Knipp, de eerste forummer van de week die een remake draait

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Lunokhod

Als je één maatschappelijk taboe mag kiezen om onmiddellijk te banaliseren, het welke dan en waarom?

Ik heb moeite met die vraag, ik wil de andere kant op, veel meer dingen sacraliseren, ritualiseren, mooier maken.

Maar vanuit een artistiek perspectief, i p v een religieus.

Klinkt vaag, weet ik wel.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Lunokhod

En welk banaal feit zou je tot taboe verheven?

Het eerste waar ik aan denk : slachten.

Slachten is een heel heftig iets, waarvan men bandwerk heeft gemaakt.

Het minste dat je zou kunnen doen, is van slachten een ritueel maken van minstens tien minuten voor een vogel, en een vol uur voor een varken of een koe.
Elk slachthuis zou de beelden van het gebeuren live moeten streamen , op alle plaatsen waar vlees wordt verkocht, moet een groot scherm hangen, zodat je kan zien wat de implicatie is van je aankoop.

A fortiori voor 'human flesh' uiteraard.

Er zijn op youtube tal van 'documentaires' te vinden die niet meer en niet minder zijn dan de glorificatie van zo'n daad, bevoorbeeld met een snipergeweer een opstandeling omver leggen vanop anderhalve kilometer.

Sorry, ik stop hier, ik word er depressief van, en té emotioneel.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Ik heb moeite met die vraag, ik wil de andere kant op, veel meer dingen sacraliseren, ritualiseren, mooier maken.

Maar vanuit een artistiek perspectief, i p v een religieus.

Klinkt vaag, weet ik wel.

Ik zal proberen de retorische vragen achterwege te laten vanaf nu.

Is het artistieke perspectief in essentie niet een spirituele ingesteldheid die ook aan de basis ligt van religie?

Soms twijfel ik 'mijn' 'kunst' kunst te noemen. Kunst is zo wereldlijk tegenwoordig. Het zijn allemaal slechts 'producten voor een markt' lijkt het wel. Zo is mijn werk tot nu toe niet ontstaan. Ik beschouw het als een 'onvoorwaardelijk geschenk voor de mens'. Geen wonder dat ik gemarginaliseerd ben in 'de kunstwereld', schat ik.

Sorry voor effe in uw licht te staan.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Munglik

Wat zoek je in muziek?

Mijn relatie met muziek is intiem, ik ga zo goed als nooit naar een concert.

De laatste jaren vooral poëzie en emotie.
Een gedicht lezen doe ik niet graag, maar naar een song luister ik meestal met de lyrics er bij. En ik breek erg makkelijk voor een mooie vrouwenstem.

Als adolescent zocht ik eerder psychedelische ervaringen.

Ik herinner me een maandenlange episode rond m'n 20. Ik leef een jaar lang op een kleine kamer die ik enkel verlaat om twee keer per week brood en kaas te kopen in de winkel beneden. Ik leef letterlijk op brood kaas en muziek : een hondertal elpees en een pick up. Bach, John Cale, Nico. Ik kan ze niet beluisteren zonder die kamer terug te beleven.

( maar okee, ik moet het afleren zo ongeremd te vertellen over mezelf,
da's een soort verboden discours hier, zucht )

Los daarvan verken ik zeer graag alle denkbare takken van muziek.
Soms kadert het in een ander 'onderzoek'. Lil Wayne bevoorbeeld. Not me.
Toch interessant.
En straks ga ik wat dieper delven in die hauntology dingen waar netslet me attent op maakte.

Ik kan nog uren vertellen over muziek, ik heb bijna tien jaar in die business rondgelopen, zij het dan op een marginale en eerder banale manier.

Een muziekwinkel is een magische plaats, en zelfs een slechte muziekwinkel is nog altijd een magische plaats.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Sorry voor effe in uw licht te staan.

Ach, het kwam gewoon op een slecht moment, m'n manie is aan 't uitdoven en pretty soon zal ik weer ongelooflijk gevoelig zijn voor de minste negatieve commentaar. I am a sisssie at times.

