Ophef in Amerika: maakt de psychiatrie ons bewust ziek?

[Cdude]

Oorspronkelijk geplaatst door Vigilante VL

Ik denk dat jij degene bent die aan waanbeelden lijdt, want als je mijn citaat leest dan blijkt daar zeer duidelijk uit dat ik het met religiositeit niet hoog op heb.
Enjoy uw banpuntjes nog, schatteke

I'm only human ....born to maaaaake misstaaaaaaakes.

Sorry dude, it's weekend

[Cdude]

Oorspronkelijk geplaatst door Vigilante VL

Ik denk dat jij degene bent die aan waanbeelden lijdt, want als je mijn citaat leest dan blijkt daar zeer duidelijk uit dat ik het met religiositeit niet hoog op heb.

Enjoy uw banpuntjes nog, schatteke

Niet voor 't een of 't ander maar ook het QUOTEN levert puntjes op

[ArjanD]

Oorspronkelijk geplaatst door Vigilante VL

Zoals je ziet: HOE MEER DE WETENSCHAP DE MENS KAN VERKLAREN, HOE MINDER HET NOG BETEKENT OM MENS TE ZIJN

Als men de wetenschap als enige waarheid erkent, dan is dat ook logisch. Dan leidt wetenschap tot destructie omdat het leven streeft naar meer dan wat met de wetenschap te verklaren is. De wetenschap is niet meer dan een instrument.

Het is als de giftige appel van Eden uit de bijbel. Die zou het streven van de mens kunnen vertegenwoordigen om met de wetenschap meester te worden over het leven (e.g. via genetisch modificeren), wat logischerwijs tot destructie zal leiden omdat het leven onvoorzienbare vernieuwing benodigd en men vanuit het heden niet meer dan voorzienbare belangen kan nastreven.

Als voorbeeld: ieder mens wil leven maar toch sterven we na +/- 90-100 jaar.

Het leven streeft naar meer dan wat mogelijkerwijs met wetenschap te verklaren is, en dus is een vorm van religie noodzakelijk om het leven (de bron van het bestaan) het best mogelijk te dienen. Want in de principieel-ongeloof religie (atheïsme) heeft het leven geen betekenis en is het nastreven van voorzienbare belangen het hoogste doel, zoals ook duidelijk wordt in hun propaganda campagnes:

http://www.google.com/images?q=geen god



Atheïsten verkondigen vanuit hun ongeloof: "geniet van het leven zolang ge er bent"

En dat is dus direct ook waarom atheïsme zo'n dom geloof is eigenlijk, want als er geen reden was dat we bestonden dan bestonden we ook niet. Heel simpel gesteld: als het leven er door toeval zou zijn dan had het er ook toevallig niet kunnen zijn en dan was er dus helemaal niets.

“Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terecht komen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.” ~ Albert Einstein

Niemand kan in de toekomst kijken en weten wat morgen nodig is voor succes. En toch is alles in het universum er morgen nog steeds. Strevend naar dat doel dat vanuit onze waarneembare eindige realiteit onmogelijk meetbaar of te verklaren is omdat het fysieke (hetgeen we met wetenschap kunnen verkennen) niet aan de basis kan staan van zichzelf.

Het maximale dat we kunnen bereiken is het leven dienen. En dat vergt dus een vorm van religie. Een religie waarin we geloven dat het essentieel is om morgen wakker te worden als een beter mens.

[Khwajagan]

Oorspronkelijk geplaatst door Gunrunner

Ik ben nu ook geen psychoanalyse aanhanger, maar waarom zou het geen doel zijn van 'de psychoanalyse' om mensen te genezen? (als je al van genezen kan spreken, want dat impliceert dat je een ziekte hebt)
Het is niet omdat het niet op 1,2,3 opgelost is dat het met kwaad opzet gebeurt. En geldt dit volgens jou enkel voor de psychoanalyse of ook voor de andere psychotherapeutische scholen?

