daar in.

------
(*)De 5 resoluties gestemd (door alle Vlaamse partijen uitgezonderd Vlaams Belang en Groen) in 1999 in het Vlaams Parlement gaan in't kort over het volgende :
1. Een federaal staatsmodel dat gebaseerd is op fundamentele tweeledigheid.
2. De fiscaliteit moet worden overgeheveld naar de gewesten (ook het tarief van de vennootschapsbelasting bijvoorbeeld).
3. Er komt een specifiek statuut voor Brussel dat Vlamingen en Franstaligen op voet van gelijkheid moeten besturen.
4. Volledige overheveling van het gezondheids- en gezinsbeleid, van de bevoegdheid om eigen sociale akkoorden af te sluiten, de volledige defederalisering van het wetenschaps- en technologiebeleid, de buitenlandse handel, telecommunicatie, spoorinfrastructuur, enzovoort.
5. Principe van de niet-inmenging van het federale niveau in het regionale niveau.