( Je vraag moet even bezinken )

[Munglik]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Mijn relatie met muziek is intiem, ik ga zo goed als nooit naar een concert.

De laatste jaren vooral poëzie en emotie.
Een gedicht lezen doe ik niet graag, maar naar een song luister ik meestal met de lyrics er bij. En ik breek erg makkelijk voor een mooie vrouwenstem.

Als adolescent zocht ik eerder psychedelische ervaringen.

Ik herinner me een maandenlange episode rond m'n 20. Ik leef een jaar lang op een kleine kamer die ik enkel verlaat om twee keer per week brood en kaas te kopen in de winkel beneden. Ik leef letterlijk op brood kaas en muziek : een hondertal elpees en een pick up. Bach, John Cale, Nico. Ik kan ze niet beluisteren zonder die kamer terug te beleven.

( maar okee, ik moet het afleren zo ongeremd te vertellen over mezelf,
da's een soort verboden discours hier, zucht )

Los daarvan verken ik zeer graag alle denkbare takken van muziek.
Soms kadert het in een ander 'onderzoek'. Lil Wayne bevoorbeeld. Not me.
Toch interessant.
En straks ga ik wat dieper delven in die hauntology dingen waar netslet me attent op maakte.

Ik kan nog uren vertellen over muziek, ik heb bijna tien jaar in die business rondgelopen, zij het dan op een marginale en eerder banale manier.

Een muziekwinkel is een magische plaats, en zelfs een slechte muziekwinkel is nog altijd een magische plaats.

Dank je.

Wat vind je van de verschuiving naar verkoop van muziek online?

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Is het artistieke perspectief in essentie niet een spirituele ingesteldheid die ook aan de basis ligt van religie?

Ik heb een onbehaaglijk gevoel bij deze vraag : namelijk : dat ik een somber moment moet afwachten om haar te beantwoorden.
Ik voel me op dit moment gewoon te vrolijk en te licht.

Dat is msschn al een eerste pril antwoord.

Ik voel me min of meer gedwongen telkens opnieuw naar mezelf te wijzen.
De vragen, de antwoorden. Ze staan in de schaduw van m'n stemmingen.

Dergelijke vragen transformeren iemand in een denker.
Ik ben geen denker. Als ik op dat soort vragen antwoord, is het altijd een soort 'tour de force'.

Drijfzandvraag.

Maar niet uitgesloten dat een ander antwoord volgt, als straks de sombrero er af vliegt en de sombresse me naar beneden zuigt.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Soms twijfel ik 'mijn' 'kunst' kunst te noemen. Kunst is zo wereldlijk tegenwoordig. Het zijn allemaal slechts 'producten voor een markt' lijkt het wel. Zo is mijn werk tot nu toe niet ontstaan. Ik beschouw het als een 'onvoorwaardelijk geschenk voor de mens'. Geen wonder dat ik gemarginaliseerd ben in 'de kunstwereld', schat ik.

Dat 'niet ontstaan' en 'gemarginaliseerd zijn' is ten dele een winner-takes-all probleem. Ik ben Nassim Taleb aan 't lezen, msschn later nog meer daarover.

Maar zelfs al is 'kunst' vermarkt, kunst'produkten' blijven een erg interessante categorie.

Heel moeilijk om in algemene termen over kunst te spreken.

Kunst en religie hebben een aantal algemeenheden gemeen, het zijn andere perspectieven, die tot op zekere hoogte ontsnappen aan de laatkapitalistische circulatie en bestuurslogica
( en nu klink ik alsof ik in een maatpak kruip )

Maar zelf ben ik niet geneigd op zoek te gaan nr een gemeenschappelijke wortel.

Sommige kunstenaars gaan de religieuze toer op, meer is het niet, zowel kunstenaar als religieuze mens hebben een sensitiviteit die 'paranormaal' is.
Nu nog een of andere resonantie studie die bewijst dat dezelfde hersengebieden worden gebruikt, en de cirkel is rond

God is in de details

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Maar niet uitgesloten dat een ander antwoord volgt, als straks de sombrero er af vliegt en de sombresse me naar beneden zuigt.