Wel, Freud werd aangestuurd door het Tavistock instituut te Londen, en het Tavistock wordt aangestuurd door belangrijke mensen achter de schermen die niet het beste met ons voor hebben(zie ook de NWO thread). Daarom dat de psycho-analyse niet mocht baten.
Andere psychologie figuren aangestuurd door het Tavistock instituut: B.F.Skinner, Carl Rogers, Abraham Maslow & R.D.Laing(controlled opposition, anti-psychiatrie)
Dus ja, ook voor andere psychotherapeutische scholen (Rogeriaans non directieve psychotherapie, behaviourisme (om gebaseerd op het werk van Skinner), etc.

[ArjanD]

Controlled opposition, dat is idd. een tactiek van de psychiatrie die ik veel ben tegengekomen.

Gecontroleerd tegenhang bieden tegen het gevestigde establishment en dan verliezen of eigenlijk in andere woorden exact hetzelfde bepleiten.

Dat zag je bijvoorbeeld bij de discussie over het geloof in God.

Psychiaters: Geloof in God is een hardnekkige illusie

Psychiater Herman van Praag beschouwt het godsgeloof in tegenstelling tot veel andere psychiaters niet als een primitief restant uit een vroegkinderlijk verleden.

„Laten we aannemen dat God inderdaad een hardnekkige illusie is. En wat dan nog?”

http://www.trouw.nl/opinie/letter-en...e_illusie.html

Hij doet alsof hij het opneemt voor gelovigen maar zegt in iets andere woorden eigenlijk exact het zelfde als zijn collega's.

[ArjanD]

Een psychiater met interesse in religiositeit, hoe vreemd. Dat geldt des te meer als het een psychiater betreft die z’n leven lang onderzoek heeft gedaan naar de neurobiologische grondslagen van gestoord gedrag en beleven. Hij is een ongewoon verschijnsel, omdat veel van zijn collega’s menen dat religie een zaak is waar de beroepsgroep schon längst über hinaus is. Mét Freud zien psychiaters godsgeloof als een primitief restant uit een vroegkinderlijk verleden, een trek die eerder behandeling verdient dan koestering.

Hij werpt zich op als de tegenhang tegen de 'gangbare opvatting' binnen de psychiatrie (dat geloof in God neigt naar een psychiatrische ziekte). Maar ondertussen zegt hij nagenoeg hetzelfde als zijn collega's.

Een psychiater is inderdaad een zielevorser, geen zieleherder. Hij onderzoekt mensen die zich afwijkend gedragen vanuit ideologisch oogpunt, of wier gemoed door angsten, somberheid, vreemde gedachten, beangstigende waarnemingen, op tilt is geslagen. Hij tracht de oorzaken hiervan op medische wijze op te sporen en de symptomen te bestrijden.

De psychiater is een zielevorser. Juist daarom verbaast mij de verbazing van sommigen mijner collega psychiaters. Religiositeit een regressief verschijnsel? Ik zie het anders. Ik acht het een progressief verschijnsel, dat het bestaan niet versmalt, maar verbreedt en verdiept. Religiositeit voegt een dimensie aan het leven toe, een verticale dimensie. De meeste psychiaters zien dit helaas anders.

Hij lijkt het oprecht op te nemen voor gelovigen, zij het niet dat hij in zijn tekst erkent dat zijn collega's gelijk hebben maar dat de beschouwing van het 'feit' (dat God een illusie is) volgens hem niet negatief hoeft te zijn.

Mensen doorzien dat natuurlijk niet, en nemen zijn woord aan als "de tegenhang" en combineren "het gevestigde establishment" + "de tegenhang" om tot hun oordeel te komen dat God een illusie is, maar dat je er positief of negatief over kan denken. Meer kunnen ze vaak niet omdat ze geen tijd hebben om zich er zelf in te verdiepen.