Hopelijk kan je het controleren en merk je het op tijd.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Dat 'niet ontstaan' en 'gemarginaliseerd zijn' is ten dele een winner-takes-all probleem. Ik ben Nassim Taleb aan 't lezen, msschn later nog meer daarover.

Maar zelfs al is 'kunst' vermarkt, kunst'produkten' blijven een erg interessante categorie.

Heel moeilijk om in algemene termen over kunst te spreken.

Kunst en religie hebben een aantal algemeenheden gemeen, het zijn andere perspectieven, die tot op zekere hoogte ontsnappen aan de laatkapitalistische circulatie en bestuurslogica
( en nu klink ik alsof ik in een maatpak kruip )

Maar zelf ben ik niet geneigd op zoek te gaan nr een gemeenschappelijke wortel.

Sommige kunstenaars gaan de religieuze toer op, meer is het niet, zowel kunstenaar als religieuze mens hebben een sensitiviteit die 'paranormaal' is.
Nu nog een of andere resonantie studie die bewijst dat dezelfde hersengebieden worden gebruikt, en de cirkel is rond

God is in de details

Welja, ik wil ook niet veralgemenen. Maar ik voel me wel eenzaam met mijn 'kunst'. Ik zoek naar 'soortgenoten' en vind ze niet tot nu toe. Spijtig genoeg kan ik ook zonder manie wel eens zelfingenomen overkomen als het over mijn werk gaat. Maar is het eigenlijk wel arrogant je als 'kunstenaar' niet minder te voelen dan pak Tuymans, je werk niet minder 'belangrijk'?

'Waarom toch steeds dat gevoel onrecht aangedaan te worden?' Vraag ik me dan af. Ik wil helemaal geen Van Gogh zijn. en daarna begin ik terug te werken, alsof het de laatste momenten van mijn leven zijn. Zolang ik nog kan. Alhoewel met een schuldgevoel soms. Want ik gaf zoveel op voor die kunst dat het wel egoïsme lijkt ermee bezig te zijn terwijl je niet zeker bent of je je kinderen wel kan laten studeren.

Ik wil trouwens terug keren naar België. Nog 1 poging mijn werk aldaar onder de aandacht van die wel degelijk zelfingenomen, en engdenkende 'kunstwereld' te brengen (hier meer daarover). Na meer dan twee decennia buitenland, en een eerder 'middeleeuws' oeuvre waarvoor hopelijk ooit eens tijd gemaakt zal worden in deze snelle en oppervlakkige maatschappij.

Maar goed, dit is uw draad en mijn selfpitty begint me ter ergeren.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Hopelijk kan je het controleren en merk je het op tijd.

No worries. 't Is een milde vorm. No interventions needed. Mood changes, niet erger dan dat.

[Knipp]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

(hier meer daarover)

Ga ik zeker een keer lezen.

Vlug vlug je werk bekeken, er moet wel een weg voor te vinden zijn denk ik,
naar mijn smaak is het iets te braaf, randje decoratief.
Ik zie in die schaakstukken bevoorbeeld mooie vazen.

Maar da's eerste vlugge indruk, en mijn smaak is ook nogal 'over the top'.

Heb ruim tien jaar geleden een keer een soort aanbod gehad, om de 'assistent' te worden van JvO, plaaster mengen en zo; en als ik nog verder terugga in de tijd was PvC 1 v m'n beste vrienden.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

naar mijn smaak is het iets te braaf, randje decoratief.

Ik schuw de in het actuele kunstparadigma verdacht gemaakte concepten zoals decoratie, ambachtelijkheid, schoonheid en dergelijke inderdaad niet, maar dat wil niet zeggen dat de werken inhoudsloos zijn. Volg de witte bollen voor wat tekst over de werken.

De eerste keer trouwens dat ik 'te braaf' hoor. De meesten vinden mijn werk duister en getormenteerd. Ik vermoed dat je blik oppervlakkig was?

Barokke kronkels hoeven ook niet inhoudsloos te zijn. Cfr. Rubens (alhoewel mijn werk meer verband houdt met iemand als Breugel).

Schoonheid of decoratie kunnen functioneel zijn. Mijn werk dient niet zozeer beoordeeld te worden op de aan of afwezigheid ervan maar op de rol die die zaken vervullen als een soort van bescherming, een omhulsel. Maw het is de actuele kunstkritiek die niet mee is en vanuit een ouderwetse (vanuit mijn standpunt) opvatting over die concepten redeneert.

P.S. Het is niet omdat er een schedel afgebeeld wordt dat een werk gedurfd of stout is hoor. In mijn geval heeft durf er weinig mee te maken aangezien het bijna steeds om vrije improvisaties gaat, niet om de uitwerking van een vooraf bepaalde idee.

[Johan Bollen]

Hier een stukje over schoonheid, een deel uit een iets langere tekst.

Het tweede argument dat de jury gebruikte om mijn werk te verwerpen werd verwoord
als dat men mijn werken te ver uitgewerkt vond. Deze opmerking deed me denken
aan de film Amadeus, waar de keizer Mozart's werk bekritiseert met de uitspraak
“to many notes”, waarop Mozart ontsteld reageert met “welke noot stelt u voor dat ik
schrap?” Het werk heeft juist zoveel noten als 'nodig' zijn. Het gaat om een zelfstandig
werk waar ook de imperfecties deel van uit maken. Er is niet aan toe te voegen of af te
halen. Het werk is als een geboorte, een totstandkoming die soms zelfs de kunstenaar
verrast en daardoor diens individualiteit overstijgt. Het werk is geen gevolg van een
poging tot kunst, het is een gevolg van kunstzinnig handelen.
Deze opmerking van de jury is een gevolg van een veel voorkomend vooroordeel in de
hedendaagse kunstwereld dat de idee vooraf gaat aan de vorm. Men schijnt te vergeten
dat niet alle kunst op deze (naar mijns inziens dikwijls saaie en tot gekunsteldheid
leidende) wijze tot stand komt. Een jurylid zei over Propiedad Privada dat de foto
beter zo of zo genomen was geweest. Dit bevestigt dat men uitgaat van een aan de uitwerking
voorafgaande idee. Maar dit is niet hoe dit werk en vele andere van mijn werken
tot stand gekomen zijn. Deze opmerking is irrelevant voor mijn werk aangezien er
geen sprake is van een uitwerking. In het wonderbaarlijke proces van betekenisvolle
improvisaties ontstaat 'betekenis' tijdens het tot stand komen van de vorm. Dikwijls
wordt het werk beëindigd juist op het moment dat de betekenis 'ontstaat'. De vorm is
niet noodzakelijk het toepassen van een aantal technieken om uiting te geven aan een
idee. We hebben hier te maken met een vooroordeel (een van de vele) dat het actuele
kunstparadigma kenmerkt. Idee en vorm worden uit elkaar getrokken en verondersteld
wordt het voorafgaan en de prioriteit van de idee op de vorm.
Vanuit ditzelfde vooroordeel kan men de beperkte visie van de hedendaagse kunstwereld
op het begrip schoonheid begrijpen. Verondersteld wordt dat het idee slechts dient
'uitgewerkt' te worden tot op het punt dat het idee 'duidelijk' is. Alles in het werk dat
niet direct op het idee betrekking heeft is wordt als overbodig beschouwd. Men houdt
geen rekening, met andere woorden, met het belang van het proces en de residuen
van dat proces in de totstandkoming van zowel vorm als betekenis. Schoonheid wordt
op deze wijze 'verdacht' gemaakt en gezien als afleidend van de betekenis. Schoonheid
wordt herleid tot versiering. Men kan zich zelfs niet voorstellen in het heersende
hedendaagse kunstparadigma dat schoonheid bijvoorbeeld ook functioneel kan zijn.
Schoonheid kan bescherming geven aan een werk en haar 'betekenis' in woelige tijden.
Schoonheid kan ook de 'oerpoel' zijn waaruit het werk en zijn betekenis tot stand
kwam.
Dit alles wordt niet in rekening gebracht vanuit het hedendaags kunstparadigma, van
waaruit de jury van de Canvascollectie redeneert. Daar waar mijn werk vanuit dit paradigma als 'ouderwets' overkomt, komt het mij juist het paradigma van de actuele kunst als ouderwets en kunstbelemmerend over.