Deze tactiek zie je heel veel terug in de psychiatrie. Ik heb nog meer voorbeelden en ook beschouwingen van geleerden van exact deze tactiek.

Dit volgende schreef Robert Whitaker bijvoorbeeld:

Dear Arjan,

Yours is a good question. I think at the moment American society as a whole is rather confused about psychiatry. There is a growing suspicion among the public that psychiatry really doesn't know much about the "biology" of mental disorders, despite all of its claims to the contrary, and there is a growing suspicion that the drugs aren't all that great. Moreover, there is a growing recognition that psychiatry is totally compromised by pharmaceutical money. At the same time--and I know this is odd--the public does generally view criticism of psychiatric drugs as coming from people with a bias. So it's a confused picture.

You've put your finger on an important problem. The presence of Scientologists in this debate serves to deligitimize criticism that arises from an honest examination of the science. The public has this vague sense that the criticism arises from religious principles rather than from a look at what the science really has to say.

As for the rest of the medical profession, well, doctors basically belong to a big tribe, and part of the tribal rules are that those in one discipline don't publicly criticize the doctors in another discipline. This keeps non-psychiatrist doctors from weighing in on the matter, and as far as criticism that arises from within psychiatry, psychiatry as a field has been very successful in letting its members know that they will be ex-communicated and their careers will suffer if they speak too critically. Psychiatrists are allowed to make minor concessions, such as saying that pharmaceutical money has become too influential, but they are not allowed to say that the drugs don't really work.

So it's complicated. Think of a society that has bought into a medical delusion, and that's where we're at in the U.S. The public knows that something isn't right, but at the same time it maintains its general belief in the medical model story.

Best,

Bob Whitaker

Dit is de wijze waarop de kritiek wordt gecontroleerd en hoe de gecontroleerde tegenhang ontstaat. Er is natuurlijk geen geschreven plan, het is de natuur van de psychiatrie die aanstuurt op een systeem dat ervoor zorgt dat de psychiatrie succesvol is en de meeste kans maakt op voortbestaan.

Het is natuurlijk logisch als je weet dat hun hersenstoornis hypothesen ondeugdelijk zijn. Want als dat zo is dan is het voortbestaan van de beroepsgroep per definitie onzeker en is het in zekere zin logisch dat men - indien men toch wil zorgen dat het beroep blijft bestaan - aanstuurt op een situatie waarin de gecontroleerde tegenhang een totale chaos/ineenval van het beroep voorkomt. Je kunt het risico dan niet nemen om kritiek op de vrije loop te laten.

[Cdude]

En dat is dus direct ook waarom atheïsme zo'n dom geloof is eigenlijk, want als er geen reden was dat we bestonden dan bestonden we ook niet. Heel simpel gesteld: als het leven er door toeval zou zijn dan had het er ook toevallig niet kunnen zijn en dan was er dus helemaal niets.

Dat klopt (zwarte tekst)
Het is er "toevallig niet" op ONEINDIG veel plaatsen die je mee moet nemen in de kansberekening.
Hier wel en puur toeval dat wij er over kunnen nadenken.
Reden is dus ook niet nodig.

Geloof is Atheisme nog minder. Geloven is nl zoeken naar iets wat er niet is : de reden.

[ArjanD]

Principieel ongeloof is ook een geloof, namelijk het geloof dat er niet meer is dan dat we kunnen meten en verklaren met de wetenschap.

Wat betreft dat er oneindig dingen toevallig niet zouden kunnen zijn, die opvatting klopt wel maar het kan geen toeval kan zijn dat dingen er 'toevallig' zijn.

Toeval speelt in die zin een rol dat de bron van het bestaan streeft naar iets dat er nog niet is (voortbestaan) en de uitkomst dus niet vast is. Alles in het universum is voorbestreefd maar niet voorstemd.

Het 'streven' kan echter geen toeval zijn, omdat anders daadwerkelijk alles in het universum er toevallig niet zou kunnen zijn.