[Knipp]

Interessante vragen. Maar verwacht van mij geen uitgewerkte visie op kunst.
Mijn beleving van JvO en PvC is volkomen gekleurd door het feit dat ik die twee mensen toevallig goed (ge)ken(d heb). Heb die prentjes maar gepost om het spoor volgbaar te maken naar hun volledige namen.

Zelf ben ik - in de weinige 'kunstwerken' die ik ooit heb gemaakt - ook eerder jouw type, improviserend. Vetrekkend van iets vrij willekeurig en blijven zoeken tot het iets mysterieus wordt.

Maar of er een hedendaagse aversie zou bestaan versus dat type werk ? geen idee

Msschn heb ik ergens de indruk gegeven dat ik een kunstcriticus ben
Mea maxima culpa, zou wel willen, maar nee dus.

* had ik maar naar Firestone geluisterd - de gustibus etcetera - nu ben ik van drijfzand op glad ijs beland *

Voor de aardigheid een paar (overigens niet echt bestaande) knipps : dan heb je omgekeerd ook de kans een eerste indruk te geven

[Knipp]

Even braaf en even 'schoon' ?

Met 'te braaf' bedoel ik msschn te helder, te klare lijnen, te vlak.
Ik probeer een soort geheimzinnigheid te bereiken, jij ?

Toch zou ik een totaal andere toer opgaan vandaag, wel vertrekkend van een voorafgaand 'idee'. En ik ben er redelijk zeker van dat het 'straffer' werk zou opleveren.

[Firestone]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

* had ik maar naar Firestone geluisterd - de gustibus etcetera - nu ben ik van drijfzand op glad ijs beland *

[Lunokhod]

Hoe ga jij om met misantropie?

[Lunokhod]

Wat doe je bij filosofische ontreddering?

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Knipp

Even braaf en even 'schoon' ?

Met 'te braaf' bedoel ik msschn te helder, te klare lijnen, te vlak.
Ik probeer een soort geheimzinnigheid te bereiken, jij ?

Toch zou ik een totaal andere toer opgaan vandaag, wel vertrekkend van een voorafgaand 'idee'. En ik ben er redelijk zeker van dat het 'straffer' werk zou opleveren.

De foto's van je werken komen me over als details van grotere werken. Mijn improvistaties vertrekken dikwijls vanuit het experiment, het spel, en het abstracte om te ontaarden in een betekenisvol geheel. Dat kan een lang proces zijn waar soms jaren over heen gaan.

Ik ben nogal hard in de kritiek op mijn werk zoals ik dat ook kan zijn voor het werk van anderen. Het doodshoofd-hand bv. komt me over als kitch (dan zie ik nog liever gelijkaardige dingen die tegelijk functioneel zijn, zoals je kan aantreffen in van die winkeltjes waar drug parafernalia verkocht worden in Maastricht bv.), maar ik ken geen andere werken van die kunstenaar en kan me dus vergissen door voorbarigheid. Je ziet. Ik kan beter zwijgen over het werk van anderen.

Ik probeer een soort geheimzinnigheid te bereiken, jij ?

Ik probeer niets te bereiken. Ik doe ontstaan.

Niet dat ik geen ambities heb. Een boek in een bib tussen Beuys en Breughel binnen een jaar of pak 50, hopelijk als ik nog leef echter.